Porphyriou Philosophou Peri apochēs empsychōn vivlia tessara. Porphyrii philosophi De abstinentia ab esu animalium libri quatuor

111쪽

Do Abstinentia Lib. I.

g 44. In eo enim honestus ac prObus uir distare a prauo uidetur, quod ubique ille assidentem habet ratio

nem , quae rationis eXpertem facultatem cohibeat ac gubernet : hic omissa ratione sine ea agit , quaecunque agit. atqUe iccirco inconsultus hic , & irrationalis ab irrationalique facultate traetus dicitur. ille contra consultus & rationalis isque qui omni temerariae appetitioni dominetur. Ac peccare quidem plerisque & in oratione & in actione , & cupiditatibus , & ira , contra recte agere bonis inde est , quod illi puero per sese agere quaecunque uoluerit permiserunt : boni paedagogo principatum tradiderunt , eX eiusque praeceptis a litiones silas gubernent. Vnde ossicitur , ut &in cibis sumendis & aliis corporis

εφ: λογ: ποιωυ, nempe αυτά Si του adoptes, sensus bene constare videtur. Omnes tamen codd. in το consentiunt, idque hoc modo explicari potest. καλὸν cadverbial: vel καλως

- ποινσει το σπουδαου. pulcre egregium

quid faciet. καλως ποιεῖ 9 Nota est formularem praedicantium, apud Demosor & alios. Plus simplici vice a Philologis ad N. T. Ollen sum memini. Sunt autem haec ironice capienda , uti καλως in ironiiS saepiUS. το σπου-δsos notat rem quamlibet egregiam , & studio nostro dignam. Vid: Peria: ad Aelian: V. H. II, I 3.

και συν τουτω πράττει ἁ πράττει. alter Gutem,

improbus, multa agit, loco Iemeritati fa-

g. 44. Κ αιτοι ταυτη διενηνοχεναι φαίνεται o σπουδαῖος του φαύλου , οτι ὁ μρν παντα οὐ τον λογισμον εχει παρεςωτα καὶ κρατούντα καὶ ροιο χούντα το ἄλογον. δ ρ δὲ πολλὰ πράττειν παριεὶς τω λογισμῶκαὶ συν τούτω πράττειν ἁ πρατ-τει. διο καὶ ο μεν ἀλόγις ος λεγεται καὶ φερομενος ὐπο της ἀλογίας' ο δε λελογισμενος , καὶ Eγκρατης παντος ἀλογίςου' καὶ το- ὰμαρτάνειν ἄρα τούτο τοῖς πολλοῖς καὶ εν λόγω καὶ ρν πράξει καὶ ταῖς επιθυμίαις καὶ ταῖς οργαῖς γίνεται , εμπαλιν δε κατορθούν. τοῖς σπουδαίοις , οτι οι μὲν β εφηκαν τω παιδὶ δράν καθ' ί--τον ὰ βούλεται οι δρ , τω παιδαγωγω , καὶ μετὰ τούτου τἁ καθ' εαυτούς κυβερνίσιν. ωςτε καὶ Eν

βρωτοῖς , καὶ ε ν άλλαις ταῖς διὰ K et τοὐ

cto, aut, cum se tradidit in sotosatem cae-one S solidae temeritati, qua actus etiam

fmneS Das res cigit. REI SK. Postes etiamo δῖ πολλὰ πράττει παρ. του λογισμὸν κ. F. T. πράττει ἁ πράττει. multa facit ratione ris-

glecra , S cum ista, nempe parte inrati Onali iacit quas facit, ut iam voluisse video Gala d ad Anton: Ia, 3. Vel potius ὁ δύ

π. πράττειν παρι ἐς τω λογ. praetermittens

multa agenda relinquere piarii Mationali. 2. Ἀμαρτειειν ἄρα τουτο. J Keis ius coniiciebat ἁρα δια τουτο. MOX καὶ τρῶς ante οργαῖς non erat in Lips. 3. ΕΦ- αν τῶ παιδὶ &c.J Locutionem insuperioribus inlustratam dedimus. Adscriptum erat L V. & Meerm. σῆ οτι παιδα λέγει τηνάλογον της ψυχ η ς δυναμιν.

112쪽

τού σωματος ενεργείαις η απολαύσε- , παρων μεν ὀ ηνίοχος αφορί- ζει το σύμμετρον και το ευκαιρον απων δε και , ως φασι τινες , προς τοῖς Εαυτού ων , εἰ μὲν και τηνημετέραν πρόσεξιν ἔχει παρ' ἐαυτω, οὐδ' επιτρέπει τη αλογία παθαἱνεσθαι , οὐδ' ολως, τι ενεργεῖν. εἰ δ' α- ψηκεν ταύτην προς τω παιδὶ εἰναι ανευ αυτού , ἀπωλεσε τον ανθρωπον , συρόμενον υπὸ Α της ανοίας τού αλόγου. 4s. VOθεν τοῖς σπουδαίοις ηατοχη μαλλον οἰκειοτέρα και βρο-

των και των δια σωματος αποθλαύσεων καὶ πράξεων της εφα - ψεως , τφ δεῖν εφαπτόμενον των σωματικων καταβαίνειν απὸ των οἰκείων ηθων εις παιδαγωγίαν τού ενημῖν αλογίς ου' εν δε ταῖς τροφαῖς και μαλλον ' ουδὲ γαρ τοῖ μέλλοντος Eξ αυτων επιλογιςικρν τὸ α' λογον. φύσει γαρ ἀνεπίγνωμον τοῖαπόντος , τὸ αλογον. των δε

μὲν ην ατηλλάχθαι ,

operationibus aut lanctionibus praesens auriga modum & Opportunitatem praescribat : absens uero & ut inquiunt nonnulli , suis vacans , si nostram quoque attentionem secum habuerit , irrationali facultati ne que assici , neque operari omnino qui epiam permittat : at si attentio nem nostram sine se puero adesse sinat , hominem perdat cum ab irrationali amentia praeceps trahatur. g 4s. Qua propter probis uiris conuenit, ut ex uoluptatibus & actionibus quae per corpus e istunt, a cibis magis, quama tactu abstineant. propterea quod licet dum corporea tangimus, descendere a propriis moribus ad irrationalem quae in nobis est facultatem instruendam Oporteat, idem magis in cibis assumendis faciendum est. Non enim quod euenturum ex ipsis est, considerare irrationalis uis potest quae eiusmodi natura est, ut absentia nullo modo percipiat. Nam si ab alimentis liberi ita esse possemns, sicut a rebus, uisui expositis cum subtrahantur: quippe cum imaginibus earum sopitis

in-4. πις μνοίαζ τοτ λ.' Fidenter rescribo τούλλογου, cum antea legeretur τού λόγου. Vellet forte quis ἀγλίας τού λόγου, quae Vocescenties inter se permiscentur: sed cum in-1ra ανεπίγνωμον τού απόντος το ἁλογου dicat,& cod. Li ae Meerm. nec non interpresin αλόγου consentiant , id nostro sub calamum venisse non dubito. Mox ne mireris μὰλλον cum comparativo iungi : centies ita Graeci vid: modo m et eno ad Epist: mulLad Phil. I, 23. nec secus Latini. Magis clarior& similia qua de re V. D. ad Iusin: III, a. dein in illis καὶ τωὐ δια σ. α. Llam male omiserat καὶ. tum & ἀπολαύσεως & ἀφάψεως. utrumque Vitiose. I. Κομίσαντα απ' ἀυτων. J Sic legebatur, sed restitui κοιμίσαντα. Res ipsa, tum & interpretis& απ. Ligys ae Meerm. auctoritas ita pror

113쪽

intendere animum aliis liceat : satis commode fieri posset ut ubi necessitati mortalis naturae parumper indulsissemus statim liberi euaderemus. Cum uero temporis mora protrahatur , dum cibus & concoquitur , & digeritur , dumque & ante id ex somno& quiete , alioque Ocio auXilium comparatur & post quaedam ex digesti. one temperatura , & e XcrementOrum secessio ossicitur : adsit paedagogus, necesse est, qui leuia & quae impedimentum nullum afferunt sibi eligens , ea naturae concedat. Cum enim quod futurum est, praeuideat , quantoque impedimento res esset , si cupiditatibus obsequeretur , non aequum esse iudicauit ut breuis uoluptatis causa, quae dum edulia admittimus in deglutiendo percipitur, tam graui farcina nos opprimeret.

9 46. Non immerito igitur ratio quod multum, & superuacaneum est,

sitas iubent. Eadem elegantia κοιμίσαι τὴν eis:9 Dion: Hal: L. IX. P. 596. κοιμι ν ορ- γην Luciano loV: Trag: l. κοιμησαι μένος id dicit Aesebs Eumen. 835. non servato discrimine quod Critici haec inter vocabilia faciunt. Mitto plura, & poetarum in primis clegantias. Paullo ante ἐπιλογικὸν pro ἐπιλογιιτικον MEEVm. 2. Avάγκη - φυσεως. J Supra γενέσεως αυάγκην adpellat. Vid. ad i. 4 I. 3. Κάι της προς τ. J Aut προς τουτο alti προς ταυτα. REISK. Mihi προ legendum videbatur,

idque probari video Meerm. cisi ν.

μίσαντα απ' αυτων φαντασίαζ' μ τριον αν ην , τη - ανάγκη εἴξαντα της θνητης φύσεως ετ ολίγον, εὐθύ: ἀπηλλάχθαι. επεὶ δὲ καὶ παρολκης χρόνου χρεία, καὶ πέψεως, καὶ ἀναδόσεως , . καὶ τῆς πρὸς

τούτοις συνεργειας της εξ υπνου τs καὶ ησυχἱας , της τε αλλης αργίας, καὶ μετα ταύτα της εκ της ἀναδόσεως πρnας κράσεως , περιττωμάτων τε διαχωρησεως , ανάγκη τον παιροδαγωγὸν παρεῖναι , bς τα κουφα

καὶ ἀνεμπόδιςα έαυτψ εκλεξάμενος, - ταὐτ επιτρέψει τη φύσει , τομέλλον προορωμενος , και 5 sσον τὸ εμπόδιον , συγχωρησαντος ταῖς επιθυμίαις φορτίον ο οὐκ ευ άγκαρολον επεισάγειν ημῖν , δι )λίγην ηδο- νην , η ς εν τβ καταδέχεσθαι αυτάεἰς την κατάποσιν Ζ αντιλαμβάνον

ται.

3 46. οὐκ ἀπεικότως ἄρα τοπολο καὶ περιττὸν ὁ λόγος ἀπο-

4. Ταυτ επιτρέψgι. Forte τ&λλ' cidis .Eἄλλα) επιτρέψει. REISK. Ligis. & ME Um. E-πιτρέψει. male. S. O σου το ἐμποδιον συγχ: ' ο σου subaudi ες ἐαυτω , Vel τω λόγω. REIS K. 6. Oυκ εὐάγκαλου. J Florent. habebat ab Euκαλὸv, quod secutus quidem fuerat Fogeroll. in margine tamen correxerat. Vox ipsa est elegans, de qua vide H γίθ. & quae ad illum notarunt interpreteS. 7. 'Aυτιλαμβάνονται. Scilicet οι Ξυθρωπει. Vel potius αἱ ἐπιθυμἱαι. debebat tamen ἀυτιλα

βαν μρ a dicere, quia ημῖν praemisit. REISK.

114쪽

πη ποιων , πλειόνων των ὐπηρετηθσομάνων δεησεσθαι , μητε εσθίων πλειόνων ηδονων ἀντιληψεσθαι , μη τε πληρουμενος πολλης ἀργὶας εμ- πλησεσθαι , μη τε παχυτερου φορ'τίου ῖ εμπιμπλάμενος ὐπνωδης γίγνεσθαι , μητε των πιαινόντων τὸ σωμα πληρουμενος , ισχυρότερον μὲν τον δεσμὸν , αυτὸν δε αρ' γότερον προς τα ρικεια ποιησειν

και ἀσθενεςερον. δειξάτω τοίνυν qημῖν τὶς ἀγηρ , σπευδων ως ενι μά- λις α ζην κατὰ νουν , και ἀπερί

excludens in paucum & angustum contrahit id , quod necessarium est: ne uel suppeditando molestias subeat, dum requirit plura : uel Opipara condiendo pluribus indigeat , quiministrent : uel comedendo pluribus uoluptatibus assiciatur : uel se saturando , multo ocio eXpleatur :uel crassiore sarcina se referciendo in somnolentiam abeat : uel corpus

inpinguantibus se replendo & uinculum ualidius , & se pigriorem ad

propria munera obeunda reddat , atque imbecilliorem. Ostendat igitur nobis quispiam , qui quam maXime fieri potest , uitam traducere secundum intellectum studet , & a corporis aspectibus perturbari ac distrahi quam minimum cupit : car

60lesiae. πράγματα εχ ειυ itaque est moles seu negotiis molestis inplicuri ; uti παρέχειν πράγματα molosius alicui face sere: παρέχειν κόπους id dicitur Matis. XXVI, IO. Hinc eleganter εχειν πράγματα & παρέχειν iunguntur apud Alcipi re L. IlI. Epist. 32. ubi vid. Bergier: Epicurus apud Dioge La rt: p. 79S.

το μακάριον και αφθαρτον ούτε αὐτο πράγματα εχει, οὐτε ἁλλω παρέχει. Pro διά το male erat

in quibusdam iιὰ τούτο. a. M τε ει πρεπῆ ποιων Eυτρεπῆ legendum contendit Docti Abres Θ: Dilue: Thucyd: Audi: p. 38 s. liique praesert etiam cod. LUC.& ex illo Reis ius. Potuerunt facillime Confundi haec vocabula , ut saepissime accidit. Apud Diui Sior I, q5. pro ναοῖς εὐπρεπέσι perperam aliqui codd. ευτρίπέσι. apud Euripo in Suppi: pro ευπρεπλο Miar Ie Volebat εὐτρε- πης. Nec secus in Lucian: Dial: p. 8 . Clar: Hemserh: vim vocis egregie inlustrata'. Eυπρεπη tamen splendida , ymagni ca dicuntur, uti ευπρεπῆς τράπεζα mensa magnificis & opiparis epulis instructa, quod H. Stepo. in Thes.

iam notatum.

3. 'Eμπ:μπλάμενος. J cod. Bodlei. ἐμπλπά- μενος. Li . ἐμπιπλάμευος. Variatur saepe ita hac Voce , modo enim εμπίπλασθαι, modo ἄμπίμπλασθαι scribitur. Idem aliis etiam vocabulis aecidit , quibus litera M modo additur, modo non additur. Lege Eleg: D'Or-vili: ad Char: L. V. c. 2. Noster literam illam voci addere amat. q. Tὶς ἀυ ρ, σπεύδωυ &c. J Ita nunc primum interpunximus. Sic interpres, & Cod. etiam Litf. qui tamen male ὸς dabat pro ωέ. Eiusdem codicis fide re Voca Vi ἀπερίσπατος , pro quo antea legebatur ἀπερίσπαςου, sed quod iam correxerat in margine Fo peroll. idem voluit Meerm. qui dabat απερ ισπατος. Voc Um

115쪽

De Abstinentia Lib. I.

nium esum pomorum , & Olerum obsoniis aut copiosius suppetere , aut uilius parari : uoluptatemque minorem afferre leuioremque esse in concoctionibus & digestionibus , ad cupiditatesque minus iritare , atque ad affectus & uires corporis minus facere , quam uictum qui ab inanimatis petitur atque iisqtiae nullam coquorum operam requirunt.

g 47. At si hoc neque medicus, neque philosophus, neque alipta, neque

inlustrat L esen: ad I. ad Corinth. VII, 35. g. Κρεωφαγία --.J flor: Lis & Meerm. κρεηφαγία. Variari in hisce saepius vidimus I IS. 'Aκςοδρυα proprie quidem sunt duriori cortice tecti, sed inde in genere omnes arborum fructus ita adpellantur. Vid: Bod: a Stapet: ad Theophr: Hist: P. L. Ill. c. I 2 &IS. eoque usu saepe apud Diod: Sio: uti ad L. V. C. 43. notatum LVsipelingis. 6. Εὐτελε ρα δῖ &e.J L eron: H. adv-IOVin: IO. Olerum, pomorum , ac leguminum , S facilior apparatus es , S arte impen iisque cocorum n0n indiget, S sine cura fuissentat Dumanum cursus , m9MVG- teque jumtuS, quiu nec avias devoratur quod irritesmenta gulas non fabet , leviori digestons conc9ΤGitur.

7. Τωυ ἀψύχων. Forte των α νύχων, πυρος κῶ μαγείρων. quam comparatio & ad usum accomodatio alimentorum e rebus inanimis petitorum , quibus neque igne , H que eO- quis opus est. REIS K. 8. Καθ' εαυτηυ π.J Forte αν αουος δῖ κῶ κα Fαυτῆν, κῶι παραβαλλομενη. S in D nectata, G comparata cum. REIs Ic. Legendum Vide tur π. προς την εμψυχον, & in fine l. εμψύχου.

idque placebat Abreschis , viro praeolaro ,

η ε κρεωφαγία των Εκ των ακροδρύων και εκ λαχάνων οἰων, si εὐτελες ρα δεη τουτων παρασκευη της η των αψύχων,

και μαγείρων ολως μη δεομενων, ἀνηροδονοζ δὲ δ καθ' εαυτην παραβαλλομενη προς τ γ αψυχον , κουφοτερα δε ενταῖς πεψεσιν της ετ ρας , 9 καν ταῖς ἀναδοσεσιν ταῖς εις το σωμα λψ ταχυτερα της Εκ λαχανων αν δόσεως , προς τε τας επιθυμίας ηττον ερεθίζουσα, και εἰς παθος καὶ ρωμην σωματος ελαττον

συμβαλλομενη δ της α ψύχου διαίτης. g 4J. Eι τούτο ου τε ἰατρων τις , ου τε φιλοσόφων , ου γυμνα

IO. Tαχυτερα. J Bene sic Valent. a quo non abit L f. Meerm. dat παχ. τῆς τωυεκ λαχ. in Florent. & Lugd. Crat παχυτέρα. MOX εις πάχος ad crassitiem S molem carnium , malebat Neishius , quia paullo post παχύτητα τού δεσμού adpellat. Sed insuperioribus τA κατἁ το σωμα πάθη diXerat. II. Της αψύχου διαιτης. J Vel legendum ess εμψύχου διαιτης , & paullo ante . προς την ἔμφυ- χον. nam Ut haec nune leguntur Commodum sensum non praestant. Potuerunt facile confundi , cum enim antiquis ἀμψυχος scriberetur pro εμψυχος inde factum , ut alterum alterius locum subinde occuparit. vid: D'Orvili. ad Char. VIII, I Vel sorte patillo ante, εὐῶουος pro ανόδονος. Osendat

mihi aliquis , quo modo cum voluptate fety uavitates , coniunctu sit κ;εωφαγία s cum

i victu inanimato contendatur, quomodo illis set levior συμβαλλομενη της αψύχου διαίτης. δῖ tum repetitur, ut saepe apud Grae

116쪽

ἀπηλλάχθαι ) χρημάτων περιουσίας ,

οικετών πλειόνων υπηρεσίας , σκευών

πληθους , υπνώδους κατας άσεως , νοσων σφοδρότητος καὶ πληθους , ιατρών δεησεως , ερεθισμῶν προς αφροδiσια , αναθυμιάσεων παχυτε- ρων , περιττωμάτων πληθους , a παχυτητος του δεσμου , ρώμης προς πράξεις εγειρούσης , ψ ιλα

ρεῖται ημες , εἰρηνην παρασκευάζουσα τῶ ο σωτηρια ημῖν Εκπο-

Ι. 'Iδιωτ, e. J 'Iλωται in huius modi locis tales sunt homines , qui more communi vitam agunt, nec peculiari aliqua ratione eam instituunt, ut valetudini suae consulant. Vid:

2. Aπος σει εκ πολλων. J ΝUm εκείνων τανπολλων. quae statim enumerat. REIS K.

εἰχε Σικελίαν πασα σύγχυσις καὶ κακων Iλιάς.

que e vulgo quisquam assirmare unquam est ausus, cUr non ultro a corporis hac sarcina abstinemus 2 cur non denique ex multorum seruitute ita abstinendo nos liberamus 8 Non enim ab

uno , sed a sexcentis liberari potest,

qui minimis esse contentus aflueuerit. a pecuniarum superabundantia: a multorum seruorum ministerio: a supellectilium copia: a somnolenta costitutione: a morborum uehementia & multitudine: a medicorum indigentia : ab irritatione ad uenerea : a crassioribus eXhalationibus: ab eXcrementorum an fluentia : a uinculi crassitudine : a uiribus ad externas actiones excitantibus: a malorum demum iliade: a quibus fru

gale ac tenue & quibuslibet parabile

alimentum nos abducit, atque abstrahit: dum rationi quae salutaria nobis suggerit, pacem ac tranquillitatem prae

parat : Non enim , inquit Diogenes eae pani ris fures & hostes: sed ex

caris

117쪽

Do Abstinentia Lib. I.

carniuoris calumniatores & tyranni existunt. Iam uero sublata causa ut multis indigeamus , & copia eorum quae in corpus assumuntur, detracta, grauitate item eorum quae digeruntur , subleuata , fit ut liber oculus cxtra undam & sumUm corporeum tranquillus euadat. 5 8. Id quod neque comprobationem, neque demonstrationem ob insitam in re euidentiam requirit. Vnde non solum illi qui id dant operam, ut secundum intellectum uiuant, & eiusmodi uitam finem esse statuunt, abstinentiam hanc necessariam sibi esse ad fi nem consequendum arbitrantur. Uerum etiam UnuSquisque ut puto, philosophus parsimoniam ad uitam ciuiliter traducendam esse idoneam iudicans , magis uitam eam approbaret quae paucis esset

sine caussa Homer: iustos homines adpellat γαλακτοφάγους, ut notat Oem: Aleae: in Paeadag: L. l. p. 98. D. Confer Diu: ad Iliam

7. Δεῖσθαι 2 είσης αἰτιας. J Prorsus uti vivendi hic modus emcit μηδονος λῖσθαι apud Philaser: VIII, 12. ubi vid: Olear. Mox εἰσαγόμενα Vocat corpori ingestum alimentum, cibum ac polum , uti solent. Hieroes: in Atar: Carna: p. I74. μέτρου ἐπι σαι δεῖ τη των εἰσαγομένων πληρώσει. Ubi R. H. Nostri obli res non fuit. Meerm. habet τ. δῖ των πολ

λῶν. 8. Περιαιρε έντων - κουφισθέντων. J Pro περι

αιρεθευτω9 Gallicus interpreS substituit περιαιρε- έυτος.in scio quare, nam ημῶν subintelligi

debet, ad quod reseratur περιαθεθ. VALENT. lτων κρεωφάγων οι συκοφάνται, καὶ τυραννοι. της ὁ Ξ τοὐ πολλων η δεῖσθαι αρθείσης αιτιας, καὶ του πληθους των εἰ αγομενων εἰς το σωμα β περιαιρεθεν- των , του τε βαρους των αναλδομενων κουφισθέντων , 9 ελεύθερον το ομμα, καπνου καὶ κύματος του σωματικουεκτος καθωρμισμένον γίγνεται. g 48. Καὶ τουτο ου τε ὐπομνηθσεως , ου τε ἀποδείξεως , λα την αὐτοθεν προσοῖσαν εναργείαν , χρη ζει. οθεν ο ὐ μόνον οι κατα νουνζην ε σπουδακοτες , και τEλος τον κατ' αυτον βίον ενςησάμενοι , α ναγκαιαν προς τὸ τελος ἱρωσι τηντούτων αποχην , αλλα καὶ παρσχεδον οἶμαι φιλόσοφος την ευ- τέλειαν δ προ της πολυτελειας εγρο

Substituerat etiam Gall: inte pres κουφισυ τος. Utrumque merito probabat Reis itis. ln vulgatum tamen Graeci coices conspirant. 9. 'Eλεύθερ&ν το ομμα &C. J I geroII: malebat σῶμα. male. Plato & Platonici saepe ψυχης ὀμμα n)emoranc. Iambl: Vit: Pythag. 16.

απεκάθαιρε την ψυχην , καἰ περιηγευ επὶ το νοη του το θεὰν υμμα, κρεῖττον ον σωθηναι, κατα του Πλατωνα, μυριων σαρκίνων ομμάτων. Et Gem:

Alex: Paedag: L. II. p. I 39. C. nec secus atque hoc in loco , cibi copia & luxus σοδιορατήκου της ψυχης κατέχειν ομμα dicuntur H em p. 186. C. Eloganter autem dicit καπνοῖτε καὶ κύματος. Pro Verbialis quippe olim erat locutio καπυού και κύματος εκτος βαιυάιν,

λείας dat Cod. Li . quae lectio cum prae

118쪽

πλείον- δρομενου. και ο παρά δοξον τοῖς πολλοῖς δόξειεν εἰναι

εὐρίσκομεν , λεγω δε a τους δι

ηδονὴν οἰομενους το τελος των φιλοσοφησάντων. των γὰρ Ἐπικου- ρειων οι πλείους , ἀπ' αυτου

του κορυφαίου ἀρξάμενοι , ' μάζηκαι τοῖς ἀκροδρύοις αρκούμενοι φαί

νονται ' τα , τε συγγράμματα εμ' πεπλήκασι , το ρλιγοδεες τῆς φύ σεως αφηγούμενοι , και το εκτων λιτων καὶ εὐπορίς ων ἱκανως αυτῆς το ἀναγκαῖον ἰωμενον παριθςάντες.

flare vulgatae videatur , non tamen est melior. videtur Porphyrius ita dedisse τὴν ευ τέλειαν προς τὴν πολυτέλειαν συγκρινων , ἀποδέξαιτ αν μαλλον του ex λόγοις βἱου ολίγοις αρ- κουμενον, του πλειόνων δεομέ9ου. Sane in codice Li . pro τον ἐν ὀλίγοις legitur του ευ λόγοις. REIsΚ. Προ etiam erat in editione antiquissima & Cod. Meerm. quod ideoque in sedem suam restitui. a. Τοῖτο λέγου ς &c.J FOrte τούτο λέγομτας αυτοὐς τοὐς τἀναντία λέγοντας και εκτι- μωντας ευρίσκομεν. Θsc mantes videmussos lasos, qui contraria omnia statuunt Samplectuntur. REIS K. 3. Τοὐς δι' ηδουλυ οἰόμAους &c. J Epicurum significat & qui eum 1equebantur. Summum

bonum statuebant τρυ 'Hδου υ , quae illi Serat ευθυμἱα & ἀταραξία μητε ἀλγέis κατὰ σωμα , μητε ταράττεσθαι κατα ψυχρ9. Res non mala adeo, sed male utebantur vocabu-Jo , quod in medio hominum usu aliam voluptatem signiscabat , uti notissimum. Vide tamen Perici ad Aetiam V. H. IV, I 3. &

contenta , quam quae multis indi geret. Adde quod , id quod sorte plerisque incredibile uideri posset eos

hoc asserere , ac comprobare in Ueniemus , qui uoluptatem finem philosophantium esse opinantur. Plerique enim ex Epicureis etiam si ab ipso corum principe exordiri uelimus, bucella & stirpium fructibus in uescendo fuisse contenti uidentur librosque suos huiusce modi doctrina referserunt, ut quam paucis natura indigeret, ostenderent. tenuemque & parabilem uictum satis ad necessaria suppeditanda esse

declararent.

9 49. Praefinitae inquit , naturae diuitiae , & parabiles sunt. at quae

L. IX. c. I 2. Relah us malebat το , vii A . ηδουρυ ειναι o. τ. τέλος. pro φιλοσοφησαντ e . priores φιλοσοφισάντων. q. Μάζη καὶ τῶς ἀκροδρύοις αρκούμευοι. J Ipse Epicurus dicere solebat, se cum Io Ve paratum esse de felicitate certare, μάζα9 ἔχωυ ύδωρ. apud Ael. V. H. IV, Ι3. Iulian. Orat. V l. p. I9S. B. ἄλλ' οὐδὸ μάζαν, ης Eπίκουρος ευπορων ουδὰ των θεων φησὶν εις ευδαιμονίας λόγου ἐλαττούσθαι. ΝOstrum respicit Hieron: ILadu: Iovin: II. Quodque mirandum si, mpicurus voluptatia adfertor , omnes libros suos replevit oleribus N pomis, S vilibus eibis dicit esse vivendum. Haud equidem

miror. Sic enim corpus & animus optime in ossicio contineri, adeoque αταραξία promoveri poterat. MOX perperam Morem. pro

I. 's1ρι ι γὰρ φασὶν J Non male cod. Lipf. φησὶν. Epicurus puta, cuius haec est dictio. ex eius κυρίαις δόξαις petita. Paulo post tamen habet φασὶυ, in quo descivit a constan tia. REISK. Optime. tale est illud Epicuri

119쪽

De Abstinentia Lib. I.

ex inanibus opinionibus existunt, infinitae, &eiusmodi, ut comparari difficulter queant, nam quae facile suppetunt, cum simplicem humidi & siccinaturam habeant, molestiam omnem corporis quae eX defectu euenit, bene,& abunde auferre consueuerunt: caetera Omnia , quaecunque in luxuriam delabuntur , non necessariam habere appetitionem aiunt, neque eiusmodi, quae ex dolore aliquo necessario eueniat, sed uel ex molestia tantum ex absentia rei suscepta, uel ex laetitia omnino ex praesentia , vel eX inanibus, falsisque opinionibus eΣistat. nihilque ad naturalem defectum rei alicuius spectet, quae si non adssit, dissoluere constitutionem nostram queat. Satis enim ad haec obtinenda ea sunt,qui.

apud Dioge Laert: L. X. p. 798. ὁ της Φύ

αυσπόριςOR Quum itaque in Flor: & Lingi 1ie etiam legeretur, idque per interpretem& cod. Meerm. firmaretur , auctori suum reddere non dubitavi. Statiin pro hu Reiskius ηήν aut ἄμα vel ομού eoniiciebat.

2. Πολυτελειαν πεπτωκεν. J Malim εκπεπτω-

κει. UlUS nemini ignotus. Et sic in dicto Epicuri , quod statim laudavi , ὁ δῖ σις ἄπειρον εκπίπτει. Eo quippe Noster respicit. pro εχειν φασὶ Reis ius Volebat εχειυ φύ

σει.

τε και ξηρῶν. το δε λοιπον οσον εἰς * πολυτελειαν πεπτωκεν, οὐκ

ἀναγκαίαν εχειν φασὶ την ορεξιν , οὐδ' ἀπ' ἀλγούντός τινος αναγκαίροως γιγνομενην , ἀλλα την μεν ἀποτου 3 η λυπούντος , ἡ νύττοντος μόνον εν τῶ μη παρεῖναι ' την ὁ Θολως ἀπὸ τού χαίροντος' 4 την δεολως ἀπο τῶν κενsν και διεψευσμε- νων δογμάτων , ε η εἰς ουδεν φυσικον ἀνάγεται ελλειμμα , ου δ' εἰς τὸ διαλύον την σύςασιν εκ τού μηπαρεῖναι. ικανὰ γὰρ και τὰ τυχόνθL et τα

conponi potest καταυύττεσθαι τη καρδία Lucae A. Apoli: ll, 37. saepe etiam νύττειυ& λυπούν sunt synonyma. pulcre docuit

D rvili. ad Charit. L. VI, 5. qui Nostri

inmemor non fuit. q. Τῆν δs ολως απο J Deest Lips posterius ολως. si abesse debet ολως poterit commodius priori loco. RRisia. Posterius tamen Meerm. quoque coae non habet. nec legit interpreS. S. vi εἰς οὐδ φ. α ελλ. J Aut η quas legendum , aut potius εἰ s. utrumque Una cum ἀναγεται redit ad ορεξις. REISK. Correxi , quod antea legebatur η in ,i , ut recte Meerm. In Florente vitiose exaratum erat ελειμμα, quod , pro more suo , secutus fuerat Lugdun. Edit.

120쪽

POR PHTRII

ἀψύχοιο , β εξ ἡμισείας καὶ τουτο

τη φιλοσοφ φ χρῆσθαι , αλλα παρορασκευασάμενον το θαρρεῖν τη ψυχη

καθ' εαυτους επιτρεψομεν , ανευς ιλοσοφίας το αναγκαῖον συμμετρου

μενοι τῆς φύσεως , καὶ παρασκευάζοντες. λο φιλοσοφούντα δει καὶ

τούτων προνοεῖν , και eψ' οσον αν

η quibus necessario natura indiget. ea autem & ob vilitatem, & ob paucit,tem comparari facile possunt. Ei pomro qui esu carnis utitur , in animatis etiam ad uescendum opus est. At qui in animatis tantum est contentus, et id& ex dimidio facile suppetit, & paucos admodum ad apparatum sumtus requirit. 3 So. Non enim oportere inquiunt, ut ubi quis necessaria praepararit, philosophiam quassi additamentum postea adhibeat: sed ut prius animi tolerantia& uirtute legitime acquisita , deinde ita quotidianam indigentiam procuret. Nam malo sane consultori nostra committeremus, si absque philosophia quod necessarium naturae est, metiri,ae parare nobis uellemus. Quocirca philosophando istis etiam prouidere

6. A:Σκρατ σαι ταυτα γν &c.J Forte ταυτην. Taturam puta. tum etiam punctum commate mutari velim & si e legi ων αναγκαίως δί ται η φυσις , ταυτα δε ubi posterius δὲ redundat eleganter, nihilque est aliud, quam non ne est aria repetitio prioris δί, cuiusmodi repetitionis creberrima Occurrunt exempla. ut Latinorum vero. qui S Nero natura eg Et nece saris , ea enimvero facillima sunt comparstu. RElsΚ. 7. Tae δί α ρκουμEνω τοῖς αφ. J Hlaron: L. II. advers: lo Vin: c. II. sevi carnibus vescantur indigere etiam his q&ae non sunt cGr-nium , qui autem Amplici victu abutan-

I. Φασὶν. J Sed po quam Iibi veram an mi consantiam atque Muciam certam a qui oris , quae nullis se formidinibus futurae aliquando inopias agitari patiatur, tum demum iuscipere curam S negotiorumqtiottianorum peragendorum , S victus

quaerendi. occurrit huic adversariorum argumentationi , quae in Voce παρασκευhv desinit. REIS K. 2. 'Aυτέχεσθαι των κ. ημ. J Est pertinaci

si ne illis infaerere, nii il ultra sudere. 1ie

αυθέξεται της διαίτης l 56. ἀντέχεσθαι σωτηρίας& similia , de quibus orbjs literati lumen nuper , P. I sese ad Diodo Sic: II, i a. γνησίως malim ciuia sequentibus c0nnectere,