장음표시 사용
121쪽
opus est: quatenus uidelicet curae eraga illa intentio permiserit. Quatenus itero inde aliquid detrahitur, ut persectae purgationi non dominetur, ad opes, aUt alimenta praeparanda accedendum non est. Cum philosophia igitur curanda necessaria haec sunt, &confestim sese offerent. Multo siquidem melius est, ut sectemur quod paucissimum in ipsis est, & uile & leaue. quippe cum eX paucissimo paucissima etiam molestia euentura sit. 95 I. Multus uero horum appara-tUS , cum multa impedimenta etiam secum trahat, tum eX grauatione corporis, tum ex eorum quae apparantur, difficultate: tum eX eo quod prohibet, ne praecipuarum considerationum operatio esse assidua queat, tum ex qualibet alia causa, statim inutilis est, neque eiusmodi, ut turbationes quae
secus atque interpreti visum est. Pro συμμετρούμενοι perperam erat in Lita. συμμετρού
ad philosophiam , cuius antea iniecta erat mentio, quantum suet Uiduitas operae in ea philosophi ab nesvandae. MoX εκεῖθευ illinc , a studio philosophiae. quatenuS Gutem illinc mentoni ab rahit aliquid , quod in potesate non habebit , perfectam omnibuS numeris S absolutona Muciam h. e. quod intercedet atque impediet, quo minUS prorsus securi futuri nostri victus fortunaeque sil-
σεῖται , οτι πολλῶ κρεῖττον το εν αὐτοῖς μεταδιωκειν s ἐλάχιςόν τε και λιτον και κούφον. ελάχιςον γὰρ και το οχληρον Εκ του Eλαχίς ου. g s r. 'A δ' αν δ συνεφελκύσηται η παρασκευη εμπόδια , En της τρυσωματος βαρύτητος , η Eκ της των παρασκευαζομενων πραγματείας , ηεκ του * κωλυξιν την περὶ των κυριοτάτων λογισμων ενεργειαν ειναι συνεδη , η Eκ τινος αλλης αἰτιας , ευθῖς αλυτι τελης γίνεται καὶ οὐκ ἀντάλλακτος προς τὰς συνακο
fusione hae alias. Interpres legisse videtur
S. 'Eλάχιςόυ τε καὶ λ. κ. κ.J Doctiss: Gassen dus prolixius Vertit : ego mallem brevius. Minima enim ex minimis S molesta. VALENT. Lips. ἐλάςου τε. male. Voluitne ελαφρθυτε. solet hoc vocabulum CVm κούφου Coniungi. REI SK. I. Συνεφίλκύσηται. J Hace etiam vox in copiosissino H. Stepii: Thes: desideratur. in venies apud Dioue Sic: L. XX. C. 25. συνεφελκύσθη τη φορῶ.
mente certe debet suppleri σκ: υμένω Vz
122쪽
λουθουσας Οχλησεις. Δεῖ μεντοι τω φιλοσοφω και την ελπίδα 3του μηδεν ὐπολείψειν παρεῖναι διαβίου. ταάτην δὲ τα μεν ευπόρι-ςα ἱκανως διασώζει , τα, πο λυτελη ποιει δυσελπιςον. οἱ γουν πολλοὶ , δία τουτο καίπερ πολ'λα κεκτημενοι , ως ὐπολειψόντων , ' ανηνυτα μοχ 'ούσιν. ἀρκεῖσθαι δετοις ευποριςοις και λιτοτάτοις ποιεῖ , τὸ μνημονευειν , οτι προς
μεν της ψυχῆς ἀξιολογον ταρα-χης λυσιν ευθὲν ἰσχύειν πέφυκεν οὐδ' ἡ πας πλουτος συνα προθελ' το δε της σαρκος Οχληρονεξαιρει και τα πανυ μετρια καὶ τυχόντα , πάσαν τε εὐποριςίαν κεκτημενα ὐπολείποντά τε και τατοσαύτα , οὐ ταράττει τον ἀποθνησκειν μελετωντα. ετι και τοαλγεινὸν το ο δι ενδείας πολ- λης
εἴωφοτυτι vel tale quid. αλυσιτελὴς γίνεται tantundem est atque φαλεται οτι εςι9. cogitanti impedimenta satim apparet opgras pretium risn referre apparationem tot tanta-
3. Tου μέδῖv ύπολ J Saepe scriptores recentioreS pro ἐπιλείπειυ usurpant, docere, δε-flnere suppetere. REIsK. Optime praeceptumhoe religioni nostrae respondet. Domini Chesisti monita, vanae de tempore suturo sollicitudini opposita, habemus Matίθ. cap. VI. q. 'Awηνυται μοχθούσι9. J Id est μάτην. ita μάταιος καὶ αὐήνυτοe πόνος apud Platonem. Diphr. L. I. Epist. a. eadem qua Νoster formula ἄπρακτα καῖ au νυτα μοχθούμεν. Videii Berzier.
quae ex eo consequuntur, ullo modo re- compenset. Adde quod cum philosophum etiam ea spe esse oporteat, ut nihil sibi in uita defuturum esse opinetur: huiuscemodi spem sicut parabilia conseruant, ita sumtuosa ac luxuriosa labefactant, ac minuunt. Ob id enim sit, ut plerique licet multa possideant, quasi tamen semper defuturae sibi opes sint laborare nunquam cessent. Ut autem uilissimis quibusque,&iis quae facillime comparantur, contentisimus, illud plurimum facit, si memoria teneamus, nihil esse quod ad turbationum animi sedationem, quae quidem alicuius momenti sit, asserendam uires ullas habeat, neque si collectae omnes diuitiae fuerint: ad molestiam autem corporis sedandam satis esse quaelibet uel admodum modica, & quae suppetere undique facillime possint. quae si etiam aliquantulum desint turbare eum nequeunt, qui mor- . tems. Δῖ ἰυ sis: πολλ*: πιότητοe &c.' Cori Ligys dat η τὸ δια πληρώσεως. quod Ut Verum est , ita magna & clarissima luce persundit sententiam, quam sine ea sace semper habuissemus obseuram. legendum est pro πολλῆe
aut πλείουος simpliciter , aut πολλῶ πλείονος. ut locus ita constitutuS sit, ετι καὶ το αλγει- ὰ9 τὸ δ εὐδεα9 πολλω πλείονος ηπιότητος η τοδια πληρωσιν, μετέχει. sVGetereu GDr, qui
ex inopia ex it, multo plus fabet dementiae velut, utqNe lenitatis, quam ille qui repletionem consequitur. REIs c. optime codicem suum sequebatur Vir Clar. Nec secus erat in Meerm. & eitionibus antiquissimis. ηπιότητος ἡ τὸ λα πλ. & qua auctoritate , τὸ eiecerit Valentini nescio. Subintelligi
123쪽
tem assidue meditatur. Accedit quod,& dolor qui ex defectu existit, longe eo mitior est, qui ex repletione euenit, nisi uanis opinionibus quispiam se ipsum decipiat: & ciborum uarietas non modo animae turbationem non aufert, sed neque corporis Voluptatem auget: quippe cum ea simul ac doloris facta detractio est, finem consequatur. Sic neque carnium esis molestiam naturae ullam dissoluit: neque quicquam assert, quod nisi effectum esset, in dolorem induxisset: sed uiolentam gratiam exhibet , quae cum
contrario cito commisceatur. non enim ad uitae conseruationem, sed aduoluptatum uarietatem tantum , non secus ac uenerea, &. peregrinorum Uinorum potus conducit, sine quibus Permanere natura etiam potest. Sine
quibus enim perdurare non potest, ea pauca admodum sunt, & eiusmodi, quae facile, & cum iustitia, & liberalitate & multa quiete, & Ocio comparari queant. s s2.
potest μἄλλου, quam ellipsin in hoc structurae ordine nec Nostro, nec aliis esse inusitatam , alibi dicemus. Malcho itaque suum restitui. Paullo ante pro τάραττει c9α B9H.
Eu eiecerat, quod tamen & priores edd. &co i mei omnes merito tuentur. MOX συνεπαυξῶ erat in edit. Flor. ac Lugd. qu ad
probabat etiam Ligys paullo ante τας ante λης ἡπιοτητος η το δῖα πλημου' σεως μετεχει , ραν μη τις ταῖς κεναις - δόξαις εαυτον ἀπατα ' ητε ποικιλία των τροφων ουχ οπως τὰς
ταραχὰς της ψυχης εκλύει , ἀλλ' οὐδὲ Ο την εν τη σαρκι ηδονην συνεπαύξει. πίρας γαρ ἔχει καὶ αυτη ἄμα τη της ἀλγηδόνος υ-
κος αγίας ουδ' ελυέν τι οχληροντης φύσεως , Z ου δ' o μη συντελούμενον επ' ἀλγηδόνα ηνύετο. την δε βιαίαν χαριν ειχεν καὶ ταχὐ τω εγαντι ω μιγνυμενην. οὐ
προς δε ποικιλiαν ηδονῶν συνεβάλλετο ' εοικος αφροδισίως η ξενικων οἴνων πόσεσιν , ων καὶ χωρὰς διαμενειν δύναται η φύσις. ων δε χωρὶς οὐκ αν ὐπομείνειεν , βραχέα παντάπασίν ε-ςιν , καὶ δυνάμενα ραδίως καὶ μετα δικαιοσύνης και ελευθερίας , ησυχίας τε καὶ πολλης ραςωνηο
ταραχας delebat merm. 7. ουν Ο μη συντελουμενου. J Post ουδὲ deest aut ες ιυ ngstus ines ei quicquam quou aut Dro ρευ. fecum adfert aliquis , quounon desinat S exeat in dolorem , cum ad exitum N perfectionem pervenerit. REISK. 8. Συμμο . J Haec quoque Vox Lexico graphorum diligentiam fugit. Utitur etiam M. Antonin. L. V. 8. τῆς συμμονες αυτης α'2τιον. Mox Li . ων κῶ χωρῖς.
124쪽
τούτων και διαμένει. ανακτάται δεδιὰ της λεπτοτατης καὶ ἀσαρκου
διαίτης , ορτε καὶ ταύτη 1ν συμμείνειεν , ει δὲ μη προς την Myλωνος ρώμην τα ἄψυχα συμβάλλεται , ουδὴ ολως προς επίτασιν
ισχύος , οὐ ὶ γὰρ ρώμης , ουδὶ
ἐπιτάσεως ισχύος χρεία τω φιλοσοφω , ει μέλλει θεωρἱα , καὶ μη * πράξεσι και ἀκολασίαις προσέχειν. ουδεν δὲ θαυμαςον τους πολλοθο Ξίεσθαι εις ἱγίειαν συντελεῖν την κρεηφαγίαν ' των γὰρ αυτων ην 3 καὶ τὰς απολαύσεις Εἱόσθαι ὐγιείας εἰναι τηρητικάς ,
καὶ τα αφροδίσια , ων Πνησε μὲν ρυδένα τινὰ , αγαπητον δὲ ει μη ἔβλαψεν. ει δὲ πολλοι μη τοιού τοι , ' οὐδεν προς ημά ς' ουδὲ
I. A.' ἄν γαρ υγίεια αὐακταται &e.' Latine expressit Hierone L. II. advers: Iovin: II.
sιibus ergo cibis recipitur sanitas , his S servari potes, no quis putet morb9S OD-ribus concitari : Si autem Milonis illius
Crotoniatae vires olera non miniserant So. De Milonis robore omnia sunt nota. Re Ordor illa Cicere de Sene t. c. IO. Obmpias
ser sudium ingresus esse Milo dicitur, cum
humeris fusineret bovem vivum, Nirum igitur huS corporis , an 'thagoras tibi malis vires ingenii dari P Pro ἱγεία quod praecessit, Ceteri υγιεί , idque amat Noster. diximus alibi. Adscriptum erat cod. M Erm.
g set. Quin ad sanitatem quoque carnes non conferre, sed ei potius esse impedimento inueniemus. Nam quibus sit, ut sanitas recuperetur iisdem etiam conseruetur, necesse est. recuperatur autem tenuissimo, & carnium eXperte uictu quare eodem etiam ut perduret, essicietur. Si uero ab inanimatis petitus cibus Milonis robur non affert , neque omnino ad incrementum uirium facit: neque robore, neque uirium incremento est opus philosopho, qui contemplationi, Non actionibus, & intemperantiis uacaturUS est. Neque mirum esse debet, si plerique e vulgo ad sanitatem conferre esum carnium existiment: quippe cum iidem quoque uoluptates & uenerea conseruare sanitatem opinentur: quae tantum abest, ut quempiam iuuerint,
ut satis superque esse possit, si etiam non laeserint. Sed si plerique huiusmodi non sunt, nihil ad nos. nam neque phi-
a. Πραξεσι καὶ ολ. J Erat qui mallet ταράξεσι , ut sedi. sequenti τῆς αταραχος κατα σις dicitur. Nisi πραξεσι καὶ ακολασίαις, noto loquendi genere , sit πράξεσι ακολαςοις.
intelligo de illis qui πραγματικον βίον 1equuntur, de quibus supra β 27.
quid proprie sint , quid βίος απολαυςικος &homines απολαυςικοὶ, dicetur infra ad L. III. l I 8. q. Ουδεν προς ημας.J Formula usitatissima, qua utitur etiasta infra L. lI, q3. τί πρός σε,
125쪽
philosophiae & considerationis certitudo aliqua & stabilitas in plerisque reperitur. neque ad sapientiam, partem-Ue aliquam eius suscipiendam idonei uulgares homines sunt, quae egregii aliquid in se habeat: neque quid conferat aut priuatim aut publice, satis percipiunt : neque quae prauae aut honestae sint consuetudines , Ualentdiudicare. Multa praeterea petulantia& intemperantia in ipsis inest: ut Uerendum minime sit, ut qui animalia
comedant, non reperiantur.3 s3. Si enim omnes optime senserint, nullum nobis, aut aucupibUS, aut Uenatoribus, aut piscatoribus, aut subulcis erit opus. ipsa autem se ipsa gubernantia animalia si nullum habuerint, a quo curentur, ®antur, facile peribunt, & ab aliis quae ipsa inuadunt, atque ita multitudinem eorum minuunt,
και διαμονιμον εν τοῖς πολλοῖς. ρυ-
δῖ δεκτικοὶ τούτων , οὐδε σοφἱας , si οὐδS των αξιόλογον τι εχόντων σοφιας μορίων. Z ο υτε τοὐ συμφεροντος , ου τε τοὐ ιδίου , οὐδs
τού κοινοῖ συνετος ο πολυς , ου τε
ποιεῖσθαι δυναμενος. πρόρ τE τρύτοις πολυ το ασελωες και ακρασίας γέμον εν τοῖς πολλοῖς. διο ρυτε φοβητρον , ' μηποτε ουκ ῶσιν οι
βρωσόμενοι τα ζύα. 9 53. Παντων μεν γαρ φρονησαν- των τα αριςα , οὐδεμία χρεία τορνιθευτικῆς , ιξευτῶν , ἁλιέων ,
uid hoc ad te ρ scilicet pertinet. ουδευ προς ἐμS , & similia centies apud alios. Neminem excito, quia id abunde factum a Philologis , qui a Latinismi suspicione Vindicarunt Ioannem, Euang. XXI, 22.
F. Φιλίας και ευυοιας. J Feliciant legit φιλοσοφἱας , quod nullo codice firmatur. sed an ενυοἱας etiam 3 non putem. H Iche ευνουν non tantum *ίλου exponit , sed & συνετόν, cui tamen εύνοια est φιλία . Per pVudentiam Vertitur etiam haec vox apud Polluc. Onom: IV, 33. ubi Vid: Iungerm. 6. οὐδε των ἀζαλ. J Legebatur antea τον, quod tamen Fog roll. & Valent. iam cor
rexerant. των in teXtum ut adoptarem, sua
sit Cod. Lias. & Merem. auctoritaS. 7. Ουτε τού συμφεροντος &e.' Cicere pro Plane: cap. I V. Non est enim consilium in
Vulgo , non ratis , non discrimen , nou Iiligentia. Multa in hanc sententiam , CXpCrientia satis conprobatam , Gates e ad Anton:
tavit Cel: Hesmisset : ad Polluce L. IX, Ι7. locum quem prae manibus habemus egregie inde inlustra 'S. 9. Μηποτε οὐκ ωσιν. J Ante legebatur μήτε, sed a Lugi & Gntabro editore iam cor rectum loco suo reddebat codex Li iensis& Meerm. pro ο τὰ illi ουδε. I. 'Opvdευτικῆς. J Vox in L ieis frustra
126쪽
λισκοντων , ως περ επι μυριων ,ου * γευονται ἄνθρωποι ζώων , συμβεβηκεν ' μενούσης δε της κατὰ
ανθρώπους ποικίλης και παντρι ας α' φροσυνης , . Eσονται μύριοι καὶ οι ταύτα λαιμαργήσοντες.
Tηρεῖν τε χρὴ την ὐγίειαν , ου φόβω θανάτου , ἀλλ' ἔνεκα τούμη εμποδίζεσθαι προς τα αγαθὰ , τὰ εκ της θεωρίας. διατηρητικον δε
ατάραχος κατάςασις , καὶ ἡ προς το οντως ον διάθεσις τῆς διανοίας. πολύ γὰρ το ἄχρι σώματος εντεύροθεν ἀφικνούμενον , ώς πείρα δελιξαν ημών εταῖροι. - καὶ ἀρθρῖτιν νόσον περί τε πόδας καὶ χεῖρας τοσαύτην ροσαν , ως ρλων
νους , ἀποκρούσαι ἄμα τῆ εκ-ςάσει τύν χρημάτων , καὶ προς τὸ θειον επιβλεφει ' συναπεθεντο γούν ἄμα τοῖς χρήμασι καὶ ταῖς ψροντίσι , καὶ την νόσον τού σύ-
quaeritur. sed vid: Iungerm: ad Polluc
3. Eσονται μύριοι. J An μυρίοι potiUS 3 ΝΟ- tum quam sollicite distinguant Grammatici. sed vide quae notavit Cel: Amorti ad Paullum I. ad Corinth. XIV, I9. q. Και ἀρθρῖτιν νόσον.J Forte λαθοι, veφρέ-
absumentur. Id quod in innumerabilibus
usu uenire consueuit, animalibus quibus homines non uescuntur. At si uaria haec& omnigena insipientia inter homines perseueret, innamerabiles quoque erunt qui haec gulae dediti ingurgitent. Sanitas porro non mortis formidine servanda est, sed ea de causa, ut ne ad ea bona consequenda impediamur, quae ex contemplatione eueniunt. eius autem conservatrix praecipue est animae imperturbata & tranquilla constitutio, &mentis nostrae attentio ad id quod reuera est. Multum enim est, quod hinc ad corpus usque pertineat: quemadmodum amici nostri experimento docuerunt : qui cum articulari morbo laborarent , qui adeo uehementer & manus& pedes ipsis occupauerat, ut octo integris annis gestatione ipsis fuerit uten. dum : eum expulerunt, simul ac reiectis opibus ad diuina contemplanda sese contulerunt. simul enim cum pecuniis, &curis morbum quoque corporis deposu
. τιν καὶ αρθρmu , & paullo post αποκρουσαμενοι REIsΚ. S. 'Oκτὰ ετωλJ Eam hi storiam narrat Porphyrius in Vita Plotini de Rogatiano senatore. VALENT. Rogatianum in margine iam notarat FogeroII: vid: Fabrice ad Nostrum iiivit: Plol: Biblioth: Gr: L. IV, 26. pz IO6. Hieron: II. adu: Iovin: I 2. LegimuS qu9S-dam moris articulari N podagras humo ribus laborantes 'proscriptione 99norum , ad simplicem mensam S paupereἷx cib9S VU-
127쪽
erunt. magna igitur uis, atque omnis fere ad sanitatem asserendam ex bona quadam animae constitutione in corpus deuenit. Tametsi ad idem plerumque alimenti etiam diminutio confert. In uniuersum autem, ut recte dicebat Epicurus, cauenduS estis cibus, quem, ut eo uescamur, desideramus, & persequimur, ubi uero confectus iam est, ingratum esse iudicamus. Cuiusmodi sane est luxuriosus omnis & crassus. Id autem euenire illis solet, qui huic perdite inhiant , cum in sumptus , aut morbOS, aut repletiones, aut occupationes incidant. 6 s4. Vnde etiam in tenuibus ac uilibus uitanda repletio est. & ubique considerandum, quid ex fruitione, aut possessione eorum eueniat: qua copia sint: cui molestiae, corporis ne an animae succurrant: nunquid ob gratiam
dactor, convaluissse. Cameront enim sollieitudine diapen sandae domus, S epularum
largitate, quae N corpus frangunt X animam. k et eno ad Marc. II, 3. hine inlu- lustrat historiam paralytici, cuius ibi mentio.
Lias malim λυτικη. ut reseratur ad απελαυσις& κτησις. in illis, quae sunt proXima, Corruptjs sanandis frustra adhuc ingenium torsi, quare satius est ea missa facere & sorti suae,
ψυχροῦ κατας άσεως εις το σίλμα κάτεισιν. συμβάλλεται ως επὶ
'πλερχον και ἡ τῆς τροφῆς ελάτροτωσις. καθόλου δε - θωe ὁ Ἐπίκουρος ἔφασκεν , εὐλαβητεον εἶναι τροφὴν , si ἡν ἀπολαυσαι μὲν ποθουμεν καὶ διωκομεν , συντελεροσθεῖσαν εν ἀχαρχω τίθεμεν. τοιαύτη δ θ πάσα ἡ δαψιλh: και
παχεῖα. καὶ τουτο πάσχουσιν οι
περὶ ταύτην επτοημένοι , ἡ ἀναλωμασιν , ἡ νόσοις , ἡ πλησμο- νη , ἡ ἀσχολίαις περιπἱπτοντες. 9 34. Διὸ καὶ επὶ των λιτων φυλακτέον το πλήσμυιον καὶ πανταχούσκεπτέον τί διὰ τῆς ἀπολαυσεως ἡ κτήσεως γίγνεται , καὶ πηλίκον ἔχει μέγεθος καὶ τίνος δ οχληρού
Flor. & GaII. edd. legebatur iste loeus. Interpres Gallicus ea quae videtis uncis inclusa Θρυ ετέρου post δια. Post εκάςου , κοινωνία ἡ αμπλοκη & poli οτω , της πλησμονῆς θ ad marginem notaverat. Nescio cui bono. Nihil enim horum ope possum de Porphyrii mente expiscari. & sane frustra ubi desunt manuscripti codices , conjecturis certatur locis tam corruptis medelam afferre. VALENT. Sic erat in cod. LUC. exaratUS hi C lOCUS, οχλη-
duobus spatiis vacuis. eodem modo Mee . nisi quod praeferat λυτικο9. Nihil ergo inde auxilii. Sed sorte morbosum credimus locum , qui non est. Felician: certe vertit ac si
128쪽
- εντασις γίγνεται , ωςπερ ορο
ρου και μέτρου του εν τοῖς τοιου -
τοις , και λογοζεσθαι , ως ο φοβούμενος εμψύχων αποχην , Α ει περ ὁ ἡδονην ἄπτεται κρεηφαγίας , τον θάνατον φοβεῖται. ευθύς γὰρ τη ςε
ρησει των βρωτων , συνάπτει αρρις ου τινος ὁδειν οὐ παρουσίαν , εξ ης οθάνατος. παρὰ δὲ τὰς τοιαύτας , και τὰς ομογενεῖς αἰτίας , καὶ η τού
ζῆν ἁπλης ος ορεξις γίγνεται καὶ πλούτων , καὶ χρημάτων , ε καὶ
δόξηο τού συναυξησειν τε νομίζειντο παν αγαθον συν αὐτοῖς δια τούπλε ἱονος χρόνου , καὶ τα κατὰ τον
θάνατον δεινὸν , ως si ἀπέραντον
cupiditatem in singulis augeant: non secus atque illis quibus multae opes comparatae sunt. Inde terminate enim uagari nusquam debemus , sed ubique terminus & modus in his praefiniendus. considerandumque est, eum qui abstinentiam ab animalibus timet, si uoluptatis causaesum carnium admittit , mortem timere : quippe qui statim una cum eduliorum detractione interminati cuiusdam mali praesentiam addit, eX qua mors existit. Ex his autem atque hu
iusmodi causis uiuendi quaedam , ct diuitiarum, & pecuniarum, & gloriae
inexplebilis cupiditas oritur: dum simul cum his in longius tempus bonum omne se aucturos putant, & mortis malum quasi interminatum semper formidant.
nihil desideraretur. βίος τε κίκπαι, Vel potita Sβiος κεκυη ται, Ut eli in cod. Meerm. & Clar: Abrefcbio videbatur , venusta metaphora de illis dici potest , quibus amplae facultates partae eonparatae Ue sunt, uti metonymica saniendi s gnifieatione siepius oCcurrit. Idem ergo dicit quod Flaccus L. il I. Od. 16. Crescentem , quitur curia pscuniam mala tamqns fames. quae sententia est pervulgata. Quod si locum mutilum pertendas , diversis modis damnum sarciri poterit, sed cum in enli remigio utendum sit, nemo dictatoria pucioritate, quae Malchi fuerint, definiet. qua re ego in tenebris micare nolo, & cum Pyrrhone ουδῖν ὁριζα 3. 'Aλλ' Fχύσθαι ὀνου καὶ μέτρου Post μέτρου του aut subaudiri, aut potius addi debet
του μίτρα ἡ φύσις. εδωκε μίντοι κα τού εσθίειν, καὶ πίγειν. quem to eum opportune cum Nostro conponit Gaiah: ubi multa alia in hanc sententiam. q. Erπερ δι' ἡδο989. J Ita reposui , secutus auctoritatem Omnium inpressorum & alseriptorum. Unus Vialent . ediderat εἰ s. Καὶ δόξη J Codex Lips. dat καὶ δοξης. probo id quidem . sed etiam deinde το legendum erit pro του , ut Constructio 14t καὶ το
του quam το erit delendUm. REIS . Omnes reliqui consentiunt in Θοξης. Suum itaque Auctori fuit reddendum, cum Vald δόξη dedit set. ε6. 'Aπέραυτου. J Sctolo Agri opod in Nub. a. Aπέρατον μέγα οὐ πέρας Ουκ ἔφυ, οἱ δῖ απ ραυ-
legas apud Sui m in 'Aπέρατου. Temeret proscribunt id, quod centies & apud receni liores, & apud antiquiores occurrit.
129쪽
dant. Voluptas Uero quae ex luXuria dapum euenit, ne prope quidem ad eam accedit, quam eX parsimonia, & eo quod satis est, quispiam eX peritur. Multa enim iucunditate is assicitur, dum cogitat quam paucis sibi opus sit. Nam si luxuria, & uenereorum stupor, & ambitio tollatur, quid amplius diuitiis indigebimus, quae non
solum ociosae , nullamque utilitatem allaturae nobis sunt, uerum etiam non secus ac repletio , sunt grauaturae ΤEx huiuscemodi autem necessaria satietate uoluptas uera & sincera eXistit. Assuefaciendum uero corpus etiam est,' P. Τω πεπειραμένα . J Boia: κ ουθ δὴ. & pro πεπειραμένω Ligy . πειραμένω, dubium, ut monebat Resistius , an πειρωμένω Voluerit , an πεπειραμένω. 'Eγγυς τείνειν locutionem esse
Platonicam supra iam diximus. 8. Oυκ ἔχει. ἀρθείσης γὰρ &e.J Male a Li . & ουκ quod etiam non est in Isserm. & dein ἀρθείσης γαρ πολυτελείας abest. errornatUS e repetitione vocis ἀρθείσης. MOX probo της εξω φιλοτιμ : quod erat in Edit. prioribuS , cod. Bori. & Meerm. qui tamen posterius ἀρθείσης negligebat. Reis λδ malebat ἀρθείσης προς το ς ἔξω φιλοτιμίας.
interponerem μετριότης ad hiatum supplendum. VALENT. Od. L f. γ υεσθαι, quod ad rem nihil facit, in caeteris aeque hic liberatque reliqui vitiosus & contaminatus , &habet lacunam , desectus indicem. pro ου forte καὶ , quantum Video in his tenebris& salebris, appellat τηυ κατὰ πενίαν πλησμο- νῖν Voracitatem & cupiditatem pauperum aVido ore cupedias omnes delibandi. sorte
ebemGI condocefacere cupiditatem , ut ab
αὐταρκείας Ζ πεπειραμενω γιγνομένης. πολύ γαρ το ηδυ εν τούκατανοεῖν , o των αυτος χρεἱαν δ οὐκ εχει. αρθEiτης γαρ πολυτελει- ας , ἀρθείσης της περι τα αφρο - δἱ α πτοἱαρ , αρθείσης των ε ξω φιλοτιμίας , τις λοιπὸν χρεία πλούτουαργοῖ , εις μηδεν ημῖν χρησιμεύοντος , αλλα μόνον βαρησοντος. ως τοπεπληρῶσθαι γίγνεται , και η Εκ τούτοιούτου κορου ηδονη ακραιφνης. δ'ειδε και το σώμα ατεθίζειν ως οἷοντε , της τού κορου ηδονῆς. 9
illa pauperum familiari Dormitate ab horreat , quas in appositorum nihil non involat , omnibus Meses ingurgisat , omnia
Glibat , quo nihil ine Ertum relinquat.. RE1sς. Post Σα etiam lacuna est in Meerm. Felisiano vertit ae si integrum haberemus locum , nisi quod pro πευίαν legisse videatur πελαν , quae literarum tantum est transpositio. dein pro θεῖναι - legit θῆ το ἀναγκ. οὐ vel μηθ το ἀόρι ου' Nec secus Maussor inversione Galliea , non la repletion de la
mnia bene cohaerent. Vel Verba, prout iacent , hoe modo explicari possent. Δεῖ δῖ-- corpuS es GPocandum ab illa vota-piste , quas e nimia cib9rum copia nasciatur , ου της - nm ab satietato quae es κατἁ τ. πείναν quae ctae famis tantum δε- pulponem pertinet Vel κ. τ. πενίαν , quas minimis es contenta , Ut nat irae pauper
130쪽
κρεμήσεται μεγίςης ηδργῆς, πίςιν οὐκεχούσης του γενέσθαι ' θορυβωδεςάτη γαρ αυτη' ἀλλ' εν αυτ αρκείομτου παρόντος δε καὶ γεγονοτορ ἡ- δη μενς δ ου γαρ αγωνιάσει ,
est, ut non famis repletionem, sed satietatis huius uoluptatem percipiat, ut ad omnia ea pertingat. Nec quod indefinitum, sed quod necessarium est, terminum statuat. Ita enim fiet, ut corpus quoque id quod contingere ipsi potest, bonum consequetur ex sussicientia & ex similitudine quam ad deum habet. Sic neque ipsum longioris temporis usuram desiderabit quod bono
suo incrementum asserat. Sic uere ditescet, dum naturali termino , non uanis opinionibus diuitias metitur. Sic non semper erit suspensum spe maXimae uoluptatis quae ut euentum certum nullum habet, ita turbulentissima est : sed in praesentis & praeteriti sussicientia iam erit constitutum , ut de futuro , ut diutius
Feld in Oct. c. 36. Et Iamen quis potes s per esse, oui non eget ' qui non inhiat alieno ρ qui Deo dives es ' qui cum multa habeat plura aes ierat. Ubi plura in hane sententiam U. D. Conser quae disputat Noster III, 27.
I . Καρι γεγονότος. J Haec in Lip . non in-Veniuntur. pro μευέi Flor: & Lugi μέλι. IS. Oυ γαρ αγωνιάσει ' Coae Lim. οὐδp αγωνίσει, μῆ. facile admitto ουδ . sed pro α-γωυίσει legendum VidetUr αγωνι' , ει μη saepe in illo codice σ & α simillimis modis sunt exarata. Pro παραμένει u legendum παραμευεῖ Vel παραμένει. REIS . MEPVm. ουδε ωυιάσει. Particula μη ex superVacuo additur , Ut multis aliis in quibus expressa , vel inplicita negatio inest , eadem ratione atque