Porphyriou Philosophou Peri apochēs empsychōn vivlia tessara. Porphyrii philosophi De abstinentia ab esu animalium libri quatuor

131쪽

De Abstinentia Lib. I.

permaneat , sollicitum non sit. 9 5s. Age uero quomodo quaeso ab surdum non est, si ille qui afflictatur uel

graui aliqua calamitate eXtrinsecus oppressus uel uinculis deprehensis de ci. bis ne cogitat quidem, neque sibi una de apparentur laborat: sed si apponantur , quod necessarium est, tantum sumit: is autem qui re uera est uinctus, internisque calamitatibus assicitur , epularum apparatum inquirit, uarietatesque earum procurat, quibus uincula sibi corroboret, crassioraque

essiciat Τ Quo pacto haec hominum sunt, qui cognoverint ea quae passi sunt,& non potius eorum qui delectentur iis quae patiuntur, & quibus in malis constituti sint, ignorent Τ quibus profecto in contrarium cedit calamitas, quam illis qui cum uincti sint, miseriam

αν ' τον δε οντως δεσμώτην , κα- τατωόμενον ταῖς ενδον κακοπαθεἱ-

αις , ζητεῖν 3 EJhσμάτων παρασκευην , ποικιλίας φροντίζειν , δουων τον δεσμὸν παχυνEG και πως ταυτα ανδρων ην Eγνωκότων α πεπονθασιν , οὐχὶ φιληδουντων , οἶς

πεπόνθασιν , και εν οἷς εισιν , οὐκ

εἰδότων' οἶς αντίςροφον τὸ πάθος , η τοῖς εἰδόσι δεσμωταις την Εαυ- των συμφοραν 4 γίγνE A . τω γαρ

nos circum antes , quae negotium molestiamque facessunt. Vid. Gala d ad Anton: I, IS. Sie περίςασις της δυστυχίας infra Il, 9. Mee A si δεσμοῖς , Omisso εν.

2 Παρατίθεσθαι τηυ αυαγκ. J Forte παραιτεῖσθαι τὴν ουκ αναγκαῖαν. deprecari vel recusarenUn necesuriam. aut προστίθεσθαι μόνον τρο

αυκ'. iamittere , percipere , sumere f9lummodo nece fariam. REIS . Παρατίθεσθαι de mensis & ferculis quae adp9nuntur, saepissime apud alios & Nostrum. Sed hoc quidem ad παρατιθεμέ9ης pertinet , non ad παρατίθεσθαι satis commode referri potest, nisi putemus sorte auctoren4 clegantiam in hisce fuisse Venatum , παρατιθ. τροφῆς παρατ.τ. αναγκ. ετ ad ostiis cibis necessarios tibi tantum ars nere, seu sumere. Παραιτεῖσθαι correxerat qUOque Valent. Si autem παρατίθεσθαι seponen ii ac removendi significatio ne adcipias, qua de Erud. Abres θ: Diluc. Thucyd. Auet. p. 2Sq. nihil innovare necesse est. Certe in eam Vocem OmnUS O . conspirant. 3. Εδεσμάτων παρασκρυην ποικιλίας , φροντ. JSie antea distinguebatur, sed nobiscum facit interpres & Cod. L f. Δεσμὸν παχυνειν quid sit, diximus stlpra. q. Γίγνεσθαι. Immo γίγνεται , Meerre idque Abgeroll. & Valent. per Colniectum miam Voluerant. Locuti nem qua paullo ante

132쪽

ὐτάρχοντι βίω ἀχαρις ρύντες , καὶ

ε ταραχῆς ἀπλατου γ μοντες , τουὰ πόντο ζ si εἰς πληρωσιν EψιEνται .ουλὶς γαρ απο του πάντα αυτ 7 ευλυτα εἶναι τα κατὰ τοῖς θορύβους , ἔρχεται επὶ ' τραπεζων και κλίνων αργυρων ρρέξεις και μύρων , ' και μαγεἱρων , καὶ σκευ- ων , λψ καὶ ε σθήτων , καὶ δείπνων επὶ παν πλῆθος , καὶ ποικιλίας , και πολυτελεἱας , λη ανθρωπων ἡ-

κοντων , ἀλλ' ἀπο δὴ ἀχρη ἱαο παντὶ τφ ὐπάρχοντι βίω , καὶ

utitur, καὶ λ ίῖς εἰσιώ, inlustrat miseno ad Pauli. Epist. ad Philipp. IV, M.

S. Tαραχῆς απλατου γεμοντες. J Paullo post iterum si e Noster. Vox απλατος , quam ViS poetica videri possit, aliis tamen scriptoribus inusitata non est, sed passim ideo cum Voce απλετος , quae idem fere notat , confundi solet. Plura ne dicam , fecit industria Viro

bus vocabulis. Ceteri εἰςπλήρωσιν. 7. Ευλυτα κατα τ. θ.J Θορύβους Reif-km suspectum est. Vocem ε λυτος egregie inlustravit eiusque indolem exposuit Galis: ad , ton: III, s. Haerebit, qui Construendi & traiiciendi morem , quo Noster uti solet , haud cogitet. οὐδεὶς γαρ ανθρώπων των)

ερχεται scilicet επ' αυτα, illa quae dixerat

i inguntur , ideoque pro καινας τραπεζας re scribo κλίυας cum Gronove apud Polyaeue V L I6. a. non argenteae modo , sed aureae aliquando κλῖυκι καὶ τραπέζαι memorantur,

riam suam agnoscunt. Cum enim ingratus sibi praesens uitae status sit, turbationeque ineXplebili agitentur , absentia ad repletionem usque affectant. Nemo siquidem est, ex iis qui in omnem luxuriae & uarietatis copiam profusi sunt, qui ex eo quod pacatas omnes perturbationes habeat, ad mensas & lectos argenteos, & unguenta,

& coenas opiparas appetendas indUcatur. Sed ex praesentis uitae iniucunditate & indisinita bonorum generati-

9. Καὶ μαγείρων. J Haec quoque ad luxum

pertinent. Coquus primum Vile mancipium , dein vero Cum gula VariaS artes requireret,

artificiosissimus quisque coquorum maximi pretii suit , multumque in diversa itum est ab antiquis moribus, qui equos carius quam

coquos emebant. ReS nota. Vid: tamen

Diodo Exc. T. II. p. 6O9. IO. Καὶ εσθήτων.J Intelligit molles ac delicatas vestes. de illis eleganter Sene video

fericas veses, A veses vocanaeae sunt, in quibus nihil es quo defendi aut corpuS, aut denique pudor possit , quibus sumtis, mulier sarum liqui o , nu iam fs non esses

iurabit, de Benes. L. VII. c. 9. Passim me morantur apud illos , qui luxum Veterum describunt. II. 'Aυθρωπων ἡκουτ . I Orte αυθρώπων οἶκ κοιτων. hominum fortuΠstorum. Sed supersunt adhuc alia in hoc loco , quae non expedio. REISΚ.

133쪽

Do ribstinentia Lib. I.

one, & turbatione insedabili, ad hoc

devenire consueuerunt. Unde illi non recordantur , dum praesentibus malis repellendis uacant: hi uero dum praesentibus ingrate fruuntur, absentia sibi student comparare. 3 56. At contemplationi deditus utroque modo tenuitatem uictus persequitur. nam & in quibus uinculum constitutum sit nouit, ut appetere lU- Turiam nequeat. & cum parsimonia delectetur, animatorum e sum, quasi cibo eo contentus non sit, qui ab inanimatis petitur , minime quaerit. Adde quod si etiam talis corporis natura in philosopho non esset, quae ita facile tractari, & curari quibuslibet etiam uilibus posset. sed opus esset, Ut Uerae salutis causa dolores ac molestias subiremus: nonne idem nobis omnino esset

lo supra, & in fine l. utitur , Atticis etiam

V1itata esse Vocabula critici observant. Vid: D. . Fier ne ad Herode Phil: p. I. non item εὐχαρι is, quo alibi Noster utitur. 13. 'Aορίςου γενέσεως. 3 Reishitis conliciebat ορέζεως, & mOX , οἱ μεν του παρόντος ου μέμνηνται. Ρro α πλάτου in Bodle erat γαθού. dixi statim de voce. Dein rescripsi ἀχαρι-ςεῖν τω παρόντι , quia sic erat in edi primis , solus Valent. dederat ἀχαρ. παρόντι. de voce ipsa modo est dictum. I. Eςι δεσμος. Reistius δεσμοῖς malebat. mox in Valent. editione, nescio an operarum vilio , legebatur πολυτελείαις ορίγεσιαι. tum

pro βρίσεις Boul: βροχας. 2. Oυτως εὐάγωγος. Prorsus uti Themis Orat. Vili. φυσιν εὐαγωγει dicit. λογικ)ν γένος

αγαθών δῖ αορχου γενέσεώe , καὶ ταραχης απλάτου. Iςθ' οι μεν ου μεμνηνται τβ τὸ παρὸν αποκρούειν'

οἱ δε το μη παρον ζητούσι , τὐαχαριςεῖν τύ παρόντι.3 56. Tκατερως ο θεωρητικὸς

τού λιτοῖ της λαιτης ανθεξεται' καὶ γαρ οἶδεν εν οἷς δ εςι δεσμος.ύς τε πολυτελείας ορέγεσθαι οὐ δύναται' και τὸ λιτον αγατῶν , οὐ

ζητησει εμψύχων βρώσεις , oe . οὐκαρκούμενος τη τύγ αψύχων. E ι δθ καὶ μη τοιαύτη ην ητού σώματος φύσις επὶ τού φιλοσοφου , και - ουτως εὐαγωγος , καὶ δια τῶν τυχόντων εὐίατος , εδει δὲ καὶ αλγηδόναο ὐ

ευάγωγον προς την του ορθού λόγου διδασκαλι ,

τεσθαι mira dictio. locus hic alias etiam men- dolus est. videtur sententia haec este. εἰ γαρ ἡ νοσηματος απαλλάττεσθαι , i1 αγώυα τεφανού- σθαι , ὁντινουν σπουδάζοιτες , πάνθ' ὐπομένομευ'

nant se sudent gs aut morb9 quodam ilhctrari , aut certaminiS o cuiuS pia iam mereri , noli non molestiarum toleramus. REISK. Στέρομαι idem ac ςερέομαι, nisi quod illud Atticum quibusdam censeatur, Porto in ind. Xenoph: ςέρεσθαι pro ςέρεισθαι poeticum este videatur. Simili loquendi genere Herodian: VII, I, 25. ςερηθεὶς δῖ πολεμίου. Sententiam ipsam eodem modo exprimit Theodor: Serm. de Fide p. 464. ἀλλ οἰ μῖν το σῶμα Ota eu

134쪽

οὐ γὰρ νοσέματος ςέρεσθαι δεῖ,

οπου σπουδάζοντες. πάνθ' ὐπομένομεν , τεμνόμ νοι , φοινισσομενοι , καίομενοι, πικρα φάρμακα πίνοντες,

καθαιρόμενοι λα γαςρος , λ' εμετων,

ξένων F. μισθούς τε προσαναλίσκοντες τοῖς ταύθ' ημάς ψ διατιθεῖσιν , οὐχὶ δὲ του ενδον χάριν νο μα- τος , Iς αν τὸν υτ ερ ἀθανασiαζαγωνα ε ἀθλούντες καὶ θεού συνουσιας , ων κωλυόμεθα λα τηντου σωματος συνουσιαν) πανθ' ὐπομενούμεν si ευλόγως ; Z εἰ καιμετ ἀλγηδονων ποιεῖσθαι τὰς υπο- μονὰς εχρρο , καὶ οὐδηπου τοῖς

νομοις του σωματος ετεσθαι , βιαιο ις ο ι , κρὶ ' αντικειμενοιο τοῖς του νου νομοις καὶ ταῖς οδοις ταῖς σωτηρίοις υπομένομεν ' οπου δὲ νυν

αναγκαίων αποβολης , τὶς λοιπονατολογἱα τοῖς ἀπαναισχυντεῖν προς την αυτων ἀκρατiali, βουλίμενοις.

saciendum 8 Non enim scilicet ut

corporis morbo liberemur, tot sustinenda nobis sunt , dum secamur,

dum cruentamur , dum adurimur, amara medicamenta haurimus, purgamur per aluum , Per uomitum,

per nares, atque insuper iis qui nosita amiunt, mercedes impendendae: causa uero interni morbi, ubi nobis certamen est de immortalitate , de consuetudine cum deo habenda , aqua eX corporis consuetudine prohibemur , non omnia sustinere , etiam si dolores perpeti , & amictationes oporteret: nee leges corporis quaa uiolentae sunt , & legibus mentis uiisque salutis aduersantur sequi merito debemus. Sed cum nunc non de tolerandis doloribus sed de uoluptatibus non necessariis reiiciendis philosophemur , quae ampliuS OXcusatio iis restat , qui impudenter suam ipsorum tueri intemperantiam uolunt Φ2 57.

οσφέρωσι κύλικ2 . Sed haee & alia iam eon ducta video a T. Gutraho ad Anton: V, 8. q. Διατ εισι υ Solent Graeci vocabulo utide illis, qui nos bene vel male tractant, ad ficiunt. Alciplino L. II, I. και 'όψομαι τί με διαθή σει. Plura ibi Bergier: & DV Kelina ud Dion: AV, 8 I.

ως. fortiter. γενναιως. 7. Εἰ καὶ μετ ὰλγκδ. J Ita haec in antiquissimis e legebantur. nee secus erat in ComL C. & Meerna. Fogeroll. tamen in margine adle 'erat γὰρ, quod temere in contextum recupit Valent. Mox contra idem omiserat και post ἐχρῆν, contra edd. superio tam , Li . ac Meerm. fidem. in Boul. erat οὐδέπου. 8. 'Aντικειμενοις τοῖς νομοις. Non dissimile prorsus. est illud Aps ad Rom. VII,

135쪽

Do Abstinentia Lib. I. 995 57. Nam si nihil ueriti libere

loqui uelimus , nullo alio modo finem consequi possumus , nisi affixi, si ita dicere licet , deo , & a cor

pore eiusque uoluptatibus refixi fuerimus : cum ex operibus & factis salus , non ex simplici uerborum auditione nobis comparetur. Deo autem ne alicui quidem ex particularibus , nedum ei qui ante Omnes , & supra incorpoream naturam absolute est , quolibet uictu,& omnino carnium esu conciliari

quispiam potest : sed castimoniis uariis & animi & corporis , qui ct honeste natus , & sancte & pure uiuat , uix haberi dignus po test , ut eius sensum aliquem habeat. Quare quanto ille omnium pater simplicior & purior , eX seque est sufficientior , utpote qui

pro 23. βλέπω vόμου sτερου - λυτις ατευόμενον τω νόμω του νοός μου. ad Galat. V, 17. ἡ σαρξἐπιθυμεῖ - ταύτα δε ἀυτίκειται ἀλλωλοις. Huius modi locutiones Auctori nostro non erant ignotae. I. Μηδῖ9 ὐποτειλάμενου εἶ D J Υπος λ-λεσθαι est per mettim aliquid i immulare, ropter metum aliquid refugere. Hinc ista formula, εἰ δῶ μκ Θευ ὁποτειλάμενον εἰπεῖν , λη- γησασίαι, & similia. Istocr: Euag. p. 387. εἰ

ςειλάμενον , μετα παρρησίας εἰπεῖν , οὐκ Eςιν ἄλλως τυχεῖν του τελους , - μη προσηλωθεντα μὲν

φηλωθεντα δε εκ σωματος , καττων δια τουτου της ψυχης ηδυπαθειων' 3 Γ εργων ημῖν της σωρο

τηρίας , οὐ δι' ἀκροάσεως λόγων ψιλης γενομενης. θερ δε , ο ου-

των μερικων τινι , ου οτι τώ επὶ πασιν καὶ υπὲρ την ἀσωματον φύσιν απλως , μεθ' οποιασοῖν λαίτης και ολως σαρκοφαγίας ενην οἰκελουσθαι , ἀλλ' ὰγνείαις παντοίαις καὶ ψυχης , καὶ σωματος μόλις καταρο ξιουσθαι της εκείνου eπαισθησεως , φυντι καλως , καὶ ζων τι οσίως καὶ καθαρως. ως θ' οσω ο πάντων πατηρ άπλουςερος , καὶ καθαρωτE

θέντα δε του σωματος. MefVm. εκ τού σωματος.

& Lib . Cossi prius illud quoque praesere

bant.

3. Δι' εργων ρυ ακροώρως λλ' Diceres ante oculos Malcho fuisse Ver1ata ea , quae a divinis viris ingesta Noverat. Pauli. ad Rom. II, I 3. οὐ γαρ οἰ ακροαταὶ τού νόμου δίκαιοι , ἀλλ' οι ποιηται. quem locum Nostri memoriae obversatum putat Clerior sed &Iacob. I, 22. ποιηται λόγου γίνεσθε , και μημόνον ἀκροαταὶ. Et solent Philosophi saepe haec aliis praecipere. q. O d τῶν μερικων τινt.' Deest obos codici

136쪽

υλικες εμφάσεως ἱδρυμενος , τόσω

σόντων , την κατὰ φύσιν εκάςω sαγνείαν ἀπονεμοντα. ἀλλ' 'ἱσωζπρος μὲν ταύτα , ουδεὶς αν ἀν- τί ποι' ἀπορησειε δ' αν πως εναγνεία τ δεμεν την αποχην , καί- τ οι εν ταῖς θυσiαις μηλοσφαγούν- τες τε και βουθυτούντες , ἁγνην τε ταύτην νομὶζοντες την ιερουργίαν καὶ θεοῖς κεχαρισμενην. Moμακρου δεομενων λόγου προς την si τούτου διάλυσιν , απ' ἄλλης αρ- χης τα περὶ τὼν θυσιων διαληπι

Lips. haud sciri an recte. videtur ergo Porphyrius ita reliquisse. θεη δῖ vel θεω9 Job τῶυ

μερικων τινι cuinam deo particulari , οὐχ οτι τω επὶ πασι nedum omnium deorum parri m regi, καὶ τοῖς υπῖρ την ευσώματον φύσιν απλως. S rebus omnino omnibus , cui paucis omnia complectar quas nsturam 1 9rum eaecedunt. REIsΚ. Μερικοὶ θεοὶ peculiari alicui parti praesunt, ut μερικωτεραις

procul a materiali omni signifieatione collocatus sit: tanto magis undequaque purum & castum esse eum opor tet , qui ad ipsum sit accessurus. atque ita huiuscemodi sanctimonia a corpore incipiens intrinsecus desinat, dum singulis eius partibus , aut omnino illis quae affuerint, puritatem, quae

naturae uniuscuiusque conueniat, adtribuit. Sed fortasse his contradictu. rus est nemo: illud tamen obiiciet, cur si ita sanctam esse abstinentiam statuimus, in sacrificiis deorum & oues &boues mactare consueuerimus: easque

immolationes tum pias , & sanctas , tum diis gratas existimemus. Quocirca cum ad haec diluenda paulo longiore oratione nobis opus sit, sumto alio exordio de sacrisiciis pertractandum est.

Paullo post pro Aὴν perperam L V. εν ης.

S. 'A εἱαν απουε μοντα. t Fuggrolis ut in operarum quoque erroribus mictorii editionem sequi solet , sic hie etiam illius ἁ is secutus erat. in Bos. Od. erat αγυοία9. Ren

ipsam inlustrat Dodi: I et sen: ad Epis

ad Corinth. VII, I. 6. Τούτου διάλυσιν. J Cou. Li . & Merna. τούτων διάλυσιν.

137쪽

DE ABSTINENTIA AB ESU ANIMALIUM.

LIBER SECUNDUS. - . ia

ARGUMENTUM

Praefatur primo Porphrnis; F quo ordine res hoc secundo libro tractandas exequetur breviter enarrat. 9 I. Adgreditur postea argumenti maxime, ut visum erat nonnullis , momentos, quod ex animalium in sacrificiis usu, eorundem etiam legitimum in cibis usum probare nitebatur, refutationem. 9 2, &c. Totum deinde sacrisciorum negotium explicat. g S, &c. Ortibus nempe gradibus ad animalium immolatio nem tandem deventum es. 6 6, 7, &c. Quibus de causis introducebatur.)g 9, Io, &c. Theophrasi rationes nonnullas contra animalium mactationem recesset. g I 2,&c. Dioersam Vse rationem animalium, S fructuum probat. 9 Ι3. Deum rebus facile parabilibus X levis impensae maxime oblectari ostendit. 3IS. Nec utilam ex iis causis, propter quas Diis sacra facimus in animalibus locum habere. 24. Verum igitur causam , cur ea sacriscemus , e spe nostram intemperantiam, S voluptatis sudium. 9 23. Redit postea ad sacrisciorum initia monseranda. 9 27, dic. Ollomodo is fructibus exordio facto ad homines tandem progressa es sacrisciurum licentia. g 27, 28, &c. Rationes postea nonnullas subjicit cur ab animalibus a Uinere ον porteat. g 3I, &e. ιιae F qualia immolare decet, optimὶ docet, g 33, Suam sententiam illustrat opinionibus recensendis 'thagoreorum. 9 36. Platonicorum. 3 37. Ubi varia Deorum genera, naturas , ciu percurrit. 937, 38. Multa de honis S malis Geniis commemorat. 339, &c. Malos Dei θ sacrisciorum ex animalibus fastorum nidore maxime oblectari. g 42. Pium igitur ob iis temperare bere. 943. Ad quod serio tandem hortatur: quoniam ad casitatem S sanctitatem plurimum confert. 9 44, &c. Ouae etiam ab incantatoribus simulantur. g 4S. Externis omnium sacrorum Dinholis innuuntur. 3 46, 47, &e. Argumenta pro uni-

138쪽

nialibus necandis ab extispicio petita infirmst. g SI. Non idcirco saltem edenda α' animalia probat. uti neque ex hominum immolatione, quam in more fuse apud via r os gentes. 654, SS, &c. demonstrot, sequitur eos comedi oportere. Ultimo, pro Dorisciorum ευτελεία fortiter contendit. g S8, &c. Deumque pura mente plus quam omnibus victimis gaudere audacter prominciat. g r. i περὶ λιτότητος και g I. V in uaestiones de uictus te tTA ' αγνε ας ζητηματων ε -

nuitate S puritate , o

χόμενοι, εἰ. τον πε--Castrici, persequentes ρι θυσιῶν , - Κ Γρίκιε , λογον α' in disputationem de sacrificiis deuenia φικόμεθα , δυς-iαίτητόν τε ομοῖ , mus: quae tum diiudicatu dissicilis est, κώ τολλης εξηγησεως δεόμενον , εἰ tum multam eXplanationem requirit, μέλλοιμεν αληθως τε αμα , καὶ sit modo & uere , & ita ut diis gra-τοὰ θεοῖς ευ -ως τὴν περὶ αὐτου tum sit, explicanda est. Iccirco cum κρίαν διαθησειν. διο - εις γλον huiuscemodi consideratio hucusque σκέμμα τον τόπον υπερβαλλόμενοι , dilata proprium locum nacta iam sit, νυν τα φαινόμενα ημεν , ααὶ ο τα ea nunc dicemus, quae super hac re δυνατὸν ε ξαγορεύειν , eροῖμεν , το nobis uideantur , quaeque enunciari παρορωμενον πρότερον εἰς την εξ a nobis pro uiribus possint: si prius αρχης προκειμ νην υπόθρ ν εὐθυρο errorem qui in proposito argumento νάντες. accidere solet castigauero ac correxero. g a. Πρωτον μὲν γὰρ ου φαμὲν 2 2. Primum enim ex eo quod ani- εἶναι ακόλουθον τω ἀναιρεῖν τα ζώα, malia occiduntur, asserimus non ne-το δεῖν εξ ανάγκης αυτὰ και εσθί- cessario sequi, ut ipsa etiam comeden-ειν. οὐδ' b τὸ στερον διδούς , λέ- da sint. neque qui alterum concedit, γω δὲ τὸ σφάττειν , τίθησι πάν- hoc est, ut madientur, is continuo τως καὶ τὸ εσθίειν. X αὐτίκα πολε- etiam statuit, ut edantur. Nam ho-μίους μεν ρπιόντας οἱ νόμοι ἀμυνό- stes inuadentes ut uindicemus, leges σθαι per-Ι. Tas πso 3 e. Inscriptio libri huius haec erat in Cod. I 10 . Πορφυρίου Φιλοσόφου περὶ απορος ἐμψυχων. B. in Meerm. eodem modo, ni-1i quod pro B. esset δεύτερον. MOX pro αγνείας perperam Meerm. απείας , & pro Κατρίκιε Bovi. Καςικιε. dictum est de illo ad princip. Operi S. Eις ' ον σκέμμα τίπον υπ.' Sic inveni in omnibus Codd. nisi quod solus Valento haberet εις 'ἴδιου τόπου τὸ σκέμμα υπερβ. in illis quae praecedunt τὸν περὶ αυτου, male τὸν neglexit

1. Aυτίκα πολεμίους v. x. σ. J Aυτίκα i. e. tiam

primum, vel exempli gratia. V. Fos Oecon: Hippocr: & Rhun : ad Time Lex: haec adscripserat a resta: observatu dignum, dicit

139쪽

De Abstinentia Lib. II

permittunt: eorum carnibus uesci procul ab hominis natura esse iudicatur. Praeterea non si daemonibus, aut diis, aut potestatibus quibusdam animatum aliquod immolare conuenit quasdam ob causas quae uel notae hominibus sint, uel etiam ignotae : propterea anima. lia quoque epulemur , necesse est:

quippe cum ostendi possit, in sacrifi

cia assumi tum hominem, tum animalia quor'im carnes ne eX iis quidem qui carnibus uesci consueuerunt quispiam gustare pateretur. Quin etiam in occidendis animalibus idem error accidit, non enim si aliqua, continuo etiam

omnia interficienda sunt. neque si in brutis animalibus id committitur, prorsus etiam in hominibus faciendum idem est. g a. Et abstinentia ab animatis , sicut etiam in primo libro iam diximus , non absolute omni bus hominibus praecipitur , sed philosophis , atque iis praecipue , qui in deo & in eius imitatione felicitatem sitam constituerunt. quiis

Mai Uand. in Mai: TFr: Dissert. XXIV. p.

696. quotiescunque occurrit vox αὐτίκα hoc sensti apud Veteres , toties sere in Versione eius erratum esse. Solent & alia huius census vocabula sie adhiberi. . 'H τισι δυυαμεσιυ θυσαι. J Apud Iudaeos etiam & Christianos pervulgatum, ut angeli seu daemones δυνάμεις adpellentur. Latinis Poete sates, Hierone Virrutes & Fortitudines. Vid: Eone o ad Paulle ad Roman: VIII, 38. a virtute & imperio quod illis tribuebant , du-

σθαι συνεχωρησαν ' εσθίεtv δ' αυ- τοὐς , οὐκ ετ εἶναι κατ ἄνθρωπον

δεδοκται. δεύτερον , οὐκ εἰ δαἱμο- σιν , η θεοῖς , ' η τισι δυνάμεσιν θύσαί τι των εμιυχων προσηκεν διά τινας αιτίας , εῖτε γνωςἁς , εἴτε καὶ ἀγνωςουρ ἀνθρωποις , διὰ του - το και θοινάσθαι εξ ανάγκης η δει

τα ζῶα δειχθησεται γάρ ἄνθρω

πος παραλαμβανόμενος εν θύμασι , καὶ ζωα , ων οὐκ αν τις , οὐδὲ των εἰωθότων σαρκοφαγεῖν ανθρωπων, ωομείνειεν αν γεύσασθαι, καὶ μηνεπὶ του φονεύειν ζωα , το αυτ, παροράται πλημμελημα. ου γὰρ εἱ- τινα δει , καὶ πάντα , . ως οὐδ' εἰ τα ἄλογα ζωα , πάντως καὶ ανθρωπους.

ctum loquendi genus. Uti Iusseon sulti & alii. mali ratum potesatemquo iungere solent. Noster saepe ita vocat infra. 3 , & G. 3. Δεῖ τα ζῶα.J Male in quibusdam vita &GI. Li . ae Meemn. Di ται. Vocula sequens librario fraudi fuit. paullo poli pro υχ μδευειω MEErm. υπέμεινεν. qui illa οὐ γαρ - ζῶα perperam omisit.

I. 'Aλλα τοῖς φιλοσόφοις. J Saepe hoe inculcat. Vid: L. I. f 27.

140쪽

φασιν. οὐδὲ γὰρ εν τω πόλεως quippe cum neque legislatores in βίω τα αυτὰ οἱ νομοθέται τῶ ciuitatis communione eadem & uul σε Πιωταια καὶ τοῖς Dρευσιν α- go & sacerdotibus agenda esse ψα ρίσαντο πρακτεα' - αλλ' l ν εν sanXerint : sed cum plerisque & inoli συγχωρήσαντες - τοῖς πολλοῖς uictu , ct reliqua uitae traducti- τα κατὰ τρο τροφην καὶ τὶν αλ- One multa concesserint , iisdem λον βίον , τους ἱερεαρ χρεσθαι τοῖς sacerdoteS mortis poena , aut gra- αὐτοῖς διεκωλυσαν , θάνατον ἡ ζη- ui aliqua mulcta proposita , uti ue-μίας μεγάλας θεντρς τα επιτιμια. tuerunt. 3 4--δ συγχεομενων γαρ τού- 2 4. Si igitur haec non confundan- των , ἀλλ' ον προ ζηκει τρόπον λα- tur, sed ea qua debent, distinctione

κρινομενων , τα πλεῖςα των αν' accipiantur, pleraque a contradicenti-τιλεγομενων ευρίσκεται μάταια. τα bus allata uana esse reperientur. Ple.

γαρ πλε α , ἡ οτι φονευειν δεῖ raque enim uel quia ob damna quae in δια τας βλάβαη τας απ' αυτων ferantur, Occidenda aliqua sunt, uel μουσαντα , και τὸ οτι εσθίειν ως quia quasi eX Occisione esus consequa ἀκόλουθον λαμβάνει ἡ οτι εν ταῖς tur, ita sumitur, uel quia ad sacrificia θυσίαις και ζωα παρελήφθη , συλ- animalia quoque adhiberi solent, inde λογιζεται ως καὶ ἀνθρωποις αρα hominibus quoque ea esse comedenda βρωτέον ταύτα. καὶ πάλιν , εἴτι- ratiocinantur: & item si quaedam ob να λα τὸ ἄγριον ἀναιρετε ον , α- seritatem tollenda e medio sunt sequi ξιοῖσιν ως ακόλουθον , τὸ δειν ψο- ex eo censent, Ut mansueta quoque νευειν καὶ τα ημερα. καὶ εἷτισι interfici debeant: & si quibusdam cu βρωτέον , - οῖον ἀθληταῖς καὶ iusmodi sunt athletae & milites, ct qui τρατιωταις , καὶ τοῖς λα σωμα- corpore operantur , uesci carnibus ii θος την εργασίαν ποιουμένοις , ο- cet, id etiam philosophis: & si qui τι καὶ φιλοσόφοις' καὶ ξιτισι τού- busdam eae his Omnibus etiam licere

I. Συγχεομένω9 γαρ.J Forte REIsΚ.2. Oliv αθληταῖς. J Supra iam Vidimus, astarne ut abstinerent hujus generis hominibus praeceptum non fuisse. Athletas autem coactos etiam suisse ad vorandum , ut robur augerent, certum exploratumque est. Vid: quae de illorum , οσα κόνις

excitantur a Clar: Alberii ad Heseboh: in

U. 'Λναγκοφαγεῖν.

라틴어 텍스트