Porphyriou Philosophou Peri apochēs empsychōn vivlia tessara. Porphyrii philosophi De abstinentia ab esu animalium libri quatuor

171쪽

De Abstinentia Lib. II.

Farrago nec non fructuum promiscua :Liquorque olivae pinguis, S faberri

Apis resinae solitis cera famis.

Veneranda autem in Delo erant Ueterum monumenta , eX hyperboreis manipuligeris. Oportet igitur , ut expurgatis moribua ad deos acceda

τατον

τοῖς

'Eu τω δά παγκαρπεια συμμιγῆς τολαῖς. Iulius Clem Iero licet Ordine paululum turbato , 'Evῆν δῖ συμμιγῆς ολαις παγκαρπία. quod ποιητικωτερου Videri posset. παγκαρπία sorte displicuit librario, ignaro Utroque modo inulta huius generi S efferri. ουλαὶ quidsuerint Lexicographi dogent. eodem redit, an sic an ολαι scribas . cuius observationis neglectus est euit, ut V. D. culpam inpingeret Lucium qua eum liberat D a villo ad Chiar: IV, 2. posterius hoc loco metrum postulat. S. Ξουθοῦς Wλίσσης &e.J Apud Clom: pro ἐλαίας editur sλαίου. & ξανθῆς pro ξουθης. sed posterius illud amant poetae, ut in Fragna: Antiph: apud Alben: A, IS. & infra I 2I. Apud Schol: Euris: qui hunc versiculum

Iaudat, legitur Ξουθου μελίσσης &C idqUe a Sophocle, non sine caussa , prosectum p Ut bat Vi enare vid: ad Phoenis. Ereripe p. 622. Eleganter g γαυου μελισσης mel dicit. οργανον αντὶ του εργον. V. Schol: Euripe l. l. passiim poetae εργα μελίσσης Vocant, Vid: ad

I, 2I. Nota etjam mellis usium in sacris , quem diis gratillimum Credebant. V . I S- elingo ad Diodo Sior V, 62. Secus quam Hebraeorum legislatori placuit , sed id non pertinet ad liti ne locum.. 6. Σεμυα δ' ηυ τωὐ &e. J Solebant antiquis simis temporibus Hyperboreorum sacra in insulam Delum mitti , manipuli frugum , idque sollemni cum pompa & tripudio. Aμαλ-λαι manipulog frugum notant , & 'Aμαλλοφόριο Cereri saera Athenienses fecisse legimus. Speciatim autem intelliguntur for ei manipuli, primitiae ex hordeo: quos enim Noster αμαλλοφίρους , Servet ad XI. Aen. 858. ουλοφόρους adpellat. sed de his diversa admodum prodita legas , prout auctores ex ambitiosis Atheniensium narrationibus , Vel aliunde hauserint. mihi plura agitanti otium fecere viti praeclari quos ab interpr. ad Heroi IV, 33. hanc in rem excitatOS Video. Quum vero Delus antea vastata, sub Hadriano forte aliquem splendorem reciperaverit , dubitari posset, an ritus iste Porphyrii aetate in desuetudinem iam abierit , necne 3 Prius ex hoc loco conficias, & tamen infra l. 28. de sacris illis loquitur , quasi quae suo adhuc tempore celebrata fuerint. Hinc probabile fieri potest , cetera quidem monumenta Deliaca male suisse habita , arae tamen, de qua ibi sermo , vim non fuisse sa-dlam. Vid: quae disputat V. D. in Observ: Misi: Vol. Vll. T. I. p. 83. Certe Atheniensibus ab imperatore Hadriano datum fuisse, ut sacra ista vetusto ritu administrarentur . nescio unde probari possit. Plutarche utique T. ll. p. II 36. A. dicit , antiquitus illa sacra , adhibitis tibiis, fistulis & cjtharis in Delum fuisse missa. quum ergo illo serio Aeliandi V. H. Ill, I. ista de re loquatur Fac quae eo etiam tempore ObserVaretur , id de superiori sedulo intelligendum est. 7. Τω. πριγ.J Subaudi, nisi addere mavis ,

172쪽

ας προς- οντας , αλλὶ 'ς τολυ non sumptuosis ipsis oblaturi. Nunc τελεῖ:. νυν δὲ ὲπN κ μὲν λαμ- uero si splendida ueste corpore non ηπρὸ τε - ' γ βαράν αμ- mundo induti suerimus ad purita φιαταμεν et ς , ουκ αρκεῖν νομ φρυ- tem sadrificiorum non latis elle ex γ πρὸς το των ωσι ει αγνω ο ' istimant . Sin autem ubi corpus una

τρα/ δε το pMκ μετα τῆς ετ si' cum ueste niti dum reddiderit quispia

τος τινξς δ' λαμπρυναμενοι , μη am non pura tamen a uitiis anima καθαρὰν κακων την ψυχην εχον- ad sacrificia offerenda accedat , ni- τες , γωρον προς τας θυσίας , ρυ- hil referre arbit tantur . quasi deus διαφέρειν νομίζουσιν. ως περ ου non eo potissimum delectetur, quod

τω θειοτάτω γε των ta ημῖν χαἱ- diuinissimum in nobis est , si pure ροντα μάλις α τον θεον, διακειμενω admodum sit affectum, utpote quod καθαρως , α τε συγγενεῖ πεφυκότι. cogΠatum ipsi sit. in Epidauro sanen γουν Ἐπιδαύρω προεγέγραπτο, templi haec proscriptio habebatur: sus quisque sacrum templum ingrediatur oportet.

EJe autem casum es uoluere sancta

animo.

Aγνον χρη νηοῖο θυωδεος εντος

ἰόντα

λεπάτα: Uno Vocabulo. REI Q. sumst e Nostro haec Cyrillo L. IX. Ad V: Iulian: p. 3IO. qui dedit θεοφιλῶς τας θυσίας. de re ipsa Vid: 3 Is. Prorsus ut PorpΘ: Clem: ore Strones vll. p. 7 I9. Λ. δεῖ τοίνυu θυσίας προσφερειν τωθεω , μη πολυτελεῖς , ἀλλα θεοφιλεῖς. 0. Καθαραν ἀμφιασαμενοις. J Vialoni. dederat καθαρον ἀμφιεσαμενοις. Sed priores edd. & Lip .& Meerm. Od. ἀμφιασαμενοις. Apud Cyrill. est αμφιεσμένοις. hoc quidem leve, sed multum interest, utrum καραραν, an, ut in Vaticli. edi tione est, καθαρου legas. Illud dabant antiquiores eud. & Cod. Meerm. nisi quod . lapsu calami κιθάραυ scripserit librarius . nec septis interpres

c rilli. nunc autem si et se splendi , non pura, fuerimus in ii. Disserunt utique ἐ- σθὸς λαμπρα & καθαρά uti infra i 45. distinguuntur λακη & καθαρά. Pythagorei utebantur εσθῆτι λευκῆ καὶ καθαρῶ. Vid: Iamblo in V. th: c. 2I. Prius ad colorem & externum splendorem, posterius materiam pertinebat, aut si qua alia re, quae sacris non conVeni Ο-bat, polluta esset. Illas albus, canidas &e. Vocant Latini , has purus vel cusas. Utriusque usus in sacris. V. Brouλθ. ad Tibul. I, li, 27. Ea quae sequuntur καθαραν hic Verum esse docent. IO. Λαμπρυναμενοι, μλJ Cy rili. Λαμπρυυόμευοι , si κα . ubi rescribe μὴ καθ. & dein διακύι- μέγω pro διακειμένων. Male etiam ibi προσεγέγραπτο pro προεγέγραπτο. disserunt enim vota cabula ilia. nota mihi etiam constructionem καθαραυ κακων. Solent eo modo Graeci , ut excipiatur & exeludatur id , quod casu isto significatur. κακων καθαρὸν τόπου habemus apud Platon. in Theae t. p. I 29. unde sumsit Plotin Ennead. V l. 9. p. 768. & Euseb. P. E. p. 6O6. B. Alia huius generis lege apud R. IV. ad Hierocl. in Aur. Carm. p. 252. paullo post

173쪽

Do Abstinentia Lib. II.

g eto. Deum autem non copia &magnitudine sacrificiorum, sed pia tenuitate delectari, uel eX eo esse perspicuum potest, quod ex quotidiano cibo, qualecunque id appositum fuerit , ante quam quicquam gustemus libare diis omnes consueui mUS , eXiguum illud quidem sed eius tamen eX-igui maXima omnium aestimatio e it. Porro cum ex multis Theophrastus patriis cuiusque institutis antiquitus

3 2 o. 'o τι δε ου τω εὐογκω χαίρει ο θεος των θυσιων , ἀλλατω τυχόντι , y δηλοι εκ τού τη:καθ' ημέραν τροφης , καν οποία τὶς ρυν αυτη παρατεθη , ταύτης προτων απολαύσεων πάντας ἄρχεσθαι μικρον μεν , ἀλλα τω μικρῶτούτω παντος μαλλον μεγάλη τις εςι τιμη. διὰ πολλων δὲ a. Θεόφρατορ των 3 παρ' ἐκάς οις πατρίων ρπιδείξας , - ότι το πα-S λαι-

pro εμφάμει, εμβάμευ legendum pUtamus. αγνεία &c. a caeteris disjungebantur. Inique sane , ut ego arbitratus sum. Idcirco in locum suum restitui. VALEN r. Inscriptionem

quo plures memoraVerint, eo certiuS Veram

seripturam instaurare possumus. Nos uti praestamus , si e etiam Clem: Alexo Strona: L. V. p. SSI. licet ibi metri ratio non suetarit servata. & Cyriis L. IX. p. 3IO. Adu: Iulian: ubi pro uxori , quod OmneS etiam Porphyrii editiones obsedit , resnge νηοῖο.Id enim , & αγυε5 nam antea legebatur πυεία dialecti est. In Od. Lip . erat εμφά- μευα αγυρία. In L I. & MEErm. εμφάμειαι. id paene convenit caseo illi εμ αμεν Vel εμ φEμευ quod ante legebatur. Rem ipsam inlustrarunt V. D. ad Clemente ad Aeliana V. H. II, 3 I. ac multi alii. I. Δηλοῖ εκ του &e.J Aptum est hoe τούex infinitivo αρχεσθαι Vel potius,. Ut leg. puto, αρκῶσθαι. malim quoque δῆλου nam verbo δηλοι melius conveniret ἀρκεῖσθαι, sed εκ του aptiuS respondet Vocabulo δῆλο9. locum ergo se consiti tuam. δῆλον εκ του τ. κ. ἡ.

oo consat, quoa cibi quoti iani quo cunque genus et deo) proponatur seu o feratur. eo ille cor o certivi consentus sit, vel lasscupediis pos habitis. Ebio , At exituram id

quod apponilur Urπίi m. Alfui. REISK. Pro ταυτης in Vet istioribus et . Lias. &Meerm. qui προτων pro πρὸ τωὐ) GH erat ταύτας & pro της καθ erat τοῖς καθ' quod Fae olf in margine supplebat απτο μενους. Et hic & Valent. pro 'Iρχεσθαι reponebant ἀπ έρχεσθαι. sed ἄρχεσθαι pro απάρχεσθαι saepe dicitur. Δηλοῖ autem, nempe θεος. λλῶ τοεκ τού , placebat Celo brescitio. Mos notus & iam ab heroicis duetus seculis , ut prius quam cibo se replerent conviVao, prum illas Diis obserrent. a. 'O Θεόφραέος. An significat libros Theophrasti περὶ ἱςορίας Vel ἱςορικα υπομνήματα de quibus Diog: Laert: V, 7. & alij λ malim librOS περι ευσεβουίας, eoSdem quos supra i 5. de 1 I: & infra 26. in omnibus illis de sacri seijs dicitur. των περὶ το θῶου ἱςορίας respici putat F brico B. G. III, 9, 16. sed illa quae paullo post sub initium 3 2I. sequuntur, petita esse ex illis, quae dicebam se monum Unij S., ex Photii Lex: Msto ibi ostendam. 3. Παρ' ἱκάςοις πατρίων Notum est Sόη iii hae loquendi formula passim supprimi. O LE9G. dat πατρωω9, uti solent vocabula illa confundi , cum idem paene significent. Certe Grammaticorum de eorum discrimine praecepta, auctores iis multo locupletiores saepe contemnunt , qui & πατρωους &πατρίους νόμους dicunt. πατρίους ilimen P0V-plbrii etiam infra lV, 22 & solent certe το πάτριον, τα π τρια moreS & instituta maiorum potius adpellare , quam πατρωου &πατρωα. . Adi V. D. ad T iodo VIPI, 76. . 'Oτι το παλαιὸν. Tο non est in Core .

174쪽

λαιον των θυσιων δια των καρπωνην , D' εἰτων πρότερον της πρας λαμβανομενης , και τα των σπίν - δων ε ξηγεῖται τουτον τον τρόπον. τα

sacrificia ex fructibus , & prius etiam ex herba seri consueuisse deamon si rarit , postea libationum ritum exponit in hunc modum. Uetera sacca sobria apud plerosque erant. Sobria autem sunt, quae aquae libationem admittunt. Postea mellis libatio subsequuta est. hunc enim liquidum fructum paratum ab apibus primum accepimus. Tum oleo libatum c st. Postremo omnium Ui

9 2Ι. Haec autem non solum legalium tabularum testimonio comproban

tur L f. Forte ὁτι non significat hic loci quod

sed quam . e. c. οτι παλαίτατος q&um Uetussimus. ut sit οτι παλαιτάτων των θυσιαν διαταν καρπων γιγνομένων , ετι πρότερον της πόας

λαμβανομενης. sed tum deest aliquid. RE1s . Post πρότερου. Vortent. περὶ ante της interVCrat , Citra neces statem. Pro ετ' εἰπων levi mutatione aliquando Conticiebam επετριων, quod ad καρπωυ pertineret, Vel επετείου, Uti

επέτειου πόαν dicit Trigophre supra i s. quem locum PorpΘ. rQspieit. Vocabula εξηγεῖσθαι, εξηγησις & εξηγητης peculiariter a Nostro &aliis adhibentur , de eaeremoniarum inter pretibus , Vel etiam portentorum ac prodi torum. CVm Ulate satisfaciunt Du ad Thuo

tum alji docuerunt. Quam is autem verum 1it , Deorum cultum quo vetustior fuerit, eo fuisse simpliciorem , Ordinem tamen quem Malchus tradit, exacte fuisse observatum adfirmare nolim. idem visum Postero Arch. Gr. II, 4. paullo ante Meerm. και τἁ μἐυαρχ. & mOX pro του ι σου O . ille & Lias. τωυ υγραν , quod merito placebat Resis io, dein fidem codiceS τA rρου , quod probo , α 1id euitio antjquissima. Illa ἐπὶ πασιν, δει- per haec omnia, prneter haec omnis, δε- Mi De , inlustrat I et siem ad Luc. Luang: XVJ, 26. huius loci non oblitus. I. 'Tπὸ των εν κυρβεωυ λωυ.J Existimavi legi posse haec verba fortasse melius ὐπὸ τωὐ

primo etsi nossem κύρβεις fuisse apud Athen: ligna vel lapides Pyramidales, in quibus leges ad sacra spectantes scribebantur, tamen nusquam comperio in illis κυρβεσι , aliquid ad sacra Corybantica pertinens descriptum fuisse , nec quod amplius est , in Venio istos ritus apud Athen: unquam publice obtinuisse. Scio quid de Μητρι ω dici potest. Sed neque

id videtur satis clare hoc probare. Praeterea ἐυκύρβεωυ unico Volabillo nulli bi occurrit. Et si sine exemplo hic admitteretur , non satis video, qui commode Verti post t. Κύρβην Mero Cretae esse oppidum patet ex Stes περιπόλ. in Ἱεραπύτνα. Corybantas etiam ex Phrygia in Cretam translatos , & sacra ista illuc itidem transmisa fuisse postem, si tanti esset , multis probare. Ita ut congrue satis in Phrygia sacrorum Corybantiorum ταυ- γραφα esse , in Creta Vero αυτ γραφα dicere ijdeat. sed nihil hae in re statuo. Dosti iudicent. VALENT. Non inepta adeo coniectura. de urbe ista Moiars in Cret: e. IO

175쪽

tur, quae quidem re Uera Corybanticorum sacrorum e Creta quasi cXem pia quaedam sint: Uerum etiam ab Em pedocle confirmantur: qui cum de sacrificiis & deorum genere loquatur, ita canit: Namque illis Mars xu luI erat, NE lusue tumultlis,NO

των θ υ - περὶ της θεογονίας δι- παρεμφαίνει λέγων 3 ουδέ τις m κρινο ατιν 'Aρης θεος,

Do si inentia Lib. II.

Strabo a C0rybante conditam dicit, X. p. 325. sed Nostro vocem κύρβεις sub calamum venisse liquet e Theophro apud moto Lex:

σους εἶναι. qui locus magni nobis eli pretii , quia docet quoque haec Theophrasti esse, equo & paullo ante, & in superioribus multa Porphyrius. Sumta autem sunt e Theophrasti lib. περὶ ευσεβείας, ut Commode humanissimis in literis monebat D. Rθuuhenius, Vir insignis . ita ille. didici hoc ex Sohol: ADt- πΘ: ad Aves I 3Sq. Κύρβεις απὸ των Κορυ

mala fide agere , qui in Scholiaste Θsόφρ.

seribam, cum in omnibus editionibus legatur Θεόπομπος. Satis ex illis , quae disputavi, patet , nullum hie Theopompo locum esse. Delendus igitur liber περὶ εὐσεβείας OX Catalogo operum Theopompi Historici, in quem Meurs: ad Apoll: Dyse: p. OO. Vosti VS, aliique, corrupta lectione decepti, eum retulerunt. Hactenus Cel: Munhen: . Eidem τηλωυ e textu eiiciendum Videbatur, quippe quod ex glossemate inrepserat. Si res mei esset arbitrii, rescriberem , υπὸ των scilicet θυσιάν, nisi illa VOX exciderit) εκ κύ βῖαυ καὶ ςκλάυ. Iungit sic Plato in Polit. p. 555. B. γρίψαντας εν κύρβεσι καὶ τηλαις. sebo Vii. Consi. I, I. οἱ δῖ κύρβεσι καὶ ς λαις βαθοίας γραμμὰς εγχαρεξαντες. Clar: Abre ch: qui mecum idem sentiebat, adscripserat e Themi

sie enim eum constituit Tab loro de Cyrbesi

ex Polluc: Sui & centum aliis omnia sunt pervulgata : apud seriores in primis , omnia

memoriam rei alicuiuS testantia monumenta

sic dicuntur. Vid: Hemisse sed ad Poll. VII I 28. Ceterum adscriptum erat Cod. Lips. &MHerm. κύρβεις. τρἱγωνοι πίνακες ευ οἶς οι περὶ των ἱξρων νόμοι καὶ πολιτικοῖ. ἄξονες δs τετράγωνοι , εν οἷς οἱ ιδιωτικοῖ. In margine Bo I. correctum erat ευ κυρβεσι. De more antiquiS-simo , Ut praeclara inventa , leges aliaque polieris traderent in columni S, saxi S, pari tibus , tabulis aeneis , nihil hie diei debet. notet tamen tiro , per ςγλας non intelligi

columnas, proprie sic dictas , sed lapides, qui erant plerumque quadrati , arte politi& levigati. Usus earum ab Aegyptiis propagatus in alias gentes, qua de re Iablom ein Pant: Aegyp t: V, S. 2. Αἱ των Κρήτηθου &c.J Corybantes quinam fuerint egregie a Viris Doctis exploratum demonstratumque est, quod vide apud

L esses ad Diodo III, 55. 'Aυτίγραφα sunt

exempla. Amant pluralem numerum Attici, etiam cum de Uno exemplo loquantur. qua

tamen singularum numerum non semper sper

3. Ουουε τις &C.J Septem hi continentes Empedoclis versus adducuntur et jam ab A

then: XII Deipia: prope a princ: libri, ubi de voluptate disserit. Apud quem haec Variata sunt , quod tertius dimidiatus est, ita

176쪽

Tην οἴγ' - εὐσεβεέσπιν ἀγαλμα σιν ἱλάσκοντο ,. Γ ρ απτοῖς τε ζωοισι , μυροισι τe δαιδαλεόσμοις , Σμύρνης τ' ἀκρατου θυσιαις , λιθβάνου τε θυωδους,

Tαύρων δ' ἀκρίτοιου φόνοις ου ὁδεύετο βωμός. 9 22. Tης γὰρ Oiμαι φιλιας καὶ

της περὶ το συγγενες αισθησεως πάντα κατεχούσης , ουδεις Ουδ ξν ἐφόνευεν , οἰκεια εὶ ναι νομἱζων τα

Neptunusue, aut Saturnus, non Iuppiter ullus,

Sed Θpris regina: quae quidem est amicitia. Postea subdit: Huic varie pistis simulacris sacra fere

bant '

Vnguentisque in pergentes fragrantibus

cras,

Sincera cy mγrrba , S redolenti ture piabant, Mellis iactato imbuta libamine ter

Id quod nunc quoque quasi ueritatis quoddam uestigium apud nonnullos

Taurorum at nullis horrebat caedibus

arao

s 22. Nam cum amicitia uidelicet,& erga cognatum consensio Omnia Obtineret , nullum quispiam occidebat, , caetera animalia cognata sibi esse cλisti

enim illic legitur. ἀλλα κυπρις βασίλεια. quae hie acerOVerunt , Vereor ne germana sint et US poetae, neque enim numeros suos habere videntur , ut suspicionem mihi moveant , nec declaratio sint. sed in extremo quoque quarto illic legitur ἱλασκονται. Ut in eadem sede consequentis δαΠαλεόδμοις. item que in sexto ακρύτους. Septimus duobuS Ver- his inmutatus est. nee tamen Variatur sententia. Ξαυθωυ enim illic est , & ρίπτοντες. in testimonio non multo supra hie citato Sophoclis, apes itidem Ξουθαὶ Vocantur. VI-cTORIUS. Confer quae ad PQthene notavit Animadversor. Excerpsit haec etiam Stepfano in Poe : Philos: p. 29. nomen addit Meo m. Codex παρ. λεγων 'Eμπεῖοκλης. . Ευσεβέεσσιν αγ λμxσιυ. J Distinguuntur hoc in loco αγάλματα & picturae, uti passim apud Veteres , licet discrimen non sit per petuum. Docet hoc vocisque indolem egregie exponit Clar: Rhunheno ad Timo Lex: Plati p. q. sequenti versu ακρήτου dialecto melius respondet. s. Γραπτοῖς τε &e.J Vid: Athen: L. XII. c. I. VALENT . Potest lectio vulgata facili negotio defendi , fuit tamen cum suspicarerleg. esse ραπτῶς τε Ζωνησι, Vel Zωναισι. ZΟ-nis phrygi Onico opere Variegatis , acu pictis aurea & serjea. REIS K. 6. TEυρων es ἀκρίτοισι --J Repetuntur haec

infra I 27. ubi vide.

177쪽

De Abstinentia Lib. II.

stimans. Postea quam uero Mars &tumultus , & Omnes pugnae , &bellorum Occasio inuasit : tunc primum essedium est , ut a cognatorum caede abstinuerit nemo. quin etiam consideranda haec in hunc modum sunt. sicut enim licet nobiscum hominibus cognatio sit , maleficos tamen qui quadam propriae naturae & prauitatis incitatione impulsi ad laesionem cuilibet inferendam inducuntur , interficiendos omnes & puniendos censemus: ita egratione carentibus animalibUS ea Occidere fortasse conuenit, quae iniusta propria natura ac malefica sunt, ad nocendumque & insultandum humano generi incitata , caetera uero quae nulla huiuscemodi laedendi imam anitate praedita sunt , interficere iniustum procul dubio est , non secus atque homines qui iniurii non sunt : Id quod profecto nullum

esse ius nobis cum caeteris ani

I 4I

λοιπα των ζώων. δ επεὶ ἄρης, καὶ κυδοιμος , και πάσα μάχη , καὶ πολέμων ἀρχη κατέσχεν , τι -

εφειδετο τίν οἰκείων. Σκεπτέον δ' ἔτι καὶ ταύτα. 3 Iς περ γὰρ οἰκειότητος ρύσης νημῖν προς τους ανθρώπους , τοὐς κακοποι οὐ ς , καὶ καθάπερ ὐπο τινος ' πνοης ιθίας

φύσεως και μοχθηρίας φερομένους

προς το βλάπτειν τον εντυγχάνοντα , ἀναιρεῖν ηγούμεθα δεῖν καὶ κολάζειν aπαντας ' ουτως καὶ τῶν ἀλογων ζώων τα αλκα την φύσιν καὶ κακοποιὰ , προς τε το βλά πτειν ώρμημένα τη φύσει τοὐς εμ- πελάζονταο , ἀναιρεῖν 'ἱσως προςηκει' τα δε μηθεν ἀδικουντα τών λοιπύγζώων, μηδε τη φυσει προς το βλάπτειν ώρμημενα, ἀναιρεῖν τε καὶ ψο- νεύειν ἄδικον δηπου , ώςπερ και τῶν ανθρώπων τοὐς τοιούτους. o δη καὶεμφαινειν εοικεν δίκαιον ηπιν μηδενεὶ ναι πρὸς τὰ λοιπά τῶν ζώων ,

3. 'Hσπερ γαρ οἰκειοτητος &e.J Saepe de naturali hoc instinctu , quo noxia interficimus, Auctor in his libris &, qui Porphyrianahaue intacta non reliquit , Grotius de Iur. B. & P. ll, 2O. 9. ipse Pythagoras apud Ovid:

XV. Metam: IO9. - - - - - ns rumque petentia I tum

Corpora missa neci fulva pietate fatemur. qui locus diligentiam Grotii non fugit.

q. Πνοης ἰδίας φύσεως φερομένους. Forte πνοῆς, της ἰδίας φύσεως. REIsΚ. Eleganter dictum. sic infra III, 26. καὶ φέρονται - υπότινος πνοης της ἰδίας φύσεως καὶ μοχ ηρίας. φλςrσθαι diei de illis , qui adfectibus agunturae feruntur, translatilium est. paullo post Mod M. τα μηθί9 MM. Omisso δύ.

178쪽

θρωτων.

νεκα τὰς θυσἱας ποιησομεν. ει δ' ἁρα θυτρον τοῖς θεοῖς τα ζῶα , τα μηθεν ἀδικούντα τούτων ημάς θυτξον. ῖ οὐκ ἀναιρετρον δρ ώμολογηθκοτες μηθὲν ημίς ἀδικούντα των λοι- πων ζωων , ωςτε Ουδε θυτεον αυτὰ τοῖς θεοῖς. Εἰ οὐν ούτε ταύτα θυ

I. O υτω ἡ τα αυ2πηρα θ Uti Deus olim talia ab aris removebat , sic Graeci & alij, apud quos sacrorum curatores sedulo eXaminabant , es lentne αδόκιμα καὶ πνηρα τα θύματα. Saepe tamen mystica quadam sacrorum ratione victimas aliqua parte mutilas inmolabant. ita Lacones etiam , sed aliam ob caustar, eius modi sacra faciebant, qua te ro IV ad Petiti Leg: A. L. I, I. . PIO ουτω Eois iuἷ ταυτα Vel αυτα ma-

malibus nequaquam uidetur signiMare, propterea quod alia e X ipsis noxia & malefica sunt , alia minime , quemadmodum etiam eX hominibus.

9 23. Nunquid igitur sacrificanda diis sunt ea quae occidi debent 8 Sed

quo pacto id fas es , cum praua natura sint 8 Nihilo enim magis ea quam quae manca & laesa sunt, obferri conuenit. Malorum enim pri tias, non honoris causa sacrificia faciemus sed si modo mactanda diis animalia sunt, nihil nocentia mactanda sunt. sed nihil nocentia interficienda non esse constat : neque igitur diis sunt sacrificanda. Quod si neque haec neque malefica immolari debent, nonne perspicuum est , maXime Omnium abstinendum ab animalibus , neque ex ipsis sacrificandum esse , e-

lebat. 2. Κακων δε ουτως απ. J Oύτως in Cod. Li . est ουτων. non satis perspicua est sententia, neque loeus Videtur integer , quem utcunque sarcias & explanes sic. κακῶν δε οντωυ

μολογηκότες est vitium , aut deest aliquid post

Aura intricatior per hyperbata, quae Nostro nimium sunt in deliciis. Si construas Aμολ.

δε οὐκ αν. μ. αδ. ημ. των λ. ζ. οὐδο θ. &c. ωζτε abundat, Vel consequentiam insert. Si λε, ἁμολ. οὐκ αν. μηθευ &C. Vacat δs. Mox pro ει in F r. edit. erat οἷ , quod Toge-Woll. etiam correxerat, sed cuius stupor non

viderat typothetae sutile erratum.

179쪽

Do Abstinentia Lib. II.

tit in si interscienda aliqua ex ipsis sint 89 24. Adde quod tres icausae sunt, ob quas sacrificandum diis esse uide

atur. Vel enim honoris , Uel gratiarum, uel bonorum indigentiae causa sicut bonis uiris , diis oblationes

faciendas esse eXistimamus. Honoramus autem deos , Vel dum a ma

lis liberari , & ad bona consequenda

praeparari studemus: uel cum beneficio aliquo assedit grate nos gerimus: uel ea causa ut emolumentum aliquod adipiscamur : uel sola bonitatis eo

rum ueneratione inducti : Quare si

αν των ἀγαθύν. καθαπερ γαρ τοῖς αγαθοῖς ἀνδράσιν ουτω κακείνοις ἡγούμεθα δεῖν ποιεῖσθαι τὰς αταρ

κακων μεν αποτροπην , αγαθων

intra sum est μὴ ab interprete. interim tumen decet animalium nonnulla inter EVE.RLlsic. Cl. ore Ar γε etiam praeserebar. de particula hae in media periodo saepe ab undante , Vel Vim τῆς κάι adsciscente , &cum γε confusa , lege D rvillo ad C AD IV, A. p. I9. μη prioreS etiam e . non agnoscebant, merito itaque exsilio multatum est. I lent. μῆ post αττα legi Volebat. I. Τριαν Evεκα θυτλυ τ. θ. Iamblo de Mysi V, S. D λεγω τιγε εμου δόγμα περὶ

a comm Uni hominum consuetudine petitas didit. vides itaque quo i ure Vir Praeclarusseribat ca Iamblii Θi a Nostro hoc in loco resutari. Firmat potius , sed tantum inde non consequi disierit , animantia esse ma

ctanda. 2. Προπεπονθότες εἶ. Πάσχειυ τωυ μεσων est.

Dicitur x et simplicitur pro ad i , vel pro

κακόν τι πs sιν, additi S autem particulis ευ,

κΣκως AC. ad certum sensum redigitur. Saepe iste Noster , nunquam simpliciter pro bono ad ci. Nec apud alios ita diei solet , & siquando dictum Videatur, e nexu, quo sensis accipiendum sit , intelligitur , ut apud Dion: Hal: L. VII. p. SO . quo loco utitur

V. D. Ut contrarium c Vineat. Cum tam n

πάσχει υ τι frequens sit Dion o pro nae inliqua re. Nec secus Io Ant: II l, I 3. Certiora itaque exspectabo ab interpretibus Paulli ad Gul. IlI, q. ad usum istum constabiliendum. 3. 'II Σα τύχωμευ &C. J Verba Io τ. ω. τ. videntur delenda. inest enim eorum vis iam in verbis praemiissis ἀγαθων παρασα. η. γ. ζ. Mox alterutrum τῆ9, sed potius secundum delendum videtur. RE ISK. q. Ωζτε καὶ τωὐ ζ - &c. J Apud Et ob in quarto l. eiusdem argumenti , ubi totus hie locus adducitur, desideratur in his verbis τούτων. quod tamen exemplar scriptum retinet. infra Vero quod hi C est ἀδικ σειν ομολογουμευ, seriptum est ἀδικῶν. in consequente vero ου θυτέουν, addita particula negandi in tertio ab ho C αποδιδουτας. in penultimo τιυρέ quidem legitUr , numerusque variatus est in eo verbo apud Eus: excusium. Alliust cum Porph: facit. in extremo huius paginae

180쪽

POR PHTRII

σά ν ζύων ει s ἀπαρκτέον αυτα θεοῖς , τούτων τινος ἔνεκα θυτέον. και γαρ 2 θύομεν , τούτων τινος ἔνεκα θύομεν. αρ' ουν τιμης ηγη σαιτ' αν τυγχάνειν β ημών ο θε-o: οταν ἀδικούντες ευθος λα της

si ταρχης φαινόμεθα , η μαλλον

δραν διὰ της αταρχης , 7 ἐν τωδέ γε θύειν ἀναιρούντες τα μηδὲν

offerenda animalia diis fiunt , aliqua huiusmodi de causa sunt sacrificanda: quippe cum ob aliquid ex his facere diis sacrificia soleamus. Nunquid igitur honorem a nobis consequi deus existimaturus est si iniuste nos gerere statim uel ex ipsa oblatione uideamur Τ an non potius se ignominia

eo sacrificio assici putabit 2 At si

in sacrificando animalia quae nullam offensionem afferunt, mactauerimus, iniuste nos facturos concessum est. Honoris igitur causa nullum ex caeteris animalibus sacrificandum diis cst. Sed neque ut gratias ob beneficia referamus. Qui enim dignas gratias beneficii & benignitatis reddere uult , non ex aliena iniuria referre eas debet. nihilo enim ma

δοξει si in primo vero consequentis Oeas χάριο

delere τι ζ λ ρ ibi iam notavit Viger s. pro

ni j iis offorendis iniurium feri' Tia δέ γε

ρύειν Dijui cum ea osso imuS ci nobis mactata quae nulla noῖ inlaria Laedunt, vel ipse ultro constemur, nos iniuriam iis inferro. REISK. Eusebe illa δια το απαρχ'et non habet , Vialem. post ευ substjtuerat intextu s..J Sed editiones vetustae & Euseb

δόυαι qujd proprie sit diximus 3 Ia. qui lo

cus cum hoc conserendUS. ibi etiam de voce ευποiια. MOX reposui δόξει, pro quo an

tea legebatur δόξειν, qu0d etiam est in GV

라틴어 텍스트