장음표시 사용
191쪽
ipsis comederat, alia conculcarat, indignatum accurrisse , atque a uicino arrepta securi quae forte acuebatur, bestiam percussisse, cumque bos e X Uulnere interiisset , & ipse ira iam sedata animaduertisset , quodnam scelus perpetrasset, boue sepulturae mandato ipsum aiunt uoluntario exilio si. scepto ob impietatis crimen in Cretam fugisse. Cum uero siccitas , atque inde frugum sterilitas maXima Atticam inuasisset, publice consulendum Oraculum statuerunt. Pythia respondit,eXulem qui in Creta esset, ea eXpiaturum : si & intersectorem puniuissent , & mortuum suscitassent in eodem adipe in quo mortuus fuerat:
εἰσιων απ' εργου τα MMν κατFφαρογεν , τα δὲ συνεπάτησεν αυτον δουυπEραγανακτήσαντα τω συμβάντι , si πελέκεως τινος πλησίον ἀκονωμEνου , τουτον ἁρπάξαντα, πατάξαι τον βουν. τελευτήσαντος δε του βοος , ως εξω τῆς οργῆς καταςὰς , συνεφρόνησεν οἷον εργον ἡν ειργασμfνος. τον μὲν
εἰς Κρήτην. αυχμων δὲ κατεχόντων καὶ δεινῆς ακαρπiας γενομένης, β ε-περωτωσι κοινὴ τον θεον. ἀνεῖπεν ἡ
Πυθία , τον εν Κρέτη φυγάδα ταυ-
ab opere redeuntem , secus existimabis. Notum quam sedulo caverint Athenienses ,& alii id ne fieret. Vid. 3 3I. εργον est op&SUΠsicum, uti ε γάζεσHι dicitur agricola, &hOS arator infra 3 3O. quis non inlustravit Θ
ἀκουωμενου non est passuum hic loci , sed medium , aliquo haud procul inde istunsibi bipennem exacuente. REISK. 7. Φυγην δε εκούσιον αράμενος Ritum tiade ortum dicit , quod primus ille qui bovem olei derat aufugiisset. qUod noto, quia Patasan. cum describens addit, τλυ επ' αὐτοῖς λεγομένην αιτιαν ου γράφω. ille ergo e Nostro inlustran
tio de illis, qui oraculum consulunt. Simili in calamitate Diod. III. e. 59. Και τῆς γῆς
refusi ita sent consimi sent eo in opero in quo ex utra et , i profuturum ipsis
esse. R LisK. Oedjpo opus est ad explicandum oraculum τού λοξίου. Pro ἀπέθανίν in F D. Lugd. Li . & Moerm. Od. erat ἀμέθανον, sed quod Togoroll. merito correXerat. Pro Θυί- θαι idem restituebat, idque sequebatur
Valent. ἁλω ου σεσθαι, quo in mUltum me leno alnii deprehendere fateor. sed cum σιάλω in omnibus inveniatur , suspicabar ευωπερ ἀπέθάνευ σιάλω τούτου ίσεσθαι. illum sors qui crimen expiarest. Vel τοῖτο εσεσθαι, eo modo calamitatem, qua liberari rogaverant, tolli pol e. Abi GDe tCntabat, εν ω- περ ἀπέθανευ σιάλω ἀλωῆυ εσεσθαι. Vel ευ ὐπεραπέοκυεν σιδήρω αλωκυ εσεσθαι. Vel ευ περ ἀπ.σορῶ ἀλωκυ ες. Quodcunque eligas inerti λοξότης. si prius, cogitandum erit de pinguibus sacriscit epulis , quaS bos depopulatuS fuerat, quaeque ei mortis caussa exstiterant,
192쪽
ἴσεσθαι. γευσαμενοις τε του τεθνεω- τος δ' καὶ μη κατασχούσιν. οθεν ζητησεως γενομfνης και δὲ τού Σωπατρου χετα της πραξεως ανευρεθεντος, Σώπατρος νομίσας της περὶ αυτον δὴ συσχολίας α παλλαγησεσθαι Τὸ ως E-νΣγους οντος , εἰ κοινη τρυτο πρα- ξειαν παντες , εφη προς τοὐς αὐ- τον μετελθόντας , gesta κατακοπηναι βουν υ πο της πόλεως. απορούντων σε
σάμενοι καὶ κοινων η σου τι του φόνου. συγγωρηθ ντων οὐν τούτων , ώς ε' πανηλθον επὶ την πόλιν , συνεταξαν ουτω την πραξιν , ηπερ καὶ νυν λαθμ νει παρ αὐτοῖς.
enumque & herbae quibus distentus , ac
quibus pinguessunt boves. Pinguedinis autem notio constat ex Hippocre V. Foes: Oee. V. σίαλος. αδκρω si latet in syllaba eri, intenderit oraculum, ut surro Ceejderit bos, ita & scr- reo quopiam instrumento foeno repletum in pedes erigendum. Si σορω, indicabitur pellis,& subiicitur denique eum esse comedendum , non , ut fecerat DiomUS , terra obruendum. Noe si sedissent αλωκυ ίσεσθαι. V. HV. V. 'Aλα , & qui ibi citatur Sofol. Theoore Vel denique auctor forte reliquit A l πίρ απ. πυά -
λω ἁλωκυ ε r. Syntaxis τιμωρησαμένων, καὶ - .κνας. - γευσαμUνοις - καὶ μη κατασχουσι, Vi
detur eadem ac de qua Diluc: Thuc: Audi. p. 333. IIaec Vir Clar: ego in his tricis animi dubius haerere ae suctuare diutius nolo , quod potis lector eruditus sibi Optet. Pro γsυσο
id quod erat futurum , si & ex moria tuo degustassent, & non obtinui sient. Habita igitur super hac re inquisitione, & inuento Sopatro, is cum se ab eo scelere liberatum iri existimaret, si id publice omnes agerent, ad eos qui ipsum reducendum uenerant, interficiendum esse bouem a ciuitate dixit: cumque illi dubitarent quisnam esset futurus , qui pecudi uulnus inferret , se id facturum pollicitus est, si ciuitate donaretur , ita ut participes caedis etiam ipsi efficerentur. Quod ubi concessum fuit, reuersi in urbem, rem ita instituerunt , quem ad modum nunc quoque apud ipsos obseruatur.
nullum est, de Marae possi dubitari. Sopatro una cum facinore repctrio, aut deprehensio, facile potest emcere hanc sententiam, & Sopatrum esse reum facinoris, & totum sacinus quomodo esset ordine perpetratum. malim tamen μεταιτίου legi. REISK. Sustuli turpillimum virium quod occupa Verat Omnes P . αγερευ- θεντος. recte autem, cum Ligsens, Meremanu.
μετα pos notare potest , qUo sensu genitivo iunctum & apud Nostrum , & apud alios oecurrit. Vid. D' Orvili. ad CBar. III, 4. Sed nihil obstat , quo minus simpliciter dicat , dum quaerendo essent oecupati, inventum esse Sopatrum. I 2. Δυσχολίας.J An δυσχωρίας 3 Hem oθ. δ χωρὶα, ςενοχωρία sed melius sorte in GV. &Mgerm. δυσκολίας , quod coniecerat quoque orosis. qui adseripsit locum Pausaniae p. 57. 7O. Habet tamen Vulgatum quo se tueri possit. Vox quidem in Lex eis quae evolvo non invenitur. Sed neque illa habent δύσχs-λου , Cum tamen πικρον καὶ δύσκολον iungat TDeopΘr: de Odor. p. 5 S.Iῖ. ' ις ευπους οντος Aut ως κγους οντος.
193쪽
s so. Aquatrices Virgines elegerunt , quae aquam iis ferrent qui securim , & cultrum acuerent. Acuta securi & cultro , alter securim porrexit , alter ea accepta bouem percussit , alius uero iugulauit. Cumque eum CXcoortassent , ex eius carnibus omnes epulati sunt. Postea uero corio consuto , ac foeno & paleis farto bovem suscitarunt ea forma quaerat , cum UiUeret , eique aratrum quasi operanti appliciterunt.
Quod ubi factum est , in iudici
um caedis omnes conuocarunt , qui actionis eius participes fuerant. cum uero aquatrices in eos qui acue
rant , qui acuerant , in cum qui securim tradiderat , is in eum qui
quod serus esset, id puta quod commisisset,
aut potius Ai ευαγὸς ων. Ob praemissum Σω- πατρος νομ. aut ὼς ου κ ευαγὸς οῦν. aut quod malim ῶς του πάντος δημου εναγους οντος. quippe toto populo reatum sceleris contructuro.
I. 'Υδροφορους παρθέυους κατελὼ 'Υδροφορεῖν mulierum erat. Xenops: Exp. Cyr. L. IV. p. 33O. υδροφορουσας γυναῖκας dicit. idem mos in Oriente, ut sacrae tabulae docent, & hodie apud Arabes Scenitas. Conser V. D. ad Ioan. Euang. IV, 7. observes passim virginum opus fuisse, uti h. l. Homo Odyss: H. 2O. then. XIII, 6. &e. Vocem nostram usitatamae bonae notae esse ostendit He erhe ad Foliuo: VII, I 3O. 2. Τῆν μίχμιραν. J Bene Telio: c&Drtim vertit, male alii gladium. id huic voci passim accidit, ut cultrum maiorem significet.
Adi IMI ad Pluto in Thes p. 3. & Alberti ad Mattθ. Euang. XXVI, 5 I.
τον πελεκυν καὶ δ τρο μάροιραν α' κονησουσιν. ἀκονησάντων δε, 3 ετεδωκε Heν τον πελεκυν ετερος ' ο δ' ε πα-ταξε τον βουν , αλλος δ' Sσφαξεν , των δρ μετα ταύτα δειράντων , εγεύσαντο του βρος πάντες. τούτων δε
πραχθέντων , τρο μεν δοραν τοῖ βοὸζ
ράψαντες καὶ χορτω - ατογκωσαντες ε ξανοησαν , εχοντα αυτὸν , οπερ καὶ ζων Eσχεν , σχῆμα, καὶ προσεζευξαναροτρον ως εργαζομένω. 4 κρῖσιν δS ποιουμενοι τού φόνου, πάντας ρκάλουνεις ἀπολογιαν τοῖς της πράξεως κοινωνησαντας. ως δε αἱ μὲν υδροφόροι
tiquioribus , sed nostrum tamen probum quoque, unde Vocabula ista centies confunduntur. Vid. D rvilla ad C are VIII, 4. huius quoque loci non Oblitum. Mox pro τωὐ Θὰ priores era. Li . & Meerm. Cossi
194쪽
νοι τον αυτὸν τρόπον ποιουνται την του
βοὸς θυσίαν. θόντες γαρ ἐπὶ της ' χαλ
ων ὁ γευσάμενος κόπτεται. και γ ν
πὸ του πατάξαντος Σωπάτρου , ἔφBου τυποι καλου μενοι πάντες , οι crαπὸ του περιελάσαντος , Κεντριάδαι.
τοὐς δ' απὸ του επισφάξαντος, Δαιτρούς ὀνομάζου ν , δια την Εκ της κρεανομίας γιγνομενην δαιτα. πληρώθσαντες ὀὶ την βύρσαν , οταν προς
iugularat : iugulator in cultrum crimen reiecisset , cultrum qui uoce carebat , caediS condemnarunt. At que ex eo tempore hucusque in Dii poliis Athenis in arce hoc modo bovis sacrificium celebrant. Pulte enim & libis in aenea mensa collocatis depascentes boues circumagitant : ea quibus qui e mensa degustarit , mactant : & familiae coarum qui haec faciunt , nunc etiam sunt , a Sopatro qui uulnerauit , qui bovicidae appellantur :ab eo qui circumagitauit , stimulatores nuncupati : a iugulatore illi quos diuisores Vocant , eX epulo quod ex carnium diuisione constituebatur. Vbi uero corio iam referto in
iu-6. Kα ης Ουσυ αφωνου --J Ordinaria constructio postulat κατ αυτῖς. sed vulgata bene tamen habet, referrique debet a d. illam Orationis formam, de qua ad Polyb. p. II 7. 5. disputo. REI SA . Mos notus, ut Athenienses contra res in animatas iudicia OXercerent, idque Draeonis lege, ut scribit Pausano L. VI. p. 36q. morem eae hoc facto originem duxisse notat Id. L. I. p. 53. pertinent litie etiam iudicia in bruta e et ita. exempla e s. literjs, Ictis & aliis peti possunt, quae Coa Cervare nolo , quia sum olunt quae V. D. Observarunt ad Pollui IX, 12O. & Ausu: ad Ael: V. H. Vill, 3.7. Διοσπολίοις θ Emendandum, Ut puto, δὶ πολ οις. ita enim vocabantur hi ludi. Verbum frequens apud veteres scriptoreS Grae- eos. VICTORIUS. Vide quae diximus supra ad I IO. 8. Xαλκῆς τραπέζης πέλανου και ψ.J Πέλανον P .aι ά saepius iunguntur. diXjmus supra. ritui huic originem dedisse altare aeneum a Mose fabricatum putabat liuet. Dem. Euang. IV, 3. mihi in his tam ingenioso esse non licet. 9. Κατανεμ ζυτ βους. J Suspectum mihi est. num καταλεχθένταο, delectos. nisi vulgata Velit significare , eos fuisse certas in classes dispositos & coordinatos. REI SK. I liolano dedit depascontes. ωμh, vfμEιν, κατανέμει υ Piamae VII, I 83. Diui Sio: I, 35.
κατανεμεται του τρ σῖτον , και του χόρτον. &
θυομενους βους τω πελέκει τύπτων κατα του αυ
195쪽
iudicium est uentum , cultrum in mare proiectum demergunt. 9 3I. Ita neque antiquituῖ animalia quae uitae hominum adiutricia essent , sanctum erat interficere : & nunc idem facere cauendum est. Et sicut prius ad sacrisi cia mactare haec pium non erat :ita nunc edendi causa huiuscemodi animalia interficere sanctum non est existimandum. Si uero id ob expiationem erga deos faciendum est , contagio tamen eX corporibus Omnis haec est reiicienda : ne alimentum
περ πρότερον , οὐχ ο ον ῖ τοῖς ἀνθρώποις απτεσθαι τούτων , ου' τως νύν τροφῆe χάριν απτεσθαι των ζωων οὐχ ο ον ἡγητρον. εἰ x αρα τούτο λα το προς το θεῖον - ωγι-ςείαν ποιητέον. ο ἀλλ' ο τι γε το πάθος εκ των σωματων καθ' εαυτο παν
II. Κρίσιυ αχθωσι9. J Propria vox de illis qui ad caussam dicendam , vel ad supplicium ducuntur. Latinis id est ducere. exempla ubivis obvia. Adi Maverene ad Nepoto MX, q. I a. Κατεπόντωσαν τῶ ν μάχαιραυ De iudicio modo diximus. Vocis hac forma Utuntur iHerodoto & alii. saepius καταποντίζειν dicitur. Vid. D rvili: ad Charit: I, 5. Rarius inulto est illud Nio: Damasceni Excerpt: Vales: p. S. τους δs αυ ράπους οἴα αθέος λουτασερ. Confer messeesse ad Diod: AIV, II a. Mitiori iudice utitur bipennis apud
Nihil itaque mirum tam sedulo caville Athe nienses & alios , ne bovem , aratorem in primjS , temere mactarent , licet postea id in sacris non adeo rigide semper fuerit ob serVatum. qua de re V. D. ad . Dan. Hi ne poetae aureae & argenteae aetatis homines boves comedisse negant, aeneae, Vel Ut 3-lii serreae demum aetati id tribuunt. non inorabor in re nota. Quod vero in Dilpo- lliis factum dicit Noster , τω 'Aπολλω9: Qηβαῖοι τῶ πολίω ταύρους ἔθυον το αρχαῖον Piaz rL. IX. p. 559.2. Φυλακτίου εςι πράττει v.J Φυλάττειu est ob ervare aliquem Vel aliquid, ut ne faciat, vel ne fiat, Vel etiam ut aliquid faciat, vel sat. nihil ad vocis inlustrandum usum addo illis quae dudum observata sunt. Vid. modo D re illo ad Chare V, 2. p. ς a. 3. Τοῖς avsp. -J Τοῖς α. ὁσιας ut ἐυσία:Vel απαρνὶςθ χάριν απτεσθαι των ζωωυ. REIS . Aπτίσθαι est edere , vesci. dictum est alibi. πτετο τροφνης Charit. I, I 3. Ubi plura Cel Comment. sed Graeca VOX, ut Latina Tangere, in genere est ME EVE, mc Ust, t2ngendo proprie. Vid. V. D. ad I Ioann. V, I 8. quo sensu hic commode explicari potest. q. Ἀγιςειαν. potio rem dedit i lii in rinfra IV, 8. Sanctis alionem. Vox latissime patet, atque cultum Deorum, & sacrificia e tiam conplectitur. dicent Ritterra: ad Forsi,
196쪽
των αλλοφύλων 1πτεσθαι ζώων ἀπ
unde non conuenit, comparatum ui Ο- lentiae nobis mutuo inferendae irritamentum quoddam sit. Nam si nihil aliud res mali in se haberet, illud certe essiceret, ut ad nos mutuo inuadendos promptiores redderemur. Quibus enim sensus ab alienigenis laedendis
declinat, eorum mentem a cognatorum iniuria abstinere perspicuum est. Omnium igitur optimum fortasse esset, si statim inposterum abstineremus :quoniam uero qui peccatis careat, est nemo, reliquum est, ut peccata maiorum in cibis sumendis per expiationes saltem posteris relinquantur. Id autemessiceretur, si ante oculos scelere nobis
προσήκει. centi CS haec Confunduntur. 1ed in
persectum pro praesenti poni saepe docuerunt Grammatici. Supra in sine i I 2. ἡ, α-
s milia , de quibus D' OrviID ad CBar: L. Vill, a. p. 67O. 7. Το β ασμα. J Pro βίασμα substituerat Gall. interpres μίασμα. Mihi non videtur necessaria mutatio , nolui tamen omittere. Aliis forsan magis placebit. VALENT. Mihi non placet. pisce , quod aiunt , fanius est vulgatum. intelligit adfectum vim inserendi. bene Felician. 8. Καὶ γαρ Κι &e. J Parum adeurato haec
e Stii a & aliis Luxi cographis est notissima. usu in eius proprium & inproprium inlustratum dedere V. D. ad Timus i IQ, 58.
9. Αοιπον αποσχίσθαι. J Aοιπου delendum est. poli enim locum suum obtinet. REIS K. IO. Αοι που κνακεῖσθαι - J Mallem αναιρεῖσθαι ξις υ ρον. VALENT. 'Aν Lσίαι bene habet , modo teneatur no M a verbo κε ιαι id esse repetendum , sed a verbo ακεῖσθαι fiar ciVes , em n GVs, mederi, corrigere. Paulo post περι τὴν τροφῆν. REIS . 'Aκεῖσθαι Sc ιασθΣι
haud raro sic adhibentur , atque illud hic unice locum invenire debet, firmatque quod sequitur ακος, & infra ακεῖσθαι αλκίαν. Me rito ergo is resta: Diluc: Thye: Audi: p. 39O. λοιπο9 29 ἀκεῖσθαι. & Rbun eno in literis humanisa: emendo ἀκεῖ, αι. ipse 6O. καὶ θ. ακῶσθαι τὴν ἀδικίαν. imitatur, ut pastJm, Platonem de Rep: ll. p. qa . C. θυσίας τε
tonis locum respexit PhrFnire: Ms: in notis ad Tim. p. 84. Haec Vir Erudit. Quum itaque ne litera quidem mutaretur, id quod habienus lectum fuit πιακεῖσθαι in duas Voces distraxi. I tes r. locum non intellexit. illa περὶ το τροφῆς damnare non atlsim. 1 lent Graeci in talibus promis eue uti casu se
II. Προ ομματων ποιησαμίνοι. J Quod Noster ποιεῖσθαι προ ομματων, id προ οφθαλμῶν τAEσγαι,
197쪽
ἀνευφημησαιμεν κατὰ τον 'Eμπεδο- proposito , miseriam nostram deploraremus Una cum Empedocle.
Uri mihi quod fati sors me non ante peremit, Ouam dapibus patres temera sient ora scelesis. Nam proprio sensu ob peccata ita assici , hominum praesentibus malis remedium aliquod quaerentium est :ut pia & casta sacrificia numini unusquisque offerens cum sanctitate id faciat , & utilitatem a diis consequatur.
g 32. Prima autem & praecipua u. tilitas frugum est , ex quibus solis offerendae diis primitiae sunt & terrae etiam quae ipsas produXit. Coma munis enim ea est & deorum & ho
dum, quod Cl. Abreschio placebat, vel subintelligendum est. & nihil opus asteris eo, quem ante βίων posuerat ValeΠt. modo Porphyrianam construendi rationem Cogitem US το γαρ - est των ζητ. εοῦς. ἄκος τι τοῖς ἱπ.βίων κακοῖς. βίον tam n habent omnes Codd. κλεα λεγοντες ,
δὴ οἴμοι , οτ οὐ προσθεν με διώ-
χείλεσι μητί σασθαI. το γάρ τοῖς ἁμαρτηματι συναλγεῖν την οἰκείαν αἴσθη ν , ἔψ ευρασθαί τι τοῖς ὐπάρχουσι κακοῖς ἄκος ζηροτούντων βίων ' 7να καθάπερ δε αγνὰ θύματα τῶ δαιμον των ἀνθρώπωνεκαςος ἀπαρχομενος , τύχη της orσιαρ λο και παρὰ θεων ωφελειας.
τη η των καρπῶν Egιν , ης και ἀπαρκτεον μονοις τοῖς θεοῖς και τη
Mscripti. Errorem phronichi qui ευρασθαι προπαροξυτόνω ς per α non dici, sed παροξυτευως per a putabat, castigarunt iam alii V. ALbe id ad Episi: ad Hebr. lX, I 2. IS. 'Aγυα θύματα.J Opponi haec solent cruentis. Plato de Leg. VI. p. 87S. C. θυ-μχΨα οὐκ η τοῖς θει Θι ζωα, πέλανοι δε και με- λιτι καρποὶ δεδευμένοι, καὶ τοιαυτα αλλα ἁγνα θύματα. quae iam Occupata , multaque alia eam in rem conducta video a V. D. ad Polluc: I, 26. I 6. Και πΨρα θεων ωψ.J Immo Vero κα τῆς παρE 3. ω. sic rectitis praeserunt edd. priores , OL L f. & Meerm. iidem illi mox pro μοvοις habent μίνης , quasi pertineret ad ὰφελείας. I. Θεωυ καὶ ἀνθρωπων εςια. Uti γῆ παντοῖα- των ζώων εςία κάἰ μήτηρ dicitur Aunor. de Mund. p. 2O. haec quippe communis miater omnium mortali&m , ut LiP. I, 56. quae sunt notissima.
198쪽
τας τιμαν τουτους , ων συναιτιοι
καρπων η μίν εἰσὶν , ἀπαρχομενους μὲν των υπαρχόντων καρπων καὶ πάντας , οὐκ ἀξιόχρεως δ' εἰς τοθυε ιν θεοῖς πάντας
υπὸ παν- τὸ ζ 7σως κεχάριςαι τοῖς θεοις. τὰ
μενων μύθων , ολίγων τε των υφ' ημων προσκειμενων καὶ συντετμηρο
μminum uesta ac socus. Debemusque omnes in ea utpote nutrice & matre nostra reclinati celebrare ipsam laudibus , & perinde ac parentem amare ac colere. Ita eLim uitae commuta. tionem consequuti digni essiceremur, ut rursus in coelum ad uniuersum coelestium deorum coetum nobis aditus pateret. quos nunc suspicientes uenerari his debemus , quos nobis suppeditant fructus , primitiisque eorum
omnes colere, non tamen Omnes non
esse idoneos existimare, qui diis sacrificia obseramus. Quem ad modum enim non omnia sacrificanda diis sunt, ita neque ab omnibus fortasse grata diis sacrificia fieri, arbitrandum est. Summa igitur rationum quod sacrificanda animalia non sint , exceptis fabulis quae interiectae sunt, paucisque a nobis breuiter adiunctis, ex Theophrasto haec est.
S e uti cunque complanes salebrosum hune l. Sta enim flat; tit re eamus in coelum ad Deorum coeritum Kniversum genUS , qu9Squiam uam Nunc ris resum vi emus, decora- Iro tam u EubemuS iis rebera, quarum esc-ctionem nobiscum participant. REIS C. Structurae confusio, Nostro sere sollemnis, sensum sorte obscuravit. Hoc modo explicari possent. αν εις οὐρανον pro εν οὐρανω, nisi ita fuerit, sed ob sequens male habitum)καὶ τιμ ιν πάλιν το συμπ. - ους pro τοὐς Ut saepius, nisi sic prius fuerit Vel ως νυν ὁραυταζ Valent. perperam substituerat ορωσι. τουτοις cita recte Vogθr0ll. & Val. correxe runt scilicet ημας τιμῆν' ων καρπ. συν. απα χ. μευ καὶ πάντας &c. illud καὶ dee st Cod. Liff. Meerm. & vetustis editionibus. & pro καρπω fuerat antea aliud quid in Lipf., cujus in locum alia , Ut VidetUr , manus καρπων substituit, priore lectione Obscurata.
199쪽
Do Abstinentia Lib. II. 1635 33. Ego uero instituta quae apud
singulos inualuerunt, dissoluere non
contenderim : non enim de re publica nunc disserere mihi propositum est: sed cum leges concedant, sub quibus degimus, ut tenuissimis etiam quibusque , & inanimatis numen uene. remur, quod frugalissimum est, eligentes , & lege civitatis sacrificabimus, & ipsi dabimus operam, ut puri undecunque ad deos accedentes conueniens sacrificium offeramus. Omnino enim si sacrificium primitiarum rationem Obtinet, gratiarumque actionum ob ea quae a diis ad usum uitae accepimus: absurdissimum esse uidere. tur , si nos ab animatis abstinentes diis oblationes ex ipsis faceremus , quippe cum dii deteriores nobis minime sint , ut quibus nos non indigemus, ipsi indigeant. Accedit quod neque sanctum est , ut eX eo cibo primitias offeramus a quo abstinemus. Huiuscemodi enim etiam esse homi-
Ι. Προσέκουσαν θυσίαν π. - προσιόντες.J In Lips. est τῆν προσηκούσιαν ποιεῖσθαι' προσιέναι,
de illis qui religionis causa deos adeunt ,stequens est , ut Latinis adice , vel DeoS' a ire dicam postea. a. 'Aπ' αρχῆς s. α. Haec duo vocabula in unum sunt contrahenda , unoque CompleXUeopulanda , ut sit απαρχῆς sacrificium Valet oblationem primitiarum. seu vis & sententia sacrificii est haec , ut eo offerendo velimus declarare nos duo rei ab ea acceptae primitias reddere. RBlsK. Recte Tel: sic qu0que,
g 33. 'Eγω ἐν κεκρατηροκότα παρ' εκάςοις νόμιμα λυσων οὐκ ἔρχομαι. ου γαρ μοι περὶ πολιτείας νυν πρόκειται λεγειν. δεδωκότων δε των νόμων , εν οις
πολιτευόμεθα , και διὰ των λιτο- τατων καὶ ἀψυχων γεραίρειν τοθεῖον , το λιτότατον αἱρούμενοι , νόμω τε πόλεως θύσομεν , καὶ
αυτοὶ σπουδδάσομεν την δ προςη'κουσαν θυσίαν ποιεῖσθαι , καθαροὶ πανταχόθεν τοῖς θεοῖς προς ιόντες.
ριςἱαν ων παρὰ θεων ἔχομεν εις τὰς χρείας , ἀλογωτατον αν εἴUαυτούς ἀπεχομενους των εμψύ'χων , τοῖς θεοῖς τούτων ἀπάρχεσθαι. ου τε γαρ χεὶρους ημωνοι θεοὶ , 3 7να τούτων αὐτοὶ δίωνται , η γ μη δρομενων , ούτεοσιον απαρχην διδοναι , ης ημεῖς ἀπεχόμεθα , τροφης. επεὶ καὶ ταεθος τοιοῖτο κατειληφαμεν των
ideoque duas Voces quae prius legebantur, in unam conflare non dubitavi. 3. 'I9α τούτωυ αυτοι δέωνται J Verum est αυτοὶ, licet antea legeretur αυτωυ, quod etiam erat in cod. Bo l. & Meerm. Pro δαυται quod etiam cst in Li . & M Erm. , antea edebatur δέουται. quod probum quoque, licet praeceptis Grammaticorum repugnet. Sententiam ipsam , Deum donis nostris non indigere, saepe in his libris ingerit. Ingerunt saepe etiam alii. Confer Asrubis. ad Iusin. apol. I. p. 9.
200쪽
εμψύχου βοράς , οὐδ' ἀπαρξαμε-
νων απὸ των ζώων. 4 α φ ου δετ'εγεύσαντο , και θεοῖς ἀπαρξαμένων. Iς τε και νυν καθηκει ὁ πουτον ἀποσχόμενον ε κείνων , ἀπάρχεσθαι G ων και θιγγάνει.9 3 g. y Θύσομεν τοίνυν καὶ η- με ' αλλὰ θύσομεν , ως προςηκει, διαφόρους τὰς θυσίας , ως αν διαφόροις δυναμεσι προσάγοντες. *θεω μεν τω επὶ πάσιν , ώς τὶς ἀνηρ σοφὸς ε*η , μηδεν των αιροσθητων , μη τε θυμιώντες , μητΣετονομάζοντες ' ουδὲν γάρ Egιν εν'
num consuetudinem deprehendimus: ut quando eX animatis non Uescebantur, neque ex ipsis sacra facerent: sed ex eo primitias offerrent, quod comedebant. Qua re etiam nunc conuenit scilicet, ut is qui ab animalibus abstinet, oblationes ex iis faciat, quae attingit. 9 3ψ. Sacrificabimus igitur etiam nos sed sacrificabimus , sicut decet, diuersa sacrificia, utpote diversis potestatibus offerentes. Deo sane illi qui supra omnes est, quem ad modum sapiens quidam uir inquit , nihil quod sensibile sit, neque sumentes, neqUOnominantes. Nihil enim materiale est, quod immateriali continuo impurum non sit. Iccirco neque uerbum huic
quod uoce exprimitur est accomoda
θεω. ΜOx pro τωυ αἰς τῶν cor II. αισθητον, sed nostrum firmat Eny b. utroque in loco. in altero autem p. IO. θυμιΠυτες est θύοντες. 3. 'O μὴ τω αὐλω εὐθύς ες:9. &c. Laudat haec Dodijss: R. V . ad inlustranda illa Hierocl. in Aur. Carm. p. 29. τὸ γαρ τοιούτων προσαρις α et o των &c. sed ille seribit αυλλω. Et sic editur apud Cre; illo l. L semel tibi interpretem Galli clam ridendum propi-l nare debeo, qui Vocem nostram L. I, r. det si illis accipiebat.
q. Διο οὐδε λόγος τούτω ' Et θ in D. E. διο ου os λόγος αὐτω οὐθ' ὁ κατα φ. o. ουθ'
Re. sed in alio loco ut Noster & Cy rillo sed hie pro μεμολυσμένος habzt μεμασήνος.