장음표시 사용
281쪽
inuident, & mares foeminas , foeminae item mares Zelotypia prosequuntur. Unum tamen uitium ipsis deest, quod benevolos insidiis non appetunt: Sed adeo assecta ipsis sunt, adeoque sese ipsis credunt, ut quocunque eos sequantur , etiam si ad iugulationem, &manifestum periculum duxerint. Et
quamuis sui causa non eorum ea nutriant, maXima beneuolentia in nutrien tes feruntur: Homines uero in neminem ita insidiose conspirant, qUemadmodum in eum qui ipsos alit. nullius ita ut eius mortem Optant.
5 14. Quod praeterea consilio & rati
one faciant ea quae agunt, inde perspicuum est, quod cum saepe insidiosas esis escas porrectas animaduertant, incontinentia tamen, aut fame inducta accedere ad eas consueuerint. Alia siquidem non statim accedunt: alia cunctantur: alia tentant, an detracto & uorato cibo discedere inde incolumia ualeant. Vbi sit, ut saepe appetitu eo a ratione superato,
abis q. Τω ευυοουυτιI Non in genere massculino debet accipi, es qui bene vult, sed in neutro , eo, quore beΠρ vult. id est, benevolentia sua, τη ευνοὰ . schema est Thucydideum. affectio illa animi i psis propria, qua omnibus bene Volunt, tam ea canimantiab facit 1ecura & fidentia, ut de nemine male suspi-
S. ' H επι του τρ.J Pro ρ Valent. substituerat ως. multo melius legitur ῆ , quod brefctio placebat. Statim pro λογιςικα
γὰρ φθονοῖσι , καὶ ζηλοτυπουσιν υ- περ των θηλειων , αἱτε θηλειαι ὁτὲρτων ἀρρενων. μία δε αυτοῖς κακία οὐχ υπάρχει , επιβουλη - τω ευ-
νοουντι , ἀλλ πάσα ευνοια παντὶ οὐ σα τυγχάνει ' και τοσούτον τρ
μfλλες , και πειράται , ει δυ- ναται ἀφελεῖν την τροφην ἄνευ του περιπεσεῖν , καὶ πολλά-
L f. λογικα. Meerna. λογικῆ. Nihil autem mihi durius dici posse videtur quam hoc Auctoris. . Vera enim credebam illa, quae aput Aristi legeram T. I. p. 9 I. Nόμος εςι τοῖς
delendum esse. VALENT. Nugae. Paullo post τὰ ante ςρφίσματι delet Ligsensis.
282쪽
πεπείρανται πολλαδρικνυναι μαλθλονημων
κουντα sc τοιατα εν α ρι ,ειτα τα
2. 's1ς γαρ τα κ τα τον αἰθερα οι. J. λ. 'Forte λογικωτατα. REISK. Alias passim ζωα dividuntur εις τκ ευ γη , εν θαλάττη , εν ου- ραυω. Vide Ih. ad Strabone p. 2. DO-cebant veteres Philosophi univerias mundi region CS , aetheream , aeream , aqUatilem& terrestrem, sui generis animantia produ-Cere , alere & fovere, ut ex Aristotele aliisque constat. Vide Ga a d ad tono XII, 2 . & nube ad ADθon: VIII, 13. Notae quoque iam olim quaestiones illae, Utra animalia sint prudentiora , an plura & robustiora terra alat an mare, & quae et US generis sunt aliae , de quibus Ristersso ad
abstineant, atque abeant: quin etiam interdum fraudulento hominum com mento insultent, atque immifigant. Alia uero cupiditati ac gulae succumbentia licet se capienda esse non ignorent , nihilo minus tamen perinde ac socii Vlysiis modo sese ingurgitent, atque edant, morti sese CXponere non dubitant. Nonnulli autem sunt, qui non male ex locis quae sortita sunt, multo nobis esse prudentiora conentur demonstrare. Sicut enim quae in aethere habitant, sunt rationalia, ita ea quoque esse aiunt, quae adiacentem proxime locum obtinent, cuiusmodi sunt quae in aere uitam traducunt: atque his aquatica, aquaticis terrestria pro distantiae ratione adiungunt: quorum nos infimam regionem incolamus. Non enim uidelicet in diis eX loco quoque praestantia est consideranda, in mortalibus uero idem etiam faciendum non est.
tarcho Noster hac de re di Terit insta I 23. Paullo ante pro δρικυυναι perperam Li . O .
qui Nostri haud oblitus, monet Stoicos eadem ratione d lXisse υποτάθμην πάντων τ;ην γῆν. Noster, Ut puto, imitatur blason: in Phaed: p. 8 I. D. οὐ δὴ ὁπος θμην ταύτα εἶναι , Mi ξυnεῖν ἀεὶ εις τα κίῖλα τῆς γῆς.
283쪽
g Is. Cum uero arteS etiam acquirant, atque eaS humanas, discantque&saltare, & aurigari, & gladiatorium certamen inire, & per funes ingredi: quin etiam scribere & legere, tibia item & cithara canere , nec non sagittare , & equitare: ambigere ne amplius poteris nunquid illam partem habeant quae excipit, cum illud quod excipitur, in ipsis spedietur J Ubi enim excipiunt, si ratio non subest , in qua artes existunt 2 Neque enim tanquam num uocem vostram audiunt, sed 11-gnorum etiam diuersitatis perceptio ipsis est, quae ex intelligentia rationali euenit. At enim humana inquiunt praue essiciunt. Sed ne homines quidem omnes recte : alioqui frustra uictores alii in certaminibus essent, alii uincerentur. At non consultant, neque in concionibus deliberant neque iudicia
Moerm. scripturam instauraVi, quam firmat interpres. Ridicule antea legebatur ὁ λίγος εἰπεῖν. pro quo ενῆ9 substituerat Valentini. Quam facile hae voces misceri potuerint,
a. 'Aλλα κακῶς φ ησid Bene habet. scilicet ὁ αυτ δικος. multi multa de hae formula, &, ni fallor, in illis Lentisius ad Horat: Potes tamen φασιν etiam probari , quia statim sequitur. REIsK. absque τὶς saepe adhibetur , quando significandum est , aliquem argumentum aliquod opponere. Vide Kois-kium ad D. I: p. 187., &, qui Latinos leodem modo loqui docet , R. Leml: ad
9 I s. 'Oταν δὲ καὶ τεχνας ἀναλαμβάνη καὶ ταύτας ἀνθρωπίνας , ορωεῖσθαι μανθάνοντα καὶ ηνιοχεῖν , μονομαχεῖν τε καὶ καλοβατεῖν , δη δε καὶ γράφειν καὶ ἀναγινω- σκειν , αυλεῖντε κρει κιθαρίζειν καὶ τοξεύειν καὶ ἱππεύειν , ετι ἀμφισβητησεις εἰ το δεξόμενον εχ ει , του παραδεχθεντος εν αὐτοῖς θεωρουμ νου ς που γὰρ δεχεται ει μη δο λόγος ὐπην εν se συνἱςανται αἱ τεχναι ς ουδε γὰρ ως ψόφου της φωνης ημων ἀκούει , αλλὰ καὐ των
φησὶ ποιεῖ τα ἀνθρωπικά. ουδε γὰρ ἄνθρωποι πάντες καλως. 3 ἡ μά
Vate L. Serm. IV, 79. Non itaque φασὶ substituere debuerat L DuIini. 3. ''Η μάτην αν αγωνα καὶ νικ. -J Cela raro G Diluc: Thuc: Auctar: p. 39O. legit καλως αν νάι μα την. Ingeniosa Utique coniectura. nam quod Bo sus Anim: Cap. 3. putabat formulam μα τηυ, uti μα τον apud Graecos non inveniri , id quidem non dixero. Vid. Homsers: ad λυ πο Ρlut: p. Ia . Si vulgatum velis , haec est sententia: si Uterque rem bene gereret, in palaestra victores & vl tos dari non posse. νικῶυ αγων etiam Epicti Enchr: 25. Uti via a V μάχην, ςά
284쪽
άμαξοβίοις Σκύθαις φη τω , ουδε τοῖς θεοῖς. οὐδε νόμοι γραπτοί φασι παρὰ τοῖς ζωοις' 9 παρὰ ἀνθρωποις , ἄχρις ευδαἰμονουν. λψ
exercent. Quid mirum est, cum neque homines omnes id faciant2 nonne multi antequam consultarint, agunt 7 Unde praeterea non consultare caetera animalia demonstrari potest y Huiusce quippe rei argumentum nullum eXtat, quod afferri queat: contrarii uero eX-tant multa, quae illi nobis subministrant, qui singula quaeque de animalibus cori. iscripsere. Caetera sane putida sunt, quae contra declamitant. Vrbes ipsis, aiunt, nullae sunt: At ne Scythis quidem, qui in plaustris circumvagantur: neque etiam diis. Leges nullas scriptas habent. Sed ne hominibus quidem ullae fuerunt, dum in felicitate perstitere. Nam
4. Otas δικάζουσιν. J Malim δικα ντα. tres solunt Fbi Deae L iure experiuKtur dein βουλευσωνται in coniunctivo. REIS L. Males es: m. βούλουται. F. Eι αιθρωποι εἰπs μοι.ῖ immo potius η γαρ - πάντες , Ut Amrocho praeserebat. Elegans est illa sormula εἰπε μοι in prOVOCatione, qUando illum quo Cum agi miis, aliquid quasi probare, & exemplis confirmare volumus. Latini ita Di , D Dic mihi. Vide Cel. Aurmano ad Oniae: XVI. Her. 3 I. 6. Κατ' αὐτων ἐκτορεύεται. J Saepe 'Pητορεύειν, ut Latinorum sibotonicari, de futili es garrula sermocinatione. Vide quae conduxitD rviiij ad Charite VI, I. p. SOῖ. qui forphyriana haec intacta non reliquit. Litaquere hine potest quo iure putarit Vir Praeelarus apud Max: Tyro Dis in lX, S. διαμάχαι S se τορεῖαι recte coniungi non posse , Cum puerorum ri Xae & concertationes de ludicris suis, nihil minus quam δετορεῖαι VOCari pOS- sint. 7. οτι πόλεις αὐτοῖς οὐκ εἰσὶν.J Paullum diverso modo cibus apud Origen: L. t V. p. l569. dicebat , si propterea homines a bestiis ldiscrepare videantur, quod illi urbes incolunt, legibus utuntur , sibi magistratus ducesque praeficiunt, inanem prorsus esse istam rationem , idem enim facere & sormicas apes. 8. 'Aμαξοβίοις Σκύθαις.J Res aliunde satis superque nota. Hinc αμάξοικοὶ dicuntur Strabone VIII. p. 2O8. Latine extulit Melai I, I. quia pro sedibus plaus; a fab ut d ui Ham obii. Morem illum si considero, nihil in novandum existimem apud Iul. G- pisoL in Maxim. 13. alios S tDicis vehiculis exhiberet. Certe Salmasi sol is Deficulis Concoquere nequeo. Si Flicis Deficulis, quia vehiculis inpositi diu noetuque iter facere cogebantur, ut dicitur apud fgerodiano VII, 3. 9. Οὐδὰ παρα Asθ. αχρ. εὐδ. J Com L p . ου- γαρ π non male. sic enim paullo anto loquitur quoque. De re ipsa Vide quae Observata sunt L. I. I 8. IO. Απις δθ λέγεται πρωτος J In Cod. Lipf. Scholion hoc marginale adscriptum est. οτι πρωτος 'Aπις παρ' 'Ελλησι νομοθέτης , 'Aργείων βασιλευς. intelligitur quippe Apis Argit vorum rex, qui Phoronei filius haberi solet. lescolo autem in Suppl. 27O. advena di
285쪽
Nam primus apud Graecos dicitur A pis leges instituisse, quando iam ipsis
indiguerunt. 5 16. Hominibus quidem edacitatis ac gulae causa caetera animalia rationem habere nullam uidentur. At diis& diuinis uiris non secus ac sacri ministri in ueneratione sunt. Deus siquidem cum Aristodico Cumaeo responsum daret, ministros suos esse passeres dixit. Socrates uero etiam per ipsos iurabat, & ante ipsum Rhadamanthus.
A id δὲ λέγεται πρIτος νομοροθετησαι παρ' VEλλησιν , οτε εδρη- θησαν.
λαιμαργίαν οὐ δοκει λόγον εχ ειν τα
ζία ' θεοῖς δ θ , καὶ θείοιο ἀνδρά
citur, & Apollinis filius, qui cum esset medicus , terram Argivam insigni beneficio sibi obstrinxit. Quae addo, quia hinc lux adfulget Suidae , cui in V. Απις ὁ Αἰγύπτιος τρυ
ἰατρικην πρωτος εις Ἐλλάδα μετακομισαι dicitur ,
ubi notabat KD ser: se apud veterem scriptorem non legisse, Apidem ex Aegypto in Graecium Venisse. Aegyptium cum Argivosaepe confundi Constat inter omnes. Quod illi Noster leges primas tribuat, id Phoroneo patri alii adscribunt. V. Clem Det: in Protrept. p. 67. D. & Tatiano Orat. ad
Graec. 6O. iS quippe τους ανθρώπους συνηγαγε πρωτον ες κοινον , Ut dicitur Pausan in Corintli. p. II a. Cum Nostro autem saeti Theota
norit: IX. Cur. Gr. ads. laudatus Fabrio Bibl. Graec. I l. p. S 6.Ι. Ιεροῖς. ἱκεταις τετίμητα.J In Lips. est τοῖς ἱερεῖς ἱκεταις. male id quidem. inest tamen in ea lectione admonitio de Vera, quae videtur esse τῶῖς ἱερεύσι καὶ ἱκεταις. REISΚ. Iz- ροὶ ἱκέται dici possunt, quia supplicum olim maxima habebatur ratio , unde Hospitibus conparat Hesi9d. εργ. 327.
Hi ne itaque Homero Ζευς Ἱκετήσιος. Vide Clori ad Vs. 333. & Peria: ad tagesian V. H. IlI, 26 a. G θεος Ἀρι οδικω Sc. J Lege Herodote L. I. c. IS9. & ibi I ling Palseres quippe supplices religiose admodum haberi solebant. Conser quae dicentur infra lV, Iq. 3. Σωκράτης οε καὶ vusu κατ' αυτω9.J De Socrate Apollonius apud Philo re VI, I9.ωμνυ ταύτα ουχ ως έεους, ἀλλ' γυα μὴ θεούς ωμνυ. tibi vid. Oleare idque paullo post Noster quoque significat. Bene autem ωμνυεν κατ' αυ- τωυ. nihil ergo insolens in illis Epi . ad Hebr. VI, I 3. κατ' οὐδευος εἶχε μείζοpος ομόσαι. quem locum cum nostro hoc contendit me sen: & ibid. V, 16. κατἁ του μείζονος ομνύουσι.
Dixi plura de hac constructione in Fer. II,
q. Προ αυτού . Ραδάμανθυς.J Qui Cretenses maxime adegit per animantia iusiurandum dicere , Ut infra scribit. Sosicrates apud Schol: ri opθ: Avib. 524. 'Pαδάμαυθυς δοκῶ &C. quae in rura sua deduxit Suidus in voce Aάμπωv. quem Vide etiam in Ραδαμάνθυος ι κος c Gνα ομ ναι, quaeque ibi K erus. Huetio Dem. E. IV, II. Rhadamanthus idem est qui Moises, inter cuius leges erat, ne qui S nomen Domini temere usurparet , ideo illuna per anserem Sc. iurari voluisse. Notum autem quomodo in hisce luxuriet Do t. praesulis ingenium. Cel: IDblous ius in Panth: Aegyp t: L. V, I, 5. Opinatur, Rhadamanthum hunc aut gente fuisse Aegyptium , aut post peregrinationem eo institutam , cultum Deorum quorumdam domum secum reduxisse , ideoque per animantia haec Aegyptiis sacra, iuravisse. Utique non quod Diis essent sacra, aut Deorum syllabola , per illa iurabant Cretenses , sed allae instituti causae adferunt Ur. vid.
286쪽
Αἰγύπτιοι δὲ καὶ θεους ενόμισαν, β εἴ
τε οντως θεούς ηγούμενοι, ει τε ε ξεπίτηδες τα των θεών είδη βοοπρόσωπα ,κ ρ ὰ Ορνιθοπρόσωπα, β καὶ των αλλων ποιούντες , οπως εξ αυτων ε ξ ' σου καὶ των ανθρώπων α τε χοιντο , 7 εἴτε καὶ δι' αλλας αιτίας μυςικωτερας. ουτω δηκαι οι 'Eλληνες τω μεν τού Διος α'γάλματι ' κριοῖ προσῆψαν κξρατα ' ταύρου δε τω Διονύσου ' λψ τονδε Πανα εξ ανθρώπου καὶ αιγος συν
ταVid. Suidr l. l. Socrates , scriptor non incelebris rerum Creticarum , quem laudat Vir eximius, ignotus mihi est. Zenobius & Sohol Aristoph: Viris Doctis saepe inposuerunt , quibus depravata scriptura Socrates pro Sosicrates legitur. Cons. K oro ad Sutk: &Tob ic: Bibi: Graec. L. I l, 23. p. 827. g. E τε οντως θροος ηγούμενοι &e. J Aegyptios animantia ista non re vera pro Diis habuisse, sed imagines tantum & symbola Corum , Ostendit praeter alios Et ebo P. E. L. IlI. p. 1l7. R PIDI: T. II. p. 379. Symbolo tamen cum dem , quem Numinibus honorem habebant, qua de re C Er: HarpOCr: p. q2. mOX
sine εξ. REI SK. 7. Ε'ῖτε καὶ δι' αλλας αιτίας. Secus quam aliae gentes Aegyptii . non viros inlustres, sed animantia iij vj nis honoribus colebant. Id quidem testatissmum, unde vero res Originem duxerit , haud adeo certum eXploratu inque e sit. Dissident multum & vetustiores & re- contiores scriptores. Dios. Sic. I, 86. MOS-
hem: ad Cudaeo th: Syst: intell: Uni V. p. 418. Oblonasti in Prol: Panth: Aegyp t: 3S.IVarhurto in Divin: Mois: Legat: L. IV, q. Re. tam prolixe in hoc argumento sunt versati, ut nihil addi debeat. Bene paullo
Aegyptii autem in deos quoque ip
sa retulerunt , siue quia reuera de . os esse existimarent, siue quia dedita opera diis boum , & auium , caeterorumque animalium facies at. tribuerent, ut ab ipsis non secus atque ab hominibus abscinendum monerent : siue aliqua alia occultiore causa industi. Ita etiam Graeci Iouis statuae arietis , Bacchi simulacro tauri cornua adhibuerunt : Pana item ex homine & capro composuerunt. Musas alis, nec non Sirenas instruXerant.
8. Κριού προσηψαν κερατα.J De Iove, seu Ammone κριοπροσωπia Omnia sunt nota, cum
veteres Theologi id toties paganis exprobrent. Lege V. D. ad Min. Fel. c. 2I. sed mireris Graecis hoc loco tribui, quod alibi Afris. Stii us quidem in Aμμων. ονομα θεού Ελληυικού , ibi autem Vel λιβυκού legendum, vel per εθυικού explicandum Censebat ser. At vero non Asris tantum , sed Graecis e- itiam Iupiter κριοπροσωπος Colebatur. Pul redisserit hac de re Spa 7θe1ne de his. & praestnum. Di T. Vi I. 9. Ταύρου τω Διοv.J Bacchi Cornua nemo ignorat. Hin C ταυρόκερως & ταυρόκερως θεος
Vocatur, de quo nomine IV essetango ad Diot Sior III, 6 .
IO. 1ου δε Παυα -J Min. Tel. in Octav. c. 28. D; capro etiam S Domines mulos eos, S leonum S carrum Uultus Gog δε- iniciatis. ubi multa hac de re interpretes. lConi rum infra IV, 9. II. Μούσας επτέρωσαν καὶ τας Ξειρ.J Alas Si- renibus cum Musis unius ex illis, ut plerioue tradunt, filiabus,) communes statuunt. iV. Spanbem: de Us. & pr. num. Dis T. V. de Sirenibus alatis elegantissime Brouhbr ad I bul: V, 1, 69. Pennas Victoriae, ceterorumque, quorum hie mentio, nemo nescit. I 2.4
287쪽
pidinem & Mercurium alatos finxerunt. Pindarus sane in odis suis omnes deos quando a Typhone fugabantur , non hominibus, sed aliis animalibus similes
induae it. Pasiphaes amore captum Iouem tauri formam sumpsisse afferunt: modo aquilam, modo olorem effectum fabulantur: quibus sane omnibus honorem prae se ferebant prisci illi, quem animalibus exhibendum censebant. atque adhuc magis etiam quando Iouem a capracducatum fuisse aiunt. Erat autem apud Cretenses Rhadamanti leX, qua Omnia animalia adigi in iusiurandum iubebatur.
πο ματα παρα των λυρικων λεγόμευα. Sed &idem. Προσωδιον. ο υμνος. In Voce Πίνδαρος poetae tribuit προσόΘια , παρ έυια , quae ibi
vocabula sorte debent coniungi, & intelligi παριένεια, quae Pindaro contribuit Plut. T. II. p. II 36. F. 13. 'Aλλα τοῖς ἄλλοις 'Aλλοι τάς αλο- γοις ζωοις Citat ο πάνυ ad Dio . Sic. I, 86. in codd. non inVenj. Fabulam , quam tangit Noster, multi produnt, qua de re ibid. Vir Eximius, & interpr. ad Ovii V. Metam. 32 I. sed quod addit ibi Vir Celeb. turpes Deo rum Aegyptiorum siguras ex hae fabula sua isse natas, id controversia haud Vacat. I . Δι ἁ γενέσθαι μ. τ. νυν δῖ - Haec e mythographis etiam nemini ignota. Solum excitabo Theodor: in Serm: de Sacris: quia Nostrum saepe exprimit, & haec et jam iun
git, καν τον μευ πατερα ταυ θεων , αετῶ και ταυρω καὶ κύκνω προσεικασμενον &e. Legendum autem Videtur γενεσθαι νυν μεν , ut monebat
Δία , γενεσθαι μεν ταυρον , νυνδε αετὸν , καὶ κύκνον. δι ων τροπρος τα ζωα τιμο οἱ παλαιοὶ ε νε- δείκνυντο , καὶ ε τι μαλλον , o ταν Is τον Δία θρέψαι λεγωσιν αγγα-
Κρησὶ δε νόμος ο Ῥαδαμάνθυος ,
ho Solent enim se alii, & Noster supra * 5. ubi tamen posteriori loco semel tantum ponitur. Vide ibi Reis ium. IS. Tου Δία θρίψαι λέγ.J Του in sed em suam revoca Vi, qtia per Vialent. expulsum fuerat. qui τω V edidit. Et priores eo. & Cod. Lis . ita iubent. Miu. Pel. in Octav. c. 2I. Et
retur. Ubi hac de re multa V. D. I 6. Oρκον επάγεσθαι π. τ. ζ. J Bene habet haec dictio. sibi superinducere , hoc est incausta sua proserre , Omne genUS animantium, quo sibi sint ορκος, hoe est religio iureiurando sancita. REIST. Vialent. locum, tanquam tibi susperiurn asterisco nota Crat, quem bene tuetur Clar. Reis ius. II in Q επακτο:ορκος apud IV crat: ad Demon: p. I 2. de
qua ditiione Grammatici dissentiunt. Bene
aliunde quaesita. Vide Cas λ ad .goneas Poliorc. p. I 736. επακτος πλουτος de dote apud Eurip: Menalis': 49. alia hujus generis habet Eleg: berti ad He r in 'E κ- τίν. Res jpla paullo ante nobis occurr2bat. hine
288쪽
V οὐδὲ Σωκράτης τον κύνα καὶ τον χῆνα ομνύς επαιζεν , δ. αλλα κα- τα τον του διὸς καὶ δίκαιον παῖδα ποιεῖτο τον ὁρκον , λ9 οὐδὲ παίζων ο μολύλους αὐτου ελεγεν τους κύκνους. αἰνίσσεται δὲ καὶ ο μύ-
λόντας δὴ , λοιπὸν ελερισθα καὶ φιλεῖσθαι. *x τοιαύτα γαρ τ α πE- ρι δελφίνων λεγόμενα καὶ τα πE- ρι αλκυόνων , αὐόνων τε καὶ χελιδόνων. g 17. Αὐχεῖ δὲ καὶ των παλαι- ων Εκαῆος , δ ος ις εὐτύχησεν της
en hinc itaque Cretenses divinis nominibus abstinebant, ac per qua QVis animantia iurabant. Vide Meti in Cret: L. IV. C. I. I p. οὐδε Σωκράτης &e.J Socrates iurabat per illa, non ut per Deos, sed ne per Dei nomen iuraret. dictum est supra. Tertuli Apol: e. 14. Taceo de Philosophis, Socrate c9ulentuS , qui in cont&meliam Deorum , iuercum , S hircum , S canem Gierabat. Vide ibi Haverca e & Menage ad Dioto Laerte II, qO.
Soeratem nempe intellexisse Aegyptiorum Anubidem, seu , ut Graeci interpretantur, Mercurium , quem Iovis & Maiae silium per hibebant. Ne dicam, haec nimis longe a literarum ductu abire si canis Mercurium notabat, quid anser, hi reus. &c. 3 nec solet κατὰ hoc modo construetum id significare. Cum Minos, Rhadamanthys, & Aeacu8 πά ἔες τού θεού Nostro dieantur in Vit. Plotin: uti Rhadamanthus Iovis & Europae filius,
Platon: in Min: p. 367. D. isque iustitiae
Neque Socrates dum per canem & amserem iurabat, per lusum id faciebat: sed serio ex iusti filii Iouis instituto dru
ierabat neque per iocum conseruos
suos olores appellabat. Quin etiam fabulae cum deorum indignatione ex hominibus in animalia mutationem fuisse factam: atque iccirco deos misericordia postea ea fuisse prosequutos, atque amasse perhibent: eadem qua nos anima esse praedita caetera animalia indentur significare. Eiusmodi enim ea sunt, quae de delphinis, alcyonibus, lusciniis , hirundinibus traduntur.3 17. Vnusquisque item ex ueteribus, qui ex animalibus educationem se-
laude Celeberrimus evaserit , uti e Mein frin Cret. III, IS. & aliis notum est, nihil iam tandum duxi. Pro ποιεῖτο e Cod. Lias &
I9. Oυδὰ παίζων ομοδούλους ' Plute T. II. p. 97S. B. φησιν ο Σωκράτης ὁμε
δουλον Σαυτον ποιεῖ αι των κύκυων. Pausan: in Atti Q. p. 58. SocrateS τὴν προτεραία νυκτι ἡ Πλάτων εμελλευ Εσεσθαι μαλτης εσπτηναι κύκνον εἰς τὸν κόλπου, ειδεν ουειρον. Hac forsan de caussa Socrates dixit ομόδουλον εαυτὸυ ποιεῖσθαιτων κύκνων , ut scribit Spencor: ad Origent L. VI. Contr. Cels. p. 63 S. sed hoc nihili est , & e Nostro confutatur , nam Cycn & an seres eodem loco habebat. 2O. Και Dλω μ .' Aut ante και deest alitaquid , ant eius loco legendum est λέγω ν, vel simile participium. MOX μεταβαλόντα.
2Ι. Τοιαύτα γὰρ &e. J De Halcyone, Iovis ira in avem conversa, Di . ad Hom. Iliad. I. 558. de hirundine & luscinia V. D. ad elian V. H. XlI, 2o. ubi , quid occasio nem fabulae dederit, e Pausania Perigon. Ι. 'Oςις εὐτύχησεν.J Forte ως τις. ut qui i qΠσ. REISK.
289쪽
Iieiter consequuti fuerant , non ita de parentibus, sicut de enutritoribus suis gloriabatur. de lupa aliuS, alius de ceruo , alius de capra , alius de ape: Semiramis de columbis, Cyrus de cane , de olore Thrax ,
qui a nutriente etiam nomen obtinuit. Vnde diis quoque, cognomeΠ-
ta obtigerunt , Baccho quidem hinnuleus : Apollini lupinus , & del
phinius: Neptuno equestris : equestris item Mineruae. Hecate uero si
taurus, canis, leaena fuerit uocata,
magis exaudit. Quod si quia qui ani
malia sacrificant, ea comedunt , iccirco ut se crimine absoluant, irrationalia ea esse dicant, eodem modo qui
3. Διονύσω ειραγέτης θ' uast ερι ιωτης. Vide Fabr: Epist: p. 57. REISK. Optime. nihil huc Bacchus, quem ἐρίβρομον, ειραφιώτην VO cat Orpb. Hymn. XLVII. quique inde μηρο- σαφης etiam dictUS, Hymn. IV. ut correctum est Cel. Lennes. Anim . ad Coluth. III ,. a. de quo Barnsi ad Euris: Mech: a 86. Recte itaque Felician: finnuleo. E m. M. P.
ερίφων ανατραφῆναι. A Clement: hae vocis forma Bacchus etiam εἰραφιωτης dicitUr , Ut observat Clar: Hemseror ad Polluc. X, I p. q. δεύκειος και δελφίνιος. De priori Apollinis cognomento Bergier: ad Alcipfre I, 26.
Idem quare djctus sit Δελφίinoe , docebunt E m. M. & V. D. ad Polluc. VIII, I9O. hinc itaque δελφίνιον templum Apollinis , &tribunal επὶ δελ ιυίω de quo Metirs. Ath. Att. II, I. & alii. Delphinos Apollini sui ste conlacratos e numis etiam ostendit Spanis: de
αλλος μελιτταν , Σεμ αμις δε τὰ οπεριτερ ὰς , Κύρος δε κύνα , κύκνον ὁδε Θρὶξ , καὶ του νομα τοὐ θρε αν-
πολλωνι δε ψ λύκειος, και δελφίνιος, ΓΠοσειδωνι δῖ 7ππιος , καὶ Ἀθη- να ἱππία. η δ' 5 Ἐκάτη ταύ- ρος , κύων , λεαινα ἀκούουσα , μάλ- λον υπακούει. ει δ' ο τι θύοντεραυτὰ κατεσθἱουσι , διά τούτο , ως περ si αυτοῖς παραμυθούμενοι , ἄλογα λεγουσιν , εἴποιεν ἄν καὶ οι
us. ' praest. num. U. nota etiam animalium nomina ad Deos suisse translata , quae hominibus data fuisse infra videbimus. Cons.
per: Mon: Ant: p. 2O6. S. Ἐκάτη ταύρος, κύων, λεαινre. J Quia tria capita uni corpori habebat inposita τριπρόσωπον , τρίμορφου & τριαύχηνα Graeci eam ad pellant. V. Cuper: Mon: Ant: p. 2O6. I Loeps & triformis Virgo aliisque dicitur. τρισσοκεφαλος Orpb: Argon: 97 . qui equi ,
hominis & canis capita ei tribuit. Noster infra equi,. tauri & leaenae L. IV, 16. Hoeloco tauri, Canis & leaenae. A tauri capite ταυρωπις suit dicta, uti lunae boVes pas- .sim tribuunt Veteres, qua de re Cuper: in Harpocr: p. I 2. Quia canibus delectabat et canino etiam capite fuit emcta , ut docet idem p. 108. Sed Noster alio in loco dicit Hecaten illam Daemonibus inperare , atque illos Daemones per canes significari. Vide Euseb: P. E. p. IJS. non male eadem leaena dicta, uti leo Apollinis, seu Solis erat symbolum , qua de re postea. 6. Αὐτρυς παραμυθούμενοι.J Παραμυθρια as. Est
290쪽
g 18. Διὰ μεν τουτων και ἄλλων , ων ξῆς μνησθησόμεθα , τὰ
των παλαιων επιτρεχοντες, δείκνυται λογικὰ ο ντα τὰ ζύα , του λόγου εν τοῖς πλείς οις δ α τελους μεν ἄντος , οὐ μην παντελως εςερημένου. της δε δικαιοσύνης προς τὰ λογικὰ ουσης, καθάπερ φασὶν οι ἀντιλεγοντες , πως οὐχὶ κάὶ προς ταύτα ει η 2ν ημῖν τὸ δίκαιον ; οὐ γὰρ και προς τά φυτὰ
παρατενουμεν το της δικαιοσύνης , * διὰ το φαίνεσθαι πολύ το προς τον λόγον 3 ἀσύγκλως ον , καίτοι κανταύθα τοῖς
καρποῖς χρησθαι εἰώθαμεν , ου μηνσων τοῖς καρποῖς κατακόπτειν καιτὰ πρεμνα. τον δε σιτικὸν καρπὸν και τον των χεδροπων , αυανθεντακαι εις γην πίττοντα - καὶ τε
θνηκότα , συλλεγομεν. ζώων δετὰ s θνησείδια πλην των ἰχθύων ,
parentes suos epulentur Scythae, di iacere e X pertes eos esse rationis possent.
3 I 8. Atqtie his quidem, atque aliis
quae deinceps ueterum opiniones percurrentes commemorabimus, Caeteraque animalia rationalia esse demonstranatur: ita ut licet imperfecta in plerisque ratio sit, non prorsus tamen deesse censeatur. Cum itaque ius erga rationalia, ut inquiunt aduersarii, esse debeat, cur non etiam erga haec nobis eritΤ Non enim etiam ad plantas protendenda iustitia est, in quibus magna admodum ad rationem in conuenientia conspicitur. Tametsi in illis moderatius nos gerim US. fructibus enim tantummodo ipsarum Uti, non una cum fructibus truncos etiam ipsos succidere consuevimus. Frumenti uero & leguminum fruges ubi iam eiu Orescentes in terram deciderint, & emortua fuerint, colligere solemus. At eX mortuorum animalium carnibus, eXceptis pisci-
uovis modo emollirs, mitigare. Cons. V. D. Obs. Misc. lli, 3. p. I3. Latini solari, consolari damna, & si milia Centies. 7. Πατέρας Eςιωμευοι. J Sic Massagetae &
Αρῶσιν. A Parcis stamina ducentibus & fata intexentibus locatione ducta , συγκλω ες πιproprie, quas fatali ordiris connexa sunt,& hinc latius de illis , quae serie quadam cohaerent. Saepe sic apud M. . ton: ubi ad IV, 3 . vide Gaiahe φυσις συγκλωσεως qua voce augeri possunt Steps: copiae καὶ επιπλοκῆς iungitur EM. II, 3. Venuste κλω- θειν τα ασυγκλωτα SINU: Epjst. 57. q. Κπι τεθνηκοτα. J idem loquendi genus, quo utitur Dominus Iesus Dan. XII, 24.