장음표시 사용
331쪽
& accurate Graecas res collegerunt, Dicaearchus Peripateticus est , qui ueterem Graeciae uitam commemorans priscos illos , qui cum antiquitate ad deos prOXime accederent , optimique natura essent , adeoque sanctam uitam traducerent, ut aurea eorum aetas eXistimaretur praehac nostra adulterina , & prauissima materia constante , nullum occidere animal consueuisse assirmat.
Id quod etiam poetas ait attestari, dum aureum illud genus hominum appellant : Queis , ut inquiunt, bona cuncta aderant, & fructum sponte ferebat Terra ferax multi in largis at frugi
Sponte fruebantur multo cum pace quieti.
bris passim Nostrum exprimit, uti saepius di. ium) Dicaearchus in libris Ansiquitatum, S oriptione Graeciae, refert , sub b turno , tu es in aureo seculo, quum omnia stimus funaeret, nullum comedisses carnes,
sed universos vixisse frugibus S pomis,
quae sponte ter a gignebat. De Dicaearcho, cuius nominis fuerunt plureS , V. i- am in V. & Fabrior Biblioth: Graec: L. III. c. ΙΙ. Laudat eum Noster quoque in V. P. n. 18. & 56. sed ibi intelligi videntur libri περὶ βίων , quos cum illo quem ἱλλάδοr βίου vocarat, eui US hie mentio, cuiusque id euientum stiperest fragmentum, multi confundUnt. vide Menagium ad Diog: Laert: III, q. quicum librum Geo alii cum adpellat, hoc OpUS sorte confudit cum Dicaearchi poemate Geographico, quod 'Αναγραφη τῆς 'Ελ δος dice batur. Ialla, quia eadem quae Noster, e Ul-βωρ τα 'Eλληνικα συναγαγον των ἶς ν καὶ ὁ πεμπατητικος δ Δικαίαρ- ς , ος τον αρχαῖον βίον της Ἐλ- λάδος αφηγούμενος , τοῖς παλαι-οὐς και εγγυς θρων φησι γεγονότας , βελτίς υς τε οντας φύσει καιτον αριςον εζηκότας βίον, ω in χρυσοῖν γενος νομίζεσθαι , παραβαλλομενους προς τοὐς νυν , κιβδηλου καὶ ψαυλοτατης υπάρχοντας υλης , μηδeγφονεύειν εμψυχον. ο δη και τοὐς εποιητὰς παριςάντας δε χρυσοῖν μεγε γομαζειν γενος. Ἐσθλὰ δὲ πάντα , λ γειν Toῖσιν εην , καρπον υ ' εφερεν ζείδωρος ἄρουρα Αὐτομάτη , πολλόν τε καὶ ἁφθΩ-νον' οἱ δ' εθελημοὶ
in fecundam . seni in pessoritiam No.
in Cossi Lus ab antiq. a quidem manu. nam qui patrum memoria παρατάιτας superscribebat , is aut ignorasse , aut oblitus esse videtur , quid in παρις ἱντας & παρα υτας interesset. non damΠabo παρι υτας , 1ed poterat abelle sine damno sententiae. nam o saepe idem notat atque λ' ο qua Vopter. potest quoqueo ad γένος referri. troque exponendi modo, supersederi potest illo Vocabulo παριςαντο .RE1sg. Paullo ante Li . & Meerm. per zram κιβδωλους , & ύπαρχρν της υλης. 3. Xρισουν ἐπον. τα γένος --J Aurea δε-
332쪽
χος , τον επὶ Κρόνοι/ βίον τοιού - τον εἶναι φησιν' εἰ δεῖ λαμβάνειν μὲν αυτον ώς γεγονότα , κλι μημάτην επιπεφημισμενον. το δε λίαν μυθικὸν ἀφεντας , τὸ τούλόγου φυσἰκὸν ἀνὰγε. ν. αυτόματαμὸν γαρ πάντα εφύετο εικότως. οὐ γαρ α τοίγε κατεσκευαζον οὐθεν ,δ α τὸ ψ μηπω την γεωργίαν ε'ra ἐν πω τεχνην , μηθ' ετεραν μη- de μίαν απλώς. τὸ δ' αυτὶ καὶ
τ ῶν γλαφυρωτα των ἰατρών επακο-λὸυθησαι δει διανοία , καὶ τούμη νοσεῖν. οὐθεν γαρ εις υγίειαν τῶν μεῖζον παράγγελμα ευροι τις αν , η τὸ μη ποιεῖν περιττώματα, νeuri quis nesit secula Regis p Sunt autem illi
qUae occurrebant etiam in fine superioris libri. ubi ut inveneram reliqui, ae si integere flet hexameter, lic et metrum sibi non conset, de quo Phylosophus forte sollicitus non fuit. Homo id dicit
Aλλα τα γ' ἁσπαρτα καὶ αν ροτα πάντα φύονται
Odys: I. IO9. quae laddat Diodo Sic: V, a. ubi plures, qui his versibus utuntur, excitatu e selinge quibus addi potest: Strab9, qui ea respicit L. X l. p. 3 6. Virgo id dicit Ipsa que telluS , Omnia liborius nullo pincente Ierebat. I. Georg: 127. Nostra haec Hesiodi habet etiam Dios: V. 66. Pliato in Polit: p.
Quae quidem eXplanans Dicaearchus eiusmodi uitam Saturni temporibus fuisse ait. Si modo eam reuera eXtitisse, & non frustra ita fuisse celebratam admittendum est : omissique iis quae fabulosa admodum sunt, res est ad naturalem considerationem reducenda. Sponte enim merito omnia nasceban
tur: quia uidelicet ipsi nihil operaban
tur, cum nondum neque agri colendi, neque ullam aliam artem inuenissent. Id quod in causa quoque erat, ut in ocio degerent, absque ulla cura, atque laboribus ullis: & si1 elegantissimo. rum medicorum sententiae adquiescendum est , ut etiam non aegrotarent. nullum enim eorum praeceptum est, quod magis ad sanitatem faciat, quam cum monent, dandam esse operam ut
quam paucissima fieri potest , eXcre
sebo P. E. p. 586. Tantum abest , Ut υ nimantia interfecerint aurei sectili homines, quod di oster & centum alii significant , Ut contra antiqui sinis illis temporibus homines Cum brutis versatos fui te scribant. Vid: Plato in Polit: p. 538. A. ' ex illo eb: P. E.
P. 587. A. q io argumento Porphyrium risum non fuisse miror. q. Μλτω τὴν γεωργιαν-J Immo Vero μητε τῆν γεωργίας. REl Κ. Pertinere posset ad lo quendi genus utroque in sermone Dequens , ut duo iunguntur substantiva , quorum alterum adiectivi vim habet . de quibus multa Viri Eroditi, quorum plurimos laudat Alberii ad Vs in A cu. sed simpliciter Verti potest , quia nm m striculsuram Dubebant
shriem. agricia itura inter artes nondum erat
333쪽
menta gignantur: a quibus prosecto itali expurgata corpora perpetuo conseruabant : quippe cum neque ualidius natura corporis sui, sed imbecillius , neque amplius quam moderatum esset ob promptitudinem, immo minus plerumque Ob penuriam , quam esset satis , alimentum sumerent. Quin neque bella , neque seditiones inter ipsos erant': cum nullum praemium in medio propositum eiusmodi haberent, pro quo adipiscendo suscipere ullam contentionem quispiam uellet. ita ut summa totius eorum uitae nihil aliud esset, quam Ocium , & quies a necessariis sibi suppeditandis, sanitas, paX amicitia. Vnde posteris qui propterea quod maiora appetiuissent , in multa mala inciderant, desiderabilis huius ςemodi uita merito apparuit. Uictus autem tenuitatem nullius apparatus indigam primorum illorum hominum satis declarat, quod dictum postea fuit, satis
ων λα παντος εκεῖνοι καθαρὰ τα σύ- ματα E φυλαττον. ου τε γὰρ την της
φύσεως ἰσχυροτεραν τροφην , ἀλλ' ης η φύσις ισχυροτερα , προσεψε-
ροντο , ου τε την πλείω της μετρι
ας λα την ετοιμότητα , ἀλλ' ως
νης , λα την σπάνιν. ἀλλαμην οὐ- δε πόλεμοι αὐτοῖς ησαν , οὐδὲ ςάσεις προς ἀλληλους. si ἁθλον γὰρουδεν ἀξίολογον εν τω μεσω προ κείμενον ὐπηρχεν , ὐπὲρ ρτου τις αν διαφοραν τοσαυτην EνECησατο. ωςε τὸ κεφάλαιον εἰναι του βίου συνεβαινε σχολην , 7 ραθυμίαν α' ποῦ των αναγκαἱων , ὐγίειαν , εἰρηνην , φιλἱαν. τοῖς δε ὐςEρο te Eφιεμενοις μεγάλων και πολλοῖς η περιπίπτουσι κακοῖς , ποθεινὸς εικότως ἐκεῖνος ο βίος εγίγνετο. δηλοῖ τὶ λιτὸν των πρωτων και αυτοσχεδιον της τροφης , τὸ
Palmam in medio pol itam se dicit Terent in Phorm: proh I7. Hλου προκεῖσθαι sollemni loe tione Noster. , Noto Polit: VlI, 1 O. βέλ
τιον πασι τοῖς δουλοις ἶMλου προκεῖσθαι. Plotin Cianead: III. L. l . p. 25. αθλα ἀρετης πρόκει
X. I 63. α λου κῶῖσθαι dieitur. Eodem modo αγων πρ κεῖσθαι , quod certatim inlustrant interpr: Ep . ad Hebr. XlI, 1. Est autem Graecis proverbiale quasi κῶσθαι ευ μέσω, de ebus quae omnibus sunt eXpolitae. nostro con- polito utitur ea in re Helisi L. IV. p. I 69.
7. Pαθυμία9.J Honestam latique quietem hoc loco significat , uti ραθυμεῖ u apiad Fobb. animum quietes relaxars. Vide Suii in V. Alias sere est vitium animi rebus nihili dediti, uti s pra vidim S.
8. Περιπίπτουσι κακοῖς Ita περιπίπτειν vόσω
& similia sexcenties. Vide L. I, Ι 8. 9. 'Aλις Adscriptum erat in margine
Od. Ligy. τουτο εις παροιμίαν ἐπὶ ταν αποκαρτερουυτωυ μετῆλθεν. mirifica interpretatio , aut ego non intelligo quo sensu auctor verbum αποκαρτερούντων aeCepit. REISK. Πρωτον αυέσχεν ἐκ των φυτων της γῆς ἡ δρύς , και ταύτην ἐγάπησαν οι ἄνθρωποι τροφῆς βίου και σωτηριας μ
334쪽
του μεταβάλλοντος πρώτου , οἷα ει ὰ ς , τουτο ψθεγξαμένου. λψ υ Γερον o νομαδικος εισηλθεν βιος , καθ' ον περιττοτεραν η κτησιν προσπεριεβάλλοντο και ζω-
ων ηψαντο ' κατανοησαντες οτιταμεν ἀσιγηρτυγχανεν
σηλθεν πόλεμος. και ταυτά ψη- ν οὐχ ημεῖς , αλλ' οι τὰ πολλα ἱςορία διεξελθόντες ριρηκα-σιν. ηδη γὰρ αξιόλογα κτηματα ἡν δ υπάρχοντα , οἱ πιν ἐπὶ
το παρελεσθαι φιλοτιμίαν εποιο υν-jτο , αθροιζόμενοι τε και παρακαλούντες ἀλληλους , οἱ δ' ἡπὶ τὸ διαφυλάξαι. προῖόντος δε κατὰ
μικρον ουτω του χρόνου , κατανοούντες δ* ἀεὶ των χρησίμων εἰ- ναι δοκούντων , εις τὸ τρίτοντε
quercus. cum ille qui primus parcae illius uitae mutationem est aggressus , dixisse id uerisimile sit. Simul autem cum eo uerbo pastoricia uita introducta est. in qua & superuacuas iam possessiones sibi comparabant , &animalibus quoque inferre manus coeperunt. Cum enim alia ex ipsis innoxia, alia agrestia & malefica esse animaduertissent, ad cicuranda alia animum adiecerunt, alia uiolentia illa opprimere conati sunt. atque ita simul cum ea uita bellum quoque introductum est. atque haec, inquit, nos non dicimus, sed illi qui pleraque diligenti inquisitione persequuti sunt. Cum enim iam satis multae possessiones essent, alii collecti & alios mutuo in uitantes sibi eas acquirere , alii sibi eas conseruare contendebant. Cumque ita paulatim processisset tempus , ac subinde quidnam uideretur esse utile, animaduerterent, in tertium uitae genus μινην παρασχο σαν, apUd Eusebe P. E. L. IlI. p. 86. D. sed vide quae diximiis ad finem l S. L. II. IO. 'T ρου ὁ vομαδικὴς ε σ. βίοe. J Dicaear litis apud Varronem de R. R. ll, I. Exhao viII in cun m descendiso pasoriti- inu, e feris atquct agre sibuS , ut Ex ar&ribus ac virgultis decerpendo glandem, ar-hNIiam , moria, poma ius colligerent AI u- imi , ses ex animalibuS , cum proster eun-Aem utilitatem quae possient sive siria δε- fresen EUHut , ao concLIerent , S mansuesce ent. II. ππάρχοντα οἱ μίν -J Valent. dedit κάι οἱ μό9. ni si abruptum sit loquendi genus, malim, quod Keis is placebat, a. οἱ μίν Litera a facile a praecedenti absorberi potuit,cti milites facti m. Paullo ante τα παλαια χος. I. L f 6 Meer n. quod reiectanecim non videtUr. I 2. 'Aει των χρησίμω9.J V debet bintelligi , ut saepe , aut addi. posterius malebat Reis HS.I3. Εἰς το τρίτου -J Varro I. laud: Tertio denique gradu a vita pia rati ad agriculturam desenaeerunt.
335쪽
nus agrorum colendorum tandem deuenerunt. Atque haec sunt, quae ueteribus Graecorum rebus commemorandis Dicaearchus refert, dum beatam antiquorum illorum uitam praedicat, cui quidem non minorem quam alia, abstinentia quoque ab animatis perfestionem an ferebat. Vnde bellum nullum in ea erat, cum omni iniustitia prorsus careret. Postea uero una cum animalium iniustitia
& bellum & plus habendi inter ipsos
contentio subintrauit. Qua de causa non satis demirari pro merito possum eorum impudentiam, qui abstinentiam ab animalibus matrem iniustitiae appellare non uerentur: cum & historia & exaperientia una cum caede ipsorum & luxuriam & bellum & iniustitiam in uitam hominum inuasisse manifeste testentur.3 s. Id quod sane postea cum animaduertisset Lycurgus Lacedaemonius , licet animalium esus iam inualuisset, rempublicam tamen suam ita feratur instituisse, ut alimento ab anima. libus petito quam minimum indigeret. Singulorum enim facultatis censum non in
I . Μακάριόυ τε του βίου -' Malim γε nam est iudieium Porphyrii de superiori Dicaearchi expositione. beatam ille quinem hercle vitiam murrat. In Cou. Li . est αφηγουμεν. male illud quidem . sed an αφηγούμενα voluit, ut ad
τε καὶ γεωργικὸν ενεπεσον εἶδος. ταυτὶ μὲν Δικαιάρχου τὰ παλαιάτων 'Eλληνικών διεξιόντος , yq μακάριόν τε τον βίον αφηγουμενου των παλαιοτάτων , ον οὐχ ηττον των αλλων και η ατοχητων εμψύχων συνεπληρου. διὸ πόλεμος ουκ ην , ως 1ν αδικίαe εξεληλαμενης. συνεισηλθε δε υςερον καὶ πόλεμος , καὶ εἰς ἀλληλους πλεονεξία ἄμα τη των
ζώων αδικία. o καὶ θαυμα-ςὸν των τολμηγάντων την αποροχην των ζωων αδικίας μητερα εἰπεῖν , της ἱςορίας καὶ της πεθαρ ἄμα τῶ φόνω αυ- των , τρυφην τε καὶ πόλεμον καὶ αδικίαν συνεισελθεῖν μηνυούσης.
κούργον τον Λακεδαιμόνιον συνιδόντα , καίπερ κεκρατηκότος τούγεύεσθαι εμψύχων , Ουτως την πολιτείαν συντάξαι , ως ηκιῆα της εκ τούτων τροφης δεῖσθαι. τον
I. ΔΓο δὴ κH DC. Hinc usque ad 3 6 multa desumsit Prorphyrius ex Plutacho in Vit. Ly-
CUrg. a quo adicituS eram in lociS Corruptis e mendandis. VALENT. immo LSque ad illa ὁ σκωπτων επsπ. t S. Multa etiam horum habet Plut
alio in loeo T. ll. p 226. &huc spectant, quae ibid. p. 997. C. D. leguntur.
336쪽
λαις βοών καὶ προβατων αἰγών- τε καὶ 7ππων η χρημάτων περιουσία ἀφορἱσαι , ἀλλ' εν γης κτησει , φερούσης ἀποφορὰν ἀνδρὶ εβδομηκοντα κριθών μεδίμνους ,
γυναικὶ δε δώδεκα , και των υ' γρών καρπών ἀναλογως το πλη- θοζ. ἀρκεσειν γὰρ ωετο τοσούτον τροφης προς ευεξίαν καὶ ὐγἱειαν ἱκανην , αλλου μηδενος * δεόμενος. οθεν και φασὶν , ως υροςερον ποτε a την χωραν διερχόμενος εξ αποδημίας , αρτιτεθερισμενην ρρων την γην , καιτὰζ ἄλωνας παραλληλους και ό- μαλεῖς , εμειδίασεν τε καὶ εἶπε προς τοὐς παρόντας , ως Λακωνικη φαίνεται πάσα πολλων α- δελφίν εἰναι , νεωςὶ νενεμημE νων. τοιγαρούν εξην αὐτῶ τρυ-
ρην εξελάσαντι της Σπάρτης , ἀκυρώσαι παν νόμισμα χρυσοῖ
καὶ αργύρου , μονω δε χρησθαι τῶ σιδηρω , καὶ τούτο ἀποψ πολλού ςαθμοῖ καὶ ἄγκου
2. Δεόμενος. Hic Videtur aliquid deesse. non enim persanatus videtur locus tametsi δεομέυοις legatur. REIsς. Pluto habet δεησομένοις, & se Correaeerat Vestent. sed δεόμενος ad Lycurgum pertinet, de quo statim quoque in singulari ωετο, ubi Ptates G. Αουτο. 3. Xρόνω την χώραν διερχ.J LIV. χρόνον. idque voluit Meerm. qui dat χρό9ου. sed is passim υ es. υ confundit. Sie paullo post 'εγκον pro ὀγκου
in boum, aut ovium, aut caprarum, equorumve gregibus, aut pecUniarum aD fluentia, sed in agrorum possestione praescripserat, quae hordei modios uiro septuaginta, mulieri duodecim prouentum ferret, liquidorum item fructuum copiam pro eadem portione. Satis enim tantum alimentum & ad bonam corporis habitudinem, & ad sanitatem conseruandam esse, nullaque alia re eXtrinsecus indigere existimabat. Unde etiam inquiunt , eum cum post diuturnam peregrinationem per regionem pertransiret, ac nuper factam esse messem deprehem disset, uideretque areas inter sese oppositas, atque aequales, subrisiisse, atque ad amicos qui aderant, dixisse, totam Laconiam sibi uideri esse multorum fratrum qui nuper facultates inter se diuisissent. Quocirca cum ita luXum omnem e Sparta eiecisset, ei usum omnem nummi tam aurei quam argentei abrogare postea licuit, ac constituere , Ut moneta ferrea tantummodo Uterentur: atque ea eiusmodi, quae sicut magno pondere & mole
& sa e alibi. Apud Plutari Θ in Lycurg: est
διεξ ερχόμσυος. Sed in Lac: Apoth: διερχόμενος. dein utroque in lOCO τοὐς σωρούς pro τὴν γῆν. Male autem Meerm. τεθερισμένης. . Πολλοῖ ταθμοῖ καὶ 3γκου J Utebantur Spartani Iahimi S ferrei S , βαρυςάθμοις και δυσπαραμιςοις, ut alio in loco apud Plui. dieitur T. I. p q a. pro χρυσοῖ και αργύρου PDt. χρυσούν καιαργυρούν. Ex eodem rescribi debet, και τούτω α.
337쪽
constaret , ita uim exiguam obtineret. ut decem minarum permutatio magnam admodum in domo apothecam requireret. Qua eX causia multa iniuriarum genera e Lacedaemone eXterminata sunt. Quis enim amplius uel furari uel largitiose accipere , Vel rapere ea uoluiiset, quae neque occultare facile erat , neque possidere gloriosum : si uero comminuta fuissent nullam utilitatem erant allatura Τ Simul cum his artes quoque inutiles eiectae sunt, cum Ope .ra earum distrahi non ualerent. Feris rea enim moneta ad alios Graecos traduci non poterat, neque in precio ullo erat. Quare neque emere
quicpiam ex peregrinis & seplassiariis licebat: neque aduentitia ulla merces in
g. Καὶ γευςού ἀγαγόυτος - Και ζεύγους τουαγαγόυτος ου κυρ. REISK. Nihil ineptius quam id quod legitur, in quod tamen cod . Conspirant. Vogeresse & Maus o. ridicule de tu uagente interpretabantur. Plutaris. emendet Nostrum, & hic vicissim illum : ibi est και ύγους αγοντος, τοὐτου δ' επιχυθέντος. Priora illa Porph: sunt reddenda. Tum vero legendum ευ κυρωθέντος. sic nulla litera inmutata veram habemus auctoris manum. sed & ultima illa vox restitui debet Plut ubi editur ἐμιχυθέντα. XE-nopo: de Rep. Lae. p. 682. D. id dicit πρωτουμεν γὰρ νόμισμα - και γὰρ χώρας μεγάλης, και λμάξης κγωγης δέοιτ αυ. paullo post, μητε κε- κτησθαι ζηλωτον Plui. & Meerm. 6. Κατακόψαι λυσιτελές. J Addit Chaeronens. zξει γὰρ διαπυρου σιδηρου τὸ ςθμωμα κατασβέσας αφείλετο τηυ εις τἄλλα χρείαν καὶ δυναμιν , α- δρανους και δυσέργου γιυομ υου. Inseriptionem seriarum recipere, aut eudi non poterat, si dum ignitum erat aceto tingeretur. hinc νόμισμα
μνων αμοιβην αποθεκης μεγάλη ζεν οἰκία δεῖσθαι , β καὶ γρυςού
μελλεν , ἡ δωροδοκεῖν , ἡ ἀποςερεῖν , ἡ ἁρπάζειν , ο μήτε κατακρυφαι δυνατον ῆν , μήτε κτῆσθαι ζηλωτον , ἀλλὰ μηδὲ si κατακό-
φοει λυσιτελες ; εμελλον δε κο δετεχναι ἄχρης οι εξελαθήσεσθαι σὐν τούτοις , Z διάθεσιν των εργων οὐκεχόντων. το γὰρ σιδηρούν αγωγιμον οὐκ ἡν πρὸς τοὐρ ἄλλους 'Eλληνας , οὐδε εἰχε τιμὴν , καταγελωμενον , ως τε Ουδε πρίασθαί τι των ξενικων ' κώδει θωπικων υ πῆρχεν , οὐδε ειςEπλει φόρτος εμ-
διεφθαρμέ9ου πυρὶ σιδηρου dedisse Lyeurgus dici tUr Plui. T. I. p. 354. A. Felician: vertit, si
vero comminuta fuissent. κόπτειν νόμισμα pastim dicitur, non autem heie loci est cu re seu γράφειν, sed plerumqne usurpatur in numismatibus maiorib2s , quibus pondus dabat pretium , qua de re Spes ling. de num: non CUs. cap. 28. Ea quae sequuntuur paullum dia Verso modo Flui. effert. 7. Διάθεσιν τωυ ἐργά οὐκ ἐχ. J Verte, operibus nullam venditionem Babenti9uS , id est, ops-ribus invendibilibus eaesentibus. Ita de hoc loco D OrviID ad GD III, 3. qui vocis usum egregie adserit. Lati s lime quippe patet, ut multi docuerunt. sed nOS hane Operam PIutarcho non addiximus. 8. Καὶ ροπικωυ ὐπO Adscriptum erat hoc scholium Cod. Lib. ρωπικων, οὐδενὸς ἀξιαν. ρωπος γλρ ὁ παυτοδαπὸς η και ο λεπτὸς φόρτος, αλλλ καὶ μίγμα χρώματος. εξ οἶ και ρωποπώλης ὁ ταύτα πιπρασκων. Similia legas apud Stili in 'Pῶπος & Pωπικός, ' . 9
338쪽
πορικὸς εἰς τοὐς λιμένας , ουδ'ετέβαινε τῆς Λακωνικῆς οὐ σοφις ς λόγων , ου μάντις ἀγυρτικὸς, οὐχ 8 εταιρων τροφε ὐς , ου χρυ
σμάτων δημιουργὸς , ἄτε δη νομί
περημωθεῖσα κατὰ μικρὸν ἡ τρυφὴ
των ζωπυρούντων και τρεφόντων , Q αυτ ἡ δι' εαυτῆς εμαραίνετο ' και πλεον ουδὲ γ ῆν τοῖς πολλὰ κεκτημένοις , οδὸν Ουκ εχούσης εις μέσον τρς ευπορiας , ἀλλ' Ri εγκατωκοδομημένης καὶ ἀργο ύσης. διὸ
καὶ τὰ πρόχειρα των σκευων καὶ αναγκαῖα ταυτα , δ* κλιντερ ες ,
καὶ δίφροι , καὶ τράπεζαι βέλ-
τις α παρ' αυτοῖς εδημιουργεῖτο ,
καὶ δῖ κωθων , ως φησὶ Κριτίας , Δακωνικὸς ευδοκιμει μάλιςα προς τάς gρατείας. τὰ γὰρ ἀναγκαίω ζ δο
κτημένοις IIcterm. κεκτισμένοις. ΙΙ. Εγκατωκοδομημεvκὶς Eγκατοικοδομεῖσθαι
dicitur aliqua via, cum interposito muro, Vel alio quopiam impedimento ita obstrintur, ut ulterius procedi nequeat. RE ISK Des a dedit Feliciano parum re fle. meliuS Valent. domo includeretur, si vocis indolem & originem spectes. Vide quae de illa aliisque huius generis conpositis notavit Cel: Duhere ad PBuoi III, 8 I. 12. Κλιντῆ .J Ita revocavi ex Plutarob:
in portus appellebat. Quin neque Q.
phista & uenditator uerborum, neqUO Uates ullus circulator, neque planus ac praestigiator in Laconiam ueniebat, neque quispiam alius qui uel aureorum uel argenteorum Ornatuum opifex esset: propterea quod nummus in ea deerat,
qui alibi esse usui posset. Atque ita luxuria fomentis & alimentis omnibus destituta ipsa ex sese ipsa contabescebat: nullaque amplior erat commoditas iis qui multa possedissent: cum diuitiarum copia nullum aditum haberet, qua prorumperet , sed defossa & ociosa omnino iaceret. Unde suppellectilia ea quae in promptu sunt, & necessarium usum exlii. bent, cuiusmodi sunt triclinia, sellae, mensae optime apud ipsos fabrefiebant:& poculum item Laconicum, qui cothon dicebatur, ut inquit Critias, maxime in militiis erat accommodatum: quippe cum in
Lip & Moerm . Coi antea legebatur κλιτη- ρες. MOX Lip . καὶ τράπεζαι καὶ βέλτιςα, ubi καὶ respondere quidem potest Latinorum vel, apud auctorem tamen , unde haec, non legitur.
Critiae habemus apud Athen: XL, IO. quinos docere potest , cuius modi illa pocula fuerint, quamque militi apta, qui eum saepe cogantur aquam inpurain bibere, primum commodum quod e cothonibus capiebant, erat
το μὴ λία9 κατάδηλον εἶναι το πόμα, alterum τοθόλερον προσκόπτειν τοῖς ἄμβωσι, quae lati US ex
plicant, & qUid νοβω9se in poeulis fuerint ostendunt. Cui ube ad illum l. & Meuris Miso: Lae: I. Iq. habent plura , quae haec inlu-l strare pollint.. I . ΓΙινόμενα. ' Priores Ed . πινωμενα, quod
339쪽
in eo aquae quae necessario interdum bibebantur, uisuique erant abhorrendae , & colore facile occultarentur,& prominentibus labris ita retunderentur, ut turbidiore parte retrocedente, clarior ita ori bibentis Occurreret. Atque horum quoque, ut inquit Plutarchus, legislator in causa fuit. Opifices siquidem inutilibus operibus omissis , in necessariis artificii excellentiam prae se ferebant. 9 4. Cum uero magis adhuc luxum opprimere, & diuitiarum admirationem tollere constituisset, tertiam & pulcherrimam sodalitatum & coepulationum institutionem introduXit, ut conuenientes in publicum locum communibus & constitutis opsoniis & cibis simul coenarent. non autem domi in lectis sumptuosis discumbentes ad mensas manibus structorum & coquorum apparatas sub tenebris ventri indulgerent: & perinde ac voracia animalia sese ingurgitarent, & simul cum moribus corpora ipsa etiam corrumperent ad omnem cupiditatem & repletionem
Athen: VALENT.I. 'Mκφάγα ζωα. J 'Aδδηφάγα geminato RRisK. Male edebatur antea φαγίη , quod tamen ipsum in Coae . nonnullis apud Pluto
est. in scriptura passim variatur. V. Alberii ad i
πινόμενα των ὐδάτων καὶ δυσωπούν- τα την ἄψιν , ἀπεκρύπτετο τηχρόα , καὶ του θολερου προσκόπτοντος καὶ προσισχομEνου τοῖς αμβωσι , καθαρώτερον επλησίαζε τω ςόματι το πινόμενον. αἴτιο ς δε καὶ τούτων ο νομοθέτης , ως φησιν ο Πλούταρχος. απηλλαγμe-
νοι γάρ οἱ δημιουργοὶ των ἀχρη-
ςων , εν τοῖς ἀναγκαίοις επεδείκνυντο την καλλιτεχνίαν. g 4. 'Ἐτι δῖ μαλλον επιθεσται τῆτρυφη , καὶ τὸν ζηλον ἀφελέσθαι
τού πλούτου διανοηθεὶς , το τρίτον πολίτευμα καὶ κάλλις ον επηγεν , την των συσσιτίων κατασκευην' Iςεδειπνεῖν μετ' ἀλληλων συνιόντας επὶ κοινοῖς καὶ τεταγμενοις οφοις καὶ σιτιο ις , οἴκοι δε μη διαιτά- σθαι κατακλίναντας εἰς ςρωμνὰς πολυτελεῖς καὶ τραπεζας , χερσὶν δημιουργῶν καὶ μαγεἱρων , ὐπὸ σκότος ο οπερ δ αδηφάγα ζώα , * πε- νομενους' καὶ διαφθείρονταο ἄμα το
ηθεσι τα σώματα , προς πάσαν E-πιθυμίαν ἀνειμενα καὶ πλησμονην ,
Paullo ante διαιτας ι, ii ς ρωμνας - εν&e. Flulurchm. 2. Πίνομενους. J VOX haec sine dubio patronos inveniet, nam quo se defendat habet. Crediderim tamen verum elle Plutarchi πιαινομένους. quod substituerat Valent. MOX pro ανειμένα
340쪽
. μακρύν μίν υπνων , θερμων δε λουτρων , πολλης δε ησυχiας , καὶ
τρίπον τινα - νοσηλίας καθεζομένης δεομενην' 5 μ α μεν οὐν και τουτο ' μεῖζον δε τούτου το τον πλούτου
απλουτον ἀπεργάσασθαι τη κοιρονοτητι των δEἱπνων καὶ τη περὶ τηνή ἱαιταν εὐτελεία. χρησις γαρ οὐκ ην , οὐδε απολαυσις , 7 ουδS Nie
τε τούτο δη το θρυλλούμενον , 'Tν μόνη τη Σπαρτη βλεπεσθαι τυφλὸν δυτα τον Πλοῖτον , καὶ κε μενον , οςπερ γραφην , αιυχον καὶακίνητον ' οὐδε γαρ οἴκοι προδειπνη- σαντας ε ξῆν βαδiζειν επὶ τα συσσίτια 3. Μακρωs μεν μυωυ - Tales sunt de quibus ex Homero Iuliano in Misop: p. 3 2. D.
q. Nοσηλίας καθεζομενης δ. Plute νοσηλείαζ. solent multa huius generis Vocabula per εἰ non modo , sed simplex etiam ἰωτα efferri , uti vidimus ad L. I. l 14. Ex illo autem si
.denter rescribo καθημες ζ. nescio an praestet Eliusdem δρομονων. nostrum commode ad πλη- σμουην refertur. f. M α μευ οὐν καὶ J Οὐυ omiserat Cantabr: Edit sed contra fidem reliquorum Omnium. Pergit Plut: μεῖζον δε το του πλούτου ἁσυλου , μαλλον δε αζηλον καὶ απλουτον απεργ.6. Φησὶ Θεόφρα ος. Meurs: respici putabat ad Theophrasti libros πίρὶ πλούτου. alii libros περὶ βίων significari contendunt. Haserto: Bibi: Grace: J II, 9, I p. libros περὶ νομοθετων , de quibus Laert. -S. Haee adeo incerta ,
profusa: quippe cum repletio & lonagum somnum , & calida balnea, & multam quietam , & qua sit aegrotantium curationem postea requirat. Id quod magnum quidem etiam ipsit m erat, sed longe maius illud fuit, quod, ut inquit Theophrastus, diuitias ct in glorias &
ctus parsimonia reddiderit. Vsus enim earum nullus erat, neque frui ipsis quis. piam poterat : Quin neque aspectus, neque ostentatio ulla totius apparatus Omnino este poterat : cum ad eandem coenam & diues & pauper accederet. ut id quod proVerbio uulgatum est, in sola Sparta conspiceretur caecus Plut Us,& iacens quasi pictura in animata & immobilis. Non enim licebat domi prius coenatos ac repletos ad coepulationes
ut ipsi viri illi praeclari sibi parum constent. Menage ad Diog V, 42 notat Meursum puta se respiei libros περὶ βίων. sed ut idem ad V, 47. scribit, respici ille putabat librum
περι πλούτου. Fabi ic. l. l. p. 2 6. e libris περὶ βἱωυ , sed ibid p. 23 I. EX iiij S περὶ υομε- θετωυ petita Videbantur. nihil ergo finio.
7 ' O . . . ita recte est apud Plutariis. In mororii Editione erat οψιος, quod in sequentes fuit propagatum Mox pro ολης apud
Eum l. πολλης L. ταυτο, pro το αὐτὸ .
8. 'Eu μόυη τῆν Σπαρτη Non Spartae tantum Pilatus Caecus, sed apud alios etiam sic describitur. Vid. Spanhomo ad Ar opb: Plut. 13. Platoni inter bona minora numeratur Plutus, non ille caecus, sed acutissime videns, si ducem prudentiam sequatur. De Legib: L. I. p 773. C quem l OCUM EXCerpsit Theodor: Serm: de Dei pro 'id: p. 567.