장음표시 사용
351쪽
gemelli , si maculosi , si diuersi coloris , si uarii forma , si domiti iam
essent , utpote qui consecrati iam essent laboribus , similesque iis quae
honorarentur : si quacunque alia em-gie qui epiam repraesentarent : si altero oculo essent praeuiti : si ad humanam similitudinem tenderent. In numerabiles ali e obseruationes sunt, quae ad eorum artem spectant, qui
dacorum ritibus adeo dissimilia. Rem , sed
Can: Chron: Sec: J X. & Sponcere Leg: Rit: J, S. 7. Dμωμενο ς εμφερ και η τιμωμένοις. similia illis quae iam dehonestata & ad ignominiam servitutis depressa essent , honore gloriaque sua primigenia priVata. RE ISK. Valent. locum hunc, ceu suspectum , litteri sco notaverat. intelligo bruta illa animantia , quae in septis sacris alebantur, quibus major utique honos, quam ceteris praestabatur. Ea palsam sic vocantur Plutarcii: T. II. p. 359. & aliis.
εἰξε '. VALENT. Non eae pedio. Cogitavi ali- qtiando id σι ' τῆς συνηθείας , Vel ἐξ η του συ- , θους. ex scrit e consues uiue, recesserit a consueto naturae modo : sed ipse multum huic coniecturae non tribuam. Num εξι υαι simplex quondam usurpatum est pro integro ἐξιεναι του συνήθους pro Certo non ausim 2m: mare , sed paene Videtur. REISK. Utique morbosa haec sunt. vulneri variis remediis
succurri potes , sed quis restitutae integritatis si delusi r erit 3 δειξοίη refingit P. Galeus ad Iamblii ho Mysi: p. 278. Clar: Abrefche εξειδῆ. He ob: 'Eξειδεῖς , περισσοὶ, εκπρεπε . SensuStum cit, οἷον scilicet c- -- ἐξίῶῆ. Erat cui αεικῆ blandiebatur, quod propter praeCeden S αυικασμου haud probo. Quid si εἴη pro ἐξείη legatur , quod sane remedium lene eit , &scnsum supplet, qui alias eodem illo verbo
suppleri debet. Dicit ergo abstinuisse eos
omnibus illis animalibus quae honorat jS erant similia , vel cuiuscunque rei quasi imagines essent. Puta Deorum vel Virtutum , quarum symbola esse solebant. Posset quoque si deleto , referri ad illa quae praecesserant, τιμωμένοις εμφερῆ καθ' c Q. Vocem απεικασμου Lexica ignorGnt. Ἀπεικάσματα H Fcii: e X- pCnit ομοιώματα. Zύωυ απεικάσματα DUOS Aegyptiorum , Ut Videtur, adpellat Auc . Libr. Sapient. XllI, IO. Saepius haec VOX apud Platonum. 9. 'Eτίς ὁ θαλμα.J Victimas Oetalis captas, aut maculos 29, inmolare Hebraeis aeque atque Aegyptiis vetitum, Ut docet I Delo Dem, EU. IV, si, I. non crediderim ὁτερόφθαλμα Uariis octilis hoe loco verti debere, uti visum est Clar: Viro ad Chart VII, s. licet h; ne signiscationem voci in ecte doceat. Mofr: Atti C.
sunt enim παρατηρ σεις proprie follisitae N
εισθαι id dicit Plut. T. II. p. 363. B. Vim vocis egregie adseruit Di dij9 ius ad Luc. Euang. XVll, 2O. penultima syllaba excidit in Co . MocVm. II. Καὶ τῆς περὶ Καὶ delendum videtur & paullo poli προαγουσαι. nam redit ad
352쪽
σχοσφραγιςών , αχρι συνταξεων προάγουσα βιβλιακών. περιεργοτερον δ' ετι περὶ τα πτηνα , δῖ Οιον τρυγονα μη εσθἱειν' ἱεραξ γὰρ , ε'φασαν , πολλαπη τὸ ζωον συλλα
βὼν ἀφίησιν , μισθὰν ἀποδιδοῖ:
μὲν δη θρησκεῖαί τινες α ται , κατἁ γενη δε τών ιερέων διάφοροι ,
και οἰκεῖαι καθ' εκας ον θεόν. αἱ δου
μοσχοφραγις H, id est uitularii, setiui
tutorum obsignatores appellantur: quae ad librorum usque compositioneS processerunt. Id quod curiosius etiam circa uolucres faciunt. Nam turturem, Ut uerbi causa hoc referam, sibi non esse comedendam putant. accipitrem enim aiunt saepe ubi eam auem comprehenderit, incolumem dimittere, pro mercede concubitus salute condonata. De igitur in eiusmodi aliquam ex ipsis incidant, sibi toto earum genere interdicendum censuerunt. Ac communes quidem cultus nonnulias acris utebantur, quibus certo ritu obsignandis sacerdotes adhibebantur , quos inde μο- σχοσφραγιςὰς adpellant , scientia ipsa μοσχο- σφραγιςκη Vocatur. Vjd. IVGPlinge ad Diod Sio: I, 7o. & quae diximus ad L. II, 55.
προάγουσα proscribere non ausim. Nempe παρατηρησις τῆς τεχν. τ. κ. μ. ut alia in re 1u
pra ill, 25. I 3. Olliv Πυγόνα μη οσθίειν. J Qui aliis inter mensae delicias, ut ex Plaut. Mosteli. I, 1, 43 & ibon. IV, I. liquet. Tartaros tamen aliasque gentes eorum usum abominari legimus. Aegyptii e superstitiosa inpuritatis suspicione a mensis & altaribus abigebant, ut se ribit Spencer. Leg. Rit. I, 5, 3: Noster aliam rei caussam adsignat, ne in turturem ab accipitre, sacro sibi alite, dimissum, sicuti ungues eorum aliquando ex adere solent, forte inciderent, ut eXmicat V. AL novand. ornithol. L. XV, IO. p. 24s. quod didiei e Differt. S obferi de Turtur. nam liber ille ad manum non est . Sed Caussam quare turturem dimittat accipiter Porphyr. prOpjus significat. I . 'Aποδίους μίξεως σωτηρίαν. Subeunt a-r imum illa Flacci Epod. XVI, 3I. Minus amor I iuvat ut tigres subsedere
Adulteretur S columba miluo. M. ξις μίσγεσ αι , μυνυς α dc sinitia de conuadmodum sunt frequentia, nee tantum de viro qui eum muliere rem habet, ut M. ThomaSputabat , sed & de muliere quae Cum Viro, scriptoribus etiam 'Aττικωτάτοις verbum istud adhibetur, ut ad 2 bona: recte Bosio animadversum. Priori tamen modo plerumque invenias. Larinorum misceres notissimum eli. loquuntur eodem modo orientis populi & alii, apud plerasque enim gentes, natura duce, UOT illum usum induit. Turturum ceteroquin Oastitas est pervulgata , marem Unum habero, neque alterum admittere , tradunt naturae curiosi. Vid. Boci arto Hieroz: II, I, q. IS. Περikαντο. J Vitant cuΓ nt. Vim potestatemque Verbi praeclare adserit D rvili ad Garite I, 13. multa etiam habent V. D.
ad inlustrandum Pauli. ID ad Timoth. II, 16. Mox post γέ98 deest in Meerni.
I S. Πάντων ε -άρευου. J Locus bene habet. Sententia est quamquam diversae pro locorum diversitate religiones erant, omneStamen , qui ubique locorum essent, sacerdotes , cum suas πνείας seu Castimonias agerent, tum εκαθάρευον, quod καθαρεύει u quid fuerit, paulo post eX ponit. REIs K. Optime. VAlent. sinistro con filio πῶτωυ mutarat in πλτως , idqUC teX tui ipsit , Contra Omnium Consensum , intruserat. I7. 'Oδε πόνος ουτος. J Scilicet των αγνειωυο τοτε οπίτε - illis autem castimoniis con
353쪽
nulli iidem erant : alii pro sacerdotum genere diuersi, & singulis diis accommo. dati. castimoniae autem & purificationes
in omnibus obseruabantur. tempuS ea.
rum erat,eum aliquid in sacro cultu erant operaturi, numero dierum praefinitum, quandoque duorum & quadraginta, quandoque plurium, aut pauciorum: ita tamen ut nunquam a septenario deficeret. Tunc ab omnibus animatis abstinebant: ab omni olere & legumine, in primis uero a congrestu uenereo mulieris: nam maris consuetudinem alio etiam omni tempore euitabant. Ter in die lauabantur frigida, cum cubitu surreXerant, cum pransuri erant, cum cubitum ibant. Si forte autem contigisset, ut seminis fusione in somnis polluerentur, confestimi la-secratum erat istud tempus, oum Vellent -- sacrorum statorum peragere. Antevertebantque illos saerorum statorum dies obeundis illis, quas diximus, castimoniis per dies alias 42 &c. Nihil in hoc loco vitiosum. αἱ
δυέD Moerm. Cossi Cantabr. δύο dederat, Vetustiores δυοῖ9. In offerendo duali veteres sibi non Constant, modo enim δυεῖ9 scribunt, modo δυο79, id enim ubivis librariorum inpuriae tribuendum non videtur. Lege Duher: ad Thul E:
18. Oυδs ποτε των επτὰ λειπ.J uinta itaque colligunt aliqui, hebdomadicum dierum Orbem apud Flebraeos ex mathematica disciplina , & intimo Aegyptiaeae antiquitatis penu depromtum esse. Vid. Marct. Can. chron. See. l .
in χρόνος ουτος , οπότε συντελεῖν τι των περὶ την ιεραν μελλοιεν θρησκεἱαν , προλαμβάνων ἡμερων αριθμὸν , οι μεν δυοῖν καὶ τετταράκοντα , οι δὲ τούτων πλείους , αι δὲ ε λάσσους , δ' OGE ποτε μεν- τοι των επτὰ λsιπομάνας , λ9 παντὸς μὲν εμιύχου ἀπείχου το , παντὸς δὲ λαχάνου τε καιοσπρίου , πρὸ δε πάντων , αφρο δισίων oμιλίας γυναικείας ' ἄρρεν
μὲν γὰρ οὐδε τὸν ἄλλον χρόνον μετεῖχον. *ψ τρὶς δὲ τῆς ἡμερας ἀπελούοντο ψυχρρ , από τε κοίτης , καὶ πρὸ ἀρχου , καὶ πρὸς
κάθαιρον λουτρῶ το σωμα. ψυχρῶ
Hae e tria ad purificationem in primis requirebantur. Ieiunare , lavare , in casto esse :quo modo haec Aegyptiorum cum institutis Hebraeorum consenserint , ostendit Marsb. Sec. IX. & 5 Encer. Leg. Rit. III, 5. Oσπρια quae fuerint ., Vid. L. II, 6. MOX inepte καὶ ante ομ λίας infarciebat Valent. ομιλεῖυ & ομιλία de consuetudine Venerea centies. V. infra i I 8 2O. τρις τῆς ημερας st. ..' Paullo aliter Heroa: II, 37. de sacerdotibus Aegyptiis. λούνται Θὶς τῆς ημέρας μάτης ζδατι ψυχρω , καὶ δὶς εκας ης νυκτος. sed erat etiam qui ibi τρῖς legebat. Cons: I GJelint: huius loci non inmemorem. Plenius 'ibi Herodo quam hiuNoster. ellipsis est frequentissima. 2I. 'Aπεκάθαιρου λουτρω τὸ σωμα. J Tale est
illud Persi Sat. li, IS. Tiberino in itingito mergis Mane caput, bis, terque S noctem simmius purgas. ubi plura Casaub. proque more suo Speucer.
354쪽
τωσὶ πλεον άζον. Κοίτη σε αὐτοῖς αῖ ἐκ τύν
πλεκτο. ξύλινον δε ἡμικυλίνδριον ευ λελεασμενον ὐπόθημα τῆς κεφαρολξι' ἡσκουν δε λιαν καὶ πεῖναν , και ολιγοσιτίαν παρὰ πάντα τον βίον.5 8. Mαρτυρία δ' αωτύν τῆς ἐγκρατεὶας , οτι μήτε λ περιπάτοις ἡ ρωραις χρωμενοι , chrργον αγο τοι , καὶ προς μετρίαν
I, 8. & Marsbam. See. IX. Pessime autem habitus fuit hie locus. CircumfereblitUr antea α καθορου , quod operarum vitio Editio princeps dederat. Rutinuere id Editores sequentes, licet tanquam e suo penu correxCrint. Valent. deinde το σῶμα ψυχρω omiserat , dederatque αποκ. λουτρῶ μ)ν οὐν. Secus quam priores EVI. & Cod. Lis . iubent. De Voce ὀνειρωττειν Sui as in 'Oνειροπολῶ , & ibi Ar Ierus. 22. Oυτωσὶ πλεουαζου. t Videtur in Cod. L f prima manus dedisse se, πλεο υχὼν id est πλεο-υάζοντι, quod sit dedit, recte dedit. sed nescio quae male seriata manus illud quicquid est quod olim super υ exaratum fuit, erasit scalpello, ut codex se licet hie quam simillimus vulgato esset. REI K. πλεονάζοντι Corre-Xerat etiam Valent. nisi πλεό92 9 vel inλsό-υαζου hic sit frequenter agebiant , Iam crebro repete ut. 23. 'Eκ των οπεδίκω9. Pro οπεῖ κων lege σπα- δικω9. Vid. Salmas: in Solin: VALENT. Lege σπαδίκω9. V. Gesneri Thes. L. L. Voc. Spaicum S Spad . possit quoque de ὀρπεκων cogitari, sed teneo priorem conjecturam. Si Gron OV. novisset Salm. σπαδἱκ emendasse procul dubio l
lauacro corpuῖ e Xpiabant. Frigido sa- . ne lauacro in reliqua uita etiam , non ita tamen frequenter utebantur. Cubile ipsis ex palmarum uirgultis , quas appellant bais , intextum e. rat. Ligneus autem semicylindrus apte laevigatus capiti subiiciebatur. Sitim & famem , & parcum Uictum toto uitae tempore CXercebant. 9 8. Continentiae si quidem eorum illud est, quod licet nullis neque deambu . lationibus, neque gestationibus uteren- tur, non solum absque in Orbis uitam traducerent, Uerum etiam ita ualide, ut mode-Valest pro more suo piami accusasset , ad Amm. Marcell. p. q3I. REIs c. Nihil certius. antea inepte legebatur οπεδία , quod satis diu Mhlehi codices obsedit, ideoque de gradu depuli. δρπ ωυ legebat D 'O Pith ad Charito L. IV, 7. Sed bene quod sententiam mutarit , & ad L. Vill, 8. Cum Salmas. σπαδίκων restitueret. Veram nos instaurasio seripturam idoneo teste adfirmabo. Hienouo L. t I. Adv. lo V. I 3. haec exprimens : Cubilaeis de foliis palmarum , quas haUS U9cGnt , conica Ium erat. - Scabellum iaci fine N eae una test te obliquum , in Ierra
pro pulvillo capiti supponebant . bidui tri- tii De inediam δε sinentes. Vocem i plana
dicit ut se poeticam Pollux L aqq. sed eam plures inlustrarunt. Consule ii detin aduo ore: V, 2 S. 2 . καλουσι βαῖς. Eadem forma qua G. supra lli, S. ubj vj d. βαία habemus in Evang. Ioann. Alf. I 3. qUO Ciam hun C locum con- tondebat I est Geta: ibi additur φοινίκ , quod ergo abesse commode potuisset. fas dedit Hieroue ut statim legebas. I. Περιπάτοις si εωςχις Vel αιωραιζ Valent. inseruerat. . e sic restituebat Vjr Magnus ad Dio i Sior AVIII, qa. vitium e depravatiori
355쪽
deratae etiam ad labores uires suppeterent: quippe cum multa onera in sacrorum operationibus sustinerent, multaque obirent ministeria, quae maiora esse uiderentur, quam ut communibus uiribus conuenirent. Noctem in coelestium
obseruationem, & quandoque in sandrificationem diuidebant. Diem in deorum cultum distribuebant, in quo ter uel quater mane & uesperi, solem, & cum medium coelum percurreret, & cum ad occasum ferretur, hymnis prosequebantur. Reliquo tempore contemplationibus arithmeticis & geometricis uacantes semper aliquid elaborabant, atque eX cogita. bant. in uniuersumque in experientia uersabantur. Eadem exercitatione uti in hyemalibus etiam noctibus consueuerantri pronuntiatione natum docens. Passim ea conia funduntur, quia sollemne est in Cod . M scrip t. ut σι & α inter se misceantur. sed quod in Palaepb. Fragm. apud Galeum Op. Myth.& Phys. ubi aliqui εωριζόμενος alii αιωρούμε-υος , Vir D. Corrigit μετεωρι μενος , id quidem frustra. nam Suid. in V. hoc per illud explicat. Αἰωρα, festum Atheniensium, teste Suida, ita aliis etiam είρα scribitur, qua de re V. D. ad H Fch: in Αἰωρα. Pro si primavid. typographi errore , dederat si, quod
in omnes sequentes fuit propagatum. male autem Lip . Coa. εραραής. a. 'E9εδέχουτο βάρη.J Forte ἀυεδέχοντο. REIS K. Idem visum reschio, Vulgatum tamen turbare non auso. hoc an illud eligas, digitum non verterim. nostrum est in As Ueceperunt, lubentes admiserunt. alterum , suscepctriant.
De molestiis ac dim cultatibus , quas sacerdotia Aegyptiorum sibi adiunctas habebant, multi loquuntur. Vide praeter alios Hobient ad Nostr. in V. P. 7. HebraeOS Iterum con-
τὰ τας ιερουργίας - ἐνεδJχοντα
νης ἰσχύος μείζω. διηρουν δε ,
την Eae , και την ἐσπ ραν , με σουρανοῖν τά τε τον ηλιον , και
προς δύσιν καταφερόμενον , τού τρυς ε ὐμνούντες ' τον ἄλλον χρόνον προς θεωρημασιν ησαν β ἀριθμητικοῖς τε και γεωμετρικοῖς ,εκπονο - τες αεί τι , και προσεξροευρίσκοντες , συνολως τε περὶ τηγεμπειρίαν καταγιγνόμενοι. το αὐ-το καὶ εν ταῖς χειμερίοις επετη
δευον νυξὶ , φιλολογία 7 προσα
parare possum , sed illos serioris aetatis, qui multo peiores, de quibus Mattθ. XXIII, 4.
cui loco e Nostro lucem interpreteS adfundunt. Paullo ante VOX ευτονος notare Videtur
fori ludinem cum habili mobilitarct coniunctam e admirabili eruditione eam exponit T. Hemserhus: ad Polluce IA, IO7. 3. Aγιτείαν. J Vid. ad L. il. 3I. q. 'vi τρὶς ἡ τετράκις. 'H τρὶe deest ' Lipsrediu. legendum enim κοά εκάςηυ scilicet ημε- ραῆ τετράκις. quod constat e sequentibus
artium admodum studiosi Aegyptii, idque patriae ratio exigebat. Lege Iambiicb: in Vit. Pyth:
di inventis enim admodum studebant. edems Vocat supra i 6. 7. Προσαγρυπιουντες. J Vocem Lexlcographi.
356쪽
ποψούμενοι φροντίδα , δεσποτου τε κακου της πολυτελείας ελευθεριάζον-τEς. o μεν δὴ β πόνος . ἄτρυτος τε καὶ διηνεκης καρτερίαν ' απομαρρο
τυρεῖ τοῖς ἀνδράσι, το δὲ ἀνεπιθυμη
του , διευλαβούμενοι ξενικὰς τρυφὰζ καὶ επιτηδεύματα μόνοις γὰρ ρ σι ον ἐδόκει τοῖς κατὰ τὰς δ* βασιλικὰς
χρείας δὲ ἀπηναγκασμενοις. πολυς δε καὶ τουτοις G δὴ λόγος 4μμεμναι τοῖς πατρίοις. μικρὰ st εἰ καταγνωσθεῖεν παραβαίνοντες , ἀπηλαύνοντο. δῖ καὶ το μεν κατ' ἀ-
rant studio literarum inuigilantes, utpote qui neque prouentus alicuius cuiaram ullam haberent , & a seruitute molestae domi ae luxuriae liberi es sent. Labor sane indefatigabilis, &assiduus tolerantiam , cupiditatum
omnium vacuitas continentiam hominum manifestat. quippe qui cum peregrinos mores & luXus euitarent, discedere ab Aegypto impium maXime esse censerent. Solis enim iis id licere uidebatur , qui negocia regia tractare essent coacti: quibus tamen etiam ipsas patriorum institutorum tanta erat cura, Ut sit uiolare ea uel paululum fuissent deprehensi, eiicerentur. Ac
etiam locupletissimi, negligunt. Vid. Foliuo:
I, 7 I. 8. Πόνος ατρυτος.J Elegans epitheton. Inspice Sm iam, quem latra citatum video Clar: Alberti, qui sillit & alium locum ex Heruia dote ad II FPΘ: in V. 9. 'Aπομαρτυρεῖ. Id est ἱκανοῦς μαρτυρεῖ, ut solet απὸ in conpositis. Vid. ad L. ll, 3O.IO. Βασιλικας χρί ας. J Xροεἱας de eli Li . male. nili fuit in aliis libris κατ αγορειας βασιλικας , Vel κατα προσταγας βασ. REI SK. X εἱα est negotium, o irem, munuS, tale proprie, ad quod aliorum industria necessario requiritur. Prorsus uti Noster, βασιλικας χρεiας IosephuSillis tribuit qui regia negotia Curant. Antiq. XVI, 8, 3. Plura lege apud optinatas interpretes ad Luc. A. A. Vt, 3. II. 'Aπηναγκασμένοις. Hoc explicari ecbet enotabili Graecorum more. Habes non adeo Conpositum , quod frustra in Lexicis quaeras, ted quo utitur quoque Eunast. in Mai. p. IO2. quam simplicem vocem, cui e sensu supplementum quaeri debet. Solent brevitatis caus aquaedam omittere, quorum indicium faciunt per praepositionem, quam, quia solitaria poni nequit, Verbo praefiguri . at simul omissa suppleveris, mutat sedem praepositio, sibique locum debitum occupat. Apud Porphyr: itaque απροναγκασμένοις idem est , ae si lege
praecellit. Hic ergo locus luce potest Circumdare vexata illa Luoas in Euang. VI, 3 S. δαν. μηδεν ἀποπίζουτες id est ελπίζοντες απ' αυτούὼ δανείζετε. Rem pulcre exposuit Erud: Abre-foh: ad MatIB. I AII, 5. I a. Λόγος ἐμμεῖναι τοῖς πατρίοις. Videbatur lodus corruptus & mutilatus. Jdeo supplevi & correxi πίρὶ τού ἐμμε79αι. VALENT. Nollem saetum . putabat λόγου hic es e sermonem cum lit cura, Uti λόγου ποιεῖσθαι ratiouem habere, curare apud Luctane Hermot: 23.& alios. Verum tamen cit ἐμμεῖυαι, quod CCo . Li . & Meerm. Auctori reddidi, cum
antea ederetUr ἐμμεῖναν. Es μῶυαι τοῖς πατρί ις,
I3. το μεν S.c.' Sermo fit de Aegyptiis
357쪽
De Abstinentia Lib. IV. 32 ruera quidem philosophandi ratio apud prophetas , & sacrificos, & scribas,
nec non etiam horologos seruabatur. Caetera uero sacerdotum & aedituorum, & ministrorum multitudo pure etiam ipsa & abstinenter uiuit, non ita exacta tamen diligentia, ut illi. Atque haec sunt, quae de Aegyptiis a uiro ueritatis studioso & accurato, qui inter Stoicos non inaniter sed solide admodum philosophatus est, prodita memOriae fuerunt.
r: is, Caetorisque sacrorum ministris. De quibus Causin. Obs. ad Hor. Hierogl. 37 S 39. R Clem: Alex: Strom: L. V l. p. qS6. VALENT. Multi sacerdotum ibi ordines ac familiae. Cul
tum Deorum omnesque eius ritus curabant
προφῆται. Functionibus minoris dignitatis vaeabant alii , de quibus Auctor statim. D i l j-rentissime ea exponit Cel. Iaselous i in Prol. Panth. Aeg. f 38.
I . Ἱεροςολιςαῖς καὶ ἱερογραμματευσιν. Priores illi ςολιςαὶ dicuntur Hur. T. II. p. 366. E. Alii etiam γραμματεῖς ἰὸροι vocantur, quῖ si scribae sacrorum , vel literarum sanctiorum, quae in sacris ij bris exponebantur. Eorum Mumero Iannes & Iambres inseruntur apud
IS. 'L1ρολάγοις. Illi ἄρθοκοποι Clem: Aleae Strona: VI. p. 633. qui addit horologium in manu habuisse. Ordine sere inverso eo lociant illites illi memorantur: sed ibi dicitur de ordine quo in caeremoniis procedebant. primus illi procedere dicitur Agος , cuius hoc loco non meminit Noster, sed infra 3 9. ubi
I 6. Παςοφόρωv καὶ νεωκορωu J A serendis πα- οῖ', thalamis, siVe Deorum aediculis, de quibus multa Cupere in Harpocr: p. I 29. πα-ςοφόρει & ἰεραφόροι dicebantur, pro quo nomine novum Vocabuli genUS , παςοφρούρους
λόγοις. το δε λοιπον των ἱερεων τε ,
καὶ το παςοφόρων και νεωκόρων πλῆθος καὶ υπουργών θροις , καθαρορεύει μεν ομοίως , ου τι γε μην μτ
τοιαύτα μὲν τα κατ' Aιγυπτίους δ7ὐπ' ἀνδρος ψiλαληθους τε και ακρ 'βους, εν τε τοῖς Στωῖκοῖς πραγματικώτατα φιλοσοφησαντος μεμαρτυρημένα.
gnante Eruditorum cavea. Vid. mel elinge ad Diodo Sice I, 29. De eorum dignitate haud
una Doctorum est opinio. Cum humeris portarent IθAmmos sive aediculas, cum Noster iungat aedituis , cum Clem: Alei: ultimo loco eos commemoret, es denique Diod illis Atheniensium κ/ρυκας pares paene fuisse
significet , vix dubito , inferioris loci fuisse ministros. Scio , F. Boernem Antiq: Medic: Aeg. l . contraria omnia e loco Clem: colligit , sed persuadet minime , dignitate eos fuisse eminentissimos , cum ipse Clem: Paedag. III, a. ministros suisse adsignificet. Sacrosancti quid om collarii ninten hoc octo dicit Apuleius A. Melam: p. 7 I9. & ΓfNU-rabiis fujse colletium signiscat p. 776. sed
aliquo modo vel lic , ab Apule maxime , VOeari poterant , ideo etiam quia medicinam tradiabant corporisque humani Curam gerebant, uti Clem flore docet. Medici autem ad clerum, quem Vocant, pertinebant, Uti Videtur. Mox pro υπουργων Ed . L d. &MEEVm. Core. ἱπια υργῶν. nee secus E Luctustissimae. J7. 'rστ' ἀνδρος φιλαλκιους -- ' Id multis secus videtur, nam de Chaeremone iudicia
Veterum admodum dilaordant. Vid. ad ἔ 6. Si rabo certe ' alii diverso modo tradunt. Creditur Diohylius Alexandrinus citis fuisse discipulus, & in Schola Alexandrina su COES-
358쪽
νοι της ἀσκησεως , καὶ τῆς προς το θεῖον , εγνωσαν , ώς
Ot λ' ἀνθρωπου μόνου τὸ θρῖον δι
λα σχεδον ἡ αὐτὴ πάντων δι- ρλθεν των ζώων. διὸ 3 εις τὴν θεο-
ter illos , quos supra excitaVi. I. 'Aπὸ δοῦ γαυτης - AdduXit omnem h. l. in li I. corun d. l. Eusebius. Lectionis varietates hae sunt. quartus ab hoe Mersiis duobus verbis inmutatus est. καὶ ο μ. πού ἀνεμ. ρία καὶ ἰ ανθρωπους. quod placet: paulo item post σωματα και ανθρώπων. infra αλλο κυνοπολίτην, non λυκοπολίτην , quam Vi S υομὸς etiam
foret in i si a terra a lupo appellatus , Cui USPlui. mentionem fecit in Com. de Isse & os sed alio etiam in loco post : apud Pamph. excusum pariter L scriptum abest του θεού. initio tamen consequentis nondum sententia abloluta , quod est in eXCuso ηυ perspicue vitiosum est , ac numero multitudinis patrio Casu tau , ut apud auctorem & scriptum Pamph: legi debet. quod vero statim sequitur
illic υδωρ και πυρ σέβονται τα κάλλι ταν ςοιχεῖ - , multi S modis diversum est. quod ad priorem Verbi, non sententiae, mutationem pertinet, infra etiam eadem ratione σέβονται. Posterior varietas quae sententiam Valde Variat, accurato animad Vertenda. mihi sane magis probatur lectio auctoris. Poli hunc πλέ-
ου τούτωu ἐσέφθησαν τα ως επὶ dilabi S Uarieta- ItbUS , quartim Utramque probo. In eo qui sequitur τοιαύτα δῖ πάντα τα ζωα επεῖ. Con
sequens item pluribus modis inmutatus . nam& τούτωυ θύίται illic legitur , cum tamen scripto Pamph: eXemplari conveniat cum
Popph: lectione. Et poli ὁ ἡῖ μετ ολίγον φι
g 9. Ab hac igitur eXercitatione, &
cum deo coniunctione profecti nouerunt, non per solum hominem diuini talem transiuisse, neque animam in solo homine in terra tabernaculum obtinuisse : sed eandem propemodum per omnia animalia pertransire. Unde etiam ad deorum fabricam omne animal una cum homine assumpserunt: in qua
& pecudum & hominis, & auium item& hominis corpora commiscuere. Sin
καὶ ολως κ εκατον &c. n sua haec omnia transtulit Eusebo loco iam indicato. p. 93. D.
multa de loquendi genere interpretes , sed quae huc non pertinent. Loquitur Noster amore Platonicorum , quibus corpus σκῆνος &σκηνωμα passim dicitur. Conser Davis: ad Mam Tyr: 3. Plutoni γεῖνον σκηνος. Vid. Clem: Alex: Strom. V. p. 593. D. quacum conponunt locum Paulle II. ad. Cor. V, I. an recte, dubito. Immo , quod Nosset hic significat , de bestiis. etiam Vocabulo Utuntur. V. Fabοῦ ad Longino p. 17 . cui plura addere supersedeo. 3. Eις την θεοποiίαν παρελκβου π. ζ. J Haee iam attigimus in superioribus , djXlmus quo de cauissis , quare Aegyptii animantia divino cultu prosecuti suerint. Aegyptiorum tamen advocatus Iamblichus doctrinam hane subvertit , ut ad Myst. VI, I. notat Galeus. Porphyrii hanc opinionem sibi confutandam sumsit Warbunt. Div. Mois. Leg. L. IV. q. qui & Iambiaci tim non multum ab eo discedere monet. Indos etiam hodie animantibus quibusdam religionis aliquam speciem tribu ere nemo mirabitur , qui Veteres Indos Aegyptiorum Colonos putaverit, quae est Opj-nio La Croetii Hist. Christ. lnd. L. VI. p. q26. vocem θεοπούα damnat Pollux I, I 3. q. 'Oμοίως πω οὐ ἀυέμ. θ. - Lege ex Euiebio ομοἱως που. VALLNT. Forte καὶ προς
359쪽
De Abstinentia Lib. IV. 323gulae enim apud ipsos deorum statu.
ae uel usque ad collum humanam speciem praeferunt , faciem uero uelauis uel leonis uel alicuius alterius animalis impositam habent : uel econtrario capiti humano subiectum alterius animalis corpus praemonstrant. Ex quibus uidelicet significant haec eX deorum sententia habere inter sese societatem : nobisque cognata tam mansueta quam agrestia animalia non sine diuina quadam uoluntate esse. Vnde etiam leo tanquam deus colitur : & pars quaedam Aegypti , quod pascuum Vocant , a leone Leontopolites , alia a boue
simulationi ch. e. simulacrob numinis commisi uere belluas homines : h. e. simulacrum quo vellent Deum repraesentare , componebant ex imagine humana cum bel-iuina quadam copulata. RE ISK. Sequor ego
rum ille καὶ αυθρώπων. Rem ipsam praeter alius signis dat Tacite V. Hjst. 5. optii pleraque animalia e iESque conpostas veneranitin. Min: Fel: c. 28. de capro elom S homino mixtos deos, & leonum S canum vultus deos dedicalis Aiforme numeta bene adpellat Tertuli. pol. I 6. Hodie adhuc in monumentis Aegyptiorum conspiciuntur capita di versorum animalium , vel sola, vel aliis corporibus inposita. Vid. Politiis. Sh navitis Obs. Geogr. de Syria, Aegypto &e. cap.
S. Θηρίων τοι αγρια. J Legi quoque possit καὶ τα ἁγρ:α , quod bene Conveniret sequentibus, tumque σύυτροφοι latiore sensu aecipiendum. de omni animantium genere ita sermo esset: Auητο σύμπαν το ζωον τι κσσω και ἀγsta,
ματα καὶ ανθρωπου' εικαςαι γὰρ παρ' αὐτοGις τις μέχρι τραχηλουανθρωποειδης , το δε πρόσωπον ορ-ν ου , η λεοντος , η αλλου τινος ζωου κεκτημενος. καὶ πάλιν ab κεφαλη ἀνθρωπειος , καὶ ἄλλων τινων ζωων μερη πη μὲν υποκείμενα , πη δs επικείμενα. δ ων δηλούσιν
ρτι κατὰ γνωμην θεων καὶ ταύταἀλληλοις κοινωνεῖ , καὶ σύντροφα ημῖν και τιθασσά επιν των s θηρἱων τὰ ἄγρια οὐκ ανευ τινος θεἱας βουλη-σEως. οθεν καὶ ο λεων ο ωρ θεορθρησκεύεται , καὶ μερος τι της Αι'
γυττου , o καλουσι νομον , E πω
ut dicit FO polit. p. 532. D. sed nihil contracodicum fidem moVendum. 6. IZς θεος θρησκεύεται καὶ J Quaedam erant animalia, quae Aegyptii universi colebant , erant etiam quae seorsum Colebantur. Praeter Nostrum Straho XVII. p. 5S9.& alii docent. Νομούς vocabant Aegyptii τὰς διαιρεσξις, τας κατὰ τκ μεγάλα της Αἰγυπτου μέρη, ut Proclus dicit. vid. IVesselingrad Diot Sior I, 73. Solus Li . hic redievομου , quod reVOCatum Vides. Interpretes neglectum d i scri m en inter υόμος & υαμ ος saepe in errorem induit, qua de re P. L par iEmend: VII, I 8. 7. Asοντοπολίτηυ Ελλο Βουσ. Aλλο Avκοπ. Hier f. Adu: lovin: 7. Sing Ilias saeusin Dpoplo civitates hesins G Dnon res ve- Π ViamHV , tria e urbes q&oJtas apuae eos ex animasitim vocabulis NIKcupantur. Le-0HIO , CFn9 , sec9 , CDQFris , Thmuis, quod interpretatur birous. Fuerunt itaque plures huiUS notae Urbes , quae Venerabantur ea in primis animalia , a quibus nomen ducebant. Coni: Theodor: De Ang: D. Daem: p. 52 I. De λεόντων πόλει, vel, ut aliis scri-
360쪽
Bου σειριτο , ἁλλο Αυκοπολίτην. Busirites, alia a lupo Lycopolites ast . την γαρ επὶ πάντα δύναμιν του pellatur. Vim enim ac potentiam dei, διὰ των συννομων ζώων, quae in Omnia diffunditur, per con19 L 'σκαπορ των θεων παρεσπιν, pascua animalia, quae unusquisque de-ἔθρήσκευσαν. λψ υδωρ καὶ πυρ us exhibuerat , ita uenerabantur. Ma- σεβοντες μάλιςα των ςοιχείων , Time autem eX Omnibus elementis a J- ταύτα αιτιώτατα το σωτηρι- quam ct ignem colebant, utpote quae
ς κίμων , και ταῶτα δεικνύντες εν τοῖς ἱεροῖς , ὼς που ετι καινυν δy ἐν τῆ ανοιξει του ἁγιου
Σαράπιδος η θεραπεία διὰ πυρος
Euseb: Βουσιρίτην Vocat. Utroque modo es fertur , ut solet variari in illis. Pro ΛυκοπολIτην I pn Κυνοπολίτην. Parum refert, nam utriusque nominis Nomos suit. sed non debet νομος λυικοπολίτης Constandi cum Lyco
poli altera in Nomo Sebennytico. Nostra haec Thebaidis, Plotini patria fuisse videtur. L -ἐe Tabrior ad Nosr: in Vit. Plor Bibi: Graec: IV, 26. p. 92. male Meerm. Ελλη
vertit. Enim vero so illi summam in res
nines Dei potesatem per animIntra Ka- ita a secum pulsuque coniunctias , quas δε-orum snguli uectariarunt, vesnerari solent. Εgta sic reddidi , ae si συυνομωυ signifiearet animalia, quae in singulis. νομοῖς alobantur. RUOrum unumquodque deum aliquem exhibuit. Ut Cnim una proVineia leonem , alia lupum praebuit &c. ita divinae potestatis Variotas Variis starum praefecturarum anima-
salutis nostrae in causa praecipue essent: eaque in templis & sacris ostendebant. Quemadmodum etiam adhuc usque in apertione: sancti Sarapidis per ignem& aquam cultus exhibetur. Qui enim hymnos canit, & aquam guttatim fun
tibus repraesentabatur. Verba sic optime legi posse arbitror ῆυ h. e. δυναμιν εκ. τ. θ. mEam potentiam quam Dii singuli ostenderunt, sub variorum animalium imaginibus Venerabantur. VALENT. Vulgatum bene se habet, ut recte VicDr: & Vigero ad Eusebe animadversum. Inepte Valent. in textu ipsis'
IO. 'Υδωρ καὶ, πυρ. J Vid. Causin: ad Hieroglyph. 4 I. L. I. VALENT. II. 'Eν τῆ ἀνοίξει --J Est eadem Caere monia , quam hodie adhuc in Aegypto usurpant Um appellantes,
cum Nili canalem per urbem Cairurn traductum aperiunt, reVulso aggere. qua de Cae remonia nullus, non commemorat, qui itineris sui in Aegyptum literis, consignatam edidit eXpositionem. REISK. Vid. Adcuratis sinum 5 avium Obs: Geogr: de Syria, Λ g: &C. C. S. Sarapis autem aeque ac Serapis, Uti notui N.
's1ιθοι , de qUorum munere Clem: Aser: Strom: V l. p. 663. Παιανιταὶ etiam dicti, utisIαιανιςαι εν P. μη Διος Ηλιου Σαράπιδος, apud
Reines: Inscrip t: lI, 68. hymnos in sacris veterum frequenti no os fuisse novimus. Adimodo Spanti: ad Callime in Iov: I. & quales aliarum gentium ύμνωδοὶ Au . ad Poll. I, 36-