장음표시 사용
371쪽
multi ex ipsis simul degunt: apud quos
aliunde aduenientibus modo eiusdem se- Etae homines sint, omnibus aditus patet. Quique primum ipsos intuiti fuerint, perinde ac familiares agnoscunt. Unde quotiescunque peregrinantur, nihil sum p.
tuum uidelicet causa secum afferre consueuerunt. Nunquam neque calceos, neque indumenta permutant, nisi uel diru.pta penitus, uel uetustate fuerint con .
dunt quicquam: sed unusquisque datis iis quae apud se sunt, indigenti, ab eo contra quae usui sibi futura sint, recipit. Quin etiam sine ulla huiuscemodi retributione quae Opus sunt, a quibuscunque uoluerint, accipere licet. g I 2. Erga numen sane peculiari quodam modo pietatem e Xercent. prius enim quam Oriatur sol, pro sanum nihil loquuntur, sed patrias quasdam preces,
quas S. αἰρεσιώταις θ Apud Iosepθ: minus recte legi αιρετεις, probari , autem poste nostrum αἱρεσιώταις ad Eusebe notat Viger. Ibi nune editur αἱρετιταῖς, & sic lugebat iam Victor: sed Codi admodum variant. Ea certe Voce e Iosepho bis utitur Noster ῆ 13. I 6. ' ισασιν ἱζσπερ συυ ψεις. sese: εὶσίασιν, quod probat Viger' si mutetur in εξίασιν. Ego nihjl demutem , & ibi quoque ἴσασιν fuisse putem paene. E. α Au quidem cis apud I πθ sed ab illo deflectit hic paululum , nam ibi etiam est αλῶς pro No1tri αλλγ- λεισι , pro quo ἀλλέλοις melius Eusebe suntque ibi plura, quae hic non leguntur. Videtur ergo Porphyr & ex illo Pamphilo sensum tantum expressisse. certe in Vulgatum Omnes conspirant Codd. quare nescio , unde hauserit m quod apud Nostru in εἴσίασιν legi notet. Dicit, simulatque aliquem suo-
τοικου πολλοὶ , και τοῖς ἐτέρωθεν k5 ηκουσιν αἱρεσιωταις αναπεπταται τα παρ' ἀλληλοι τιν ,
καὶ οἱ πρωτον ἰδόντες , λβ 'ἴσα
g I 2. Προς γε μ ην το θεῖον ιδίω εὐσεβεις. πριν γαρ ἀνασχεῖν τον η λιον ουδὲν φθεγγονται των βεβηλων, πατρίους δε τινας δ εἰς ab τον Εὐχας,
rum Vidissent , tara quam συυκεις pgnoVisid. Belle haee conveniunt illis quae de sodalitate des Franes Magons , ut Vocantur , narrant. Alia etiam inveniet curiosus lector in issenorum institutis , quae ab horum moribus haud aliena putabit. σκαλίδα διδόασι τοῖς μάλλουσιν αἱρετιτα . &e. Et plura sorte . si
quis illis sacris inlatus in haec incidat. Confer quoque Reii . ad finem l 12. MOX Io- fgpli: εσθῆτας & πρὶν ἡ διας . & paullo post pro το παρ' quae dc sunt Liss GL
se ferre, ac si Ellieni soli preces inderent. V. Salmas: in Solin: VALE T. P. 43 I. Aliqui, Ut hoc crimine eos absolvant , rescribunt ἰς αυτο, nempe το ιεῖον, sed Codd. invitis. Viger: ad Euseb: intelligit ευκας non qUac Soli , aut Solis in honorem, sed Solis caussa
372쪽
ύς περ ἱκετευοντες ἀνατεῖλαι. μετα ταύτα προς ας εκαςοι τέχνας 7σα- σιν , υπὸ τίν επιμελητύν ὴ ἰέναι
ἀφίενται. καὶ μέχρι πέμπτης ἄρας
εργασάμενοι συντόνως , ἔπειτα πά - λιν εἰς ἔν αθροίζονται χωρίον. ζωσάμενοί τε σκέπασι λινοῖς , ουτως ἀπολουονται το σῶμα ψυχροις υδασι. καὶ μετὰ ταύτην την αγνείανειο ἴδιον οἱκημα συνίασιν , ενθα μηροὐδενὶ τἄν ετεροδόξων επιτέτραπται παρελθεῖν. αυτ οἱ τε καθαροι καθάπερ εἰς ἄγιόν τι τέμενος παραγίνονται , τὸ δειπνητηριον. καθισάντων δε μεθ' ησυχίας , o μὲν σιτοποιὸς , εν τά
ξει παρατίθησιν ἄρτους , ο δὲ μάγειρος ξν ἀγγεῖον ρξ ενὸς εδέσματος
nuncupantur. Ut cetera Essenorum doctiss)arie excutit . sic haec etiam Cel. Bruchere His: Crit: Phit: T. I l. qui p. 768. lenissime εις jnterpretatur propicr vel in , ita ut recitarint preceS, in Vel propter solis ortum conpositas , ut lux eius felicitur iis illuceret. profecto non magis hoc absurde fieri poterat, quam si Christianus in solem carmen conponat,& excellent jssimum illud opus praedicet. Et sunt huius modi in S. literis, ut istare ad Ioseph: animadversum. Homines illi inparienter solis ortum morabantur, ideoque sollemni formula quasi supplices , ut lumen
suum exsereret, rogitare potuerunt , Ut aegre post occasum se subducebant. Fbilo apud Euseb: p. 379. π v δε ηλιον ανασχεῖν , ἐπι τα συνήθη τρεπόμενοι δυομένου μόλις ἐπανίασι. Insignis est locus Eius . Vii. Cont. p. 698. de 4 herapeutis , τάς τε Σιεις καὶ ρλου τὸ
quasi supplicantes, ut oriatur, ad ipsum effundunt. Quod ubi factum est ad
artes singuli quas sciunt, eXercendas a praesidibus dimittuntur. atque ibi ad quintam usque horam strenue Operati, deinde in unum locum omnes rursus congregantur : in quo tegumentis lineis praecincti frigidis aquis corpus abluunt. post quam purificationem in proprium domicilium conueniunt. quo ingredi permissum nemini est, qui alterius sectae fuerit. Ipsi autem puri, in coenaculum quasi in sanctum quoddam sanum procedunt. In quo ubi quiete omnes discubuerunt, ordine seruato pistor panes, coquus unius Ops . nii vasculum unum unicuique apponit.
tamen videntur splendidius, quam par erat, de sole existimasse. V. ad ii, 26. & insta I 3. τον ἱρου Vocare. Nee est quod miroris, si cogites, multos Hebraeorum doctores cum Pythagora caelestes orbes anima & intellectu praeditos credidisse, unde caelicolns ab imperatoribus Romanis thidaeos diei aliqui putant. V. Spencere ad Orig: Conti : Ceis: p. 3qq. Ut multa alia cum eo habuisse communia Essenos modo dictum est. Quid 3 illis ne tribuere hoc absurdum , Cum nee hae macula caruerint qui olim Christiani censeri volebant, qua de re Cupere Harp: p. II a. Equidem ex o ientalium philosophia hoc propagatum Videtur. Nee olim nee hodie& inter Christianos quosdam , & alios in O- riente infrequens et e , ut orientem solem reVerenter , nec sine corporis inclinatione excipiant , ostendit T. HI Is de Rel. Vet.
373쪽
ante autem quam sumatur cibus qui castus purusque est, precatione quadam sacerdos utitur,ante quam degustare cuipiam fas non est. Post prandium item preces ab eodem adhibentur. tam enim incipientibus , quam finientibus celebrandum deum sibi esse ducunt. Postea indumentis his quasi sacris depositis ad opera rursus redeunt. Quibus ubi ad uesperam Usque incubuerunt reuersi iterum simili modo hospitibus quoque si forte iam aliqui aduenerint, simul discumbentibus
coepulantur. Nullus clamor unquam, aut tumultus domum inquinat. Sed adeo modeste loquendi ac tacendi uices sibi mutuo praestant, ut iis qui extrinsecus sunt, silentium eorum qui sunt intus, qUasi mirabile aliquod mysterium esse uideatur. Cuiusce rei in causa est assidua hominum sobrietas, qui cibum & potum naturae sa
σκεπάσμασι λιυοῖς tamen deest Euseb: videntur itaque apud Porre. tres literae excidi ile. σκ πάσματα. de Vestibus utitur etiam in epi, Ant. XV, 9, 2. Paullo post pro A et Euseb: ἐν L. 3. Tm πρὶν τῆς - I fphe τἰνα προ , sedibj etiam πριυ Cod. Leita. τιυα Euseb: quoque.
men δε aliqui Co . quod , nescio qUa atl- Cioritate , in γε mutarat Valent. Certe &Li . COI. tuetur , & Enseb: apud quem μyλλον e Voce πάλιν perperam Ortum fuit. Dein post γεραίρουσι του θεὸν addit Afesboὰς χορηγον τRς τροφῆς. q. Πωουσι δε υποςρ.J Et Iudaeus, e quo Νoster,& Chri stanus , qui e Nostro , δειπνουσι. quia Graeci a bibendi studio conviviis nomen dederunt, ea voce usus videtur. notum est i
εκάς m. προκατεύχεται δ' ὁ ἱερε :τῆς τροφῆς , αγγῆς ρύσης και καθθαρά ς' καὶ γεύσασθαί ῖ τινι πρὶν τῆς ευχῆς α θρμιτον. ἀριςοποιησαμένοις δὲ ε τεύχεται πάλιν. ἀρχόμενοί τε και παυόμενοι γεραίρουσι τον θεόν. επειθ' ως ἱερὰς καταθεμενοι τὰς ἡσθῆτας πάλιν επ' εργα μέχρι δειλης τρέπονται' q πίνουσι δ' ὐπο-ςρέψαντες ομοιως συγκαθεζομένων των ξένων , ει τύχοιεν αὐτοῖσι παρόντες. β ουτε δε κραυγή ποτε τον οὶκον ου τε θόρυβος μιαίνει , τὰς δὲ λαλιὰς εν τάξει παραχωροῖσιν αλληλοις. και τοῖς εξωθεν ώς μυς ριόν τι φρικτὸν ἡ των ενδον σιωπh καταφαινεται. τούτου δ' Α- τιον ἡ διηνεκὴς νῆψις , και τομετρεῖσθαι παρ' αυτοῖς τροφὴν και
το τὸν μέχρι κόρου. si τοῖς δS ζη-
quam Graeci e illi συμπόσια raut συνδειπo, tu es, compotationes , aut concoctΠaIDIES&C. Hinc itaque συμπόσιον idem quod δὴ Ἀνου. nostram vocem de epulis etiam interpretantur apud Plui. T. l. p. 9 . A. 5. O τε δῖ κραυγη -J ita reVOCaVi. antea legebatur ουτω δῖ , quod etiam emendarat FGeroll. Valesnt. e I opi . substituerat οὐδp. nostrum Eusese. O . LUC. S MEErm. si1
dedimus , si de Hebraei & Christiani , licet
haud ignorem , nullam nos cogere necessitatem, ut has particulas sub eamdem formam
redigamus. LUV οὐ θόρυβος. & sic est in antiquissimila EO. Meerm. θυρ ος , perpetua
374쪽
λούσι τὸν αιρεσιν οὐκ εὐθυρ ἡ πάροδος , αλλ' επ' ενιαυτον ἔξω μθνοντιτο αὐτο ὐποτίθενται δίαιταν , ἀξινάριον τε και περίζωμα δοντες , και λευκην εσθῆτα. Z ἐπειδὰν δου
δω , προσεισιν εγγιον τῆ διαίτη 'και η καθαρωτέρων των πρὸς ἁγνε αν ὐδάτων μεταλαμβάνει. παραλαμβάνεται δε εις τας συμβιωσεις Ου- δε πω ' μετα γαρ το τῆς καρτερiας επίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ετεσιν το 9ῆθος κομίζεται. και φανεὶς ἄξιος ,
σθαι τροφῆς , ορκους αυτοῖς Oμνυ- φρικωδεις. πρωτον μεν , εὐσE σειν το θεῖον , επειτα τα προς
ἀνθρωπους δίκαια διαφυλάξειν , καὶ μή τε κατὰ γνωμην βλαφειν τιθνὰ , μήτ' εξ επιτάγματος , μισμ
tietate metiebantur. Iis autem qui in societatem hanc admitti cupiunt, non statim aditus patet: sed eodem uictu ser. uato , sarculoque & femoralibus, &albo indumento accepto agendus eXtra annus est. quo in tempore ubi iam conatinentiae suae eXperimentum exhibuerint , propius accedunt, & eX puriori. bus ad sanctificationem aquis sumunt, licet nondum ad conuictum admittantur. Post enim hanc continentiae demonstrationem duos alios annos in morum comprobationem consumunt. quibus
exactis ubi dignus uisus quispiam est,
ita in collegium cooptatUr.3 13. Prius tamen quam commuis nem uictum attingat , horrendum quoddam iusiurandum iurat. Primum, pie se numen esse ueneraturum: deinde iura erga homines seruaturum :neque ex consilio , neque eX mandato laesionem cuipiam se esse illa tuarum: iniustos se odio prosequuturum:
tu n0ta usum olim frequenti stimum, ut eorum, qui in societatem adsciscerentur, mor S atque ingenium antea per aliquod tempus e plorarent , quae Consuetudo in Ecclesiam Claristianam ducia etiam fuit. Vid. Ho en ad Nos, tim Vit. Pyth. 6. 7. Eπειδαν δε τουτω.J 'Eπειδαν δ' εν τουτωτ. χ. REIssc. Et se est apud Eusebium.
lavare apud Iudaeos olim aliosque inlicitum, qao respicere videtur Auctor. 's. ad JIebr. X, 22. Multa hanc in rem vide apud Speucer. Rit. Leg. IlI, s. Veram lectioneme I ora: instauravit Valent. Antea legebatur καθαρωτερον , quod apud Euseb: quoque circumfertur, & est in Cod. Meerm. 9. 'Hθος κομίζουται. J In Cod. Lt . est κομίζεται. voluisse Videtur ρυθμίζεται , aut κοσμεῖται. REIS . Cum omnes Porph. Codd. Conspirent in κομίζεται , quod voluit etiam Valent. exsilio nihil diare non audeo. Unice
tamen verum Ioseph: & Pan bili δοκιμάζεται quod substituerat Valent. in cuius Edit. le
375쪽
iustis fauturum, fidem & obedientiam omnibus, sed praecipue dominantibus
exhibiturum: quippe cum non absque dei uoluntate hominibus principatus contingat. sique ipse dominetur, nunquam potestate contumeliose se esse usurum: non uesti tu, non aliquo alio Ornatu splendidiore subditos esse superaturum: ueritatem semper ampleXaturum mendacioque antepositurum: manus a furto, & animam ab iniusto lucro puram se esse seruaturum: neque suos se collegas celaturum quicpiam, neque aliis quicpiam e-
XV, 3O. Paullo ante pro conposito duo illi alii simplex φυλάξει v. a. Κρατούσιν, οὐ γὰρ δίχα θεοῖ - Pauli. ad Roman. Xlli, I. οὐ γὰρ εου εξουσία ει μη ἀπο θεού , ubi Vide diligentis . I terpretes. eo in loco per εξουσίαν qua voste stati in Noster utitur,) munus ipsum intelligi videtur,
adeoque inperii Vel Rei p. forma , quae Utique Deum habet auctorem . ita βασιλικη εξουσία &e. dici solet πασαι ἀρχαὶ καὶ εξουσίαι omnes inperiorum formas conplectuntur Plat. Alcib. p. qSO. B. Alii itaque εξουσιάσουτος Luo. XXII, 25. & εξουσία Vel εξουσἱαι. κρατουυτες sunt VNI Verum poliunt&r, Ut saepe.
Adi Mur lani ad Eurip: Suppi: I8. Pro τισι Ioseph: & Euseb: τινι. ille paullo ante
3. Αρχρι μη δs πωπ. εξ. J I e r αρχη μηδεπ. εξυβριζειν. seb: quoque 5ρχη, quod restituendum Videtur , licet Constructio ἄρχει pati pollit, qua de re Bergier: ad is σθD L. it. Epist. 58. Verius etiam Eusebe οξυβρίσαι , pro quo Vialent. εξυβριζειν dederat. nam sic Cod. L C. & MEorm. nec non Victorii editio cinam quod ibi est Uξυβρύσαι operarum errori tribuo, quem, ut saepius
δ συναγωνίζεσθαι τοῖς δικαίοις , τοπιςον πάσι μὲν παρέξειν , μάλιτα
δὲ τοῖς * κρατοῖσιν ' οὐ γὰρ δίχα
θεου περιγίνεσθαί τι τι το ἄρχειν. Καν αυτος 3 ἄρχει , μη δε πωποτε ε ξυβρισαι εις την εξουσίαν , μη ε σθητι η τινι πλέονι κόσμω τους ὐ- τεταγμένους ὐπερλαμπρύνεσθαι. τηναληθειαν ἀγαπαν ἀεὶ , καὶ τοὐς ' ψευδομένους προβάλλεσθαι ' ξ χε ρας κλοπης , καὶ ψυχην ἀνοσἱου κέρδους καθαρὰν φυλάξειν. καὶ μη- τε κρύψειν τι τοῖς αἱρετιςὰς , μηθ'
secutus fuit Foterothb Magistratus itaque legitimos ferebant , sed quos dignitate sua
superbire, aut supra ceteros se efferre nolebant , servilis quippe conditionis osores maximi. Id sibi vult Psilo apud E eb: P. E.
p. 382. A. Καταγινωσκουσι των δεσποτων Ου μθ υον ως αδίκων, ἰσότητα λυμαινομένων, ἀλλα καὶ ως ασεβων θεσμὸν φυσεως αναιρούντων, η πάντας ομοίως γενυγσασα &C. Bene mOX utitur voce
ποτάσσεσθαι, quae propria hac in caussa. inde inlustrari poteti Divinus Vir jn Epi . ad Rom. Xlli, I. q. Ψευδομέυους προβαλλεσθαι.J Bene Vulgatum tuetur Victor. plura significationis Oxempla dat Imr l. ad Max. Tyr. AXXVI, a. Ioseps: ἐλέγχειν προβάλλεσθαι. ubi καὶ eradidit. S. Xεῖρας κλοπης καὶ ψυχην - Iungit χεῖρας & ψυχην, iere Ili Dc b. χεῖρ&ς & κuρδίαν. . IV, 8. quae nes Cio an hine inlustrari possint. Certo 1i καθαροὶ τὰς χεDuo in tel ligantur homines non rapiaces , quos speciatim si adpellari re diu advertit si fol. Tangere si videri posset Apostolus tria decalogi praecepta. Vers. q. 8. II. malim tamen latius interpretari , pura enim manus latroque in sermone innocentiam ac vitae integritatem notare solent.
376쪽
μεχρι θανάτου τις βιάζηται. πρὸς τούτοις η δμνυσι μηδενὶ μεν
μεταδούναι των δογμάτων ετερως,
ἡ ως αυτος παρέλαβεν. ἀφεξεσθαι
νόματα. τοιουτοι μεν οι όρκοι. 9
οἱ δ' ἁλόντες καὶ οι εκβληθεντες κακν μόρω φθείρονται. τοῖς γὰρ ορ
κοις και τοῖς εθεσιν ενδεδεμένοι , οὐδὲ της παρὰ τοῖς αλλοις τροφης δύνανται μεταλαμβάνειν , δ* ποηφαγούντες δε , και λιμω το σωμα
διαφθειρόμενοι , ἀπόλλυνται. διὸ δη
nunciaturum , etiam si ad mortem usque cogatur. Ad haec iurat se nullo alio modo aliis decreta esse traditurum , quam quo ipse acceperit : se a latrocinio temperaturum : se simili modo sectae suae libros , ac angelorum nomina diligenter obseruaturum. ac iusiuran
dum quidem huiusmodi est : quod qui uiolant , & eiiciuntur , malo
fato postea intereunt. iuramentis enim & consuetudinibus obnoxii ne apud alios quidem consequi alimentum queunt. unde herbam comedentes tandem fame consumpti pereunt. Vnde ipsi multos misericordia moti in
6. 'Ετέροις τι μ ηυυσειυ.J Male Meerm. sταί- ας, ut Voces istae saepe Constandi solent, 1ic mox iterum ἐταίρως pro ετἄρως. MUS multis populis usitatissimus, ut diligenter Caverent , ne sacrorum arcana τοῖς αμυητοις innotescerent. Esaei haec etiam cum Pytha - oraeis habuerunt communia, ct acceperunt
ab Aegyptiis , de quibus tollati inimum est. Eluxit ad Christianos, qui reljgionis mysteria insidelibus non prodebant, qua de re Milles ad Cyrili. Hieros. Praes. p. 9.
. ομνυσι - ἡ αυτὸς πα ελ.J I πΘ: προς τουτοις ομνύουσι, & Mee m. μηδενὶ μεταδουναι. dein Iseph: μετέλαβον pro παρέλαβεν. sed nostrum σμφατικωτερον. παραλαμβάνειν quippe elit proprie doctrinam a parentibus, Vel praeceptoribus traditam recjpere, uti eam propagare est παραδῶουαι. Utrumque sic etiam iungit S. Paullus I. ad Corinth. Xl, 23. ἐγω αρ παρελαβον απὸ του κυρίου, ὁ καὶ παρεδωκαίμ; v. Centies ita Noster & alii. 8. I sev αγγελων ονόματαΤωυ omittit Meerm. Scalix. & alii hoc Io epol loco utuntur, Ut adierant S. Pauli. ad Coloss. II, 78. angelorum cultum jn Essenis damnare. sed contra veniunt multi & Iudaeos ceteros illius aetatis hoc crimine eVolvunt. an recte, non anquiro. Contrarium utique signiscare
videtur Orig. in Dan. p. 2Ia. Sed Noster hic nihil de cultu dicit, tantum quod nOmina diligenter custodiverint , quod nihil mireris in hominibus superstitioni deditis, cum Variae angelorum τάξεις Crederentur. nihil ergo movendum invitis & I eps: &Porpb. & Euseb: Codi cum Viro Clar. qui apud Dyopbe αγυεὶν coniiciebat. VOX a ludaeis & Christianis transiit ad Platoni eos, Hieroclem, No rum & alios. Unde patet,
quo iure V. D. ad Porpb. Isagog. c. 3. notarit, quoties illa VOX apUd Nostrum occurrat . corruptam esse, & Vocem θίου substituendam. De re ipsa consur Cel. Bructer:
χρξοις ἁμαρτημασιν ἁλόντας. Abit paululum insequentibus ab eo Noster. IO. Ποηφαγούντες δε.J I epor ποη κγωυ δῖκαὶ λιμω τὸ σωμα τηκόμενος διαφθείρεται. ut Noster Pan bil. nisi quod το σωμα desideretur. Rectius ibi etiam nunc editur ποηφα-
377쪽
in extremis necessitatibus constitutos receperunt, poenam peccatorum suo. rum in eo satis idoneam dedisse existi. mantes, quod ad mortem usque amicta. ti calamitatibus fuissent. Sarculum autem iis qui in sectam asciscendi sunt, ea de causa dare consueuerunt. quia etiam ipsi alioqui exonerandi uentris causa non sessitant, nisi scrobem pedali altitudine defoderint, pallioque circum Operuerint, ne splendore lucis appetente aliqua
contumelia deos assiciant. Tanta autem uictus eorum tenuitas ac paucitas est, ut
septimo die, quem hymnis in deum &
quieti totum dicarunt, nulla eXcrementorum exinanitione indigeant. Ex quai quidem eXercitatione tantam tolerantiam
γουυτες, antea sUisie ποιηφαγο υτες V. D. ad Iosepθ: monet. stulte hic quoque Vitium operrarum , quod inrepserat in Editionem principem , secuti fuerunt Editores posteriores, qui dabant et ιηφαγουντες. II. 'Avάγκαις ελαβου 'Aυάγκας servo , sed αυέλαβον losepho adscribendum puto. REIS K. Et sic Euseb α Οαῖς Σωλκ D I EpΘuS. a quo in sequentibus etiam deflectit Noster. 12. Σκαλίδα δῶόασι - Σκαλίδα exponit Ioseph: τὸ διδόμενον υπ αυτωυ ἀξινῶιον τοῖς νεοσυτάτοις , Ubi de notabili hoc more , e
terpret. I 3. ΘακεύουGυ. J Bene Hesyche Θακεύουσι. καθήπται εἰς τας χρωας. multa ibi V. D. Ιq. Ταῖς αὐγαῖς ενυβ. τ. θ. Τοῖς τοιουτοις
εν. malebat Vir Eximius ad CBArit. IV, 2. non cogitans e Iosepti: haec esse sarcienda. Inepte legebatur antea ταῖς αυτῶς ενυβρί τοῖς θεούς. sed quod bene a V. D. emendatum est. Vid. Haverc. ad Iosepθ. Nec secus Eusebe nihil itaque est cur ενυβρίζειν loco πολλους ελεησαντες εν ταῖς ἐσχάταις δ ἀνάγκαις ελαβον ικανην τιμωρίαν δεδωκεναι νομίζοντες επὶ τοῖ:ἁμαρτημασι , τον μεχρι θανάτου βάσανον. την δε δὴ σκαλίδα διδόασι τοῖς μελλου ν αἱρετιςMς. επεὶ καιαὐτοὶ αλλως ου δῖ θακεύουσιν , ηβόθρον ορύξαντες εἰς βάθος ποδιαῖον, περικαλυφαντές τε θοιματίω ως μηλ ταῖς αὐγαῖς ενυβρίζειν του θεου.
σθαι κενώσεως , ην τηρεῖν εἰώθα νεὶς τούς υμνους τω θεω , καὶ εἰ eἀνάπαυσιν. δο οι δε της ἀσκησεως
ταύτης τοσαυτην πεποίηνται την καρ-
mo 'eamus , quod in ενυβρίζοιεν Verterat I lent. Apud Ioseph: nempe invenerat ἱβρίζοιεν. d. Li dat εὐυβρίζου9 τους θεούς. postrema, cum & Eae . ceterae & Felician. quoque agnoscat, proscribere non ausus fuissem. Porpθ. Graecorum more locutus fuit. Constructio tamen melius patitur του θεου. nam duriusculum videtur dictum , sive cum Felic. Vertas, sine,
ne istin re vel per splendorem) Deos
contumelia es sciant, ne ipsos Deos contumelia adsietant , dum adsciunt splendorem eorum. De reVerentia quam Soli prae stabant Essent , disium est supra. is. Τη ἐβ)ομαδι. Eu ἐβδομάδι emendat D rvilio ad Charit: IQ, a. Sabbacti te,
non tota hebdomade. ἐν τ' εβδομάδι, habet Lusi be eodem redit . utique sabbathi dies, vel septimus significatur. is GraecjS Uῖομαζ, nam septimanae significationem postea .inis duit, qua de re Salmi Exerc. Plin. p. q3I. 16. οἱ δε τῆς αα. J immo Vero εκ δε τασκησ. Ut bene Euseb: Lib. ac Meerm. Couex. mox bene λυγιζόμενοι , quae VOX a
378쪽
τερὶαν , ως ςρεβλούμενοι , καὶ λυρογιζόμενοι , και καόμενοι , καὶ λα
ρίων οργάνων , ἡ βλασφημησωσι τον νομοθ- , ἡ φάγωσι των ἀσυνη-
θων , ουx ετερον ὐπομενε ιν. λελιξαν δε τουτο , εν τω προς Ῥωμαι - ους πολεμω. επεὶ οὐδε κολακεύσαι τους αἰκιζομενους , η δακρύσαι ὐπομενουσι , μειδιώντες δ' εν ταῖς ἀλγηδόσι , και δ' κατειρωνευόμενοιτων τὰς βασάνους προσφερόντων ,
εύθυμοι τὰς ψυχὰς ηφίεσαν , ως
πάλιν κομιούμενοι ' καὶ γὰρ ερρωται
παρ' αὐτοῖς ηδε η δόξα , φθαρτά μεν
εἶναι τὰ σώματα , και την υλην Ουμόνιμον αυτων , τὰς δε ψυχὰς α - θανάτους ἀεὶ λαμένειν , καὶ *ψ συμπλέκεσθαι μεν Εκ τού λεπτοτάτου
φοιτωσας αἰθερος , ξυμ η φυσικῆ
am sibi compararunt, ut torqueri, &flammis & igne accendi & omni demum cruciatuum genere astici potius stisti. neant , quam uel legislatori suo ma. ledicere, uel comedere quic piam uelint , quod praeter consuetudinem suam sit. Id quod in bello aduersus Romanos praecipue conspectum est: cum neque adulari iis qui ipsos cruciarent , neque lacrymas effundere ullas pateret tur , sed subridentes in tormentis, & dissimulatione ad eos utentes qui supplicia in serrent, alacriter quasi rursus recepturi animas emitterent. Ea enim opinio rata apud ipsos est , sicut corpora corruptioni esse obnoXia & materia instabili &caduca constare , ita animas esse immortales , ac perpetuo durare : accum ex tenuissimo aethere discur
μέvειν. τι tamen Ante των ασ. etiam adsciscens.
Vin itaque ante βλασφημ. pro quo Li s. perperam βλασφημοῖσί in se pendum , vel animo supplendum. Statim apud Euseb: επεὶ δ' ουκολ. qUod correctum in ἐπειδii. i8. Κατειρωνευόμίναι. J Adscriptum est Cod. Lilf hoc Scholium μεγαλοφρονούντες, υποκρι-υόμενοι, νυν δοῦ προσποιούμενοι. Nihil horum omnium satis neque aptum, neque dilucidum. u. Eisil. Idem Schol jon adseriptum Meemn. qui male κατειρωρωμενοι. I9. Eύθυμοι τας ψυχας ---J Prorsus ut Ge mani apud Appian: θαυάτου καταφρονηταὶ c 'ελπίδα αυαβιωσεως in Celti Q. p. II92. qUO lOco jam usum video Cel: I es ling., ad Diod V, 28. ubi de Gallis , Pythagorae dogma
de imDortalitate animae sequentibus, similia narrantur. Vocem αὐτων Poit μόνιμον MCerm. delet. Ioseph: αυτοῖς. 2O. Συμπλέκίσθαι εκ τού λεπτ. αἰθ.J Nola opinionem/Iudaeorum , quam Pythagoram .
iuxta alias per populos orientales s parsas adoptasse & in alios propagalle novimus. sed magis mirari quis posiet , quo modo haec sentcntia cum illa quam de animae inmortalitate tuebantur, quamque recte Noster iis contribuit , conciliari posit. sed illi meminerint , veteres credidisse, non omnem dis-
379쪽
rentes fluxu naturali detractae corporibus coniunctae sint , ubi e carneis uinculis relaxatae fuerint , quasia longa seruitute liberas, tunc iam gaudere ac sublimes ferri. Ex huiuscemodi porro uictu atque hac inueritate & pietate eXercitatione merito sit , ut ex ipsis multi reperiantur qui & futura praenoscant , utpote in libris sacris , & uariis castimoniis , & prophetarum enunciatis ab
ineunte aetate uersati , & raro in praedictionibus aberrent. Atque Es
saeorum quidem apud Iudaeos secta huiusmodi est. g I4. Omnibus sane erat interdictum
ne ex suilla carne ederent aut piscibus squammis carentibus , quos carthil agineos vocamus, aut ex iis quadrupedibus quae κατασπωμένας. *I επειδὰν δὲ ἀνεθωσιν των κατὰ σαρκα δεσμων , οἷον
η μακράς *- δουλειας ἀπηλλαγμε-
νας , τότε χαίρειν και μετεωρους φέρεσθαι. *ῖ απο δε της τοιαύτης δι αἱτης , καὶ της πρὸς αληθειαν καὶ την ευσέβειαν ἀσκησεως , εικότως εν αὐτοῖς πολλοὶ , οἱ και τα μελλοντα προγινωσκουσιν , ως αν βλ
ίλο ις ἱεραῖς , και διαφόροις ἁγνεί-
αις , και προφητων ἀποφθεγμασινεμπαιδοτριβούμενοι , -- σπανιον μεν- τοι εν ταῖς προαγορεύσεσιν ὰς Οχού- ν. Τοιουτο μεν , τὸ των Ἐσπαίων
- sipari materiam , aliquam esse vivam ae perennem. de quo argumento alii. IOHephus illa si W1 φ. κ. alio modo effert. 2I. 'Eπειδαυ δε ἀναθ.J Dubium nullum est
legendum esse ἀυοθοῦσι. Saepissime in Codice Ρorphyrii Lips. α & s inter se permutata reperi REIsK. Bene se etiam Meerm. &correxerat Fogerolle nec secus IosepΘ: & febr iure itaque suum Malcho reddidi. . statim pro οἷου habet olla Euseb. 22. Δουλείας ἀπηλλαγμένας. Prorsus uti in Epis. ad Hebr. II, 15. απαλλάξη δουλείας. se enim ibi mihi construendum videtur, Ut supra dixi, non ἀπαλλάξη του φόβου , quod subintelligere, & exemplis adstruere solent. 23. Ἀπο δε τῆς &c.J Haec etiam Io sopbi, sed quasi Porphyrii ellent, usque ad finem huius f. exscripsit Cyrillo contra Iulian: L. V. p. I 8 O. B. MOX L f. simpliciter γινωσκουσι, sed jn προγινώσκουσιν conspirant Onanebreliqui. a . Σπάνιον μέντοι -J I πν σπάνιου ἔδ
nisi quod pro μέυτοι ibi sit δε εἰ. CFrisio etiam
eleganter inlustrat Dodi. An ius ad Pauli. 1 Tim. I, 6. qui Iosepbi hoc loco utitur. I. 'Tὸς εσθίειυ η ιχθ. αφολῶύτων. De suibus V. supra L. I, 14. de piscibus legem divinam apud Mois: Levit. XI, IO. squam maepiscium proprie λεπιδες , serpentum φολῶες dicuntur. Vid. Cel. Valaenare ad Herode VII, 6 i. φολίωτοὶ ἰχθυες noti sunt e Suida.
nostrum conpositum Lexica ignorant. Schol. Oppian. Halleui. I, 638. τὰ μαλάκια - ἀ- φολίδωτά τε καὶ kλεπιδιωτα. τA δε σελάχια ητος τα οςωδη μουν , ἀφολ Πωτα δs καὶ - uti Noster, σελάχια etiam Vocari dieit. De μωυύχοις
380쪽
τρύοντα , καὶ οἱον προς φεύγοντα ταῖς οικίαις ἀναιρειν , οὐχ o τι μη εσθίειν. 3 ρυδε νεοττοῖς επίτρεψεν ὁ νομοθετης τοὐς
κελεύξι καν qτη πολεμία τῶν συνεργαζομενων ζώων καὶ μης ονεύειν. καὶ
sim addi απαγορευτικῶς transalitium uit, &supra lana observatum. Pastures supplices qua religione apud veteres suerint , vidimus L. IlI. I s. quibus adde Monag: ad DiogeLaoni: IV, IO. Sed an Momes , uti Malchus sit nisi eat , de supplicibus animantibus non reiiciendis legem quoque tulit γ Utique Iudaeorum magis iri ita praeceperunt. Psilo de Reli . Mos. Rei p. sol ma. μὴ ζώων ἱκεσία9, ulla εσθ' οτε προσφαγόυτωυ αναιρίis apud Euseb: P. E. p. 359, B-.3. Oυδοῦ νεοτ. επετρ. ὁ νομοθέτης -' Le-yem habemus apud Momen Deuter. XX , I 6. quo modo Pythagoras suam in animanet S rationis expertus mansuetudinem e divino instituto acceperit , disserentem lege Clem: o DX: Strona: L. t I. p. qOP.
quae ungulam solidam haberent. Veti tum quoque ipsis erat interficere, nedum comedere ea animalia quae quasi supplicarent, atque ad domos confugerent. Parentes item una cum pullis occidere legislator non permittebat. Parcendum quoisque uel in hostili regione animalibus iusserat, quae nobiscum cooperarentur, cauendumque a caede eorum Perpetranda. neque uerebatur, ne in nimiam copiam excrescens animalium genus, quae
non mactarentur, hominibus famem induceret. quippe qui Optime nosset, primum multi para eius naturae esse, Ut breui tempore durarent. deinde, multa esse animalia quae si cura hominum destituantur , facile intereant: alia praeterea esse quae multitudini excrescenti re sit stant. Cui rei illud argumento est, quod licet a multis abstineamus, ut puta la.
cer-4 Tρ πολεμια τIυ συvvγ. - DP arboribus in terra hostili non excisendis te rem quidem habemus apud Moi em Deuter. XX, 19. 1ed contra lis ilium urbes funditus everti , neque etiam bestiis parci iubet Deus ibid. Xlli, is. Consuetudine itaque interprete ad animantia haec etiam producia videntur. Imiano latius adhuc Hebraei & scripta j halmudica extendunt. Vid. Gi t. tur. 8.& P. L. ill, I a. sed & coram Aser: testu,
μηδε συνόλως καρπον ημερον διαφθείρειν , μήτε τον γῆς , μήτε τον τῆς ψυχῆς. ουδs τὸν των πολεμίων χώραν τEμνειν ἐα , Strom. L. t l. p. qOI . quibuscum Pythagorae praeceptum supra contend2bam. S. Πλκβυναν το γενος. ' Πλη buxv re O a Vi.