장음표시 사용
51쪽
que ego quidem eXistimo concessas eatiam a lege caedeS consuetis quibusdam expiationibus procurari non aliam ob causam a primis illis suisse institutum, quam quod a uoluntaria actione homi. nes amouere quam longissime uolebant : quippe cum ipsis undecunque aliqua prohibitione esset opus, ne ad ea quae non utilia sunt, perpetranda ita temere delaberentur. Vnde non solum mulctas statuerunt, qui primi hoc animaduertere : sed alium etiam
terrorem ratione carentem iniecerunt, contaminatos eos esse denuntiantes
qui hominum quomodocunque Occidissent, nisi piaculis quibusdam sese eX- purgassent. Ita enim mentis eXpersanimi pars uario modo erudita , in conuenientem mansuetudinem deuenit: δ'εγωγε και τοὐς συγκεχωρημίνους ὐποτοῖ νόμου φόνους , τας ἀφοσιωτεις λαμβάνειν τας εἰθισμενας δια των καθαρμων, παρ' οὐ δεμίαν ἐτεραν αιτλαν , ' παρα των πρώτων καλως ταύ-
τα εἰςηγησαμενων , ἡ παρα το , τῆς ἐκουσίου πράξεως ο τι πλεῖς ον βου-
λεσθαι τούς ανθρωπους αφις άναι. πανταχόθεν γαρ EJλοντο του κωλυσον'
τος ἐτο ως πράττειν το μh συμφέρορον οι τυχόντες. οθεν οὐ μόνον ζη
νειδότες , αλλα και ἔτερον φόβον,αλογον επήρτησαν , οὐ καθαροῖς E-πιφημίσαντες εἰναι τοὐς οπωσούν ανθρωπον ανελόντας , μη χρησαμ νους
καθαρμοῖς. το γαρ ἀνόητον τῆς φυροχῆς i* ποικίλως παιδαγωγηθεν, ἡλθενεις την καθεςωσαν ἡμερότητα , δη
tur α εἱλουτο πολὐ duobus verbis , mulsum detraXerunt errori. Rgisia. Bene & ad rem nostram Ctani: Aleae: Strona: L. I l. p. 376. A. ους γEρ οἰχ αιρει λόγος , τιθασσεύει τούτους
8. Παρα των π. κ. J Lip . υπο quod probabat Reis ius , ut Varietur Oratio) πρίτων κακως. Praesert etiam ἱπο Merem: E G. πρότων κακως. Habent etiam πρύτω9 antiquissimae editiones, quod ideoque a Valent: in πρωτου mutatum in locum suum revocavi. Male autem pro καλως legebatur antea κακως. nisi sorte fuerit οὐ κακως. Vocabula illa passim fuisse consula alibi dicemUS. 9. Τρυτο συνειδότες. J Συνειδότες ut moVere nolim , facit exemplorum multitudo, e quibus intellexiste inihi videor, consuesse VetereS συνεώως pro συνύων asurpare quorum nonnulla exemplorum ad Polyb. proseram, si per sata licebit REIsK. Vid: ad Pobbe L. I. p.
IOA. MOX pro επήρτησαυ cod: Bora dabat ηπέρτησαν. Ligyi απηρτησαν. Uterque Vitiose. Loquitur sic etiam Noster supra I a. ubi vide. IO. Ποικίλως παιδαγωγηθευ J Pulcrum loquendi genusia inrationaris animi pars Philosophis dicisur παῖς , cui praeesse debet παιδαγωγὸς .
eam regere ac moderari eli παιδαγωγεῖν, reSipsa παιπαγωγια. in ista qq. πιν ἐφῆκαν τω παιδὶ δρῆυ καθ' εαυτου α βούλεται οι οῖ τω παιδα
Alleg. Hom. ωσπερεὶ παιδαγωγὸς ὁ λογισμος αυ- τού το μεθεκτικον των φροντίδων αυχ γειρεν. quem
locum cum Paulla ad Gal. IlI, 24. ubi simili elegantia lex dicitur παιδαγωγός , contendit Dodi: Pal retus. II. Προσμηχανωμένων &C.J Verborum Com. structio videtur satis perpleXa. in interpretatione sensum , opinor. , secuti sumus etsi
52쪽
ἀλληλους ἀκ ρίτως. g Io. Των δὲ λοιπων ζωων εικότως ουδὲν διεκωλυσαν φθειρε ιν οἱ πρωτοι διορίσαντες Ξτε δεῖ ποιεῖν
ρον επὶ τούτων Εκ της εναντίας
ατετελεῖτο πράξεως. οὐ γὰρ δυνατὸν ην σωζεσθαι μη πειρωμενους ἀμύνεσθαι δ τούτο συντρεφομενους μετ' ἀλληλων. διαμνημονεύοντες δετινες των τότε χαριες άτων , *ως αὐτούτε απεχοντο τοὐ κτείνειν διά τὸ χρησιμον προς την σωτηρίαν , τοῖς τE λοιποῖς ενεποίουν μνημην τού ἀποβαίνοντος εν ταῖς
n verborum sormam. Delendum est ταζ,' sic magis ad verbum interpretari licet , iis qui primi multitudinem regerunt, UUA aam adinvenientibtis ad ferinos Le. VALENT. Recte abest a coiice Lipsens ταζ, a Valentino ingestum. επ θυμίας est genitivus h. l. REIsK. Sum serat Valent: a togeroli: qui inepte istud τας in margine adiecerat, in τῆς
omnes ceteri consentiunt.12. TAασσευματων τ. π. δ J Porte τβασσευ- ματα των εξ αρπις τα διακοσμησαυτων.
1ententia haec est. cum adversus vim S
impetum δrutae libidinis fomenta S placamenta cupiditatis excogitarent solerter illi , qui, aetate generis humani ineunte, primi populos cultu ingenii S legum mo- umque honeso in ruxerunt atque perpo
lierunt. REIs L. Malim quoque διακοσμησαυτων,
licet sciam quid pro vulgata tuenda diei pos-
nit: dum irrationali cupiditatis incitationi uarios cicurandi modos adhibent ii , qui a principio populos ex
coluerunt: quorum unus etiam est,
ne se mutuo in iudicato occidant. g Io. At ex aliis animalibus merito nullum intersici uetuerunt ii, qui nobis quae facienda essent, aut non facienda , primi constituerunt: quippe cum utilitas in his ex contraria actione nobis existeret. Non enim fieri poterat, ut salvi essent, nisi bestiarum insultus, qui simul degerent homines, propulsare conati fuissent. Cum igitur nonnulli eX iis qui tunc erant elegantissimi, memoria tenerent , se propterea abstinuisse a mutua caede, quod ad salutem conseri et caeteris incommunibus societatibus euentum rei
portuna, uti τιθασσευσαι, πρεσβευσαι, διακον -
σασθαι inguntur Polluci l V: 28. Hic tamen alia videtur ratio. ne hiis placebat διοι
in margine substituerat αυτ , quod recepit Valent. sed contra omnium codicum fidem. Reishio videbatur inter αμύ9εσθαι & τουτο aliquid deest e. Mihi per literarum compendium τουτο CX τους natum videtur. Idque placebat etiam Erud: Abre fessio. 2. Ως αυτούτε απ.J 'Aυτοι τε sine Uet, quod videtur perperam inrepsisse e sne vocabuli proximi χαριε ατω9. REI SK. C d. Li f. ατεσχου. vocantur autem χαριές τοι homineS soliti.
53쪽
commemorabant: Ut a cognato genere abstinentes societatem conseruarent,
quae ad propriam uniuscuiusque sa. lutem plurimum opitularetur. Haec autem unum in locum collectorum hominum separatio , & a mutua laesione abstinentia non solum ad alterius generis animalium impetus repellen dos , sed etiam ad alios homines arcendos utilis erat, qui nocendi causa accederent. Atque aliquamdiu quidem hanc ab causam abstinuerunt a se mutuo qui in eandem necessariorum communionem conueniebant, & ad uir que ex iis quae dicta sunt , aliquem usum asserebant. Postea uero cum tempus processisset, & e X mutua procreatione latius diffusa iam esset coagnati O , atque ita cX terna animalia
ου' gau es, qui Luciano opponuntur sultis. id: Γεriz: ad Ael: V. H. IV, I 8. οἱ χαριέ-ςατύι ταν πολίτ- sunt civium honestissimi ad prudentissimi, apud Dioi XI, 86. Ubi plura
q. Tο χωρἱζες αι. J Valent. edidit το μὴ χωρ. quod nec superiores editioncs , nee Co .s nee Teiiciacias agnoscunt. istud itaque μη merito de possessione sua depuk. Mox ἀυτὶν δί το ante τωὐ deerant L f. S. 'Aλλοφύλω9. s. ζJ Conjicio legendum esse εξορισμό9. cui bono enim suisset seras irritare Θ VALENT. Non displicet Valentini ἐξο ριςμον. Suspicatus sum aliquando εξέωσμα ab εξα esu. eo cisone=n , e L sionem. REIS K. Amiciis: Abresos: coniiciebat sξόρισμα, Vel ιξr ασμα. quae ad literarum ductum proΣime
μετ' ἀλληλων συντροφαῖς, οπως ἀπεχόμενοι τού συγγενους, διαφυλάττωσι την κοινωνίαν , η συνηργει προς
την ἰδίαν ρκάςου σωτηρίαν. οὐ μόνον
δε χρησιμον ην - τὸ χωρίζεσιαι, μηρο
δῖ λυμαντικον ποιεῖν μηδεν των ε πὶ τον αυτον τόπον συνειλεγμενων,
προς τὸ των ε αλλοφύλωW εξερισμα ζωων , αλλὰ και προς ανθρώπους , τούς επὶ βλάβη παραγιγν ομενους. μεχρι μὲν οὐν τινος , si διὰ ταύτην ἀπελ
ζεν εἰς την αυτην κοινωνίαν των αναγ-
καἱων , και χρείας τινὰς παρεἱχε
aecedunt. Rei it c lectura belle respondet illis quae tequuntur , εξεωσμένων των ζώων. optionem Tibi relinquo liberam. αλλόφυλa autem ζωα dicuntur animalia alterius gene-rjS , Uti generis et US dum VOCantur ομόφυλα. Confer: V. D. in Obs: Misceli: Vol. IV. p. q49.& res tu ad homines habito , Dio . S ic. ill, i 8. χρ ρὶς γὰρ αἶz: μΣτος αλλοφύλοις ζωο:ς η συμμυατρι ξ γ νεται. Adpellant sic et jam belluas peregrinas. Dixi in Fer: DaV: l, I9. Saepius ut liss libris Noster utroqUe modo.
7. Κάι τὸ ς π ασπάσεως J Forte περισπάσεως . mole a Diu dim m<itudine animum iώ nullaS partos disio Ahentes , S occupiatum tenento, tuo Iala. Vel τῆς παρ' αυτῶν περισπάσεως. remolli S de medio se blatis negotiis , quae hominibus crocibaz be uiarum exterminatio. Paullo ante leg. προηκουσης. REIS K. Ego alia interpunditione loco succurrendum.
54쪽
σεως , ετιλογισμὸν ἔλαβόν τινε ζ τού συμφεροντο ψ εν ταῖς προς ἀλληλων τροφαῖς , ου μόνον ἄλογον μνε
s II. VOθεν επειράθησαν βεβαιοτE-ρως ἀνεῖρξαι τους προχειρως φθείροντας ἀλληλους , και την βοηθειαν ἀσθενεςέραν κατασκευάζοντας διὰ τηντου παρεληλυθότος ληθην. πειρωμενοιδη τουτο δράν , τὰς ἔτι μενούσας
και νυν κατὰ πόλεις τε και εθνη νομοθεσίας εἰσηνεγκαν' επακολουθησαντος του πληθους αὐτοῖς εκ ουτιως , παράτο μάλλον ηδη του συμψέροντος εν τημετ' ἀλληλων δ ἀθροισθησει λαμβάνειν αἴσθησιν , ὀμοιως γὰρ εις την ἀφοροβἱαν συνηργει, τό , τε λυμαντικὸν πανκτεινόμενον ἀφειδως, και τὸ χρησιμον προς την τούτου φθορὰν διατηρούμενον. oθεν εἰκότως τὸ μεν , ἀπηγορεύθη , τὸ δὴ , οὐκ εκωλύθη των εἰρημένων.* εκεῖνό τε λέγειν οὐκ Eς ιν , ως ἔνια
των ζωων οὐ φθαρτικὰ της ἀνθρωπίνης
οντα φυσεως, οὐ δε καθ' ἔτερον si δένα τρόπον λυμαινόμενα τούς βίους , συγ κεχωρηκεν ὁ νόμος ἀναιρεῖν ημῖν. οὐδ νγ p selecta fuissent, ac dissipata: in considerationem quoque eius quod in conui.
Etii mutuo conferret uenerunt nonnulli, nec sola, ut prius, absque ratione memoria id pertractarunt. g II. Unde stabilius etiam conati sunt eos prohibere, qui ex praeteriti obliuione mutuas caedes perpetranteSimbecillius humanum praesidium redderent. Quod ut facerent, has legum institutiones , quae adhuc in ciuitatibus, & gentibus seruantur, condiderunt: cum multitudo sponte ipsis etiam ex eo assentiret, quod maioremiam e mutua congregatione utilitatis sensum perciperet. Simili modo enim ad severitatem conducebat , ut sicut noXium omne nulla habita ratione interrificeretur, ita quod ad necem eius utile esset, conseruaretur. Vnde merito hoc fuit interdictum, illud uetitum nequaquam est. Porro neque illud diei potest, quaedam esse animalia, quae
licet' humanam natUram non corrumpant, neque ullo modo Uitam laedant, concessum tamen a legibus sit, ut in
modo si connectas, omnia videntur liquida. VOX παράσπασις in Lexicus non invenitur. Sed nee απόσπασις , qua Nolier infra utitur , &multae aliae. Cod. Li . & Meeon. dabant
παρασπ ρσεως. Paullo ante pro προσηκουσης
Abresta. & Reis ius restituebant προηκούσης, ω statim pro προς δελ. hic malebat μετ' αλλ: I. 'A ασθι σίι.J Forte ἀθφοίσει. Legebatur antea ἀθροισθήση. & sic erat quoque in Lityi & Meerm: Ad illa ομοίως γαρ - adscriptu in erat in margine L U. & Meerme κα-
λδυ επιχείρημα. pejUS pro κτεινόμενον , quod sequitur, isdem εκτεινόμενον. 2. Eκεῖυό τε λέγειν. J Rctis ius malebat s-
55쪽
terficiantur. Nullum enim ex iis quae leges occidi permittunt, eiusmodi est, ut si in nimiam copiam eXcrescere sinatur, laesionem hominibus non asserat:
si immoderato numero conseruetur, usus quosdam Vitae humanae non prae
stet. Nam ouis & bos & omnia huiusmodi si in mediocritate consistant utilitates quasdam ad necessariam nobis uitae traductionem eXhibent: si1 uero
in multam redundantiam euaderent,& numero supra quam conueniat, eX- cederent, uitam nostram labefactarent:
boues quidem ad infestandum conuersi, utpote qui satis ualida & robusta ad id
natura praediti sint: oues alimentum quod a terra nobis eXOrietur , depascentes. Ex hac enim causa neque huius generis animalium caedes prohibita est: ut multitudo ea ipsorum relinquatur , quae ad usum faciat quaeque superari facile possit: Non enim sicut in leonibus, & lupis, & Omnibus caeteris quae ferae appellantur , tam paruisquam magnis nulla reperiri multitudo potest, quae si relinquatur, subleuare
γαρ , ώς ειπεῖν, εςι τοι οἴτο των ὐπὸ του νόμου συγκεχωρημ νων , οπερ ουκείμενον λαμβάνειν την υπερβολην τηραφθονἱας , βλαπτικὸν γίγνοιτ' αν η-μών. εν δε τω νυν πληθει διατηρούμενον, χρείας παρ5χεταί τινας' εις τον βίον.και γαρ πρόβατον και βούς καὶ πάντο τοιούτο μετριαζον μὲν , φερει τινας προς το αν αγκαίαν ημιν διαγωγην ὐφελείας' εἰς πασαν εκπεσὸν δαψίλειαν και μακραγ υπεροχην 3 εχουσαν της καθες της , λυμαίνοιτ' αντον βίον ημων. το μεν καὶ προς αλκην τρεπόμενον , ατε ' φύσεωet εὐφυους εις τουτο μετεχον. το δὴ μόνον την ανεθεῖσαν ημῖν εκ της γης τροφην καταναλίσκον. διὸ καὶ παρατην αἰτίαν ταύτην ουδε τα τοιαύτα
συμφερον προς την χρείαν καταλείπηται πληθος , και το ραδίως κρατεῖσθαι δυνησόμενον. ου γαρ οσπερ εροπὶ λεόντων καὶ λυκων καὶ απλύζτων αγρἱων προσαγορευο μενων ζώων,5 ομοίως τε μικρύν τε καὶ μεγαρολων , ο κ ρςἰν ου δεν λαβεῖν πλη-
υῆ proprie innatam naturae dexteritatem dicunt. Proprium & inproprium vocis usum praeclare evolvit Cel. Vnthera: Anim: ad Ammon. L. il, 2. Hinc ευφυια & αφυία in ista III, 8. ubi vide. Mox pro ανε θεοῦ υ Meernita Vitiosis
5. 'Oμοίως τε μικρωυ τεJ Prius τε exsilio est mulctandum, uti recto a Li . & Meerm: s dium est.
56쪽
θος , ε καταλειπόμενον επεκούφιζεναν τον ἀναγκαῖον ημών βίον , ουτωκαὶ επι βοών καί -πων καὶ προβάτων ἔχει , καὶ ἄπλῶς τώγ ημέρωνονομαζομενων ζώων. οθεν τα μῖν, ἄρδην φθειρομεν ' τυο , το πλεῖον της συμμ τρiας ἀφαιρουμεν. g 12. δ Διὰ παραπλησιους ταῖς εἰθρημέναις αἰτίαις , και τὰ περὶ τηνἐδωδην διορισθηναι τύν εμιυχων νομιρος έον υπὸ τsν Ερ αρχης ταύτα - καταλαβόντων νομων' Eπὶ δὲ τών οὐκ εδωδι- μων αἴτιον το συμφέρον καὶ ἀσύμφορον ' Iς ε τους λέγοντας , οτι παν τοκαλὰν και δίκαιον κατὰ τὰς ἰδίας υποληψεις εςὶ περὶ τών νενομοθετημενων,3 κλιβάτου τινος γέμειν εὐηθρίας. ob γάρ ες ιν ουτως ἔχον τουτο , ἀλλ' περ ' τρόπον η επὶ τών λοιπών
συμφερόντων ,. οἱον υγιεινῶντε καὶ.
τανουσιν Eν πολλοῖς τίν τε κοινίν
αμ οἱως και τών ἰδίων. καὶ γὰρ τὰ παραπλησίως εφαρμόττοντα νομοθEτη
μα- I. Δια παραπλησιους. J Legebatur antea δι' A.' lal ne παραπλησιους mutatilin Crat in παραπλη
σιως. Omnia sunt salva , si δια, uno Vocabulore:cribas , quod Reishio etiam placebat, mihi. adeo certum videbatur, ut Malcho suam VO-cem reddere nihil sim reveritus. a. Καταλοῦ νόμων. υόμω. qui ea primitus lege Junxerunt S circumscri erunt. REIS K. 3. Ηλιβατου-εὐω ψειας J Quia mores nimium faciles ac simplices hominem risui exponunt,
in juni est, ut sol, ita in stultitiae significatio-Dem degeneraverit , licet haud raro bono
vitam nostram queat : ita quoque in
nus caeteri S QVae mansueta nunc Upantur. Iccirco illa funditus perdere conamur : horum copiam si . modum eracedat , iupprimimuS. 9 12. Eadem eX causa quoqlle a Ueteribus legibus ea fuisse instituta existimandum est, quae ad esum animalium spectant. Nam quod alia esui inepta habeantu i , Utile & inutile in causae si e perspicuum est. Qua propter aS- serere honestum omne, ac iustum eX propriis cuiusque opinionibus de iis quae legibus sanciuntur, e Xistere, non mediocris stultitiae est Non enim ita res se habet. Sed quemadmodum in reliquis utilibus, Ut puta iis quae ad sanitatem conducunt, aliisque innumerabilibus fallimur interdum . ita in multis & publicis & priuatis error incidere consueuit. Quippe cum legum institutiones quae Omnibus conveni.
antetiam sensu adhibeatur. Sic ευφή in si a I 23'. Platoni vocem hoc sensu esse familiarem ostendit Cel: K nun. ad Tim. Lex Plat: V. Hδύς. deque eius indole plura lege apud Vir: D. ad Thucyde III, 83. Vocabulum kλἱ- βατος eXplicat Elym: M. & V. D. ad Hes in V. Γάμειν εὐκηλας dictionem esse Platonicam p. 35ο. E. bene observarat Cel: Abre fretus. q. Τρόπον η επὶ &c. J Pro is est in Lis
quo admisso exiliet haec sententia. οὐ γὰρ ες. λεχος τρυτο ἁλλονπερ τί πρου , η επὶ τῶν ,
57쪽
ant , omnes aduertant : sed alli a lis nihil referre existimantes praetermittant : alii contraria de iisdem opinentur , & quae Omnibus in v. niuersum non conferunt , utilia Ubique esse iudicent. EX quo sit, ut
terdum decernant , si ea quae sibi
que inter se utilitatem faciant , inuenerint . cuiusmodi sunt quae de animalium esu & caede apud pserasque nationes ex regionis proprietate instituta sunt : quae profecto nobis , cum eodem in loco non habitemus , seruari non debent. Si igitur sicut inter homines , ita in ter caetera animalia pactum aliquod de caede fieri potuisset , ne & illa nos , & nos illa promiscue in
modo producitum ius fuisset : satis enim ad securitatem fecisset. Quod
uero fieri nullo modo poterat, Ut Calegum & iuris communicationem ha-
berent, quae eXpertia rationis sunt:
eo λοιπω9. seri enim nequis, ut haec res alio quopiam modo se faberet, quam quo se ha-
bot ceteriae commoditiates Ditne. illud ἄλ- λουπερ - si videtur nostro adamatum esse , quamquam redundat & inficetum est περ.RRisc. Valente diderat ἐυ , sed contra Omnium reliquorum auctoritatem, ideoque nos Veterem scripturam instauravimus. Elegans
ματα πασιν οὐ καθορωί τινεζ' αλλ' οι ψεν των αδιαφορων δοξαζοντες εἶναι παραλείπουσιν. οἱ δε την εναντίαν δόξαν ὐπsρ αυτων Eχουσι - καὶ
est coniectura Abreschii , qui mox Volebat
5. 'Eξευρίσκουσι. J Multo significantius hoc quam simplex , ut solent huiusmodi conposita. de nostra voce adj R. W. ad Hieroci: in Aur: Carna: Pyth: p. 26O. 6. 'Avαγκαιον εμμευειν.) Pertinet hoc ad Dequentissimum loquendi genu. , wμωra νόμω
58쪽
γον, μεν τού τοιούτου τρόπου τοσυμφέρον οὐχ οἷοντε 7 κατασκευάσθαι προς το ἀπο των αλλων Eμψύχων α
σφάλειαν μάλλον πEρ η των αψύχων. . εκ δὲ τού τρο εξουσίαν λαμβάνειν, Gνύν ἔχομεν εἰς το κτείνξιν αυτὰ , μόνως Eho τρο ενδ EZομεν εχξιν ασψαλειαν. τοιαύτα μεν και τὰ των Ἐπικουρείων. τίςει &e. Dicemus ad II, 25. in sine. Pro οἰή in Li . erat M.
7. Κατασκευασθαι προς-J A Ut κατεσκευάσθαι aut κατασκευάσασθαι. REIs L. Recte Meernuan. κατασκευασασθαι. frequens est librariorum prope
rantium lapsus , ut Vocis syllabam omiserint.
eo consilio ad tutelam a caeteris animalibus comparandam nulla utilitas existebat : sed sola interficiendorum illorum licentia , quam nunc etiam habemus, securitas nobis conciliatur. Atque haec sunt , atque eiusmodi quae ab Epicureis in hanc sententiam dici consueuerunt.
Exempla si desideres, eorum segetem collegit D Duill ad c ar: Vlli, S. 8. Εκ δs τού J Ag in L pC desideratur. Mox ad i. sequentem adscriptum erat Lipis.
Rationes Claudii Neapolitani, qui a Versus Abstinentiam ob esu animalium librum edidit.
g I3. Αοιπον δε ο πολυς και δημώδη ζ ἄνθρωπος ἁ λ εγειν ε7ωθεν, παρα- θετε ον. τους γὰρ παλαίους , φασιν, των εμψύχων ἀποσχέσθαι, οὐ δἰ εὐ- σίβειαν , διὰ δS το μηπω εἰδέναι τροτοῖ πυρος χρῆσιν ως δ' εμαθον τιμιωτατον τε καὶ ἱερωτατον νομισαι Eςίαν τε προςειπεῖν, και συνEς ἰους α -
πὸ τούτου γενεσθαι, και λοιπον χρη σασθαι τοις ζωοις. εἶναι μὲν γὰρ - κατὰ g I3. Reliquum est, ut quae a caeteris e uulgo hominibus hac de re circumferri solent, subiungamus. Antiquos illos homines aiunt non pietatis caussa ab animalium esu abstinuisis: sed propterea quod usum ignis nondum animaduerterant. Quem ubi perceperunt, adeo Venerabilem, & sacrum esse sibi existimasse, ut ue-
stam appellarent, atque ex eo conuestales re contubernales facti fuerint ; uesci que
I. Tιμι τατου τοτs. J Sic esti iri I nil net sed solus. Omnes reliqui . editi & Mssii habent σε. hoc itaque in sedem suam erat
revocandum. 2. Κατα φύσιν αυθ. τ. σ.J ΛΠ homo a natura habeat, ut earnem edat, olim iam di
sputatum fuit. PDI. T. II. p. 99q. F. οτι
fuisse persuasionem , homines antiquissimis temporibus carne non suisse usos , certum est,
59쪽
De is linentia Lib. I. 23que animalibus coeperint. Esse enim ho
mini secundum naturam ut carneS comedat, sicut ut crudis uescatur, praeter naturam. Unde effectum postae esse inuento igne , ut ad id quod naturae suae conueniebat deuenerint , dum adhibita coctione carnes admiserint. Cru- diuori nam sunt lynces. λ in opprobrium dictum illud est, crudum namque ederes Priamum: &, Crudas dilacerans carnes pleno ore vorabat:
quassi uidelicet crudarum carnium esus impiis attribuatur. Illud uero humanum : carnibus at plenas uariis hinc inde minister apposuit lances. Primum gitur animalibus non uescebantur , quia
ψησεως προσιεμένους τα κρέα. σι
Πρίαμον. και Ἐμ' αποτεμνόμενον κρέα εδμεναι. - ως αν δη τοῖς αθέοις αποδεδομένης της των κρε- ων , πίνακας παρέθηκEν αείρας παν-τρίων. το μεν οὐν πρωτον ob προ
σεφέροντο τα ἔμψυχα' οὐ γαρ σωμοφαγον ζωον o ανθρωπος ' ως δὲ η του πυρος εὐρόθη χρησις ,
est , qua de re allo in logo. Quam Vis Vero carnis usum permiserint, omnes tamen guntes, quibus aliquid cum literis aut boni S moribus commercii, damnarunt ομοφαγίαν. επεῖ μη κρατεῖ ἡ ημετερα φύσις ἀμων κρεων, ut loquitur Artemiae: Oneiroer: J, 72. Hun Q itaque morem cum superstitio olim induxisset, Deus speciali mandato carnem crudam a Pa-1ehatis ritibus removit, ut visum fuit Spen-cero de Leg: Pasch: Is, 4. sed qui hypothesi nimium tribuit. Statim pro προσι- νας. Ligi f& AIoerm: προσεμένους. 3. 'Ωμοφάγοι μ. θ. J EX Iliad: A. 479. & manμον βεβρίθοις πς αμον , iliad: A. 35. tum 'ITA' αποτ. ill ad: X. 347. REIS X. i q. 'LIς αυ δη τοῖς J Verba illa πίνακας &C. saepe apud Homerum usurpantur, sed niln- quam , quantum ego scio, de crudis carnibus. Post ἀποδεδομfνης της stipple ρησεως, Vel quid tale. VALENT. της ἁμοφαγίαζ. Achilles enim ibi iracundiam suam in Hediorem cum declarare. Vellet, tanto se ait eius ardere Odio, ut vivum ipsum et Iet dentibus dilaniaturUS,& deVoraturus crudas ejus carnes, si posset ad tantam immanitatem animum adducer .
deinde ante κρεων πίνΣκας παρέθηκεν αείρας παν
τοίων; qui locus est ex Odyssi A. I I. interciderunt quaedam. E. C. επὶ τη της Παλλάδος υποδοχη παρὰ του Τηλεμάχου ὁ δαιτρὸς κρειων πίνακας παρέθηκεν. eZemplum videtur eo pertinere , Ut demonstret , in more suisse positum vetustisse ut hospites Carnibus coctis residerent. Ita Telemacho Minervam penes solio spitio excipiente, diribitorem non crudas carnes , sed coctas , apposuisse. Quod si ergo Minerva, Dea eum esset dedignata non est Carnium coctarum fercula , ita fas fuit coctis CarnibuS Vesci, ut nefas, crudi S. REISK. της ὐμοφαγίας legit et jam Eeliotan: sed &tum quaedam alia videtur legisse , quae si adessent, locum haberemus integriorem. Tu insere quod vero proximum videtur , diverso enim modo id fieri posset. Saepius illis Homeri utitur Aloen: L. l. p. 2S. E. V. p. I93. & VI. p. 228. S. Πυρικμητοις. J Halne quoque voeem LeXica desiderant, utitur Callim: Hymn: in Dei, 145. α
60쪽
πεὶ καὶ τοῖe βαρβάροις ταυτόν Eῆιν
quia cruditiorum animal homo non erat. Vbi uero ignis usus fuit repertus, igne coctis non solum carnibu sed aliis quoque plerisque eduliis utebantur. Nam cruditiorum animal non esse hominem , quaedam gente S quae piscibus tantum uescuntur declara Di. Pisces enim alii supra saxa ubi feruorem ex sole maXime contraxerint, alii in harena torrere consueuerunt. Car-niuorum autem esse illud manifestat, quod ab animalium esu nulla gens abstinet, nec Graecis tantum, sed barbaris quoqUe consuetudo eadem est.
g 14. Nam qui uesti illis uetat,& iniustum putat , neque interficere ipsa , priuareque anima esse iustum asseret. At aduersus feras insitum nobis ac iustuin bellum cst : quippe cum aliae ultro ho mines invadant , ut lupi & leones : aliae non ultro , Ut Uiperae , quae si conculcentur aliquando
mordent: & aliae in homines, aliae in fruges grassentur. Pro quibUS Omnibus ulcisci bestias consuevimus &
Ι. Οἱ οψεις' πατηθίντες &e. J Solus FZorent: habet εχεις, quod quare, Ut in ceteris secutus. non fuerit Togeroth cauctam non video. disserunt enum tantum, Ut genus & spepies. Est autem propria locutio cψεις πατῶ . ille itaque locus addi potest illis , quae ad inlustranda illa S. Lucas in Evang. X, t 0. δίδωμ