장음표시 사용
61쪽
eas siue lacessiverint, siue non lacessiverint, ne mali quippiam inde nobis cue niat, intersicimus. Nemo enim es , qui si uiderit serpentem, statim eum pro uiribus non occidat: ne uel ipse, uel quispiam omnino alius homo morsu infestetur. id quod non tam bestiae odio, quam hominis erga hominem bene VO- lentia efiicitur. Cum igitur iustum aduersus bestias bellum sit, a multis tamen tolemus abstinere, quae cum hominibus
uersantur. Vnde Graeci neque canibus, neque equis VeScUntur, neque item asinis, quod eiusdem generis sint tam agrestes quam cicures: Sues tamen edunt: nec non etiam cohortales aUOS. ncque
cnim ad aliud quippiam sus utilis est,
que homines odium multi notant. Adi S. Eocliari: Hiero Z: I, q. p. 3O. id iam ex illis, quae Genet. lli, i S. leguntur , d Uri Vantem. de instinctu autem naturali , quo nOXia interficimus , dicetur pollea. 3. Προς αν ρωπον ἀυ ρ. J Ita haec legebantur in antiquis editionibus: firmant Cod . omnes quibus usus fui , agnoscit etiam Fclici au. Pellime ergo ςοργη προς ανθρωπους. δικαίου - C-diderat Valentini. o. Eλληνες κυνοφαγουσιν. J SEXI: tamCn E HI-iir: Pyrrhon: Hyp: lli. 24. p. I 84. Opaχων ἶε
τα , καὶ τὰ κατάρξαντα θηρία κτεί
νομεν, και τὰ μη κατάρξαντα, ως μητι προς αυτων πάθωμεν. οὐκ Eς ι γαρ* οςις ιδων οψιν οὐκ ἔκτεινε δυνά-μρνος ' ως μητ' αυτος δηχθεὶη , μηταλλος απλως ανθρωπος ' οὐ γαρ μόνονεςὶ μῖσος κατὰ των κτεινομ νων ,
ἀνθρωπου. δ καιου δ' ἔντος τουπρος τα θηρία πολfμου , πολ λων ἀπεχόμεθα των συνανθρωπούντων. οθεν οἱ ψ VEλληνες ου τε κυνο- φαγούσιν , ουτε 7ππους ε σθἱουσιν ,ου τ' ἄνους μεντοι εσθίουσιν ' s ως
lectiones, tum allis tum nostro in primis sunt familiares, in quibus adeo saepe sibi indulget, ut sensus evadat dissicillimus : exempla multa
nobis in sequentibus OCCUrrent. 6. 's σαύτως τε τους ορυ J Haec cum illis quae proii me praecesserant partim cohaerent. An putabimus ea omnia, quae sequuntur post καἰ τα. κ. θηρ. κτεωομεν, per parenthesin fui se
interiecta 3 Sed neque vel sic omnia sunt expedita. in versione autum nihil desideres. qHare ego ἴς δθ ἐς Ab Gu , aut si mile quid, o Graeco textu excidi se vix dubito. 7. Tς ἡ προς βρωσιυJ Id infra L. III, 2O. dieit,
tur Clem oaee Strona. I l. p. gos. D. Alibi ad sacrificium natum animal dicitur. Confer. Iuliane orat. V. p. 176. & quae dicentur ad Libr. lil. l. 2O.
62쪽
η ελεφαντα Ἐλλ ων οὐ δεις θεοῖς εθυσεν , παρ'
πο ζωον τούτο , παρ' o σον οὐκ Hγ eντόπιον. δὴ οὐ θ Αιγύπτιοι θεοῖς
S. Φοωικge δε και Ιουδαῖοι. J De Iudaeis statim. Phoenicibus etiam sollemne porcis abstinere. Vine inter dona quae Elagabat is spargebat,
Herodiane I, 6. f. 22. Sed vid. Bochari. HieroZ: ll. C. 57. p. 7O2.9. 'Oλως ευ τῶῖς τ. zφ.J Fluctuant admodum in desiniendis cetussis, quare a sue ad Oo abhorruerint Iudaei, Tacitus, Pliat. & alii, de quibuς hie non dicimus. EiUS Vero , qtiam h oster adfert , salsitatem arguere historiam porcorum , in qUos daemones inmisi s sacer CO dex narrat , observat Pernu: ad Iulian Orat. V. p. 9 I. & Case n: de esu caria: L. IV. e. ς. Vorum id Ox Euangelio cogi non poteli. Lege quae disputavit incomp: L0 JAVI: Hiero Z. l I. c. 57. p. 697. In Iudaea inventum bestiarum hoc genus non suit, non quod regio illis alendis apta haud esset , sed quia per religionem alere non licebat. IO. Oὐbs 9υυ ευ Ajθ. S. Loc VI: laud. l. p. 7O3. hinc et heit, Aethiopes fui bus etiam ab- stinuisu. Aelictur autem H. A. XVll. IO. o Dinone tradit, in Aethiopia nasci υς τετράκερως. Reeenset Γs G. aliaS quoque gentes , quibUS idem institutum. illis Comanen ses e Si Dur ad Diod: T. I. p. 38O. addit Vircχimius. ego Cretenses, de qUibus λssen. L. IX, 4. & Galatas Pessinuntios, qui ἱ οὐχ ρπτόμενοι, Pu bH o in Achaic. p. 43O.
quam ad esum. Ab eo tamen Phoenices & Iudaei propterea abstinebant , quia ne omnino quidem illis in locis oriebatur. Nunc quoque in Aethiopia huiuscemodi animal non reperiri assii mant. Sicut igitur neque camelum neque elephantem diis cae Graecis quispiam mactauit , eo quod neque prorsus ea animalia Graecia producebat : ita neque in Cypro , aut Phoenicia , diis oblatum hoc animal est , quia locis illis deerat. Neque
Ae II. 'ζὶς οἶν κάμηλου Camelis non abundabat Graecia , unde V. D. ad Diog. Laert. apud Philo r. in Apol. T. I, I 3. pro καμήλοις restituebat μηλοις, quod Olearis probari video. De aliis populis contraria prodiantur Hierom I l. adv. Iovin: 7. Arabos S Saraceni S omnis eromi barbaria, camelarum Inne F carnibus vivit; quia huiuso orianimal pro temperie S scrilitate regionum inoilo aputa eos S gignitur S nutrisur. Pro OA Reis ius malebat αἶ, e contriaria pia; tes e Mox τά ante γα male omiserat Can- Ictbi . quod e LVf. atque Meerm: cod. &vetustis oditionibus , in sedem suam revo-
I 2. Oυῖs Aιγυπτια.J Aegyptii suibus absti nebant, ut multi docent , sed in rei causia finienda parum conveniunt. Vid. Bochai I:lOC. paullo ante laudato. Lunae tamen &Baccho inmolatas dicit Herod: ii, q7. ac de illis Deris diis agi credebam ibid. C. S. QUUM locum corruptum Vir Magnus opinatur, &de ovibtis capiendiam, quas Mendulios inmolasse Hero docet. Cui repugnat SIrn o L. XVll. p. 5S2. de Nitrio te Nomo, παρὰ μόλις τούτοις θυεται εν Αἰγύπτω πρ3βατον. Plus: autem solos Lycopolitanos oVem Comedere adfirmat. T. ll. p. 38O B. utique Aegyptiorum Theologia, neque per totum regnum, neque Per omne tempus eadem fuit. I
63쪽
Aegyptii id nunc quoque sacrificant
eandem ob causam. Quod autem ab hoc animali aliqui omnino abstineant, perinde est, ac si nos etiam camelinas
5 IS. Sed curnam ab animalium esu abstineat quispiam 8 nunquidne animam sibi deteriorem reddat, aut corpus Τ At neutrum ex eo efiici perspicuum est. Quae carnibus enim Vescuntur animalia , perspicaciora caeteris sunt. uenatoria quippe sunt, & eam artem eXercent, qua abundantiorem Uitam reddunt. Robur item & uires acquirunt, ut leones, & lupi. Ut carnium eius neque animam De Ue corpus laedere conspiciatur. Adde quod inde etiam peti huiusce rei comprobatio potest, quod & certatores carnibus uescendo robustiora sibi corpora efficiunt , &medici attenuata aegrotanti Um corpora 13. Καμγλια εσΠεινὼ IlaJmo Vero καμ λεια , nempe κ; ατα. sed pastina in his variari nemo ignorat, cum huius modi voces per εἰ vel simpleae ἰάτα esterantUr , qua in re Codices meliores maxime audiendi 1unt. Plena manu
exempla dabit D' O vii. ad Charit. IV, S. qui apud nostrum sic infra νοσηλla pro νομ nila etiam diei observat, Si apud Aloi D.
οῖο θύουσιν υν παρα την αυτηναιτίαν. το δ' ολως ἀπεχεσθαι τού ζωου τινας , ο μ, ο ιόν egιν τῶ
την , ἀφ' ης δ περιεῖναι ποιεῖTαιτον βίον , ἰσχύντε και αλκην κE'
de ingenio carni vororum animantium, quod paullo ante laudatur, dicitur postea. 2. ΚρεωφαγίαJ ita Crat eZaratum in Li .co . Ut la Chionis xpίω φαγία & κρεοφαγία munis ulla client velligi a. ac priori modo paullo post . semel iterumque est ei tui . lonum boueste & apud I pp9cr. Occurrere notavit Sle . in V. Sed coae . pas im in hisce variant , uti infra f. 46. apud Polluc. Vt, 35. & alios. Solus i orat. hie habet κρεωφαγία , eaque sorma habemus etiam L. Ill. I. 3. Kkκ του τρυς αθλ. J sic infra l. q6. κ μ pro ευ, & saepius. Scriptoribus in prohietiam forma , haec satis est tilitata , qua de Po
64쪽
ναλαμβάνουσι ταῖς κρεηφαγίαις. τρυδῖ μη ὐγisς δοξάσαι τον Πυθαγο ραν , σημεῖον οὐ μικρόν' των γὰρ σοφίν ἀνδρῶν οὐδεὶς επείσθη , ούτε
μενων φυσικων' ἀλλ' οὐδ' ὁ ο σοφώτατος Σωκράτης , ου θ' οἱ ἀπο
Σωκράτους. 3 16. Φέρε δε καὶ πει σθηναι πάντας ανθρωπους τῶ δόγματι. τίνα τοίνυν η επιγονη των ζώων εξξιμοῖραν λ δ ος μὲν γὰρ οσα τίκτει και λαγὼς οὐδEνα λανθάνει. προσθ
πλώς. πόθεν οὐν τουτοις η νομη και τι πείσονται οι γεωργοὶ κα γουρ φθειρομενων των καρπών τους φθείροντας οὐκ * ἀποκτείνουσιν. η γητε το πληθος οὐκ ο τει των ζώων. et τε θνησκοντα , En της σηπεδόνος
tem quae seiungenda fuerant, in unum Coaluerunt. De athletarum sagina dicetur postea. q. Σοφώτατος Σωκράτης. J Sol Viales nota tum hominum conferali , verum etiam Apollinis oraculo sapientissemus iudicatus, ut dicit Val. Mam. III, 4. Ext. I. Pastina quippe respiciunt veteres ad oraculum istud :Αυδρωυ δ' απάντων Σωκράτης σοφωτατος. Adi modo Mar se ad Mam PF DisIE XXIX. Nihil itaque mirum VetereS, Ut Unumquemque Philosophorum inlustri aliquo cognomine distinguere amabant, Socrati Sa sientis titulum dedisse. Ea de re lege lio sen: in Vit: Porph: c. 6.
curio P agunta consule V. D. ad Aelian: i.
ra carnium cibariis adhibitis in stati rare consueUerunt. Nam quod non recte opinatus Pythagoras fuerit, illud non paruum indicium est. Ex sapientibus enim uiris nullus decret eius acquie Uit. Non eX septem illis, non ex posterioribus quispiam. quin neque sapientissimus Socrates, quique ab eo deducti sunt. g 16. Sed age demus omnes homines acquievisse. Animalium propagatio quonam progredietur Τ sus enim quot pariat, & lepus, neminem latet. ceterorum animalium omnium laeturam adiunge , Unde pabulum suppe
tet 8 Quid facient agricolae 8 de
uastitis enim frugibus devastatores non Occident. & terra copiam super-eXcrescentium animalium non ret. CX m Oriontium autem putredine corruptio inducetur : atque ita
in imus enim rusicos besias ocoi foro.
RE1sM. Vialent: in seruerat ἀποκτίνουσι b. sed vulgatum , in quod conspirant omnes codices, loco mo VCre non audeo, licet Felio: alitur legisse videatur. Rem ipsam pulcre inlustrat Plutariis: ostendens carnium esum a necessitate esse inductum, ne n jmia animantium esset multitudo, cum & oraculum Caveret. ne fruges eo modo perderentur , SymposiVIlI, 8. Sed hae de re postea.
65쪽
pestilentiae obortae refugium nullum reperietur. Mare enim & suauit & lacus piscibus replebuntur: aer auibus : terra uariis reptilibus staturiet.
g I7. Accedit quod multi medicinis
frustrarentnr , sit ab animalium esu abstinendum esset. Qui enim caecu. tiunt , uiperae esu uisum seruant. Crateri medici seruus cum in nouum quendam morbum incidisset , ita ut carnes eius ab Ossibus abscederent, ex medicamentis nullum remedium unquam sensat : ubi uero uipera in modum piscis condita Vesci coepit, carne consolidata salutem consequutus est. Multa quoque alia animalia, quin partes etiam singulae aliorum animalium morbos multos curant. Quas
φθοραν εμποι σει' a λοιμούτε κατασχόντος οὐκ Eςαι καταφυγε θαλασσα μεν γαρ καὶ ποταμοὶ καὶ λίμναι
εμποδισθήσονται , ατEχόμενοι των ζώων ' τους γουν των ριρων ἀποτυ
φλου μενους εςὶν ἰδεῖν εχεως βρώσει
ος δε τροπω ἔχει 3 σκευασθρντι και βρωθίντι διετώθη , τῆς σαρκος συγκολληθείσης. πολλα δὲ καὶ αλ-λα ζώα θεραπεύει προσενεχθEντα, καὶ των ζώων εν εκαῆον μ ρος. α
3. Λοιμουτε κατασχόντcr. J Cod. LIV. λιμου. recte. famis nullum estet perfugium esurientibus, nullus erit receptuq adversus famis crudeles insultus, quam tum omnia pleNa ertini alimentorum, nemo tamen illis utetur, qUapropter fame omnibus etit pereundum necessario. REIsK. Altera vox alterius sedem toties occupavit, Ut dubium saepe sit, quid eligas. Multa ad manum sumi exempla , sed
Plut. 627. hae de re notarunt. Hic nihil demitto. κατέπισθαι λοιμω habemus etiam apud Diog: Laert: l, Ilo. morbi regionem κατήκει υ dicuntur Hero ian: I, 12. & sic cen
4. Ἐρπετων παντοίων. J POst παυτο videtur ρυδεὶς γαυτωυ απολαυσρι vel similis sententia deesse. REISK. I. πόσοι προς φεραπείαν κ τ. λ. J Hier miradu: lovin: quo in libro laepistime auctorem nostrum exprimit) L. II, 6. Sicut igitur haesproprios usus habent, ita possumus dicors S ceteras bestias , pisceS , rabes, non esum , yed ad medicinam creataS , GnλVus carnθS Nisieras, undes iberisca con citur , quantis rebuS cistas Aut , nurunt Medici. 2. Περ:πἴσων νοσγματι. J Propria & Deque s locutio. Infra 3 53. νόσοις περιπίπτοντες. H Iictum V. H. I , 36. & alii passim. Κακοῖς περιπίπτειν L. IV, 2. συμφοραῖς lV, IS. 3. Σκευατθέντι J Propria VOX de ciborum adparatu. Vid: Peria: ad Ael: V. H. HI, 2ασκευασίας & σκευάσεις hac in re etiam habe
66쪽
δωσιν , νεότητος ῖ ενεκα ερώσας αν τις φαίη ειςκρίνεσθαι' εν γὰρ ταυτη πάντων απόλαυσυς. λα τίουν οὐκ εἰς ἀνθρώπου παλιν εἰς-
-4. O παραιτουμεως. J Forte o παραιρουμενος. nolim tamen hoc valde Urgere. REIsia. I. Και τα φυτα ψυχ v εχει. ' Dubitanter loquitur , an animatae sint plantae , nee n C.
Aegyptios id docuisse significat infra ai.
Nihil itaque mirum Pythagoreos etiam statu- iste, in plantarum corpora animas migrare. Notissimos hae de re Empedoclis Vertus no bis servavit Diog: Lacti L. Vill, 77. Vide quoque Plotim Ennoad: HI. L. II . C. I, 2. Sed hane opinionem tueri non potuit Noster, cui etiam illa , animas humanas bestiarum corpora induere displiCebat , t Cile gn se de Ciu: D. X, 3O. Hinc itaque t ξ φυτου , ἐμψυχου Nostro distinguuntur. Vid: ad Princip: hujus Operis. Confer tamen quae dicentur infra ad L. III, 27.
omnes curationes sibi praecidit, qui animalibus uesci recusat. g r 8. Quod si, ut inquiunt, plantae etiam anima praediti sunt, qualis tandem vita nostra erit, si neque eX animalibus, neque ex plantis quippiam percipiamus δSi uero impie non agit qui plantas decerpit , atque euellit: neque qui animal oc cidit, sceleri esse obnoXius censendus est. 3 19. At enim diceret quispiam , si brutorum animae eadem substantia
sunt, qua nostrae , in cognatam caedem saeuiendum non esse. Sed si sponte eas corporibus iungi quis concedat, amore iuuentutis captas id facere asseret. quippe cum in iuuentute omni iucunditate frui liceat. cur igitur in hominis naturam rursus non ingredia
v&v. in utroque autem sermone frequens est, ut duobus substantivis subiungatur Verbum, quod ad unum eorum tantum referri potest.
Exemplorum segetem collegit D ad Char: l V, 4. Ecquis nescit illud Flori L. IV,
I 2.37. iis oculos, aliis manet S amput. biant. quod e multis adscribo , quia nostram vocem habemus. Sie explicant at qui Euang. Luc. I, O . sed citra neccllitatem. τι itaque supprimeret lita l. To ομόφυλου ίῖγε ομπουσιοι. PO J υλ bsubaudi rur φαμ υ και α τρὶ κ μ sic. PEISK. Contrarium est αλλόψυλου, de qUa VOCC supra. Vocem ὁμοούσιος , quam Nicaenarum partium tesseram merito dicas , nemo ignorat , qui menam erit motuum , quos Chri itianos inter excitavit. Ante concilium Nicaenum usita
67쪽
untur Sin autem sponte in corpora abire , & amore iuuentutis fatendum est, sed ita tamen , Ut per omnes animalium species ambiendum ipsis sit: gratam ipsis esse animalium caedem ex istimandum est, qua celerior ipsis in
hominem reditus procuratUr. Nam corpora si comedantur , nullam afferre molestiam ipsis possunt, cum ab ipsis separatae iam sint, & in hominis natura esse concupiscant. Immo quanto dolore assiciuntur, dum humanum corpus deserunt, tantae contra Vol Uptati, dum ab aliis corporibus absoluuntur, esse ipsis putandum est : quippe cum ita fiat, ut in hominem maturius redeant: qui principatum in caeteras animanteS , non secus ac deus in homines obtinet. Satis idonea itaque causa ad interficienda ipsa est , quod occidendo homines laedunt. Si enim immortales animae hominum sunt, brutorum mortales, interimendo ea inimste non agimus. Sin autem ipsae etiam sunt immortales interficiendo prosumus: ad celeriorem enim ipsis in humanam naturam reditum id facimus. 3 2 o. At si ulciscimur, non Ossendimus , sed offendentia uindicari us. Qua-
videbatur. Pro ἔρωσα et in Lod erat ἐρωτας. Voluisse videtur ερωτος , quod Verum arbitror , & sequentia firmant. o. Ἐm τοσούτω .' Τοσουτο. REIsK. Paullo ante pro λυποῖντο perperam Meerri R. λε 7 το,
εδύοντο φύσιν. ει G E eκουσας μEν, καὶ νεότητος ἔρωτι , διὰ δε παντο ζ ἴδους ζώων , κεχαρισμενον αν ειη αυταῖς , το αναιρεῖ αι. η γὰρ επάνοδος ταχίων επὶ τον ἄνθρωπον ' τάτε σώματα εσθιρμενα λύπην οὐκ αν εγ τίκτοι ταῖς ψυγαῖς , ώς αν ἀπηλλαγμεγαις αυ- τίν' Sρως δ' 1ν αὐταῖς ει η εν αν- θρώπου φυσει γενύσθαι. Iσθ' οσονὰν λυποῖντο εκλείπουσαι το ανθρώπινον , - επὶ τοσούτω χαίροιεν ἀπολειπουσαι τὰ ἁλλα σώματα. ταχίων γαρ ἐπὶ τον ἄνθρωπον ε πάνοδος - ος των ἀλογων δεσπόζες πάντων , ώς ο θεος ανθρώπων. α ἱα τοι νυν ἱκανη ἀν&ιρεῖν τὰ ἄλλα ζύα , εφ' οσον ἀδικεῖ , κτείνοντα τους ἀνθρώπους. ει δ' εισὶν αἱ μεν τίν ἀνθρώπων ἀθάνατοι ψυχάi , αἱ δε τών ἀλογων θνη- ται , ουκ ἀδικουμεν οἱ ἄνθρωποι τὰ ἄλογα 5 κτεὶνοντες , ος ρῶς ελουμεν , ει περ εοσὶν ἀθάνατοι , κτείνοντες ' εἰς επάνοδον γὰρ της ἄνθρωπίνης φυσεως τουτο δρύ-
ἀν ρωπίνης φυσεως dictionem inlustravimus sul pra Segna:
68쪽
χόμεθα. ως τ' εἰ μεν ἀθάνατοι αἱ ψυχαὶ , κτείνοντες ὐφελούμεν. εἰ δὲ
αἱ των ἀλογων θνηταὶ , κτείνοντες ουδὲν ἀσεβες πράττομεν. εἰ δε και ἀμύνομεν , πst οὐκ εν δίκη πράττομεν ; δ οφιν μεν καὶ σκορπίον , καν μη επίωσιν ημῖν , κτείνομεν ' Dα μη δ' ἄλλος προς αυτίν τι πάθD , τώ κοινῶ γένει τώ ν ανθρώπων ἀμυνόντες. * επιχειρούντα δε τοῖς ἄνθ ρώτοιο ἡ τοῖς συνανθ ρωπουσιν , ητοῖς καρποις , πώς οὐκ ἁν δικαί
Cons. I4. & L. IV. l 22. De Veritate non dubitari debet. Fideiussores habeo Felician: & Merennia Cod: qui tamen Vitiose
oditione Plor: & Lugi Ut sensum inveniret
Quare si immortales eorum animae sunt, caedem inferendo ipsis prosumus. si sunt mortales nihil impii agimus. Si uero etiam ulciscimur, quo pacto non iuste admodum nos gerimus Τ Serpentem enim & scorpium , etiam si nondum lacessant, necamus, communi hominum generi opitulantes , ne alius mali aliquid ab ipsis patiatur. Ea autem qUae homines inuadunt , aut ea laedunt quae cum hominibus uersantur , aut fruges Vastant, quo modo non merito tollenda e medio sunt Τ9 2I. Porro si iniustitiam prorsus quispiam hanc eXistimet, neque lacte, aut lana , aut ouis, 2Ut melle Utendum ipsi erit. Nam sicut iniuste agis, si hominem spolias , ita si ollem totonderis , iniuriam infers : OUiS O-nim indumentum illud est , quod detrahis. Lac etiam non tibi , sed editis iam foetibus praeparatum est. Apis quoque sibi id alimentum collegit, quod tu ereptum delicias tibi facis.
Foger II: post τοῖο, adscripserat αὐτοῖς. lent: suo more infarciebar ii τοῖς ζωοις , sed nihil desiderari iam vides. MOX pro κτοί μευ Lies & Meerm: recte κτὀίυοιμεν , i a iam coniecerat Asero sci: & Reis io etiam place
bat. I. Ταύτην νηγεῖται J Lit . αὐτων. male. Vide
69쪽
Omitto interim Aegyptiorum religionem, qui iniuste agere, si plantis uim
inferamus, nos putant. Si vero haec nostri causa essiciuntur : & apis nobis inseruiens mel operatur, & uellus ouibus supereXcrescit, ut ornatui nobis,& tepori sit.
g et 2. Quin ipsis quoque diis pie
tatem eXercentes animalia sacrifica
mus : & ex ipsis Apollo lupicida ,& Diana sericida nuncupatur. Nam& semidei , & heroes omnes qui ge
nere & uirtute nobis antecelluerunt, animantium esum ita approbar Unt,
ut diis etiam ει κοίδας & εκατόμβας I
videas. Ante adspiratam saepius N εφελκυπικὸν negligitur , cuius rei vestigia plura exstant,& exstarent forte plura , nisi per librarios fuissent abolita, ut bene D rvili: ad Char: II, I. p. I 56. 3. 'Oτι και των φυτων &e. J Vid: ad I i 8. Id si Aegyptiis placuerit, nihil mirum Camdem persuasionem indis, Aegyptiorum , Ut putat, colonis , hodie etiam insidere , qua de re Cel: LA Gozo in Hist. Christ. Ind. L. VI. p. 43qq. Το μελι εργάζεταi. J Propria locutio , uti γου di Latinorum opus de melle quod apes coniiciunt. Vid: Spanii: ad Callim: H. in lov:SO. nota sunt illa Phaeaeri III, i 8, 9. ceris opus infun ille , ubi plura I t&Vpr. μελιτται κηρὶον γάζεσθαι dicuntur agetiam Var: H. Xll, 65. S. Nψυ κόσμος και ἀλεα. J Memoriam sub- euat illa poetae, XV. Metam. Il7.
τώ κατεσκευασας' καὶ τὶν τύν Αἰγυπτίων λόγον σεσίγηκα, 3 οτι καὶ των φυτων ἀλκουμεν ἁπτόμενοι . εἰ
ταυθ' ημών χάριν γεγονεν, καὶ η μ
λ ιπσα ημῖν δουλεύουσα ψ ο μ ξλι εργάζεται, καὶ το εριον επιούεται τώνπροβάτων' ο ε ἡμῖν κόσμος καὶ ἀλεαβ 22. Aυτοῖς δε τοῖς θεοῖς εἰς εὐσεβειαν συντελουντες , ζώα θυομεν και αυτύν , ὁ μὲν Ἀπόλλων , λ λυκοκτόν ' η δε ''Αρτεμις , θηροκτό νοι' a ἐπεὶ καὶ οι a ημίθεοι , καὶ οἱ ηρωες πάντες , καὶ γένει καὶ αρετη ημῶν προυχοντες , καὶ ε δοκιμα- σαν την τίν εμιυχων προςφορὰν ,
Mollia quae nobis vesras velamina I
Praebetis e Nitassus magis quam morio it Datis. Tων προβάτων male aberat Meermann. I. Aυκοκτόνος - 'Αρτεμ. θηροκτ. J Paullo aliter
Flui. de Soli. Anim. p. 966. A. y σπερ ο Ἀπόλλων λυκοκτόνος , o ς ελαφηβόλος ἡ 'Αρτεμις λέγεσθαι. De Apollinis hoc cognomento insignis est locus Schol. Sophocl: in Eleeir. 6. Diana autem θηροκτόυος, θηροφόνος & πολυ ρος diei let. Vid: Spansem: ad Callim: Hymn. in Dian. I 2. Nostram tamen Vocem rariuSin Vunias, quam eum non nisi Hesychii audioritate in Lexi eis nitatur, tuetur hoc nostro exemplo Alberti ad Hef. in Θηροφόνος. 2. 'Eπεὶ J V aetorea, sam, Aginres , saepe
3. Ῥμιθίω καὶ οἱ κρωξς J ουκ οἰσθα οτι ημίθεοι οἱ ἡρωῖς : ut dicam cum PDt. in Cratyl. p. 27 q. D. Alias certe ἡμίθεοι iidem qui Deroes Sehol. Hom. ilia d. A. q. multique alii dOeent. V. G. Cuper. Athenaei nostri insigne quondam ornamentum, til. Obs: 16. Sed ue-que hoe in loco distinguere neeelse est.
70쪽
δας , και εκατόμβας. ὁ δS 'Hρακλῆς εντε τοῖς αλλοις , καὶ επὶ τούτω υμνηται , οτι β βουφαγος
θόν Πυθαγόρας σφαλίζετο , δ της
αλληλοφαγίας ἀποκρουόμενος τοὐς ανθρωπους , εἰ φ ες. ει μεν γαρ οἱ κατα Πυθαγόραν πάντες ανθρω
ποι αλλελους ἡσθιον , ληρώδη ζ ὁ
βαρ , hoc est duodecim ovium , &
centum boum sacrificia mactare in stituerint. Hercules Uero inter alia ea quoque laude celebratus est, quod
3 23. Si quis uero dicat Pythagoram suo hoc decreto nihil aliud uo
luisse, quam e longinquo cauere, ne homines se muto comederent, stultum plane est. Nam si Pythagorae tempestate omnes homines se mutuo edebant, absurda ea institutio est, quae a caeterorum animalium caede deterret, ut a mutua esione homines arceat. quippe cum in contrarium potius sit incitatura , dum se mutuo edere idem esse peccatum ostendit, ac si boum & suum carnibus uescerentur. Sin autem tunc mutuo sese non edebant, quid opus
huiuscemodi institutione erat Τ At si s1-
γραφεις , dieit heu. Deli nos I. rei restimonia in medium adducens. Merito itaque βρυφάγου cum adpellitaverunt V. 6 f. ad i. laud. & Si an em: ad Callim: Hylaan. in Dian. 148. Hic locus addi potest alii Epigrammatis Graeci . in quo Vocem hanc cccurrere notabat Albe ad Hef. in βουφαγος. . Tης αλληλ c ἱας αποκρ ' Primis tempo-xibus homines sele mutuo vorasse aliqui tradiderunt. V. Fragment. Atheni9nis apud Auen: Deipnos. XIV, 23. & quae de fabuloso hoc commento notat LV eo elingo ad Diode I, 14. De voce ipsa adiri potest L. Alberii ad He in 'Aλληλοδωδοται. a. Σαρκος εμ ορε istat. J L f. σάρκας. perinde est & haud scio an melius. pluralis quidem hoc loco praestabit . & εμφορεῖς χι pariter
cam accusativo construitur, quam CV m genitivo. Rgis K. in media VOCO recte cum ac
cusativo constru jtur, si cum genitivo, id det pastiva accipiendum est. Monuerunt iam alii. Q. S. Bergier: ad Alciplino I. Epist. 33.
σάρκας h. l. etiam Moerm: sed idem peius paullo ante , διἁ γαρ E. μ. α. τρεφεσθαι. 3. 'Ei δε μ/1 9. J Quamquam νυ passim occurrit pro ἰσαυ , apud Pind. Homerum , alios. malim tamen h. l. σαυ. R Risg. Nisi αλληλοφαγία corruptum suerit in αλ λοφάγοι, quam