장음표시 사용
531쪽
I f re Itaque eo modo inunctionem , sudorum profusionem dc pur- gationem per alvum Vicissim iteratas continuandas esse, dum morbus ιι radicitus abactus sit. N
IOANNES SCHENCTI U s A GRAFFENBER G, Friburgensis iapud Bris olos , natus a) .anno Is 3 o. & Doctoratus gradum Tubingae adeptus anno Iss . Medicinam felicissime exercuit Friburgi in Bris avia, ubi mortuus est antio Is 98. aetatis 68. relicto filio Iohanne Georgio Schenckio Bibliothecae Medicae Auctore. 'Obsersationum Agedicarum 2 Chirurgicarum , rararum , novarum , a Drabilium ct monstrosarum Libri VIL ab Auctore conscripti circa annum 1 s8o. & paulo post Friburgi Bris aviae ab ipso editi in s. post ejus mortem denub excussi sunt Francofurti anno 16oo. studio Ioannis Georgii Schenkii ejus filii. In hoc opere sve hac observationum Collectione, Lib. VII. quo agitur de febribus , morbis epidemicis , pestilentibus 2 contagio sis , Schenckrus
exscripsit ex variis Auctoribus , quos apposito nomine laudat, Observa tiones 36. de: Morbo Gallico ; quarum multae quidem utiles & indubiae sunt ; nonnullae vero pejoris notae , quae merito dubiae , imb falsae vi
IOANNEs CRATO A CRAFFTHEIM, Vratissa viensis Silesius, natus bὶ anno 13 19. per sexennium Vittebergae sub Martino Luthero Theologiae operam dedit. Inde ad Medicinae studium conversus, Doctoris gradum Lipsiae assecutus est. Medicinam fecit Vratissaviae & Augi istae Vindelicorum ; unde Vindobonam evocatus Archiatrus fuit per annos et s. trium Imperatorum Ferdinandi l. Maximiliani I L cui ipse facie similis erat, Rodolphi II. Obiit Vratissaviae anno 13 8 s. aetatis suae 66. De Morbo Gallico Commentarius , studio & opera Laurentii Scholetii, Silesii, in lucem editus Francos urti 139 . in 8.
IOANNES ZECCHIUS, Bonotaiensis, natus anno IJ33. in Gymnasio Bononiensi primus Professor Theoricus, florebat anno 13 96. Medicus intimus fuit scin tum Sixti V. tum Clementis VIII. summorum Pontificum. Patruelem habuit Hieronymum Bovium Episcopum Camerti, qui fuit Legatus summi Pontificis ad Poloniarum Regem , ut patet ex Epi iola nuncupatoria Scipionis ex Mercuriis, Romani Medici, ad Stephanum Battorum Poloniae Regem , praefixa Tomo primo operum Ioannis Zecchii Bononiae edito in A. anno 13 86. Obiit Ioannes Zecchius anno 16oi . d ) aetatis suae 68. Prostat autem ad calcem Tomi primi Tiber Ioannis Zoochii De Mopbo Gallico , a Scipione Mercurio , Romano Philosopho ct Medico exceptus , ct in Capita divisus , cum additis ejusdem Mercurii Scholiis. In illo Tractatu, qui Capita 3 . continet, disseritur de Morbis venereis in genere & in particulari, circa quos eadem proferuntur quae in Aucto
532쪽
, quoniam duce Christophoro Columbo ex Indiis Hispani eam detulerius. Afferit autem Cap. 4. coepisse anno I 9 . sub Carolo oflavo Francorum Rege Regnum Neapolitanum invadente , sedeuteque Alexandro VI. Pontifice ma
II. Proponit Cap. 6. ct signa diagnostica de prognostica Morbi Gallici incipientis, confirmati, inveterati, ac deinde aό Luis venereae tiae- rapeiam progressius primas defert decoctis sudorificis Guaiaci, Chinae , Salsis- parillae, quorum praeparandorum me hodum multis explicat Cap.
III. uus niam tamen I forbus Gallicus adeo contumax est , ut dictis medica mentis seu decostis nullo pa Io cedat , fatetur Cap. 18. aliqua ab Empiricis avi inventa fui ste praesidia , quae tuta admodum licet non sint , correfla tamen me
thodo quadam tradita feliciter succedunt Inter quae primum locum si lux sive suffumigium obtinet. . Caetesiim admittit ibidem suffumigo duorum generum ;alia ex materia benigna , quae thus , aloen , myrrham , cinnamomum, nucem Moschatam, lignum aloes , styracem, succinum &c. at Vero Mercurium nullum , Atia vero ex venenosa , qtrae non modo cInnabarim praecipitatum Mercurium , sed etiam auripigmentum sive Graecorum sandaracham recipiunt.
IV. Addit Cap. 2 o. supere1se modo duo usicaci sma praesidia etiam eae
dra 'rio confecta , sed admodum periculosa. . . . InunEctionem ex argento vivo , est usum Praecipitati per os. . . . Dunsilio administrari debet Juxta illum , tribus diebus continuis , ct interpositis aliis tribus diebus repetatur denuo , quousquo novem vicibus inungatur aeger. . . . Usus vero Praecipitati per os sumpti a quibusdam summis laudibus extollitur in eradicando Morbo Gallico. Sed cum hoc medicamentum sit valde venenosum , ct inter alia incommoda venas thoracis vel
pulmθnum frequenter dii rumpat , nequaquam illud probat , imo ab ejus ususum mopere digsuadet quoscunque. Porro de Editore duo notari vel1m. Ab illo asseri in Soholio ad Cap. . Morbum Gallicum suo tempore in manifesta declinatione positum esse. Σ'. Nomen Gallicum ab eo unica I scriptum fuisse toto Libello, ut ipse monet in Praefatione ; sed egregiam rationem mirare t Nempe ut inter hoc nomen Galleum dc adjectivum Gallicum discrimen statueretur , propterea quod, ut ipse ait, lues venerea imperite a Gallis denominationem traxerit, nec magis in Gallos saeviat, quam in Hispanos ct Italos. Is 87. HIERONYMUS MERCURIALIS, Foroliviensis , natus annor ram ab anno I 62. a J Romae Medicum agebat Alexandri Farnesii
si V - posque Pauli III. summi Pontificis; θὶ quo rue Senatus Veneti Decretorri'm M. i' anno 1;69. Munus ei delatum est , ut in Academia Patavina principem interpretandae Medicinae practica locum obtineret, quem Antonii Francantiani obitus vacuum fecerat. Hunc Imperator Maximilianus II. anc1pit1 morbo implicitus anno Is 73. ob famae celebritatem ad se accersivit. Redux eodem
Non vero anno 1183 . ut referunt Castellanus in vitis Medicorum, & Comnenus Papadop in Histor. Omnas Pataυini : Siquidem constat omnium Historicorum testinionio Maximilianum II. Imperatorem die II. Octobr. antii Is 76. dcceuine.
533쪽
LIRER V. S g c u L u M XV L anno publicum Professioris munus in Patavino Gymnasio repetiit, donec anno 1 s 87. in Bononiense , Sc anno I 199. e Bononiensi in Pisantum evocatus est majoribus stipendiis. Forolivit in patria, in quam secesserat, obiit calculi dolore victus a) anno 16o . vel b) 16o6. vel c) 16o7. aetatis proinde suae 7 . Vel 76. Vel 77. Adercurialis Libri quatuor de Issorbo Gallico. Laudantur tum a Joanne Colle , Bellunensi , Comitoris Medicaei Lib. 1. ubi de Chrnae radice, tum a Zacuto Lusitano , de Medio. Princip. Hi ria , Lib. I. Quaestione 43. de quo tamen opere mentio nulla est apud Bibliographos , si unum Joannem Georgium Schenckium excipias, qui ha Biblio
theca Medica , inter caetera Mercurialis opera, Tractat tum De Morbo Gallico videtur recensere. LUCAs G A1NUs, Bononiensis. Morbi Neapolitani curandi ratio perbrevis. Spira Nemetum , anno IJ89. in 8.
Ghinus in hac perbrevi Dissertatione, omissis qua de appellatione hujus morbi ejusque origine scribunt Auctores , rem imam aggreditur. Et primum Morbi Neapolitani naturam seu essentiam explicat , deinde caussas b, postea signa,
Multus, imb vero nimius est in tradenda morbi curatione methodica , ad quam proponit remediorum farraginem quae singula, ut nullius prorsus utilitatis, jam pridem obsoleta sunt. Fatetur ipse , si his decenter peractis , ager nondum sanitati fuerit restitutus , ad fortiora remedia confugiendum esse , qualia varia a Medicis sunt excogitata 2 experientia comprobata . . . . Novo inquit, ct in dolor o morbo 'milacis a Perae decoctum competere experientia constat. . . . Similiter 2 radicis Chinae decoctum. . . . In morbo Mero antiquato , Guaiaci decocto utendum esse censet , propter major m ipsius caliditatem , qua caIor hepatis jam exotatus indiget , ct qua in cra sis humoribus incidendis stabstergendis opus est. . . . At si morbus intensissimos dolores copulatos habeat , inungendus erit aeger argento vivo : Nam nihil aeque ac tam cito , ait ille, dolores mitigat ; quibus mitigatis, deinceps aliquo praedictorum auxilio erit curandus
Circa inunctionum usum praecipit IV. Ut aeger inungatur Luna decrescente , ut scilicet minor fluxus humorum ad os ; quasi vero Lunae influxus , qui tot aliis rebus praeesse creditur , salivationem quoque regeret Ut quotidie quidem semet inungatur , si vires constent; alioqui per intervalla, permittendo ut aeger identidem quiescat , ct rursus inungatur , idque tandiis donec fmplomata cessent. . . . . Ut alvus, si non respondeat , cst 'ere eluatur, aut aeger hora dimidia ante coenam S ij. sorum c sis a sumat ; Ea enim materias acres a faucibus avertit Talibus inunctionibus curari credit nonsoliam GaDIicum , sed multos alios morbos di ciles , si opportunus earum sit usus. Demum juxta Ghinum si tus mei curiales longe e caciores sunt inunctio-xibus, ideoque di illimo ct inveterato admodum morbo , talique qui aliis praeis sidiis non cedit, competunt et Minime tamen , si aeger sit biliosus , aut resolubilis , avi ex Morbo Gallico tabidus , aut asthmaticus , aut si virtus sit debilis. sal Thu in
534쪽
H 1 E RO NY MUs CAPI VACCI Us, seu CAΡo DI VAccA, seu a) CAPI ΤAURUS, Patavinus , s dicinam b) prasticam Patavii docere coepit anno 13J2. Anno vero 136 I. ad Medicinam theoricam extraordinariam secundo loco iraductus est. Anno 1387. a Magno Etruriae Duce Fran cisco Medicaeo per. litteras invitatus ad principem in Omnasio Pisano locum Meiucinae pracifica interpretandae maximo propositio praemio , annuere recusa V1t. Adortuus est anno I 89. Ingentes divitias arte sua conjecutus erat , adeo ut cam magnificentissimas ades extruxisset , insana substructione montes Quoque
Habitus est summus artifex Morbi Gallici curandi, ita ut ipse se in eisΡa jactantiam dicat , se lucratum fuisse ultra octodecim millia coronatorum ex hoc morbo. Creditus est in curationibus ejusmodi arcano aliquo uti. Verum hoc ipse constanter inficiatus, Polono cuidam discipulo suo ut arcanum ipsum sibi proderet impense roganti respondit : Lege methodum meam ct habebis mea secreta. . Hiero mi Capivaccii Academiae Patavina Professoris ord narii de Lue Venerea Acro es , opera Philippi Schopsti edita Spira Nemetum in
Auctor in illo Tractatu de Morbis Venereis sigillatim disserit sed eo
ordine & eo rerum delectu quem in erudito Viro vix probes. Circa Theo riam inutilia multa tractat, ex Peripateticorum commentis: Circa Thera petam vero remedia quidem multa, sed parum probata, nec cum recta methodo curatoria satis convenientia congerit- . in I. Capi vaccius parum satagit primae Originis Luis Venerea: r, is Neque is est , inquit, ut quis ita furiose perscrutetur, quisnam primus auctor fue D rat illius primae luis, quia dubio procul nova est haec materia. Haec cau-- fa quomodocumque fuerit genita , perinde esset ac si quis quaereretra quodnam prius genitum esset, ovum an gallina. II. Distinguit Luem veneream in haereditariam & adventitiam. Haereditaria potest a patre vel a matre produci. Credit Vero adventitiam contrahi concubitu , lactatione , suctione Iactis , osculo ct dormitione cum infec
tis , si linteamina sint sordida sudore Oel sanie.
ΙΙΙ. Qtiadruplicem admittit curatoriam methodum I'. Usu decocto rum Guaiaci, Chinae, Sarsae- parillae, Saffafras. Inunctionibus mercu
rialibus. 3 Suffumigiis. 4'. Ope Antimonii. I V. Multis quidem describit & modum 3c tempus exhibendi decocta sudorifica ; sed in quibus tamen ne lato quidem ungue discedit a vulgari
methodo. Hanc curatoriam methodum caeteris credit praeferendam esse , ceu minus periculosam. V. Fatetur tamen 'barorum e cacius esse ad debellandam luem Oeneream 3 adeoque quotiescumque lues venerea ad summum est contumax , o corporis conditio seu viraus permittit , non improbat si quis dra 3ro utatur. Caeterum Auctor est ut inunct1o sat fricando Chirothecis , non dis manibus , a partibus inferioribus ad superiores , non a superioribus ad inferiores , ut vis unguenti per poros melius ingrediatur & ut non reperatur ultra septem vices , quia si ager non exspuit in septem vicibus , nullast Ia
535쪽
L13IR V. S p C U L U M X V I. sor V I. Circa usum suffumigiorum asserit esse 9 mi sus periculosummi inunctione , quam suffumigio : Nam , inquit ille, sussumigium petit partes uiritales. Si tamen patiens sit robustus secundum thoracem ct pulmonem , cre dii licere ad suffumigium etiam ascendere , ea ratione quia suffumigium , urputat , essicacius est inunctione VII. u ad Antimonium , ait hoc in se habere , ut vehementer solvat per vomitum ct secessum ; sed quantum ipse experientia potuit colligere ac depre-kendere , rari ssime luem superare , ita ut Auctoris ea sit sententia in lue venerea desistendum esse ab Antimonio , ct in reliquis fdendum. Caeterum Trachatus illius summa prostat in sectione posteriore Lib. s. Methodi Practicae Medicinae Hieronymi Capi vaccii, quae primum edita est
Ioanne Harimanno Beyero , Francofurti, anno IS96. FELICIANUS BETERA, Brixianus.
De cunctis humani corporis affectibus : Magna scilicet deleteria qualitate. Defebribus malignis es' pestilentibus, De Morbo Gallico, Venefico, Malignitate , Feritate , Cacurgia , Veneno , Corruptione , Putredine , Fermentatione. De putredinis pestilentis forma , morbisque 'lminanti bus , ct vulgaribus pro tertii Libri Aphori simorum ordine praesagiendis , desimptu occasione ex Peste Brixiana anni 1377. exactis a Tractastio , quae in duodecim Libris resolvitur. Ubi tota fere ars Me dica ad summum causarum , signorum , curationumque maximo cum
ejusdem quotidiano fructu , per divinum veluti quoddam sublimata est. Brixiae 1 I9 i. in fol.
PETRUs FOREsTUS, Alcmarianus, natus sa) anno Is 22. Doctoralem Lauream Bononiae adeptus est. Parisiis , Pythureis, Alcmariae, Delphis Medicinam fecit. Anno 1s s. Lugduni Batavorum in Academia pri- Tnum condita Medicinam profiteri coepit. Mortuus est Alcmariae anno IS97. aetatis suae 7 s. Obsersationum ' Curationum Medicinalium ct Chirurgicarum Libri xxx Ir. qui singuli diversis annis successive excusi sunt Lugduni Batavorum in 8
ab anno 1 9 I. ad annum usque I 6O6. Liber ultimus , excussis anno i6O6. Observationes continet xxv I. de Lue Venerea, cum Scholiis pro ea aetate nequaquam inficetis. Observationes videntur institutae ab anno 1 s 8. ad annum I s7o. Ad curationem
nullo discrimine adhibentur inunctiones mercuriales 1, decocta ligni Guai ri, Sals parillae, Radicis Chynae ; quae eo tempore usu perinde vigebant. ILLE L Mus CLOWES, Anglus, Chirurgus Regius , scripsit An-
olice anno Is 96. & Omnium Anglorum , quos noverim , primus, Tractatum de Lue uenerea cum Inscriptione sequente.
A Bries and necessa Treatise touching the cure the disea se notu usual-0 called Lues venerea , qui tertium Londini edebatur anno 1637. - Α- Ibi Auctor ille Capitibus 13. disserit de origine , contagione, signis Luis venereae , sed brevi , multo fusius velo de curatione , quam ait obtineri
536쪽
posse quadruplici vi L 1'. Suffumigiis. 2'. Unctionibus mercurialibus. 3'. Decoctis sudorificis. '. Praeparatis mercurialibus interne adhibitis , inter quae laudat Turpethum minerale, dc Mercurium quemdam , quem dia-phoreticum dicit, & cujus processiam ipse refert. Notatu dignum videtur hunc Chirurgum aegrotantibus Auctorem esse in singulis fere Tractatus Capitibus, ut peritos Medicos de morbis venereis consulant, si quis nodus inciderit difficilior quam modestiam inplerisque Chirurgis nunc merito requiraS. sa 3 Cap.
AD REL 1υs MINA Do ii s, Rhodi ginus , patrem habuit Ioannem Baptistam , Philosophum dc Medicum praestantissimuna ; fratrem vero Joannem Thomam Minadolim , qui apud Ducem Mantuae Medici ossicio functus alicFot annos, postea anno IS96. primarius fuit Medicinae Professor in Academa Patavina. Aurelius Medicinae studuit Patavit, ubi Hieronymo Capivaccio Pro fessore usus est , ut ipse a ) testatur. Deinde Medicinam Venetiis fecit ,
ac ibi edidit Tractatum de Virulentia Venerea anno IS96. in A. ad Laurentium Priolum S. R. E. Cardinalem & Patriarcham Venetiarum scriptum , Capitibus comprehensum Primis 19. Capitibus fuse dc ad nauseam disserit de definitione luis venereae , ac expendit sigillatim refutatque definitiones ab aliis propositas. Incipit in morbi originem inquirere Capite 3O. cenietque is ortum hujus virulentiae fuisse ex corruptione diversorum seminum in utero impudicarum mulierum adjuvante sorditie , per quas foeminas soldm Indicas intelligit. Illae enim mediantibus coelo , aere , aquis & locis illis ex ,, peculiari victus forma & actionum suarum sordida atque impura ina ,, nerie contra unt, vel rectius sibi ad generant hoc venenum, quod dein- is de ad nos delatum est tempore Columbi, dc mediantibus exercitibus Hispanis S Gallis per contagium serpsit. Expositis in sequentibiis Capitibus contagionis viis 1, ac differentiis , signisque diagnosticis & prognosticis luis Venereae, ad curationem progreditur , circa quam I. - Asserit b) Experimento probatum esse fonticulorum usium Galiari lica lue vexatis Opportunissimum esse . . . . . Unde fere neminem reperire licet ab hac lue detentum, qui cauteria maximo beneficio & jus, vamento e X pertu S non fuerit Tamen pro comperto haberi nonis tantum posse cauteria, ut ipsa sola Valeant integre corpora infecta ab omni labe expurgare, nisi pariter tantum praesidium aut praecesserint , aut concomitentuet , aut etiam subsequantur idoneae Antidotorum ad- is ministratione S. II. ,, Statuit scin rationem curandi per suffumigia omnino debilem is inesticacem ac prorsus Vanam esse , cum morbum integre demoliri δcis vincere pollicentur ; sed in uno casu maXime probari. . . clim nitiis mirum alicujus partis suffumigabilis dolores lenire decrevimus, cujus is utilitatis exempla multa ipse vidit.
non paucos pejora Omplomata expertos esse . . . . . oe ita exagitatos , ut fer δ
537쪽
prioreua corporis statum , nedum integrum,sernitatis habitum. , recuperaverint ..... Neque internum hydrargyri usum magis probat; licet enim ipse periculum numquam fecerit, testatur a se visos fuisse nonnullos , qui licet per multos dies devoraverint quosdam bolos, qui argentum vivum receperant, nec sanati ab ipsa lue , nec in meliorem statum permutati fuerunt. I V. Universam sa) morbi curationem a sudatione expectandam es te credit , quam movet ope aestuarii decoctorum sudorificorum ex fuat a-co , quod Regem ; salsa- parilla , quam Reginam sb) dicit l, ex China & ex samafras , vel ut ille scribit , Saxifras &c. quorum administrandorum methodum multis describit Capp. 63- ρο - . . . V. Inter c) Antidota luis venereae recenset Theriacam Andromachi, confectionem Ophoidem 6usdem a Galeno descriptam Lib. 8. De compositione Medicamentorum secundum locos. Cap. 7. Uvas passas, heuar lupi, me-choacanuum, de alia hujus generis, quae tanquam plane inessicacia dudum ab omnibus explosa sunt.
VL Mirari subit probandum suscipi a Minadoo d) Gallicum Mor
bum non esse Chimericum aut Vitium ; sed verum atqui realem. Aderant nempe ejus aetate , qui Objicerent hanc luis venereae opinionem inventam esse a Medicis, qui lucri cupidi aut aegritudinis ignari antiquo, sed male co- nito Morbo Gallici nomen imponerent , ut tegerent ignorantiam vel pecuniam ab aegris extorquerent. Et quidem facile crediderim olina non defuisse Medicos , qui luem veneream satis temere aliquando causarentur uuas1 fomitem morborum dissiciliorum quorum causa latebat, quamquam lue venereἱ non dependerent, qu1 sane culp1 nec aetas nostra satis v cat. Sed haec qualiacumque supponantur, non opinionem de luis venereae existentia , sed Medicorum quorumdam fidem elevant. HERCULES SAXONIA, Patavinus , natus anno Is si e )habuit Ludovicum , avum Hieronymum, patruum Victorem Medicos aut artis medicae Proses res eximios. Doctor in patria renuntiatus Medi
cinam per annum publice docuit ; sed sf) professione, qua fungebatur ,
Senatus Veneti Decreto sublata, Venetias se recepit, ibique Medicinam sanitando ad summam fama gloriam grassatus est. Per haec absumptis octo annis tauo cesssor Hieronymo Capivaccio designatur anno IS9O. In Academia Patavina. Anno Is 7 . Hieronymum quidem Mercurialem , quem Maximilianus Imperator ancipiti morbo implicitus ad se accersebat, in German1am comitatus est 1, sed in errore versantur g) qui Saxoniam ipsum a Maximiliano accitum fuisse narrant l, ctim enim tunc annum VIX attigisset Jices1-mum secundum , nondum eam adipisci potuerat famam , quae Maximiliano sui desiderium moveret. Decessit Saxonia anno Isso T. aetatis e. . Luis venerea perfectis us Tractatusex ore Herculis Saxoniae , Patavini, Medici clarissimi, in Academia Patavina ordinario loco Profeshoris exceptus es c. ct luci datus opera Andreghetti Andreghettii Medici σphil,sophi Patavini. Patavii i' Α- IS97'. . . Quaecumque ad luem veneream pertinent, in illo Tractam Capitibus ΑΙ enucleath explicantur, ut ferebat temporum illorum ratio.
I. Censet Cap. a. primam morbi originem non repetendam elle ab in a in Cap.
538쪽
suxu oderum , aut Saturni, Martis 2 Veneris conjunctione ,sed ab Indicari congressu mulierum , quae ex Indiis primum in Hispaniam, mox Neapolim navigarunt , ct Caroli VIII. Gallorum Regis exercitum infecerunt. In hoc tamen videtur errare, cum mulieres nullas ab Indiis in Hispaniam devectas
II. Contagionem admittit multiplicem Cap. 2. nempe usu veneris , la ratione, simplici vulvae fricatione , profuso osculo ex muliere circa oris partes Iaborante , dormitione in fragulis vel linteaminibus venefico hoc sudore repletis. Caeterum subdubitat an lues contagiosa esse possit 1'. Dormitione cum infecto , absque ullo contactu, si linteamina munda fuerint. 2'. Usu eorumdem poculorum accubitu ad eamdem mensam , ut voluit Rondeletius. 3'. Obstetricationis i ninisterio, ut existimavit Fernelius. Iure quidem de duobus primis, at de tertio contagionis modo ambigit immerito. III. Statuit Cap. luem veneream suo tempore multo seviorem esse quam ab initio : Nam , pergit ille, tria tantum observarunt priores Medici , qui de hac lue scripserunt, Aquilanus , Leonicenus, Natalis Montesaurus S c. infectus scilicet cuianeos sub forma impetiginis oe pustularum , Dolores ct Tumores contingere. Paucis post annis alia quinque his tribus connexa sunt , de fluvium capitalorum , unguium , dentium , oculorum ; ct gonorrhoea. . . Hoc tempore lues venerea est omnium malorum principium , ut ideo potius innumerae quam innumerabilessent disserentiae. Sed do his vid. supra Lib. I. Capp. 12. I3. ex quibus liquet luem veneream, etsa paucioribus symptomatis forsan stipatetur , iniutio crudeliorem fuisse quam aliquanto post intervallo. IV. Tres admittit methodos curatorias , nempe Unam usu decoctorum sudorificorum ex Guaiaco, China & Salsa - parilla ; Alteram inuncitione mercuriali; Tertiam ope suffumigiorum. Quamvis ad usum decoctorum plurimum propendeat, fatetur tamen Cap. 39. assectus venereos esse usque adeo contumaces qui decocto ligni Indici usque ad dies etiam quinquaginta semel , his , ct ter rite administrato numquam cessarunt , in deterius qapsi sunt. . . . . . In his credit satius esse medicamento uti alioquin periculoso quam insanabile malum relinquere. Porro Mercurii usum tam parum periculosum esse putat , ut ibidem Leonardi Sotalli tilabens sequatur consilium , statuatque Cum eodem , pueros ac mulieres blando linimento inungi posse , addatque se hac aestate mense Iulio mulierem inunxisse , quae integre est curata. Videtur tamen Attinor ille credidisse Θdrarorum non esse luis Alexipharmacum , sed eopiam tantum humorum viscidorum expurgare quibus expurgatis , Alexi- pharmacum prompte ct fortiter operatur. V. Usum praeparatorum Mercurialium interne exhibendorum parum probat, excepto praecipitato quodam rubro cum auro, cujus processiim ipse explicat, cujus processum jam ante ab Antonio Gallo Cap. a. & Gabriele Fallopio Cap. 79. explicatum fuisse fatetur i cujus processus, sed an nonnullis emendatus, nunc nulli bi non prostat. VI . Observationes duas refert Cap. 37. de gonorrhoea , certo falses ; Usque adeo de Medicis etiam verum est , quod de Philosophis Cicero olim dixit; nihil scilicet tam absurde dicti- , quod a Philo ophorum quodam iuctum mn sit. Sciendum est , inquit Saxonia , quod habui a quilusdam expertis G, netis. Dicunt se a gonorrhoea statim curatos usu veneris cum muliere thlypeia
539쪽
Exper mentum est verum. . . . . Hac quoque scio , si tamen litteris consignare licet , antiqua gonorrhoea plures fuisse liberatos , qui cum uxore virgine rem habuerunt , sed tunc mulier inficitur. Caeterum Tractatus ille ab Andreghetto Andreghettio editus anno 1397. constituit Lib. 9. Panthei Medicinae Seletili Herculis Saxonia , a Petro Uffenbachio ejus discipulo editi anno 16o 3. Liber totus est de Lue venerea seu Morbo Gallico. FRANCISCUs DE VILLA LOBos, Hispanus, Doctor sa) ιι Medicus, Caroli Caesaris Aulce domesticus, ac Philippi Principis, scrip- re sit patrio sermone, si D. Thomae Tamajo fides habenda sit. .. Traiado de la Enferme ad de las Bubas , quem Salmanticar prodiisse ait in folio , anno 1198. sed quem nec ipse usurpavi, nec ab ullis Bibliographis memorari memini.
Refert Petrus Bonnet Bourdelot , de quo supra pag. 4s . in Annotationibus destinatis ad amplificandum Mercklini opus De Scriptis Medicis dc in Bibliotheca Regia exstantibus Collectionem Venetam posteriorem , qtiae studio dc opera Aloysi Luisini, Utinensis Medici, Venetiis prodierat annis 1s66. dc Is 6 . ex ossicina Ziletti, ibidem iterum recusam fuisse anno Ι399. apud Baretium , cum sequente inscriptione. Aphrodisiacus sive de Lue venerea in duo volumina bipartitus , continens omnia quaecumque hactenus de hac re sunt ab omnibus Mediois consortia , ubi de ligno Indico , Salsa parillia , Radice Chinae , Memcurio , caeterisque rebus omnibus ad hujus luis pro fligationem inventis di sissime iractatio habetur , ab excellente Al si o Lusino Utinon si
Medico celeberrimo novi ssime collectus , in fol. 2. volum. Venetiis, apud Baretium
De hac altera Collectionis Luisninae Editione intelligendus est procul dubio Vir clarissimus Hermannus Boerhaave, dum in Praefatione Editioni Lugduno-Batavae ejusdem operis praefixa , de Editionibus Italicis hujusce Collectionis verba facit plurali numero , unde manifeste arguitur Colle tionem illam Gisininam in Italia semel atque iterum recusam fuisse, is 98.
Antonio, is Bibliothec. Scriptor. Hi panai
540쪽
Index Chronologicus Auctorum, qui de Liae Venerea scripserunt ab ineunte seculo decimo septimo ad hanc usque diem, cum brevi plerorumque Operum Analysi dc Epicrisi.
ROGREDIMUR sensim ad nostra tempora, ideoque
quaecumque ad Luem veneream spectant , longo rerum usu certiora fiunt, dc ad Theoriam atque Therapeiam ἡquales nunc vulgo receptae sunt, paulatim comparari vi
L Vix amplius ambigitur de prima morbi origine ex insulis Americanis, nisi forsan apud illos quibus Medica morborum hisiatoria plane inaudita est, δc qui anno ipso IIo I. censebant ante se neminem extitisse , qui venereorum morborum carios , disserentias , signa, ct curationem tradi ei. II. Una omnium confessio est morbum ex se & solo rerum non-naturalium vitio numquam generari, sed contagione tantum contrahi aut haereditate venire : Quin imb, etsi constet a parentibus syphiliticis plures morbos a lue venerea degeneres jure quasi haereditario in liberos manare , ut Strumas, Rachitidem, Tineam , Lichenes , Impetiginem &c neganr tamen Medicorum non pauci luem veneream legitimam ea ratione traduci unquam posse. III. Liquet ipsa rei evidentia venenum, seu ut vulgo dicunt, Virus venereum coagulatorium , corrosivum , phlogisticum esse , seu coagulandi , corrodendi A inflammandi facultate pollere , quod medicinae moret