P. Ovidii Nasonis Opera quæ supersunt. Tomus primus tertius

발행: 1762년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

201쪽

Suntque ea doctorum monumentis mixta virorum,

1 o Muneribusque ducum publica facta patent. Neve peregrinis tantum defendar ab armis , Et Romanus habet multa jocosa liber. Utque suo Martem cecinit gravis Ennius ore , Ennius ingenio maximus , arte rudis ; as Explicat ut causas rapidi Lucretius ignis, Casurumque triplex vaticinatur opus ;Sic sua lascivo cantata est tape Catullo, Femina, cui falsum Lesbia nomen erat.

Nec contentus ea , multos signavit amores ,

43o In quibus ipse suum fasssus adulterium et . Par fuit exigui , similisque licentia , Calvi, Detexit variis qui sua furta modis. Quid referam Ticidae, quid Memmi carmen apud quos Rebus abest omnis nominibusque pudor. 3s Cinna quoque his comes est, Cinnaque procaciorAnser: Et leve Cornifici, parque Catonis opus. Et quorum libris , modo dissimulata Perillae Nomina , nunc legitur dicta Metella , suo. Is quoque , Phasiacas Argo qui . duxit in undas , ηψo Non potuit Veneris furta tacere suae. γ Nec minus Hortensi, nec sunt minus improba Servi Carmina e quis dubitet nomina tanta tequi Vertit Aristiden Sisenna : nec obfuit illi Historiae turpes inseruisse jocos. 44 s Nec fuit opprobrio celebrasse Lycorida Gallo , Sed linguam nimio non tenuisse mero. Credero juranti durum putat esto Tihullus , Sic etiam de se quod neget illa viro.

Fallere eustodem demum docuisse fatetur , η Io Seque sua miserum nunc ait arte premi. Saepe velut gemmam dominae signumve proharet, Per causam meminit se tetigisse manum. Utque refert, digitis saepe est nutuque locutus , Et tacitam menta duxit in Orbe notam.

202쪽

TRISTIUM LIB. II.

Et quibus e succis abeat de corpore livor , 4 Is Impresso fieri qui solet ore , docet.

Denique ab incauto nimium petit ille marito , Se quoque uti servet; peccet ut illa minus. Scit cui latretur , cum solus obambulat ipse a Cur toties clausas excreet ante fores. 46o Multaque dat talis furti praecepta : docetque Qua nuptae possint fallere ab arte viros.

Nee fuit hoc illi fraudi ς legiturque Tibullus , Et placet, & jam , te Principe , notus erat. Invenies eadem blandi praecepta Properti: 46 sDistrictus minima nec tamen ille nota est. His ego successi , quoniam praestantia candor Nomina vivorum dissimulare jubet. Non timui, fateor, ne , qua tot iere carinae , Naufraga , servatis omnibus , una soret , 47o Sunt aliis scriptae , quibus alea luditur , artes. Haec est ad nostros non leve crimen a VOS.

Quid valeant tali; quo possis plurima jactu

Fingere , damnosos effugiasve canes. Testera quot numeros habeat e distante Vocato, 47 IMittere quo deceat , quo dare missa modo. Discolor ut recto grassetur limite miles , Cum medius gemino calculus hoste perit. Ut mage velle sequi sciat, & revocare priorem ;Ne tuto fugiens incomitatus eat. ψ8o Parva sedet ternis instructa tabella lapillis , In qua vicisse est , continuasse suos. Quique alii lusus , neque enim nunc persequar omnes ,

Perdere , rem caram , tempora nostra solent.

Ecce canit formas alius jactusque pilarum: ASI Hic artem nandi praecipit, ille trochi. Composita est aliis lacandi cura coloris ;Hic epulis leges hospitioque dedit. Alter humum , de qua fingantur pocula , monstrat: Quaeque , docet, liquido testa sit apta mero. 49O

203쪽

I96 P. OVI DII NA SONIS

Talia sumosi luduntur mense Decembri ;Quae damno nulli composuisse fuit. His ego deceptus non tristia carmina feci ;Sed tristis nostros poena secuta iocos. y s Denique nec video de tot scribentibus unum , Quem sua perdiderit Musa ζ repertus Ego. Quid si scripsissem mimos , obscena jocantes . Qui semper vetiti erimen amoris habent In quibus assidue cultus procedit adulter ;soo Verbaque dat stulto callida nupta viro. Nubilis hos virgo , matronaque , Virque , puerque , Spectat : & e magna parte Senatus adest. Nee satis incestis temerari vocibus aures ;Assuescunt oculi multa pudenda pati. 3os Cumque sesellit amans aliqua novitate maritum, Plauditur; & magno palma favore datur. Quoque minus prodest , poena est lucrosa poetae ;Tantaque non parvo crimina Praetor emit.

Inspice ludorum sumtus , Auguste , tuorum ;s r o Emta tibi magno talia multa leges.

Haec tu spem sti , spectandaque saepe dedisti :Majestas adeo comis ubique tua est. Luminibusque tuis , totus quibus utimur orbis , Sceniea vidisti lentus adulteria. si s Scribere si fas est imitantes turpia mimos , Materiae minor est debita poena meae.

An genus hoe scripti faciunt sua pulpita tutum ;Quodque libet, mimis scena licere dedit Et mea sunt populo saltata poemata saepe ;Iao Saepe oculos etiam detinuere tuos.

Scilicet, in domibus vestris , ut prisca Virorum , Artifici fulgent corpora picta manu 3 Sic quae concubitus varios Venerisque figuras Exprimat, est aliquo parva tabella loco. sas Utque sedet vultu fassus Telamonius iram , Inque oculis facinus barbara mater habet :

204쪽

TRISTIUM LIB. II. 19 T

Sic madidos siccat digitis Venus uda capillos et Et modo maternis tecta videtur aquis. Bella sonant alii , telis instructa cruentis ;Parsque tui generis , pars tua facta canunt. I 3o Invida me spatio Natura coercuit arcto , Ingenio vires exiguasque dedit. Et tamen ille tuae felix aeneidos auctor, Contulit in Tyrios arma virumque toros ;Nec legitur pars ulla magis de corpore toto , 33 SQuam non legitimo foedere junctus amor. Phyllidis hic idem , tenerosque Amaryllidis ignes , Bucolicis juvenis luserat ante modis. Nos quoque jam pridem scripto peccavimus uno. Supplicium patitur non nova culpa novum. ΙΑΟ Carminaque edideram , cum te delicta notantem Praeterii toties jure quietus eques. Ergo , quae juveni mihi non nocitura putavi Scripta parum prudens , nunc nocuere seni Sera redundavit veteris vindicta libelli . N FDistat & a meriti tempore poena sui. Ne tamen omne meum credas opus esse remissum , Saepe dedi nostrae grandia vela rati. Sex ego Fastorum scripsi totidemque Iibellos ;Cumque suo finem mense volumen habet. II Idque tuo nuper scriptum sub nomine , Caesar , Et tibi sacratum sors mea rupit Opus. Et dedimus tragicis scriptum regale cothurnis ἔQuaeque gravis debet verba cothurnus habet. Dicta que sunt nobis , quamvis manus ultima coepto II Defuit , in facies corpora versa novas. Atque utinam revoces animum paulisper ab ira lEt vacuo iubeas hinc tibi pauea legi lPauca, quibus prima surgens ab origine mundi, In tua deduxi tempora, Caesar , opus e 36 Aspicias , quantum dederis mihi pectoris ipse ;Qtio ciue lavore animi teque tuosque canam.

205쪽

198 P. OVID. NAS. TRIST. L. II.

Non ego mordaci destrinxi carmine quemquam , Nec meus ullius crimina versus hahet.

16s Candidus a salibus suffusis selle refugi :Nulla venenato litera mixta joco est. Inter tot populi, tot scripti millia nostri , Quem mea Calliope laeserit, unus ego. Non igitur nostris ullum gaudere Quiritem 37o Auguror , at multos indoluisse , malis. Nec mihi credibile est quemquam insultasse jacenti Gratia candori si qua relata meo est. His precor , atque aliis possint tua numina flectio Pater i o Patriae cura salusque tuae ls 3 Non ut in Ausoniam redeam , nisi forsitan olim , Cum longo poenae tempore victus eris. Tutius exsilium , pauloque quietius , oro ἔUt par delicto sit mea poena suo.

206쪽

Μ issus in hane vanio timidi Iiber exsulis urbem dDa placidam fesso , lector amice , manum. Neve reformida , ne sim tibi sorte pudori e Nullus in hae charta versus amare docet. Nec domini fortuna mei est, ut.debeat illam sInfelix ullis dissimulare jocis. Id quoque, quod viridi quondam mali lusit in aevo , Heu l nimium sero damnat & odit opus. Inspice quid portem e nihil hie nisi triste videbis , Carmine temporibus conveniente suis. . t Io Clauda quod alterno subsidunt carmina Versu , Vel pedis hoc ratio , vel via longa iacit. Quod neque sum cedro flavus , nec pumice laevis ;Erubui domino cultior esse meo. Litera suffusas quod habet maculosa lituras , I sLaesit opus Iacrymis ipso poeta suum. Si qua videbuntur casu non dicta' Latine δIn qua scribebat , harbara terra fuit. Dicite , lectores , -si non grave , qua sit eundum ,

Quasque petam sedes hospes in Urbe liber. 2ol iv

207쪽

2Co P. OVIDII NASONI s

Hare ubi sum lingua surtim titubante locutus , Qui mihi monstraret, vix fuit unus , iter. Di tibi dent, nostro quod non tribuere parenti, Molliter in patria vivere posse tuLa I Duc age , namque sequor: quamvis terraque marique Longinquo reseram lassus ab orbe pedem. Paruit; & ducens , Haec sunt Fora Caesaris , inquit: Haec est a sacris quae via nomen habet. Ηle focus est Vestae , qui Pallada servat di ignem rao Hie fuit antiqui regia parva Numae. . Inde petens dextram , Porta est, ait, ista Palati: Hic Stator et hoc primum condita Roma loco est. Singula, dum miror , video fulgentibus armis Conspicuos postes , tectaque digna Deo. 3 3 Aii Iovis haec, dixi, domus est 3 quod ut esse putarem, Augurium menti querna corona dabat. Cujus ut accepi dominum , Non fallimur , inquam :Et magni verum est hanc Iovis esse domum. Cur tamen apposita velatur janua lauro 4o Cingit & augustas arbor opaca fores Num quia perpetuos meruit domus una triumphos 3 An quia Leucadio semper amata Deo 3 Ipsa ne quod sesta est an quod saeit omnia festa pQuam tribuit terris , Pacis an ista nota est 4 3: Utque viret semper laurus , nec fronde caduca Carpitur ; aeternum sic habet illa decus λCausa superpositae scripto testata coronae Servatos cives indicat hujus ope. Adjice servatis unum , Pater optime , civem , so Qui procul extremo pulsus in orbe jacet.

In quq poenarum , quas se meruisse fatetur , Non facinus causam , sed suus error habet. Me miserum i vereorque locum, venerorque potentem Et quatitur trepido litera nostra metu.

I Aspicis exsangui chartam pallere colore Aspicis alternos intremuisse pedes

208쪽

Quandocumque , precor , nostro Placata parenti Isdem sub dominis aspiciare domus. Inde tenore pari, gradibus sublimia celsis , Ducor ad intonsi candida templa Dei. 6o Signa peregrinis ubi sunt alterna columnis Belides , & stricto barbarus ense pater :Quaequa viri docto veteres cepere novique Pectore , lecturis inspicienda patent. Quaerebam fratres , exceptis scilicet illis, 6 1 Quos suus optaret non genuisse parens. Quaerentem frustra custos me , sedibus illis Praepositus , sancto jussit abire oco. Altera templa peto, vicino iuncta theatro e Haec quoque erant pedibus non adeunda meis. 7o Nec me , quae doctis patuerunt prima libellis , Attia Libertas tangere passa sua est. In genus auctoris miseri fortuna redundat;

Et patimur nati , quam tulit ipse , fugam. Forsitan & nobis olim minus asper , & illi 73Εvictus Iongo tempore Caesar erit. Di, precor, atque adeo, neque enim mihi turba roganda est, Caesar , ades voto , maxime Dive , meo.

Interea , statis quoniam mihi publica clausa est , Privato liceat delituisse loco. SoVos quoque , si fas est , confusa pudore repulsae

Sumite plebeiae carmina nostra manus.

E R G o erat in satis Scythiam quoque visere nostris 3

Quaeque Lycaonio terra sub axe jacet λNec vos, Pierides , nec stirps Latoia , vestro Docta sacerdoti turba tulistis opem Nec mihi , quod lusi vero sine crimine , prodest ; I

209쪽

zo a P. OVIDII NASONIS

Plurima sed pelago terraque pericula passum Ustus ab assiduo frigore Pontus habet. Quique fugax rerum , securaque in Otia natus ,1 o Mollis N impatiens ante laboris eram ;Ultima nunc patior et nec me mare portubus orbum Perdere , diversae nec potuere Viae. Suffecitque malis animus : nam corpus ab illo Accepit vires , vixque ferenda tulit. Is Dum tamen & ventis dubius jam har & undis, Fallehat curas aegraque corda labor. Ut via finita est , & opus requievit eundi, Et poenae tellus est mihi tacta meae ;Nil nisi flere libet : nes nostro parcior imbera o Lumine , de verna quam nive manat Aqua. Roma domusque subit, desideriumque locorum ,

Quidquid & amissa restat in Urbe mei. Hei mihi l quod nostri toties pulsata sepulcri Janua , sed nullo tempore aperta fuit las Cur ego tot gladios fugi l totiesque minata Obruit infelix nulla procella caput

Di , quos experior nimium constanter iniquos , Participes irae quos Deus unus habet ;Exstimulate , precor , cessantia fata ; meique 3 o Interitus clausas esse vetate foreS.

H AE c mea , si ea su miraris , epistola quare

Alterius digitis scripta sit : aeger eram. AEger in extremis ignoti partibus orbis , Incertusque meae paene salutis eram. 3 Quid mihi nunc animi dira regione jacenti Inter Sauromatas esse Getasque putes Nec coelum patimur , nec aquis assuevimus istis ;Terraque nescio quo non placet ipsa modo.

210쪽

TRISTIUM LIB. III. IOI

Non domus apta satis : non hic cibus utilis aegro :Nullus , Apollinea qui levet arte malum. Io Non qui soletur , non qui labentia tarde Tempora narrando fallat, amicus adest.

Lassiis in extremis jaceo populisque locisque et Et subit affecto nunc mihi, quidquid abest.

Omnia cum subeant; vincis tamen omnia , conjux : IF Et plus in nostro pectore parte tenes. Τe loquor absentem et te vox mea nominat unam INulla venit sine te nox mihi , nulla dies. Quin etiam sic me dicunt aliena locutum , Ut foret amenti nomen in ore tuum. 2

Si jam deficiat suppresso lingua Palato .,

Vix instillato restituenda mero , Nunciet huc aliquis dominam venisse , resurgame Spesque tui nobis causa vigoris erit. Ergo ego sum vitae dubius : tu forsitan illic asIucundum , nostri nescia , tempus agis λNon agis , affirmo et liquet, o l carissima , nobis , Tempus agi sine me non nisi triste tibi. Si tamen implevit mea sors , quos debuit, annos , Et mihi vivendi tam cito finis adest ; 3o Quantum erat , o magni, perituro parcere , Divi iUt saltem patria contumularer humo . Vel poena in mortis tempus dilata suillat, Vel praeceptiset mors properata fugam. Integer hanc potui nupetr bene reddere lucem: 33 Exsul ut occiderem , nunc mihi vita data est. Tam procul ignotis igitur moriemur in oris 3

Et fient ipso tristia sata loco λNec mea consueto languescunt corpora lecto. Depositum nec me qui fleat , ullus erit. 4o Nec , dominae lacrymis in nostra cadentibus ora , Accedent animae tempora parva meae. Nec mandata dabo nec cum clamore supremo Labentes oculos condet amica manuS.

I vj

SEARCH

MENU NAVIGATION