Conciones siue Conceptus theologici, in omnes totius anni dominicas ... Auct. r.d. Petro Besseo ... A r.p.f. Hippolyto Maria Tagliapetra Veneto ... nunc primum in lucem editi. Tomus primus secundus

발행: 1615년

분량: 853페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

Eritis sicut Dijὶ J Christo omnia mundi regna in

deserto monstravit Θ& Ioannes hodie Messiae digni- 3. rate, ut superbiat, essicere conatur; f Tu quis M. Cum populus Isracliticus a Propheta Samuele I. regem postulasset, qui eos in pace regeret,a belli tumultibus citerethir,& qui pugnantes duceret ac precederet; tandem Voluntati eorum morem gerenS, , Saulem capite, & ceruicibus altis inter omnes prominentem,eis in Regem vnXit. Qtramuis autem for,ina digna imperio ellet & conspieuus,fuere tamenta,

filii Belia detractores & maledici, qui conspiratio- x-- ne inita inter se dixere: f Num saluare nos poterit iste Z J despexere eum, velut unum detritti, mi Regia dignitate indignum,atque alium, si quidem. Potitissent, in Regcm adoptassent. Id ipsum hodie in Evangelio nostro contingere Video. Is ipsenam-

que populus sepius a Dc' cuius Samuel figura erat; l

Rege p0stulauit, & per Prophetas edixisti me Rege illum dςsideratu cunctis gentibus, Christum, inqua

Messiam exoptauit; quem temporaliter regnum adire, ac populo praeesse, eumque ab Omnibus gen- tibus defendere debere sperabant, quod tamen spiritualiter abunde praestitit. Plures siquidem Pro-ipheta: hunc a Deo Regem contenderunt , ut id pris tmis Moyses: f:Domine mitte,quem missimaSesci&post illum Isaias: Mitte agnum Domine dominatoe, rem terrae:Jdc Dauid quoque i n minus; Molpeli nacaelos tuos & descede. alij numeri auctoritate, sanctitate conspicui. ciserum ortinium precibus iac Votis Deus annuens, rege que tan pero desideracthantiillis destinauit Iesum Christu, qui ininudi hunius medio costi uixi , secus ac Saul eminebat, si naput super o nnes omnino homines. estvrens, atquς tuniuersos dignitate tr psteddς's. Nam tametsi qua'tu homo,a ceteris mort liu non dilhqrrς ,

232쪽

quantum Deus, o nnes impe abat ,δc ceteris emino

r.Corio. bat sublimior. Quo alludens in epistola Apost. ait Caput autem Christi Deus. J Quod alitem Sauli iti. . regem electo accidis, id ipsum Christo contingete hodie videmus: filhenim Belial, impii ac malevoli, eum despiciunt ac vili pendunt, fabri filium nunu -

pantes, qui in principe daemoniorum eijciat darin nia, quique eos regere ac defendere a periculis ne queat . Ideo eum vi caput & principem agnoscere nolentes,Ioannem Baptistam adeunt, eumq; Vtrum regnum capessere vetit interrogant, illiusque sententiam em ungere conati aiunt, Tu quis es ZJ Haec scilicet summa ac medulla legationis huius est 1, iams vero videndum retiat, quid legatis Ioannes res,on

Ioanni, Cum Sacerdotes hi ac Levitae, a Synagogae princi

responsu. 'b Ostinati, leSationem ac cetera quae in inadatis' ' mibebant exposuissent ; his loannes verbis respodit: Quasna ipse sim,neminem vestrum latere existimo; qua domo natus, qua stirpe progenitus sim ; omnes nouistisi: Zacharias mihi pater est, mater aut Elizabeth, qui in medio vestrum in montanis Iudaeae c&morantur,& inter cognationis meae primos num rantur.Scitis adhaec,quo tpe urbe egressus sim,minclo vale dicens , quo in desertum hoc quietis& con- j teplationis ergo secedere , corpusq; hoc amiserem. Atq; : si hanc me vitae ratione hactenus seruasse vidi stis,in rupibus concionando, via ritu versias o emon- strando, ac populi desiet 1 corripiendo. Neminem

et fugit,de tribti Levi me este & de progenie Aaron, ad quam mmmu PGtificiu diuino iure spectat. me autem hodie me adieritis petitu,quisham sim, penitus ignoro: tam fit ut libere respondeum, Vosque sin. ibo ab omni dubitatione liberem, oico, me, nec Mettiani Iesectionem, nec Eliam nec aliquem e

Perinde Dan, I

233쪽

Perinde ac si dicere volitisset: scire time vultis, vitta vetus ille Elias sim, de quo in antiquis Regum 3 annalibus: aut magnus ille Prophetes, cuius mem, I 8. 19.nit liber Deut. si pius quippe in sacris literis,utrunq; Deηt. IS. hunc ante finem seculorum in mundum venturum legistis: at non cogitatis, alium adhuc in iisdem lit ris promitti, idque circa tempora adirentus Messiae: de hoc locutus videtur Isaias clim ait, Vox clamantis in deserto,parate viam Domini: J de me autem, Propheta,&non de alio , locurus est Est forsitan vox i lia,cuius Psittes inenainit, L Vox Domini super aquas multas: J eo quod Ioannes non procul a Iordanis ripa csicionaretur,magnaque fumina eius praedicationi b. assuescerent. Vox illa f in virtute & magnificentia, quae per desertu reboat,. milites sono suo percellit,i Herodi metu incutit: fVox ipraeparantis ceruos,J .i. peccatores ad vitae melioris i , semitam reuocans: & reuelabitcsidens a Jquae nimi rum filium De1, sub humanitatis nostrae tegmine latitantem, digito monstrauit suo, dicens, s Ecce a- 'Dan. ti

gnus Dei. JAd hanc vocem sistite cursum Philosephi, ve- AristLb.

straque huc proferet axiomata, S Videte,num,iuxta de interia scitum vestrum, s.Voces sunt signa conceptuum, JChristus cum verbn in sit, ac Pti is aeterni imago & conceptus, Ioanes vere se voce appellare queat, cum sit minus, ut Christimi mundo an nunciaret ac desi- gnaret. At signum est ,quod non nisi vox est,& vox quae non nisi signum ; signiticans nanque loquitur, '&loquens significat, utque significet & loquatur,eXclamat.Atque ut Vox conceptum ircerpres est, voluntatis index, intentionisci, nostrae designatrix, ita, min. Ioannes omnium diitinorum conceptuum volunt tumq; interpres erat, atq; hoc ut demonstrCt aperte L . testatur, Ego vox clamantis in deserto. '

234쪽

116 DOMINICA III.

quam exstitit: nam si illa Petri vox ditiina&instar in rati.IS. oraculi habita fuit, dum ait, id ues Christus filius Dei vivi prae raucedine tamen desecit,quands' Dominum suum in amara passionis nocte ter negauit, Maitt.26- Non noui hominem. At Ioannes semper vox est,ioanni nec unquam clamare desijt, aut raucedinem passus VOX nutar: quam & Herodes,licet gladio resectam, audire quam p i sibi tamen visus est, dum ait, D Quem ego decollauisa rauce- Ioannem,ipse surrexit a mortuis,& virtutes operari Vinquam quae vitae per omnia resipo --- λη' debat, si enim vox in desierio clamitabat, vita quoque in deserto erat, inque desierio penitentiam ag ID. - bat:&utrumque verbis illis continetur, fVox clamantis in deserto.J Vox quae prae metu non conticescit, quae minas non metuit, supplici, non tenetur: vox inquam, te

ID. cf. RRRq0δm diLi poterit, quod de peruersis rectoia' ribus ait Isaias, fCanes muti,non valentes latrare. JVae autem vobis canes perfidi & canum nomine in- . . . digni 4qui ob frustum panis, furi aditum datis, omniaque diripi sinitis. Ve tibi infelix Concionatoriqui sub specie boni,& spe lucelli alicuius temporalis,obmutescis, peccantibusque conniues,quos castigare 'γ. cc tra deberes &corripere.At horum de numero non est Ioannes, semper vox est,& nunquam clamare desinit, Messiς dignitas cum ei offertur,vox est,& , Dan I. cffamat, Non sum ego Chri itus.JQuando in Blitu- M ait.3. dine commoratur, audiamus ut exclamet, Facite fructus dignos p nitentiar.J Cum in carcere coni jci- . M AE .6. .tur,coram regibus clamat, fNon licet tibi habere uxorem fratris tui. J O vocem admirabilei n- i

. . stantem.

QRplςnu Aegyptij, ut sapientem aliquem & cordatum vi- Hierogly' exprimerent, manus cum ori admouentem Pni u- pingebant: verae sapientiae signtim esse docentes,

ore proloqui, re manibus operari. Si verum hoc,

235쪽

ADVENTV s. III

quis nostro unquam Ioanne sapientior extitit, cu-iUS. manus nunquam cessarunt, semper aliquid ad Dei laudem & gloriam operatae sunt l, vox quoque nunquam clamare des)t,ίParate viam Domini, pq 3 nitentiam agite,rectas facite semitas Dei nostri. hodie quoque in solitudine vociferantem audio, fEgo I vox clamantis in deserto, cIn Canticis legi, fCollum tuum sicut turris eburnea:Jquod Ioanni nostro optime quadrat. Colli autem proprium est,uerba transmittere,ut vox eademcflerat,capitique membra inferiora coniungere. I annes autem vere vox fuit, quae Verbum aeternum imundo reuelauit, quique homin , qui membra sunt Ecclesiae Christis qui caput cist,coniungere studuit. Et quoniam tentationes daemoniacae collum hoc impetere hodie debebant, permisit Deus, ut ipsum initar turris aduersus omnes inferorum m chinas inexpugnabile & inuincibile foret: δί quo niam eum Messiae honorem sitire in primis oportebat , sponsique Ecclesiae gloriam promouere, turrieburneς comparatur. Idque non sine mysterio. Eburenim elephantis Deus est', oui inter omnia animalia maximus honoris vindex est, adeo ut nulla patiatur adulteria. An non hoc est figuras adaptare ecce v

Tria olim per Prophetam mundo deesse conquaesus est Deus,veritate scilicet,misericordia,ac cognitione Dei,verba aut haec sunt, Non est veritas,non est misericordia,& no est scientia Dei in terra.J Tria autem haec vox sancta in desertis exclamans edocet,

idque ratione quada admirabili,& propemodu diuina. Veritate quidem dum dῖ, f Consessus est, &non Io . tinegauit,quia non sum ego Christus. JCognitissem vero Dei, dum Messiam demonstrat, & Verbu Dei apud nos habitans; dicendo, f Medius vestru stetit, quem vos nescitis. J Denique mis ericordiam, quin,

236쪽

DOMINICA III

do benignitatem spirans& compassione motus, de animarum perdendarum salute sollicitiis , poenitentiam praedicat,atque in hanc rem aperte profitetur,f Ego vox clamantis in deserto. Id est Chrilii Iesu, qui etiam concionando docendoq; exclamauit,ut ait Lucas, Hec dicta clamabat.J significare aut voluisse Ioannes videtur, Christus ego idem docemus,vox eius es mea unum sunt. Vnde boni metoris Predicatorisque ossicium esse apparetri eundem,que Christus,sne respicere,eadem c hiu loqui Voce,& emtam vitam ducere. Id Cyrillus ea .isa e Grecorum Pa rum catena, mani sestum reddi tur,quaestionem instituit,cur Irius cum septuaginta seniores Moysis successores institueret,dixerit, Auseram de spiritu tuo,& trada illis,JS reseoiadet, nomnisi summa id prudentia iaci iam , dc Deum consulto spiritum Moysis septuaginta illis seniorib. disti i- huisse,ut hinc populo euidens fieret,idem omitto cuMoyse eos lena proloqui, tu ab eodem utrosque spuritu impelli ac dirigi; simulque unumquemque nostrum admoneret, a spiritu singulari ne se duci sin ret,quo nihil Ecclesiae nos Tae accidere potest cal mitosiqS. soriania ista animalia, de quibus initio Ezechielis legitur,leo,Vitulus, aquila, & homo, variaeque rotae inter se connexae ab eode spiritu mouebariar, fQuocunque ibat spiritus, illuc eunte spiritu, & rotae pM 1 iter eleu Mantur sequentes eum, dcc. J Vt hinc scilicet manifestum fieret,in Ecelesiae corpore, sub quo tot hominum genera tamque varia continentur,

quorum alij instar auium subtiles, alij instar vitul rum & iumentorum stupidi ac bardi, alij instar temnum rabidi& truculenti, alij denique instar hominum benigni dc astabiles sunt,adhaec ubi tot rotae Scorbitae,tot repugnantes voluntates,tam variae intentiones,tain discrepanteo humores ι omnia tame haec ad

237쪽

ad spiritus unius motum, iuxta unius fidei directi nem,uniusque religionis praescriptum impelli& dirigi. Ad hoc Philippeses hortabatur Paulus ad unionem scilicet spiritus,ad voluntarum cospirationem:.s si qua secietas spiritus, si qua viscera miserationis, implete gaudium meum,ut idem sapiatis, eandef-dem habentes, unanimes idipsum sapientes , Ac. JHoc autem spiritu impelliebatur Ioannes noster,

cum millam in animo imaginationem,cogitatione, Voluntatemque, nullum in ore Verbum haberet,

quam quod Deus & cogitaret &vellet & loquere tur. Vn de de se locutus ait, Ego vox clamantis. JHebraicam hic phrasim notate,ac modii loquendi Rabinis usitatum, fEgo vox clamatis,id est, Dego voxclamans,Jqualis est, terra promissionis, J pro, spromisia.J Locutionis autem sensus hic est, id agitis Iudaei Z quid hac me oratione compellitis, cur haec mihi enccinia deferiis Z Videtis me in deserto, in solitudine,in loco horrido & inamoeno pr dicaritem,& ecce ad desitias me reuocare,atque ad vitam molliorem traducere me satagitis ξ purpura, coccinum, trabea ipQs honores comitata 2lent,& i)s v lvi individuus comes adhaerescere ; me tamen dura. melli pello, velut siluestrem & ctemicolam amicietum aut potius coopertum cernitis. Solent Principes de Reges logo seruorum & domesticoria agmine stipari, equidem inflar Maachoretae, Qtitudinis amanS, nullOS praeter cautes peti as , de feras socios

habeo.Palatia Regu Musica dc symphonia perstressi epunt, pretiosisse ulis menta eorum instructae sunt; ipse vero antra dc speluncas ferarum incolens, noctes Ic dies in oratione transigens, δί assidue t gens ac gemens, locustis dc radicibus herbarum vici ito,ac frigida mihi potus est. Quid igitur hac mihi dignitatem offertis,cur reges a me declaratis, qui omnea honoreo exosus dc detestatus ium,quiq; tarn

philip. 2. Vnio fide

libus ii cessaria.

di me

dus a

238쪽

V eri con

ab adolescentia inedia corpus macerare, eamque vidclicias ducere didici; Quamobrem hinc vos pror pite,domum reuertimini mihil enim sum aliud, qua vox clamantis in deserto. Duobus verbis duos quoque includit sensus, pri-εionato --Vocem esse, sed Vocem clamantem : d ris munus suggestu aliquo aut cathedia, sed in deserto; vtyeri concionatoris in magna aliqua ciuitate concionantis munus & partes designaret. Hoc pori 'ei consilium stiggerit Esaias, super montem inquit,l excet sum ascende,tu qui euaseelizas Sio, e cxalta in fortitudine voce tua qui euagelizas Ierusa le.)Dicere Propheta voluit, Tu qui IeroQlymis evagelizas noli cogitare in Bethania, vel Emaus,aut ali s opidulis te versari, sed in vastata quadam ciui . tate; viiijS&abominationibus resertissima agere, ideoque locum capacem & spatiosum tibi deligendum , & loco cathedrie Petram aliquam aut mon-

tem consceladendum,4 hade magna voce claman- . . dum,Vt omneS te peccatoreS scelerum lethargo odi

pressi exaudire queant.Ait, clama, id es vocifera- .re,insurge,peccata audacter coargue, delinquentes

libere mitiga;noli blandiri, noli auribus eorum benedicendo, & eloquentia pomposa, fucataque in

i seruire.

Isbcrati viro disertissimo monumentum veteres Fab. γ posuere,cui sirenem arieti insidentem,& lyram in

I usi HQb' nu tenentem imposuere. Innuere volebant,aut pΟ-

lib. I. c 3' tius tacite eum stigillare, eloquentiam illius, quae per arietem designata, enervatam ac seminea fuisse, nihilq. virile,aut masctilum cotinuisIe. Et quoniam signum Arietis Oratorum Poetarum voci salutar' dicebatur & propitium, hinc Mercurio eloquentiae praesidi sacer erat: sirenes aute, monitra illa marina,quae forma & venuitate conspicuae erant,& ly kas manu gestabant,homines in animalia transim

tabant.

239쪽

. tabant,& pellaci suo cantu eosdem in breuia & vada, in quibus naufragium patiebantur,ina pellebant. Cum tuit hoc ei post obitum monumentia ponerent, . designabarit, dicendi illum arte, Ac numerosa elo--queiatri,in bruta homines coniiciti sic: cu boni econtra ora oris sit , selinos hominiim mores ad humanos,& ciuiles traducere:& miseros in sities,& voragines rapuiste,que alios scopulis illisos.& mari vitiorum immersi,s educere oportuisset. Caveat igitur tabi Christianus Ecclesiastes, ne femineci hunc Oratore imiretur, sed steritorea voce exclamet,antia talia peccatoreS, inquam,in veros homines conuertat,ut ad rationis praescriptum vitam instituant: ite aut musicos naodii letur numeroS,auditor Egregia,nume- rosaq. oratione, verbis fucaris Ic pigmentatis, i ribtis l. asci titi)s deiectando, sed in sacratissimo A L. VentuS tempotu non nisi de lacrymis, ieiuni js , ele . mos, nis, precibius loquatur, poenitentiamq. singulis periodis commendet, ad imitationetia,LIoannis, deserto clamantis.1 Clamate vos etias i Ecclesiastae,ila ab omni assentatione abstinete: quam In Demostiaene, oratorurn sui temporis principe, reprehendit olim momtis ille Cynicus: cum enim in caupona coenaret,Demosthenem forte praeteret intem vidit, quem cum ad coenulam inuitaiset, & ille excusare cepit let, ait Dioge nes, putasne,inquit, hoc tibi dedecori fore,si caupo nam mecum sitibeas, cum null4 praetereat dies,quata Dominias tuus eande non ingredietur: per Dominuautem Athenaenses denotabat, quorum auribus inseruire,qtiolum voluntati morem gerere Demosthenes,cum ad eos verba haberet,adorando, assentando, non secus ac seruus Domino, ad illius nutum , uirectionemque verba, factaq. componendo selerent. Hoc perpendant oratores Euangelici,& cogitent, se, dum veritatem non sincere donuntiant,

deat.

Adulari

no debet. Aelia. l.9.

240쪽

DOMINICA III.

. ad tuersus peccatores non inclamant,auditoribus placere gestiunt, omnibusque fatisfacere connivendo, adulandoque conantur; populi se seruos &mancipia efficere, ac vero poplicolas posse nominari. At non erat horum de numero Ioannes noster, qui ad uersus peccatores clamare non cessabat: s kgo vox

clamantis. JAd jund ς /mJntis. Clamandum siquidem est,illimriori sarire *nnunciatur, atque instar buccinς tubaeri; ori ;, 'ςX nda, hiiinc in Isaia legimus: f Quasi tuba alta Vocem tuam. J Nam ut tuba militum animos Atim os 'pyqlium ac dere, dc sanguinis sundendi orexin' . eXcitare consueuit;ita Sc cocionator aduersus delinquentes & impsos debet insurgere , eosdem adhortari, ut aduersus mundum alma induant, sanguinis

etiam sitim in eorum animis ex itare,Yt carnem e superenti enervent.. Ita autem faciebant Apostoli, qui in pnedicationib. suis in tantum vocem sustollebant, ut omnes eos Vt AE P.L 'brios,& musto madentes intuerentur, ita quippe is

in Aetis cor um scriptum legitur. Quin dc Christumi omnium concionatorum principem Euangelista in tantum clamasse ait, ut sui eum insanum,&mente captum putarent: fEt cum audissent sui ,exierunt ne nere eum , dicebant enim, quod in furorem versus, ct est. J Et profecto mundus eos concionatores fatuos,b i. . & ament putat, qui aduersus peccata in surgunt, conniventes autem dc palpones suspicit, dc demi

ratur . . Q

Cum Angelus ille a Deo missus in monte Sinaicum Mo se ageret, fulminaque dc fragores circum God ab. strζperenti populus palpitans, & tremens auia' dire vocem eius noluit, sed ait, D Loquere tu nobis

Moyses,non loquatur nobis Dominus,ne sorte m riamur.J Hodierna die id ipsum perfamiliare est,net mo,concionatores honoris diuini etelo accensbs, Angelos

SEARCH

MENU NAVIGATION