장음표시 사용
761쪽
Exo.3. Ostendere Moysi cum vellet Deus, Israelitis multa quidem in Aegyptiaque seruitine mala tot
raturos, verum omnibus ijs tandem incolumes emersuros, nullumque vel minimum ijs detrimentum passuros, rubum ardentem, nostes atque dies succensum, & tamen flammis non cedentem , sed
integrum perseuerantem,in deserto Synes illi ostendit. Rubus ille populi Israelitici,& flamma,tribula- Magnu ti'num figura erat;designabatque ad octilum affli- speci acu. ctionibus illos non cessuros, sed e contra valentius tu videre obnixuros;atque ut Moyses tanto spectaculo dc rei constante magnitudine stupefactus,magnam id visionem es. aliquem l se dixit, ita non minus miraculum nec insolentius amore di spectaculum csse censeo,hominem,medijs in tribu uino in lationibus constitutum, in amore Dei firmum per-gruentib. sistere,& ab illius obsequio non diuelli. tentatio Huiusmodi erat Apostolus Paulus, qui de se, a. nibus. lijsque Christum se imitari credentibus locutusait, In omnibus tribulationem patimur, sed non an-I. Cor. q. sustiamur, persecutioncm patimur, sed non der linquimur . J Adeo quod ceteri, ut ita ad lineam . reuertar,dedecori,&ignominiae sibi verterent,ipse sibi Apostolus laudi gloriae duceret, quod que illos ad terram deijciebat,huic noui meriti materia foret. Tribula- Eadem sornace, & carbones nigri, de prunae amtio sorna dentes egrediuntur: tribulationes porro, ut pauloci compa--dicere memini,in sacris literis, igni,& fornacirata. comparantur. Et ex illis velut e fornace succensa, peccatorcs vclut atri carbones, impatientiae fuligine furni,iusti quoque, ore diuino dccximia erga proximum caritate succe0si,sicut candentes prunae prodeunt.. Huiusmodi erant illi, de quorum caritate locu-RO.8. est Apostolus: ΓQuis ergo nos separabit a cariatate
762쪽
tate Christi 3 tiibulatio an angiistia Z an fames 3 an nuditas Zan periculum ξan persecutioὶJDuo,carcere Pharaonis,eodem tempore captiui egredicbantur, hic ad regios honores sublimandus ΘΠ ille vero supplicio extremo assiciendus. Carcer hic, ut allegorice rem exponam, tribulationis symbo- .. . tum est, quae diuinae maiestatis carcer est, & e quo . duo saepe captiuorum genera egredi videmus, sed qdiuersa sorte donandorum , iustos quidem caelo 'stibus tronoribus, & aeterna beatitudine mox post hanc vitam donandos ; peccatorcs vero , Velut reprobatos, & reiectos, grauissimis supplici js cruciandos .
Vii ga illa prodigiose, quam Deus Moysi in mis Exod.
sonis si inbolum dedit, quamdiu in manibus illius erat, recta Sc teres apparebat, scd in terram proie- .cta & Aegyptiorum pedibus prostrata , in teterri- Tribula in mum serpentem& viperam conuertebatur. Ipsa tio Virgς porro tribulatio tapius in sacris literis baculo, vir- Moysi colgaeque sit nilis esse asseritur, fVii ga tua, & baculus lata. tuus ipsa me conitata sunt ; J haec igitur quamdiu Ps. 22.
manibus Mosaycis, idest, tutiorum tenetur,recta, dc innodis virga est, meritorum & Virtutis occasio, lira: destinationis arguimentum: at in terram pr abens, idest, terrenos illos peccatores, perfidos, α sacrilegos Aegyptios impetens, non nisi ven num, virus, damnum , mors, interitus est sempiternus. Idest, Tribulatio illis ad vitam,& beatitudinem prodest,& per accidens,liis aeternae damnationis est causa. Mare rubrum undis tumentibus horridum iter Eabaei Epraebuit populo Dei, & sospitem eum traduxit, Aegyptiis autem turmis coemeteri; loco fuit, dum omnes quotquot intrauerant, undis suis absorpsit. Ceterum afflictio & aduersitates vere rubrum in Ite marire dici possunt, quae iustis 5 Dei filijs saluum ad rubro. Ss a terram
763쪽
terram promissionis conduetiam piaestant,silijs v ro seculi huius, nouis illis Aegyptijs, interitum, Mruinam ad ferunt. Hi enim animum, illis ingruentibus, despondentes, damnationem aeternam Θdeunt: illi vero, aequo animo easdem toleranteS , t tibi salutem nanciscuntur, gloriaeque caelestis partici .i . hac ratione fieri merentur : nanque hae viam sternu ni, dc per solas angustias & aerumnas eodem peruenitur.
Hac quidem Euangeli j hodierni occasione dicta
sunt,in quo Dominus Iesiis, uti &in alijs omnibus a Paschate usque ad Ascensionem, Apostolos co solatur,ad aduersa toleranda eos incitando,ad constantiam & animi robur animando, de viros mi se praebeant suadendo. Afflictioin tristitia, lacrymae-D. 16. Omnibus in locis patenr,& apparent. Regestam Ioannes re&rt, dicens; f Vado ad eum, qui ini sit me, & nemo ex vobis interrogat me, qllo va- 2. . diS Z Hanc pertiactaturus, primo Apostolorum e Christi Iesu abitu orientem tristitiam proponam, i .ac deinde quanta vobis commoda, emolument que illius ex hoc mundo discessu accesserint,dicere
E ira προ- Principio igitur restri Euangelista, Dominum in i iit. postquam placide ac lenibus verbis suos coarguis
set, quod, cum propediem ad Patrem ellet abiturus,nemo illorum quasi de discessu illius parum i horarent, peteret, quorum esset abiturus, aut quae discessus illius causa foret, vel post quantum temporis spatium reuerterctur, quod petere tamen a ta micus, amico in peregrinam regionem instituere profectionem volente, solet: videretque eos hisce auditis verbis non parum commoueri, & ad tristiriam inclinari,eosdem consolando his usum verbis
D. 16. Sed quia haec locutus sium vobis,tristitia impleuit
764쪽
Non sine rationc autem Apostoli tristitia,& dolore conficiebantur; nam amisib Iesu omnia simul perdebant.Atq;ita dixisse Sabsentiam filii deplorasse lcgitur Tobiae mater, I Heu,heu me, fili mi,ut quid te misimias peregrinari, lumen oculorum no Tob. io Brorum,baculum senectutis nollrae λ Omnia simul in te uno habentes, te non debuimus dimittere a nobis.J Ouibus dictis mςrore con sinebatur,& la. mas ubertim sundebat. Maior haud dubie Apostolorum meror & angustia Domino suo disceden
te suise credenda est, discedente inquam Iesu, qui . . Omnis eorum consolatio,bonum, Omnemque animae gaudium erat, quod illo praesente sentiebant, absente vero amittebant.' Cogitate igitin vobiscum, quam graue illis suevit,quamque mobestum,a tam benigno ela mansueto Domino diuelli . Si enim Christus felicitatem eorum deprcedi cans olim ait, L Beati oculi qui vident quae vos ubdetis, & beatae aures , quae audiunt quae vOS audiuiis : multi enim Reges, Propherae desideraue- ruiit audita quae vos audiris. J Qvanta igitur Apostolorum mςstitia fuerit oportet; ciam Herum suuin & Dominum iam lain abiturum cernerent, cernerent inquam tanto se bono propediem orbandos, oculos tam iucundissimum magistrum non amplius visuros, aures vero feruentissima cius col- loquia , concionesque non magis audituras, dc cor
solita felicitate spoliandum. Hinc illis ait: f Quia
locutus sitim vobis , tristitia i pleuit cor Io. IGstrum. JRegina Saba aulam Salomonis Regis ingressa ,
felicitatemque seruorum dc clientum eius demia Ia,cum Omnia eorum intuita esset, in haec tandem
verba itupore plena prorupit: t Beati viri tui, S servi tui , qui adstant coram re semper,
765쪽
& audiunt sapientiam tuam. J Si terreni regis qui
sapientia pollere dicebatur,seruos beatos ipsa pra dicant , colligere hinc possumus, quanta Apost lorum fuerit beatitudo, quibus semper Christo adesse, eiusque sapientiam audire datum fuit, dein- de vice versa intueri, quantus eorum maeror,& luctus fuerit, tanto bono excidisse,eiusque praesentia
Dei praeia Nam quemadmodum Dei praesentia animam sentia a- si Psalmistae verbis credatanima ex mus,f Adimplebis me Laetitia cum vultu tuo,Jita&hilalet. absentia tristitia & astitistione. Testatur idem qui Psal. 16. Psals ,rum lacrymis obortis ait, Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac noehc, dum dicitur mihi quotidie,vbi est Deus tu ΘJ Ad eundem in dum verbis exequi nemo potest,quantam Apost ii, Domino de discessu suo loquente,tristitiam in a-
Ego vado. J Per discessum hunc, alium Augustinus non intelligit, quam eum, quo in admirabilis ascensionis sua die,a suis auulsus est, quando nimirum propria virtute, vere se Deum esse demo strando, caelos conscendit. Non vero, Eliae instar, curru igneo quo ille,in quantum homo, Vt in caelaraperetur,opus habebat,quem Angeli caelum versus dirigerenti in quo Deus illum,certo quodam lo co, ut circa mundi finem apparens Antichristo sese opponeret,eiusque audaciam retunderet,constituit sublime euectus est. Eusebius vero Emissenus, cum aliis, qui in eandem sententiam concedunt, credit Christum, sub hoc discensus nomin C, mortem & passionem suam,qua expiraturus Cilici,clesignare voluisse. Equidem, ut utramque sententiam colligam, crediderim, non inconcinno discessiim hunc de utroque accipi posse, tam de morte, quam
de Ascensione in caelos. Solebat quippe Christus - sub
766쪽
sib uno saepe verbo diuersas notiones designare: ut quando discipulis suis ait: f Ecce ascendimus Is Luc. I 8. rusalem, J ipse in cruce se ascensurum , dc ' in e
dem expiraturum insinuare voluit, quantilis,l de admirabili ascensu eius capi queat. Vtrumque Chri illas enim semper prae oculis habebat, dic non omnes lia ianortis se here vult,quo ita semper mortis reminiscamur, Scsimul itineris, quo in QPlum ascenditur, quodque ascenuO- in aeternum beatitii linem viam praebet. Vnum nisu ςmiasterre cruciatum solet, voluptatem alterum: vult nerat igitur Dominus interea dum hic vivimus aerum- iram semper, delitiasque inter ut medii vivamus, spemque metumque inter dubii. In cuius rei confirmationem cgregiam cuibris sanctis figuram d
Noluit olim Dominus inferiorem, vel superi rem molam in pignus capi:vt allegorice hoc expos '' nam , per lapidem inferiorem timor, per superiorem metus intelligendus est: medium autem interditos hoste lapides granum illud frumenti Christus, transeat necesse est, spem inquam . metum. Neutrum porro horum in pignus,vel in hypothecam tradi debet: alterutrum enim si defiaerit, metuendum, ne quod anima periculum adeat. Semper igitur hinc metus mortis, iudici j horror de in .fernalium suppliciorum grauitas prae oculis haben .e da sunt : illinc vel 5 cauendum, ne felicitatis certo 'adeundς, spes in tantum nos extra mentis statu abripiat, ut non mortis ti inor, damnationisq. aeternae formido animi lasciu: entis,minimumq.consistim- .
Examen apum cum derelictis fauis avolat, dc in simile. altum sese librans procul ab aluaribus recedit, non alia ad proprios lares. & antiqua cirnabula ratione reduci potest, quam si crebris terri glebis impet cur. Vt hoc materiae praesciati adaptem,dicqndum,
767쪽
non aliter cogitationum nostrarum agmen,cum in - altum euolare,& caelum petere, beatitudinis arternae ad eunde ergo,gestit,impediri, Pad terram,inque humilitatis limitem reduci posse, quam si terrae glebae in altum coniectae,iter remorentur,id est, quam si mortis memoria ipsum retardet, quae nos in terram deducet, terra Obruet, inque terram, δίcinerem rediget. Ita Ecclesia superbiae nostrae tu-- morem retundit, & passionum in solentiam corn- pescit,quando cineribus terra fiontem nostram
in die cinerum conspergit dicens; f Philuis es, dc in
puluerem reuerteriS.JFalco, vultur,aut accipiter,si Aeliano in varia fides habenda est, & ceterae aues ad praedam natae, si fabri ferrarij camino apponantur, quam primum mansuescunt, cicures redduntur. Q o docere vos natura voluit,essicacius nullum passionum doman darum,compescendarumque medium esse, si insolescant, aut nimia vanitate in superbiam elatae esserastant,si dominari velle & furere inci piant,quam infernalem illis ignem,eternamque damnationem Ecel. . Ob oculos ponere. Consuluit hoc idem Sapiens; Recordare, inquit, nouissima tua, & in aeternum non peccabis. J Quod ut nos Christus exemplo suo doceat, de morte nic sua, deque ascensit in caelos , IO. I 6. . quae nouissima illius erant, sermonem instituit, licens: Ego vado. JO tristem discessiam, o lugubrem separationem, Arin. La absentiam nimis ali lugubrem: Aristo t. te Sole hocia crio. mundi agens scripsit olim accessu & recessu ipsius
inferiora haec& generare & corrumpi. Hinc vel . - . Ita vitam hanc nostram per Solem praesentem ,δc morte per nocte & tenebras absente Sole inductas, denotabant. Quare cu Persarum rex Cyrus quadanocte somniasset,Solem manib. stiis elapsum, con
768쪽
descretari, regem nimirum propediem morituru, Lib. de hominumq; oculis subtrahendum. Haec Richar- musi. dus Brixius. Equidem hinc inferre volo, si veteres bol. hoc de sole celesti scripsere , potiori nos ratione , hoe de Christo sole illo iustitiae dicere posse ,illo nimirum praesente, omne in anima nostra bonum oriri, absentitain vero illius, morteira, ruinam Omnium rerum interitum causari: praesentem Tlum animam iustificare, & absciatem damnationis aeternae ream constituere. Atque haec Malachias η. Propheta confirmat dicens, s orietur timentibus
vobis sol iustitiae, & sanitas in pennis eius. J Sed occidentem hic &recessiim in Evangelio videre est,f Ego vado. J Mox vero subiungitur, fEt nemo in- Ioan. 16. terrogat me, quo V di t J ν, - e
Hoc porro modo verba haec interpretatur do. Uluertarctissimus Rupertus, Quamuis ad mortem me pro loci huius perantem videatis, nemo tam e vestrum petit,quo expolitio properem, quasi omnes de me deserendo, fugien--- do, non vero sequendo cogitent. Alio vero modo Augustinus & Vener. Bedala; nam de futuro, non de praesenti eadem accipiunt,
quasi dicere Christus moluisset; solebatis 'lim a me petere, f Domine quo vadis, J. quia quid in
animo haberem ignorabatis. At modo nemo quo abiturus sim petit: omnes enim me nubestra scendentem & celos gloriose ascendentem vid
bitis. Leontius, Theostylactus,& alij; letiq;aliud iter insistunt, aiuntq; Apostolorum hic tristitiam
coargui: perinde ac si dixisset, paulo ante, cum ous eum de discessu meo loquerer, eo quod Vestri iuris essetis eu rectius in animo dispoliti, petere solebatis quonam properarem: at modo, cum de persecutionibus capiti vestro imminetibus, d que amictionibus, sermone instruerec pi, tristiti impleuit cor vestrum, non minus doletis, quam si om
769쪽
si omne iudicium amisistetis ; ita ut nemo me strum roget, quonam discessurus s)m, aut quenam in orbis angulum abiturus. Denique doci istinuis Maldonatus longe a ceteris diuersus abit;ait enim sensum horum verborum esse ; Nemo vestrum dum turis me interrogat, te coelo inquam,gloria ritessi, teque Dei visione, de vita aeterna ne minimurn sollicitus: at omnes, terrenis aliam& inhiantes, ac
de lamea praesentia corporali Glliciti, cum dediscessu ad Patrem auditis, contristati ellis. Vos , quam visum fuerit,expositionem sequamini:equi- - - dem ulterius pergo. Ego vado,&nemo interr gat me quo vadis.JIdest. Quid cogitatis o Apostoli 3 quid somniaretis λ ecce post vigintiquatuor horas mort m occubiturus sum, & magna cum infamia S opprobrio in crucem sui lagendus:nemo tamen Vestrum,quasi mei negligens, de rei serie vel verbum inquirit Magnum verba haec mylterium incsudunt. Sunt enim nonnulli,qui quamuis Deum amiserinsiquo tamen grauius nullum animae malum potest accidere, non secus ac pi ius laetantur e . gestiunt,ne minimum de Dei absentia solliciti vel anxij.. Sunt&ali1,qui quamuis,dum omnia ad votum fluant, de Deo in animo conseruando solliciti sint: aduersitatis tamen turbine ingruente , aut sortunarum mi tationem passi, de illoamittendo parum laborant. extra mentis statiam violenter ab aduersitatis procella rapti, eu animi aequabilitatem deserentes De his vero Psalmista, quamuis numero singulari l cutus est, tum canit, fConfitebitur tibi cum ben seceris ei. JSimile . Psittaci, & ceterae aues cscures,dum strauiter habentur,& palpantur,quicquid brutale est exuunt, dc humanam vocem Gnare incipiunt; at percusis& obiurgatae ad veterem brutalitatem redcunt, &
770쪽
siluestrem illum sonum recipiunt, humanum Obli , itae. Auibus hisce homines persimiles reperire est, qui quamdiu fortuna Laeto blanditur vultu i Omnia ex voto succedunt, in diuinis beneficiis c ilebrandis perpetui suntnceterorum sanctorum exe plo vitam in hoc mundo instituunt, ac non nisi de Deo loquuntur. At mox ut fortuna vultum auerterit,ut aliqua exagitari aduersitate coeperunt, velut irrationabiles psittaci&aues siluaticae, sancta illa colloquia & vitam sanctorum deserunt,brutorum more S loquentes & viventra.
Sunt item alij,& humoris quidem longe di 'er' polybi nasi, prioribus dissimiles,ut qui Deum amictionibus
dc aerumnis pressi custodiant, voluptatibus de deli- ciis afluentes perdant, in quo relypodem imitantur,qui quamuis in mari vivat, ita tame interdum scopulis adhaerescit, nulla vi ratione ab i)sde auel- Ii queat.At huic si oleo tergum vngatur, quampri- mum recedit, et relictis scopulis in mare se coiicit, ut quod violentia & robur efficere non potuit,ipsa olei lenitas et mollis unctio essiciat. Ipsum & plurimis hominibus accidit, qui cu nulla violentia stan gi, nullo aduersitatis turbine concuti, nullis malis a Dei obsequio & cili tu auocari queant, Voluptatibus tamen Sc deliciarum leuitate distrahuntur et
sponsa illa Canticorum, nam spCnso suo adli res, ut polypus scopulo, licebat, s Tenui eum, nec di Cant. a. mittam JLectulo vero deliciarum indormiens,eu- 'dem perdidit, imo ne lectulo quidem ad cum inbltromittendum surgere dignata est. Solus Aposto us Paulus firmiter ei adhaesit, nec aduersitate ulla
al. 2. Verus Polypus David rex erat, qui diuinitatis scopulo affixus dicebat, L Mihi adhaerere Deo b
num est. J ac primo voluptatum vento flante resi-Jijt, vitiorum Oceanum ingressus est . Erat&