장음표시 사용
121쪽
I l. per cap. Quando, 8s. dist. desumptum ex ra. cap. eiusdEm regiarae, quo cauetur ut solus Praelarus sit immunis a petenda venia si duriora verba suis regularibus subditis dixerit, nedum nimium seruatur humulitas, regendi frangatur authoritas. -
i I II. Per illud eiusdem regulae, cap. a ibi obediatur presbytero, qui
. si iam vestrum curam gerit' Ampliatui hoc notata ad A bbatissas, Priorissas, Praepositas, & alias quocunque nomine appellatas quae monialium conuentibus praeficiuntur secundum Card. in Cons. 37 Col. q. per cap. Dilecta, iuncta glos. de Maiori t. & obed. quae probant administrationcm omnem tam spiritualem quam tempotalem irronasteriorum monialium pertinere ad praesectas eorum, nisi quoad ea 'uorum est foemina incapax I veluti ordinis, cap. Noua, de paenit. & remisit E contrario autem limitandum est quoad ea in quibus tenetur Abbas vel alius praesectus requirere
consensum vel consilium Capituli vel Couentus, ut tangitur insta. n. i I. Circa hunc textum de hoc notab: le quartum quaeritur primo . An sit vorum id quod ex eis instri Pan. in cap. Cum Ecclesia vulterana, col. A de Elect. scilicet quod iure communi solus Abbas sine consensu Conuentus I otest creare monachos. Quod ipsum tenet etiam in Capitulo Ad Apostoicam, de Regular. de in cap. Ea nosci tur, de his quae fi. a prael. probatus L. Selua de Benefic. parti a. quaest. 2 a. pagin. 9. dc prius a Felyn. cap. Quoniam, de Simon. de posterius a Sylvest. verb. Rebgio. 3. quaest. ι 3. Cuius 4 tamen contrarium tenuit glos. cap. fi n. de Regii l. lib. 6. cum qua tran- seunt ibi communiter scribentes . Sed pro Panormit. faciunt x ltra hunc textam, cap. Porrectum,&d.cap. Ad Apostolicam, de Regii l. inductum ut ibi per eum, qui iamen resoluit secutus ibi loan. Andr. quod Abbas potest creare monachos sine consensu Capituli, sed non sine consilio eius iequisito, licet non teneatur illud sequi ea ratione quod Abbas debet e pedire praecipua de consilio sui conitentus, iuxta regulam Benediim:. cap K. & quod creatio monachorum videtur esse de praecipitis. Ex quo in se 1
tur, Conuentum sede vacante non posse creare monachos , .per cap. fin.
Ne sed. vac. lib. 6. Quod videtur ubique etiam de consuetudine seruari, quamuis rara videantur monasteria in quibus soli Praelati sine Capitulo creent monachos, vel Canonicos regulares . Quare consuetudo vel priui legium sunt primum attendenda, ct illis non tantibus, praedicta resolutio Pan. tenenda.
II. Quaeritur an sit verum id, quod ex hoc textu dc notab. infert Pan. mmuniter recept.in cap. Edoceri, de Rescript. quod Praelatus selus potest agere dc conuenire ac conueniri super bonis monasterij λ dc respondetur solo iure communi attento esse verum, pro quo est id, quod prius idem ibidem notab. vlt. dixit, scilicet, quod licet diuisio bonorum vel ad mihi strationis eorum fieri possit inter Praelatum dc Capitulum , tamen ea non con nat iuri corάmuni , iuxta quod omnia dedent cste inter eos
122쪽
.sen inunia per cap. Non dicatis, i a. qmea. i. des 3ptu cap. a. R B. Augustinialia. Quaeritur in quae huiusmodi Abbas, prior vel alius praesectiis, vespraesecta ec siae, vel monasteri, regularis habens totam monasterii asininistrationem debeat isto iure coi attento impendere fruehuseius ε Respondeo, quod in prim3s in necessarios & honestos usus suae personae. .ll. In i miles usus, fabricae, ornatilentorum dc ornatus ecclesiae vel monasterii: I ll. In similes usus conuentus, vel capituli. Ili . in sustentationem hospitalis & pauperum in illud confluensium, iuxta ordinationem iustam,antiquam, vel nouam. . V. In usus aliorum pauperum, alios pios, vel in emptionem mai rum redituum ad augendum numerum Canonicorum vel monachorum
in eo alendorum. Dixi in primis in necessarios o honestos usus sua pessimo quia prius est ustentanda eius persena quam reliqua, cap. De his, de e desiis aedific. quod est singulare in hoc secundum Pan. quod tamen ini sonae quatenus est beneficiatius illius, non habita ratione qualitatum e trinsecarum,scilicet quod sit filius Regis, vel valde nobilis, aut doctor, dc l in qua tame re multi Abbates perpetui grauiter peccant, nimiam sibi simi
. obseruantiam regulae suae primaevam, paulo plus quam alii monachi d beant impendere, nisi excipie'dis hospitibus, quibus tamen mensas noni bariticas , non opiparas, sed quae praeseserant religionem, modestas en, labere deberent, ut oe clericorum mensis diximus in d. Apolog. quaest. r.
Dixi secundo cissimiles is fabricae , ct ornamentorum ecci
enim videtur sustentanda ecclesia cum sibi necessariis, quam conuentus alendus iis ea . Tum quia locus praecedit locandum, saltem natura, qui non entis non sunt qualitates .L Si seruum, s. i. ff. de Act. empi quod prudentia Hieronymianorum egregia optime seruat, non deputan- , do Conuentum monaster o aedificando, donec ecclesia, claustrum, dor- initorium, resectorium, ossicinae, Malia neces Iaria conuentui sustenta
do persecta suerint. Qilo factum este arbitror, ut in Regno Castellaeo
nium Regnorum H .spaniae maximo, multae ecclesiae canonicorur ut rium inueniantur hodie destitutae conuentu quem olim solebanthabere qo quod calamitate bellorum fructus earum decreuissent tantum ut vix. c ua . alendos Praelato , ct conseruandas ecclesias quarum p or teneri ad reponendum conuentum si structus rediissent, veli statum antiquum, vel ad alium quis uiliceret ad alendum allia ruentum, licet non aequalem antiquo, arg. cap. Quod pro re
quaest. 7.4 cap. Cum cςssante, ce Appril. quo fili ut merit Apolog de redit. quaest. i. & in Propugnaculo eius. nouὸ limitauimus per solida sundamenta ibi adducta procedere solum quoad necessaria per- P laudetur
123쪽
Iaudetur quidam nobilis prior quin per trium ues quatuor Eanonico. rum conuentum reposuit in sua ecclesia in qua ante irium annos destia erat esse conuentus, eo quod ad se dc eos alendos ; Δc non plures sufficie , b istuctus eius, fit item contra, ut uideantur mihi es e periculo proximi qui eiusmodi ecclesias possident iure simplicium beneficiorum, dicentes non teneri etiam ad rendendum in eis,& impedientes ne in eorum par clitis fiant tomus quis habitent aliqui coloni quorum superuentu incipiant ecclesiae illae fieri parochiales actu quae sine illis sunt tales habita tantum iuxta glos recepta in cap. Licet canon, de Elin. lib. s. Et ideo non
obligantes ad continuam residentiam, nee existentes de numero incompatibilium de quibus in c. De multa, de praebend. secundum doctrinam communem Pan. & aliorum ibidem, & alibi siepe. h. Diri tertio in miles Hus Capituli, i C uentus quia prius videntutalendae personae capituli vel conuentus quam pauperes hospitalis. Tuni quia sunt propriores ipsi ecclesiae conseruandae. Tum quia ipsis incumbit administratio fructuum & largitionis seperiluorum pauperibus, quod i men limito non procedere ubi hospitali prius constructo & prius a pauperibus frequentato propter auctas Acultates fuit additum monasterium α conuentus, ut contigit in nostra Ron ualle, ubi iam inde a Cal qlo Magno coepit haberi hospitale generale peregrinantibus ex Italia, Germ nia, de Gallia, in Compostellam; de exHispanijs in limina Apostolorum Petri de Pauli, in terram sanctam,sanctumq; Domini sepulchrum, de longe postea auctis sicultatibus fuit institutu monasterium cu Priore, de conuentu Canonicorum Regulariu quanda veluti militiam seruiendi pauperibus exercentium cum insigni baculi figurae F coloris viridis. Quo saM ea, ut solemnius quam alibi uspiam gentium coenaturis peregrinis, d pauperibuς inserviant, primo enim quotidie sub crepusculum noctis quando peregrini dc pauperA sunt coenaturi, signo campanae ad compi'torium facto, conueniunt omnes canonici superpellicijs induti in resectorio pauperum, d iubent eos accumbere ad mensas ordine longo ibi stratas Deinde a scendunt omnes in quandam ibi positam orchestram per gradus eius cu suo priore,& aliquibus alijs primoribus si adsunt. Tertio, circu stante popello,&aliquot clericis, orant una cum peregrinis dc pauperibus cornaturis generatim pro tota ecclesia Christiana,& pro omnibus benes ctoribus , de speciatim ac nominatini pro multis Pontificibus, Regibus, Ducibus, & aliis priuatis viris tam Galliarum quam Hispaniarum , imo de Italiae de Angliae in quibus olim magna bona donata a peregrinis possidebat qui aliqua egregia beneficia in illud contulerunt, quodam clerico alto suggesto eos nominatim ad memoriam persuas clausulas reuocante, dc ut ungula Pater noster, & Aue Maria dicant 'pro illis pnerrionente, quae omnes astantes tam periurini & pauperes, quam alij ceuote re summisse pronunciant. ν δ
124쪽
IIlx unus e primoribus considentium cui causa honoris id multu, ἡesertur, qvim causa colendi Deum in suis per grinis, dc pauperibus str
illud suscipit quantuscunq; sit,etini si si Rex, vel Ordinalis, scderuendit, incipiensq; a paupere postremo loco accumbente singulis peregrinis α pauperibus lingulos panes prius a se osculatos apponit, de regreditur ut orchestram alijs ministris potum dc obscnia ad j cientibus, quando iam canonici solemnem mense benedictiisnem agunt,qua peram peregrini & pauperes incipiunt coenare. V. Canonici adeunt ecclesiam ad cel
brandum completorium. Quod ministerium nuper cum illa glorio amem. is bella nupta Regi nostro Philippo Il. apatre suo Henrico G illiarunt Rege II. traduceretur in Hispaniam) illustrauit illustris imus idemq;- Reuerendissimus Galliarumq; Regum sanguine splendidissimus Cardinalis Borbonius qui cum fratresio Rege eam comitabatur, media enim hyeme, nive, gelu, & glacie rigente Pyrenaeo monte in cuius ferὰ vertice situm est praedictum hospitale, trecentis qui ea vespere conuenerant peregrinis dc pauperibus inseruiuit, trinaq; regalia Hispana ultra cost nam con scietam benigne largi tus sui . ob praedictam limitationum qua hospitalia quaeda praeseruntur conuentibus, memini dicere aliquando cum audisse ob sumptus nimios Prioris, de decrementum redituum clausas fuisse ho- seitalis portas, iustius sorte potuisse claudi, vel minui porti'nes eius, Me nuentas quam peregrinos,&pauperes initam aspero dc deserto monte suis fraudare portiunculis, quas aliqua ex parte suppletas fuisse a cimonicis ob pietatem se suo victu fraudantibus,intellexi. .
. Dixi illi. insustentati membri talis,σ auperum mistud rei eruit
ii clam ordinationem antiquam nouam in prius enim est prouidei
dum illis quam alijs pauperibus, quia hoc lex generalis, & illud specialis
ubet , dc generi per speciem derogatur. l. in toto, is de Reg.luta oc cap. Generi,eod. tit Itb 6. quod tamen limitandum est, visupra dixi ne proce. dat ubi hospitale est antiquius monasterio,& conuentu quae auetis sacvltatibus illi accesserunt, illic enim hospitae arbitror praeserendum coi uentui,ut praedixi. i. Dixi V. Cis Uus aliorum paverum, alios pios, .) Tum quia omnes reditus Ecclesiastici etiam secularium beneficiariorum supernuinai 'raede decentiae, sunt eis impendendi , t late probauirnus in praedicta Ap aog. quaest. 3. Mon. a . Tum quia supernua monasteriorum & hospit lium diuituli iustius vidςntur impendi in opus pium augendi numerum
canonicorum , vel monachorum, vel alimentorum hospitaliumq; in alia extranea etiam pia, eo quod in ecclesijs de monasteriis tot sunt institue .di,quot possunt de reditibus eorum sustentati, iuxt* glos. recepi. cap. r. ide instituti eo quod auctis facultatibus, augendus sit numerus canoni- coram de monachorum, cap. Cum M. de constit. ut ibi per omnes anno-
tur, a cap. Au , contrario sensu, det instit. Mo fit primo ut magno-
125쪽
rere desiderem nosse qua ratione iustὶ defendi possint a peccato preleel ecclesiarum & monasteriorum quibus honeste sustentatis, irinita superse
sunt non curant augere numerum canonicorum vel monachorum,
nec alimentorum hospitalium, quod ipsum videtur de capitulis, &eorum Archidiaconis plurima si ei qua suae sustentationi habentibus, sim secundo iuste me re pondiste cuidam Reuerendo admodum Archidiaco. no Camerae ecclesiae Pan pilonen. interroganti me rationem qua defendi posset a petitione augmenti vestiarii annui canonicorum eius. Respondi, enim dissicilius defendi posse a petitione augmenti canonicorum,quibus auctis, vestiariorum numerus augeretur, eo quod multa sustentationi suae honesta superfluerent. lli. Fit ut Abbates, de alii praesecti quibus dimidium vel alia pars aliquota per diuisionem canonicorum debetur, cauere debeant, ne putet superflua suae decentiae posse nimis iustElargiri in usus etiam pios alios ab utibus respicientibus ipsum monasterium , quum vix 'nquam desit causa augendi ruorum regularium 'umerum.
l Ill. Quaeritur an quatuor Priores qui proximὸ nostrae Ron ualli praesuerunt, iuste isntauerint irritare diuisionem administrationis omni uni stuctuum omnium bonorum eius in tres partes,quam ante illos fecit nobis obnixissime procurantibus salinanticae dominus Franciscus a Na- narra, Regio sanguine, literis, & virtutibus hςxoicis illustrissi qui postea. obiit ArchiepiscopusValentinua, sui maximo desiderio relicto,cuius partem negantem nos anno s a. neru'se defendimus disputatione illa, quam Clypeum diuisionis administrationis bonorum Roncaeuallis appellauimus, cuius summam paucis demptis,& aliquot ex hoc Commentario,&ex alio quod cum eo componimus in cap. Non dicatis, i a.q aesti a adsectis in hanc quae sequitur formam subiicimus.
ANNO r 3 r. mense Maio, cum Salmanticae iurisprudentiae adduscendae incumberet praefatus dominus Franciscus a Nauarra, tunc praes esus de prior monasterii & hospitalis Roncaeuallis, nunc autem Archiepiai copiis valentinus complurium virorum, cum doctorum, tum piorum suasu, omnium bonorum eiusdem monasterii, de hospitalis fructus cum conuenius sui consensu in tres diuisit partes, quorum prima cederet ho spitali & fabricae. Altera Priori & eius mensae. Tertia conuentu i dc eius mensae, subiectis multis declarationibus. rum prima erat, ne bona vula inter eas censerentur diuisa, sed tota illorum fructuum administratio, cuius diuisionis confirmatio postea commissa fuit aciem VII. annis domini
126쪽
domini r 3 a. quia eo vivo non fuerunt expeditae literae, poste
Paulus III. eas in forma rationi congruit,expedivit anno i s 3 mense Nouembri,cum prius eodem anno mense Maio Caesarea & Regia Maiestas Caroli v. suas ad id porrexistet preces, suumq, tanquam patronii praestitistet consensum. mibus literis allatis Roma anno i qi. piae 'sentatisq; D. Remigio a Gogni Archidiacono Pampilonensi , ille, ut erat doctissamus, piissimusq;, seruatis omnibus ad unguem,quae seruari debebant, eam confirmauit. Quae confirmatio notiscata procuratori praedicti
Francisci prioris & praediisto conuentui, planὸ suit ab eisdem approbata. Quin & ab eo tempore in hunc Septembrem anni i s s 7. ea diuisibin dicto monasterio fuit , estque usitata & usitatur. Et quidem pro praesaris quatuor prioribus sici t.
Primo, quod regula grauissimi sanctissimiq; patris nostri Augustini
tota est in nutrienda, conseruandaq; canonicorum monasterii concordiat ut eius principium demonstrat, quam tamen per hanc divisionem es t grauitet laberactari. Ii. Quod eadem Regula eiusdem patris in cap. a. praecipit, t omnia sint in monasterio tamunia, nilq:cuiqua sit proprium,cuius contrariu in ducit haec diuisio, quae alia Priori, alia hospital alia approptiat couentuti lil. Quod regula ipsa Sc multa, quae posita emanarunt consilia, n-tificumq; decreta iubent,ut solus Praelatus omnia monasterii bona guber net, ut patet in hoc cap.& Notab. ex eo decerpto. At stante ea de qua lo
quimur liuisione, non potest solus prior omnia bona monaster j Roncinuallis gubernare,Ergo dcc. illi. Quod sedes Apostolica nemini intendit praeiudicare nisi consen lenti, l. L6. si quis a principe, T. Ne quid in loc. pub. & cap. Sapere . . de o s. deleg. At haec diuisio, plurimum praelualcabat praelatis prioribus, qui ei non consenserunt, ut palam est, Ergo & c. V. Quod absurdum videtur, ut canonici subdiri,. dientiarnq; priori praestantes, tantam habeant in administrando monasterio potetaten , quantam ipse prior eis loco Dei praesectus. At per hanc diuisionem cauo nici R 'vallis aequari videntur priori in administranda ea, Erso
vi. mod regula praedicti patris nostri August. iubet c onicis uti
omnibus dc per omnia suo praelato obediant id quod etiam multicis nes & iura testantur, adeo quidem ut existiment, nullum religios uni h bere velle, aut nolle, sed totum eius ex sui praelati voluntate pendere ar- bitrium, cap. Religiosus,de Elect. lib. s. cWius coistratium haec diuisio ducit. Siquidem praebere videtur canonicis pbtestatem contra ncendi
priori quoad ea,quae ad partis suae, dc hospitalis administratipite attinent. Vii. Quod praefatus dominus Franciscus prior non potuit successo' ribus legem ponere. Quippe qui in parem non habebat imperium c ini se tuit de de recepti b. ac consequenter praes si p-
127쪽
tes potuerunt eius diuisioni contraire. VIII. Quod iiii petrationes subreptiliae,non valent, cap. stulasti, cicap. Super lueris, de Rescript & iubreptilia est illa impetratio, per quam conceditur id quod nullatenus aut dissicilius concessisset Papa, si tota erueritas narrata fuisset,d. p. Postulasti. At non videtur verisimile Papam quisummus est religionis custos,& fautor praedictam diuisionemae infirmatum ire, si praesciuillet per eam diminutum ire religionis obseruam , tiam in praedicta Roncaualle. Constare autem videtur per eam in illa diminui religionem, quippe, quae causa est, ne in multis rebus canonici suo Iraelato obediant, occupentq; se multis negorijs a quibus vellet eos prinatus abstinere. Vi ii l. Quod qua facilitate Romanus Pontifex praedictam diuisi nem ad petitionem D. Francisci confirmauit, eadem ad petitionem successorum eius issam reuocare potest, arg.cap. i. de Reyiur. ac consequenter patet via qua ea infringatur, dc reuocetur.
X. Quia haec diuisio magnam pGestat materiam litibus super ea inter praelatum de coventum habendis. At quae dispositio materiam delinquendi praestat, hon est valida, cap. Ex parte, de consuet . & l. Conuenire, s. lepact. dotal. X i. Quod D.Franciscus huiusce diuisionis primus author nunquam eam seruasse dicitur, nec debuit ille alijs legem, quam sibi nolebat,impotiere, cap. Cum omnes, de const. in Rubrie.quod quisq; iur. Xll. Quod nullus adhuc, ut aiunt, prior, qui in praedicto monasterio sederit, eam seruauit , de ideo nulla de illa obseruanda possessio alletari
XIlI. Quod aliquot priores dicuntur contra eam protestati suilla, de
consitat proxestationem nc reclamatione,ia multum solere prodesse reclin manti, ac protestami, cap. i. de hi quae vi, re cap. fili. de Appell. Nil H. Quod licet intentio animi recta requiratur, quo opus agentis sit bonum, non tamen sussicit, cap. Non solum,' de Regul lib. s. quando uidem &ludaeorum multi bona intentione pessimum opus crucifige i Cunis τvM 0perati, ut i cooperati suerunt, dc ideo quamui intentio praedicti D. Francisci, ac sua brum eius, bona suerit in praedicta diuisone sacienda, n ii tamen id consequitur diuisionem suisse bonam.Qum aliam aliae illi, ut aiunt,circunstantiae desuerunt. XV. Quod omniam 'ptima regendi species est monarchia, in qua nus solus sub rnat, unus omnia praecipit, de vetat, ideoq; sapientum sententia postponitur illi Aristocratia, dc Democratia, in quinus totus pol ullis,aut soli eius optimates gubernant. Constat autem doctissimum iuum Augustinum tui me, ut in suis monasterijs optima regendi species, quae essimo: archia seruaretur, de non Aristocratia. vel Democratia. At per hanc diuisionem tollitur illa d ind*cunturhae, quae quia contra
128쪽
sulam sunt non erunt seritatulae. . I ηXv l. Qu'd haec diuisio videtur es Ie in causa quare nullus prior re Ldere possit Deo nec hominibus eam de villicatione sua rationem quam debet con tra cap irrefragabili, de ossic. ord. Quia villicationem habet g neralem & uniuersalerni totius Ron vallis de qua tamen non potes , quam diset rationem reddere. Quia haec non patitur, ut ipse omnia in
XVi I. Quod quando aliqua diuisio fructuum bonorum Roncaeum lis esset facienda, illa non deberet fieri quoad bona, neq; quoad adminia strationem: sed quoad fructus. Ita quod solus prior ea omnia administra- :ret, & tertiam partem stuctuum sibi retineret. Alteram hospi li, dc te
tiam conventui praeberet, ad thi faciendum excommunicationis poena xenetur . Quoniam per hanc minus laederetur prioris anthoritas , minus occuparentur canonici ,ecaeque omnibus prouideretur, ac peream quae
I XVII l ..: Quod nimium magna de nimium libera videtur relinqui priori sua tertia : nimium quidem in ira, quia nulla religio , nulla iusta politia pati videtur, ut tantum sibi insumat solus praelatus, quantum t tus conuentus, cum tot presbyteris, pueris, & alijs ad eum attinentibus, re quantum hospitale adeo generale, & tota sabrica aedificiorum mon si ij, dc aliorum piorum ei annexorum. . videtur item resinqui ei nimium libera, quippe, quae relinquitur ei ad suum libitum disponenda. His tamen omnibus non obstantibus , asserimus diuisionem praesa tam, validam, utilem ,& ut nunc res humanae sese habent, necessariam esse Ron ualli conseruandae, augendaeq; Quidem quod determinatio expressa Rom. Pontis in corpore iuris , Hausa, nempe in cap. Edoceri, de Rescrip t. habet diuisionem bonorum in ter Abbatem & Conuentum per eosdem etiam sine authoritate Papae si ctam esse validam, ubi omnes doctores id assirmant, addentes eam tripliaciter fieri posse, scilicet, quoad bona tantum , quoad administrationeni tantii F, de quoad bona de administrationem simul. II. Quod licet diuisio facta per solum praelatum, de sium tandentum sine aut horitate Papae valida reuocari possi i per eosdem , iiij ta communa Pan.Dec. de aliorum sententiam, quam ibi sequimur.Facta tamenritate eius , praesertim cum clausula irrevocabilis obseruantix, reuocari non potest per eos, nec per alios inseriores, arg. cap.lnserior, ii .dis Clem. Ne Romani, de Elect. At haec diuisio non solum est praelati, de conuistiis thoritate facta, sed etiam authoritate papae, de no qualiter qualiter, sed ex certa scientia cu causis cognitione, de clausula irrevocabilis obseruantiae confirmata, ac proinde tam firma ac si a principio suisset ab eodem sina
o quae coxa cc. in Rubr. de iis viii. an.7. Igitur n*n iotu valet , . . sed '
129쪽
etiam irrevocabileobseratari deber. Tertio , quod omnis dispositio in quam faciendam concurrunt potestas , & voluntas ad id sussicientes, valida& firma, cap. Cum stiper, cum glos. fin. & ei adnoti de ossic. deleg. At haec diuisio est huiusmori.
Quoniam in eam saciendam concurrunt potestas,dc voluntas Priori , de conuentus, & confirmatio Papae ex certa scientia , de cum cognitione
causae. Concurrit etiam assensus Regius patroni, de nihil necollarii ideficit, Ergo valida est. . Quarto quod innumerae diuisiones multo maiores quam illa de qua loquimur, reperiuntur saetie, seruatae ac cultae in Orbe Christiano , iam in ecclesiis Cathedralibus, quam in alijs conventualibus, praesertim ordi- nis canonicorum regularium, cuius est praedictum Rontaeualiis monaste. etiam: At nemo audebit dicere illas non valere, infringiue postea puciatis, sine Capitulorum, Conu tuumq; consensu, Ergo nemo aulicat dicere Iancide qua loquimur, inualidam, infringi uc posse a praelato tuo sine sui conuentus assensu, quia de similibus idem debet esset iudicium, cap. Du-
dum, a. de Elee . de l. Illud. is ad leg. Aquit. Quinto probatur φ praedicta diuisio sit utilis dc necesseria ex eo,quod
experientia quae rerum magistra est, cap. Quam sit, de Elect. lib. s. clamat nullam serὸ cile in Hispania praedicti ordinis canonicorum regularium ecclesiani, in qua bona inter praelatum, de conuentum non sint diuisa quae non sit pene destructa, dc a pia latis eorum Onihlasere suis, suorumq; vi
bus applicantibus in tantam pauperiem redacta, ut aut conuentu omni no careant, aut non habeant nisi unius, duorum, aut trium tantum, id
quod plus satis restantur multa quae Castella, Lusitania & Galecia conti- nent monasteria. Diuisio enim haec est in causa quare illa duo illustrissima
monasterias. is lori Legionense, & s. Mariae Parracense permaneant iii Castella Quare item monasterium S. Crucis Conimbricensis resulgeat in 1 usitabi .Quare item hoc Roncaeuallis ciescere incipiat in Nauarra, cum compertum sit reditus eius duplo minores fuisse ante diuisionem, quam nunc, & pro comperto habetur apud eos, qui hanc rem prudenter qua draginta antiis proximis perpenderunt, nouissimum, eundemq; iustissimum Priorem, qui nunc praeest longe minores reditus inuenturum satiate , ' longe minus fructuum collecturum, nisi diuisionis beneficio ros
eiu eruata suisset sexto, huius, de qua agimus,diuisionis utilitas,& necessitas signisi - tur his verbis, quae ei inseruntur, quaeq; tangunt primariam eius faeledae causam, nem pe Vistim est omnibus in quibus monacteriis Abbates Tri resue insolidam ubernant bona, restus delabi, ac perire, nonicos,ac monoctos nudos ac melicos iu sibi prafectos obmurmurare, antiqua possim ruere adiicia, noua raro consurgere, eorumq frui Ius usibus ι iatorum aliorum :rofani ridere, pauperes cse inon excipi qua decere beni litate, prasertimi
130쪽
' quolimsere omnes rei uis non mendi vitibus praescas commendarini unt,
ae mercenari',tonderes in v quam pascoestudentgregem qu maxime ac ciderent in nostra Mncauaste montis Pyrenaei versici coni mina.
Septimo eiusdem diuisionis utili tu d necessitas eis cissim3Ct eo colligitur,quod omnium qui Ron eualli post D. Franciscum a Nauaro praefuerunt,orumq; qui posthac ei serie praestituti sunt iustissimus,qui sit ni auscusq; seruaturus sit videtur esse admodum illustris D. Don Antonius Manrticus a Valentia,qui nunc ei praeest,quiq; saepe dixit, tertiam parteiri sibi adiudicatam maiorem iusta videri, ideoq; nihil de duabus alijs ter tib suis velle applicare. Attamen ipsius minitui non pauca eis applicas
sent,nisi conuentus ei restitisset. Quoniam procurarunt aliqua aedilicia ex
sola parte hospitali deputata seri, quibus faciendis Prioris quoque pars
contribuere debebat, aegreq; tulerunt contradictionem Capituli, quam nostrum responsum sequutum fecit, nonnullis etiam plaustris, bobus,dc equis, partibus hospitali,& conventui contributis in prioris usus dicu tur vii. Quin etiam dicuntur capere tertiam partem tritici, vini, auenae, α aliorum fructuum de pecuniarum ex his quae iam parata dc bene co lecta sunt a clauicularijs, relinquendo pro alijs duabus tertijs ea, quae nec collecta, nec parata sunt, & quorum aliqua pars nunquam, vel tarde pa-- rabitur, ob grandem debentium paupertatem, siaudem, potentiam, vio' lentiam, vel aliam similem causam, qua de quotidie vidimus multos creditotes suis fraudaridebitis in tempus,aut in perpetuum. At certum est, multo plus valete tertiam partem ex melius paratis desumendam, quam aliam tertiam ex alijs male, ac bene paratis accipiendam. Si igitur tam s lecti Praefecti tempore, sci entis per diuisionem cautum esse primam te tiam hospitali esse soluendam, & amrmantis se sua tertia parte conten, tum, vix se continent eius minisset ab alijs duabus tertijs per solemnissimam diuisionem a tertia Priolis sui heri separatis, quid spero aliorum vulgaris ingenij dcfarinae praelatorum tepore, si diuisionis vallo ea quae ad hospitale & canonicos pertinent, no defenderemur ab eorum incursione 1 Octauo, utilitas diuisionis Roncaeuallis eo amplior ostenditur, quod eo gratior esse deberet priori, qu in ulla cuiuslibet alius Hispaniae mona
sterii, quod per hanc nihil ultra sitas portiones canonicas sibi applicare possint canonici, clauicularij, vel alii. imo quicquid illis his solutis res .
duum fit, totum seruatur vel ad augendum numerum canonicorum, Vel
ad alia opera pia, quae magna est occasio concordiae inter praelatum, de suum conuentum seruandae, magnaq; occasio praelato, liberalitatis, de pietatis exercendae. Quoniam id erit magnus impulsus ad plus sauendum partibus hospitalis, de canonicorii quam suae.Cum circa rationes redden
das, vel alias aliquid dubij emerserit,an prioris parti,an alijs sit aliquid ap
ricandum. Gaudebit enim pius praelatus nonnunquam aliquam particu
am suae partis sibi perire,praeuidens eam pauperibus,& operibus pijs, c