장음표시 사용
131쪽
sequenter Iesu Cur isto a res ere. Nono huius diuisionis commoditas, de utilitas ex eo colligitur, qua rnullum aliud praeiudicium per eam fit Praelato , si res satis perpendatur, quam quod imponitur ei necessitas ut velit, faciatq; id quod velle socereq; tenetur, scelix autem c ut ait Gregorius i est necessitas quae nos ad meliora compellit. An non teneretur Prior Roncaeuallis,si antiqua communitas duraret, velle ut su:s canonicis, qui pondus de aestum cultus diuini,imo & omnium pene negotiorum monasterii portant, victus hone fius ministraretur An non teneretur administrare 3 An non teneretur
velle prouidere hospitalitati, sabricae, & ornamentis cultui diuino necessariis 3 Quid autem aliud per Deum immortalem fit per hanc diuisionem
nos iam, quam quod volente, nolente priore mediocri modo provide tur ptaedictis, quibus Priotem oportebat sub poena damnationis aeternae prouidere 3 Qui tamen ob varias causas sorte non prouideret Audi uianuis enim, imo de vidimus ste uenter canonicis Ron uallis suum stipendium non solum vestiarij, sed etiam victus in plures menses, annos dilatum, de fortassis nunquam omnino silurum, ea quandoq; ratione,ut Prior prius sibi suaeq; commoditati consuleret, nonnunquam autem ut vindi Aam sumeret de canonico . qui ei noluisset male placere, quo Deo beneplaceret, dum alienationibus, dc sumptibus in cognatos, aut amicos, male, aut vane faciendis resisteret. Decimo, id ipsum comprobatur, quod ipsin Roncaeuallis Priores aiunt, si iis, supetq; per hanc diuisionem Prioris mensae relictum, rationemque tam diuinam, quam humanam dictare, ut tantum, aut plus tribuatur pauperum in hoc eunercle hospitale confluentium usui, ob cuius contemplationem omnia bona i onctaalli sunt data, vel relicta, quantum soli priori qui primus in colbgendis pauperibus esse deberet. Conuenio vos igitur domini priores, vultis ne ut nant praedicta, quae iusta esse decernitis , an non λ Si non vultis, iniusti estis, de nullatenus audiendi, a vero vultis, quid conquerimini de diuisione hac qua fiunt ea, quae vultis velleq; debetis ut fiant: celie mea sententia, gratias habete deberetis Deo,& eis qui eam primum fecerunt, fieri'; suaserunt, eo quod paternitatibus vestris materiam delinquendi abstulerunt, occasionemque facile ben merendi praebuerunt.
s V M M M. concordiam ct discordiam eadem res diuerso respectu pari o. Aogus imo se ossisit simile, Tritimo PQdonio Canonici diuisione bonorum
Abbates quidam ct aliquot alii Prauati per proiuitatem qu erente; autho ritu
132쪽
s usso uen Ohum snter Praelatum ct capitulum rurproprietatis induc necquisquam obligat latuiquae detrahit, m. it. Retulae Zessi auri non est νt Drus Tralatus omnia gubernet, ima etiam iure communi multu de consensu, M. consilio Capui si incipem inisti τι tu praeiudicare , inresistendum est de alis praeiudicio, quam
, spraesentari ad ecclesias conventuales concessit Adrianus G. Carala V Ra niuersis conces lum,n m videtur singulis competere, nu. ia. Obedire in quibus tenetur regularissuo Tralato , ct quod ductio coarraria is bentibu ,maiori est parendum,m, i a. , aris parem non haei imperium, nil tiExpresso qualitatis iure iubaerentis nou est necessiria, nu. 13. Legem quam quis non seruat alij p cre non debeon. s. nec ulla sibi ponere D
τ' sessis absq; prasentia domini quaeri potest, ni a .
γ testatio contraria fas Io tollitur , O non praeiudicat nescienti nec non consimnenti, nec in dubio videtur quis eis est da Ur coni tire, nu. i . s rivis bonus nosi ficu adactuni bVnum si alia circunctantia necessaria desit n. s.
Regiminum triplex θecies. Monarchiam qua lomnus gubernat. Arinocra ita in qua Dui optimates. Democratia in qua totus populus, quibus additurquorea, qui sub Aristo ratia fatis comprebenditur, in qua νnua de consentu ultorum ad id deputatorum gubemat,sicut illa in qua maius de consilio mul torum gubernat is Monarchia continetur, nu, i s. Ecclesarum Praelatos dicentes non posse reddere rationem suae millicationis, nis tota penes cosset iurisdictis,non esse Mudiendos, nu.is. vectatum mortale dese peius excommunication' nu, i . Leges statuta sine euidenti utilitate non esse mutanda, m. 1 Lonorum diuiso inter Praelatumo conuentum,neutrum illorum facit sua pamiis dominuminu . o A n ν ni v v v igitur pro dominis prioribus propos tum argumen- um, satemur in primis sinctissimum illum Patriarcham nostrum Augustinum m inae voluisse, sua vi monasteria charitate, ac concordia tedu darent , id quod primum eius Capitulum palam continet. Fatemur item aliquo respectu concordiae seruandae mulium conuenire, ut unus solus in una domo gubernet, dummodo nobis etiam concedatur ei concordiae alijs respectibus conuenire, ne solus id faciat, sed consilio, de consensu alicuius, vel aliquorum in gubernando ducatur vel adiuuetur. Et quidems ae talis nostiae praelati tam parcri tam abstinentes, tam studiosi pietatis,' M li terarum ζhnt,ac A ugustinus erat, ii canonici huius seculi tam ob Mient , in a iciuniorum, & palsimo laeam; ntes, 'apietatis liter rum
133쪽
studios, tam parum temporalium cupidi essemus, ac erant possidonius. de alij Augustini canonici, nulla certe diuisione opus ellet, omnes enim
quaereremus magis ea quae Christi sunt, quam quae nostra omnes eo in gis gauderemus, quo minus negotiorum,& munerum nobis commiti
retur, quoq; frugalius, de parcius tractaremur. At quia multi aetatis no strae praelati suam authoritatem, suumq; decus in magna, de lauta familia, in opipara mensa, in veste multa, dc sulgida, in conuiuiis sybariticis. de opiparis, in equis,mulis, dc mulabus praepinguibus, ac sulgidὸ vestitis, ponere coeperunt, simul etiam egere coeperunt ad se, suosq; alendum omnibus sere uiarum ecclesiarum reditibus, quos ubi ipsi soli impendere possunt, in suosprimum usus impendunt, eoo; fit, ut necesse sit,ibi cano .
nicos dc monachos esurire,nudos aut pannotos incedere, necesse ut aedificia collabantur an liqua, noua raro surgant, ornamenta & alia in cultum
diuinum necessaria pauca, eademq; rupta, fracta,serdida, dc inepta inusniantur, cui abusui, ne dicam grassationi, nullo alio praesentiore potest occurri remedio, quam diuisionis bonorum, quae in plerisq; sacta est e clesijs, aut saltem tructuum , quae in nφstra Ron ualle. Ne quis autem
miretur rem quae uno nomine parit concordiam, alio parere discordiam: Consideret ad concordiam inter praelatum , dc canonicos nutriendam lurimum pertinere ut praeficiatur praelatus, quem totus conuentus, aut
nator pars elegerit, obidq; id statutum suis; in cap. Hadrianus, cap. V lentinianus, 6 3.dist. dc cap. Cum dilectus, de C sueti de cap. r. dc cap. Ne pro desectu, de cap. Ad nostram, dc cap. Quia propter, de Elect. dc alibi saepe, multoque tempore obseruatum . At quia id quodam respectu discordiam inter canonicos 3c monachos nutrire caepit, caeperunt Romani Pontifices electionibus derogare, lino & quod multo durius est,ius praesentandi Abbates, & Priores Regibus dc alijs dominis secularibus concedere contra plurimos canones, 6 a. dist. dc alios, licet illi frequentis sine ad ea praesentent viros totius religionis ignaros de ineptos, qui dum
reditibus Abbatiarum, perinde ac siiorum patrimoniorum utuntur, ina ximam monasteriis discordiam, imo de ordini concitant, submurmura tibus, subclamantibusq; monachis,aut canonicis nil eos religionem pro- . mouere,inultu eam sto saeculari exemplo impedire, omnia eos deuorare,
deuasterem dcc.Quam quae grauissima est, liscordiam diu, noctuq; in choro, dormitorio, resectorio, locutorio, ac ubique locorum in monasterijs continuatam, sola diuisionis virtus sedare potest. In siimma igitur conce
dirnus conuenire uno respectu concordiae, ut unus solus in uno monasterio gubernet, aliis tamen respectibus eidem concordiae necessarium esse ne unus selus gubernet, qui respectus i hac nostra aetate serrea, vel potius fictili, maxime vigent, per quae abunde responsam est primo argumento. 3 Ad Ii. Fatemur regulam patris nostri Augustini iubete, ut omnia ius mori ςriis fiat communis,megamu* autem quod per hanc diuis
134쪽
ῖem quicqui alicui sat propria. Nulli enim , prietas res alicuius per
eam conceditur, sed silum administratio fructuunt permittitur, quae non solum priori,& conventui: sed etiari sit gularibus canonicis,non solum a supremo Praelato,qui papa est,sed etiani ab infimo Abbate, iusta de cauisa concedi potest, cap.Monachi, de cap. cum ad mVnasterium, te stat.mon. Neque putet prior posse plus post hanc diuisio de suae partis fructubus donare , disponereue, quam ante illasoterat. Non enim diuisio haec facta suit, quo prioris potestas cresceret, sed potius, ut decresceret, quod latius in Apolon lib. de Redit. eccles nuper longe post hanc disputationem composita, inicaciter probamus in quaest. i. mon. i. Neq. putet conuentus aliquid aliud es per hanc diuisionem in parte sibi deputata concessum , quam quod ita ipse elinonicis prouideat, ac Prior dum omnes sti ctus ministrabat prquidere tenebatur. Nihil enim aliud factum is quatit translatio potestatis administrandi partem illam fructuum de priore in
. Ad Ill. respondemus primo, quod licet regula patris nostri August.innuat solum praelatum omnia monasterii bona gubernare debere, non tamen id iubet tanquam quod de regulae sit substantia, qualia sunt castitas, - paupertas, de obedientia, ideoq; neri potest ut absq; laesione regulae , alia lpars gubernationis alii monasterii ossiciario committatur, quod palari . permittunt praefata duo cap. Monachi, & Cum ad monasterium, de stata imonach.cum aliis ibi citat. II. Negamus i ure consti tutum esse, ut omnia solus praelatus, sine consilio,ac coiissensu conuentus expediat, imo eo cautum est, ut ardua de alia qua alia,qualis est alienatio bonorum cum consensu, de aliqua cum conlatio expedire teneatur, cap. Sine cessione, I a.quaest. a. cap. Nulli, de reb. eccles. non alien. cap. Novit . de cap. Quanto, & cap. Ea noscitur, de iis quae fiunt a praelat. cum aliis Eis adnot. id quod omnes doctores passio docent. Et ita negamus concilia, Pontificumq; decreta, quae post regu lam emanarunt, iubere, ut solus praelatus omnia negotia monasterii expediat. Quinimo multa sunt quae iubent expediti, cum conuentus conserisia, multaq; cum eius consilio. Quin & Benedictus in sua Regula ita si ciendum constituit. 12 Ad ilia. Concedimus non esse praesumendum in dubio Rismanum Pontificem,ullumve alium Principent velle iuri alterius praeiudicare: n 'gamus autem non posse id sacese. Imo velimus nolimus sateri cogimur ' -eum id sacere posse, frequentissimem sacere, idq; seruati oportere . cum constat eata ei mentem esse. An non est praeiudicium comentuum quibus ius eligendi suum Praelaturn, tam multo canone compellit,ut Rex Catholieris praesentet Praelatos in omnibus Hispaniae ecclesiis conventuali- bus, quae consistoriales sunt, cum vacaverinta Attamen id Adrianus VI. a lor.m . rato v. concessit, eiusq; maiestas ea concessione usus est,&recte
135쪽
recte, omnium doctorum consensu , etiam in hoc ipso de quo loquimiae Roncaeuallis monasterio. Quia licet princeps in dubio nullius ius laedere videatur, laedit tamen cum est tale ius in quo laedere potest, &costat eum habere animum in eo laedendi. Quare recte post alios resoluit Phil. Dec in cap. Super eo, de ofs deleg illud vulgatum desumptum exl. a. f. Si quis a principe, M Ne quid in loci pub. h. scilicet, Plincipis dispositio 1ine alterius praeiudicio accipi debet. intelligendum esse de alio praeiud icto quam expresseataq; cum constet Clementi vil. ac PaulφlII uisse potestatem,& mentem derogandi priorum Roncaeuallis inti quoad ea, quae in praefata diuisione teperiuntur expressa, proculdubio ijdem voluerunt in illis praeiudicare prioribus, ac praeiudicarunt. Ad V. Negamus primum per hanc, de qua loquimur diuisonem, ta tam in administranda Roncaualle praeberi potestalem Canonicis eiusdem quantam prior habet. Tum quia nulli canonico ulla in id potestas pec
eam concedi tur, licet aliqua conuentui eoru concedatur, non enim quod uniuersitati conceditur, singulis eius tribuitur, cap. Qui manumittitur,
ra. quaest. a. de l. in tantum, g. Vniuersitatis, fi derer. diuis. Tum qui peream prior solus suam partem administrat, &solus potest exigerer
tionem a conuentu canonicorum de administratione partis eorum, & an recte, an secus Pitcrint cognoscere,&ad soluendum reliqua cogere.Tum quia prior exigere potest rationem a canonicis de administratione sibi commissa. Cum tamen nullus canonicorum, neq; conuentus eorum d partis priori deputatae admini statione ullam ullatenus rationem exigere, .
aut petere possit. ll. Nugamus etiam absurdum visum iri, ut Rom. Ponta authoritate, & priuilegio de consensu praelati, dc conuentus aequa pote stas praelato, dc conventui in re monasterii administranda praeberetur. Quandoquidem id tute fieri pollet, quamuis sateamur absurdum esse, vecessante priuilegio summi Praelati, qui Papa est, tanta sit potestas conuen- . tui, quanta praelato in remonasterij administranda. At nos non agimus ἀe potestate praelati, dc capituli, attento solo iure communi, sed attento
illo, de diuitione praedicta Papae aut horitate ac priuilegio de consensa prioris, de convcntus, lino rc Regis confirmata. QAo plane quintum
Ad VI. Negamus primum ullo iure caueti, vi religiosiis in omnibus suo praelato pareat. lino neq; in omnibus licitis & honestis, sed sbium inhonestis,in quibus sua regula expresse, aut tacite, directe aut in directe suo eum praelato subijcit, ut Tham.in eo ab omnibus receptus declarat a.sec. quaest. ioq.art. s. aua e multa etiam licita velle potest religiosus sine xllo praeuii consensu. Q ale est edere, bibere, vestire ac alia id uenus multa facete, id quod etiam Dominic, recepi. in eo la cap. Religiorus, in argumento citato testatur. Deinde re 'Ondemus argumento, quod maiore, ac
minore simul iubentibus, maiori parere debet, di non minori. l. Com F
136쪽
pinum , s. a. Q de Re iud. dc cap. si dominus , cap. lulianus, 3 craxit. 3. At summus oninium praelat'runt Romanus Pontifex est, cap. uacta per mundum,' quaest 3.Cum ergo ipse per huius diuisionis confirmationem conventui canonicorum Roncaeuallis faciat sicut talem a taministrandi suam partem, contradicendi m in eo seo prior iustὸ ac sanc Ein administranda ea illi co tradicere poterit. Quia licet in eo voluntati praelati particulatis non pare liparet t mea V Nuntati exalati uniuersali , qui est Papa. Ad v I i. Concedimus D pranslatim antiquum priorem non potuisse sua diuisione praeiudicare successbribus. Quia par in parem non habet imperium,iuxta cap. innotuit, de Eleel,& LPen. si de recept arb. Negamus tamen id non potuisse facere Romanum Pontis cuius aut horitate praesa ta diuisio confirmata est, confirmata, inquam, non in forma coi tantum, sed ex certa scientia, dc cauta cognitione praecedente, ut supra dictum est. Ad Vil I. Concedimus eam, quae subreptitia est gratiae impetratione nil omnino valere, negamus autem confirmatiqnem praefatae diuisionis subreptitie impetratam suisse. Nil enim celatum fuit Rom. Ponti eorum quae illi manifestanda erant . Nil item ei dictum , quod verum non esset. Nam licet non fuisset ei formaliter de exprcsse dictum, canonicos pluris bus inuolutum iri negotiis, post praefatam diuisionem , quam antea, dictum tamen fuit aequivalenter dc tacitri dicens enim expresse aliquid, si
iis dicit illud quod ei necestario inest,arg. Regulae. Ium quid prohibetur, de Regul. iur. lib. s. de decis Rot. s. de Rescript. quae habet urbanum
Papam declarasse non esse faciendam in impetratione expressionem qu litatum communi iure inhaerentium . Tradit Felyn. in cap. Super literis. n. s. vers. secunda Regula cod. tit. dc Rot. i 3. tit. de Praeb. in antiquior. Et ideo licet non fuisset Papae di istum expresse quod per praedictam diuisionem dabatur canonicis libertas non obediendi Priori quoad aliqua tquoad quae ante illam tenebantur , neque qu0d imponebatur eis necessitas intendedi animos ad plura negotia, quam antea, tacitὸ tamen dc aequi pollenter haec fuerunt illi dicta, quum potestas de necessitas administran di duas tertias partes fructuum sine prioris consensu , illa neccitatio l
Ad IX. Concedimus Romanum Pontific. poste quidem reuocare hanc Oam confirmationem petente id aliquo Priore, imo & motu proprio, sed negando quod non debeat seruari donec eam reuocet. Ad X. Negamus , vllain per hanc diuisionem praeberi causam illicitε litigandi, quan uis ambitio, oc cupiditas, aut prioris, aut canonicorum occasionem arripere valeat, ex ea indebite contendendi, quemadmodum de pervicacia, & tenacritas multorum ex ecclesiae sacrosanctae sacramentorum institutione causam arripiunt in ea debacchandi. Si enim D. Prior summo oninium ritori Papae obediens, intra limites sibi ab eo praefixos se voluerit
137쪽
voluerit continere, & canonicorum conuentus noluerit fines sios toris . . silire, & utrique sibi concessis contenti salces in alienas messes non misse. tint,nullae tumultuosae lites,omnia paxerunt tranquilla. 3
Ad XI. Concedimus Don Franciscum a Nauarra , qui huius diuisio nis suit primus author, non potuisse successori ponere legem , quam ipsa
seruare noluit. lino neq; legentiquam seruare voluisset, cap. innotuit, da
Elest potuisse tamen supplicare Papae, ut sibi, & successistibus poneret
legem, di modum, quem ipse, dc illi seruare tenerentur, arg. cap. Propo- suit,de Conce praeb. ideoq; satemur hanc diuisionem quatenus a praedi-D. Francisco tantum emanauit, nil suos succes res ligare, neque lysummet D.Franciscum ligaste per supra allegata, α' quatenus autem confirmata fuit a Papa ex certa scientia,& ab illo omnium religiosorum sum ino praelato procella si cum irrevocabilis obseruantiae clausula, ligasse tui, illum, eius', successeres hodie ligare, iuxta innota recep.in cap. 1 .de Con stit. id autem quod argumentum tangit, nempe D. Franciscum suo tem pore eam non seruasse, nobis non constat. inuis pro satis compertonabeamus per citata in d. n. 9. eum non fuisse ad eius obseruantiam obligatum, donec eius confirmatio Papae authoritate illi addita suisset. Quoniam non potuit seipsum ligare: quippe qui super se iurisdictionem nuti lam habere potuitii pen. f ede receptiarbiti& l. ille a quo, g. mpestiuum, ' Ad Trebell. scimus item pauco tempore illum, postquam confirma tio facta fuit, Ron ualli praefuisse. Quoniam paulo post eam sectam in
in Episcopum Ciuitaten.a mptus,eam reliquit.Nec ignoramus parum, imo nil addi, aut tolli, diuisionis praedictae robori, eo quod obseruata,ves violata suisset illa a praedicto D. Francisco,quandoquidem firmum eius ro 'bur, non erat hauriendum ab eius obseruantia, sed a potestate, de volu tate Papae. Credimus autem nec abs re, praedictum D Franciscum seruasse quidem praedictam diuisionem aliqua ex parte a tempore diuisionis in tempus confirmationis, non tamen omnino. Quoniam sciebat se ad id de
iuris rigore non teneri, a tempore vero confirmationis seruasse illam omnino. Quippe qui optime nouerat parendum esse sus temo praelato, summoq; Christi vicario,praesertim post assensum ei praestitum. io Ad Xii. Negamus primum nullum Priorem, qui in hac Roncaualle resederit, eam diuisionem seruasse, seruauit enim eam quantum praediactum est, praedictus D. Franciscus, quem constat multo tempore in hoc i monasterio resedisse. Negamus item id, quod hoc duodecim iam arga mentum praesupponit, scilicet, non potuisse acquiri possesssionem usu praedictae diuisionis, nisi aliquis Prior, qui monasterio resedisset, eam se uasset. Quandoquidem ad acquirendam eiusmodi rerum possessionem, non requititur aduersatij praesentia, sed sufficit scientia, dc patientia. l. Quoties, T. de Seruit. adiuncta L a. C. eod. ubi Bart. dc alii citati per Ripam in Rubri de cauis poli ct in cap. Cum ecclesia, eod. tit. quae noc
138쪽
tio es', reclamationemve ullus Prim aduersus praesitam diuinonem. secerit. i c. odisto saeta sitisset, ata esset pei contrarium factum Ouin proteiti nocorurario sacri tollutur,op.Sollicitudinem de Anac pratisi e tatim; de Cens cap Cum M .de Const in ver, Prae' a clo,' eum Pan omnibus imbentibus tradit. nianifestum est omnes post prauature. D Franciscunt priores,eam seriniciat et iduersus eam πια uud aliter sul imurmuraverint, quod nil noce Vominus possessio quaesita' rit canon cis, siue eorum comtentui super eius vis, ut pati a i illati inrotestarib alteri us partis in alterius absentia, & ea inscia
prodest, imo neq, facta ea s-nte, si ei on consentiati Nec in dulo i taesumitur consentire, si sit ei damnos , qu e communis resvium, est,te i '& probata post alios a talo.& Dec. ind.cap. Cum M. de Constitii II l. Concedimus non susticere quo bonum sit pus , ut e lentioneammi fiat ali illi circunstantiae destini. Ne armis imma uic , de qua loquiore diurnoni. d.fuisse alimam, qui, illametsi res
uiustam, quod siet dictare dicenda constat. ca n U U- T.
Ad X v. Concedimus absoluieq emac si plicia
dispeciem esse monarchiam , qua Reges utuntur. in qua solus unus gu, bernat, sol us om nia aecipi si & vetat, secundumaris .receptum a Thom. s. i liticorunni, leLic. do in A. Politico lis. i. oc libr. i de Romine ncip. y.Α ors. capitulis icet soleatina an idem d nerare,quae est pessi uia species mali regiminissecundum eosdem,praesectim in prin vio. Politicorum. Concedimus item patrem illithi tiostrum Augustinum per suam regula significasses, ut in suis ilionasteriis 'potius monatinia. quam. Aristocratini, vel Democratia , quibus aliquot utuntur Polpuli, se tiaretur: verum. esset quotlaui tea aixistius, nempe sanetius, comitio usq; monast in gubernai uiri iti per 'n' naumam per multos, si praelati
esset, A 'sustini. & subditi Possidonii. λ ia fraelati longe ab Augustiani, ira possidonii hu,tibi degenei erunt, de monarchiae abs tuta uiam sere non mendicantiuna. in Wrannidcm degenerauetunc Lleoanquam plurimis, loco monarilitari stituta est Aristocraria,aut cer-r ponarchia rest a , qua vn's de consensu mu rum ad id deputat irium gu uar, q-Vtiletur qu arta elidi speci s. Cui accedit illa R. gumaetatis nostrae quade consilio multorum id adunt. Qii 'daptu iripiter ille noster; si ii veret, siro qi suae talis monastei sta turn cerneret, ahimaduerteretq; h Halotuna ac subditorum , antopere viae sua sunt quaerentium ambit ridin, ec cupiditatem: pes hanc autem diuisio stan non est sublatum os ino mona iae regimena Roncaualler sed tu an quoad Uministrationem duarum tertiarum suctuum coqueo
139쪽
erat, ut de eius qui nisi ite praeest prioris , de Regis e sensu Roni re critutaret eam. etiari quoadeterrim priori deputatam et Ita quod nec mox sne conuentu. vel deputatis ab eo, neq; conuentus ine prioret, pem, rent,neq; etiam prior.& conuentus simu nisi eis usibus, in quas Christi Steles huic monasterio su bona donarunt, aut alie x luitimum ' ci procurarun Respondemus agitur in summanio rchiaequulem tegumen abistutS,ac simplieitaronimum esse optimum reginsinum, sed Axi stocratiam, de Denta tiarii xegimina secundum quia, dc attentis certis eriti tibiis, petiis de causis, eo esse meliora,quod in nostro proposit crantingitquoad duas tertias fructuum hospitalis γ capituli. Ad XV l. Negamus h nc diuisionem ullatenus este cauKni. quare sitor Roncaeuallis non poni, vesit, omimam suae villicationis reddere Oxionem Deo,dc hominibus : Quoniam non habet vllanx villic tionei daltem immedia tam , quoad tertiam eonventui dςputatam, nH; qu diluti in hospitali deputatam i 'solidum. Non tenetur igituri se redderer .rai nem de administratione ionedi s terti conueni ui deputatae,ne, de tertiae hospitali deputata, solus, sed cum conuentu . . Quar optimam Deo hominibus suae villicationis ratum reddet, si fructus tertiae Mid ruriae sellas, optimὸ in eos usu , Hii quos debet impenderit, & si 'na
cum conueritu impenderit optim hoc in in selos eos usus, in quos da .. tur seu stertiae hospitali deputat ac si de adlisinistratione tertiae can nicis deputatae abeisdem facta; ex erit rationem optime, hoc est Hulasinas impensas, quam saetas in ei si usus, in quos deputantur a mittendo; reliquaq; iubendo solui,& includi in trium clauium arcam, ut diuisioni
Libet tenor.Si item in eliquis quae per iuisionem nullatenus sunt mutata,eaqiipsius praecessores tenebatur sacere, optime ecerit: Et quidem via
sine aliquo stomacho audire possumus id, quod aliqui praelati aiunt. No ivossumus reddere rationem villicationismostiae ,s nos omnia lidi ediat ε non tractemus . Tum quia id est contra expilam sesitentiam Benedicti in fila Regula.Tui uia facilius est reddere rati'nem at oua de toto. Tum quia non eri possibile. zomnia ipsi per se cognoscanu, nonneantceconomis , promis, r.ecurariis, de alii ossiciariis , & se curius potest praelatus toti unicanor corum conventui, almotae partia fructuum administrati eni credere,quam cuidam in nomo' sciom. Tum qui a Exod. cap..18. Ausus estietro dicere genero suo , si onania - se tractanti, stulto la retorquetisi,dimul ei persuadendo ut delige tleptuaginta , quibus cum sua onera Priaretur Tum deniq; quod relin, quitur eis facultas exigendi rationem ab ps' conuentu delua administrictione, urinis tam exactam, tamq; sinctam rationem de suae partis fructuum impensa reddere 'int nostri tesnporis praelati inferiores, sui mo omnium praelato Papae, quam exactam sanctam; video reddi qui si nisui conuensibus,de fructibus sua marim impensis. .
140쪽
qua per diuisionein in argumento descriptam, nempe, ut om in bon sum iam istratio peries solum priorem esilat, se autem non siet suis, suoruinq; Hibus plusquam toriam partem i, inniam fructuum imperiadum, tenereturi, aliam tertiaris hospitali, ' tertiam conventui suo tra dere, idq; subexcommunicationis lataeienteritiae 'na.Concedimus ire quam minus dii et i a communitate antiqua perillam, quam per stratis. At negamus ex eo continuo inserti non elle bonam ct utilem diui fionam nostiam, dc minus eam esse inualidam. imo neq; esse minus bonam heq; hac nostra meliorem: licet enim respectu, quo per illamininus a regoa de conlinuntiate disceditur,mElior appareat illi. Attamen Nec longe conuenientior apparet multis aliis res 'M .Primo quidem quod licet fere in tota Europa inminerae diuisio bonorum inueniam. tu inter Episcopos, de alios Praesatos ex una parte,& sua capitula, ac coni uentus ex altera, nulla tamen, quod sciamus, itiuenitu ad eum modum
fiata, de testata eiusnodi auspecta esse solent , iuxta gles. sing . adiuncto - dicto Ba . ini. si quis sub conditi a. de Andit. institi Drinde uod evo' dem tete incommoda 'nsequuntur eiusmodi diuision , quae conssinuntur antiqu*m corinnunitatem e Quoniam , praelato , penes quem es omniumihonorum administrinito, de aqu' sunt distribuendae pax ' .itentui,de hospitii, non audebunt plus petere canonici , vel conue tus eorum , quam si omnia omni essent communia . Eadem m sese pericula m entis,corporis, honoris,simis, de sitis timeri possviu in pe m- dis necessariis a praelato potenti,nolentiq; dare,cui tota norum a iamstratio hocmodo commilia A, in Mimidis ab eo,esu iuxta antiquam comi mustem committitutant, Nod timore i communicatio
de sent. excom. lib. s. Et ita praelat qui pectatum mortiserum non ti, rne , aut non putat se illud admittes sicile di das retraheret praelatum ab illicita detentione ves v serpatione, quaris immor peccandimorialiter o Quoniarii peccatum mortale o uoci solum quis caccommunicatur. cap.Nemo, cap. Nesius, I i. quaest 3. peius est e ication quae . -
nem Mes non putabit illam inclinem ili. c d iurei se satis statutum est teneri p'latos opulentorum monasteriorum ad non impendendum usquam tertiam partem fructuum suis usibus, imo de ad non impen. dura tertiam solis suis usibus,de ad distribuendum plusquam duas de tribus sitis callitulis , siue conuentibus, de hospitalitati, ac sabricie, arsecap. tuor, de cap. de Reditibus, i a. quaest. r. Attamen paucos qui- tota bonorum ad ministratio est in solidum concessa, vidimus id sa..
ore. v. Quod ea uae tecta sunt statuta, nondebent sine utilitate grandi. α e iidenti mutari. l. In rebus, si de Constit. Princip. At nostra diuisi, ne statutae mulamon potest dici invitaritis exeo,tquod plus dist.