장음표시 사용
151쪽
dii videlicet per hane diuisionem non tolli necessitateni seruandiu antiam regularem in praedicto monasterio. Quia per eam nil tollitur deessentialibus illius, neque de accidentarijs, heque de iure communi nisi pauca quae ex ipsa diuisione colliguntur, nil etiam tolli tui D. Priori de
iurisdictione sua contentiosa. Quia per eam neque minuitur neque au getur illa. immo tanta ei omnino competit, quanta compet ijsset, nulla socia diuisione. Dixi de iurisdictione in quia de bonorum administrationamultum detrahitur. Quoniam ante diuisionem omnia bona solus administrabat, dc omnium bonorum fructus solus impendebat iuxta tenorem huius capituli. Post diuisionem autem praedictam restricta est haec pol stas ad tertiam partem fructuum suae mensae deputatam, ita quod nil santem immediate administrare potest de fructibus conventui, & hospitali deputatis et uanquam rationem exigere potest de eorum administratio. ne, de compellere ad deponendum reliqua in arcis, quae per diuisionem ad id paratae esse debent. Dixi etiam scie iurisdictione contentiosa, in nade voluntaria detractiim est aliquid: Quoniam beneficiorum collatio ad iurisdictionem voluntariam pertinet secudum glos. communiter recepti in c. Nouit, de ossi c. legat. & de beneficiorum collatione multum ei d trahitur per decimam quartam diuisionis declarationem a sede Apostolica approbatam.
Xi Il. Quaestionis esse, an illa tertia peculii canonici demortui quae debet cedere conuentui, iuxta duodecimam diuisionis declarationem, ita debeat diuidi inter ipsos canonicos, ut singuli, suas singulas partes suis peculiaribus usibus applicare valeant i an ita quaeratur tertiae parti cano nicorum, ut debeat reseruari cum residuo illius ad idipsum , ad quod illud est seruandum Z Et quidem arbitror ita cedere conuentui, ut diuidi debeat inter canonicos, quo singuli suis singulis utantur partibus, saliε
dum utentur eo modo vivendi quo hactenus a tempore immemoriali vixerunt & nunc vivunt, videlicet accipiendo certam quantitatem ttitici, vini,&caeterarum rerum necessariarum pro victu, & certam pecuniae
numeratae pro vestitu. Tum quia praedicta duodecima declaratio no h bet, ut illa tertia pars quaeratur arcae capituli, vel parti capituli. Tu quia etiam tertia pars quae cedere debet priori ita quaeritur priori, ut non teneatur ex eo augere priora tum quo plus reddat, sed potius ita ut ipse possit eam suis usibus impendere, & eadem determinatio pluribus applica ta eodem modo illa determinat. l. Iam hoc iure. ff. de vulgari,& eodem modo loquitur illa clausula de priore ac de conuentu , per haec verba deinceps canonici morientes resuluerint, diuidantur aequaliter inter priore,
hospitale , ct conuenium . Tum quia ante diuisionem prior, cui totum quaerebatur, totum suis v sbus impendebat. At per diuisionena nil aliud in hoc factum est quam quod tertia pars quaereretur priori, dc aliae duae tertiae hospitali, ec canonicis, & ita videtur, quodcuemadmodum ante diuisi.
152쪽
diuisionem solus prior torum suis usibus impendebat, sicut nune post eam de suatertii idem facere potest: ita de canonici de sua tertia idem in
cere valeant: quia surr0gatum sapit naturam eius in cuius locum surro gatur l. si eum Qui iniuriarum si . si quis cau. & c. Ecclesiae, ut litipend. Tum quia ita intςllexisse videntur diuidentes, de diuisionem siladentes Equidem ipse qui literam diuisionis contexui,ita intellexi,& ante omnia. qns, & voluntas disponentis est attendenda l. ln conditionibus, T de condit. dc demonst.&αfin. de praeb. Postremo,quod Legione in s. lsit ii monastςcio cuius diuisionem bona ex parte imitati fuimus ita hoc ser -
. uatur, nec abs re,iustum enim est ut qui suerunt socij passionum, sint etiaconsolationum secundum Apost. 2. ad Corinth. i. relat. in cap. t. dese pult. viq; qui maxime demortui animae sunt sustingaturi, habeant quoq; monumentum quo id merito meminerint. Quoniam autem fere sem- . per quoties aliquis canonicus moritur, aliquot eius consanguinei aut f muli relinquuntur inopes dc destituti eo quod canonicus aegrotus nil potuit eis relinquere, sanctum esset ut D. Prior distribueret quibus eorum videretur dimidium suae partis, de Conuentus dimidium suae. Mouet ad hoc, quod ante hanc diuisionem sistebant Priores quibus tota canonic rum demortuorum peculia cedeban t praedictis destitutis ea nunc omnia, nunc eorum partem, amore Dei distribuere.
VI. Principaliter succedit quaestio An esto praedicta diuisio, de aliae similes ante Concit. Trid. factae valuissent, sint tamen per illud reuocatae Et pro parte quidem affirmante neruose facit primo, quod praedictum Concilium in cap. i. & a. de Regul. sess. a s. sic habet. Omnes regulam res, tam viri quam mulieres, ad regula, quam professi sunt praescriptum vitami climant, componant, necnon ad communem νitam,νictum Nestitum conseruanda pertinentia fideliter observent haec ibi. At in consesso eit secundum omnium regularum praescriptum originarium, nullam bonorum vel fructuum diuisionem esse debere inter Abbatem, dc Conuentum, imo omnia debere esse inter eos communia, ut late probauimus in d. c. Non
li. Quod huius capituli contextus , & quartum notabile inde supra collectum probant totam administrationem tam temporalem quam spiritualem pertinere ad solum Abbatem Priorem vel alium praesectum qui pro Abbate habetur, secundum primum praedictarum regularum statum M queni iubet reduci omnes regulares praedictum oncilium. i l l . Quod nil videtur prodesse diuisionibus praedictis quod sint soctae auctoritate Papae & priuilegio eius,quoniam praedictum Concit tol lit omnia priuilegia concessa regularibus circa illa capitula,quae statuit in praedicto titulo de Regul. ut videre est in illius vlt. cap. & diximus in Manua'. cap. 27. nu. I9o.
N i L in damplianda sunt ea quae rem siciunt in suam pristinam na
153쪽
turam redire,cap. Ab mordio,' s. unus,s. Pactus ne peteret,ssile Pact. ubi Iason congerit in hoc aliqua, dc prius Felyn. in cap. Cum onsenes, nu. g. de Constit.
Pro parte uero negante facit prim o; quod partem assi amem tonso queretur maxima confusio, distardia, A scandalum plurimarum ecci Darum etiam Cathedralium, & Metaopolitanarum in quibus ab antiquis fimo tempore, cuius initii non est memoria, alia bona spectant ad A chiepiscopos, Episcopos, Abbates, & priores de alia ad eorum Capitula,
di conuentus .Consequeretur item sublatio omnium dignitatum,de re sonatuum, puta eriora tuum, Archidiaconatuum, Praecentoriarum, Thesaurariarum, & similium. imo & omnium beneficiorum regularium sa tem manualium, quum certum sit, nulla talia ullis singularibus coin petiisse,in primordio regulae, dc ita bona ex parte tolleretur,Clem. i. de Supplend. neg. praelat. & cap. Ad nostram, cap. Ad audientiam,de Confir uitl.
quae uidentur absurda, ct ideo non dicenda.l. Nam quod absurdum, tr. de Oper. lib. cap. Dudum, de Praeb. lib. 6.ll. Quod lex,cuius finis est bonum commune, cap. Erit autem, A. iis .
eum adnot. et ibi, & a Tho m. i. sec. quaest. 9o. artic. 2.non intendit indu
cere malum commune qualis esset praefatorum consulto es dedecus, ac scandalum inde secutura. Ill. Quod etiam consequeretur destructio omnium reformationum elaboratarum ordinis S. Benedicti, S. Bernardi, & Hieronymi, in quibus magno conatu inductum est ne Praefecti sint perpetui, sed tantum trie nates , & ne soli pro sbio sito arbitratu, iuxta huius cap. tenorem gube nent monasteria &prioratus, nec fructus eorum impendant, sed cum consilio, de consensu aliquorum, quos alibi consiliarios, alibi discretos, alibi definitores appellant, constat enim secundum originarium statum rogularum, Praesectos esse debere perpetuos, & totam administrationei debere ad eos solos pertinere: consequeretur item destructio bonae partis reformationum ordinum militarium, secundum quas alia pertinent ad Magistros, alia ad Capitula illorum, alia ad Commendatores maiores, alia ad minores, alia ad priores, & conuenius eorum quae secundum praescriptum originarium regularum s. Augustini,& S. Benedicti. uel Bonardi,quas ipsi profitentur, nullatenus illis peculiaria esse deberent. iii I. Quod non praesumitur Papa, vel Concilium cuius caput est ipse, vere unico vel bo delere tot dispositiones in se adeo iustas, utiles & usitatas, vi in simili dixit Imoerator in l. Si quando, C. de inossici testanu. de Pontis. Max. in cap. Ecclesia vestra, de Elect. Ad primum igitur argumentum pro contraria parte propos tum respondeo, quod mens Concilii non fuit decernere ut status religionum reducantur ad primam omnimodo formam, praesertim iure communi, ves
uilioritate Papae relaxatam , vel mutatam , sed solum ad cam quae habet
154쪽
ri tria subtantialia vota seruentur. de ut nullus simplexiegntiris habeat quicquam proprii quoad dominium, neq; quoad usuin aliter quam regu
ia permittit, ut ex tenore tam Apilis primi quam secund satis colligitur. Prunum enim capvxsolum habet in summa vi religiosi trita subminualia vota observent, de alia ad communem vitam , victum, vestitum conse uandapertinentia. Secundum vero caput totum tendit ad hoc, ut nullus simplex religiosus habeat quicquam peculiare aliter, quam reguli' perinsitu, Vtexe mena constat. At per praefatas diuisiones nihil contra Vllum usum votorum subita inlium, neq; contra pertinenuia ad communen, itam inducitur, non enim disponitur per eas,ut aliqui regulares habeantis ali aliqua singulariter quoa dominiunt, neq; quoad vi in aliter quam regii
solum praesectis conventualibus tollitur aliqua para administrationis, d additur alia opitulis &conuentibus quae non sunt singulares personae sed uniuersitates, quarum bona vel administrati' non pertinet ad aliquos rum, sed ad totas eas, cap. manumittitur, i a. quaest. a &l. in ta tum,*.vniueis latis, is se recidivis. & ita non sunt contrariae prasatis ci pitulis Concilii intendentis pro itidere ne simplices monachi nabeant ali qua peculiaria, nec vivant singulariter, separatim aliter quam regula g
Adli. Colligitur responsiori missilutione. videli ' quod senes uitum solum intendit reducere las ad obserum ain trium Ioiorum subitantisi , , dc modum 'iue mi communiter, ri tenenda pecu- - tiaria aliter quam regula permittit, &mon adm odum a ministrandi so
' non est cur trepidet quφdd in capitulum, ne suus prelatus hac ' a tollat sibi duariti narum partium sis, s licet, och spitalis ac fabrio administrationρm,offerendo se suam tertiam partem velle in mulie conset e, quo solus omnium ad 'inistrationem hi ieret, Vin tibi pro i bς'u' alia consequatur contra regulam, Curi, qui , De Lim 'ut iri canoni rum Regularium ijispaniae, quomodo idolerabili ' fl a GV . rrincipalis quaestio sit illa quotidiana, cta nemine quod sp an s xii ηρος - , sto deblat censeri damnatus ti insernalis, visuid is
155쪽
aiunt,an probatus & tolerabilis status illς ecclesiarum de monasteriorum , siue canonicorum regularium , siue monachorum in quibus certa portio panis, vini,& reliquorum necessariorum pro victu, de certa quantitas cuniae pro 'estitu distribuitur alibi per portiunculas quotidianas, alibi pcr portiones menstruas, et annuas, ita quod nil ultra teneantur eis eces ae & monasteria ob ullam necessitatem tribuere, nec contra ipsi tenean- tur eis residua reddere, sed suo commodo, vel damno ea reseruent, vel in- uniant, modo nil prosand impendant,& residua in 'sus plos conuertant. Nam pro parte a firmante quod sit damnatus, & infernalis, faciunt ii 38. sundamen ta,quae supra inauximus contra diuisionem tripartitam aclia intimi rationis fruinuum bonorum Roncaeuallis.
l I. Et grauius quod videtur secum pugnare contra i ubi repugnantic si de Reg. iur.& cap.sbilis udi em, de AppeL Est enim istatus cuius professores carent proprio, ut patet ex r egulis omnium religionum,dc habent proprium, ut palam est ex propositione quaestionis. Jc eoru viuendi modo. ii l. Et adhuc gravius, quia videtur repugnate legi naturali diuinae. . Naturali quidem, quae iubet promista praestati, cap. i. de Pact. cap. iura menti, a a quaesi. s. Diuinae vero, quae praecipit vota reddere, cap. Ma- sar, de vbi. , qui sunt in praesito statu promiserunt,dc voverunt vi uete ne proprio, re nunquam vivunt absq, illo
liii. Quod nullo esto modo excusari possiunt a pectato m.rtali, l uam
virtute anti lux, vel aluiquissimae, vestini nemorialis consuetudinis, ut omnes v dentur confiteri. At non possunt tali consuetudine excusati, quia
'ulla consuetud' potest excusare a peccato mortali agentem aliquid con iras in diuitiam, vel naturalem, imo dicitur corruptela, cap. Mala, cap, d i. ca fis. de Consuet. cum ei adnot.& consuetudo praedi est Ai a legem illam naturalem & diuinam. vovere Domino, dc red me P at 7s. relat. in d. p. Magnae. V. Quo i multi hanc partem asseuerant, de quibus es allu stris Ioannia Gersoniis Cancestitu 'lim Parisien. qui in prima p ite libet i proserua'. argumenta desumpta ex ri 1a B. Augustini, de in i . ci ci et . a d cerpta ex sacris de iuris Pontineti literis. sed de ipse quum nimio togatu susceptilem habitum regularem in praesat Roncaua te, quod recusabam sicere ob id quod in ea status in quaestione propositus seruabatur, prote-
status sui, me nunquam accepturum portiones illas peculiares cir pituite giatas in oc veritum, quod ad vos em seruaui, coquod mihi non
Pro parte vero nefante iaciunt primo illa decςm suo lamenta, quibus sulta suit praefata diuis Roncaeu ili f. ii Quo pluris insuerunt ecclesiae amplissimae, dc etiam hodie uniis Hispania, i quibus eius liatus scria amr, quarum denuia crocit Metropolis Caesaiaugu stina, de Cathedralis Pampi lonen . In quibus a
156쪽
tempore immem sic vivitiir, & in quibus esxeruiit in redi in viri iam diuini, quam Posusci, caltilissimi in 'serrimi. E i,us s it ille A. Martinus,qui Legione in valde illus notia ilexio s. i id ri pro sancto c litur,dc olienditur, dc celebris ille Fps iiii iiij, S. Mariae dei Pilar praesitae sarau- , dc dii ut i iam concedere, quod tot viri adeo eruditi, & mo- libus probari ilinii tanto teth tot consessalii eorum omnium alio-iu , ordo, ni tot Episcopi dc Archiepiscopi, quin & tot papae scieri tesollud, suexint damnati, & quotidie damne alii quidem tanquams citates alii ii consentientes, tot, tantis, ct tam manifestis ' caiis morialibus, tot Regna, Ciuitates, Oppida maculanubiis .l l l. Quod io Maior opinionum praefati Cancellatij alioqui defensor a sinus, hanc non defendit eris iis . dist. 'qu α dic Dis. nolle iulain rimare,quia probare non posset
siil. hi fortius, quod nullus religiosus lici ' hase epios
s,ec are contra votum paupertatis i lemne, eo quod delicentia iusta de usa data habeat aliquid ad ,sus com munitatis , es suos peculiares ho-- testbs, pecessarios, 'el Eu nientes xt probam istate iis cap . Non di catis, i a. quaeli. . Not. r. At introi stoliatu, divivendi mo is , nenio 1 abet quicquam sine licentia supremi Praelati,qui est Papa, vel alterius sui nacticularis, neq; cum ebriani licentia, his quoad usus communitatis, ver peculiares honesi' , necessari im, et conue iens. Eiso nemo illorum contrauenti voto,& egi, lenon has nubi optio. V. Quod nemo non concedit licere resului hapere de licentia exiti vel tacita praelati aliquid suis usibu, peculiaribus deputatum, &adeo , ut nulli sint hodie in ulla religi in etiam Frai cisca 'rum, qui de'bseruantia, velCapii 'i, qui nisii habeat ab i. a iuu culiaribus ,sibus deputatum, puta, breuiariu i diuritate, vestes, cingit tum,caiculo precatorios,imo etiam calceos cbriaceos, ligneos, vel cana-beos, ς certis paucis, α hoc non alia ratione, quam quia id habet, dc t ,et de licenti pr ea ' in ratione debet coi 'ce ii, quod liceat eis aliquid amplius lenese ratio. .gritudinis. vel stu' dii, , et muneris praelegendi, vel concionandi , 'el asa quis pr denti viro videatur suila, re coissequenter quod pro victu vilius, uel alter u inc' β, uot anni, quo, uel quibus ito saburi sunt , uel fossuri, uel uindemiaturi uineam, uel messuri segetes, ues negistiatum n
sotia sibi licita: Et cadem ratione ii causa iusta, uel inopiae, uel alia id de pόlcereti fieri posset eis saculi s quaerendi sibi sinsulatim, a cognatis uel amicis, ues mendicando necessaria ad suos singulares usus bletidi, bibeti- uel uestiendi, donec communitas consequeretur sacultatem
iusteso Q praelatum concedere alicui suo r
157쪽
gulati facultatem illam , uel illam eleemosynam ocicndi, quam ipseme
facere possiet, & qua ratione potest eam dare uni, potest dare duobus tri- bus, oc pluribus, de sacere ungulos eorum administratores singulorum aureorum quotannis in eleemosynas, dc usus pios, in quos ipsen et prae latus posset illos sancte impendere: Et consequenter eadem latione si cultates monasterij suppeterent ad hoc ut praelatus posset aco. aurcos in
eleemos, nas elargiri, iust pollet ro canonicis suis tradere illos, ut singuli eorum denos in eosdem usus impe
impenderent, dc consequenter ius e posse: eis concedere, ut suos calceos iam attritos, camisias , de alias uel es
ceras, de quicquid superest de his quae distributimur il lis in uestes, cal- ceos , de aliquem alium usum honestim dispendant in paupcies, aut ali pia. At itatus in quaestione positus esectu nil aliud habet, quam quod regulares de licentia praelati supremi, uel alius specialis habeant ad in inistri t nem aliquarum particularuni fluctuum bonorum monasteriorum in suos honesibs, c pios usus, eris ille non est reprobus, scd iuri conssinus. V il od pas inest quoci Abbates, de priores conventuales resut res, qui & ipsi res lates , dc monachiiunt, cap. in . de bymon. habentes
multa suis usibus peculiaribus deputata. cap. Abbates, is quari . a. non peccant contra uotum paupertatis,iu, ta ea quae late tiadidimus in . . cap.
Non dicatis ot. αquia ilia non babent, ut propria quoad dominium, edtantum quoad administrationem, Ac idem est dicendum de prioribus, de altis beneficiariis tegularibus etiam manualibus, N: ad nutum amouit, i- bus,tu ita Cleria. i. de supple. neg. prael. de cap. Cum ad monasterium, tales, de fit. ibonach. Meawem ratione tu te possunt habere propositi status canonici uti monachi regulares, qui licet non sint capaces domi icij. suist iam en rdministrationis,ut diximus in L p. Non dicatis. ili Quod Ioan. Andi . in Mercur. Regul. non est obligatorium, de Rog tur.lib.6.esticaciter coiscludit licere 'at ut bio, quod singulis mona- chis dentur io. singulis annis pro uestitu insinuas eadem latione polleuatui ut certa quam itas da etiar unicuiq; eoru ira quotannis pro uictu, de
quod hab rent portiones priuilegiatas , de cald. cons. de Regul. Re spondit in hac uerba. Pro sisti pol ait de licentia pristiti habere tibios, vestes, pecuniam, ad Ui Ibum non per modum a su nuctus, sed in quantam suae exi oscit nec si unt so dcre ad Uum sevum, etiam tempore vitae fui, de eadem luentia tabe mobilia poterunt: non tu ensuo nomino emere,vel dere, id expendere pro uis xeris neces avibus, non aut in alio p o debito vo- luntatis. Et ratio, quia cessante rei dominio, siue proprietate, su rudiit, cessa, in ta molabitio, quia per hoc cessat materia supcr qua edita erat, ori cap Erhaec diximus o Misi. 7. ca . bbate, de νοb si . Item per hoc quod non suo mine, cellat id quod pisset opponi, quod a idetur ut, quia nulla constituti oπenat, quin rca qua Uu conjumitur τι τι stes, libri, O pecuniae 'o eius nece*iate p. vi de lic tu pr lati habere. Imopera vitiivon d. cap. 2 π dicatis
158쪽
ac paulo post. Et nedum potest natatus ni hoc licentiam dare , 1m, Mei
. φ ouidere ut in necessitatibres risis ureatur, ari cap. Episcopus ecclesi νum, it fur i. i. quae necessitates etiam coi risendunt libro quoad docilis. ut 'Oh tincti ut alios ore, I cap. super pecula, Magis da ratio naturalis ut perse patet, O per extrauas. D. et 2. qua incipit ad Con- ditorem, νltra nec sitatem autem et Ait incapaces talium rerum, ratio quia ista com eduntur propter necestate , ista rego cessante, ubi ultra illam intelli zonrsr negata, ari cap. Quo pio remedio, , quaeu. I. Item in luperstu,
prouisio annualis pecuniae, quia per hoc non ditur abdicatio proprietatis, nec illud obstar paupertari vel mendicitati. Haec ille. Et Pan. coni. 88. t. part laridi e de endit sicutile monacho ecclesiae Cathanivix perere saltem os . scio iudicis ab Episeopo, qui monachis suae ecclesiae pro Abbate erat 16. annua quae pro necessirus unicuiq, dabantur, dc col. nu. 6. subdit se- quen tia. Opi d adpraefata facit quod ponis Io n. b. o Regul. est . obligatorium, iur. Lb. .in Merc. ubi concludit Hieres rufum Abba tis, re conventua cauo vitanda murmurationis, Icandali farctum,xt ro d. mentis alir, necelsa, ijs liceat cuilibet morachorum habere io. quia id non enhie promi in, cum issa decemsiuccedant loco necessariorum, sie eodem iii, ne eum illis censeantur ca . ecclesia, ηι sit. pens in L Si rem pretium,st de amisit aere tunc splum diciturm etcbus habere proprietatem,cum quil: i ei tam βρι, iure, di potiendo de isto ad libitum Dum H notat Dan Andra in da tam ad monasterium praeanegat. secus autem sidetineat .biustam
am, O patiente se maxime expresed 'unone super res, 'r ibi per emini, σ
citur habere; si domi, id patiturinec per hoc dicitur hiber, o tum pecu- I' ainis irationem,νt in Lauam Tuberonis r. de Pecul. Ducit cama' de so o quolibi notatur , ardum Episcopus 'utitur, a liquae ecci or ionem, H cuilibet pro necessariis dentur diste sine scum quilibet lene admisit strando illam prouisionem capit, is eam petere potes, ex uo pus non 'stinet monachorum necessaria, ν, de iure debet, cum it Abbatis bue
praedixi. 'haec ille. Quibus concordans sic ait idem Pan. in cap. Cum ad monasterium, te stati monach nii.8. In quibus m locis secundum Ioan. tiari silenteo pati cie curia Romana certum quis taxatur pro indumento monachorunc singillis In tur c ιπtendum in praefatam causam . Sic etian.
ibis, iam moti si i monialium obseruatur, ii moniales habeatis hodi
159쪽
xilium de monassem ct eslimenta ibi faciunt ex lucro mantium sartim de religiosi capellas habentes Asent ceriam provisionem pro eorum neces aristi Naec ibi . Quae etiam satis elici possunt cx his quae idem ipse dixit in cap. Deus lus, de viti & hcn. cler. in s per eo, de Reeul Cuius diacta communiter recipium ui a Canoni sus , in qOibu sum Fclyn. in cap. Nam , de Constit. dc Deci in cap. Edoceri, de Rescrip t. Qum dc D cis i. Rotae depcenis. in antiq. pro conscito praesuppimit posse mon chos habere probendas seu portiones determinatas, ex suibu possunt aliqua saltem parcius vivendo reliquare: si a quod licet per depositionem non perderent vitae nec ilitia, penderent tamen illa. Ei ita in essediti R. - ta ibi approbat opinionem illorum quos refert Innoc. in cap. Dilectus de Praelia verb. ibi abj contra. Concludo igitur pio hac parte negante praedictum statum ei Iede se innationis, ct infernalem, modo concuriant sex. Primum quod ea qu e dantur, nullatenus sibi dentur, nec iccipi tatur ab eis pro suis quoad dominium, quia non sun Ollius capaces , sed quoad solum usum suum
facti decentem vel alium pium, ut tradimus late in d. cap. Non dicatis.li. Quod non viantur eis dispendendo illa in usus malos, vanos, ves
pro alios, quia per talem usum etiam Abbate peccarent peccatum pro-
lii od si per leges diuisionis vel chartas quas vocant rationes, vel xonstitutiones, dc distinctiones portionum quas vocant priuilegiatas, vel alias iustas ordinationes vel statuta ecciesiae fuerit cautu ne quis eorum fariat et emosynam vel aliud pium opus, vel non nisi usque ad ceriam quanti talem de superfluo sine licentia particulari praelati ad unguem se
ii is . Quod praelati saltem tacite ei modo vivendi consentiant vel consentire debeant, quod addo propter dicenda infra. V. Quod insta de causa fiat praedicta licentia expressa vel tacita perdicia in d. cap. Non dicatis. vi. Quod non contradicant confirmationi legitimae auctoritate is sitima faciendae. Dicii , eguimae, ob dicenda infra eod. Non obllant adducti in contrarium , non quidem primum continens illa quae contra diuisionem pi diciam suere adducta, qaia dilui possunt
tiupra in fauorem illius suere diluta a nu. ii.
Ad ii. autem respondetur negando quod praedictus status secum pG vis, non enim v argum etiam piaesupponit illius prosei res carent proprio, & habent illud accipiendo proprium Vni uoce, sed latum aequi uoce, arent enim proprio qualenus proprium sonat dominium, id est sacuit tem disponendidere persccte, oc etiam quatenus sonat usum sine iusta li-otitia sci perioris: habent autem propcium,quatcnus proprium sonat peculium seu faculta eat adarimitiandi alietiam. Repu-
160쪽
lox b meficiat os vel oriciarios. vclasos,consuetudincives licentia gen ali Melpacuculari aliqua iusta de causas' ait . . . r Ad iiii . . au' est Achylle, ad uess pa tis, re pona conc d quid nullam consuetudinem legi naturali et diuin ςi 'gare nec ζ ' cu care a peccato con tra illam agentem,nem do tam praedictos praedi status proseli res se excitis ς propter 'nsuetudin quia tonse . ex illi, sed licentia p laiorum pra sumpta ex ea, quod longenti iid est
scii amicus i tri colligetis pomaquq tannis: ri r hebdomada vel die in horto eius scientis, ii ii prohiben iis sine Visai - pressa licentia, non excusatur a trangressione septii ni praecepti p.r consile tudin fura sed per licentiam taci tam ea xa resultantem,quasi t, ne ollectioina sit surtum arg. l. t telonin uri /d v. Quod parum urget auilioritas & illa multa quae in i heil' supra citato, citantur.Tum quia 't praes alio libelli praeli orie , exi doctrin dehi esse illius.Tum quia lotum pondus in
nemo negat,in inligendo de propci' quoad vertim dominiit erisui
nemo ''n negat intelligend de p 'qu ad ius adni centia iusti Pro lati,ita tu difficultas solum consistit, an tegulares r 'icti status possint; habere di habeant iustam licentiani administra Mil- p.rti hes . de quo iis . Protestationem autein ii, quaestio e quinii, non ego,quod phtarem statum canoriicorum lio, cui nis te rep una, sed quia 'ng nieli'r erat quem , esse concepi,quemicru cibius caise iratum latitus iii Acaaemus culebri us Viveus