장음표시 사용
201쪽
di opportunitas. Tum quia imprudentia, dc negligentia pereata sum e. sit rector qL dist. cap. Ea quae, de ossic. Archid. At cocessio tam diutus
nae de vagae facultatis videtur actus imprudentiae , dc causa negligentiae, quum non sit prudelis & boni pastoris tam diu curam suae ovis deserere. contra illud Prouerb. 27. Diligenter agnosce vultum pecoris tui, eum iutius sanguis de manibus eius ut requirendus, cap. Irrefragabili, de officiord. nec sit iusta excusatio pastoris , si lupus ouem comedat, & ipse nesciat cap. Quamuis de Reg. iur. Dixi vix in quia tanta potu: sset occurrere alicui regulari ob aliquos respectus particulares necessitas relinquendi
suum ordinem, propter molestias, persecutiones,& dissensiones vel alios similes rei pectus, & tanta dissicultas inueniendi monasterium quod vel let eum perpetuo alendum in claustro recipere, de talis de translato confidentia, quod tali facultate bene uteretur quales casus non semel ad nos perueneruntu quod pij praelati recipere potentis millet, recipere talem animo concedendi facultatem manendi foris, non quidem tam vagam 3c largam quanta in quaestione proponitur, sed pretatam ad locum talem ut facile noscere posset eius actus,& eum si opus foret, corrigere,& in alium Iocum transferre, dc aliorum, quae boni pastoris sunt claram gerere: qualibus casibus poterat defendi conniventia illa Sed. Apost. qua ante praedictum canonem & Paulum quartum tales translationes permittebat. III. Quod praedictum concit. ubi supra contra praedictam consuetudinem in haec verba statuit. Quia vero regulares de νno ad alium ordinem
trans ui. facile a suosuperiore licentiam stant extra monasterium obtinere solent, in quo vagandi, is apostatandi occasio tribuitur: nemo cuiuscunq; ordinis Traelatus velfuperior vigore cuiusuis facultatis aliquem ad babitum, ct professionem admittere possit, nisi ut in ordine imo ad quem transfortur sub sui βρ
rioris obseruantia in claustro perpetuo maneat. haec ibi. Per quae reproba turreceptio in quaestione proposita, quae quia ut di xcinus ante praedictum canonem erat reproba, non videtur ille ius notium inducere, sed antiquum declarare, de consequenter pollet limitari in casu in quo ante illum diximus licuisse, salua illustristinoru eorundemq; erud uissim o tu Cardinaliuinterpretationi praedicti Concliij deputatorum gratiissima censura. Tum quia praedictus canon latus suit ad tollendam occasionem vagandi,& apostatandi ex tali facultate praesumpta, quae quoad soru co scientiae in eo casu cessat. Tum quia alioqui eiusmodi personae occluderetur omne remedium salutis, eo quod eam vere non sperat in priori ordine, dc vere non potest inuenire monasterium quod recipiat eum cum unere alendi perpetuo in claustro in ordine ad quem transfertur, de religio quae est compendium ad vitam aeternam, non debet esse dispendium ad illam arg. l. legata inutiliter, ff. de adim. leg. cap. fi n. de verb. signific.
23 Il l . Quaeritur quid respondendum sit multis fratribus ordinis minorum Conuentusium Hispaniarum , qui nuper fuerunt a scel. re. Pio V. priuati
202쪽
Quod illa uerba literarum suarum , scilicet πitantq; regularem om clauBro perpetuo ocendi statueris, o promiseris, C c. inicii genda uia
dςntur iuxta praedictum canonem Concit. Ttid. qui tollit potestate Praelato recepturo al: quem huius codi transferendum, nisi cum animo dc obligatione tenendi eum perpetuo in claustro perinde ac uernaculos,& ordianario modo susceptos.
V I. Quod intentio Concilij est per praesita uerba significare ut transla'
tum aeque tractet, ac uernaculum debet tractare quoad concedendam facultatem exeundi, uel manendi seris, & quoad alimenta ordinaria, dc c5i sequenter, quod praedictus Praelatus non possit ei concedere sicultatemnianendi extra monasterium, sine iusta causa, sicu i nec potest concedere vernaculo non translato, ut diximus in d. cap. Non dicatis i a. q r. VII. Ex hoc sequi, quod sicut posse trulla de causa concedere id ue naculo, ita posset& translato. Tum quia non debet esse melioris conditionis hic quam illi , arg. Clem. i. de Regular cuius tamen elIet, si contrae teneremus, quia consequeretur non poste translatum cogi ad agenda ali- qaa extra monasterium,adquοῦc posset cogi uernaculus. Tum quod mens concilii videtur suisse aequare translatum vernaculo quoad mansionem perpetuam in monasterio, dc mens legislatoris sequenda est cap. fi n. de reg. iur. lib. s. Eli cap. fi n. de praebend. V III. His dii se consequens, praelatum monasterii ad quod trans sertur posse mittere Isai i usmodi trinsit tum ad conuiue dum alicui Piloii eiusde ordinis in tu ilitariem de decorem sui ordinis, sicut posset mittere aliquem vernaculum c. p. z. de stat. monach. cap. sin. de Capeti mon. N Clem. I. f. Ad haec, eod. H Tum per praedicta.Tum quia regularis manens extra minnasterium detulia licentia praelati, uidetur manere in eo, c. Monachi. a. sq. 3. Tum quia Conci l. non uidetur uelle honorare magis translatum quam uernaculum . Tum quia non obligat Concit. plusquam uotum s lemne obedientiae quo nititur illud, & potest praelatus non obstante illo, mittere regularem uernaculum seras pro utilitate, honore, dc obsequio monastetit . Ergo& etiam translatum , non obstante praedicto canone. Tum quia si translatus csset latomus, uel liber lignarius, possct praelatus eius mittete illum ad operadum & construendum aliquam capellam, uesaliud aedificium necissarium de utile monasterio.
I X. Quod huiusn odi translatus de licentia praelati posset esse vic tius Episcopi, nisi quatenus obstaret ei Clem. ι . de Regul. quia etiam
vernaculus potest esse secundum Cordi. recepi, in Clem. a. quaest. i 6. de Reicii p. di Cubicularius episcopi, Pan. in cap. Quanto, de ossi c. osd. nu. I . per cap. Cum pastoris, a. q. T. Procurator item patroni, amici, uel Principis , Unde utilitas saltem latens redundaret in monasterium secundum Innocent. recepi. in cap. Cum. l. & A. de re iud.
x Quod no solum pro uilicialis, di seceratis ordinis ad que translati
203쪽
suerint, sed etiam praelatus immediatus monasteriorum in quae translati sunt poterit eos abioluere,& cum eis dispesiare , quia verba illa superior ordinis in posita in eorum literis, non selum comprehendunt generalem. sed etiam prouincialem & particularem praelatum monasterij, non enim debent restringi ut significent eum solum qui est superior toti ordini, sed etiam eum qui fuerit superior eius in illo ordine , qualis est etiam prael tus particulatis monaster ij, quia licet dispensatio sit restringenda c. r. de fit. presby lib. c. potestas tamen dispensandi late debet interpretari , tuti glos sing. & recepi. in Clem. I. de ostic. Vic. 16 Illi . Quaeritur an praedictum remedium praedictis fratribus minoribus Conventualibus decretu a S. D. N. dc ab illustr. ac pientissimis Card. in id deputatis tantae multitudini plene satisfaciat ὶ Ad quod respo
deo primum illud cile quidem prouidum, iuri consonum de magnum magnae re igionis decernentium argumentum, non tamen plenὸ videri eis satisfacere. Tum per proaei me dicta,Tum quia nulli, vel certe paucissimi satis aequo animo tiaras eunt ad alios ordines, alios habitus religiosos induturi, partim quod parum unquam fuerunt eis bene assecti, partim quod credant inulta opprobria , conuitia in illis se passuros , & ut Nicolaus Papa, loquens de monastica uita ait in cap. Praesens ao. q. Quod quistron eligit, nec optat, profecto no diligit, quod autem nodiligit, facile contemnit. Tum quia seruntur plures quam mille, & palam est non posse omnes illos inuenire tot benevolos receptores ad alendos eos perpetuo in claustro neq; apud mendicantes, neq; apud non mendicantes, adeo quidem ut acceperim a fide dignis εc prudentibus uix inuenturcs quadraginta eiusmodi benevolos receptores in Hispania cum onere perpetuo i nendi, & alendi eos in cilaustro. Tum quia pauci ssimi vel nulli eorum quaerunt apud omnes mendicantes, sed solum apud tres ordines iure conriani praedicto expressi,s. Tam quia etiam apud illos tres, pauci exacta diligentia que eis praecipitur quaerunt, nec adeo candido & vero animo,
ac opus esse & requiri supra dicitur:& ita accipiunt ansam, ut ante exacta diligentia quaerendi eos apud mendicantes, quaerant apud no mendica res, contra verba & mentem S. D. N. . E de remedio & medicina iaciunti venenum & exitium. Tum quia uix ulli benevoli receptores non mendicantes , retinebunt eos perpetuo in clatistro ut vernaculos, eo quod quae renr,& utinam non fingant, causas dc occasiones emittendi eos extra cla stra. Tum quia vix poterunt ipsi aequo ac placido animo in eorum cla stris perpetuo manere, priuati contentis in Clem. I. de Regular. quae priauat eos voce activa & passiua, & capacitate beneficij, dc osticij cuiuslibet etiam Vicari j, dc Vicegerentis adeo quod ibi: ait glos. in verb. ossicia. quod non possunt esse sacristae, Camerarij, Castaldi,& Oeconomi,&c. nec praedicare . Quis autem eruditus, & bene moratus, quales sunt plurimi eorum seruntur enim esse cilciter ioc. in sacra Theologia doctores,&
204쪽
tu egii praedicatores ὶ serre possit perpetuo conuiuere multis iuuenibus
. indoctis . de sertassis parum bane moratis, praeuntibus eum, voce, ossi-eijs , beneficijs, praedicatione alijs praeemanentiis, iudicetis qui exseeognoscit, quae sunt proximi siti, eccles. 3 i. & illud adagium glos. in l. i. g. veteris, de Acq. possi etiam asiaus intumescit , quum per comparem appraehenditur. Mil. Quod ob hoc magnopere cupio,& cupere debeo, ut aliquot patres purpurati,dc aliquot alii gratia,& auctoritate apud. S. D. N. valentes, ipsa orarent, & exorarent,ut pro sua misericordia praedictis conventualibus uberius succurrere dignaretur, ne perpetuo periclitentur ac scrupulis dis. eruciemur tot viri, qui sacrae regulae professione insignes, sacris ordinibusci presbyterio, & laureis minerualibus seu literarijs decorati, in castris Principum,in praesidijs artium, in obsequijs sordidis, ne dicam, vanis de malis aliquot ditiorum, mutato habitu dc o missis precibus horarijs me itientes se alios quam sint, inseruiunt. ita. Quod mea sententia qui plurima secreta per sacras de vulgareseonsessiones eorum noui, tanta causa occurrit uberius prouidendi, quod arbitror suam Sanctitatem inirepide posse illis sacere sicut talem degendi boneste in habitu clericali, seruando tria vota substantialia, de persoluendo preces horarias si sunt professi ad chorum , vel ordine sacro infigniti. . quaerendoque sibi victum iustamen dicitate, vel usu suorum ordinum vel dotibus , literis Sc bonis artibus, praestita prius, ut diximus de eiωtiis in d. cap. Non dicatis num. Episcopis suis obedientia sub correctione eorum a quibus visitentur, corrigantur, dc castigetntur quaten opus suerit. 37 II ii. Quod quidam vane Gmniant, me praeserre Conventualitatem ut ita dicam onseruantiae, eo quod saepe dixerim hoc, & praeterea displicuisse mihi eiectionem Conventualium praedictorum, quatenus perditio animarum inde subsequuta videtur. Et quod mallem esse conuent talia seruando ad amussim regulam B. Francisci relaxatam Apostolica auctoritate, qualem conventuales vovent, quam frater de obseruantia, non se uando illam integram, quam integre voveri obsernantes, iudita declar tionem Nicolai 3. in cap. Exijt, de verb. sig. lib. 6. dc Concit. viennen.in Clem. Exivi eod. tit. Tum quia Thom. recepi. a. a. q. 18'. art. s. de ciutandus infra, ait unam de causis transeundi ad religionem etiam laxiorem
esse declinationem stietioris a debita obseruantia. Tum quia nil repugnat elemonem praedictam iustiam suisse, de alia de causa recte displicuisie, cuvnum de idem diuerso respectu possit uni & eidom placere, dc displicere. ut mors CH Rrs Ti piis placet, ut ab eo subita, dc displicet, ut a ludius illata, iuxta illud glos. cap. s. de consec. eccles. lib 6. Actis di licuit, passio in rafuit Et passim mors amici, quatenus iuste infligitur a iudice. facet, α quatenus est dedecori rei damno, uni ec eidem amico displicet. Ce Tum
205쪽
Tum quia palam est me his selituiti adi ungere. quod adeo suspicio
neror regulam illam altissima S. Francisci, ut obseruantes eant ad unguem, di mentem auctoris, reputem esse quosdam incruentos CHRIsTi martyres. Tum quia nec exaequare dici debeo praedictis regulas, eo quod dicere soleam , tam in Galliis quam in Hispaniis vidisse, dc nunc in lixti videre multos tam claustrales quam obsernantes , eruditione, pietate& moribus insignes, omni obseruantia dignissimos. Nωn enim ex eo infertur quod ipsi somniant, sed quod in eos virosq; sui dolum benevolo. candido, venerabundo, & non factioso animo, quo gratia Deo, semper sui.& spero sore etiam in omnes alias religiones a sancta Sede Apostolica adiprobatas, dum spiritus hos reget artus, & ut indoleo,quod multi obse uantes non seruant, nec satagunt integre seruare suam tegulam, ita lugeo quod multi claustrales laxius seruenistiani quam a Sede Apostolica saetit Iaxata, percupiens, ut utrique legem suam intelligant,& ad amussim adimplere conentur, & neutri declarationem,& relaxationem Apostolicam auctoritate priuata dilatent
18 V . Quaeritur sint ne aliqua vitta praedicta quae s. D. N. possint mouere ad uberius, εc modo praedicto prouidendum 3 Ad quod respondeo via deri esse multa, primum quidem, quod non desunt qui murmurent de
illo tu priuatione quod facta suerit in non citatum,contra Clear. r. 3. Q terum, de re iud. in non conuictum nec consessum, contra cap. Nos in uemquam a. quaest. i. expellendo possessorem inauditum, contre. c. a. e caui. p6s L aequaliter tuaequales damnaudo, contra cap. Non asser mus aq. quaest. I. iustos pro iniustis puniendo, contra illud, Anima qui peccauerit, ipsa morietur Ezech. i 8. translatum in c. Iam itaque. t. q. 6. Et quamuis huiusmodi murmuratio tolli possit, eo quod monarcharum 'pletaque cogi tata, & actorum ipsorum causae sunt plerisque occulta, Atua potestate absoluta qua iuste possunt uti ex causa soluti sunt legibus i. Princeps. ff. deleg. c. Proposuit, de concess praebeii d. possunt interdum ex iusta causa omittere citationem, damnare inauditum, priuare sine cutipa i ui e suo, pro altero temporaliter punire iuxta glos. l. antes'. n. exquib caui. maiores, cap. Cum olitia, cum ei adnot. de retudo Renovates ar. dist. de l. Quisquis C. ad leg. Iul. Maiest. l. item verberatum. F. de rei-uend. l. Lucius st. de euict. dc late notata in cap. Quae in Ecclesiarunc de Constit. quamuis, inquam, ea murmuratio tolli possit, causae tamen: eius possunt mouere ed miserendum. Iρ II. Mouere potest et a Sanctitatem suarri, quod statuta rigorosa mollien,
da stini ex caaia, cap. Requiritis Nisi rigor , sum multis capitulis su Muentibus i . quaest. r. ci quod negari non potest, quod elisio praediacta licet occultis nobis de catilis, Monarchis vero notis facta, iusta suerit oc talis iudicanda sit in dubio ab eoru si itis, arg. ssi c. in prae seritia.& Quid culpatur a 3. quaest. s. fuit tamen rigorosi quateAus tam multi
206쪽
in sis non pauci senes eruditi, pij de inculpati de sectis, etiani presbyt'
rio initiati, & muliere mineruali conati, una & eadem die in mulas Hiaspanue Res ii subito brachio Ecclesiastico , & secularis sedibus suis antiquis fuerunt depulsi. Neque etiam negati potest causa ea molliendi
ab eis qui nouerunt cot centurias regularium virorum ut praedictum est ς scientia repugnate pugnaxe in prae Isis, militare in castris , merere in prα de seruitiis indecoris, omittentes preces liorarias, re mentientes se alios quam sint, qui se reducere cupiunt in aliquem vivendi modum Deo, α sanctae Sed. Apostolicae gratum, &eis eorumq; ordinibus, literis,& dotibus decorum, quandoquidem pastor ille Euangelicus Math. I 8.n qnagintanovem oues reliquit in deserto, quo unam sitis humerisin caulas
O lin. Qv d sancta sed. Apostolica quae in his quae sent fidei, & morum
ςrrare non potest, cap. Haec est fides. r quaest. I. dc cae. Maiores , da Baptis. cum eis anno t. pro longe minore causa per multa secula ante prae-ἐietum Concit. Tridi consueuit sacere Apostatis quamlibςx pessimis, quo in viam salutis tedirent similem sicultatem. postremo, quod Concit. Lugdunen. quum, ut habetur in cap. r. de r Iig. domita lib. 6. abstulit aliquas religiones approbatas, secit proseitaria - bus earum facultatem. transeundi ad alias quaicumque inuenirent ad se recipiendum benignas, vel manendi in suis sine potestate recipiessi nouos, ' t suaviter finirentutilia quod reliquit eis modum aliquem honeste via uendi. Cum ergo his miseris non fuerit relicta iacultas manendi in suis, nec utendi modo aliquo alendi se honeste nisi per ascensum ad religionem grictistrem , ad quam cogi non possunt, honestum profecto, ne dicam d bitum legale videri potest, ut sancta se l. Apostolica prouideat cis uberius, quod non videtur sieri pota nisi per praesitam facultatem .
V i. quaeritur, An praelatus possit regularem suum cogere ad transeundum ad aliam religionem, vel aliud monasterium, vel aliam prouinciarn ὶ Ad quod tespondeo sequentia. Primum, quod nullus Praelatus , nec inferior, nec supremus potest cogere vlium religiosum ad Iranseundum ad aham regulam strictiorem, neq; ad laxiorem, ad strictiorem quidem dii fici raxione, talicet, quod non potest cogi ad crescendam tam tiam, cap. e lacum os. Tq. dist. Et quia non uou i tillam, & haec tes est voti non pnecepti cap. integritas 3a.quaest. I. Ad aliam autem siue aequax in siue laxiorem, una tantum solicet posteriore, quia hon vovit illam, ec nemo potest cogi vovete . , , i l communi antiquo praelatus inferior non potest cogere regularem in uno monasterio professum, transire ad aliud, etiam erusdemo inis. Tum quia sicut illud solum monasterium tenetur eum alere, itam e illi soli tenetur seruire, arg. multorum quae adducuntur in cap a.
a. quasti 1, ixua quia, ut beneficiatij seculares non possunt cogi ad
207쪽
relinquenda sua benescia sine culpa , eap. satis peruersiam de '
cap. lnventum, is. q. 7. ita videtur quod regulares non possint cogi addet elinquenda iura alimentorum quasta sbi, in monasteriis, in quibus
sunt professi, arg. l. Illud. iis ad i. Aquit. licet leuiore deicausa reaulares posfint priuari quam seculares cap. Qualiter, & quando a. sub fin. de Accuc
Tum quia iure communi antiquo non saciebant unam congregationem,
α unum corpus multa monasteria, sed singula singulariter, subiacebant Episcopis, cqp. r. Ac cap. si quis Abbas , ct cap. Abbates, i 8. q. a. neque attento iure nouiore Concilii generalis positi in cap. In singulis, de p. Ea quae, de stat. reg. per quae licet fuisset constitutum ut in singulis regnis vel Prouinciis omnium singulorum ordinum stigula concilia si gulis quibuscunque trienniis fierent ad statuendum, Ie reformandum in
eis, priuationes ramen praelatorum remitti iubebantur Episcopis : Tum quia sicut vovens intrare aliquod certum monasterium alicuius ordinis, non tenetur intrare aliud eiusdem ordinis si noluerit eum recipere illi cuius introitum vovit, secundum Thom. recepi. a. a. q. s8. art. ad a.
quod etiam satis sentit in q. I 8'. art. 3. ad a. ita postquam est ingressus , non videtur posse cogi ad aliud sine culpa traiisire. Tum quia ut intentio saltem tacita ipsius voventis est obedire in illo monasterio, ita recipim 'tis ipsum intentio debet esse tantum praecipere versentia in obsequiuinii lius monasterii: de Correlativis enim idem est iuvicium, l. r. C. de C pressis lib. x i. oc illa quae late adducit Fely. in Proeoemio Gregorius, n. Tum quod nusquam in Decreto, decretalibus, sexto,& Clem. videtur fisti facultas praelatis regularium transerendi eos pro sua voluntate sine cunpa de monasteriis in quibus professi sunt ad alia. Vnde iuste ante pauco. dies quidam ordinis non mendicantium obtinuit a S. D. ut ad monasterium in quo professus fuerat, restitueretur. III. Quod iure particulari regulae vel statutorum a Papa confirm torum possiunt regulares cogi adire alia monasteria. Tum quia lex spocialis derogat generali arg. cap. Generi de re' iur. lib.6. & l. In toto fl.darey iur. ubi hoc clare de more resoluit Dec.Tum quia voventes vivere saeundum regulam ordinis in quo sunt eiusmodi statuta, videntur conse quenter vovere, vivere secundum illa,arg. l. illud T de acq. haered. c. Pristetea de ossici deleg. dc consequenrer poterun t cogi transire secundum di. spositionem talium statutorum adiectorum. Quo fit ut omnibus sere me vicantibus, in quibus quasi omnia monasteria sunt exempta a iurisdictisne Episcoportim, quaeque sunt diuisa in Prouincias de habent snos pro uinciales de Generalissam ii 4mmediate subiectum Papae, Prouincialis p test iacere iacultatem monachis vel fratribus suae prouinciae, ge etiam coelgere eqsdem ad transeundum ad ea, cuna sibi videbitur opportunum: GGneralis autem potest sacere ficultatem transeundi simul de cogere ad transeundum non solum de uno monasterio ad aliud eiusdem Prouinciae, sed etiam
208쪽
etiam ad aliud alterius,ut videre est in libro de instructione ossiciarium or.
dinis statrum praedicatorum cap. a. de Ollic. mag. ordinis. Cuius mois, rem tanquam Principis siue primi ordinum mendicantiani, alii quoque videntur sequi. Cuius ratio videtur esse quod omnia monasteria cuiuis Prouinciae faciunt unum corpus respectu sui Prouincialis qui est caput, di omnia totius orbis Christ. Aciunt aliud corpus respectu Generalis qui est caput illius. Quod tamen non debent pro libito, sed ut dicitur in d. c. i . in haec verba. Suum scilicet Generalisu est etiam traosferre fratres de Trouincia ad Prouinciam pro utilitate diei ordinis Nel fratrum transferedorvam Net Trouinciae a qua , vel ad qua translatio huiusinoessuerit facienda. A d quod facit illud eiusdem lib. tit. Circa potestatem. licet autem magister habeat
plenam degeneralem potestatem in ordine, tamen nunquam est ei utenduhuiusmodi plenitudine potestatis, ubi causa rationabilis non occurrerit . Specialiter uero est cauendum ei, ne in temporalibus grauet prouincias uel Conuentus uel fratrem aliquem utpote libros uel paramenta unius adteri concedendo.
Ex quibus facile inferri posset quod sicut iuxta ea quae diximus in cap.
Non dicatis i a. q. I. nu. 37.& in cap. Nullam 1 8. o. a. praelatus potest pro nutu suo auferre suo regulari beneficium manuale, non tamen debet auferre malo animo,& si au serret, posset ille conqueri, ita etiam si Prouincialis uel Generalis absq; rationabili causa saceret sicut ratem uel cogeret ad transeundum, posset conqueri transsere lus uel monasterium uer Pr uincia quae ob id laeditur. Et consequenter magna deberet esse causa ob quam Generalis Hispanum uolentem nolentem transferret in Gallias uel Germaniam, aut c5tra Gallum uel Germanum in Hispaniam. manquam credo obedire oportere illum,donec Papa satis informatus contrarium decerneret propter praedicta .
Iil I. Quod ex praedictis desumitur ratio quare aliqui canonici regulares non possunt cogi transire ad aliud monasterium etiam eiusdem dioec. liquot autem sic, illi enim qui non iaciunt unum corpus , nec habent Generalem qui sit caput illius, sed singula eorum mon steria singulariter subsunt Episcopis vel Papae immediate, non possunt ad id cogi, quia nec iregula, nec ius commune neque particulare suum eos ad id adigi t: illi vero quorum monasteria faciunt unum corpus, dc habet Generalem qui est caprit eius, poterunt ad id compelli iure particulari suorum statutorum confirmatorum a Papa per quae suo consensu suae regulae adiecta,faciunt .num corpus & habent unum Generalem qui est caput eius . Quo fit priamo ut no sit mirandu,quod nulli canonici regulares Regnorum Castellae, Nauarrae, dc Aragonum, nec ut puto Galliae possint ad hoc cogi, dc omnes canonici regulares Italiae congregationis s. loannis Lateranen. 6c na pars canonicorum Lusitaniae sic, quia ij faciunt unum corpus cuius caput eliceneralis eorum immediate iubiectus Papae: illi vero nullum saciunr
209쪽
esunt corpus, neque habent tales Generales, sed singulariter subsunt Ep
seopis, vel immediate Papae. II. Fit ut subtiliter & utiliter dubitari possit An executo c. s. de R. gul. Concit. Trid. sessi. 23. quo iubentur omnes regulares etiam canonici congregationes in suis prouincijs iuxta rimam cocilii generalis postii ine. In singulis,& c. Ea quae de stat. mon. possint fieta praedictae coactiones,& sacultates ad transeundum de uno monasterio ad alind eius dena pr uinciae ὶ Ad quod breui ter respondeo quod non, quia dispositio illor una capitulorum non se extendit ad hoc, neque praecipit, qaod sit vel fiat aliquis generalis eorum, imo expresse disponunt, ut superiores eorum remaneant subditi Episcopis, ut per ea patet de supra tactum est . v. Quod trans tus praedilius fit dupliciter, , no modo ad morandum in mona fetio ad quod tra sit aliquo tempore, alio ut desinat esse filius prioris re incipiat esse posterioris, & plurimi. n resertan sic vς' sic fiat,quoniaquam sit ad morandum tantum, omnia quae si ta per eum fiunt prioris monasterii,& illud tenetur ad alendum eum quoties aegrotus vel unus ad illud rediem i, cum veto fit ut fiat filius secundi, talia quaesita post talem transitum fiunt eius, de illud tenetur alere ipsum siue egrotum siue sanum, nesprius potest ad id cogi arg. c. Si quis iam transsat .ai. q. a. & cap. i. 38. quaest. i. & glos . Clem. Ne in agro. g. Ad haec,destat. mon. dc eorum qu diximus latius in . . cap. No dicatis, quamuis mobilia eo mod0 diuidi de bearit quo statuta eoru in disponunt. Vidi enim diuersorum ordinum diuersa statuta sui ec hoc diuerse disponentia.
vi. Quod licet solus Papa possit dispensare super voto profitemii, vel intrandi religionera, quia illud cit reseruatum suae factitati per stilum
Curiae quem intinuat extrauag. Et si dominaci x. de poenit. α remissi per uoto tamen transeundi ad strictiorem, potest dispensare Generalis, ves. Prouincisis , ut dissinit Caiet. in secvn. a. quaesi. art. 3.& rme quiadem quia hoc est aliud a voto de profitenda, , ct inua a religione qu
piendum aliquod beneficium, vel prohibere ab accipiendo λAd quod respondeo primo non posse quidem cogere ad accipienda beneficia secularia . Tum quia non licet ei accipere sita arg.-cap.. . de statirnon. & cap. Cum de benescio, de praeb. ib. 6. Tum quia licet perduspensationem Papae id sibi liceret, tamen id no pertinet ad regulam suam nec ad suum monasterium, ad quae, dc ad it a pertinentia tantum poteste ere ex mente Thomae a. a quaest. IOA.art. s. nec ad regularia aliorum ordinum, lino nec ad beneficiualterius monasterii eiusdem ordinis. Tum
quia grauiter id prohibitum est per cap. Cum singulas. prohibemus d praebend. lib. s. adeo quod saepe sit ineligibilis per illum textum, imo de inhabilis ut ei alias conseratur, ut netuo ἡ probat I bust in proiciali
210쪽
inlititulo de dispensatione cum regnuribus. nu. Tum quia illa sunt extraria dc non perrenentia ad suum monasteri uin, ad quae non potest cogere ut praedictum est. I l. Quod potest cogere ad suscipiendum benefic. consuetu regi per r
gulares fui monasterii, quia regularis obedire debet suo praevio in omniabus quae secundum regulam, re ad eam & naonasterium pertinentia praecipit arg. cap. Quorundam de elect. lib. 6. & tradit Thom. in d. art. s. dc gubernatio beneficiorum monasterii pertinet ad ipsam, & Praelatum eorrum. Quod procedere videtnr etiam in beneficio parui valoris , dc non sussicientis victui canonici ad effectrini cogendi eum accipere, non tamen ad essectu relinquendi monasterium de victum in eo sibi debitum. etiamsi statuto caueretur id quod cauetur p Clem. i. g. caeteru, vers. anE, de stat. in n. videlicet ut beneficiaris eant ad sua benesicia dc in eis resideat, ut exonerent illud, ut ante circiter quadraginta antio, respondere memini Legione cum valde illustremonasteri u Sanctissimi uidori dein ndato gloriosu-simae imperatricis Isabellae absente Carolo v. visitarem . Respόndi enim Conventui eius cogenti exire unum canonicum ad suum beneficium regulare ei usdem monasterij valoris io. ducatorum sibi collatum, dciaco ptatum, quod non posset eum cogere ad relinquendo ob id monasteritin Maesidendum ibi, no praebendo saltem ei Qpplementum neceilariorum suo victui honesto, quamuis posset ei tollere vestiariu sibi debitum, quod tunc non ascendebat ad summam valoris illius . II l. Quod procedit hoc etiam in beneficta manuali, siue ad nutum amouibili qualia suot regulariter omnia rcgulari a , quia ut dixi in commεtario c. Non dicatis, n. 3 8. idem est iudicandum det illo ac aliis, excepta, ut ita dicam , manualitate , per Clem. i. de iupp. n g prael de per glositaem . . b. taetern n. vers. sane de itat. mon.' er b. cfidei quae ponit nouem in quibus couentur, nisi tu ita de causa se ex state poster, qualis sorte erat illa qua quida recusabat accipere, eo qmil ρ obabiliter credebat vellet eum mittere ad illud qKod erat litigiosum, , t sua QM luoium industria, libore, dc pecunia pacificaret illud, animo statim amo tendi eum ab eo, de conserendi alteri: non est enina malitiis hontinum indulgendum, iuxta l. is fundo ff de rei uenit. dc ea quae mox dicam. i III. Quod potest: cogeres utina regul. rem habentem beneficium mamiale ad relinquendum allud sola voluntate, etiam nulta alia causa iustae istente cap. Ad nostram, ec cap Porrecta de confix. viii. modo id non faciat malo animo, ut latius, dc utiliter declaramus4nd. cap. Non dicati . num. 98. . V. Quod non potest cogere, nec habilem sacere ad duo beneficia etis sui ordinis, e monasterij per d. c. Cum singula, in princ. de praeb. lib. 6.
Quod sic h bet cum singula ossciam ulla sint committenda perse x, pr ne ui edi rebibe uetus , ne aliqui: monachi et religiosi pluri aes prioratibus,