장음표시 사용
781쪽
sectorum , ut Orestes, et alii; sic Anchises et aliqhoni viri patiebantur proprios Manes, id est , non prius transibant ad Elysios, ) quam propria crimina
purgarent. Et hanc interpretationem confirmanta, haec Apuleji verba in a. Florid. Brachmancae Pythagoram docuerunt , quae Diis manibus , promerito suo cuique, tormenta, vel Praemia. Omnino D autem mnes lingua sacrorum dictum videtur, o pro Mani, id est, Boni: sicut Porci sacres, prosa Sacri, apud Ρlautum , Matrimes, et Patrimes ,
a apud Festum , pro , Matrimi , et Patrimi. J DII. LUCUS.
Us , inquiunt, a lucendo, quia minime luceat Hoc refellens Dathus , ait, a lucendo dici fateor; sed per contrarium nequaquam. Idem putat Quinctilianum sentire , Lucum per Antiphrasin dici. Sed ipse caeterique Grammatici falluntur , quum Quinctiliano aut hore lucum a non lucendo deducunt: imo vero Quinctilianus irridet illos , qui talia comminiscuntur : Inquit enim lib. cap. 6. Etiamne a contrariis aliqua sinemus trahi ' ut Lucus , quia umbra Vacus parum luceat; et Ludus , quia sit longissime ab lusu
et Das , quia minime dix es t Haec Fabius. 6) Ego
vero , missis aliorum rationibus, Lucum ah Etrusca
Plautum Poen. III. 3. 37. A manἐ
ut ad portum proeessimias. Cicer. Famil. IX. 26. coenam te quαrere
a mane. Sed et inde Immanis . quod proprie notat valde non bonum , ut interpretatur Festus, in v. hian vos. Et ira apud Eundem in v. Mane Iegitur in NS . nam Mania Bona dicitur e Sed repo nendum haud dubie dicuntur. Est autem Mania istic Neutrum Plurale. 6 Ego vero missis aliorum , Oc. Eadem et plura habet Scoppalib. I. Collocr. cap. 28. Ut prΟ- inde nullam hic fieri eius menti Ouem miter. Sed lanieu ne-
quam proprii ipsorum Manes crimina illis inhaerentia purga Sent. manes tingua saerorum , etc. IImmo vero diκerunt olim promiscue Manus et Manis. Illud ignoraremus eκ reliquiis Linguae Latinae , nisi Varro , Festus . Nonius , Manum traderent olim dicturn pro Bono. Ar Hujus vestigia in ipso Linguae usu supersunt. Nam inde habemus Mane.
quod est Neutrum etiῖ Manis . et ideo construir urcum Neutro apud Persium Sat. III. I. iam cIartim mane fenestras intrat. Et hinc
782쪽
voce deductum existimo. Etrusca enim esse nomina Varro in originibus asserit, Luceres, et Lucumones. Est porro Etruscis vox Luca , cum accentu in
ultima, ut Talmu distae ajunt ) idem quod senex sive
senator. Et de Antiquitate Lucorum et illorum religione pleni sunt poetarum libri. Templum Pici , inquit Virgilius , horrendum erat simis et relligione
Parentum, id est, venerandum, ut Servius exponit.
Sed ext i apud Lucanum elegans Luci descriptio lib. 3
Lucus erat longo nunquam Diotatus ab GVO , etc.
DELLVM dicunt, quia non bellum sit. Ridet Danthus , & a Bellais dici contendit, adducens illud
Ciceronis ossic. I. Nam cum sint duo genera decem tandi , unum per HS cePtationem , alterum Per Vim , cumque proprium sit Homιnis illud p hoc belluarum , confugiendum est ad posterius , si uti non licet superiore. Sed fallitur Dathus : haec enim verba nihil,
que hanc 'illius et Sanctii , neque etiam illam Uossii , Lueum a Gr. λοχδe deduceatis , iamque
abunde refutati a Georg. Henr. Ursino cap. 8. Observ. Philol. sententiam probare queo , sed cum Datho sine ulla haesitatione Lucum h lueendo derivo. In qua etymologia, licet eam ceteris
I x ferat , nescio quid ita tamen
aestiet ille Ursinus. Scilicet antiquissimis temporibus nulla erant templa , Sacra faciebant homines in altaribus sub dio positis. Verum quia illa altaria ita in propatulo posita nullam habebant maiestatem , nullumque religionis horrorem accedentibus incutiebant , hinc sylvam iis coeperunt circumdare , et quidem Dpacam ac funebri CC sam, Cilia , ut ait apud Euripidem Bacchus,
Unde et Ovid. in Fastis III. 29 I.
Lucus Aventino suberat niger ili- eis umbra , Clio possis viso dicere ,
que .n medio talium sylvarum erant altaria , inque iis solis fiebant sacra, & proinde perpetuus fere lucebat ignis ; et praeterea quoniam frequentissimus in Sacris propter quaesitas illas tenebras erat usus etiam laedarum et lampadum , religiosum istum ho rorem suo lumine ex mediis tenebris immane quantum augentium; hinc ergo sacrae illae sylum dici proprie Luci coeperunt, utpote propter is uim in altaribus et lampadibus igneIn pene SCmper , certe eo ustitutis jam relixionibus , liacentes. Analo ilia tormationis ab illo Verbo eadem es . quae in Noetilusa, quo, ut Var
783쪽
quod ad etymon pertineat, probant. Accipe igitur veram sententiam : 7) Antiqui duellum ante dicebant , quod postea bellum vocarunt. Ciceronis haec sunt verba in Oratore perfecto, Quid Mero licentius,
quam quod hominum etiam nomina conrrahebant ,
quo essent aptiora λ nam ut, duellum , bellum , eeduis , bis; sic , Duellium eum , qui Poenos classe
devicit, Bellium nomanarunt, quum superioreS V-pellati essent semper Duellii. Ex his etiam Ciceronis verbis ridere poteris Grammatistas, qui inter duellum et bellum differentiam constituere solebant, quum idem prorsus significent : nisi velis dicere , illud vetus, hoc
autem postea usitatum. Antique enim dixit Horatius , Graecia Barbariae lento cottisa duello. Vide Festum
in Duellum Dulcensus idi Duideas hostia Duis ρDuoniam , bonum.
OFFICIUM aiunt ab inciendo, quod nemini
ciat, vel noceat. Hoc recte refellit August.
Dathus ex sententia D. Ambrosii, in lib. de Officiis. dum inquit, Odicium , litera o mutata , quasi O
ro ait Iib. IV. de L. Lat. signifieabatur Luna. Sed et sic Ludus a Ludo , Gla a Volo , Bustirapvs apud Plaut. Pseu. I. 3. I 27. a Rupio. Naufragus h Frango , Se-juga et Sejuees , Quadrijugi et Quadruvges a Itingo. Antiqui duellum , ete. J Varia Belli elyma vide apud VOS-sium , sed qui recte censuit quO-que , Bellum a Duello formaium ;rt Due Ilum pCrro a Duobus deducit, quoniam semper in hel. O sint duae partes. Possis forte non absurde item a divello repetere vocabuli hujus originem , ut inde sit divelltim , sicuti et Voltus a Vello est, Tereus et Ter plim , Tergeo vel Tergo ; et si eo cinceps , elisa vocali I. Duelitim , quomodo et Dortium pro
ixertium Πυ nulli daxere, Vide Scaligerum ad Festum in V.
tes , copia ex coopta , contracta habemus. Immo quae propius accendunt ad hoc exemplum , sic DOcuι. et similia , haud dii hie dicta sunt pro D exi, Rapui pro Rapixi. Hinc apud Plaut. Bacchi d. V. 2. II. pro Exoleverunt reperimus P XoItierunt. Certe sic I laetitis formatum est eX Vacivvε , Aoetius ex Nocivus , Statua e X Srama , δte Graecum eπ δι u. Denique ne auctoritate Veterum
destituamur, in Glossariis Lah-boei invenimus Divestio Φόλεμοe, Divelliones , πολ M , ἀρ-γὸQuae Vocabula si olim fuerunt in usu , ut sane illa Glossaria nos docent , certa pcue eit no i Ia
784쪽
erum dicitur, Propter decorem sermonis. Inec Donatus
in Adelph. planius id ostendit, inquiens . Oscium . dicitur, 8) quasi clcrum , ab eskιen , quod unia
cuique Personin congruit. Itaque licere ossicium , D pro facere, aut curare , Ρlautus dixit Bacchi d. . . IO3. Vestrum curate Offficium , ego efficiam a meum , Similiter Sticho , Pro opibus incimusra nostra munia , id est, ut in Rud. loquitur , con- γγ scimus nostra Uicia: Truculi. Lepide efficiam 11 meum incium. Et Lucretius lib. q. incium ut a, litatis dixit , de membris corporis loquens , Utilias, tutis ob incium potuisse creari , id est, ob effec- a tionem, ut efficerent utilitatem. J DEtymologia, utpote quum manifesta ratione ex Divellione videatur formatum Perduellio, quod proprie notat crimen , quo quis anquam hostis publicus , civitate sua censetur clivulsus. Si vero eam originem hauet hocce vocabulum, eade n omnino habere debuit Perd ιellis et Duellum. Sed tamen , si quis Uossit
rationes velit praeferre . me non habebit valde sibi refragantem.
8) Quasi efficium. J Sic quidem
plerique Veterum Grammaticorum. Rectius tamen Vossius ab
elendo deduxit, sed quod ma- Ie explicuit. Nec enim idem olim, quod moere. significavit
liud verbum , sed Faeere aliquid circa aliquem, Sive Bonum id Sit, sive Μalum. Usus quidem Verbi maxime hissit in deteriore sensu , ut significet , quoddam quasi obstaculum opponere alicui , impedimento esse, Vel facere aliquid , quod impedimento sit. Sallust. Catil. 31. Navd
facile animus verum providet, ubi
illa scit. ira et similes affectus inelum. EriIug. 32. Aciem. , quo hostium itineri inceret , latius proripit. Sed id neutiquam impedit , quo minus osse itim etiam in meliorem accipiatur partem , et signat et munia et facta Obsequii. Nam sie prorsus etiam obsisrare proprie quidem denotat circa aliquem stare , Quocunque tandem consilio et effectu; at deici usu , idem potissimum , quod office e, impedimento esse seu ita stare, ut impedimento et obstaculosis: obstetrix vero inde formatum , in contrariam seu meliorem partem sumitur pro muliere , quae aliis in partu adest et adstat, parata ad auXilium ferendum. Vide et quae de Vadibus et Vadimonio disputavimus supra ad Cap. XV. not. II. Eadem porro significatio est particulae ob in Observare , obsidere, etc. ut modo in bonam , modo in sequiorem partem Sumatur. Ceterum ab Osseiendo derivatur etiam mector , n. e. ut Festus ait, colorum infector. Sed accuratius Idetri in voce Infectores,
distingui hosce et injectores , hoc
modo, Infeetores , qui alienum colorem in lanam conjiciunt; O seetores , qui proprio colori no Luminciunt. Viri Docti legi hic volunt Osseium , quod nec Ego repudiem: sed non explicant di ferentiam in significatu harum Vocum ex Verbis Festi. Ego crediderim voluisse Festum , Infectores eSse, qui colorem rei cujuacunque priorem seu nati-
785쪽
V. LUDUS. LUDUS , aiunt , quod longissime absit a lusu , citantque 9) Quinctilianum lib. I. cap. 6. Sed ille , ut monui , irridet illos , qui talia docent. Dathus
male Se expedit a quaestione , dum disputat, ludum Itierarium , non ad graviores disciplinas pertinere , sed ad Grammaticam et pueriles institutiones , qui utique lusus est prae majoribus et altioribus scientiae et philosophiae studiis. In quo quantum fallatur, non est dissicile explicare, quum constet, gravi SSimorum
oratorum scholas vocari ludos. Cic. de orat. DO- crates magister istoriam omnium, cujus e ludo, tanquam eae equo Trojano , innumeri principes exierunt. Sed etsi demus, Dathum vera dicere, non tamen propterea ludi etymon inde apparet. Exquiramus igitur primaevana ludi etymologiam , tum deinde ad ludum literarium accedemus. Cui quaestioni ut rectius satisfaciam , illud admoneo , literam Graecam Y , io) perpetuo verti apud Latinos in v , ut', suo, λυαρ , luo , φυγα , fuga , sic a Lydiis , ludus dictus, imo et ipsos Lydios , Ludios vocat Plautus in Aulularia. Historiam sic narrat Herodotus in Clione :Ajunt Lydii ipsi sese ludos, invenisse , qui etiamnum
apud Graecos cum illis communes sunt; Simul autem haec invenisse , et in Tyrrheniam , hoc est, Thus-
Vtim plane mutant, at o Retores , qui proprio seu priori colori novum addunt . et ita pro 'prium Seu priorem miscent et 3 emperant novo. At longe aliter , quam Festus , Cornelius I ron o hasce voces eis tinguit. Infector colorem mutat , Ostic ores era obest : sed forsan leg. UsFriendo , ut Sensus .e,it , osticiendo obest nati O colori , dum adulterat eum . et alio colore addi - o miscer. Urcunque Sit , eri
haec derivatione liquet , inficere notare proprie aliquid facere circa alium hominem aut alium rem. Unde et infeina, Ioeus.
ubi res nariva mutatur arte et opera in aliam quamcunque for-LTam , seu eat , quam uSus re
stum in voce militem et Scholae. to Perpetvo verti , etc. J Aliquando tamen etiam in I. Un
786쪽
Ciam , colonos deduxisse, idque hunc in modum accidisse reserunt. Tempore Atydis , Manis regis filii , annonae difficulas per universam Lydiam valde grassabatur , adeo ut Lydii, qui tunc misere degebant,
non cessantes remedia huic malo quaerere, diversa pro se quisque excogitaverint; inventumque tunc ab eisdem aleae tesserarumque ludum , et pilae caetero
rumque ludorum omnium i genera , Praeterquam talorum : horum enim inventionem sibi non vindicant Lydii. Porro ad famem discutiendam , altera quidem dierum in totum lusibus occupabantur: ne videlicet ciborum quaerendorum sollicitudine distorquerentur .
altera vero a lusibus abstinentes , paScebantur : atque hoc modo annis duodeviginti vixerunt. Haec Herodotus. Hesychius tradit, a Lydiis inventa spectacula , et hinc Romanos dixisse ludos. Suidas λυδιαζων , et , Pro eo , quod est, Lydiorum more vivere. Haec de vero etymo. Secundo autem modo ,
i i) ludus pro exercitatione capitur , ut, ludus Pilin,
Graece, γυανασια : γυμναίειν, exerceri in Palaestra ,
IIJ Ludus pro exercitatione. JSine ullo dubio verum est etymon , quod adtulit Sanctius. Nam Romani Ludos scenicos , quos κατ' ἐLudos appeliarunt, acciverunt a Tyrrhenis,
qui origine sua erant Lydi, seu Ludi. Hinc ergo a Romanis Bomo , qui ludos agebat, Ludius dicebatur et Ludio, res ipsa Ludere, et inde Ludus. Porro idem ille Ludius Etrusca Voce etiam Hiser dicebatur, & inde Romanis Histrio , in qua eaedem plane literae Radicales, ut dicuntur . quae in Hebraica voce x cri h. e. tuba. Scilicet Etruscae lingum ratio ex Oriente est petenda Histriones porro ad tibiae motulos cantabant . saltabantque. Vid. Liv. VII. a. et Valer. Max. II. 4. Tibia denique et Tuba primitus haud dubie non multum fuere diver--. Cereauru Ludus pro schola proprie et primitus dicebatur de locis , ubi tirones gladiatores ab
lanista exercebantur et instrue
bantur, quia isthie quasi simula chrum pugnae ludebatur , et simuIludis publicis ilIi praeparabantur.
Passim itaque ea voN hoc maXime sensu occurrit e Suet. Caes. 26. Tirones neque in iudo , neque ferianistas erudiebat. Cap. 3I. FOrmam , qua ludum gladiatorium erat indiscaturus. Cic. Famil. X.
3 a. Miles quidam depre sus in ludum gladiatorium. Tacitus Hist. II. 62. Ne equites Rom. Ludo et Arena poIluerentur , h. e. disce do et eXercendo artem gladiatoriam. Inde iam usus huius vincabuli translatus videtur ad Scholam quoque literariam et Orat riam , sed illam maxime. Plautus Bacchid. I. 2. II. Non omnio aetas , Lyde , Iudo convenit. Tac. An n. III. 66. cui litterarium tu dum exlrcere , vetus ars fuit.
787쪽
in haltere , in disco, et multis hujusmodi. Hinc eodem modo, ludus literarum, id est, gymnasium , vel exercitatio literarum.
SERVIus in illo Virgil. Sic vomere Parcas ς Dicuntur , inquit, Parcae per Antiphrasin , id est ,
concrarium sermonem ς quia nemini parcant: sic
Lucus , quod non luceat ; Helium , quod nulla res bella in eo sit. Augustinus Dathus ibidem , post Servium , non probat Antiphrasin , longamque texit disputationem de nomine Parcus e deinde ab illo deducit Parcas, quia parce nobis vitam tribuant. Nam , ut ait Plinius , quid tam circumcisum , quid tam breVe , ut hominis vita longissima i Sed n cibis Varronis sententia magis arridet, quae refertur ab Aulo Gellio
libro 3. cap. I 6. sic : Antiquos autem Romanos Varro dicit non recepιsse hujusmodi quasi monstrOsas raritates , sed non O mense , aut decimo ς neque praeter hos aliis partionem mulieris secundum naturam fieri existimasse : idcirco eos nomina Parcis tribus fecisse, a pariendo , et a nono atque decimo mense ψ I 2 nam Parca, inquit, immutata literauna , a partu nominatae Item Nona , et Decima , a Partus tempestiVi te ore. Haec Gellius. Ρarcae autem tres finguntur Iovis filiae, quarum nomina et ossicia hoc versu explicantur, Clotho colum rerinet, Lachesisnet , et ArrOPOS Dccat.
tit Dionysius Tyrannus corinthi dieitur ludum aperuisse , aic go, axhlaris judieiis r amissa regno forensi , Ivdum quasi habere coeperim. Ubi prior est ludus Liteis Tarius puerorum , ut posterior ludus oratorius virorum , Hi iii , Dolabellas, etc. qui apud Ciceronem se exercebant in arte oratoria. ut ipse nos docet Famil. IX. 16. x: Nam Parca , inquit, immutara , ete. J Verior haud dubie haec est origo Parcarum , Praereliquis a parcendo , Vel a Parti endo petitis. Neque tηmen putem sareas dici a Partu quasi Partas, immutata litera una , scit. T. in C, quod vult Uarro, sed quasi Parieas. Vel Particas, Similis elisio in neundus pro F eieundus a fetus , Facundus a faetis . Maturus et Matuta a Mane ,
788쪽
QUAs Latini Furias appellavere, Graeci Erinnyes
et Eumenides dicunt. Sunt autem, ut ait Orpheu Ss Tisiphone, necnon Alecto , et dira Megaera. Quidam Eumenidas dictas putant, ab ευμενεία, id est, benex'Olentia : ἐυμενίζω enim est placo quia minime sint benevolae , sed immites et dirae. Dathus interpretatur bene furentes , ab ευ bene, et μμίνω iuro. Sed fallitur nam eo modo per ae diphthongon
scriberetur Euminaris. Propius vero, qui dixerunt, dictas κατ ευμαι ais, id eSt, ut bene ominaremur . 13) in templis enim omnia mala verba per contraria enunciabantur , ut , vita, pro morte , et mactare , Pro cremare , et recte, pro non . Sed ego longe aliter interpretor , et Eumenidas proprie pias et mites. ap
pellari contendo ; Ι ) quod ex Suida non erit diffi
cile comprobare. Ejus verba sic Latine vertebam , Eumenides , Erinnyes , subterraneae dein 2 accepisse
autem hiant eas nomen Eumenidum ) ab Oreste
tunc enim primum ab eo Eumenidas , id est, mites et pias , quoniam eas evertus sit Propitias , ferunt appellatas ς quibus et ille , maternin coedis in Areopago absolutus , nigram OVem sacrificaVit: et paulo post; Has et azschinius in Eumen ιvibus, a Minerva fuisse placatas in Orestis judicio tradit , obtinuissemen pro Serimen , Germen pro Gerimen, Surculus quasi Suricvrus a Surus. et In templis enim omnia ma-Ia , etc. I At vide quae notavimusaa Cap. XIV. nota 12. et seqq. Neque vero Vox Vita pro Μorte usqaam directe ponitur, sed mortui dicuntur rixisse et mea functi r Sic neque Mactare pro Cremare ; sed forsan voluit Sanetius Adolere, de quo Vide a. cap.
n. 23. ut de Mactare. n. 24. De
nique Recte non proprie in templis aut sacris ponitur pro Non , sed et promiscuo ac vulgari in usu passim ita abhibitum ia
Comoediis reperitur , ut Oste 'dimus d. cap. n. al.
Sophoclis Scholiaste. Vide Vos insium instit. Orat. lib. IV. c. II. n. XI. I
789쪽
que ab eis , ne in Orestem terribiles insurgerentς unde eas Eumenidus , id est, PropitiaS, vocaVir. Haec ex Suida.
OcINM dictum volunt, quod non Ocyus sit et velox , sed segne potius tardumque : nam Graecis O s velox eSt: ex quo o mum dicitur leguminis genus a celeritate nascendi , et Ocyus adverbium. Haec destruere dum conatur Dathus , inepte philosophatur nescio quid de vita contemplativa et activa quod scilicet in octo celerius moveatur mens , quam in actione rerum. Itaque asserit , Ocium a celeritate mentis nuncupativum : et praeterea , si Musis Placet,
Ocyum , per C , et Y, scribi contendit. Sed quis
unquam Sanae mentis otium et negotium per y Scripsit i Pierius in Virgil. otium per T omnino scribi debere contendit. Aldus in Orthographia sic , otium cum T , libri Mereres et Q. PVarius Grammaticus his Derbis, In his syllabis sonus literae Zimmistus
inveniri tantum potest, quae constant T et Ι, et eas sequitur vocalis quaelibet, ut Tatius , Otia , Iustitia , et similia. Cujus ego sententiam sequor liben .rius , quam eorum, qui induciae et ocium cum C seriis fiunt , Donati auctoritate adducti. Eum enim scripsisse dicunt , induciae dictae, quod inde ocium ; quod Jalsum puIo e Potuit enim scribere , indutiae dictae , quod inde otium ἰ quod sententiam meam confirmare Midetur: cui subscribunt antiqui lapides. Haec Aldus. 52d quaeris, unde dicatur otium; An vero necesSeerit omnium verborum Origines et etymon patefacere tCosconius nobilis Grammaticus, teste Varrone, ad mille
verba in Latina lingua, collegit, de quibus ratio reddi non posset: haec enim vocat primigenia ἰ qualia sunt, leM , scribo , sto , sedeo ς Is) sic sortasse Otium , unde , negotium , quasi nec otium.
1O Sio fortasre otium. J Non i tur , quoniam in otio rebus qui- absurde tamen ab Utor deriva- l buslibet pro arbitrio utimur in
790쪽
coopertum sed nemo scribit celum sine diphthongo ae, vel ce : illo modo dicitur a caelando , id est, pingendo i hoc autem a Graeco , id est, cavo. Plinius lib. a. cap. a. Formiam ejus in speciem Orbis absoluti globatam esse , nomen inprimis , et consensus in eo mortalium, Orbem appellantium , sed et areamenta rerum docent: ibidem cap. q. Catim quidem haud dubie caelati argumento diximus , ut interpretatur m Varro. Haec Plinius. At M. Parronis verba , licet corrupta , diversum sentire videntur t
is igitur libro . Analogiae sic inquit , Coelum dictum
scribie AEtius , quod est C latum et aut a contrario minime Celatum , quod Menum egrῆ non male , quod posterius AElius ἰ multo portus, cxlia e a cxlo , quum
coelum a Calando : sed non minus illud alterum de Celando ab eo potuit dici , quod interdiu celatur .
maximam nostram utilitatem , quam assequi in rebus tuh batis haud ita facile possumus. Quas alias adaerunt Μattinius et Vosis Mus huius vocabuli orignes, infra hujus verisimilitudinem pono. Cicero de offici. II. I. Id tempus
gonsumebatur omne in legendo ;acribendi otium non erat : h. e.
scriptione Uti non poteramus. Sed et hi ne otium pro ipSis studiis seu scholis , quibus noutirebantur, nisi qui in otia agebant. Cicero Parad. cap. I. Illa ipsa. Iure vix in Gymnasiis et in otio miri proflant. Gellius VIII. 3. Qualia quidem in Philosophorum otio disputantur. Hinc et pro Fa-ca , Tacit. An n. I. I. cunctos duIaedine Mii pellexit, scit. Augustus. Plaut. Trucul. I. I. 36. Re plagida atque otiosa , victis hostibus. Ceterum pro Uti dixerunt Vetustissimi Oaei vel siti. unde faci-Ia otium deduxeris. Sed tamen , m vere dicam , neque linc ratia se mihi approbat significationis
Analogia , idcirco , et quia commoda ejus vocabuli origo, ne Graeca , nec Lari na in Lingua reperitur, deriVare malim Otium ab Hebr. ny tempus. Hebraeorum enim Iitera V respondit oliui literae Graecorum et Latinorum o , ut vel ex ordine literarum eon
stat. Sic ab IVIV Osiris . , marorbus ι a 'by Olympus pro Coe lo , quia omnia Tegit. Forte et a n,P ascendit . derivari debet Latinum oleo , de quo supra actCaput XIV. not. 2 . egimus, et quod notat cresςo : Nam qui creis scit, ascendit in aItum. Plane uehoc ipsum Altus est a VerboaIOr , h. e. nutrior , atque ad norat proprie eum , qui bene n atritus crevit in altum. Saepe laamen illud v transit etiam in Ille eam A, sed tunc maxime ι quan do ejus sonus vel signum uti lite-