Iacobi Arminii Veteraquinatis Batavi, ... Disputationes 24. De diversis Christianae religionis capitibus ab ipsomet totidem verbis compositae quarum Index praefationem ad lectorem sequitur

발행: 1659년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

8g A Rait Na c. 7 I surpandiri. Imago enim & similitudo Dei gra- ' l . tiqia, ad quam ino erat conditus; tendζbat ad . . c imaginem Dei & similitudinem I gloriosam i λ' sativasse iis naturalis erga fructum boni saporis . di judundi aspectus animali lice conseriandae M

recreandae conVenientem. l- .

V I I. -V um omnium & singularum illarum causarum GCacitati ut resistere debuit, ita quo-c ossa IQ, que potuit homo ad imagipem Dei conditus , ac D'f' propterea agnitione Dei. vera sanctitate&ju'-ti a praeditus, extra operantes repellendo & rejiciendo; intus impclientes in ordinem cogendo& legi spirituique Dei subjiciendo: quod si se

cisset, tentatio ista ex qua victor discessisset,illi iii 3 culpam violatae legis imputata non fuissex. : . VII, Deo aute nullo modo culpa istius peccM M s. s. ii transscribἱ potest, nequeut efficienti neque N --i- 3. descienti causae. Non vi essicienti. quia nequς per hominem hoc perpetravit . neque ullam h mini vel intus vcl extra adhibuit actionem, qua illum ad peccandum incitaret.Non vi deficienti, quia nihil ad vitandum hoc peccatum & lo- gem praestandam neceuarium negavit aut abstμ- . ' i ' lit homini, sed lassicienter illum ab omnibus eo requisitis instruxerat, & instructum conservab i. IX Intercessit autempermissio divina , non

qua actum illum juri & potestati illius permisi;,-- ' ut potuerit illum citra peccatum patrare, i itu enim legissationi est contraria, I sed quia illum liberae voluntati & potentig hominis permisit. Illa autem permisito non est gratiae necessariae &siissitientis ad legem praestandam negatio stua: ὀ ablatio, cilla enim legissationi juncta Deosq*Θ mi γ u cau

112쪽

ilicusus essicientiae Deo tum secutidum jus tunisecundum potentiam possibilis, qiue usurpata peccatum actu impediret; quod impedimentumessicax vulgo appellatur. Hoc autem impςdimentum Deus praestare non tenebatur, utpote positis peςcaxo illis impedimentis quae hom inem a peccando dimovere & detorrere poterant 5 debebant,nempe imaginis sui communicatione, legis positione, poenae comminatione oc praemi, pollicitatione. X. Hujus permissionis causa, quanquam in illorum numer censeri possit quae Deus nobis sis occulta esse voluit, tamen a nobis modeste & ο VercnterDci actiones in icientibus, duplex sta-pui posse videtur. una est a priori, altera a post Hori. Illam Τertulliani verbis enunciabimus, si semel homini permiserat arbitris libertatem ct dignepe miserae utiquestuendas eas ex ipsa institutionis autoritate permiserat: sinendas autem quaη:um in ipse, secundum i bsum id est sic sudum Dium, id in in bonum. Quis enimadversiuse permittet aliquid quantum vero in homine secundum motus libertatis ipsivi. Alteram verbis

Augustini proserpnius. Non neret bonisue feri mal , --. -Φηs omnipotens eti mo mali sacere posset bene. XI. Materia peccati istius est esus ipse do. fructu arboris scientiae boni & mali, quia sua. natura indifferens est , di homini in tanta copia fiuctuum bonorum & variorum msile evitabilis. Vnde mira Dei benignitas &comitas elucet, qui obedietitiam creaturae sua:

113쪽

I Acoax A R M I Mi i XIs. Forma vero peccati illius est ipsa quae actui isti competit qua lege vetitus est. Qui respectus qui actui isti adhaesit ab eo tempore quo Deus illum lege circum scripsit, effecit via-ci us omittendus suerit. Malus enim crat malum. 'morale quod illi per Dei prohibitionem adta rebat quam bonum illud naturale fuit quod actui inerat per naturam. Erat etiam in homine .amago Dei, secundum quam magis abhorrere debebat ab actu illo, quia peccatum illi adhaerebat, quam per naturalem affectum inclinari adactum ipsum, quia bonum aliquod ipsi coniun-

. , XIII. Finis peccato isti poni non potest. salum enim per se finem non habet, utpote qui semper boni rationem habet. Actus autem finis sunt tum ut homo similitudinem Dei assequer tur in scientia boni & mali, tum ut sensui gustus &Nisus satisfaceret. Similitudinem autem illam . ' non est arbitratus se cosecuturum fer peccatum . qui tale, sed per actum qua naturalis est. Termii num autem nabet quem illi divina determinatio

114쪽

atu6rpotissimum videtur posita. i. quod si 'trans fessio legis non particu is , sed univera

obligacionem hominis erga Deum contestant & obediantiam explorantisi cujus contempto Rederis cum Deo initi dc obedientiae ex Dedcre et r. . debitae tenunciationem in se habet. Ir. od homo in statu integritatis constitutus,&tam e - cellentibus agnitionis Dei, justitiae& sanctitarix Asi. i. dotibus a Deo ornatus,id peccatum perpetravit. σI i I. octi um tanta essec non peccandi, ira iptiesertim actu, facilitas, tamen a peccato non abstinuerit. 1 v. QAod loco sanctificato im Q 3.

typum paradisi coelestis, illud peccatum admisiti di

Sunt nonnulla alia quae hoc peccatum ad avare possunt, verum quia illa cum plerisque alijs peccatis communia habet non attingemus. XV. Effectus peccati istius proprius vim - . Effecta mediatus fuit numinis offensio Quum enim pec- pςςς x

cati forma sit transgressio legis, illa primo & im s. i. ii. mediate impingit in ipsum legissatorem, & im-

pingit cum offensione illius i inpote qui voluerit GHq3.i irin legem suam non impingi: vnde justam iram u concipit, quae est pectati secundum effectum . Ex ira vero sequitur illatio poenet quae hic duplex est. I. reatus mortis utriusque. r. privatio sanctitatis & justitiet illius primaevς, quae quia erant eta spiritus sancti inhabitanti, in horithe , se oe is.1 maiie e noli debuerunt in homine, qui est lavo. R

gna culata. XV i. ritula Uem hoc peccatum non est totius

115쪽

' x Iaeos I. A RMIN,I rtotius generis α omnium posterorum, ii, tum temporis cum peccabant isti in lumbis illorum. erant, & postea naturali propagationis m o si cundum primaevam benedilitonem ab illis dis-R-.s. M Cenderunt. Omnes enim in Adamo peccarunt. Qgare

etiam quidquid illatum est poenae parentibus prium., etiam posteritatem omnem pervasit & v adeo ut omnes filij irae sint natura , rei co V 'Τ' demnationis, S mortis tum temporariae tum a 'st ' s. ix, ternae, denique cumriginariae illius justitia de sanctitatis: Quibus malis oppressi manebunt in aeternum, nisi ex illis liberentur per Iesum Chri 'stum: Cui sit gloria in secula .s,

Peccatis actualibus.

πν TTheologi & Philosopbi propter vocab V laru paenuria saepius synonyma distinguere

& voces latiore vel strictiore significatione acci- pere coguntur, quam earu natura & etymologi' patitur: sic in hac materia peccatum Actuale quamquam etiam peccato primo Adami competat, i

meo vulgo idistincti is με Mioris gratia pro

116쪽

. Disroifi THEOLeo. . eo tantumsumunt. quod homo ex naturae sue corruptione ab eo temporem ratione uti novit . i

perpetrat, & definiunt. famini.

contra testem Dei, vel cogitati, dicit, facti, lege illa man- 'binistinem. diit in irvitiis . Hatam ni tran eripis Iliis, quod Ioannes, una voce c6inposita ἀ-μιοι explicavit. r nil ui

hibitina matri necessarium est non tantum acti . . , non sia es actionis neglecti des pro peccato censeti unde otitur primae crati distinctio, in Comia usi um actus prohibitus perpetratur. ut fulium,' hbmicidium,adulterii ii,& Omissi Oxis cum ab ictu praescripto abstinetu , t siquis ma- gistratui φonorem debitum rion exhibeat,pau-oeri prosecultatibus nihil largiatur. di cum Lex sit duplex, alia lex operiam , proprih lex dicta, a μ.3.1 εe lex fidei , quae est Euangilium gratia De hinc peccatum est vel quodcontra Legem commit*tur, vel Fquod nuaEuangelium Christi. Quod ums.1.1. contra Lesem committitur iram Dei in peccat res ex mali, quod contra Euangelium essicit nixa R' Amaneat illud merendo poenam. hoc ne remittaturpoena impediendo. III mitHE peccatum aliud est per . aliud

se aclidens. fieria oeccatum est inis exteritas es

118쪽

Dis τλT. TH o Loo. ssquis a s catocircumsist ei te praeoccupatur, m. tequam de facto apud se despiciat, quale diceturni Pauli advertus Ananiam Pontificem,siquidem in eo peccasse dicatur.

VI. Affinis est distributio peccati in id quod

est contra conscientiam, & quod non est contra conscientiam. Cmina sonficientiam est quod ex malitia&deliberato animo perretratur, conscientiam V

stans, & eousque Spiritum S. si a sanctis perpetretur contristans, ut 4 n solita sua functio te ducendi illos in rectam viam,oce hilarandi ill in conscientsis testificationesua internasesistat.& illud πιιτ. d. ην contra conscientiam dicitur ,

quaqua latu. 'pmtacilla voce stipm peccassi quod ex infiri'itate,certa tamen & ad factum adplica ta scientia praeeunte, ρatratur . contra conscien- tiam dici posset Peccatum ηοη contrascientiam est, vel nullo modo, quod ex ignorantia juris patratur non affectata seu nu sita, vi qui scire neptipitquod scire potuit:vcl saltem non primo modo ad, quod ost ex praecipitantia, cujus causa est veli mens& ncri praevisa tentatio, quale est praepro-

rerum o judicium Davidis in Mephibosethum o, is pr0ducti in a 'satione Sibae gravissima & 3. 'incidente in id tempus quoPavid fugiebat, quod

Gyerisimilitu)inem attulit mendacio. Quod tamen semel patratum 'contra conscientiam noni est,mtale evadit si saepius patretur & homo ho fligat corrigere

VII. Adjungipotest di isio peccati ex calici

cum respectu ad objectum reale rca quod eatur: estque vel cupiditas carnis, vel concussi nilῖ mulorum, vel fastus vliae, id est, vel Voluptas

119쪽

- 1 Aeo si ΑκMisi luptas speciatim dicta, vel avaritia, vel superbia.

Quae ex uno sonte proprii amoris sed inordinati' provenientes, tendunt distincturi in bona ' ussam malis vitae. haec in honores , ista in divitias, ilia in ea quibus sensus externi per se oblectantur ex quibus or untur illa carnis opera quae ab Apostolo ad Galat. s. 39.2O.2 1. enumerantur, forte excepta Idololatria de qua tamen an non ani am ex istit causis reserri possi disquiri potest.' ' ' viii. Diu ditur etiam peccatum in veninisti Mo,tali: sed illa distributio non est cx oatura ipsius peccati deducta', sed per accidens ex gra-

do Dei aestimatione. Nam omne peccatum est a natura minaue c est quod mortem mere-

ν Ram .s.a3. Iur: nam generatim dicitur de Peccato quod p sti- endium illius mdrs sit, quae etiam inferretur, G' quidem Deus vellet cum servis suis intrare inδ dicium. At Aro quod peccatum veniale dicitur, ' ex eo est quod Deus illud non vult imputare' seu statuere peccatum fidelibus, sed condonaret uua liquam hoc discrimine ut de nonhullas ex

in thetuendum me ex peccati aggr atione in desperatio hem incidant homines quam Yt in ne- ' Histentiam & securitatem cx ejus extenuatione; tum quia homo magis in hanc quam in illam -τropendet, tum quia serraper praesens est dictum

ideo duod mis peccati

dium

120쪽

Dis νηλτ. THEOLOG. dium mortem dicimus paria facimus cum stoicis i Peccata, praeterquam enim quod id multis Scriptu Elocis confutatur, etiam diversitati objectorum in quae peccatur, causarum ex quibus peccatur, & legis in quam peccatur adversatur. Quin & poenarum in ipsa morte aeterna disparitas idipsum falsum esse evincit. Gravius est deli- ἡ .ctum i in Deum quam in hominem, quod elata ' manu fit quam quod per errorem, quod contra legem Verantem quam praecipientem: &gravior ro .cit poena futura Chorazitarum& Bethsaiditarum quam Tyriorum & Sidoniorum. A vertere quidem isto dogmate suo conati sunt homines a peccando Stoici, sed conatu non modo frustraneo, verum etiam damnoso quum de homine a peccato in rectam viam reducendo serio delibera

tur.

N. Fit etiam in v scriptura mentio peccati ad mortem, quod speciatim lac dicitur quia omnibus aikω.sic, qui id perpetrarunt mortem certam reipsa infert; di peccari non ad mortim quod illi opponitur. cum quo pari passu incedit divisio peccati in remissibile δc is remigibile. Peccatum non ad mortem dircinissibile dicitur quod & potest habere resipisecentiam subsequentem & sic remitti, & multis per poenitentiam succedaneam est remissum,

quale illud est quod in filium hominis admitti

dicitur Ad mortem vel irrem βιilε est quod nunquam habet poenitentiam subsequente, vel cujus auctor ad poenitentiam revocari nequi quale est illud quod Ψ peccatum vel blasphemia in Spiritum Sanctum dicitur: de quo dicitur neque in hoc neq; . a

in futuro seculo remine dum qua de causa & pro

I. . . G illo

SEARCH

MENU NAVIGATION