Iacobi Arminii Veteraquinatis Batavi, ... Disputationes 24. De diversis Christianae religionis capitibus ab ipsomet totidem verbis compositae quarum Index praefationem ad lectorem sequitur

발행: 1659년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

dicat, qui solus novit qui sunt sui , hine tales Propter professionem ad Ecclesiam visibilem

pertinere judicantur, quamq; aequivocε, quum ad invisibilem non pertineant,& internam con munionem cum Capite, quae sorma est Ecclesiae non habeant. AVI. Deinde quum Ecclesia ex hoc mundo r. . qui totus in malo situs est. colligatur. & seph per administros qui praeter verbum Dei. etiam aliud verbum annunciant , quumq; illa constet ex ho- Eac s. i. minibus deceptioni & lapsui expositis. quin etiam ex deceptis & lapsis hinc Ecclesia distinguitur respectu doctrini; fidei in Orthodoxam di haereticam , respectu cultus divini in Idololatriacam, & Deum Christu i ejus recth colente respectu morum secunda Legis tabula praescriptorum, in puriorem Vel impuriorem ubi etiam gradus sunt animadvertendi. secundum quos una magis est haeretica , idololatrica , impura uam altera de quibus omnibus rectum secvu-um Scripturas judicium est serendum. Hie quoq; Catholicae vox usurpatur, de iis Ecclesiis quie nec haeresi exitiali laborant neque Idoles -

tricae sunt.

X VI I. Quare inversa & praepostera est quo-stio quae quaeritur an Catholica Ecclesia errare possit:quum potius quaerendum sit, an coetus qui erracsit Ecclesia, ut n. fides prior Ecclesia Et scin iclesia illud nomen obtinet quia fidelis, sicca tuti alicui nomen Ecclesiae adimitur eatenus quat nus aberrat fideis tamen Mis urgeat illam quamsionem dicimus illa nihiI lvid rogari quam an futurumsit ut uno aliquotcmpore nullus sit toto Orbe

212쪽

mo Iaco 3IT ARMINI rorbe terrarum coetus hominum recte in Chri ap. stuin & Deum credentium: cui facile responde- rur per negatione eo quod Ecclesia in terris nun quam sit totaliter defectura, sed ad . finem usque mundi sine temporis . interruptione/colligenda quamquam non semper ex iisdem locis& pop. a. t. lis Secus Christus in terris regnum aliquod non

cI, habebit, & non dominabitur in medio inimico . si,utq; dum ponantur illi scabellu pedum. ipsius.. Et huc u sque de icclesia ipsa de Capite paucis

videamus. .

XVIII. Capitis Ecclesiae conditiones sunt, ut omnia ad ecclesiae 1 vitam & salutem nccelsari persectissime in se contineat, ut debitam habeaxad Ecclesiam Symmetriam & convenienter ipsinnitum & cum illa ordinatum sit, ut deniqι vir- aute sua vitam; sensumi& motum Ecclesiae su i is. peditet: Hae at conditiones soli Christo conve-: ' , iohabitat enim in illo omnis plenitudo,

, & ex plenitudine ejus omnes accepimus. Ille est R. LX. s. io quem Pater constituit Caput super omnia ipsit I. -- .Ecclesiae qui .dat salutem corpori suo quod est Ecclesia.Cujus Spiritu Ecclesia animatur sentit,

movetur. Neque hoc tantum de interna com.

municatione intelligendum est, sed etiam de ex terna administiatione, rite enim est qui verbum M. . is & Spiritum emittit,qui ministerium inge clasia instituimus Apostolos, Euagelistas,Pasto- ρα ii. fes 8c Doctores ministerio isti praeficit: unde dei. Pastoru Princeps dicitur : qui mini sterio adsistit. More. i eo misma, prodigia , virtutes & varias sp . Sancti spodistributiones qui Ecclesiam suam adversus ho-fes defendid&Illius etiam temporarium B

213쪽

aeum proculat, quousque judicat internum & a ternum illius bonum postulare. XIX. QAare neque Apostolo Petro neque Pontifici Romano illud nome secundum ullam considerationem adaptari potcst,non secundum internam communicatione concedunt ipsi Pomtificii , non secundum externam administrati nem sic probamus de Petro. i. pctrus ipse constitutus a Christo est Apostolus,eadem constitvitione qua dicitur Christus constituisse Aposto. . los. Ergo feIiqui Apostoli a Petro non constituti quod Paulus expresse de se negat quum dicit se neque ab hominibus neque per hominem Apostolatum adeptum. 2. Potrus est Sympresbyter. Ergo no Princeps Presbyterorum. R . Petro con. creditum est Euangelium ciccumcisionis ut Paulo praeputii pari jure & authoritate, quare etiam sibi dextras dederunt invicem societatis. 6. Petrus a Paulo fuit reprehensus quod non incederet recto pede secundum veritatem Euangelii. Non fuit idoneus cui totius Ecclesiae administratio committeretur. 3. Iacobus, Cephus,& Ioan nes pari gradu ab Apostolo Paulo collocantur,. imo Ecclesiis habiti citra disserentiam, columnae. 6. Fundamentis novae Hierusalem inscripta sunt nomina 3 1 Apostolorum , singulis singula citra ullius eminentiam- Paulus dicit se nihilo inferiorem esse summis Apostolis, Ergo nec Petro qui inter illos S. Paulus dicit se plus laborasse quam reliqui omnes, quod vere dicere non polint, si Petro totius Ecclesiis administran. dae cura incubuit, eamque per Paulum & alios

administraret. Quae Pontificii pro primatu Petri

214쪽

301 IAeoat ARMINIUobjiciunt in ipsa disputatione examinabuntur. εα X. Hinc sequitur nec Pontifici Romano illum titulum competere , quidquid enim illi competit juris &.dignitatis hoc a Petto illi deri. vatum esse dicunt,utpote qui in Petri cathedram di functionem successerit. At vero dato non conceta quod Petro primatus administrationis in totam Ecclesiam concessiis fuerit, inde tamen non sequitur jus illud in Romanum Pontificem devolutum esse: antequam enim ex illa hypoth Ps hoc Themai concludi possit ista sunt praestructim probanda. i. Ius illud fuisse non personale sed successivum. i. Alligatam fuisse su cessionem istam alicui Cathedrae, ut qui in illam succederet, isto iure potiretur , &quidem ire

fragabiliter quocumque modo ad istam Catho- .drani pervenisset. 3. Petrum Romanum Epita copum fuisse&in functione istius Episcopatus Romae discessisse evivis. . Ex eo quod Petrus . in Episcopatus Romani sunctione Romae mor tuus sit. primatum illum Romanae Cathedrae al--ligatum fuisse. Haec igitur probanda illis & qui se dem argumentis indubitatis , quum doceant de . necessitate salutis esse ut omnis homo subsit,

In quo, a quo, per quem, & propter quem omnia consistitiat sit laus & gloria

ab aeterno in aeternum.

THESIS

215쪽

Iustificatione Hominis coram Deo.

Qui imbre bra fiat in Scripturis mentis di lificationis, elusii te dolirina magni ad salutem fit momenti,'non ' ' - . parum hodie sit controversa, non abs re facturi videmur, Ii de illa ira rem ex scripturis institnamus.

QVum Iustificationis vox a Iustitia deducta sit, ex hujus notione illius significatio com- 'V rν. modὰ derivabitur. Iustitia propriΘ sumpta recti 2: .RM 'tudinem significat vel convenientiam cum recta o nratione. Eaque vel ut qualitas vel ut actus consideratur ; qualitas inhaerens in subjecto. actus productus ab efficiente. Iustificationis vox actum denotat,qui in eo occupatur,ut vel personet alicui justitiae qualitatem infundat, vel acquirat, vel de persona ejusque actibus judicium faciat, & sententiam pronunciet. H. Iustificatio igitur secundum qualitaterh -

si sit acquisitio justitiae, est actio eius qui iustitiae N habitum

216쪽

habitum sibi crebris actionibus comparat, neminar a. s. 21. pe creaturae rationalis Si sit justitiae infusio, est actio ejus qui justitiae habitum creaturae rationali infundit; nempe Dei vel creatoris,uel Regmneratoris. Iustificatio circa personam actusque ejus occupata,est actio judicis mente sua factum Maur ii 19 Ruinorem aestimantis, & juxta aestimati puer 8ι' ' nem 3udicium facientis & sentcntiam pronum L .u Is. ciantis, scilicet hominis Dei sapientiam & justi-es OF tiam, principis causam subditi, pharisaei seipsum, '' Dei factum Phineasi.& Publicanum justificantis. III. Exaelua istarum vocum necessaria di- a , .3 stinctione apparet Bellar. quum statum contro. 5b. d. A versiae inter ipsum & nos de hoc dogmate exi--- ρentis, hisce verbis proponit, A n justitia,qua sor- maliter justificamur, sit inhaerens an imputativa;& aequivocationem admittere di adversarium Cbi fingere, quem non habet. AEqui vocatio in coest, quod justificationis vox circa inhaerentem justitiam occupatae, infusionem justitiae significat, circa justitiam imputativam vero.meniiSaestima- tionem, judicium & sententiae dictionem. Adi Versarium fingit, quia nemo negat, formam quai quis intrinsecus justus est & dicitur, justitiae habi tum seu qualitatem inhaerentem esse; negamus armocem iustificationis in disputatione Paulina ad R-.2.er t. ι Romanos contra Gentes di Iudaeos, & ad Gal. . contra falses fratre , imo S a Iacobo . isto sensu si ' occipi a Quadro cr statuendum est aut ce justi-Luta. a. fieat. pro actu iudicis accepta , inter uosconir Hrti. aut controversiam nostram cum ista Pau- . . , . ama nihil commulae habere. 1i t t

' s: IV. Est itaque justificatio ςQxam ςo, qua

217쪽

ille Gratia Dei tribunali constitotus, a Deo, ut a Iudice, i ustus.& justitiet praemio dignus censetur de pronunciatur, unde & ipsa praeniij remunera

tiosequitur consequentis necessitate Verum quia tria hic consideranda veniant,homo judicandunDeus iudex,&lex secundu quam iudicium peragendum est: quae singula varie considerari poς sunt, etiam juxta ista, ipsam justificationem variare necesse est. Nam homo considerari potest, vel ut justitiae operibus fulictus, sine peccato, velut peccator. Deus ut throno insidens rigidae & se. verae justitiae: vel throno gratiae & misericordiae. Lex est operum vel fidei, quorum quia singula singulis si in ea mutuo sibi respondentia, ad duas species seu formas oppositas, justificatio revocari potest , quarum una ex lege, in lege, vel per legem , eri operibus legis, operantis & legem facientis,ex debito & non ex gratia, dicitur. Altera vero, fidei,ex fide, per fidem, peccatoris sed credentis gratis facta,ex gratia,non ex debito,sine operibus legis appellatur. v. Caeterum cum lex, cujus iri quaestione de justificatione mentio fit duplex sit,Moralis nempe & Ceremonialis ludicialis enim hic in con siderationem non venit videndum quo modo &sensu utriq; justificatio, vel tribua ut vel adimatur. Logi morali tribuitur lustificatio , eo quod

opera per illatii pr*scripta Deo per se & in se grata sint,& ipsa stricth & figi d Θ sumta justitia a G ut qui ea fecerit is ipsci citra obsolutioilem vel gratuitam imputationε justus si qua de causa illi justificatio non adictitia r hisi eo qnψd primita non sit. Unde & justissitatio ex illa sic definiri potest.

N ij Quod

O S.

218쪽

is 6 IA oax ARMINI pQuod sit, quahomo legis moralis justitia citra

Am, 6 er transgressionem functus coram tribunali severa Visj.3s ,. jus ixi constitutus, justus a Deo & vitae aere nae praemio dignus,in se.ex debito, secundum i gem , citra gratiam censetur & pronunciatur, ad ipsius salutem, & justitiet tum divina dum humanae gloriam. Vi. Legis vero ceremonialis longe alia est ratio. Nam neqVopera ejus Deo per se grata sunt,ut ipsa justiti nomine venire possint;neque illurespectum habent,ut absolutio a peccatis contra legem morale patratis, per illa obtineatur, vel ipsa gratiose 38. in justitiam imputentur Qua de causa illi,no quia ' in,' Q, pr si ita sed simplicitur propter ipsitus, non carnis peccatricis impotentiam justificatio adimitur in Scripturis .Est tamen usus eius ad justifi cationem duplex secundu duplicem eius, tum in legem moralem & peccata adversus illam patrata aum in Christum & fidem in illum respectum. Α Iuxta priorOm,est chyrographum obsignans de--b o t. bita & peccata .iuxta posteriorem, continet um- , is.. bram& typum Christi, bonorumque futuro- , ,:M rum est , justitiae & vitae. Secundum hunc, Christum typice monstravit: secundum illum, confugere aci eundem compulit per fidem in il-

18. VII. Et haec causa est cur Apostolus Paulus - .a IS toti legi. simul &semel justificationem adimat, PAl quanquam diversis de causis, quas semper com- 3, 4 memorare necesse non est. Fidei vero justificatio

tribuitur, non quod illa sit justitia ipsa, quae rigido, severo Dei judicio opponi possit, quanqua m

: Duo grata , sed quod ex judicio matericordiae

219쪽

triumphantis supra judicium absolutionem a Peccatis obtineat, & gratiose in justitiam imputetur : cujus rei causa est, tum Deus justus & misericors, tum Christus obedientia, oblatione, &intercessione sua secundum Deum ex beneplacito & mandato ipsius. Illa vero sic definiri potest , quod sit justificatio , qua homo peccator, sed fidelis, coram tribunali gratiar quod in Christo l. iλοι eua, erectum est, constitutus, a Deo

justo &clemente judice, justus & justitiae praemio dignus, non in sese, sed in Christo, ex gratia, secundum Euangelium, censetur& pronun- Ciatur , ad laudem iustitiae & gratiae Dei, ipsius, que justificati salutem. VIII. Hisce duabus justificationis formis junctam dc opposite consideratis competit, primo sic adversas esse, vi ambae simul uni subjecto convenire nequeant. Nam qui per legem justificatur, per fidem justificari neque potest, neque indiget; &qui per fidem iustificatur, illum per legem justificari non potuisse certum est, ita illa

hanc excludit praecedenter per causam,haec illam consequentia conclusionis. Secundo componi inter se non posse, neque per unionem inconfusam. neque per mixtionem, sunt enim formae

persectae simplices & in puncto individuo discretae , ita ut unius atomi additione ab una ad alteram transeatur. Tertio , quod alterutra hominem justificari oporteat . aut a justitia, &Propterea a Vita excidere. Euangelium enim

est postrema revelatio, in qua justitia Dei patefacta est ex fide in fidem, & post illam alia nulla est expectanda.

220쪽

R.in 3.16. IX. Ex istis sic secundum Scripturas positis concludimus, astificationem pro actu judicis Eem. i. θ . usurpaxam, aux puram putam esse imputationem justitiae ex misericordia de throno gratii; in Chri . ito propitiator factam peccatori , sed credenti: Aut hominem coram Deo ex debito juxta rigorem justitiae, citra ullam condonationem justificari. Quiod ipsum quia Pontificii negant alterum illud concedere debunt &'hoc uiqi adeo Verum

est, ut sanctorum nemo, quantavis fide charitate,' spe Praeditus ioperaque si iei spei,charitati quam y prquantissima, & plurima operatus . iustificari a./ 7 3 nis sententiam a Deo judice rutaturus sit, nisi ille tribunali severi judicii relicto 'pratiar thronum conscendat, & inde suntentiam absolutionis pro

illo p onunciet totumque illud bonum,cum quo sanαus ille comparet, gratioSe pro iustitia aestimet clemens & miserator Dominus Vae enim innocentissimae vitae, sicitra misericordiam iudic tur. Quod ipsum etiam fateri videntur Pontifi- cij qui opera sanctorum nisi sanguine Christi tincta coram iudicio Dei consistere posse negant.

X. Vnde porro deducimus: Si justitia qua coram Deo judice justificamur, formalis vel qua formaliter justificamur . sic n. loquitur Bellar.

dici possit, justitiam formalem, & qua formalirer justificamur, nullo modo inhaerentem dici posse, sed iuxta Apostolicam phrasin commodo sensu imputativam posse appellari , utpote quae vel gratiosa Dei aestimatione iustitia ,sit quum id nominis secundum rigorem jutis, seu legis no m a. cmo matur, Vel aliena cum sit, nempe Christi, nostra L per gratiosam Dei imputationem fiat. Neque est

SEARCH

MENU NAVIGATION