Iacobi Arminii Veteraquinatis Batavi, ... Disputationes 24. De diversis Christianae religionis capitibus ab ipsomet totidem verbis compositae quarum Index praefationem ad lectorem sequitur

발행: 1659년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

hoc est Episcopos Ecclesiae Dei. sed etiam in ip

sos Imperatores &Reges, quorum ante agnoscebat ipse imperium & dignitatem. dominatum &tyranni dem usurpavit Quem ut sibi acquireres & magis magisque augeret & constabiliret, omni instrumetorum Satanicorum genere usus esit; sophistica hypocrisi, mendacijs, aequivocation Lbus, perfidia, perturils, violentia, veneno, armis, adeo ut merito dici possit bestiae illi formida dili, quae pardo, urso . leoni similis est, & qua Romanum imperium significatum est, successisse , ejusque imaginem animasse, &effecisse. ut qliicuri. que imaginem bestiae non adorarent , occide

rentur.

XIV. Ex hisce donique omnibus quanquam facile liqueat Pontificem Romanum Apostoli, Prophetae Euangelistae, Pastoris,Doctoris.&universe Episcopi nomine indignum esse; tamen &hoc peculiari argumento a proprijs illorum attributis & muneribus deducto liquere potest illa cc , ipsa ex scripturis veteris & novi test praesertim epistolis Paulinis ad Tim. &Tit. inquirentibus.

Neque valet effugium, quod quis poe alium taliquam vicarium facit, hoc per se facere videtur. Nam solus Christusaest, qui istorum tanquam ministrorum vicaria opera utitur , & munera talia sunt, quae ab ipsis, qui nominibus isti insigniuntur, obiri debent. Recte ergo in Pontificem Romanum competit, quod Deus minatur per Zachariam, se excitaturum pastorem stultum, depastorem idolum , qui ovium curam non geret, Pinguium tamen carnes comedet, & ungulas

earum

. 3. s.ct i 2 28.

242쪽

sro IAeoar ARMINt Iaarum eonfringet Faxit Deus ut Eccleua ab Amrichristi fraudibus & tyrannide liberata,Pastores nanciscatur; qui illam in veritate, charitate, α prudentia pascant, ad ipsarum ovium salutem,ta immi Pastoris gloriam, Amen.

I. Religiola sapientiae est Curiam Roma nam ab Ecclesia, in qui Pontifex sede

interstinguere. t I. Ponti fieem Romanum etiam optime habentem pro capite Ecclesiae, seu univeris

sali Episcopo, ne humano quidem seu positivo jure esse agnoscendum: eamque agnitionem non tam unitati in Ec- Hesia conservandae & licentiae dive sum de Religionis articulis sentiendi, q- quendi, docendi , impediendae,quam libertati necessariae & verbo Dei consen'taneae auferendae, & tyrannidi introducendae servijsse hactenus. & natura sua serviret.

243쪽

b. t Quibus asseritur

Ecclesias Reformatas a R

et naEcclesia lecesilonem non se cisse: easque recte facere, quod sidei cultusque divini communionem cum eadem iliabere & profiteri

detrectant.

m Ere animus ad Dei gloriam, conscientiarum imbeci Ilium tranquill latcm, α animarurit arrantium directionem . paucis commonstrare: Coetus illos qui Ecclesiarum Resormatarum seu protestantium titulum prae se ferunt a Romana Ecclesia secussionem non fecisse . eosque i pior

244쪽

iit 11 eoax' ARMINIT rςctZ, iam est sapienter , piὸ, iuste, & modestε tacere, quod fidei cultusque cum eadem Ecclesia Rtimana communionem habere di profiteri de

trectant.

II. Ecclesiae Romanae vocabulo intelligiamus,non Coetum illum hominum,qui muris urbi Romae conclusus Christianam fidem prosiuretur,quamquam illa sola sit propria istius nominis interpretatio:nonRomanam curiam ex Pontifice & Cardinalibus ipsi junctis constantem

n6n Ecclesiam repraesentativam in consilio praeside Pontifice Romano congregatam neq;ipsum Pontificem Romanum sub istius vocis involucro suam potestatem venditantem : Sed Coetimi Christianorum olim pene per universam Eur pam disparsum jam vero contractiorem factum; in quo Pontifex Romanus,sive ut caput Eccles sub Christo quidem, sed supra Concilium Ce menicum c0nstitutus, sive ut primus Episcopus Concilio universali minor totius latrien Ecclesiae inspector docurato , sed et i qui coetus fidem cui in 'qMe se Deo christo praestare profitetur secundum Can iaci in Concilio Tridentino comprehensos, s ve eos approbet, eo quod a Synodo Tridentina, quae errare non potuerit, sint con- scripti sive quod Scripturis sacris Patrumque do ctrinae consentaneos arbitretur citra Concilii Ecclesias Reformatas appellamus' doe-

tti illos fidem christianam prolitentei qui Pontificis Romani quemcumque praesidarum im pro-hant, & fidem c ltunique se Deo & Christo pret- flare profitentur, secundunt Canones quos sin

guli

245쪽

guli in consessionibus suis vel Catechesibus coma prehenderunt, & ideo tantum illos approbant, quod sacris Scripturis consentaneos esse arbi-.trantur, quamquam primitivae Ecclesiae& patribus suum quemdam locum , sed sub Scripturis

concedant. .

IV. Secessionem facere dicitur Ecclesia, nota quaecum due ab alia Ecclesia separatur,neque que - . ab ea,cui unita fuit,quovis modo disjungitur sed quae ab ea, cui antea unita fuit, ipsa prior volensque dissidium facit ea in re, secundum quam antea unum fuerunt i unde necesse est ut quatuor istae conditiones concurrant in ea. quae juremeris , ito dici potexit feςessionem fecisse Una praerequi- sita tanquam necessario praecedanea, tres reliquae requisitae tanquam insitae& secentoni i nexae 1 est ut antea unita fuerit. cui addenda explicatio eius rei in qua unio consistit. r. ut separatio facta sit, di Quidem in eo secundum quod antea unita fuit. '3 ut prior secessionem fecerit. 4. ut volens sece serit. Quae conditiones omnes in disceptatione , i ip sentis controversiae de dissidio inter Roma nam Ecclesiam & Rc formatas diligenter considerandae erunt.

V. Verum isti qua Hioni secundum istas circumstantias tractandς alterius cujuspiam est pri- struenda explicatio, nempo qua in re generatim consistat. tum unio Ecclesiarum tum separatio. Ecclesiarum quatenus Dei & Christi Ecclesiae sunt iunio consistit in hisce, ut habeant unum Deum & Patrem, unum Dominum Iesum Christum , unam fidem . seu linam fidei doctrinam. unam spem voςationis laxi hoc st unam haere: . : u ditatem

246쪽

224. ix euigi AR ui Ni x xxorio. o ditatem promissam& speratam, unum Baptis- :, ' nia, tinum Panem & Vinum :& ut uno Spiritu cum Deo& Christo per vinculum fidei & charitatis copulatae sint.Hoc est, ut consensu fidei mcunduli' vexitatem, & concordia voluntatis secundum charitatem, unum sint inter ipsas : non ... a 3 aliter quam multa membra ejusdem eorporis in- ' ter se unum sunt,eo quod omnia cum capite uni-

-' Τ' ta sunt. unde per Spiritus vinculum vita, sensu s& motus in singula derivatur: & quam multi liberi in eadem tantilia inter se unum sunt, quia

omnes vinculo consanguinitatis & charitatis pa- b.c. I. 22. rentibus suis connexi sunt. Sunt enim omnes 33 ct 3. Ecclesiae pasticulares magni illius corporis quod

Ecclesia Catholica dicitur , membra , majora. . minora , prout amplae fuerint ipla : &in familia illa, quae domus Dei dicitur, sorores , juxta illud Cantici, soror est nobis parvula Nulla Fcclesia aris . ,.. meterris alterius Ecclesiae mater est, ne i aquia 8. - dem ex qua Doctores exierunt; qui alias Ecclesias fundarunt: Nulla etiam Ecclesia in terris est' 2 ''--' t tum corpus capiti Christo uni iusti VI. Excista unionis inter Ecclesias deseriptione & per similia explicatione juxta scripturas

facta;liquet duorum mediorum inferventu Opus csse ad Ecclesias inter se convinciendas. Primum. H. - , medium est; ipsum vinculum quo uniuntur: Se-0 cundum est, Deus & Christus cum quo immo GHs -- diatό unitae, porro iliter se uniuntur mediate. v Prima eritin & immediata relatio est inter quam-E ti. vis Ecclesialii particularem & Christum, altera& mediata inter ipsam & aliam ipsi congenetem.

Vnde duplox om in statui potali lecundum

247쪽

ni,svr TH volo a. his quem con iunctio ista considerari potest - unu ῖ a christo initium fiat, & illud vinculum in

terveniat,quod ab illo exiens in Ecclesiam quamque tendit am* ipsi adunat: ubi primum conastituendus est Christus tanquam caput & ipsis. simum centrum unionis: secundo spiritus qui ab hi Q a. illo exit hinc & inde: Tertio Ecclesia Corinthia- E d. s. ii ca, Romana, Philippensis, quarum unaquaeque R mm 8 s. Christo per Spiritum ab illo exeuntem,& in istas

tendentem,inque ipsis manentem adunatur. A1-ter ordo est, si ab Ecclesjs initium fiat, & illud

inculum interveniat, quod ab illis exiens in . , , Christum tendit, illamque ei convincit: ubi primo collocandae Ecclesiae Corinthiaca, Romana, I.I. a. et

Philippensis: inde ponatur fides ab iitraq; exiens. Lms 3 'DTertio Christus in quem fides tendit omnium &singulas Christo connectit. Charitatis vinculum, quia illa metua est , a Christo exit in Ecclesiam quamlibet, & ab Ecclesia qualibet in Christum :verum istic non sistit, sed pergit ad Ecclesiam congenerem, ita tamen ut illam amet in Christo '' iesiis .'& propter Cbristum, secus conspiratio est sine Christo vel etiam adversus Christum VII. Ex unionis ratione separatio illi contraria est aestimanda, quae nonnisi per unitionis analysim& resolutionem fieri aut explicari potest: oportet itaqtie quamvis Ecclesiam particularem separari prius a Deo & Christo, quam separari possit ab Ecclesia sibi coligenere & con- Frisias corpore t & prius vinculum fidei vel charitatic *xa

discendi, quam a Deo& Christo, & sic ab aliam rici, is Ecclesia disiungi queat. Caeterum quum Spiritus tyChristi. fides qua creditur &charitas invisibilia P sint,

248쪽

Gt, ad ipsam internam Christi dc Ecclesiarum

unionem & communionem pertinentia,fieri n. quit ut secundum illa de unione aut separatione Ecclesiarum aestimatio aut judicium fiat ab hominibus. Qua de causa necesse est inema quasdam & in sensus incurrentia , quae interi liis analogia quadam respondeant,in medio poni ut judicium de unione Ecclesiarum cum Christo di inter ipsas,detiue opposita separatione fieri queat a nobis. Illa sunt verbum & verbo adnexa signa visibilia, quibus Christus cum Ecclesia sua com-io 1o. ,3 muni t: Et fidei cultusque professio & charita- ,' ii' iis per externa opera exercitium , quibus Eces sia quaevis suam cum Christo & cum alia Ecclesia unionem & communionem testatur.Cui sua o ponitur separatio, consistens in eo, ut Christus, et 'i' candelabrum suum auferat, & Ecclesiae inter se fidei prosessione varient, charitatisque requisitae

munia omittant,& odia exerceant.

VIII. Caeterum quia Ecclesiae Dei & Chri. I. 3. sti, etiam quae a Prophetis & A postolis institutae si sunt, Paulatim deficere possunt imo & deficiunt nonnunquam, a fidei veritate, a cultus divini integritate, & a prima sua charitate:vel addendo ad 9- doremata fidei, ad id quod colitur, & ad modum ritusque quibus cesitur; vel detrahendo,vel deni querectum fidei sensum invertendo, quod colitur, non ut fas est considerando. & modum legia

3- ., rimum cultus in Uam formam transiti utando:

z. ι & tamen a Deo & Christo adhuc pro Ecclassis de

3 ' populo Dei agnoscantur etiam tum quum ti h 'μ' ' vam in vitulis colunt imo vero sellovam & Baa-

οῦ sim simul colunt, quum filios quo ις Vae Sene

249쪽

Dispvτλτ. THEOLoo. , rarunt Molocho per ignem offerunt quum /d M , ria, i 'dem in Christum legales ceremonias adjungi, resurrectionem in dubium vocari patiuntur: aD noscantur inquam saltem secundum externam communicationem per verbum & signa sacramentalia, eo quod candelabrum suum nondum auferat,librum repudij nondum mittat: Hinc fit ut unio inter tales Eccjesias, aliquid adhuc Dei &Christi, & aliquid ex Spiritu mendacij & idolatriae habentes, duplex sit una illotam respectis

quae adhuc reliqua habent ex prima institutione per Prophetas & A postolos tacta, altera eorum quae postea per falsos Doctores& Pseudopro- phetas,imo & perPseudoprophetam illum insig--- nem, hominem peccati, filium perditionis inve- cta sunt. Quamquam enim termo istorum ut gangraena depascat,impedivit tamen Dei bonitas& gratia ne intregram Christianae fidei doctri- inam absumeret. Et huic postremae unioni non minus sua ex adverso respondet separatio, quam

sua priori isti est opposita. Itaque cum de separatione Ecclesiarum sermo est, diligenter dispici debet quid illud sit secundum quod separatio fa- . IX. Istis sic Aisia: praemissis ad quaestionis nostrae Hypothesim veniamus, & quidem juxta

conditiones, quas necessarib illi Ecclesiae tribuendas diximus, quς merito dici poterit secessionem fecisse ab alia Ecclesia. Ad primam quam ut prae- cedanaeam pisrequiri diximus,fatemur: Ecclesias quae iam Reformatarum nomine se insigniunt ante illam Reformationem cum Romana unum

fuisse, cumo, ta communionem fidei cultus hue,

250쪽

Σx8 Iae oar ARMINII& charitatis ossiciorum habuisse: imo vero pat tem illius , prout Thesi a. a nobis definita est fuisse, sed duo expressE & distincte addimus. i.

mis. R. S. unionem & communionem illam fuisse ut inier C i'. a. pares collaterales, forores, membra: non ut in-

ter inferiores &superiorem , filios & matrem, membra & caput; hoc est, ut in Scrualis Phil sophicis loquuntur, relationem inter illas fuisse aequiparantiae, in qua unum relatorum non magis fundamentum est, quam alterutri: Ideoque - parem suisse utrinque obligationem. Quam-

τοῦ, uam Pontifex Romanus sedens in Cathedra

quam Apostolicam vocat & Romae esse dicit,E clesiam Romanam matrem & caput reliquarum Ecclesiarum esse affrmet. a. Vnionem-communionem illam partim secundum ea, quae Dei ει Christi erant, suisse , partim secundum ea, quae defectionis, quam Apostolus venturam pret--M H s.cixit. Dicitur enim filius perditionis sessurus in Templo Dei. matenus ergo verae fidei doctrina in illis sonabat , quatenus Deus & Christus colebantur & charitatis ossicia legitimh exercebantur, una fuerunt Christi patienter tolerantis & ad poenitentiam invitari is Ecclcsa : qu tenus vero fides variis additamentis , distortis interpretamentis fuit interpolata, cultus divinus per varias Idololatrias & superstitiones deprava--μ. ux . tus,&signa benevolentiae in communicatione

partium idolis immolatarum exhibita fuerunt, eatenus unionem secundiam Spiritum desecti nis & communionem iniquitatis fuisse. X. Ad separationem vero ipsam Pesorm

SEARCH

MENU NAVIGATION