Iacobi Arminii Veteraquinatis Batavi, ... Disputationes 24. De diversis Christianae religionis capitibus ab ipsomet totidem verbis compositae quarum Index praefationem ad lectorem sequitur

발행: 1659년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

tradita esse nullamque post Apost. temporὶ novi dc malis ad salutem fidelium reccssarii tradi-.C.Dg2.3. tionem factam esset: Quod his argumentis adstruimus. i. quia in Christo & Euangeno eius omnis sapientiae & cognitionis thesauri sunt a sest.2o.26. scondici Christum, autem & ejus Euangelium 7 persecte annuntiarunt Apost. adeo ut Anathe- λ '' Aidieatur illi; qui aliud Edangelium annuntiat praeter id quod Euangelietarunt Apost. . & quod acceperunt Ecclesae: aliud autem annuntiat qui aliquid illi addit tanquam ad salutem fidelium necessarium . a. quia tota Ecclesia fundata estv-1 - 1o. supra doctrinam Proph. & Apost. quod et rum Me.11.24 non est si aliqua. doctrina per Proph & Apost.

0Ms M 1 ε non revelata necessaria sit ad ullius Eccletiae lalutem. 3 . quia Ecclesia tota Cath. v num est corpus constans ex particularibus Ecclesiis toti limmogeneis ab vino spiritu animata, &in omnem veritatem ducta, in unam spem eiusdem haeredi- ratis vocata, unum habens Dominum , Unam fidem, unum Baptismum, unum Deum & Pa-ι.ω.IO. I6 trem omnium, in ejusdem corporis & .sanguinis. I' Domini communionem, per unius panis & p culi participationem obsignata 4. quia Ielus Christus heri & hodie idem est. & in secula. Vn- - ' de infert Apost. nefas esse ut Ecclesia variis &peregrinis doctrinis circumferatur. Vi II. Huic veritati quanquam Doctores nonnulli Pontificii adstipulari se profiteantur,

exstant tamen dissentionis ab illa veritate Indiscia satis manifesta in' scriptis eorum praesertim

Canonistrarum. Imprimis Epitheta Episcopi

42쪽

Sponsi, Perfectoris Illuminatoris Ecclesiae Cath. sponsis ipsius, Pontifici Romano attributa, istam traditionis limitationem non admittunt. Inde Authoritas gubernandi, jubendi, vetandi, leges figendi, & refigendi, judicandi, & condemnan-' αε-. γιdi, solvendi & ligandi, immensa & infinita ipsi a m Oadscripta, & facto ab illo usurpata eandem eiria o Cum scriptionem excludit. Accedit decretum . '' 'quod de necessitate salutis esse definitur omnem

humanam creaturam pontifici Rom. subesse Item quo veteri latinae versioni authentica aua S M . Nethoritas tribuitur, ne multa pro communi istius et argumento dissentionis habemus, quod non au- . : . dent certum traditionum non scriptarum inir. sensum, &numerum statuere, ut potestaterra sibi reservent in quavis controvertia traditionem

producendi, & quo pro diversis Ecelesiae statibus alia dogmata necessaria esse nonnulli ex illis ac

IX. Libentissime autem fatemur traditionem quam secundariam appellavimus ad finem v beniundi in Ecclesia duraturam, qua dogmata per lu. Proph.&Apost. illi concredita per illam porro Filijs ejus administrantur. Qua de causa etiam firmamentum & columna veritatis appellatur, GM. T. sed secundario post Apost qui propter prima - riam traditionem columnarum & fundamentorum homine priusquam Ecclesia insignsu

cam Veteris & novi Testamenti perfecte coni,nere Omuia dogmata, quas ad salutem fideliubi

43쪽

G IA uora ARMIN et I & gloriam Dei sunt necessaria. Pater , I. ex teisa. Bimonijs Scripturae expressis vetantis quidpiam addi ad illa quae praecepta su in constat autem ex textu loqui Mosem de praeceptis icripto cor prehensis & jubentis ne quispiam sapiat lupra Id quod Scriptum est. et ex ipsa materia dumarum , idque varie Continet doctrinam Legis &Euangelij integrε item doctrinam fidei,spei.& charitatis peltia'. Tradii plenam Dei αChristi, in qua vita aeterna posita est, cognituisnem. Dicitur Scriptura veteris & novi Testarmenti & verε quidem, at Testamento nihil adda debet. 3 A sine, quem intendit & praestat.

- . D. Haec scripta sum ut credatis, & credentes vitam habeatis Scrutamini Scripturas nam exinirnatis vitam aeternam in ipsis habere. Abes'acia, quia suffcienter impedis citra aliam doctrinam, nequis xeniat in locum tormenti. m nem Dei sapientem reddit ad salutem per fidem, 'κ dio & ad omne bonum opus instructum. , ex Uua.'ν uI9. liqv ridi Scripturis usitato quae per Prophetas striota prophetarum : per Prophetas & term

'E' hei: Propheticum. Scripturae Prophetiam m-tellio it, quod Deus dixit & fecit. Scripturam dixisse & fecisse narrat. Dicit enim Scriptura Pharaoni, providens Scriptura evangelizavit Abrahae. Scriptura conclusit omnia lub pe X I Pontificii contra, non omnia ad salutem necessaria Scripturis contineri, sed partim

Scripturis . partim non scriptis traditionibus ab . severant Quam suam sentet tiam turn ipsis scripturis, tum testimonijs Pontificum, Concin

44쪽

DispvTAY. THEOLP*- 37. rum. Patrum; Denique exemplis nonnullis alia tis dogmatum necessariorum attamen Scripturis non compraehensorum adstruere nituntur, quorum argumentorum robur singulatim in ipsa in stituta Ooria. examinaturi jam praestructim di cimus: Loca Scripturae ab illis horsum usurpari solita , aut a recto ipsorum sensu dςtorqueri, aut

Propositum non concludere. Testimonia Pontificum, Conciliorum, & Patrum , utpotζ hOminum nobis nonipraeludicare. Exempla allata aut ex Scripturis comprobari , aut ad se Iutem necessaria non csse: quam disjunctionem tantae ne sinatis esse arbitramur, 't posito quod ad salutem necessaria sunt, sequatur Scripturi

Comprobari posse, imo debere: & posito quod

ex Scripturis comprobari nequeant, sequatur ad salutem necessaria non else; tam immotum ' certum est nobis omnia dogmata ad tautem n cessaria Scripturis contineri. .

XII. Ad Teniam respondemus. Quemad- ta: q

modum doctrinae divinae traditio alia primaru i 'est, alia secundaria: Ita quoque tinificatio de . , doctrinae divinitate primaria est & secundari Primaria est ipsius Dei, cui propriὶ primo M per se competit doctrinae suae testimonium perhibere. Ille autem utitur testificatione duplj --ια ci, una externa, quae sensibus objicitur illo- Η-.2. . rum quibus doctrina proponitur, & praeparativa est ad fidem doctrinae , etiam ii lintellectae faciendam. Altera inxerna mentibus imprimens verum doctrina: iptellectum , & indubitatam adprobationem eius'. ii in ' tvim , quae necessaria propria di imme-

45쪽

Ι 1e et ARMINII diata eausa est fidei istius, qua eus verbo mo praestari postulat,&quae sola est salutaris. Secundaria est Ecclesiae, quae certior facta per prima- .1. n. fiam illam testificationem, quae Dei est, de divinitate doctrinae istius. & obsignat quod Deus ver inest ,&testimonium pedhibet doctridae ab illo acceptae, Deo gratum, Doctrinae debitum, ipsi decorum & hominibus utile. Notandu mutem 3 - hoc testimonium Ecclesiae non livinum sed hui' manum esse i & minus illo priore, quod valeat

tantum cordibus praeparandis per quandam reverentiam doctrinae conciliatam ut illi & ex animo per internam Dei testificationem ossentian- iatur. Testim6nium Prophetarum, Apost. S uanget. pastorum Doctorum, γε νῶν Dei, subprimario externo comprehendimus siquidem illi immediatε vocati' sunt: ad secundarium, si mediate per Ecclesiam. Pontificis qui internae testi- . . . . fica; OniminuS, secundariae plus tribuunt quam ' . nobis explicatum est, merito a nobis rejiciun

etur.

t XIII. His ita explicatis concedimus Apost. aliqua tradidisse Ecclesiis ad ordinem, decorum& ritus in illis usurpandos pertinentia, quae ab illis scripta oon sunt, verum illa neque Legis, neque Euangelij concernunt substantiam,neque 3 ad salutem. sunt necessaria, neque immutabilia' N perpetua, iiόbue universalia,sed adcommoda- 'ta statui Ecclesiae praesentis,& ciresistantus illius. Quin etiath damus, ut Ecclesiae vel singulae, Vel plures de coitit uni chnsensu, vel etiam omnes,ssiqitidem cisitivenire possent, Candites quosdaM tu es confitiant ad ordinem decSctunque illa-

46쪽

DispvTAT. THEOL a. Iprum,&ad munerum in illis necessarib obeundo. eum directionem. pcllenti abdificationi servientem. Verum hisce oblei'atis conditionibus. I .utritus, verbo scripto non repugnent ne superstitionem admixitam habetiit , aut foveant. 3. ne pro cultu. divino habeantur, & laqueum conscienti sinjiciant. 4. ne numero plures sibi, aut exercitio graviores quam ut facile observari i spossint. 1. ne Ecclesia tibi ipsi pr cidat liberta . item mutandi, addendi,demendi, prout arbitrabitur aedificationem praesentem postulare quibus xitibus utiliter in Ecclesia constitutis non licet cuivis privata authoritate reclamare, nisi inter cinordinatos & pacis Ecclesiasticae turbatores nomen suum cen teri velit.

Natura Dei. .

a I Huramo recte tribui tum ipsa rerum. Na. 'aura es scriptura Dei, tum . sapientum eq- et

I, Illa cognosci nequit a priori r omnium enim pris a. est & infinitis seculis sola ante omnia. A Deo solo adaequatis cogn*scitur, per ci vij ipiam

47쪽

' - ipsa est: quia nosab illa per emanatione exteri MI Ii: Cognoscitur autem a nobis vcs immer c. .m idi per Visionem claram ejus, sicuti est: ha ei nati 3 2. facie ad faciem dicitur: & beatorum propria est in coelis: vel mediate per imagines malosicasyst. I9 IJ &signa , quae sunt tum actiones Dei externae dc.' Rr: opera ex illis, tum verbum ipsius, quod ea parte,r . qua Christum, imaginem Deoiaconspicui oc characterem hypostaseos ipsius splendoremque 'i is. proponit, eo usque coanitionem hostram promovet, ut retenti facie gloriam Domini in foeculo intuentes in eandem imaginem transe- - - ο formemur eX gloria in gloriam Haec per specu-E..d Lyd. tum in aenigmate dicitur, & viatorum peregrinantiumque a Domino propria est. I V. Duplex autem est secundae istius perceptionis ex operibus Dei & verbo illius, modus. Primus est affirmationis qui etiam causalitatis 6 , Np.r habitudinem principii a Thoma appella. : 1 t. tur) secundum quem perfectiones simplices quq υ 49 IJ. Creaturis insunt, via Deo product is, Deo tria buuntur analogice secundum similitudinem alia quam. Alter est negationis sive remotionis, se- Cundum quem versectiones secundum quid de pertiniones omnes quae creatus isomp tunt ut ex nihilo productis, Den rem entur. Affi in itioni,quia est per habitudinem caussae&prin-

48쪽

ratur. Mod' iste licet positivus sit&a nativ

in se,natura enim Dei necessario ut est ita coano. scitur in positione non in negationertamen a nobis non nisi per negationem enuntiari potest eorum modorum secundum quos creaturae suarum perfectionum sunt participes seu persectiones in creaturis circumscributur: qui modi persectioni- .hiis creaturarum ad diri efficiunt vi quae sine illis cosideratae simplices persectiones erant, secundu quid persectiones sint, & eo ipso a Deo remove- a. . Ut dar. unde adparet supereminetiar moduabamr- mationis & negationis modo specie non disscrre. V. Porro na tota reruNatura & Scriptura duo συ. tantum reperiuntur substantialia, quibus omnis P . . . a . . rerum persectio continetur: Essentia & Vita, illa omnlcm creaturarum existentium, haec nonnul-Jarum tantum & persectissimaru : .ltra haec duo mens humana nihil substatiale compnehendere& ne cogitare quidem potest Nam & ipsa terminis naturae creatae est circumscripta Vt par 2jus.. m . quare ambitum totius excedere non valet. Vnde

etiam in ipsa Dei natura haec duo tantu momen. ta considerari a nobis possunt. Essentia & Vita.

prol mala nobis sunto. . . si

An Essetia corporca & vita vegativa & sesitiva analogia ad Dei essetiam &vita habeant:licet mi. nore quam ess ctia spiritualis& vita intellectualis. AEt si habeant,quomodo corpus & sensus aDeo

removeantur simpliciter. . .

Si non habeam, quomodo Deus istam talem essentiam & vitam producere potuerit. -- VI. Vtraque autem in Deo consideranda est imo'. is eum supereminentiae modo, ici est, excellenter i. Mas. v -. - C v supta

49쪽

ι. c.

et I aco at ARM et Ni r supra omnium creaturarum essentiam &vitam .

v II. Essentia Dei est qua Deus est, vel primum Naturae divinae momentum, quo Deus esse intelligitur. Vt Il. QAia omnis essentia, quae est in superiore & inferiore rerum natura, distribuitur in spiritualem & corpoream , quarum illa persectionem notat simpliciter, haec defectum ab illa perfectione: hinc corpoream a Deo secundum modum Remotionis leparamus simul omnia 'ε I illa quaecorporeae essentiat sive simplici sive com-: ' positae, qua talis, conveniunt : utpote magnitu .ε.τ- i. i'. dinem, figuram, locum, partes, sive sensibiles sive imaginab .les unde etiam sensibus corporeis sive externis sive internis percipi nequit, iuvisitabilis intactilis, inimaginabilis. Spiritualem verbilli adscribimus, di cum supereminentiae modo, ut Spirituum Patri.

s. I. Rejicimus Anthropomorphitarum do gma & Pontificiorum intolerandum morem in effigianda Dei essentia usurpari solitum. 2 Quum Deo membra corporea in Scriptu ris tribuuntur,id fit ob similitua em effectuum. quos creaturet non nisi illorum membrorum otiacio producere solent. lis

IX. Modus quo essentia Dei superemnent & est & spiritualis est, supra omnium essentia rum, etiam spiritualium excellentiam, negatim a 246. enunciari ut debet, ita primo & immediate V τ' co verbulo potest, quod sit m. principii & caussae expers tum externae istante . i na. Ouum enim progressus ininfinitim ess

50쪽

queat secus enim nulla esset essentia nulla scien' us' s. . tia ) unam esse oportet supra& ante quam nulla sit alia. illam autem Dei esse necesse. Cuicunquo ' 'enim illa tribuethr. eo ipso Deus id erit. N. Quia Dei essentia omnis caussae expers est; hinc primo existunt Simplicitas & infinitas Entitatis in Essentia Dei. . XI. Simplicitas est modus supereminens en isentiae Dei, quo omnis compositionis partiumque componentium, sive sensibilium sive intel ligibilium expers est. Compositionis, quia ex- - Π

Pers caussar externae: Partium componentium,

quia causi internae expers. Non constat igitur Dei essentia ex partib materialibus, integralibus. με ιν quantitativis non ex materia & forma, non ex is genere & differentia, non ex subjecto & acci. dente: non ex forma & formato sest enim ipsi sibi forma per se existens& sebasa lydividuans: inon ex supposito&natura: non ex potentia dc actu: non ex essentia & esse. unde Deus est sua ipsius essentia & suum esse, idemque in eo quod , est & quo est: totus oculus, auris, manus, pes, quia totus videt, audit, operatur, Vbique est. m. Itaque

Qgicquid de Deo pr dicatur absolute, id ei D LII. sentialiter non accidentaliter intelligitur:& quae, ceu multa & diversa, de Deo praedicantur, in Deo multa non sunt sed unum. nostro tantum Considerationis modo, qui comp'situs est , multa diversa discernuntur. Quanquam non incommod5 dici possit, quod etiam formali ratione distinguantur. . . XII. Inlinitas Entitatis est modus supere- φν Θ. Di minens

SEARCH

MENU NAVIGATION