장음표시 사용
351쪽
transtulis a Gracis ad Germano , propterea quoaGrgei nullum. auxilium laboranri Ecelsa Graia deniqli Verre possent. Hanc autem translationem jure ac merito factam probat , tum ex omnium Regum Occidentis, qui Carolum pro vero, di legitimo Imperatore agnoverunt, judicio , tum ex ipsius Irenes confes- Ομς , quae nod modo non reclamavit , sed di Caroli conjugium expetiit, tum e X eUen-
tu , & victoxiis CRroli MVnii. Verum ut quanta sit hujus exempli ad propositum negotium inutilitas, atque fatilitas Baetim dugnoscatur, unum observare sussicit, . Ponti cem Romanum nihil omnino jibis aut terrarum Carolo dedisse, Rut Imperatnri Gr eo adistulisse ; sed merum nomen Imperato ris,. idque eum non solum dedisse, sieci si
mul cum populo Romano , cujus nomine ve-
dux praecipuum ejus membrum ageb t. quipa Ee, diu antequam Caro lur Imperator nomisaretur , Grecus a dominio Provinciarum Occidentis. exciderat , Carolus jure successionis aut armorum dominus erat Galliae, Germaniae, . Pannoniae, partis Hispaniae, &mZximae pλrtis Italiae , ac praesertim urbis Romae, quae sedes erat Imperii. Itaque nomine Imperatoris adepto, ditior non est famistus C resui ,. nec quidquam Graeco Imper . tori abIatum est: ac pruinde etiamsi Leo Q-.lus Imperatorium nomen dedisset Carola ,
inde sequeretur, Romanum Pontificem alia quid in, temporalia juris habuisse, aut C LOIQ, csentulisse .. At etiamsi electio ista sea. Potius, vituli Imperatorii collatio a nonnul-da scriptoribus Leoni, ut civitaetis Romanae
Principi tribuatur,. ab aliis tamen proceri bus , oc popuIO. accepta refertur . Rem sic araanx Annales. Francorum ab anno II ., gl
352쪽
Dissertatio m. Cap. III. L. m. Pad annum 883. deducti, ad annum flar se In. die, naidis Domini ante consessionem - B. Petri Apostoli cum lex ab oratione iure geres Lea Papa coronam capiti ejus im,, posuis , & a cuncta Romanorum populo, is acclamatum est Caerolo. Augusto. a domi, is no cor atra magno , dc pacificta Impera-- tori Romanorum vita & victoria , &pωs his laudes, more antiquorum Principum ad M raetus. est, atque Oblaeto Patricii nomineis Imperanor , & Augustus est appellatus. Iisiem verbis idi naraati Monachus Engoli mensis ini vitae CamIi Magni Q Αimoinus I, Mi quinti capite 31. Ado. in. Chronico aetλ- te. 6. Gofridus Ulambiensis in. Chronico, 6cotho Frisivgensis. Sed , invit Bellarminus ,, hie primum mentia, fit Πνb Romani sed Melain
mantis post corvinationem, non Imperatorem appellant.I ante. coronationem .. . At notum est olim,
Imperatores Romanos per hujusmodi acclamationes a militibus, & populo electosfuisse, cum a privatis suίssent propositi, & tamen eorum sectio thibuitur univetas milit bus, & Populo, non ei ,. qui. Proposue V deinde istae acclamatione . Rrguune nou Modo praesentem . viii& praecedentis populucontenium: Damum Ponpifex omnium Ro--norum ciem. .agebat, velut praecipuum ci
353쪽
rensis libro de juribus Imperii, Sigibertus ,.εe Uincentius. ajunt , ex consensu Romanorum Carolum a Leone coronatumi esse A gustum. .. Blandus Flavius Deciae, ast ,
o Leonem Pontificem populi Romanti scito, is precibusque Carolum Imperatorem Roma-
norum decliuratum. diademat' vetusto imis peratorum capitis gestamine coronasse .
AEneta Sylvius in Epitome Nondit cla ortu Imperii c. 9. ,, Populus, inquis, manus, is qui suo, fanguine tantΠm pararat Impe- ,, rium, Carolum Magnum Francorum Re-D gem primo, Patricium post Augustum ,. is concurrente summi Pontificis consensium salutavit Caesarem .. Philippus Bergomas Ilia. v. supplementi : a populo Romano D precibus rogatus inrotum Imperatiorem de-
,, claratum diademate coronavit, acclamanis te ter populo, Carolo Augusto Et ea.dem ferme habent Iacobus Tamphelingius , Gaguinus , Naucterus, Platina, Sigebertus ,. Vincentius ,. Chronicum Belait, . Uvilielmus. Malmesburiensis , Rogerivs Movedunensis Anastasius Bibliothecarius'in vita Leonis ID. Huius avninus. de gestis Francorum lib. 3.& alii Nurimi , ex quibus. constat, Carolumi mperatorem esse declamium Precibus, consensu, votis, scito , & acclamationibus P puli Romani . Nec est,. quod. Bellarminus. opponat aliquos ex citatis historicis, ac Praeter hos Cedrenum, ranaram , Paulum Di conum , Eginardum,. qui 'dicunt: Cusum a Leone Imperatorem esse factum . aut declaratum, Sc ab eodem inunctum, atque cor natum, cum hon repugnet, Leonem, id dici iecisse, quod non solus. fecit, . nec. GR. taen hum auctoritate , sed vices agens Pomii Rin
354쪽
αῖmrpatio ML Capa. ΠL VL 4 3 mani , & Vesu: voluntatis eius ac judicii executor, audi etiam velud Romanorum primus ac Praecipuus . II. Quos vero ad coronationem, spectat, ἐκ inundilonem certum est illas esse meras caeremonias, quae ad Im perii substantiam non: Pertinent; ita ut qui eas perficit proptereae censeri non possit imperium , aut Regnum,
contulisse. In Gasliae Rex Christianissimus ab Episcopo Rhemens, in Anglia Rex Anglisae Cantuariensi, in Ungaria, a Strigomens ,& alibi Reges ab Episcopis praecipuarum umhium consecrari, & inungi solent, & tamen nemo dicere potest, ab istis Episcopis. gessieri aut constitui . Iustinus Imperator sexto iaculo a Ioanne Constantinopolitano Pa triarcha coronRtus est , ut constat ex Epist. hujus ad Hormisdam, & tamen iterum ab Episcopo Romano Ioanne post sex annos coronari voluit,. ex quo patet coronationem meram esse caeremoniami uno verbo, cor
natio Imperatorem non facit , nec jus dat ad Imperium , sed supponit. eum, qui cor natur, jam Imperatorem, aut Regem , vel jus ad Imperium, aut Regnum habere. It que Carolux Magnus iure successionis , &armorum ipsum Imperium occidentiso possedit, . nomen Imperatorium,. quod ipsi utpote totius fere incidentis domino debebatum, ab universo populo Romano accepit; coronationem vero, & intinctionem ejus, quae sacrλ t tum. est caeremoma , Leoni acceptam
III. At, inquit Bella mus , Lieet Caroliis. regnum Longobardorum armis obtineret, Roman OS tamem nunquam bello vicerat uec eorum Rex. erat ; deinde regna qui
355쪽
. IV. Respondeo, Caresum Romanos istam nodi subjeci , sed eos ultro ipsum supremum agnoviste dominum, Patritiatus digatietatem ipsi conectisse; nam licet illi suis legis bus te regerent, suprema tamen Potestas erat penes Patricium , & Imperatorem . Ad id vero, quod add1t .mellarminus, Carolum sibi parasse regna occidentis, noth autem Bra perium, verum est , si Imperii nomine niti. dum Imperatoriς nomen intelligas, non λ tem si dominium, & potestatem in terras Imperii . Deinde cum Imperium occidentis. rana diu vacaret, divisumque esset inter mutitos reguIos, haud dubium est, quin Carolo debitus Iuerit Imperii honos, cum omnes T mones, quae Prius Imperium occidentale componerent, sibi subjecisset. Attamsu ipse nomen istud Imperatorium sibi non arrogavit, sed maluit illud habere a populo Romano,& a . Pontifice tanquam uno e pr capula Romanae civitatis proceribus .. Bellarminu- aaque ut probet ,
a Jum inperium Pontifici uni acceptum
sic ratiocinatur :. ,1 Cum testamento, - , ' inquit , Imperium filiis diκisisset, rem to- ,,ο tam a Leone Pontifice confirmari voluit , M ut non sine ejus consensu, a quo iIIud ac-M ceperat, Imperium aliis tradere videre tur Ad conrra Baronius, proIato Ca-
testameyto , Probat ,. illum de Imperiantha I disposuisse, ut nimirum 1espexit pro
Hibito tradendi , cui veIlet, totam penes Pon- vincem sestenderet potestaetem : . sed ambo sati untur ; nam revera Principum Imperii contentu Ludovicum. auctoritate propria Aug9stum
356쪽
r siser atἰo VII. Cap. III. q. III. 3 43'stum appellavit: etenim morti proximus Lu. dovicum filium Ax'isgranum vocavit, ibiaque congregatis Episeopis, Abbatibus, Ducibus, & Comitibus, quaesivit, an vellent
eum Imperatorem creari , cumque annuissent ,
eum Imperii participem declaravit, jussitaque, ut coronam altari impositam suo capiti circumponeret et itidem in Comitiis Be nardum nepotem Pipini filium Regem Ita Ita declaravit: ita Annales Francorum ad
V . Itaque adeo falsum est, Carolum ex stimasse Pontificis fuisse, cui vellet , Imperium tradere , ut eo inconsulto Ludovicum Imperatorem crearet , quem post biennium εirciter Leo III. cum esset in Ga lia simul eum Regina Rhemis coronavit. Sicut autem Ludovicus Imperium ae Patre acceperat, ita Lotharium natu majorem Imperii socium fecit anno 317. in Conventu Aquisgranensi , inconsulto Pontifice, ut tradunt Eginardus,& Auctor Chronici Messiacensis; ac moriens , missis ad eum corona , & gladio Imperialia hus, socium Imperatorem reliquit . Is Ludovicum filium anno Imperii ' partierupem effecit, & demum armo Imperio,
quod I s. annis tenuerat V se aebdicavit. Ab isto temporo ,. Ludolicus Imperatoris no men , 8c honorem cum Italis regno Mtinuit usque ad annum. s. quo mortem obiit is
Tum Carolus Catius Ludovici psi nepon Italiam invasit , & Imperator non a seloe Joanne VIII. sed a Romanis omnibus est deia claratus . Testis est ipse Ioannes Vtil in Concilio Ticinensi his verbis: is elegimusis merito , & approbavimus una cum annuis su , & voto omnium fratrum , & Coeptiis scoporum nostrorum , mque aliorum S. Ra.
357쪽
44s De Antiqua Ecclesia DUeψliva. , E. Ministrorum , amplique Senatus, i is tiusque Romani. Populi gentisque togatae, & secundum priscam consuetudinem si ,, lemniter ad Imperii. sceptra Proveximus, se & Augustali nomine decoraevimus ungentes cum oleo Itaque non solus Pontifex Carolum Calvum eleeit, sed unus fuite praecipuis electoribus. Carolo, Calvo post biennium mortuo,. Imperium vacavit, donec Carolus III. Ludovici Bavariae Ducis filius , sicque Ludovici pii nepos anno 881. a Daniane VIII coronatus est. Post hujus mortem ItaIiae regnum in varias factiones est diu sum. Guido nomen ImperatoriS assumpsit , sed Arnul phus Caroli filius occupata. post
hujus mortem Italia. ,, Imperator coronatus
est. Hunc ab optimatibus ad Imperium promotum a Principibus Teutoniae Imperatorem factum docent nonnulli. scriptores, attamena Formoso Romam vocatus eam vi coepit ,& ab isto Pontifice Imperator dictus Qusque d Othonem Magnum Germaniae Regem ,
qui anno Dominica Incarnationis 962. inquit Regino , Rama benisne susceptus acclamatisne
istius populi Romaniis Clari AH AER IE Ioanne filio Alberiei or, se Augustus -- rarus est , ct ordinatus Is postea tota Italia
subacta, . atque Imperatori Graeco Apulia ,& Calabria erepta,. filium Imperii partici-Pem: secit, eumque anno 967, coronari jussit. Sic Imperii dignitas. ad. Germantas Principes est devoluta. Ex dictis autem Patet , Carolum: Magnum Imperatoriam digni temtanquam: aliquid sibi jure acquisitum filio tradidisse, ejusque successores illam sibi velut haereditariam vindieasse . post hec eum , qui Romam obtinuit , Italiamque obtinebat uomen Imperatorium assumpsisse, ac demum
358쪽
' D artatio m. Cap. III. g. m. 44 Othonem , Italia subacta , ad Germanos hanc clignitatem transtulisse ..
rn Exemplum nonnulIis adducitur dovici Pii. Imperatoris exauctoritatio, anno 833. in Concilio Compendiense facta, licet enim id sine Romani Pontificis. auctoritatefecerint: Episcopi Gallicani , ex eo tamen. facto. nonnudi inferunt , in Ecclesia esse potestatem, Regum dejiciendorum : sed uu cognoscatur, utrum id recte inserant , necne, res Paulo, fusius narrandae L Ludovicu; ille Pius Caroli magni filius , Imperii regiones inter Lotharium , Pipinum , & Ludovicum
partitus fuerat: illi violatis naturae , Sc aequitatis Iegibus, adversus Patrem con Irarunt, eumque Primumi anno 83oia Lotharius in Mo.
nasterio Sammedardensi conclusit , ut ibi monasticam vitam profiteretur. Inde paulo post opera. pipini, atque Ludovici liberatus , --tharium ad petentam veniam compulit α Sedi hac libertate diu non . est fruitus ; nam anno D s. iterum conjurarunt in eum tres: ejus, filii . Ab illis stabat Gregorius IH Po tifex. s. qui, cum ini Gaelliam simul cum L thario. venisset , & fama esset , excommunicationem in Ludovicum Pium ab eo, fere damm Proceres & Κpiscopi Galli, qui Imperaturi, adhaereban P, declararunt: et, quod
rus abirem Quapropter nihils ille inj Imperatorem tentavit . at Lotharius , & ejusfo- tres in proposito pertinaces, patrem imPe-xio spoliandum esse statuerunt . Is. ab, omni
hus derelictus, coactusque filiis sese trade-
359쪽
3 8 ID Antἰqua Ecclesia D θὼρI na. re, in Monasterium S. Medardi Suessionen sis a Lothario conjectus est, ibique sub mi. litari custodia detentus . Sed ut Lothariussae inoris istius invidiam minueret , con Cn- tum procerum , 3c Episcoporum Galliae Coma pendium indixit , ibique callido consilio patrem coegit poenitentiam publicam petere, necnon crimina palam confiteri: cum autem tum temporis in more Positum esset, ut pcdinitentes publici militiae cingulum depone. rent, habitumque tacularem exuerent , Ludovicum id)facere coegerunt, ut per hoc videretur imperio se ipsum abdicare . Ita rem narrant Historici omnes, ac inter alios Eginardus in Chronico , Nithardus ipsius Ludovici ex sorore nepos, Auctor vitae Imperatoris Ludovici Pii, Hugo Florracensis in Chronico, Theganus Trevirensis Episcopus,& alii, quorum verba referre nihiI necesse
est , nonnulla tantum ex auctore vitae Ludovici excerpam: is Cum , inquit, rumor ,, usquequaque diffusus sereret de ceteris , D quod verum erat de Papa Romano, quod , , ideo adesset, ut tam Imperatorem, quam ,, Episcopos excommunicationis vinculis i ,, retire ' vellet , si qui inobedientes essent M suae, filiorumque voluntati, parum quid ,, subripuit Episcopis Imperatoris praesum-s3 Ptio audaciae, asserentibus nullo modo seis velle ejus voluntati succumbere, sed si ex-B communicaturus adveniret excommunica.-M tus abiret, cum aliter se habeat antiquo. D rum Canonum auctoritas μ. Deinde naris ratis iis, quae insecuta sunt de Conventu Compendiens, hoc judicium ferte is Verems, teS, tuquit, sceleris conjuratores inauditi,M ne versa vice retrolapsa ferrentur , quae
is gesta erant callido, ut sibi visum est ,
360쪽
Dissertatio VII. Cap. III. I. mis consilio i cum aliquibus Episcoporum utun. tur argumento , ut Pro his, de quibus jam ,, poenitudinem gesserat Imperator , , de nere Bernardi) iterum Publica poeniten se tia , armis depositis , irrevocabiliter quo se dammodo Ecclesiae satisfacere judicaretur. is Cum ne forenses quidem leges contra u- ,, nam culpam semel commissam bis, inve hant vindietam, & nostra leX habeat non
si judicare BIS IN IDIPSUM ; cui judi- i
is cio pauci contradixere , Plures assen- iis sum praebaere, minima pars, ut assoletis in tHibus, ne Primores ostenderent, ve o bo tenus consensere. Adjudicatum ergo is eum absentem, & inauditum, nec confi-
tentem, neque convictum ante corpus fati.
Ri Medardi Consessoris, & sancti Seba
se stiani Martyris arma deponere, Se ante ,, altare ponere cogunt , Pullaque indutum si veste, adhibita magna custodia, sub te- chum quoddam retrudunt Eadem modo de hoc conventu judicant Minardus, &Theganus, atque hic Ebbonem Rhemensem factionis hujus antesignanum praecipue incusat. Ex tant etiam acta sub Conventus Compendiensis nomine edita , tom. Concit. Io. col. I si . & sequentibus, iri quibus narratur missos ad Ludovicum Pium Suessionis tunc in Monasterio S. Medardi degentem a
conventu legatos, qui eum de his crimini bus admonerent . Hunc illorum admonitionibus assentientem diem constituisse, quo responsum redderet, ea die conventum om- nium ad eum pervenisse , ejusque erirnina illi in memoriam revocasset, promisisse illiin,
se in omnibus salutari consilio acquieturum , t& habiturum remediatei judicium , sed pe illiue, ut Lot alius A gustus adest et vi ut cum