장음표시 사용
221쪽
Regula X. Saepe Glosema ipsum cormpsum
es, ae emendationis eget; quod cum novam
Critico crucem Hait, subin lucis afrre quid in potes.
Glossematum menda vel ideo frequentia puto;quod illa apponens potius sibi, quam aliis seribat, ac ideo non solum usitatis litteris, verum etiam compendiis utatur. His legibus stabilitis se duo objiciunt, ex quia bus debeo me expedire, priusquam ad cetera transgredior. Et primum quidem est , ut dicam, cur hic praeter morem nulla exempla subjecerim regulis. Video enim mox fuisse desiderata ab his, qui illis supra assueverunt. Respondeo pro cognato candore Glossemata fere posteriorum sunt temporum: ac mirum prorsus, quantum ausa haec fuerint in eodicibus ad suam sententiam trahendis. Quid autem invidiosius, quamea cumulare, quae sine offensione vix legantur in opustulo, non hos in usus scripto Nempe particos. et ' - tes aliunde exacerbatas concitarem magis , ac esserarem. Tyrones, quorum interest, possunt aliunis de rescire, quantopere sit a majoribus in hoc genere peccatum: et novae editiones praebent exempla plurima ; quae prostant omnibus. Quid quod
litteraria historia seorsim agit de corruptoribus librorum, Vocans nominatim, qui involarint in codices, et velut tyrannidem in hos exercuerint. Videas integra capita de variis, qui
222쪽
Cognitio Glossematum, quae sublata ete. III Maserint versus, fusulerint paginas , nunc frustra
quarendas :Ttulo emaculandi a commentis clamarini intrusum, quod μιis rationibus non congruebat
Libris dogmaticis quadam addiderint, ut dogmata vitia furtarente Pam inde . ex quo libri describebantur, adimissima Hypofuerint emta opera imitati snt silum , ut pseris illuderent di
Conduxeriis artifera manus, ut quaedam depingerent formis, ad codicem vetusum proxime aecedemtibus. f
Quod factum est a Catholicis. eo pertinuit,
ut multos saceremus a nostris sacris alieniores: et, cum ipsi corruperint plura, dicerent sibi du- . Catum a nobis praestitum. Sed etiam alii, videntes credulitatem, quae veris, falsisque ex aequom OVetur , induxerunt in animum , ut desperarent
de' historica fide: et ideo sensum probitatis, Gustitiae, cultus divini exterminarent; primum apud O a ' se,
Non est hujus loci ostendere, quantum indulserint sibi hae in P irte. Faciam sorte alias; non ut impugnem eos , sed criminationes regeram in Auctores ex juris gentium pyae scripto. Quis enim hoe vitio vertat, si fiat eum temperantia . Verhorum qua eontumeliis pareatur Non enim illos sequar, qui ne debeant ad singularia venire , duobus verbis responnonem absolvunt: sitii a Libris divinis non abstinue ins manum . potuisse Mi mtius minus temperase ascriptis bo minum temerandis, elim id posierent esseditis. Non id nunc . quaeritur, verum quinam, Catholici, an Protestantes . Prius, saepiusque vitiarint Eeelesiasticos eodices. sive Conineiliorum , sive Patrum Εeee statum quaestionis i cujus in vidia augeil non debet; quando haec, quant cunque est, non in Criticum, non in Ceill en . verum inm ipsam me indit ex toto.
223쪽
Memnum Gossematis antiqui. hodie minu
se, dein alios, qui sunt per vitae licentiam proelives ad improbe sentiendum. Itaque vel certissimis exemplaribus dissisi quidam omnia permiscent. Adeo vel in litteris habet locum . quod
verbo vetere contritum est: Mendaces faciunt, ut nec, cum vera dieunt, inveniant fidem. Inde jam sedulo superiori tantae conquestiones, Cyprianum Iibro de Unitate Ecclesin cap. 3. in variis editionibus corruptum foede , atque haec verba, Chrisum linam eathedram consiluisse, prιmatum Petro datum, sic le-
fa reniti, ac respere , qui cataedram Petri, Dyer quam fundita sit illa, contra fidem pene omnium codicum. priorumque editionum immissa in seriem orationis. ' Verum de hoc plusquam satis; consulendum est enim auribus, quas non est cu
ut habet quidam classicorum. Alterum , quod dicent, et cujus me debeo culpa liberare, eodem pertinet; in tam dissicili delectu suppetere quaedam exempla, quae Venirent ab ignotis, ac ideo extra invidiam forent posita. Atqui haec asseram libentius. Non enim admisi in animum, ut ab omnibus, sed invidiosis abstinerem. En in uno multiplex. Opus imprefectum in Mattharam , de quo dixi, . esse Chrysostomo tributum ab imperitis , videtur
aucto Equidam lectio in Ramolii. est Ealazii editione x indicatur Pro ἔ π ruin alia in aliis , verba gaula in Ambrouia Samina hauant nullain Parsationem.
224쪽
Cognitio Glos'varum, quae sublatarie. 213
auctoris Catholici; tamen habet quaedam pro Ario,
quae prorsus Videntur apposita margini, ac dein in 1ermonem intromissa. Sic Hotmlia 33. de is bis Esangelii; Diuit dominus Vineae procuratori suo, subjicit: Cui procurMorip Sine dubio Alius dieit Syiritui Iancto et est, s vesueris, concedo tibi, ut Patre FIio Leat. Tum vero paulatim ungues exserit, atque ita sermonem prosequitur Non quam , utrum Hlιus sι Patris procurator , aut Spiriastus sanctus stiι; sed hoc dico , quia procurator domus, se paterfamilias nec suadem subsantia possunt esse, nurena persona esse . nu aqualis dignitas. Si ergo astis ate famiIias, alter procurator patrisfamiιias, quomodo Aabet Iocum Ternitas tua δ Si autem e usdem subsam
iis ista es, et es minor, injuriam facit subsantis. Si
vero non aquaIis dignitas , iubi es una substantia Τ Quae verba sunt auctorem lectum carpentis, et in locostam haeresin venditantis. Etsi enim hanc totam Periodum tollas, reliqua fluent nihilo minus; imo, quod nihil interrumpitur, multo magis. Ejusdem commatis sunt alia, quae jam Montanum sapiunt, jam Manetem, jam prorsus pugnantia cum ceteris docent. Ego hunc locum elegi, quem CAVEUS ad annum 398. pag. misit 3IT. Velut decretorium statuit pro immissis Glossematis. Quo magis miror, velut sui , certe eius, quod dixerat Proxime, plane oblitum, contendere. quae auctoridem mmilia quadragesma nona de auctoritate Scriapturae solius haberet verbose adversum Traditi nes, pro sinceris esse habenda: ,, Nullum aliud.
225쪽
,, esse christianorum , fidei Veritatem eognoscere M VOlentium, refugium: nullam aliam posse esse se verae Christianitatis probationem , nullam aliam ,, in tanta rerum confusione Verae Ecclesiae notam ;- ideoque mandasse Dominum, ut omnes Chri-- stiani volentes firmitatem accipere fidei verae, eonferrent se ad Scripturas; casuros secus in ,, abominationem desolationis , quae in sanctis Ee- ,, etesiae locis staret. Si enim in superiore , ac aliis pluribus sententiis est corruptus auctor: habetque prorsus intruseoab haereticis, quid hane vindicat, ae germanam statuit p Rationem nullam dabit, praeter istam, illas sibi adversari, istam facere pro rebus suis; quae plane proletaria est Critice, et a quavis litigiosa anu adhibetur. Sed in editi e coloniens anno I487. facta, diu
ante reformationem, hic locus palmaris totidem
verbis legitur 7 Quid inde Nee editio ista, nec eodex ullus vetustior potest fidem facere, inter
alia corrupta, hoc unum , Arianis aeque favens, integrum esse Non enim nunc quaeritur, cur
omisitim sit in sequentibus editionibus ; verum an non eodici manuscripto assutum, uti alia, ipsi CAugo improbata. Quod cum dicatur a me pari jure , imo majori, per se consequitur, et in illam veterem editionem, inde exscriptam , debuisse U- repere. Uides jam, quantum in uno exemplost exemplorum, a nobis supra praeteritorum ΤNam admonet studium veritatis, quam ars Critica
226쪽
cognitio Glossematum, quoe sublata ete. 2Is
ubique respicit, ut ponantur Omnia , quae damus partibus: neque in judicando de scriptis veterum rationem ullam aliam, praeterquam legum habe mus. quas nobis ipsi tunc tulimus, cum arguis mentum nil habuit commune cum opinionibus praejudicatis.
cognitio vociam, litterarum, signorum, φωI pectant veterum emendationem.
Ion id nunc ago, ut exemplo CLERI cI , ac eo rum, qui de Ililanuscriptis, et D semotibus operosius scripsere, seconomiam omnem scribendi, modosque infinitos , quibus Voces, ac liti rar in vetustis exemplaribus vitiatae, ac post in typossunt translatae, capite uno percurram. Satis est monere de praecipuis. Ac Primo quidem erratum saepissime inversione sola cuam maia ejusdem litterae ', ut quam tenue judicium t pro ἐν-νaisa quam tenue indicium I i Secundo ejusdem litterae vel omissa, vel posita repetitione; ut vitam pro vittam p Catulus pro CATULLUS ; aberratum pro aberat tum. Ubi praeter utramque geminationem etiam sejunctio est, de qua infra dicemus. Tertio unius litterae detractione ; quae solet potissi mum evenire ipso initio, cum vocem dictantiν non plene librarius percepit; ut ratio pro oratio δ
227쪽
aIbax pro hassur; ingratis pro ingratiis; dua e
alis opus pro duabus aliis opus; mulierem vitava pro mulierem vitiavit; Camelus pro CARMELum
quarto unius litterae additione; quod fit saepe in verbis quamdam similitudinem habentibus; ut
propriua pro propius; pravinciam placavit pro provinciam pacavit; justos pro istos'; Beus non es amplius pro Iocus non es amplas. 'Quinto mutatione unius consonantis; qua et se tentia mutatur vehementer; ut ad vos Immi pro ad nos spectat; vocati simus pro vocalispunus ἔ Venustatem Pro vetustatem p accessit pro arcesit; matura concesit pro natura concessi; monstrum virgo Bambaras pro morastrum virgo barbata Sexto mutatIOne unius vocalis; qua iterum significatio prorsus alia inducitus; ut potentibus pro petentibus; mulier facunda pro muIter facunda; omnia ducis causa pro omnia dicis causa; seniores pro saniores; parιιm putarit pro partem putavit; sive resecuit; angulas pro angelas; elatus pro alatus; pralatis funibur pro prolatis finibus timperii v1delicet) vinum dilatum es pro vinum dialatum os; diligere pro deligere ; dimittare pro demittere; personam assectam pro personam assistam ἔ- duritia panis decumbens pro ex duritis penis
228쪽
Cognitis vocum , litterarum, Ignorum, etc. 2IT SPpremo trajectione littere sive unius, sive plurium, oppido frequenter ut suscipere pro suspicere;
examinavit pro exanimavit; fulmen eloquentia pro flumen eloquentia; Apage pro AGAPE ; cuiqua unica data pro curque uncia data. Octavo conjunctione litterarum , quae sacit ex Ve bis duobus unum ; atque contra sejunctione, quae facit ex verbo uno duo exurgere ; ut emensa
Pro e mesa; etiam sublatum pro et jam sublatum; quod ipsa reprobasset pro quod ipsa re proba sset; extemplo pro extemplo, id est mox, statim; in
Irmo corpore mens erecta pro ivrmo corpora mens erecta; mater terra sublatum triduo Iuxit pro matem e
tera Dblatum triduo Iuxit. irino assinitate quorundam ductuum; ut cedes proades; attamen pro ac tandem; aberrattam pro obaratum p Iatiavisset pro satius esset; ad aram pro adoream ; quianam ' illarum habuit pro quin cum illa rem habuit ; Iitteris initialibus pro Irueris unciaIibus; propter maritum tumultuata pro propst maritum tumula illata; quod contigit caput Sauffi
Quae de cetero est proba vox. Saepe hio negotium lacessunt litterae lIlae perpendiculares in scriptura Longobardiea. Quod tollitae lolis punctis suo Ioeo adjectis, ut nummo si adjicias supra duo puncta. h - hebis minimo. -
229쪽
Decimo demptione, vel adjectione syllabae; ut i
eludere pro intercludere; notatione pro notisne
deliberasset pro delibasset. Undacimo compendiariis notis, quae secus aceL piuntur ut substitit pro substituis; coram pro
cor autem; Iibrorum pro ιibrariorum; navium Pro navalium; momentis pro moenumentis; natum Pro Baturam; nequam pro nequaquam ἰ dupιicatis pro duplicitatis; aurae pro aurora ς Epicum carmen pro 'iustium carmen; rudibus Pro ruderibus; p m. id est pia memoria pro Pontifex maximus ἰadversarii Pro adversaria; commentariis pro commanentis; Bibliam pro bibIiotheeam; antiqui pro A tiquarii ; fgisium pro sigillatim; reliqua pro res quia ς vox obscura Pro vox obscoena ; patruus pro patricius ς Papyrus pro PAPIRIUS ; Nius pro TI-TiUS; Priscus pro Priscianus ς Valentinus pro V kntinianus ς Quintilianus pro Quintilius; Iovinianus pro Iovianus p Augustini aetata pro Augustaetate ς Valerianus Martyr pro Valerius maxιmus ἰcorpus exornavit pro corpus exoneravit; undecim millia virginum, et martyrum pro Undecimilla virgo,
Duodecimo omissione interpunctionum, eeterisque notis sive accentuum, sive affectuum; quae quam valeant in utramque partem, videlicet obseurandum, ae illustrandum sermonem, multi ostenderunt praesertim Grammaticorum , sacrin ruinque Interpretum; sed maxime TH ΚΟΡΗiLUS RAYNA uotis in minutalibas Merιs Tom. M. Du- .. hia
230쪽
Cognitio voeum, litterarum, signorum, etc. 2Is hia interpunctio apud S. IRENAEUM de Jejunio quadraginta dierum , quem Eusebius Caedariensis U-hro V. Historia Ecclesiasica cap 24 allegat, quantas lites moviti φ Ιdem accidit loco AUGusTiNI: qui fecit is sne ta, non to justifcat sine te; cui cum Reformati, quos dicunt, punctum interrogationis adderent, sententia maxime Catholica in errorem abiit capitalem . Seio doctorem Scholasticum, qui propter ae
centum omissum legit. Moniales abyoluta voluisse Ponti ci parere; ad quod risus ingens est consecutus; quia , quotquot aderant, ad prolem retul runt , quod res mandati fuit. Porro interpunctio mutata quam mutet sensum Scripturae, notat ipse AususT1Nus Libro III. d. mTrina Christiana cap. 3. Sunt, qui prorsus negent hunc usum sim rum apud veteres; sed falluntur vehementer. Etsi enim multi codices intervallis carent, tamen alii Iectionem probe dispungunt: idque prete ter Graecos commendavit CICERO Libro III. de Oratoremum. 46. et oratione pro Muraena num. II. SKNECA
in Isaiam, in Ezechielem; CAssIODORUS Prassatione Institutionis divinamum litterarum, atque iterum cap. 22. et I . Operis ejusdem. . Decimo