장음표시 사용
201쪽
, audiendi eius fierent concursus ingentes tota Italia,
novusque orator in ore Omnium Versaretur. Sed
non scripsit, repones, quemadmodum dixerat; sunt enim nervi carne soluti, summave capita dicendorum. Sed praeterquam quod mihi aegre pet- suadeo, dimissis optimis, eum solum jejuniora mandasse chartis, hae ipsa de causa quod aliter dixit ad populum, non sunt sermones ejus. Nam de hoe
nauisIa Atque hae sunt praecipuae leges ad opera suppo- - stitia a sinceris distinguenda. Quibus addo, usu ipso ae lectione veterum curate editorum longe plura ab his disci, quos instituimus. Cum saeculo superiori vergente Garnerius MERCATon ΚΜ educeret e tenebris, cognitum statim, quaedam opera , diu tributa Patribus, habere auctores , quorum duos nequidem per suspicionem quis attigisset; videlicet Sermonem CHRYSOSTOΜI in verba Evangelica: Si filius Dei es, mitte te deo sum, a Nestorio haeretico venire: Myssitionem Paulinarum, jam Gelasio, iam Hieronymo adseriptam, esse PELAGII: denique libros, verius Semmones adbersum varias haeresum propositiones, qui S. Athanasii habebantur, proscriptos ab EUTHC-Mo Nestoriano. Quid quod cuneilium ANTI A BRuΠΜ, per musam Encaeniorum celebratum a Julio I. vindieatum est: et eum olim velut ARIANUΜ traductum esset, a Schelstratio se descriptum, ut d beat
202쪽
Cognitio operum veteribus Iuppositorum. I9I
beat legitimis aceenseri Regulae quidem omniaeomplectuntur; sed istarum adminiculo non possunt singula expendi; ne institutio accrescat nimis , oneretque magis, quam levet tyrones. Porro ex operosa tractatione Supposititiorum cuidam Nemo debet in hane cogitationem venire , quid quid spectat ud hune censum , abjici, proque hilo putari debere. Qui esset gravissimus error, cet printe
mobisque auferret monumenta non auro contra
cariora. Nam in tanta turba jam inutilium, jam levium scriptorum quaedam extant germanis haud
S. CYpuIANO tributi Libri δε spectatuIis, de ει- dicitia , 'de Singularitate Gericorum, prieterquam quod sunt valde vetusti, ejus sinceris parum eo
Librὶ de meatione omnium Gentium, Epistola ad Demetriadem, de Iapsia virginis consecratae; quia sunt perperam Ambrosio adscripti, inde nihil hmi,
Inter opuscula MigvoNI'o supposita reperiuntur quaedam prima serie, '' minime spernenda ; in quibus nec nitorem quis desideret, nec mOxum doctrinam.
in Apud AUGUsTINUΜ, cui raro quid boni sup
positum fuit, tollendae sunt Tomo III. Quasiones veteris et novi Testamenti, quae censentur a pleris , que' Commentario ad Saratim Antiochentim Conciliam. Ostendit - autem , primum a dimisso concilio germano eoactum Artae num, a quo damnatus . pulsusque ut Attianasius. ιν Siva horum, quorum auctores ignorantur.
203쪽
que Hilarii Diaeoni esse nomo IV. Opusculumi de Fide ad Petrum , quod pertinet ad S. Fulgentium. Tomo M. in Appendice varia sunt, quae ad historiam Donatistaram illustrandam apprime
Faciant. Tomio X. irerum quaedam proborum auctorum sunt. PROSP Ro tributum carmen de Providentia habet magnam commendationem.
Apud ANSLLΜUΜ sunt quaedant Appendice probae notae; quaedam exigui pretii. BERNARDO adscripserunt quisquilias plurimas;
pauca laudanda, ut Declamationes, et duo opuscula Guili Imi Abbatis X. Theodorici. Apud Graecos Epistola ad Diognetum intre opera S. JUSTINI praeclara est: habetque multorum j dicio auctorem longe antiquiorem hoc martyre. ATHAMAs In multa sunt indigna, quae ejus ferebantur. Sunt tamen , in quibus jam nervi, jam acumen, jam nitor sit, ut editores Maurini
BASILIO magno adjellus libeν de Virginitate, et quidam Sermones ; quae laudem singula merentur. Ser o autem in Bari mum, prorsus insignis, Vudetur Chrysostomi. NAgΙΑΝ ΕΚ ΝΟ naffatus de 'de Neaeras, et M , taphram in Ecclesiasen etc. fuerunt addita; atque haec sunt bonorum auctorum. NYSsRNO plura, egregia prorsus , assinxerunt. ASTERio Homilias septem in Psalmos, lectu Pla-os dignas.CHRY-
204쪽
cognitis opernm veteribus suppositorum. 193 CHRYsosToΜo subjecta sunt plurima bona;
mala pausa. NiLI quaedam permutata, sed utrinque proba cum probis. . DAMASCENO vix quidquam dignius assuerunt. Sed jam V Capite plura laudavimus ex dubiis, o . set supposititiis. Nunc cetera prosequimur, de qui bus critico judicandum est, postquam coepit momnumenta Veterum versare diligentius. '
Cognitio operum verorum quidem, sed corruptorum. Dixi supra initio prioris capitis, iam inde ab Apo
stolis desuisse nunquam salsarios , qui claris hominibus libros supponerent; nunc contendo, repertos semper, qui sive iisdem, sive aliis det eausis injicerent his manus violentas, eosque jam augerent, jam truncarent, jam interpolarent pro . Iibitu. Atque adversum temeritatem istam non debeo minus praemunite homines, qui accedunt ad propositam antiquorum Iectionem. Sit igitur ad fraudem discemendam
Si quis Deus seriptoris ab requali exceptus, is illo Uin, unon amplius exstat , manissum indicium est, x Vz, eum refera sunt inviolata, consequenti tempore quavis de causa omissum hune esse. Quamquam ciet da aliis omissis gravis a tinc oritur suspicio.
205쪽
Ratio est, quia tempore illo, quo vixit auctor, non potuit ex libro, qui erat in omnium manibus , palam quid allegari , quod in eo non esset
Exempla Duo selegi, eaque illustria. Primum exhibet
S. HI CRONImus in Commentario ad Caput I. EccIes
sis, ubi haec de Terentii quadam sententia habet, cum mente scriptoris sacri valde conjuncta: G-micus ait: Nihil est dictum , quod non sit dictum
prius. Unde et praeceptor meus Donatus, cum irium versiculum exponeret: Pereant, inquit, qui ante nos
nostra dixerunti Ex istis, Hieronymi verbis concludunt multi Eruditorum, commentarium Donati in Terentium noli quidem spurium, verum, ut nunc est, plane mutilum esse. Cujus rei habentur et aliae rationes; mihi haec pro omnibus est. Cur enim locus palmaris, a scriptoris discipulo la datus , nusquam compareat 3 Specimen alterum e CASSI ODORO petam. Compertum est, commentarios in Paulinas Distolas. de quibus supra Capite Via. Regula I a. dixi, esse easdem, quas Olim PELAGIUS Haereticus scripsit et Augustinus Libro III. de Re atorum meritis, et νemissione capitibus pluribus: item Libro da gestis eo tra Pelagium cap. I 6. commemorat. Nihilominus quae hie inde exscripsit, non omnia videmus eX-tare. Quod movit clariss virum, IACOBUM URSER Μ, ut judicaret, ex Pelagio , Hieronymo, Primasio collectos. Sed contrarium a Gerardo
206쪽
cognitio operum verorum quum, etc. I9s Ioanne Uosio resoria magiana Libro L. cap. 4. et illustrius a Joanne Garnerio in Appendice ad Disi
sertationem de friptis pro harsi RIagiana cap. a. Ostensum est. Nempe Cassiodorus cap. 8. Insit tionis disinarum Litterarum aperte profitetur, se ex Commentariis in sipolam ad Romanos sustulisse plura, quae haeretica essent: cetera relinquere discipulis purganda , quo opus cetera insigne citra periculum legi positi. Sapienter sane; quia est inter praecipua, quae habemus in Novum Testamentum , si Richardo Simoni fides constat. Est ergo ingentis usus ad scripta veterum judicanda, quod extant eorum loci nonnullis in aliivaequalium scriptis. Quod si quidam notassent,
venturi huc non erant, ut ex ingenio restituerentvusculum perditum , quin prius in antiquitate vestigassent residua fragmenta, liisque sua aptas, sent ad fucum faciendum. Certe fallacia post hanc cautionem detegi aegerrime potuisset. '
Cuissim haec moneo, decimo sexto sareulo Consolationem TUL I, II perditam lucem vidisse. Quam cum multi sinceram iducerent, darentque ingentes plausu . paulatim est deprehensum, lihrum totum Caroli Sigonil esse . qui imitatione Tulliana li eratis illudere. auramque popul Tem volueritan .upari. Quod si Fraus aliunde Don patuisset, hoc uno convictus tenebatur Sigoni uet . quod quaedam lusenia fagmenta Lotasolationis apud Lactantium leguntur. Haec autem
quia is nescivit secus aptissmo inserturus praeelust sibi Ioeum evadendi: suisque laquris irre .itus ipse , captusque est. Ego qui nunquam asser profana exempla , adhibeo istud extra ordinem , quia ceteris exstantius est: et conso - Iatio Ciceronis per ipsum usum Lactantii quodammodo chri- . I Biani juris est facta. Tam dextre enim iste alter Τullius confestionem Philosophi adhibet ad nostri dogmatis eonfirmationem , di humanam sapientiam suismet verbis cou- Ivlne t, et accuset erroris adversum se ipsum eommissi. Qui sane non habet aliam, quam turpem, as ridiεulam
207쪽
Si vero lacui, imo xlures, leguntur aliter ayud
veteresn, quam spud nos, corruptos existima.
Id sum habe, enm Iocus su pectus habetur in
editis tantum . non in scriptis. Ratio est eadem, quam supra dedi: incurritque in omnium oculos, qui lucem vident. ExempIum Memorabile in IGNATii Martyris editione habemus. Fuerunt his Iarum ejus quinque apo- grapha, atque ea prorsus diversa. Primum geromanum, ab Isaaco Vosso curatum, ex Codus die/o, qui habuit illarum septem. Hoc praeeipui ex Ρatribus sunt usi in Ignatio allegando. S eundum Latinum interpretis vetusti, quodUsserius dedit in lucem. Tertium, quartum et quintum interpolatum Varie, auctumque. Cum ergo pro fide editionis Vossianae stent loci ab Athanasio, Theodoreto, Gelasio Cyziceno prolati, manifeste evincitur, posteriores ab his vitiatas, qui vol hant tantum Virum suis rationibus aptare operae pretium est in editione Usserit, vel Cotelerii conferre spuria cum incorruptis. Mirabitur Iector sive sallaciam. sive temeritatem, qua Patri Apostolico non solum astinxerunt epistolas, de quibus' nec cogitavit , sed etiam ejus veris litteria inseruerunt lacinias complures , manuque tam profana , quam aliena periodos integras adjecerunt.
208쪽
Cognitio operum verorum quidem, etc. I97 In editionibus MARIANI .ROTI ad annum 8 4. memoratur diligenter de muliere Ioanna, quae Sedem Romanam occupasset. Re toties in contentionem adducta, cum odio Pontificis id plurimi crederent, quidam studio veritatis, vel notitia
Critices venerunt in cogitationcm, Vetusta exemis
plaria excutiendi. Ne unicum quidem repertum, in quo fabulae vestigium appareret. Quo solo concidit fides totius narrationis: quando quisque vidit, in posterioribus nonnullis inierpolatam esse, narrationem. Sed maxime hoc patuit, cum in eodem codice, ad cujus normam editiones Omnes exaste erant, videlicet Francoford ense, non exta.
v xet locus nisi ad marginem : et quidem charactere tam diverso, ut esset extra dubium , non a libra rio , qui scripsit, Verum alio quocunque Venire, qui rem ex ingenio commentus erat, Vel transscripserat ex codice vitium passo. Idipsum aecidit Chronico Si GYBERTI GEΜBLAGENS is in argu- ., mento eodem de hac scemina. Nam in autogra' pho Codieis Gembiacensis, qui cum A uberti Miciei editione Antinem ieris I 8. collatus est, non solum desunt assumenta Galfridi Monumetensis, quae lege bantur ante in omnibus editis, verum etiam haec celebris Tragoedia '. Quod praeter Miraeum Ioannes Molanus, Theologus LOvaniensis, vir integerrimus , ac impense doctus, testimonio oeulois rum suorum confirmat. Accedunt ex Protestantiis
209쪽
i bus ipsis complures , qui volunt, sacetias dictas non solum abesse a manuscripto, Gemblaci servato, sed praeterea ab aliis, quae a rerum cognitoribus optima, maximeque vetusta haberentur.
Si in omni retro vetustate non occurrit transcriptus Iocus: et eodices plures in illo variant, vehementer hie debet suspectus esse. Idem s. eum. aliqui penitus omittunt. Quare ad sedem eo-dicum res devolaitur, quibus coliatis tam ex aetate quam peritia scribendi judicandum es, cui plus deceat deferre,
Duo sunt autem, quae codicem manuscriptum praecipue commendent; Vetustas , quam dixi tam librarii, quam fides et peritia Critici emendantis. Codex quo antiquior, tanto propius ad aetatem auctoris, usumque linguae accedit. Nam aqua, canalibus multis derivata , lutulentior fuit. Porro peritia , ae ipsa fides Critici ex eruditione, cura, judicio, candore apparet. Quamquam, ut loqar ingenue, etiam talis eodex incurrit suspicionem, si quando a ceterisi valde recedat, possitque dari ratio depravationis, ingenici linguae, vel stilo scriptoris consentienia
- Ex empia . . Assero, quae maxime rem illustrant.
Quidam loci IOSEPHI in codicibus aliis emextant, in aliis minime. Quid ergo Prorsus vel
210쪽
cognitio operum verorum quidem, etc. I99Judaei hos omiserunt in odium Evangelii, vel Christiani in gratiam hujus immiserunt. Re a multis expensa, tum ultro, citroque disputatis variis, cum prOVOcaretur ad codices , et inde extundi nil posset, Huetius assensu magno putabat, standuin
auctoritate Origenis, Eusebii et Hieronymi, qui
hos locos laudant aperte. Ceteri, cum dicerent, Judaeos pro statu rerum suarum non potuisse
exemplaria multa corrumpere, atque griecorum
librorum tam incuriosos, quam rudes , fuisse, .malebant, hos locos ante Origenem assutos Jose.
pho. Alterutrum eligendum esti Mihi. quo probe sciam, religionem haud egere dubiis pra diis, perininde fuerit, cuicunque parti illa fraus tribuatur. Nam utrumque detestor ex aequo; intentus Evangelii commodis , quoties possum , non tamen cum dispendio ejus, quae debet antiquissima esse, V ritatis. Hujus habeo maximam rationem : haec locum potiorem apud me ubivis obtinet. Cedat omnis amicitia; cui cum plurimum largiar. isti negare nil possum. Eodem ex capite , quod a Patribus SYB1LLINi libri citantur, apud me pro h xum fide nil essicitur. Cum enim certissime con
stet, a Cr1stianis veteribus esse alia supposita, et mutata, id non derogat scriptorum auctoritati, si fraudis indicia non adverterunt, vel quadam spe utilitatis proposita dissimularunt. Unde nec evertitur Regula , quam Capite Vn primam si tui. Quia non tantum petitur ad fidem scripto negandam, quantum datur ad faciendam. Boni