장음표시 사용
211쪽
. Emenda autem funι diI genter, ne DI . Iant Θ nos vitia , quae virtutem videntur imitari a ; quibus sane, quoniam certis quibusdam Scriptoribus placuerunt, sortasse interdum naturae aut impetu, aut . tarditate irrumpunt , nisi judicium, & Ω-rius eloquentiae gustus dicentes moderetur, non semel decipimur specie recti . Quare, ut Oe id quidem inatile aliquando vitiosas oratio. , quar tamen plerique tu telorum pravitare mirantur, legi palam pueris, , ostendique in hir quam multa impropria , obscura , tumi shumilia , fordida , esseminata , Iaudan xur , non modo a plerisque , sed, quod pejux est , propter hoc ipsum, συο funι prava laudantur b ,, ita hic eorum tamquam capita afferre ali
a. Inflata, sive tumida oratio est ea, quae immodico rerum , ac verborum aestu , ac Vi xibus servet. Plura hujus generis In Lucano, , in Statio, nec raro in Claudiano invenies z. a quibus tamen adolescentem non admodum deterream , immo quosdam sic audere etiam jubebo , si ita eos quidem .erx re admoneam νdum ab inflato ad erectum , & grave revo centur in hoc mansuri. Turgida haec Statii 4ices de equo Domitiani. Ca
a. Cie. Partit. Orat. c. 23. Ita Ieri debere credam , non quoώ. ut non commune , sed singulare vitium significetur. b. Quinctil. L.2.ς-s
212쪽
Stat latium complexa forumcaelone peractum Fluxit opus , Siculis an eonformata caminis
Erigies lassum Sιer opem, Brontemque reliquit ps Contra humilis atque abjecta oratio ea est, quae perexigua argumenta persequitur, aut ea minimum verborum nervis, aut nulla dicendi .i erigit: quod humilium rerumScriptori,
& cui etiam ex necessitate utendum sit re, hus, & nominabus eum honoris praefatione po nendis 3 , vi κ tolerabilis est et eis enim ora-.tionis elegantia, & acumine Omnia, quan tum par est, erigenda & animauda sunt; quare hujus exempla nec requiras. 4. Huic assinis est inculta, & exsanguis, ut arida, vel jejuna oratio , quae aut nubium Ornatum adhibet, ut Cato ille, ut aurictor est Cicero, in ea fuit haeresi, quae nullum sequitur florem orationis b, & sere in omni lingua primi fuerunt parentes, aut e Xi Suo rerum pondere ac sanguine sustinetur, cuJuS- modi aliqua Ovidii, praesertim, Fastorum , a firmes r immo id super suum erat monere, ni. fieret c. s. Nec minus peccat dissipata Oratiod , seu fluctuans , ω dissolutum orationis genus ς , quod huc illuc vagatur, nec bene copulat,
nec absolvite ut hoc Catulli epig. 33. licet facile tempus illius aliqua absumserit, quae omnium lux, structura, vis, & perspicuitas
Οι bonis eaput oppido est pusillum, Subtile, se leυe peditum Libonis; L Sed
a. Plin. prae L Nat. Hist. b. Prooem. ParadoX. C. inainct. l. 6. c. a. d. Cic. in Orat. e. Auct ad
213쪽
hujus adolescentiae prima fuerit , eadem usu familiarissima fenectuti . 6. Stilus floridus is est, qui actionest expria mit, mores, rex acute, ac Iplendidis dimi, cogitatis , animadversis, pulabris adfricti uosententiis, vivacioribur abstractis , atque alacrispiritu a, omnium denique orationis florem exquirit. Ad pompam aptior, quam au r bur, atque adolescentibus amandus mox I xum temperaturis. Non pauca ejus generis continet Ariadne a Theseo relicta epistola
apud Ovid. x . Her. v. 13. - Interea toto eIamanti littore , Theseu , 'Reddebant nomen eoneaua saxa tuum . Et quoties ego te , toties loeus ipse voeabat r V Ipse Deus miserae ferre volebat opem. Aut vidi, auι etiam cum me vidisse putarem ,
-- Frigidior glacie, femianimisque fui. Nee languere diti patitur dolor et exeνtor iIIo , , Exeitor , ω summa Thesea voee meo. Quo fugis Melamo r feeterate revertere, Theseua Flecte ratem , ntimerum non habet illa suum Quid potius farerent, quam me mea Iumiana flerent, P quam desieram veIa videre tua
Iam mare prospiciens in faxo frigida sedi. . Quamque rapis sedes , ram ιapis ipsa fui . Ωuid faeiam 3 quo sola ferar quae litora temdam ' -Iιa mibi terrae , multa minantur aquae soceurrunt animo pereundi mitti figurae, Morsqsmiisurpoenae, quam mora mortis habeto Crudeles forin Mid me tenuisis inertem I i' at feme aeterna nocte premenda fui. mos quoque estu Ies monti , nimiumque paratiε
214쪽
LIBER II. ILFlaminaque in Iaeνimas inciosa mear. Spiritus infelix peregrinas ibit in auras' Nec mea qui digitis Iumina eondat erit POssa supersabunt volucres inhumata marinae 3Ηaee sunt inciis digna sepulera meis. - Quamquam vero istae dicendi notae alia ab aliis diversa sit, tamen inter se miscentur:
non omnis quidem eum omni, sed ornata eum renui, eum magnifica ἔ ω gravis eum ambabus, Dia autem magnifica eum tenui simul non m feetur . Itaque is erit eloquens , tit illud idem iteremus , qui poterit parva summisse, modica temperaιe , magna graviter dicere b .
Praecipua inter allum oratorium, hi λ- ricum , ac poeticum discrimina.
r. T Rimum discrimen , ac sacile origo te. I terorum , inter stilum oratorium, hi storicum,ac poeticum eX eo profisciscitur,quod orator, Historicus, ac Poeta suam quisque veluti supellectilem versat, adhibet, offert ἀOrator enim suum veluti aerarium habet uehra , ac solida argumenta, scientiarum semina , historiarum exempla, Omnem eruditi nem , eaque ipsa sincera, non adumbrata acri contentione agitat, quippe cui persua.dendum veris apertisque rebus. Historicus rerum gestarum mensoriam posteritati tra.dit; ea vero tanto robustor , quanto verior c;
a. Phaler. de rat. dic. pag. as. ex interpr. Victor. h. Cic. in Orat. c. 2 s. c. Quinctil. l. a. c. 4.
215쪽
ne & Musis discere & audire quae eanat,ut sano , dulcique mendacio maximarum rerum auste ritatem molliat, maximeque deleelet, haec accipit, atque agit. Sint aliquo exemplo Cic. pro Rost. Amer. c. ε4. Nolite enim puta re , quemadmodum in fabuIis saepe numero os . detis eor , qui aliquid impie scelerateque eomὐ miserint, agitari, Θ perterreri furiarum tae dis ard/ntibus et sua quemque fraus, Θμuster Hr maxime veκars suum quemque scelus agitat, amentiaque anteit y suae malae euitaιiones con frientiaeque animi terrent: hae sunt impiis af-siduae , domesicaeque furiae , quae dier noctesque dienas a eo celerati mis repetant. Iuven.
Mens balet. attonitos , furata verbere eaedit Oeeultum quatiente animo tortore flagelium . Nocte dieque Dum gestant in pectore testem . Perpetua anxietas , nec mensae tempore eessat , Faueibus ut morbo siceis, interque molarer Di ili ere ente e ο; sed vina misellux Expuit, Albani veteris pretiosa fenectus ODisplicet, ostendar meItur, densi a ruga Cuitur in frontem veIut aeri ducta Falerno umero brevem fis forte indu e eura soporem , Et toto versatis emo iam membra quiescunt, Continuo te rum , Er violati Numini3 aras , quod praecipuis mentem fudoribus urget', Te videt in somnii; rua Dera, maior
. Humana turbat 'pavidum , euitque fateri. Hi sunt qui rrepidant , se ad Omnia fustu.ra pallent, Cum tonaι exanimes primo quoqua murmur.
216쪽
. Non quasi fonstitu , nec ventorum rabie , sed
' Iratus eadat in terras, O vindieet ignis. a. Deinde Oratores rerum, atque historia..'rum veritatem , aut certe ipsius ubique effigiem sequuntur, adornant, atque amant, non
adumbrant, aut fingunt, Poetae ad fabulas multo libentissime confugiunt, quae in eo ge nere , in quo dieant, pervulgatae sint, aut eas ipsi comminiscuntur. Haec tibi habe exemisplo . Cic. i. Tuscul. c. s. Moriendum est omni
bus. Hor. I. I. Od. S. v. 13. - Omnes eodem cogimur ἔ omnium Versatur urna : fertur oc u Sors exitura , in aeternum
Id. l. I. Od. 28. v. I s. ' . Sed omnes una manet noκ,
Et ealeanda fomeI via lethi 43. Praeterea in eo differunt, quod ornatius liberius, audaciuς omnia Poetae dicunt ν conis siderarius, gravius, temperatius oratoresque Historici: etenim foluta oratio pauciora ad exornandum 'a timenta , quam versus habet . Itaque erebrius elabora iusque describunt Poetae , saepius a proposito digrediuntur, ac libentius res ab omni singularitate separatas persequuntur; oratores' vero omniae contrario. Esto exemplum . Cic. x 4. Ρhiuc. I a. Vox qui extremum spiritum in victoria eo fudi is piorum estis ferim Θ Ioeum eo ecus, . Brevis autem vobis vita data est , at me moria bene redditae vitae sempiterna . Ues , virtus nec oblivione eoνum , qui nune sunt , nec reticentia posterortim insepulta esse poterit, cum vobis immortale monumentum suis paene mani-
217쪽
bus Senatus Populusque Romanus eὐνuxerit. Erit exstructa moles opere magnifico , inelsaeque litterae divinae virtutis testes sempiternae: numquamque de vohrs eorum , qui aut videbuntvsrum monumentum , aut audient, gratis mus sermo conticesceι . Hor. I. 1. Od. LO. Non usitata , nec tenui ferar Penna biformis per liquidum aethera rates, neque in terris morabor Longius, invidiaque major urbes relinquam . Non ego pauperum Sanguis parentum, non ego, quem vocasDilecte , Maecenas , obibo , Nee Stuia cohibebor unda . Iam iam residunt eruνibus asperae Pelles, O album mutor in aIitem Superne, nascunturque leves Per digitor , humerosque plumae . Iam Daedaleo o in Iearo
Visam gementis tittora Bosphori ,
Syrtesque Getulas canorus ales, mperboreosque campos .
M. Colebus, O qui dissimulat metum Marsao eobortis meus, O ultimi Nossent Gelani ; mo peritus Discet Iber ,: Rhodanique potor . . Denique inter se Oratores ac Poetae differunt in certis quibusdam verbis, in cer to qua dem verborum exitu, & structura , at . que in certis quibusdam locutionibus; neque
enim Pierides, oreum, earumina, Pana, Orphea, Acheronta , meditari avena carmen , a censu superare, idoneum dicere inortis spernem. Dicet Ourator et nec Poeta stirpi Sextructores, patriae eoer
Drem , vitiorum expiatrieem sapientiam , & similia a verbis nomina prosecta, nisi raro . Sed
218쪽
Diilinguendae orationis ratio per viatbeta, ct quae ea esse debeant.
r- AE' Irifice orationem ornant, amplificant, IVI eruditam, disertam, vehementem que faciunt epitheta, nec dicentis ingenium, atque judicium minus praedicant, quam causisas promovent. Nec adjectiva sola intelligo , sed alia etiam orationis quasi membra ἔut bellas detestata matribus a , a beIis quieta proin vinei a b , eorpus annis infirmum ς , ingenium Distientia validum d , o multa fleturum caput o tonumquam dolituri, o semper inertes fla. Poetae Iove Iiheνiores in epitheti v quaedam nomini interdum quasi inania addunt, tit dolo malo , humida vina, ferrea telorum seger, mala tactu vipera , Iae niveum a apud Oratores quae nihil esseiunt, epitheta redundant v et ipsi tamen duo etiam , ac plura epitheta conjungunt.1 Haec autem epitheta omnium primum ad rem, quae agitur , aptissima esse debent ,& rem , quae intenditur, maxime exprimere et hujusmodi haec sunt Cic. de Sene 2. c. 2.
Praeterita enim aetas quamSis Ionga, eum effluxisset , nulla consolatione permia Dere posset satiam senectutem. Uirg. 3. Georg. V. 164. Viamque in e domandi,
Duma. Hor. l. r. d. I. h. Liv. l. o. I. e. salL Cqn.Car. e. 6. d. Id. ibi. e. Hor. epod. f. Virg. rr. Aen. v. σ3δ. g. Arist. Rhet. l. a. c. at . h. Quin ctil. l. 3.
219쪽
Dum Deiles animi juveum. dum mobilis aetax. Idem x Aen. v. 7o . ubi Aeneas patrem at loquitur . Cerosei mponere nostrae,
Ipse subibo humerii, nee me Iabor iste gravabis,
Ouo res cumque eadent, unum , P commune perie Ium , . Una salus ambobus erit. εEt 6. Aen. v. 396. de Tityo Per tota novem , cui iugera eo ur Porrigitur , rostroque imman r vultur obunta. Immortale ieeur tundens, fecundaque poenis Viscera, rimaturque epular, habitatque sub alto
Itemque 4. Georg. U- m. de apibus. Rege ineolumi mens omnibus una est, ': Amisso rupere fidem , construetaque melia .iari - Dir 1puere ipsae .
Haec accurate. res intuenti paene occurrunt. rudi & oscitanti abeunt e manibus. 4. Deinde epitheta debent amplificare, evehere, augere rem, cui adduntur , ut magnam vim nomina ipsa per se habeant. aenovam, eamsue ma X imam . addant epitheta. Huius ingenii haec Cic. pro Marcello c. I.
Tantam enim mansuetudinem , tam inusitatam inauditamque elementiam, tantiam in fumma potestate rerum omnium modum , tam denique
nrredibilem sapientiam , ae paene divinam taω eitur praeterire nullo modo possum . Sall. Con. Cat. c. s. Ex pulcherrima oe optima pessima ae flagitiosissima facta es- Virg. eclog s. v. 26. Non tu in triviis indocte solebas. Stridenti miserum stipula disperdere carmen rCatuli. carm. 66. v. 113. de R. Errabunda regens tenui vestigia filo , '
220쪽
Ne Iabrintheis e flexibus egredientem f- insiservabilir error. sta Icre . pr3ec aram ali quam eruditio. nem ni l nean ζ' epitheta , itaLur inusitatam vel notione R nant , vel audita, & animadversa tacitiis, aut aperianis obsectionem dissolvant, ve I egregium quiddam doceant. Non aliusmodr haec Horatu la3. .ud. 19. a
At nos hine alii ostientes ibim&r Afros. o. Pars Sothiatis , ω rapidum Cretae veniemur
Amictae enim nunciato saepius irrumpentium hostium cum classe adventu , nec contingente klage caverant A. ne . quis de hostibus verbum faeeret, iis vero improviso irrumpentibus nec quidquam de ea re ullo admonente, eversaσsunt: quare Amiclarum silentium veteri pro t
6. At certus his quoque modus e sis debet animis crebra epitheta in oratione non semet molesta , atque adeo si qur eνebrius utantur artem detegant', planumque fuerunt eam esse minis η, subinde addita ornaram, eruditam, incacem ι quare mediocritate opus est. I .il Ordo a. Arist. Rhet. l. 3. i. g. text. 6s.