장음표시 사용
341쪽
R H AE T I C A: 16 ibibonii grege in popinis haberet, nec rege,nec sacra legationis reueritus, ubi vino incaluisset, non dubitauit eructa re minas in me, nihil tale sitspicante,ac dicere, fore ubi me ulcisceretur, quod cupitis eius,ut ipse sibi persuaserat,obsisterem. Sane tedui,ut de ea legatione Respu. decerneret in hanc sententiam,
Si Helvetici pagi adidi legatos in Gallia miserint, nostri quoque lagati illo proficiscantur. Si inde nullus iturus est, ne ex nostris quidem quisquam. Porro Veneret factioni iste usque eis se ducem
pr buerat, t eius secretarij, qui resV nctas inRhaetia curaret,quamdiu is abesset,vicem expleret. Sane ad eum,qui . cum sibi Venetiis rerum tessera commnis esset,statis diebus literas dabat , letagati partibus susceptis, scribebat quo
quaeque loco res esset. Cum ea res in ore omni populo esset, cumqi animus conscius poenas, quas propterea iam- diu meritus luisse debuerat,expectares, cogitare coepit,quo munimcto septus, X h
342쪽
dein sibi caput incolume foret. Nam 'multa mille quingentorvi coronatorii ci ante bienniu a Strofriclito dicta non poena,sed poenae praeuuntia fuerat,eiq;
noxa idcirco dicebatur intercalata verius quam condonata Inter CStera,quq ' multa animo voluebat,plurimum libi securitatis , atqὸ adeo autoritatis accessurum putauit, Ii licui regiarii rerum curationi,qualiscunque,& quantacuimque esset,admoueri posset Hinc si non prorsus extinguibat enixi,&minui posse putauit inuidia, & Odia uniuersoru, quae e Venetaru rerum sta3xantissima,& pertinacissima procuratione in se i diu concepta fuisse non erat nescius. Huc ergo homo immodicusςstimator
sui suas v esinas cogitationes, & Omnes neruos intendit, Vt sese rerum nostra rum partem faceret. Forte haud multo
post,quina ipse e Gallia redh, Ioannes
Flqrinus regiusinterpres,qui annOS tres& quadraginta eo munere stinctus esset, morbo attineri coepit. Iste, qui bi-
343쪽
dui itinere ab eo distaret, prius qua ulla
signa mortis in eo apparerent,per lite ras a me vehemeter petiit, ut filius suus natu maximus regij interpretis munere honestaretur. Respondi, non licite agi demunere eius,qui adhuc sit in vivis,&forte diutius futurus sit. Si qua alia re ei comodare possem, intellecturu qua tum sua causa velim. Tu vero iste praecipiti festinatione priores literas alteris cumulat. His medicorum sermone sibi compertum ait, hunc illi morbum lethalem esse. Petit,ut id meo beneficio assequi postat, in quo praecipua suarum
fortunarum partem reposita putet. Vt antea respondi,non esse in manu mea, de eo munere quicquam statuere, eo
superstite, uuius sit. Ad postremum,ut Florinus vita concessit,irrequietus ille acriore eius rei cupidine adactus Alte stinu ad me venit, atq, itapropositum premere institit,ut illae non amplius essent preces,sed eRagitatio,quae impro- bae curiositati di praecipiti ambitioni
344쪽
MDCX LEGATIO ancillaretur. Q ppe in se,&suislanthi momenti esse sibi persuaserat, ut non
sibi beneficium dari, si ipsi in eo grati
s carer ed nos accipere videremur.Ip. se quide tacitus hominis audacia non satis mirari poteram Nam qui sibi esset conscius, se renouationi Gestici foederis in sua comunitate obnixe restitisse, quique adeδ,propter hanc ingratam&infidelem mobilitate, albo pensionum aMerico regio legato erasus fuisset; porro verbis,& in speciem Gallico se deri hactenus faueret, quatenUS regis magnitudine Venet uniti videret, &quidem aduersus Hispanica potentia, contra quam ipse Venetiis in foederis solenniis illud reddus pactu dixisset, Ille,
inquam, ipsus huc cofidentiς venerat, ut regiti munus assectaret, eiq; manus admoliri audereti nimirum,Vt eorum, 'uae a nobis,& apud nos agerentur,c5icius,& hinc autoritatem adeptus,eam velut hasta fili furoris in nos quadocumq, Vellet, improbissime contorqUeret.
Verum ut nulla per me suae libidini via
345쪽
patere vidit,sio vertit. Erat in Gallia quidam gentilis eius beneficiorum e
.clesiasticoru captator, nodum captor,
ingenio & moribus sane quam huicv teratori persimilis. Certe uter deterior
esse dissicile dictu fuit.Iste noster cum illo assiduis precibus perficit, ut is hoc suum negotium in se recipiat. Facile impetrat Is quidem omnia quς iste velit, se, vel ipso inuito legato, effecturuprolixe pollicendo spem eius non paruinflat Ergo ut haec promissa perficeret, qui busdam aulicis primoribus subdole
adreperis,hunc eis in iusiirrauit in ptis esse hominem praecipua autoritate, atq; adeo Gallici nominis cultore uni
cu .m plus autoritatis habiturus essetcb res,rationes , resis apud Rhaetos fore meliori loco. Cum haec atque talia multa homo nil alii ad hunc modii de
blateraret, ita creditiun est ei, ut nullui tamen codicillu, aut diploma regis au ferret , sed ad me literas latum comendatitiai impetraret eius,cuius autoritati me plurimu tribuere non nescius esset.
346쪽
MDCX LEGA ΤΙΟ. Certe hac machina pudorem me hi, tu quicquid esset mearum partium subrili
posse credidit. Id mihi intellectu ut fui
equidem non vltra cunctatuS Omnem, hominis falsidici fallaciam apud eos, quorum auribus adre sessiet, per literasci aperta confutaui. Vtrique detraxi per sonam.Caeterii perfeci ne hic in aula illud munus inuncareti ne hoc prospero successu ouans, nos, ut deceptu faciles, suis deridendos propinaret. In Rhaetiaquidem nihil nec auditu , nec dictu taprodigiosum lac fuit, quam homini tai nobis auerso,tamqὸ impotenti,qui li. . ad eb vix est compOS sui ex regis auto litate autoritatem quaeri. Re in aula, urcsset intellecta, ille huius patronus Obmutuit, & quidem illius,cuius ad me ibteras comendati ias impetrasset,potis ' mu autoritate deterritus. Neutes exin comendatione dignus est existimatus. Sed nonnullum, opinor, operae pre-rium est, cognostere, qua ratione ho mo ad omnem impudentiam dura sus Una epistola commensetitia, quae
347쪽
mentiendo extorta fuisset, me nihil tale suspicantem illaqueare cogita uerit. Huius filius, cui obiecta ab illo, qui in aula xem conficiendam suscepisset, leuis aura spei iam esset cerata res, e Gallia in Rhaetiam ad hoc mu nus capessendum proficiscens, quacunque transiret, se apud Rh tos regis interpretem ferens, & hoc imagina rio honore conspicuus in Rhaetiam
peruenit. Ad filij complexum pater,
eius aduentu cognito, aduolat. Cum ei per urbem . Curiam transeundum fuisset , ad me venit , dixitque mihi, velle se filium suum adducere ad me, scilicet,e Gallia, ubiliteris operam d disset, redeutem. Taurum eae De m nere interpretis ne verbum quidem. Ego,quae meae partes essent, gratulatus homini sum. Et is ita tunc a me discessit, ut qui breui una cum suo filio rediturus esset. Et vero inixa biduum, cum medium diei esset, mihi nuntiatur, Vi- cum Vrbis, qua ad meas aedes a porta recta iretur,perstrepere multo equita
348쪽
tu. Et iam aspiciebatur iste silij sui latu,
tegens,Vterque inter multos equites medius. Omnes descendunt ex equis,& proximam tabernam diuersoriam ineunt.Continud domum meam mi titur qui percoietur quid rerum agam. Et dicitur, me mensa surrexisse. Istq)omnis morae impatiens multo comi tatu graditur ad rae Nam,Praeter equites, iam nonnulli e Curiensi magistratu, ad eum confluxerant, scilicet, cum inaudissent, eum, qui stipatus tot equitibus urbem inisset, es se regium inter pretem, ad quem salutandum concuriasiis fieret.Et iam haec VOX tota Vrbe Vo
litabat. Iste filium proximum habens
introiit ad me, & cum multis coenaculum in quo essem, ingressus, epistolam obsignatam manu tenens infit, Se ad ducere ad me hunc filium suum, qui munere interpretis regij in aula honestatus esset. Obsecrare, ut ipsi per me eo munere fungi liceat. Et cum dicto mihi illam epistolam in manum dat, quae aliud loqueretur nihil, nisi leuem
349쪽
siiij eius commendationem. Me tunC quidem quodam veluti stupore corroptum paululum ii sisse fateor, & quo pacto furentem hominis audaciam ad me grassantem propellerem , diutule cogitasse. Nam eiu os hominis probe
noueram, nunquam tamen adeo durum credideram,ut ipse, aut filius suus inuaderet munus, quod neutri datum esset, non a rege,non electione legati, ut seri cosueuit.Tunciis omnibus,qui adessent, palam factum est, istum i dere ludos insaniae, & quidem multitudini oblectandae , & illis, quos sibi telles aduocasset. Denique illo repentino , & improuiso aduentu suo, tum insolita pompa , & illa audacia tam exprompta, &muneri,&pudori meo vim fieri posse credidit. Sed me ad
uersus talia tam munitum expertus est,
quam ipse stoliditatis manifestus eo fa- . cto fuit. Tunc ipse paulum dubitaui, an eius amentiae vulnera illico in omnium conspectu, id quod meritus ne rat, nudarem. Sed mihi vim feci, de
350쪽
MDCX l LE G A Τ Ι o satis habui hominem leniter concastia
gare,ne, si Vehementiti stomacharer, homine tam impotente impotentior essem. propter eu,& pauculosalios eius affines inaneu interius cubiculum cum seuocassem, eum sic obiurgaui, ut me meae magis modestiis rationem
habuisse, quam illius immodestia co- motum fuisse qui aderant, intellex
lis, qui existimasti pudorem meum ab
inuerecundia tua prosterni posse ZEtiam multos huc adduxisti, ut mihi, haec celebritas, & amicorum tuorum frequentia esset vinculum & necessitas. Vsq; eone tibi idoneus visussum,inque, sic illuderes 3 vsq, eone tibi & munus legationis, & ipse legatus sum tam vilis, ut me stertentem hisce tendiculis irretiri posse credideris 3 Annon te o portuit, antequam tam audax facinus CoeptareS, paulum compressa ista tam praecipiti auiditate, mecum de re tota . conuenire t Certe si mihi regis literas