Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

발행: 1620년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

351쪽

reddidisses, quibus , ut morem tibi gererem, iuberer, non leuiter peccas.sem, sit iis continuo obtemperassem, nec prius rege de re tota, ut se habet, monito.Etsi enim quide iussa regis, hi ut par est,sunt sacrosacta,ita tame iis regia maiestas obteperari vult, si non per ea&autoritati,&rebus,rationibus que suis derogatur. Si tu de re aliquid

mecum communicasses, nec nunc laborares,nec meam modestiam tua immodestia vexatum venisses.' Erras, si

existimas, ea quς regis sunt, flecti de

bere ad cupidines , viditatesque tuaS. Hla cum ei lachrymae non poenitetiae, sed indomitae rabiei testes manarent,& voces iupplicibus similes emitteret,& qui aderant eius propinqui, &amici mecum multis precibuS agerent, versus ad eos dixi, Vestrumaetho iudi-Lium, quomodo de me mereatur is,

qui simplicitati meae malitiae suae laqueos tetendit , qui nullum fraudis, &audaci ς genus omisit, dum mihi ex xorqueret id, quod si incuriosius tra-

352쪽

etarem, deserti muneris mei reus es.sem. Tunc illi omnes, qui essent rei

indignitate perculsi, ut se graui pudoris sarcina, qua illius causa premeban rur , exsolverent, abierunt, seque postridie ad me redituros dixerunt. Postera luce mane venit ad me quidam gentilis eius, qui cunctae gentilitatis

verbis a me contendit, ne, ita ut is meritus esset , cum ipso agerem seuerius. Dummodo, inquam, regi qua ratione caueri debet, ea ratio ineatun, etsi iste de me pessime meritus est, tamen& honoris eius gratia, cuius mihi lite ras reddidit, & consanguinitatis eius. cuius tu internuntius deS,Vincam an, mum meum. Suffragator ei futurus

sum. Iste iamdiu se totum addixit Rei pub. Venetae. Per omnem Rhaetiam nota & vulgata res est. Si noster esse vult, non cuiusquam alterius, sed no- ster sit. Si dubitat, aut abnuit, ipse nostra ne capessat, non filius eius. QDnti dicas esse illum, cuius ne unum qui

353쪽

dem mancipium totum est, sed illud cum alio quopiam possidet Z Rex dominus meus meretur ministros totos, non dimidiatos. Si ille totus ad nos transire vult, totus transeat. Si m

uult esse dimidiatus, apud illos remaneat , quibus animum dedit, sine quo reliquus homo est nihili. Ne multa , mittat ambages, &scripto polliceatur, se nullius principis, aut Reipub. negotia curaturum, nisi unius re gis. Aliis abstineat. Quoadpotero, eius desiderio satisfactum ut sit, praestabo.

Vix haec eloquius eram,cum iste,quem alloquebar , insperatam facilitatem meam repentina admiratione celebras corripuit se extra cubiculum meum.

Et ad illum exilio, inquit, cum hoc nuntio tam fausto.Iste, ut rem resciuit, ferocior factus metui se credidit. Et mea benignitate sublatus illico coepit cogitare, quas mihi leges diceret.Respondit enim, se mihi lcripturum epi stolam hac sententia, Si filius meus ad

354쪽

namus regij interpretis admissusfuerit, certum habe, me illi in omnibus asso re, & operam meam fore fidelem. In primis, daturum esse operam, ut nequis de me queri possit , quod cuius quam principis negotia curanda susci, piam ea, ex quibus aliquid detrimenti rebus, δcrationibus regis oriri possit.

Quippe qui hunc meum filium regiae maiestati dicaui pignus fidelitatis , ac

synceritatis meae. Vsque ed ne tunc quidem cum submisius, &syncerius agere debuit, spiritus illos violentos &contumaces ponere potuit. Per illum ipsum mittit mihi exemplum eius epistolae QDd ut vidi, dixi, Si iste pudoris quod satis est, haberet, non se rei

tantae iudicem ferret , non, inquam, regem, non legatum regis hoc iudicio pelleret, totum eis permitteret, quo rum est. Ne ultra tergiversetur. Diser

tim regia maiestati scripto polliceatur, . se postlaac ni ill um ullius principis negotium suscepturum ἱ dc nullam ullius principis

355쪽

principis negotium suscepturum ; &nullam ullius rei communionem sibi fore cum vno aut principe, aut Republica,sive sit Rhaetici foederis,sive non sit ; sed singulari animi affectione te totum deditum fore obsequiis reagis Christianissimi. Re ad eum relata, nihil se mutare sententiae dixit. Sui

1 luam, non regis, aut regiorum legatorum arbitrij aestimationem esse aequum censuit, an ea negotia, quae ab aliis curanda suscipere regi detrimentum afferre possent, necne. Utque eis homo impudens tunc quidem sibi& existimationi suς bellum induxit. Exin eo loco a me habitus est,quo meretur is,quem omnis spes dereliquerat , ut posset esse noster. Sed de illo nimis multa. Nec enim tanti est, ut ii ter seria memorari debeat. Et qui

quid huius feci, id ea re feci, ut sciri possit, cum quibus ingeniis illic mihi conflictandum fuerit, & quc prodigia

perpeti necesse habuerim. Hinc alia

356쪽

MDCV X LEGATIO

multa de eodem propemodum genere coniici possunt , quae ibi non sane stupor meus, sed aequus animus, qui ad talia longa patientia obcalluerat, tibi toleranda duxit. Paulo post rex v cantem interpretis locum, lecti1 & n minatione mea duobus expleuit,Ioaim ne Paulo e pago Beuere in Engadina superiori, & Antonio Molina e C

Per id tempus Mediolanensis ager militaribus copiis ubique redundabat,

etsi iam Fuentanus vita concesserat.

Quae res non solum Rhaetos, sed quam tum est circumi echarum in Italiae lat re gelium diu anxias, & suspensas habuit,eo magis quo latus ille belli par,

tus pertineret, coiecitara nemo assequi

posset.InRhςtia quidem qui no multo metu suspesus esset, improvido similis erat. Cum diu liae tantae copiae Medio lanensem ditionem insedissent, ibique hyemassent, dc quidem nullo effectu, denique intellectum est 'ntos paratus

357쪽

non alio pertinuisse, M ut ostent tione Hispaniae potentiae uniuersa Italia contremiscereto magnis imperiis frequens moS est. Tunc Rhaeti in metum traxerunt factum Cardinalis Borromei Archiepis copi Mediolanensis. Is enim, quamuis non metropolites,nam Curia sub M guntino est Decie pomouendae apud Rhaetos catholicae religionis, quoidam ecclesiastici ordinis immis at, quos iam appareret esse satores magni, pertinacis disii iij inter cathesicos protestantes. Quari & quemdam ministrum protestantem is Cardinalis ad se e Rhaetia euocauit, iis litoris ad eum missis, quibus nomen est s aluus conductus, quibus & ipse,& Mediolanena sis inquisitor subscripsertina Patrato ex animi sententia bello illo Iuliacensi, & exercitibus dimissis, copiae Helveticae & Rhaeticae ad sua redierunt, sed plerisque pestilenti quo

darei morbo absumptis.

358쪽

MDCX

Iam tunc per Universam Rhaetiam disseminatum erat, id Venetos agere, ut suum tadus, quod decennale esset, continuaretur. Sed multo quoque fi mitu Rhaetica gens, quid animi super ea re esset, prodebat Iam omnes publica, & priuata detrimenta cuiusmodi illud foedus esset, & quς ex eo bona, quae item mala expectanda essent, nimium edocuerant. Neque quisquam

eo videbatur inclinare, ut, causa tot malorum reuocata, ipsa quoque mala reducta multiplicarentur. Per eosdem dies capitulum Curie se per aliquot canonicos mecum egit, ut episcopo, qui haberet animum re deundi, fautor esse vellem. Respondi, me lubente, & adnitente ipsum sui voti compotem fore. Videat Hodbipse, ut inter se & communitates bene conueniat. C tera sperare me ei fore prona. Ad postremum, res ita tractata est, ut is Curiam redierit. In itinere.' accessit ad eum quidam infinae plebis

359쪽

ba, Iam tu ades, proditor, Nesia indi

gna memoratu. Sane & irreuerentia,& libido male loquendi nequaquam minimae sunt inter eas aegritudi'es, quς libertatem effraenem inuadunt. His perturbatus episcopus inibi fuit,ut

retro Verteret iter. Verum hortatu Octo canonicorum, qui ei comites essent,continuato itinere Curiam perrexit, ubi non tam salutantium officiis frequentatus, quam crebro metu perterrefactous diutius egit. Caeterum cum Mediolani nullus etiam

regius praefectus Fuentano successisset, regis Hispaniae consilio ibi omnia moderante,indemissi sunt milites trece ti in eam convallem, quae est Vestelli nae contermina, nomine Bitti . Qus res Rhaetorum suspiciones, & metus Vehementer auxit. Idcirco in locis ei valli proximis valida Rhaeticorum militum manus locata. Qiinetiam dum nonnullς militarium copiarum reli-

360쪽

MDCX LEGATIO quiae, ex iis quas Fuentanus Mediola num accersierat, aut ibi scribi iusserat, adhuc inibi perstarent, toti vicinitati , recentes terrores illati sque sibi , quisque suis metuebat, Rhaeti praeespue,qui omnem Larij lacus ripam,tum

proxima arci Fuentanς loca multo milite strepere videbant. Pr terea, num tiabatur, ligonum, rutrorum, bipaliorum , rastrorum, corbularum, & Omnis rusticae supellectilis, eius, qua recluditur, & effoditur humus, magnam Vim nuper,& quidem noctu arci indi

tam . Ea omnia quatuor nauibus On

rariis vecta, & a Rh ticis speculatori bus explorata, & visa constitit. Tunc Triumuiri iterum ad me detulerunt, ad regem legationem decerni rogatum auxilia eius. Quibus, inquam,rebus interim incolumitati vestrς proi pectum est Cum nihil, quod responderent, esset, Regis auxilia, dixi, ita accipi oportes, ut, si quis vos aperto lo adoriatur , tunc ea vobis instrua

SEARCH

MENU NAVIGATION