장음표시 사용
231쪽
uuaestiones de Aelio DIonysio et Pausania atticistis.
τὰ ιιικρον καὶ ευτελές. λτορι- . Qua in glossa rhetorica inesse atticistarum doctrinam censebis coli. Eustathio p. 1166,51:
Aelium autem Dionysium uberius in lexico suo hac de ueste egisse declarat Εtymologus coli. scholiasta Luciani fed. Iacob. 87 uel Bachm. ΑGr. II. p. 331 2J et Photio s. u. ἐτερομάσχαλος et schol. Arist. ad vesp. u. 444 s. u. ἐξω/ιέδιον. Seholiasta autem
Luc. haec ex Aelio Dionysio deseripsit: ἐξω ιιςJ τὀ dε x. ν
232쪽
mus cs praeterea p. 945, 4 et p. 1353, 63J p. 1769, 34 Rdss.
φησὶ scit. II αυσανίας paulo ante laudatusJ δικη h τῆς εζει ξεως. Multo copiosior est Harpocration, qui eundem uel alinmfontem atque Pausanias secutus est. Cum Harpocratione autem consentit Suidas gl. 2, cum Etymologo idem gl. 3. Aliena praebet eius glossa prior, itemque lexicographus v. Behk. p. 252, 15 et auctor lexici IV. Behh. p. 188, 7.
10. El. M. p. 199, 23: βλαισος ' παραλυτικος. Ovτως εἰς TO Oητορικον. Eandem glossam reperimus apud lexi cographum
Baehm. Bachm. AGr. I. p. 180, 3J et apud Suidam, qui adiunctam habet obseruationem de differentia adiectivorum βλαισος et ραιρος hisce uerbis: βλπισος ' παραλυτικος. διαφερειβλαισὸς καὶ ραι ς' ὁ /ιὲν amo των γονατων διεστραuμενος τοῖς ποδας' ὁ δὲ -τας τας κvi μας. Omnes glos80graphos, quos commemoraui, colligam Aelii Dionysii lexicon adiisse, ex quo Eustathius hausit, quae exstant p. 914, 46: ... α'r-
233쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania auteIstis. 229
1 Cod. Ηρον. Confusio litterarum procul dubio ex appellatione lit
terae 37, quam lineismum uocant, orta est.
234쪽
Henricus Hudeno θεν καὶ κεἰς ἀλάστωρ καὶ φθονος καὶ datιιέων ci λάστωρ
ἐπενοήθη λέγεσθαι. Cum Etymologi articulo conspirat sere ad uerbum lexieographus Bachm. Behk. AGr. p. 374,22J. 13. Εt. M. p. 160, 50: ἀσφάραγος ' λέγεται δε και τῖ
ράγους καλουσιν. ODτως ευρον ἐν τεῆ λεξι κ β τω ἡ τορικεβ. Eadem ex illo lexieo rhetorico Suidas in sarraginem recepit, quae atticistis tribuenda esse uidebis coli. Eustathio p. 1220, 59:
φραστος et οἱ παλαι os laudantur. Cui adici ag uelim locum, quem modo ex Eustathio p. 1220, 59 tractaui et quem supra p. 222 de uoce ημεροκαλλές ex eodem Eustathio apposui
p. 1049, 37J, denique scholiastam Aeschin. II, 2l cs. Freyerum
235쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania alucistis.
πρεσSεέας, Θεοφραστος δε τρέα εἴδη σχοινου φησίν ' cJν ὁ τριτος με- θει καὶ εὐσαρκlg diasyέρων ολοσχοινος καλεῖται. Cognoscimus igitur hanc quoque atticistarum doctrinam a scholiasta Aesch., Photio, lexi cographo V. aggeruatam summa probabilitate ad Theophrastum reuocari. 14. Εt. u. p. 200, 13: βληχρον ' το ἀσθενὲς παρ 'Osιηρερ καὶ ωλκ altis καὶ αλλοις ' Πινδαρος ὁὲ ἐπὶ του ἰσχυρου αυτολέγει. ἐκ του ρητορικου. , quae in breuius contracta Elmologus iam protulit p. 3, 27 s. u. α βληχρον ' βλ χρον, το ἀσθενῆ . . . sunt Orionis, id quod indicat: ουτοις 'Delto, J ἔστι δὲ ρητορικη h λεςις. Cum priore Etymologi loco quam ac ur tissime concinit Suidas s. u. βληχρον. Quibus collatis cum
Eustathii uerbis Ip. 705, 62J: βληχρον γαρ το ασθενές, εος ωλ-
καὶος' 'βληχρ υν ἀνθιεον ἀχεέιιaντoe ανOcri' κτλ. quamquam neque atticista alteruter neque οἱ παλαιοί laudantur, tamen Aelio Dionysio uel Pausaniae nindicarim hanc quoque glos8am rhetoriem, ita tamen ut atticista sua una cum Herodoro et Apione ex Heraclidis Milesii libro aut Heraclidis doctrinam ex Her dori et Apionis lexico in lexicon rhetoricum transtulerit. Verbis enim, quae supra eX Eustathio exseripsi, haec praemissa sunt: ἐν δε τοὶς Neoδωρου καὶ ωαέωνος φέρεται δτι 'φακλεέδης 3ιεν ὁ μλησιος βαρυνει την λέξιν, λέγων cύς βλ χρον ἐστι τοἰσχυρον, καὶ ἐν σινθέσει agis χρον εος ἄκαγον. h δὲ παραδοσις ὁ ξυνει. βληχρον γὰρ το κτλ.15. El. M. p. 2, 29: αβάκησαν ' 'τεῆ d' ἴκελος κατέδυ εὐων αὐλιν' οἱ δ' ἀβάκησaν', et γνοησαν καὶ ησυνέτησαν. εστιν δε ρητορικι η λέξις. Eodem sonte usi sunt Suidas ἀβακησαν ' ἰγνοησαν, νὶ συνέτησαν et lexic0gr. Bachm.: αβ a -κη o C aσυνετος, αλαλος. Atticista apud Eustathium haeo
236쪽
Eustathius ex atticistis excerpsit haec p. 812, 43: το δὲ βαμ
17. Εt. M. p. 324, 28: γλισχρος ' . . . εἰς δὲ το λτορικον λεζικον ευρον ἄροι alνειν τὴν λέξιν ἐμπαθές, κολλιυδες. καὶ γλίσχρος ατυχής, φειδιυλος, σκνιφος, πανυ ὐυπαρος. Conueniunt Suidas s. u. γλέσχρον et lexi cogr. V. Behh. p. 233, 6. Notioni autem γλισχρος, qui est auarus homo, procul dubio in lingua Graeca suppeditabant tot uerba quot in lingua nostra, quae omnia atticistas congessisse cum per se uerisimillimum est conferas enim eorum expositiones de hominibus stultis et latuis apud Freyerum l. c. p. 306 sqq.J, tum apparere mihi nide-inr ex Eustathio p. 1828, 9: ἐνταυθα δὲ χρησιμα ἐκ τω ν παλαιων καὶ το κέμβιξ o kυπαρος κτλ.18. El. u. p. 198 exu.: ... εἰς δὲ το λεξικον τολτορικὸν ευρον ἐγώ εἰρῆσθαι Hὶν λέξιν aetro ἰχθύος τινος,
237쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania attieistis. 233
atque Elymologus tradit: βλακα ' ... ειρν at δὲ cino ἰχθύος
Conueniunt praeterea lex icographus Bachm. et scholiasta Lu-eiani tmorti. XXVIIIJ. Omnes autem secutos esse Aelium Dionysium uel Pausaniam coniciam ex Eustathio p. 1405,32: ... ἐν OIς τηρητέον καὶ Oτι ἐκ του βαλψω καὶ ἐν συγκοπῆ sitio καὶ
παραγωγὴ βλαω γίνεται βλαξ βλακος, ὁ καταβεβλημένοις οἰον
λέξις. - Cum Orion, cuius secundum uerba ουτως Dρ.J haec glossa est, in texieo nihil praebeat, eum praeterea lexicographi Behh. et Baehm. desint, sufficiat dicere attici stas hac de uoce egisse, id quod elucet ex Suida s. u. alalia ist et ex Elymologico Gud. p. 14, b coli. Eust. p. 733, 35: α γέLip δὲ πέτρα,
et p. 307, 28: ἐν δὲ si 13τορικεν λεζικφι φέρεται ODTως' αἰγέ- λιφ απροσβατος κτλ. Quae tamen omnia satis praesidii non praebent ad atticistae uerba accurate determinanda. 20. Εt. M. p. 7, 47: αγερωγος ' ρητορικr h λέξις ' σημαινει
ὁρεῖος παρα τὰ αγαν γερουχεὶν. 'Delων quae secuntur sunt Elymolog. Gud. p. 4, 14, Orionis lexici p. 5,16, Elym. Gud. p. 4, 12J. Propter Orionem post glossae rhetoricae expositionem laudatum incertum est, utrum atticistae doctrina confusa sit cum Orionis aliqua adnotatione, quae exstat in excerptis Orionis fos lex. etym. ed. Stura. p. 611,25: αγέρωχος ' ὁ αγαν
238쪽
Henricus Hudenain υν η ὁ ara ν περοεχων, quod eorrigendum est in γεροπωνJ, an cuncta, quae sormulam ρητορικὴ η λεξις secuntur, Orionis sint. Equidem pro certo habeo attieistae uerba adhue in illa explicatione inesso et ex Orione originationem adiunctam esse,
ὁρεὶος et lexicographo Bacbm. l. c. p. 326, 9J: ἀγερωχος εντ. ανδρ. et lexicographo V. Behk. p. 209, 25l: αγέρωχοι οἱ εντι ιοι, ἐπὶ γήρως ΟχODMενοι κτλ. Attici sine autem alterutrius sapientiam redolet quam maxime Eustathii locus p. 314,43: αγέριοχοςJ. Jhλoi δέ φασιν ουτ υς ὁ Ἀξις τονς σεμνους, ως AH μαν βουλιται. AH aDς δέ φασι καὶ Αρχώλοχος αγέρωχον τον ἔκogiaoν καὶ ἄλa ονα οἶδε. Quaeum notione extrema contendas iterum illam Suidae adnotationem, cuius in fine etiam 'it πέρ οχος' o αλαζων' leguntur. O T. Glossae Εtymologici M. rhetoricae, quibuscum concinunt lexico graphus Bachmanni et Photius et Suidas alii l Hesych. et lexico gr. V. Behk.J - degunt
l Singula exempla huius paragraphi et Seqq. enumerabo Secundum litterarum ordinem. 2ὶ Conseras quaeso ea, quae supra i 3 p. 200 Sqq. exposui.
239쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis.
i in Photius et Suidas addunt: Μνησαρχρου Σαμίου.
240쪽
et Suida, qui optime conspirant, dubitari omnino non licet, quin haec narratio doctissima testimoniis satis antiquis ornata ad atticistam alterutrum reuocanda sit. Huc accedit, quod apud Eustathium quoquo uestigia illius atticistarum expositionis perlucent eaque p. 1615, 6: Oτι δὲ ἐπανακυ)σιν strati ν
tius et Suidas et lexicographus Bachm. I. 250, 4 et Elymologus Gud. p. 240, 9 habent. Inspicias Eustathium quoque, qui p. 1483, 30 IRdss. no. 214J Aelii expositionem geruauit: καὶ
Photius sub eodem lemmate. Hinc tamen Elymologi glossam Aelianam doctrinam praebere colligendum e88e negarim, cum eodem iure eam ex Pausaniae lexico fluxisse contra dici possit. 8. Εt. M. p. 432, 53: ῆνυστ ρον' το μέρος τῆς κοιλέας,δθεν διανυεται τὶ τρυφή, ῆγουν διερχεται' η ενθα διανυεται καὶ πέττεται. οτι εἰς γ τέτμηται h γαστηρ' ἔνυστρον ἐχἐνον κεκρWpαλον. kητορικη. Qui articulus corrigendus est coli. Phot. 8. ead. u. το παχυμερὲς τλῆς κοιλlaς εντερον ' illi l εἰς τριατέτα ται h γαστηρ ' γ νυστρον, πῆνον, κεκρυφαλον et Suida: ηνυστρον το που μέρος τῆς κοιλίως ἐν ἐντέρφ. Hς τρία γαρ τέτιιηται ἡὶ γαστηρ' ῆνυστρον, ἐχῖνον, κεκρυφαλον. ' ἐγάνδ' ἔνυστρον βοος καὶ κοιλέαν υεέαν l καταβροχθισας', quocum Aristophanis uersu equ. 355 omisso lexicogr. Bachm. consentit. Iude igitur apparet in Elymologi glossa uerba παχυ et ἐν ἐντέρεν excidi88e. Diqiligod by Corale