장음표시 사용
251쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis. 247λαδος συγκεlsιενα ἐν τψ δημοσίεν quod uerbum haud dubis ex Behh. lex. V. lectione recta mutandum est in Ai λ pl. ὐητορικη. es. Harpocrationis glosSam sub eadem voce. Idem quod Etymologus etiam lexi cogr. V. Bekk. p. 248, 30 recepit. Similia tradit Suidas. 31. Κt. u. p. 343, 42: Ἐννεα κρουνος ' κρηνη 'Aθηνησι παρα τον γλισσον λ προτερον Καλλιροη εσκεν ' αφ' ης τα
rent glossae similes Hesychii et Suidae optime cum Eumologi glossa rhetorica eonspirantes. 32. El. M. p. 348,19: ἐξηγηται ' οἱ τους νομους τοὶς
Eandem sere expositionem legimus apud Harpocrationem s. u. ἐ-ης. Una cum Etymologo attieistarum adnotationem
Harpocratione, qui paulo uberior Etymologo est, et in Polluce VIII, 65: δόρυ ἐμὲ τὴ ἐκφορῶ ἐμὶ των διαέως αποθανοντ υνἐrcεφέρετο κτλ. Istrum autem althidographum praeter Κουmο-logum et Harpocrationem laudat in glossa persimili etiam Suidas. Fero easdem explicationes habent lexicogr. IV. et V. Behh. p. 188, 14 et p. 237, 30.34. El. u. p. 359, 54: ἐπιθέτους ἐορτα ς' 'Doκρατης Ἀρεοπαγιτικ p. τας 3ινὶ πατρίους foρτας, ἄλλεος δὲ ἐπιφρφι-
252쪽
σθείσας ἔμιθέτους ἐκαλουν. ἐλέγετο δε παρ' αὐτοὶς καὶ ἄλλα ἐπιθετά τινα, οσα μὴ πατρια οντα η' Ἀρειον παγου βουλὴ ἐδικαέε. Θυσέας δε ἐπιθειους ἐπιστολῶς λέγει, τας doθεέσας τισὶν ἐυστε διακομέσας καὶ ἐπιθεῖναι ἐπιστολὰς αντι τοὐ παρα- δουναι. καὶ ἐπέθζκεν αοὶ τοὐ παρεδωκεν. λτορικη. Harpocration eadem, sed testimoniis uberiora exhibet. Cum Εtymologo conspirat ad uerbum Suidas et, quatenus omnino hae de uoce reseri, lexicographus V. Behh. p. 253, 1.
ἐμβαλλο ιενα. Quam glossam ex Aelii Dionysii uel Pausaniae lexico rhetorico desumptam esse manifestissimo affirmant et lexicographus V. Behh. p. 258, 3 et Photius gl. 2: ἐχῆνος. Quibus adnectas Suidam gl. 5, schol. Arist. vesp. u. 1427, Photium gl. 3, qui inter se congruentes illam de uoce ἐχῆνος expositionem paulo mutatam repetunt. Ex sonte autem atticistis antiquiore Harpocration rivulum suum deriuauit: ἐχἶνος ' εστιφὰν αγγος τι, εἰς O τὰ γραμειατεῖα τὰ προς τας δίκας ἐτέθεντο ' Λημοσθένης ἐν τερ προς ri ιoθεον. ινημονευει τοὐαγγους τουτου καὶ Αριστοτέλης ἐν τῆ Ἀθηναίων στολιτείg καὶ πριστοφάνης Λαναχιν κτλ.36. Εt. H. p. 430, 42: h ιιιμέδιμνον' risυμέδιμνον ἐστι
Conueniunt omnes: lexicogr. V. Behh. p. 262, 32, Hesychius, Photius, Suidas. Harpocration sere iisdem uerbis utitur. Atticistam autem utrumque disertis uerbis de mensuris scripsisse satis apertum est ex Eustathii praestantissimo loco p. 1853 extr. usque ad p. 1854, 37.
253쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania auleisua. 249φανου φησίν ' ἐαυτεῆ -μους ἰδίους θέμενον '. αντὶ του θέντα.
re eadem sorma hio articulus apud Harpocrationem legitur. Ad litteram antem conspirant Photius, Elymologus, Suidas. Ammonius p. 70 Ied. Valek.J: ελέσθαι καὶ υποθέσθαι δια φέρει θέσθαι μὲν γαρ ἐστι τὰ λαβεὶν υποθηκην. ὁποίλέσθαι δὲ το δουναι υπολ κην. 38. El. H. p. 716, 53: σκηνην δὲ ην ἔχουσι
σθένης ἐν τεὴ προς Σπουδίαν. εὐικε δὲ σκευος τι εἶναι, οπερ οἱ μὲν κοσι ιον τινα γυναικεῖον εἶναι φασιν, οἱ δὲ σκιαδειον.
τορικη. Harpocration haec transcripsit: σκ νην δὲ ῆν
gam: σκιαδ ηιον ' σκηνη ' καμελαυκιονJ. Suidas denique et Photius ex atticistis uel ex Harpocratione Etymologi glossae
6 9. Glossae Etymologici M. rhetoricae XIII, quibuscum congruit aut unus Photius aut Hesychins ne Ischoliasta Aristophanis uel lexico graphus Bachm. et Photius - Suida excepto -, VIII, quibuscum consentiunt Hesychius uel scholiasta Aristophanis uellexi co graphus V. Behh. et Bachm. - Ρhotio et Suida exceptis -, VII, quibus simile quid apud ullum
254쪽
3. El. u. p. 387, 5: ἐτνηρυσις ' λέγεται καὶ posιηρυσις. 'Αριστοφανγ ωχαρνεῶσιν ' 'ω μῆτερ αναδος δευρο την ἐτνή- ρισιν'. λτορικη. Conuenit Photius. Alia et multo uberiora tradunt Hesychius s. v. et scholiasta Arist. ad Ach. u. 244. 4. Εt. u. p. 392, 11: ευ κηλον ' σπιστον, ευκαυστον. ρελανθρακωσας πυθμέν' εὐκνγλον detoς ODτως ειρηται εἰς τολτορικον. Eadem testimonii auctore adiuncto habet Photius s. u. εὐκηλον. Quibus addas Hesychii glossam sub eadem voce. 5. EL M. p. 402, 46: ἐφεκτους τοκους' οἱ ἔγγραφοι τοκοι, ODν ἐπεχομενοι καὶ ωρισιμένοι, sινὶ μέντοι προιοντες ιιητε συλλεγέντες. ρητορική. Conuenit solus Photius ad uerbum et nonnullis omissis texieographus V. Behh. p. 257 exu. εφ-εκτος. - Verbis η o ἐπὶ το ἔκ roν του κεφαλαέου, quae in Elymologi eo M. post sormulam ρητορικii leguntur, haec nota, quamquam conspirant cum Etymologo: Harpocration, Photius, Suidas, non adiecta est. Os supra p. 203. 6. El. M. p. 430, 46: h ιι διπλοίδιον ' γυναικεIOν βραχυπερέβλυια, O ενδον φορουσιν ὁreo τον μηρον. ἡ τορικῆ. Eadem exhibet Photius, similia autem Suidas et scholiasta Arist. ad eccl. u. 318 his uerbis: το γυναικεῖον ἱ/ιατιον ῆ αναβολαιον γυναικών. Quibus coniungas Hesychii adnotationem: hia ιδ in λο id ιον.
ρητορικγῆ. Hinc igitur Photius emendandus est uel supplendus, qui loco adiectivi χρήσι/ιον Etymologi litteras χρο exhibet una cum 'quattuor fere litterarum spatio' teste Nabero, in ceteris
autem cum Etymologo concinit. Diqiligod by Corale
255쪽
σίαν, quam Etymologus quoque praebet eamque somnia omissa ex Photio depromptam. Corruptelam autem perantiquam esse et in codice atticistarum iam exstitisse ex eo colligo, quod et Elymologus M. et Photius expositionem de illis seruis publicis bis rettulerunt. 9. El. u. p. 766, 40: τρια aia' τὶ ἐναντια πνοή. Ooco Σοφοκλῆς. kητορικη. Photius: τριπαια κτλ. et lexicographus Bachm. p. 390, 8: τριπαια κτλ. , quae in Elymologico M. leguntur. 10. El. M. p. 763, 46: τραπεζοποιο ς' ὁ πιυν περι τὰ
των. ODτως Μένανδρος. λτορικη. Photius exponit idem, inserit autem inter genetiuos σκευων et ἄκουσματων uerbum σπονδων. Quibus contendas Hesychii glossam: τραπεζO-
τρψαι' οἱ βαφεὶς, οἱ τα φαρειακα τρέβοντες ri πολουντες. λτορική. t Verba, quae antecedunt, sunt Orionis, quem uide in ed. Sturgii parte priore p. 6l6, 58: excerpta Orionis terici ex cod. Da stad. ibidemque parte altera p. 158, 33.J De uoce
256쪽
quarum emendationum mihi quidem Gaisssordiana optima uidetur e88e, praesertim cum Εt. H. p. 368, 46 teste Gaisssordio eadem nominum confusio inueniatur. 2. El. M. p. 236, 49: γνωιι υν γ' ... ἐγάι δὲ ευρον ἐν τοῖς ἐητορικοὶς feod. Flor. p. 78: ἐν τ si sin .J την λέαιν σημαί
γνωμονες αρχοντές τινες ' θήνησι λέγονται' καὶ οἱ ἀκριβεῖς, circo του γνεὐναι. Hac in glossa diiudicare non ausim, utrum omnia, quae po8t sormulam leguntur, an sola uerba γνώμων ' ὁ συνετος atticistis tribuam. Hesychius quidem, qui do uoce γνω/ιων duas adnotationes praebet, in priore haec habet: γνωμω συνετος. Σοφοκλῆς, in altera: γνώμων' ὁ ἄκριβής, cirro του γνῶναι. λέγσαι καὶ - ἐν τοῖς ηλιοτροπέοις κέντρον. καὶ το παρα τοῖς τακτικοὶς, ex quibus constat uerba inde a 'λέγεται δὲ ' usque ad glossae exitum satis magna uerisimilitudine attieistis restitui non posse, uerba autem γνω ν ὁ συνετος certo ex lericis rhetoricis esse deprompta. 3. El. H. p. 246, 25: δακτυλιος' ... λέγονται δὲ δ πυ- λιοι καὶ οἱ τετρημένοι λίθοι, ων τὰ απογεια ποινεα αν-απτουσιν. ἐκ του τορικου. Ita, quae huic glossae rhetoricae
antecedunt, Eumologus ex Orionis lexioo descripsit p. 45, 12 ed. Stura.J Conuenit Hesychius.1 Conseras Schoemannum Philol. XLVI. 1884 p. 53l, de Εtymologi expotitione, quas formulas antecedit. disputantem.
257쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania auleistis. 253
μάσθλη Σοφοκλrς Ἀνδρομέδρ και Συνδείπνοις. ra, quae Suidas et scholiasta Aristi ad nub. u. 448 hac de uoce exhibent,
5. El. H. p. 310, 39: ἐγκεκαυμένη ' ἐζωγραφημέν γ' ἐπεὶ
258쪽
Hoc loco eas glossas rhetoricas enumerabo, quarum so mulae solo in codice Florentino seruatae sunt. Neque uero istas adhuo tractaui propterea, quod sormulas, cum in uno codice inueniantur, eandem uim non habere cen8ui atque notas, quas supra examinavi. Ulut autem est, siue in archetypo Εου- mologici M. formulae codicis Flor. olim exstiterunt et casu accidit, ut in omnibus praeter Florentinum codicibus ne uestigium quidem illarum compareat, siue a librario eodieis Flor. perperam subiunctae sunt - eas hac in appendice addam ita tamen, ut 8ecundum dissertationis paragraphos disponam, quibus singulae inserendae gunt.
259쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis.
255 διπλασιασιιον, βαβα gρχίλοχος' ' κατ' οἶκον ἐστρωνατο μι- ο τὰς βάβαξ'. ἔστι δὲ καὶ ρητορική.2. El. M. p. 183, 45 Icod. Flor. l. c. p. 60J: δ α β άκτ ης' ορ- χηστῆς, λαλος, φιανιωδης, βακχευτης. λέγεται δε καὶ ὁ Παν. Aecoiνος' 'χαψε χρυσοκεoco βαβακτα κήλων l Πάν' παρα τοβα,ω τὰ λαλω, βαβο , βέβαΠιαι, βέβακται ' olaν Ἱαος δ' ειπερ τι βέβακπαι . βαβακτης' ὁ πολλὰ λαλῶν, φλυαρος. εστι καὶ enixoρικη. De huius et antecedentis uocis stirpe conseras quae p. 23 1 ad uerbum αβακησαν exposui. Compone praeterea Hesychium s. u. βαβαξ et lexi cographum V. Behh. p. 223, 30 sub eodem lemmate. 3. El. u. p. 186, 14 Leod. Flor. l. c. p. 60J: βαλβις' η ἀφετηρία καὶ ὁ καιιπτος, ξρουν h Ωpεσις των δροιιι υν. ησαν δε- α δις, αφ' ευν σχοινέα διετεένετο. ἀφ' ης βαλβιδος ἐξέτρεχον οἱ ἀγcυνι φανοι. Λυκοφρων ' ' ἐγὼ δ' ἄκραν βαλβιδα su πένθου σχάσας ανει ιι lea, quae secuntur, sunt Εου- mologi Gud. et OrionisJ. Conuenit Aelius Dionysius apud Eustathium p. 1404, 55 Rdfl. no. 96l. Fere eadem atque Ε - mologus praebent Suidas, lexicogr. V. Behh. p. 220, 31. Eodem pertinet, quod Etymologus eadem de re aliis uerbis tradit s. u. βαλβισιν p. 186, 22: αντὶ τουὶ ταῖς αρχαὶς.
καλεῖται καὶ ὁ τῆς ἀφετηριας τοπος. ἔνιοι καιιπτῆρα. ἐκ του
ψητορικου λεζικου. Similia apud Suidam et Harpocrationem ed. Dind. p. 70, 9l. Forsitan haec altera glo88a ex Pausania finxit. 4. El. M. p. 180, 7 cod. Flor. l. c. p. 61J: βασιλίς hτου βασιλέως γυνή, εος καὶ βαλανὶς ἡ του βαλανέως. ρητορικζ. Aelium Dionysium de formis semininis uocabuli βασιλεις egisse apparet ex Eust. p. 142b, 40 Rdst. no. 97J. Suidas congruit cum Etymologo. b. Εt. M. p. 204, 54 Icod. Flor. l. c. p. 67J: βοιιβύλιος' εὶδος ζ. ου παραπλησιον μελίσση. ειρηται δὲ παρα τὰ βομ
260쪽
Henricus Heydonti στε πινοντιον βομβεῖν. καὶ το ἐλαιρον δὲ αγγεων, καθ' ὁμοιοτrpra του στενοπορον ἐκπώματος, βομβυλιος λέγεται.
Oυτως ευρον εἰς το λτορικον. Etymologi expositio redit sere integra in Eustathii commentariis p. 94b, 23 f. . . δέ τις φ τωρ ς οἱl eoll. p. 159l, 34, quibus locis bis uerbum ονοματοπωποέηται tes. p. 225J exstat et coli. p. 1718, 9, ubi expositioni de uocabulo βομβυλιος testimonium ex comoedia depromptum additum est. Ad uerbum sero conspirant Suid. , lexicogr. V. Behk. p. 220, 7, Hesych., ex partu Harpocration. 6. KL M. p. 248, 13 cod. Flor. I. c. p. 81): δαπέδες 'τάανγτες. παρα νο ἐκ δαπέδεμ στρευννυσθαι. λτορικη. Cominent ad uerbum Aelius Dionysius apud Eustathium p. 1347, 44 Mn. no. 125J. Hesychius et Suidas similia exhibenti T. EL M. deest: eod. Flor. l. o. p. 100: εἰθυφαλλο ι'. .. ευρον την λέβιν ἐν πιν λτορικου λεξικ ν' καὶ γραφεται διατῆς εi δισθογγοι' ἔν μὲν εἶδος ωδῆς ορχουμένης. δευτερον aldoiα δεριιάτινα, τριτον τελετή τις περὶ τον Λιόνυσον. Optime eoncinit Aelius Dionysius apud Eust. p. 1413, 38 IRdst. no. 161 l. Inspice praeterea leximn V. Behk. p. 246, 19, ubi eadem inuenies.
λωνι ἐκεινη τῆ ὴμέρρ ρ οἱ περὶ Θησέα σωθῆναι δοκουσι.
καταχυσματα δὲ καὶ κυλικα οἴνου κεκραμέννὶν καταχέοντες αυτῆς, ἐπιλέγουσιν