장음표시 사용
241쪽
Quaestiones de Aelio Dionyalo et Pausania atticisus. 2379. EL M. p. 738, 9: σφαιρωτrnio' σανδαλίου ζινθιον, OIOντο λωρέον του υποδημ-Oς. ἐν του ἐντορικ β ουτως. Neque aliena habent lexi gr. Baehm. I. 337, 10, Phot., Suid. 10. EL M. p. 761, 38: το κατακυλ Mos 4 α' τὸ πέρας καὶανωτατω των κακῶν. kητορικη. Sic igitur scribendum est loco codicis lectionis καλων λματων collatis Photio et Suida, qui eadem ex atticista desumpserunti Neque uero medicina opus esse censeo in lemmate, quod Emestius mutare maluit in τοκυκλωιια et Naber in το κατακυρτωμα uel το κατακυματωμα.
Substantivum autem κατακυλλωμα etiam in Eustathio p. 1599, 15 comparet. 11. EL M. p. 769, 4: τροπῆς αποσκίασμα ' αντὶ τουαλλοιωσεως καὶ suταSoλῆς ἴχνος καὶ διιοέωφια φαντασίας. dii τορικη. Ladem apud lexicographum Bachm. I. 319, 21, Photium, Suidam. 12. EL M. p. 771, 18: Tρυφαλεια ' περικεφαλαία, τροπῆτου Ξ εἰς D, τριπαλεια τις Οἶσα, τὶ τρεὶς φαλους εχουσα. Ωρος. ἔστι καὶ kητορικη. Verba extrema ita esse intellegenda patet, ut hanc expositionem Etymologus et in Ori lexido et in atti-eistae alterutrius libro reppererit. Conseras Eustathium p. 536exu.: Ae δὲ τρυφαλεια . . ., h ἔχουσα τρεῖς φαλους . . . καὶ τροπῆ του i εἰς υ τρi παλος, et p. 601, 8, unde gcimus atticistas de sormis galearum prolixius disseruisse. Conueniunt autem in prioribus uerbis lexicogr. Bachm., Photius, Suidas. 13. El. M. p. 775, 2: 'Yης' ἐπέθετον Aιονυσου, ως Κλεί- ὁ μος' ' ἐπειδὴ ἐπιτελοίμεν τας σέας αυτ ἐν καθ' ον ὁ θεος υει χρονον'. O δὲ Sεραυδης την Σεμέλ*ν 'Γην λέγει, καὶ τας του Λιονυσου τροφους ' δας. άριστοφανης δὲ συγκαταλέγει ζενικοὶς θεο* τον Yην. si τορ j. Ad uerbum sere eadem in lexica sua receperunt Photins et Suidas, similia lexioographus V. Behh. p. 207, 2b s. u. . της υης. Atticistas autem his de cognominibus scripsisse luculentissime apparet ex Eustathio p. 115b extr. et 1156 init., ubi inter alia haeo leguntur: ἐν δε ἡ τ ορ ι κ β λ ε ξικω ειρηται καὶ o τι ' δες Βακχαι τι
242쪽
etiam in corruptela ἐνδιερεω υσα: lexicographus Bachm. I. 399, 10, Photius, Suidas, pro quo uerbo iam ante Naberum es. eius adnotationem ad hanc glossami Bemhardy in editione Suidae 'ενδον ἐρεθιζουσα ' auxilio Hesychii in textum recepit.
nem de adiectivo υπουλος esse atticistarum demonstrant Photius et Suidas conspirantes, quibus addas in priore glossa lexicographum Bachm. I. p. 400, 4 s. u. ἴα Ουλος φαινοφιενος δῆθεν ειρηνικος ceti. usque ad πυωδεις. Quae autem Elymologus ceterique his tu glossis tradunt, omnia Pausaniae addixerim secundum Eustathium p. 1769, 33 Rdst. no. 246J, qui
ιι ατα ἐξέβαλλον. ἡ τορικη. Eadem legis apud Photium et
Suidam. 18. EL M. p. 787, 54: φαριι α ξας' ἀποστησας, γOqτε σας, ἰατρευσας. λτορικῆ. Lexieographus Bachm. I. p. 403, 21εt Photius eadem exhibent, item Suidas αποστησας uerbo ex- Diqiligod by Corale
243쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis. 23scepto, cuius mendi loco lectionem sanam 'ποτέσας iste mihi quidem uidetur seruasse, cum ancre σος participium, quod Naber ex Hesychio eommendat, hic haud dubie omni sensu
τρείδης τοπος. τορικη. Conueniunt lexieographus Bachm. I. 404, 20, Photius, Suidas, scholiasta Plat. Behk. p. 444 med. 21. Εt. M. p. 790, 39: φερέσβιος ' ζωοποιος. ριζτορικζ. Lexicogr. Bachm. I. 404, 26, Photius, Suidas: φερέσβιον, ζ oo- uoto ν. Cod. Flor. l. c. 300 addit ὁ τὴν λην φέρων. 22. El. M. p.790 extr.: φέρτερος κρεiττον vi ταχυτερον. ρητορική. Photius et Suidas conspirant. Lexicogr. Bachm. Ι. 404, 30 omissa particula γ eadem, Eustathius auctore non appellato p. 73,1b: φέρτερον ' κρεiTTOν. k S. Glossae Etymologici M. rhetoricae, in quibus conueniunt Suidas alii praeter Harpocrationem Eustathius et Photius desunt. l. El. M. p. 185, 18: βακηλος' εἰς ιιὸν το λεξικὸν το
244쪽
ineuienter appareat Suidam aliosque ex eodem lante hausisse, quos quidem constat attici stas excerpsisse. Suidas enim con-neniens cum schol. Arist. ad plut. n. 431 hae de noce longe uberrima narrat s. u. βαραθρον. Similia exponit lexicographus V. Behh. p. 219, 8 s. u. βαραθρον, item lexieographus Bachm. I. p. 178 exu. s. u. βαραθρον. Ex illo autem antiquo sonte, unde atticistae sua sumpserunt, etiam hausit Harpocration fed. Dind. p. 70J.
Etiam hae de uoce alii alia compilavere: Suidas s. u. δεινος πανουργος usque ad 'εμπειρος ' adiectivum eadem atque Elymologias, addit autem haec, quae haud dubie atticistarum sunt: λέγειν συ δεινος ' μανθάνειν δ' ἐγω κακος l σου. δυσμενῆ γαρ καὶ βαρυν σ' ευρηκ' ἐμοί ' Soph. Oed. rex u. 545J, lexicographus v. Behh. p. 234, 25: δεινος ' ἱκανος, η . .. πανουργος, ακολακευτος, σοφος, ωπειρος, lexicogr. Baehm. I. 190, 5: δεινοέ' φοβερOi, ἔμπειροι, σοφοὶ καὶ δεινος ρήτωρ ὁ σοφος
T. El. M. p. 273, 43: διεδοιδυκι σε feod. Flor. -δυκησα 'di ραφε τῆ χειρί, στρογγυλην αυτην ποιήσας ως δοέδυκα. ξδιέτριφεν. ἐκ του τορικου. Hesychius: μεδοι δυJκισε ' διέτριφε, την χεῖρα στρογγυλην . . ., Suidas: διεδοι δίκησε eadem atque Elymologus usque ad uerbum doldina ' glossae lemma διεδοιδυκισε Bemhardy restituit.
245쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis.
241τῆ χῆ λωσι δηλῶσαι, εγγειον λέγουσιν. ἐκ του ρζτορικου. Suidas praebet expositionem multo pleniorem, inter quae uerba etiam haec leguntur: τινὲς ἐπὶ του ἐγγυτερ o. Ora Ooως δε οἱ ex ορες i. e. Ἀημοσθένης Θυσιας alii, qui hie laudanturJ
σαν. Omnia atticistae alterutri adiudico non solum propter explicationem, quae summam antiquitatem redolet, sed etiam propter Suidae et scholiastae Arist. Iad nub. u. 48J glossas perdoetas, quibus persimilia traduntur, ita tamen ut alii alia in sarragines receperint. Neque aliena praebet Hesychius. 10. El. M. p. 310, 48: ἐγκεκορδυλημένος ' ωριστοφά
Similia et magna ex parte eadem praebent Suidas et scholiasta Aristi ad nub. 10J. Quod apud utrumque Creontem grammaticum, qui floruit sub Caesaribus ultimis, laudatum inuenimus, nemo putabit sententiam nostram de formulis ρητορική infringi, cum procul dubio iste Creon, qui περὶ των Κυπριακ ἄν libros composuit, doctrinam ex atticistis petierit 11. Ei. M. p. 310, 54: ἐγκιλικέζειν' το πονηρευεσθαι 'areo τῆς των Κιλέκων πονηρέας. Λέλικες γαρ εθνος ἐπὶ πονηρι δ διψαλλοι ενον. Βερεκρατης' ' ἀει ποθ' ημῶν ἐγκιλικέ- ζουσ' ol θεol'. λτορικη. Ex eodem sonte emanauit Suidae gloSSa s. u. ἐγκιλικέζεται; quacum Hesychius conuenit. 12. El. M. p. 313, 30: ἔγχουσα ' βοτανης εὶdoς' ῆ και
246쪽
638J. καὶ A ιι ει ν έας Areo κοτταβέζουσι ' 'δυοῖν Oβολοὶν ἔκχουσα καὶ ψιι ιυλον εἴρηται παρα τὸ ἐγχεὶν τὸ ἐν τῆ ρί η ἐρυθρον' oIον ἐγχέουσα τις οἶσα.J ἔστι καὶ ρητορικM. Speciem atticistarum explicationis sine dubio etiam haec glossa prae se fert, quamquam Suidas non omnia exhibet. Eius autem uerba sunt haec: ἄγχουσα ' ploram ς εἶδος ' ης η eira ἐρυθρα κτλ. Praeterea conseras scholiastam Arist. ad Lysisu. u. 46 8. u. χῆγχουσ ct ad eccl. 924 8. u. γχουσα. Fere eadem Hesychius. 13. El. M. p. 313, 39: ἐγχυτρ έζειν' τo ἀποκτεένειν ' ἐπιτῶν ἐν ταῖς χυτρaις ἐκτιθεμένων βρετέον. εκ του λτορικOD. Begychius s. uu. ἐγχυτ ρέζειν et ἐγχυτριε iς. Similia repetit scholiasta Arist. ad vesp. u. 28S: ἐγχυτριεῖς. Quibuscum compara, quae Suidas exhibet s. u. ἐγχυτ ρ ἐστ ριαι.
13 Quia incertum est, num verba οἱ a. e. grammatici hoc loco eandem uim habeant atque formulae sollemnes 'o ooικκ' ceti., et atti-
eistae illi sint intellegendi, uncos adieci. Diqiligod by Corale
247쪽
Quaestiones do Aelio Dionysio et Pausania atticistis. 243
τέαν τὸ ψ ιιισυ του λόχου ' τὸ αὐτο δὲ καὶ δεκανέαν sub qua corruptela lectionem rectam ε καὶ κ latere Bemhardy conicit, Sed, ut opinor, iniuria, cum δεκανέα sit δεκαέ. Οἱ δὲ τὸ τέ
I, Suidae lemma ἐπακτρία ex Eumologico M. et ex Strabone IIX. 1, 20 C. p. 397l corrigendum esse patet.
248쪽
superuacaneae uideantur. Lexi gr. V. Beis. p. 259, 9: ἔλα- κρέα ' ονομα χωρας, πΔησίον τοραπολειος κειμένης. 21. Ei. u. p. 365 initio: ἐπιστροφα δην ' . . . μετ' ἐπιστροφῆς, ἐφ' ἐκατερα ιιέρη στρεφο/ιενος. ἐζτορικm Suidas eadem exhibet, lexicogr. Bachm. I. 232, 14 persimilia. Simile quid etiam apud Hesychium. 22. Εt. M. p. 366, 33: ἐπίτιμος καὶ ἐπιτιμον ' πλου-
Venio iam ad glossas illas, in quibus praeter Suidam etiam Harpocration eadem praebet atque Εtymo-l o g u s, quas quidem expositiones, cum secundum Freyerum iste atticistarum scrinia non compilarit, ex communi omnium fonte descripsit.
τροπον, ἐνέ γε τινι. ἔστι δε ρροορικM , de qua atticistarum glossa conserag Gie8inoum l. o. p. 61. Praeter eos, quos illelandat Isehol. Plat. Phaedr. 228C, Charm. 17bo, soph. 259 D, Prol. 331 D, Suidam, lexioogr. Bachm., Eust., schol. Luc. p. 154J, Timaeus, Thom. Mag. atque Harpocration αντὶ του Dὶ γέ τωτροπφJ hac de particula egerunt. 24. EL M. p. 188, 57: βασανίζειν ' ου τὸ αἰκέζεσθαι καὶ τιμυρεiσθαι παρα τοὶς ἰάττικοὶς αλλα τὰ ανακρίνειν καὶ δοκιμαζειν καὶ ἐλέγχειν ταληθὲς δια λογων ' βασανος γαρ ἐστι λέθος h Αιδία λεγομένη, η τὰ χρυσίον παρατριβομενον
τορικου. Quibuscum optime concordat Suidas s. u. βασανίζειν et g. u. βασανίσaς et s. u. βασανος ' λέγος ἐστὶν
η τὰ χρυσίον παρατριβόμενον δοκι ιαχυσα Hesychius: βασα - νέτης λιθοςJ. Cum tertia Suidae glossa concinit Harpocrationis epitome, quibus similis est Harpocrationis lexi ei adnotatio. Neque dissimilia adnotat schol. Plat. rep. 503 A cum Etymologo et Suida conspirans. Cf. Giesingium l. c. p. 63 his
249쪽
Quaestiones de Aelio Dionysio et Pausania atticistis. 245
l. c. p. 381, cuius expositioni Harpocrationis et lexieographi Bachm. articulos adiungas. De illo Battalo antela inspicias
Elym. sua habent Hesychius et Suidas, quorum hie ad litteram cum Εtymologo congruit. Os praeterea Schol. Ar. eqv. 975 et lexicogr. V. Behk. p. 237, 20 similia exhibentes. 27. El. M. p. 265, 29: δημοσιο ς' ὁ τῆς πολεως δουλος,ος υπηρετεῖ τοῖς δικαστηρέοις καὶ τοὶς κοινοῖς ἔργοις. ἐκ τουλὶτορικου. Similia inuenies apud Harpocrationem s. u. δημοσιος, quibus succedit testimonium Aischinis. Etymologi glossae sunt persimiles expositiones multo copiosiores Iexico- graphi V. Behk. p. 234, 15 s. u. δηιιοσιος et Suidae S. v.
250쪽
νητον cod. Flor. l. c. p. 95 τα ανεκφ.J 'Hρευδιανου. Hinc igitur emetendum est hanc totam glossam rhetoricam et apud atti- istas et apud Herodianum inuentam esse, aut glossam in duas partes diuidendam, quarum priorem atticistis, alteram Herodiano uel uice uersa ad dicamus necesse sit. Attamen cum pars prior inde ab initio usque ad uerbum σκυθρωπα ιν apud Hesychium, lexicographum V. Bekh. p. 234, 23, scholiastam Platonis p. 458, Suidam redeat ob eamque causam ueri sit simillimum glossam ineuntem esse fragmentum attieistarum, et eum initio partis alterius ' οἱ παλαιοι ' legatur, quam uoculam praecipue apud attici stas usitatissimam suisse constet, pro certo habeo cuncta esse atticistis restituenda, quibus tamen similia
Herodianus quoque exhibuit, id quod procul dubio Etymologus
uerbis καὶ εἰς το ανεκφ. 'ID Od. intellegi uult. 29. El. M. p. 308, 40: ἐβδο ιευO3ιενα ' τοῖς agrorεχθεῖσι παισι τας ἐβδοααθας καὶ τας δεκαδας ηρον, καὶ τα γε ὀνο- ιατα ἐτέθεντο αἰroiς' οἱ ι ἐν τῆ ἔβdo ιη' οἱ δὲ τῆ δεκανη. ἐκ του Aetoρικου. Eadem occurrunt apud Suidam et Epitomatorem Harpocrationis, unde haudquaquam, contra opinionem Dindorsi, elucet Elymologum hanc glossam ex epitomedescripsisse. Fontem autem, ex quo illa adnotatio in atticistarum et in Harpocrationis lexica fluxerit, cognoscas coli. Harpocratione, qui haec exhibet: ἐφ' do/ιευομένου ' Λυσίας ἐν τέ- προς Ἐτεοκλέα περὶ χροιατων, εἰ γνήσιος. TOiς απο- τεχθεὶσι στα δέοις τως εβJOsιαθας καὶ τας δεκατας ηγον, καὶ τα γε ονὀstara ἐτέθεντο rei τοὶς ' οἱ ι ἐν τῆ Cydostri, ως καὶ ὁ ρ, τ υρ λέγει οἱ δε τῆν dεκατη. ωριστοτέχνὶς δ' ἐν γ περὶ
ὁ τῆ σο'roiv Aristotelis locus exstat libri VII. cap. 12 non