Melchioris Cani ... *Opera in hac primum editione clarius divisa, et præfatione instar Prologi Galeati illustrata a p. Hyacintho Serry ..

발행: 1720년

분량: 675페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

2. Psa.

cunculis suit, ut adyta ingrediens A gyptiorum mysticain discerct philos ,-

p tarn . Galenus lib. 2. de anatom. ad- min. veteres Physicos , ait , artes ama joribus quasi per manus traditas cDnservasse . Cicero lib. i. de legibus , serendos in Rcpublica mores existimat, nec scriptis omnia sancienda . Et cindem rursiis libro , sacra putat melius in Republica conservari , si a patrabit accepta deinceps familiis prodantur . Caesar de bello GaIlico lib. 6. Druidas scribit disciplinae praecepta nefa S ex stimasse, ut literis mandarentur. Scribunt item , non modo celebres I Iebreo-N;ta f., mim doctores , sed ex nostris Hilao rius & Origenes , Moysen non legem solum , I cd I ccretiorem lepis enarrationem in monte divinitus ac p ne :Praeceptum autem ei a Dco, ut legem Mitidem populo scriberet, legis autem occulta mysteria ipse ministro suo I sitie, hic deinceps succedentibus face dolum primoribus , magna silentii vcligione revelaret . Anatolius quoque apud Euseb. lib. 7. cccle. hist. cap.

28. 7 o. interpretes refert Ptolemaeo rc-ri percontanti , multa ex Moysis truditionibus respondisse. Atque illud cr- iam auctor . Libri Esdrae , cap. I .

non obscure icctatur . Enarravi , inquit, Moysi mirabilia multa , & praecepi ei dicens , Haec in palam fac es verba, & haec abscondes. Quod idem preceptum Dominus Esdre lege in. stainanda dedit , inquiens , Quedam

palam facies, quedam sapientibus a L sconse trades . Ad hii jusmodi vero traditiones Propheta videtur spectasse . cum ait: Deus auribus nostris audivimus , patres nostri annunciaverunt nobis. Et rursum, Quanta mandaVit patribus nostris, nota ea facere filiis tuis . Ad similes quoque veterum traditiones Moyses ipse revocat , ubi dicit, Interroga patres tuos, 3c dicent tibi: majores tuos , de an nunciabunt tibi. Quedam igitur non scripto, sed verbo tradere , non philosophorum modo , Verum Moysis , imo Dei ctiam consilium suit. Hujus ergo optimi consilii rationem Iesus Christus vite magister habuit, habuerunt Apostoli. Multa enima domino illis tradita scribere noluerunt. Quibus vero rebus adducti id ipsum sc-cerint , breviter explicandum est . Cssar

de bello Gal. lib. 6. duabus de causis

nc precepta li eris proderentur: quod neque in vulgum disciplinam est erri velint, neque eos, qui discunt, literis confisos minus memorie studere. Quod lere plerisque accidit, ut literarum prosi-d o dili sentiam in perdiscendo ac na moriam remittant. Nimirum, ut Joaimni Pico in Apologia placet. prior illa causa Pyis; apore ac Platoni precipua suit, ut mysteria quedam occulta vci borum traditione incipulis commendarent . Nec enim allicr existimariint Philosophie dignitarem se polle tueri. Agyptios, Clemens Aleχ and. s. strΟ-mat. refert, non quibuslibet mysteria commisisse , nec rerum divinarum cognitionem ad propia anos deferre solitos , scd ad eos lolos , qui erant ad regnum perventuri : dc ex sacerdotibus iis , qui judicati suerant probatissimi de educatione Sc doctrina de genere . Extat LysidIs Pythagorei opistola, in qua Hipparchum reprehendit, quod publice , contra ac magister instituit, philosopharetur. Nec enim fas csse , ea omnibus horrirc , que paucis de iis quidem disertis δe laborantibus communicanda sitiat . Qui autem PDthagorae precepta passim vulgo traderent , ςque cos impios haberi , ut qui prophanis hominibus Elcus narum

dearum arcana patefacerent. Eis etiam esse similes,qui ita pi clarum put cum c Cia plenum aquam puram atque nitentem cstuderint : quos nihil aliud , quam caenum turbare de aquam amittere. Nec

soluin a Lyside Hipparchus reprehcnsiis est , sed accusatus a discipultis aliis, de expulsus e schola, Sc propter ipsum

tanquam propter mortuum facta columna est e quemadmodum Clemens Alexand. s. strom. scripsit: Non licet , inquit quoque Pindarus , apud omnes veterem aperire orationem , praeter quam fideli stimis silentii viis et Amat enim natura celari , ut Porphyrius scrpsit, nec divina mystcria Deus Patitur in aures vulgi introire pollutaS . Aurum lc gemmas in altisIimas terri': latebras natura condidit . Ita magno φ'' habentur in pretio: vilescerent, si essent exposita . Basil. in lib. de Spiritu sancto, cap. 29. 3c Origenes homil. s. in Num. ob id asserunt Moysm non esse passum , ut omnia , que erant in templo, omnibus estent Pervia , quod . sciret res usu tritas, expositas esse contemptuit quod vero sepositum est, de

142쪽

Liber Tertius. cap. III.

rarum, huic coniumstam esse summami nec ulla ex parte commetier erita comadmirationem 3c reverentiam. Idibus, cum de capeculiariter scriptum Plato scribens Dionysio de quibusdamlestet, Dabo legem meam in visceribus sacris mysteriis monet, ut epistolam eorum , dc in corde eorum scribam e vestario concrepat, ne in manus i leam. Servorum dc rudium est , omnia digni vulgi perveniat et Tantae fuit lex praescripto agere . Judaeortim ergolim vel ethnicis curae , disciplina rumisit scripta haec lex, qua universa etiam mysteria & a contemptu , 3c a pro iminima Praefiniantur . At filii persectiphano abusu defendere . Id vero ma ljam viri, dc in libertatem gratiae vocaxime, si ad res sacras mysterium per iti , habeant legem insculptam in comtineret . Tarquinius rex Marcum Tul-ldibus. Quamobrem , qui Euangelium lium duumvirum , quod librum secre-i omni ex parte in characteribus &ta sacrorum continentem, hujus videlimembranis includunt. nihil illius veria custodiaeque commissum , Petronio S Ibo , nihil cordibus relinquentes hi E- ,L Mis. bino scribendum dedisset, culeo insu-iuangelio multum adimunt 3c dignit,

us tum in mare abiici jussit. Quod sup-ltis, dc virium . Papias apud Eusebium, Urie implicii genus multo post parricidis i lSi quando, ait , advenisset aliquis ex rogatum est: Ac justissime id uuidem, i iis, qui secuti sunt Apostolos, ab ipsis ut Valerius ait , quia pari vindicta p,l seditio expiscabar, quid Andreas, quid

Tentum, ac Dei violatio expianda est .lPetrus dixerit, quid autem Philippus

Quae videlicet causa Apostolis fuit, ut vel Thomas, quid vero Iacobus, Ioan

secreto quaedam ex animo in animum i nes , Matthaeus . Nec enim tantum inlo intercedente verbo transfunderent. mihi labrorum lectiones prodesse cre Consentaneum enim erat , mysteriaidebam, quantum vivae vocis , praesen- quaedam, praesertim sacra clam populo itisque magisternim . Haerenus Papias.

rudi habere , perfectis de mas oribus t Ubi Vero gentium est verbum , quod . e. , seorsum communicanda. Non judicavi. t tantopere Lutherani jactare solent Finquit, me scire aliquid inter vos, niti Nam scriptum verbum, si vere ac pr Jesum Christum, de hunc crucifixi .lprie doqui volumus, non est verbum. Sapientiam autem loquimur inter per-lApud nos autem , qui Christi & Α- lectos . Et rursum , Formam , ait, habelpostolorum oracula Vocesque tuemur,. A L sanorum verborum, quae a me audisti.iverbum Domini vere & proprio manet Bonum depositum custodi , dc quae almaeternum. Verbi , Inquam, vivum, me audisti per multos tesses, haec com-lquod ex doctorum ore in discipes menda fidelibus hominibus , qui idonei rum transfissum aures mrtius resonat. erunt de alios docere . Quod si Ap lverba inquit, mea , quae posui in stoli, quibus λrmis sacramenta essentiore tuo , non recedent de ore se- conficienda , quibusve ritibus admini-Immis tui amodo, dc usque m sempiter. stranda, aliaque id genus religionis si inum. Creta, passim vulgo tradidissent , quid Adde , quod ad confutandos haere.. Hrsset aliud, quam adversiis Christi l ilicos major vis in traditione, quam in h 'φ' o. rem sanctum dare canibus , de inter scriptura est. Egesippus apud Eusebium

Dorcos spargere margaritas λ Imo Verolrefert, virginem mundam de Immac

quid esset aliud , quam omnia myste-ltatam ecclesiam perinanose, done di-ria Christianae religionis abolere λ Neciscipuli Domni extiteriint , corrupi enim mysterium est , quod ad popula-iribus veritatis, si qui mrte suerunt, in M..

res aures effertur. Haec itaque primatoccultis terrae hiatibus distes centibus . primui ita.

ratio est , cur Apostoli quaedam sine in vero omnis illa aetas , quae a D scripto traderent . Nempe ne aut abimino susceperat vivae Vocis auditum, que lam i ethnicis lacra nostra irriderentur, aut de hac duce discessit, tum haereticos , iiiii vulgo etiam fidelium venirent in con- nudato, ut a junt, capite, Apostolicam rect i. e. temptum. Secunda est, quoniam habet veritatem oppugnasse. Et Ignatius apud hi E 'nescio quid latentis energiae viva vox,Ieundem ea maxime ratione docet, hi- ιit: lib. Mec in aures discipuli de metoris ore reticorum vitari contagia , fi diligeria ρ' 'transulsa Rrtius sonat, quemadmodumttius ac tenacius Apostolorum traditio-Vide Hieri Hieronymus ad Paulinam ait. Indi-lnibus inhaereatur. Tertullianus quoque iud alio gnum ergo erat, ut rota Evangeliid lactuc apertius monet , ut adversum

. ctrina , lex est spiritus di vitae , t haereticos magis traditionibus , quam uia e ,Δ. -It uia ubiquς sitam com Acrcturi l lcDPturio diacramm . bcripturae erum

vim nata. M

143쪽

De Traditionibus Apostolicis.

in varios sensus facile trahuntur , tra-l in superficie , sed in medulla r non inditiones non item. Nemo hsrcti cortrmi verborum follis , sed in radice ratio- ut Hilarius ad Constantium Au

pustum tradit, qui se non secundum scripturas predicare ea , quibus bla- Inhemat, mentiatur. Omnes scripturas sine sensu loquuntur. Et Ir .aeus r. lib. I. cap. Heretici , inquit, scripturis nituntur sua dogmata confirmare, ne sine i cste esse videantur. Scd deformant loquia Dei, atque ex figura hominis, vulpis aut ursi figuram reddunt. Hactenus ille . Faciunt porro herctici , quod patrem sutim fecille vident , ut Vincentitis Lirinensis eleganter ait, Nauctoris sui callida machinamenta sectantur . Nam quid ille non saci ci misellis hominibus , qui ipsuin Dominum maiestatis scripturarum telli moniis appetivit λ Si filius , inquit , Dei es ,

mitte te deorsinn: Scriptum est enuia, dic. Ita , quodcunque dorma haereti-ctas proserat, stati in alt, Fcriptum ellcmm , & non unum , scd mille test:-monia, mille excmpla parat de Lege,

de Psalmis , de Apostolis , de Prophetis , quibus novo more interpretat: s , sententiam silam approbare conatur . Quorsum iis c tam longo sermone repetita Nempe, ut intclligas non modo adversum heroicos plus habere traditionem , quam scripturam virium. sed etiam omnem scrn .e cum haereticis disputationein ad traditiones a majoribus acceptas este reserendam. Nam cum utrique & cathoirci, S: heretici pro sua sententia quisque sacras literas reserant, In sensu & interpretatione discrimen cst. Quis autem verus ac legitimus scripturo lentus habendus fit, nisi ecclesiae traditione cognosci certo I emici. non potest . Quemadmodum & paulo ante docuimus , & 7. lib. stimus multis , magnisque argumentis demonstraturi . Atque hinc patet causa gravissima, cur traditiones Apostolico fuerint necessarie . Sensus enim scriptat rarum Apostolicarum non erat ab Apostolis scripturis aliis explicandus, nisi ipsi in Opera sua ederent commentarios, quod a viris pravis limis semper ahemuniuit. Intelligentiam ergo scripturae sacrae discipulis suis viva voce tradiderunt: ut illud Deus omni tempore in suis ecclesiis impleret, Dabo legem meam in visceribus eorum . Lex siquidem Euangelica , ut Hieronymus in commenta r. ad Galatas scripsit eleganti illinc ,

non in scripturis est , sed in Icnsu; non

ad Gal. I.

nis. Ex quo magis emergit, per huju- tuo, o rii cemodi traditiones, ecclesiasticos or-

dines suo quenque loco divinitus con tineri: dum & majores, qui regni celorum claves habent, sacrosancta scripturae sacre mi steria , quibus quoque& tempore , & loco dignum visum

fuerit , aperiunt : de minores ab ccclesiae maristris libri clausi sacramenta percipiunt . Alioqui nulli cficiat ecclesiae doctores , scd qui is , quamlibet picbejus, 5 rudis , earum per se

rerum sine praeceptore quaereret intculigentiam, quas Apostolorum interpretatione , N literis obvias expositatque haberet . Nunc autem traditiones postolicae non quibuslibet commendatae IIunt , sed juxta Paulum , sapienti- 2 Tim t.bus prudentibus , fidclibus quoque, ac religiosis depositi lacramenti cuit dibus , qui ctiam idonei sint & alios

doccre . Qua de re Dronysius Timotheum diligentius admonet , ne sancta in Wrlxst, anctorum ciserat , ea pastim rudibus η'ς ς 'exponens , scd sanctis solis sacrarum rerum miciligentias secretius pandat . Ob hanc cium caiisam primos illos nOltros duces necessario silmina , & si persubstantialia partim scriptis, partim

non sciiptis institutionibus, juxta quod sacrae definiunt leges, tradidisse. Quid

quod , ut Cicero ait, suavius mores in republica traditione seruntur λ ne si scripto sanciantur omnia , S: molesta illa fiant , & legum , ac doctrinae codex sua mole & magnitudine terreat. Quid λ quod hac via , vel maxime ec clesie commendatur auctoritas : quam ut sponsae charisii me , Christus tantopere commendavit Cum enim sponsiliit non verba modo , sed sensum etiaam in corde servat: vere, quod Apostolus dixit, columna est & firmamentum veritatis . Et equum erat, ut aliquis quasi lydius Lipis in manu ecclesiae relinqueretur, quo falsas, verasque ctrinas exploraret e verumque Itein

scripture sensiim a salso discerneret . Sed de causis hactenus. Nunc fundamentum illud confirmanis dum est, ostendendumque Apostolos Euangelii doctrinam partim scripto , par tim etiam verbo tradidisse . Cujus rei primum testes sunt Dionysius lib. de ecclesiast. hierar. cap. r. Clemens Alexandrinus in lib. de pasch. apud Eusebium lib. o. eccles. his h. cap. II. Et in l. suom. I. ia

144쪽

Liber Tertius. Cap. IV

r. Se s. Origenes homil. s. in Numer. Papias apud Eusebium lib. 6. Ecclesiast.

luit. cap. 39. Egesippus , eodem Eus bio auctore, li. . cccl. hist. cap. 8. Ignatius, eodem Eusebio relerente, lib. 3. cap. δ6. Irenaeus lib. 3. cap. 3. dc . quem etiam Eulerius retulit , lib. 4. ec. cles. hist. cap. I . dc lib. s. cap. 6 &xo. Tertullianus in libro de coronae militi v . Cyprianus de ablutione pedum. Epiphanius de haeresibus cum alias saepe, tum ibi maxime , ubi Arianorum, R Apc stolicorum dogmata coarguit . Hieronymus adversiim Luciferianos , Nigustinus lib. 1. de Bapt. contra D natistas cap. I. de lib. a. cap. 24. & lib. s. cap. 23. & 26. Damaicenus lib. q. cap. I.&i . Basilius lib. de Spiritu lancto,cί p. 27. & 29. Refert autem ex his u- mim, & item alterum Gratianus II. distinct. cap. ecclesiasticarum, & II. distin. cap. Illa autem. Potest igitur muc- quam verum elle, quod sit huic talium virorum choro contrarium ὸ Sed si tanta nubes testium haereticorum corda non movet, vel divinis testimoniis moveantur. Quanquam quod uno eodemque consensit tot , tantique viri testati

sunt , id non humanum , scd divinum

est. At suppetunt etiam scripturo divine preclara testimonia : State , inquit Paulus . & tenete traditiones , quas

accepistis, sive per epistolas, sive per

sermonem . Et rursum : Laudo autem vos fratres , quod, sicut tradidi vobis, precepta mea tenetis . Et eodem cap. postea : Ego accepi a Domino, quod Stradidi vobis. Et paulo post: aetera, cum venero, disponam. Atque ad Timotheum : Formam habe lanorum verborum, ait, quae a me audisti: bonum

depositum custodi. Et deinceps : Quo audisti a me per multos testex , haec commenda fidelibus hominibus, qui idonei erunt & alios docere . Ac Joannes in epist. 1. Plura , inquit, habens vobis scribere, nolui per chartam, &atramcntum e spere, enim me futurum

apud vos , de ore ad os loqui . Quid multa Duas Petri epistolas habemus,& credimus mutum annis septem Antiochis sedisse , elinguem Romae anni SVigintiquinque λ Num nihil aliud verbo docuit , quam quod epistolis duabus scriptum reliquit Quid, Andreas , Thomas , Bartholomaeus, Philippus, nonne fine scriptura solo intercurrente vcrbo ecclesias sibi destinatas de fundarunt in fide , di in religione covian runt

Consentiamus igitur, quod negari non potest, fidei doctrinam noli scripto totam , sed ex parte verbo ab Apostolis esse traditam CAP. IU.

Ubi se nntur viae ad traditiones Christi, o sepostolorum investandas.

Is igitur cognitis , restat illud e plicandum , ubi totius orationis

cardo Vcrlatur , quonam modo The

logo constare postit , hoc aut illud dogma ab Apostolis esse traditum . Verbi causa ponamus aliqua, quae pateant latius . Si in quaestionem Veniat , Num minores Ordines, Iejunium quadrage simae, Bapti sina parvulorum , Imaginum venerationem, bymbolum filici, ex traditione Apostolorum habeamus: id nunc explicandum esse dicimus, anne sit via aliqua plana dc expedita , qua ad ce tam earum rerum intelligentiam valeat perveniri. Non enim sumus ii, qui Phaciscorum instar traii: tiones nostras volimus quasi divinas de Apostolicas venditare , scd ubiquc gentium cupimus, ut vera a falsis, ita ub humanis divina secemere : eo vero in loco maxime , ubi de dogmatis fidei Catholicae agiatur. Quo in loco quidem rerum illius. modi permixta confusio perniciosissima est . Sunt igitur viae quatuor apertae, quas si sequamur , traditionibus Ap stolorum vestigandis minime aberrabia

mus .

Prima via ab Aligustino aperitur cum aliis locis, tum lib. . coliti a Donatist. in hec verba: Quod uni ersa tenete clesia , nec conciliis institutum, sed se per retentum est, non nisi auctoritate Apostolica traditum rectissimc creditur. Est autem ratio hujus in promptu . Sic nim consuetudinis cujusquam diu in tota ecclesia observatae originem & principium , nec ad summos Pontifices , nec ad concilia e prscoporum referre possimus a sed ea consuetudo ad Apostol

rum usque tempora retro trahitur, conficitur plane illam ab Apostolas estes r fectam. Ut si in dubium vocetur , An minores Ordines , subdiaconatus , lectoratus , Sc caeteri , ex Apostolorum traditione in ecclesia sint, hunc in m dum pervcstigabitur. Si horum ordinum initium vel a Damaso sit , vel a symmacho, vel ab ullo alio seu Pontifice, kin

Cay. Ma

145쪽

P. Fosel, deteri mrib. Forte arate haec tempo m

ita Conen o , eerte Apostolorum tra- nasticam proseronm , filii

ditio non fuit. Sin ante quemcunque Pontificem, ante quodcunque etiam com

Eilium , mentio hujus rei apud priores habetur , donec ad Apostolorum tem- Iora perventum est: tunc demum intelia igimus, minores Ordines ex Apostolica traditione suisse, ut Sc re verae fuerunt . Quoniam non posteriores modo, sed Ignatius enish. g. ad Antioch. Di nys. 3. cap. eccles. hierar. Clem. in epist. ad univers. Anactet. in decretis suis, ejus rei tanquam in ecclesia jam acceptae meminerunt. Eadem quoque rati

ne docebis, Jejunii legem traditionis

Apostolicae fuisse : Cujus videlicet mentionem fecisse constat August. ad Casulanum epist. 86. 3c ad Ianuar. epist. IR& I I9. Hieron. ad Laetam de instituti ne filiae, & lib. D. advers. Jovinianum, di in Esaiam cap. 38. Am OL s erm. 1 F.& 38. Chrysost. ad popul. Antioch. ho. t. dc I6. Basl. cum . in aliis concionius , tum in ejus initio , quam in ebriosos habuit , & in posteriore de jejunio . Concal. Nicam. referturque I 8. dist. cap. Habeatur . Concit. Laodic. multis .capitibus. Soaomenum hist. tri-Part. lib. I. cap. Io. Origenem hom. Io. In Levit. Irenaeum apua Eusebium ecclesiast. histor. lib. s. cap. 14. Telesphorum in epist. ad universos, qui I iunii nostri auctor falso a quibusdam existimatur . Quoniam Ignatius in epist . ad Philip. ejus rei prior meminit:

atque habemus etiam canonem Apostol. 68. probatum eriain a. Trusa. Sy

obrem vere ac jure Theophil. Alexan. lib. Paschali r. dc 3. non solum legem jejunii a maioribus traditam esse pre- scribit, sed affirmat fuisse evangelicam traditionem . Et Epiphanius haeresi go. ubi doctrinam ecciesiae docet, de fidem , quae traditione ecclesiastica servaturi, cum meminat jejunii quadrage-smae, tum dixit aperte Apostolos tr didisse IeJunia o. dc 6. seriae . Atque Leo Papa in concione de Petecost. c jus initium, Plenissime, Jejunium quatuor temporum Hinitatis ab Apost lis dicit esse instatutum. Hieron. autem ad Mareellam adversus Μontanum non obscure tradit, quadragesimam nos le-cundam traditionem Apostolorum Jejunare . Quod vero in hoc exemplo. secimus , id facere per multa postumus: de hac eadem ratione parvulorum ba-misma, consesrationem Virginum, .--

templis, cereosque lucentes, imaginum venerationem, & alia Id genus multa, ab Apostolis tradita comprobare . S

ne quod in moribus diximus, idem tu fidei dogmate servandum est, si unu quodlibet novum esse haeretici calumniaenrur. Hujus rei illustre exemplum h. bes apud Eusebium lib. ecclesiast. histor. s. cap. est. Sed noS pergamus ad

reliqua.

Secunda itaque via huic proxima, di ea quidem expeditior, est : Si quod L dei dogma patres ab initio secundum

suorum temporum successionem conco dissime tenuerunt , hujusque contraruum ut haereticum refutarunt , quod i

men e sacris literis non habetur, id nimirum ber Apostolicam traditionem habet ecclefia . Exempla sunt , Perpetua B. Mariae Virginitas , Descensus Christi ad inferos , ut animam Adae & reliquorum patrum, qui ibi tenebantur, em . red, Certus euangeliorum numerus, iacaetera id genus , quae , ne lonrum i

clam . non sunt annumeranda . Omnia

siquidem fidei dogmata ab Apostolis accepit ecclesia. vil scripto , vel verbo. Quoniam ii ministri fuere sermonis .

nec ullas in fide novas revelationes e Vesia habet r sed eas servat, quaS Ar

postoli per Spiritum sanctum fideli po

pulo reliquerunt, quemadmodum postealumus demonstraturi.

Tertia via: Si quicquam est nunc in ecclesia communi fidelium consensione probatum, quod tamen humana potestas efficere non potuit , id ex Apostolorum traditione necessario derivatum est.

Ut vota disses vere , dc remittere jur,

menta , non erat humanae potestatis z. Tum quia jure naturae vota nuncupata Deo reddere, de juramenta servare t nemur : humana vero facultas ea, quae jure naturae debita , Sc constituta- sunt, condonare , ac tollere non potest : ut

Gratianus r3: distinct. statim a priu-cipio uocet: Tum etiam , quia in his , quae. superiori ex conventione debet tur, inferioris potestas nulla est.. E demque est ratio de matrimonii ratidiremptione per monasticum sesenne v tum . Cum enim matrimonium etiam non consummatum ante Euangelicam

legem Jure esset naturae indissolubile , nec esset in republica humana lacubias ulla hujusmodi matrimonii dirime di , consequens fit, hunc ecclesiae morem

ex civisu, dc. Mostolorum instituto

146쪽

L1ber Tervus. C. R. IV. Ascendisse . Nec enim credi potest , Ecclesiam Dei aliquam sibi potestatem

generaliter usurpasse in his , quae ad uS natui ae pertinerent, nisi quam Christo 3e Apostolis tradentibus accepIsset. Iam enim hic error esset gravas m moribus , in quibus ecclesiam errare non posse, suo loco ostendemus . Nec me De eone. clam est, quod Alexander Tertius alb

P ter in postremo illo exemplo docere

Videatur . Cum enim Illi esset oriectum , non posse per solenne retigi nis votum matrimonium dirui I, quoniam scriptum esset et Quod Deus conia junxit , homo non separet; respondit, hoc scripturae testimonium de matrimonio consummato este interpietandum . Quo videlicet responso significavit, matrimonium ratum , si cqnsutammatum non esset, licet e humanitus leparari. Uerum, ut omittam , quod verba illa Adae, Hoc nunc os ex Ossibus meis , & caro de carne mea , dcc. equibus Dominus collegit, quod conJunxisset Deus, id hominem separare nec debere, nec vero posse , eo tempore

fuiste in Paradiso dicta , quo nondum

erat matrimonium consummatum e utque illud etiam praeteream, quod matrimonii ipse contractus , adeo natura sua firmus ac perpetuus est , ut ne voluntate quidem contrahentium diuolvi Posse, quae tamen hominum conventionibus dirimendis valere solet plurimum : certe Theologis gravissimis semper absurdum vitum est, matrimonium ullum per hominem separari . Quanto ' De trami. gravius Innocentius Τertius aliorsum

Φiauio '' quidem , sed ad hunc etiam locum a posite dixit, non hominem, sed Deum

id solvere, quod summus Pontilax non humana , sea divina auctoritate diuol-Veret . Nimirum quod Dominus Petro di it , Quodcunque solveris silper ter-xam , &c. quousque, & quatenus vel amplificandum esset, vel etiam constringendum, id ab Apostolis ecclesiam accepille consentaneum est : qui eJulmodi res ad ecclesiae gubemaationem necessarias sine dubio tradidere . Atque tradunt nonnulli , Joannem Euangelitri. ἡ jubente Christo a sponsa sua Ei iuvit Hier angelii gratia fuisse sejunctum. Hier nymus certe I. advers. Iovinian. libro Joannem affirmat lc virginem suisse,&maritiun. Τeclam quoque Epiphan. haer. 78. tradit a Paulo nuptiis exsolutam, cum sponsum haberet primarium urbis formosissimum: de virginem sanctam com

tempssse terrena , ut coelestium potens efficeretur . Sed contra Alexandrum dicimus . Nam hoc sorte dicet aliquis. Minime vero gentium . Nec enim st tim Pontifici contrarius est , qui argi mento , quo Catholici urtentur , aliam responsionem parat . De tertia igitur via dictum est satis. Quarta via, eademque & mollior, &tritior . est hujusmodi: Si viri ecclesiastici aliquod dogma, vel unam quamlibet consuetudinem uno ore testenturnos ab Apostolis accepisse, sine dubio

certum argumentum est, ut ita esse crodamus . Ut imagines ab Apostolis esse traditas, Patres in septima Synodo generali, actione sexta dixerunt. Et symbolum fidei , quo vulgus fidem suam profitetur , Ecclesiam Apostolis trade tibiis habuisse, auctores sunt Rufinus in expositione symboli, Hieronymus ad Pammachium de erroribus Joannis Hi rosol. Ambrosius in ser. 38. de jejunio N quadragesima , Cassianus lib. 6. ad Leonem Imperatorem, Isidorus lib. 6.

etymol. cap. I 8. Leo Papa in epist. 8.dc r3. ad Aligustam , Clemens in epistola prima ad Iacobum , si Clemens

tamen illius epistolae auctor est. Sed de his hactenus . Nam plura exempla ponet e longum cillat, nec ad rem, qua in instituimus, necessarium . Satis autem fuerit, quatuor vias demonstrasse, quibus traditionem aliquam esse Apostolicam investigetur.

nonnulli tribuunt.

De variis generibur Traditionum clostolicarum .

A et vero, priusquam hujus loci a

ctoritatem confirmo , illud an in advertendum censeo , praecepta , &instituta Apostolorum esse in duplici

differentia . Quaedam enam temporaria fuere, quorum ratio brevis & ad te pus fuit . Alia suere perpetua, utpote quae causam habuere tempiternam , ut in ecclesia servarentur . Illius generis exempla sunt, de baptismo in nomine Jesu, de abstinentia a sanguine & sus.focato: Hujus autem posterioris exemplum est , de aqua permiscenda cesse ci . Atque etiam alia divisio est Ap stolicae traditionis. Nam alteras Ap stoli a Christo domino acceperunt, ut Matrimonium , Confirmationem , EX tremam unctionem, esse sacramenta no-

147쪽

vae Ic dis , quae ipse quidem instituit

Christus , stiorem sacramcntoriim primus idemque soliis auctor , sed Apostolis tradidit , Christiano populo ad-niinistranda . Alteras vero traditiones Apostoli ipsi , Spiritu sancto sup gerente , ad ecclesiae utilitatem ediderunt. Ouas tamen ei Christus Dominus, dum in terra dureret, nusquam edidit: Ut quadragesiime jejunium , quod licet Hieronymus in secundum Jonae caput. Ambrosius cone. 36. Chrysostomus hom .i in Gencs. ad Christum auctorem reserre videantur , at revera , ut cquidem sentio , Apostolicum institutuin suit . Quod Christo tamen aflignatur , vel

quia ad Christi jejunantis exemplum ab Apostolis institutum est , vel quia Apostolica edicta Christi esse censentur, qui per Apostolos Ecclesiae loque-hatur , atque adeo per Spiritum Sanctum Apostolis, Juxta illud , quod Joannis Ιε. cap. scriptum est : Adhuc multa habeo vobis dicere, sed non potestis potetare modo. Cum aut in venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos Onancm veritatem: non ennia Ioquetura scinctipso . sed quaecunque auda et , IOnuctur, quia de meo accipiet, & an-nniatiabit vobis . Et Apost cum quod rim de suo consilium dedisset : Puto autem, ait, quod & ego spiratum Deii abeam . Et mrsum : An experimentiim cius quaeritis, qui in me loquitur Christus 3 In his autem traditionum ge-ncribus illa cadem consideranda sunt cuidem, quae in superiore libro de scripturae etiam legibus admonuimus : sed di scrimen illud maxime , quod de scri-nturarum praeceptis abi polatum, transferri istic ad tradit ones debet. Extraditionum qu 'pe Vinculo, quas a Christo acceptas Apostoli fidelibus servandis reliqui re, ecclesia fideles extincrenon potest , nec illas contraria aliqua consuetudine abolere . Si enim , exem-oli causa, materias & formas sacramentorum Confirmationis. Ordinis , Extremae umstionis a Christo Apostoli , nos ab Apostolis ac copimus: si ad eundem

quoque modum matrimonia non cCn siimmata, per solennem castitatis pro-

sessionem dirimi, consili rata vero per conversioncm ad fidem , conjuge infideli discedente , Christus Dominus δε- postolis , illis nobis edixerunt , In li: stanquam in divinis institutis ccclesia nihil habet potcstatis. In quem sensum explicanda sunt duo

De Traditionibus Apostolicis.

' Π illa capita , sunt quidam , Si, Contra statuta , a . quaest. I. Nec hujus in. di

traditiones possitiat per contrariam c n.-

suctudinem antiquari : sed tali advel faeconsuetudini jure objiciuntur, cap. V ritate , di cap. Si consiletudinem , de cap. Frustra , 8. distinetione . In aliis vero , quae videlicet Apostoli constituerunt tanquam ecclesiae pastorcs, poterit quidcm sit minus Ponti ex , ut in ceteris Ecclcsic legibus di: pensare, sic enim schola loquitur , poteritque item contrarius populi mos instituta huius gcneris abrogare. Ut trina immersio, quam cx Apostolica traditione in Baptismi sacramento ecclesiam habuisse,

Canon Apostolorum 49. Ostendit , per De eon sit . contrariam consuetudinem abolita est. - u εFjusdem quoque ordinis est Quadrage simae jejunium , ac poenae rursum ab Aiapostolis pro criminibus praefinitae , quae 81. distinctione, ca Pite Presbyter . cx Concilio Gangrensi reseruntur. Ad hoc penus illud reiertur , quod ex Anacieti prima cpistola haretici urgere so-

'ent, Ieracta consecratione Omnes communicent , qui noluerint Ecclesiasticis carere liminibus : sic enim Ap stoli statiterunt. Quanqua in de ministris , qui Episcopo sacrificanti in diebus solennioribus in scrviebanit , An cletus loquitur. Quare inde colligi non potcit , omnes eos , qui missae intererant, oportere etiam tunc cominimionem Eucharistiae sumere , in his praesertim diebus , qui solenniores non essent : Scit ut antiquo more , Apostol rumque instituto, communio totius etiam popini a principio statim nascentis ecclesiae exigeretur , aetate tamen Chrysostomi praeceptum relaxatum esse constat , & communionem astantium voluntati permisiam , ad quam eos Diaconus alta voce invitabat, non cogebat. Haec enim re alia hujusmodi, tametsi ab Apostolis tradita sunt , non sirint tamen ita fixa , ut moveri non qu cant: cum Christi ipsiuς praecepta S instituta, quemadmodum diximus, adeo

stabilia rataque sint , ut convelli nullius hominis auctoritate liceat . Cujus ratio loco superiore reddita, seu stra hic a nobis restimeretur . Atque illud de institutis ad gubcrnationcna populi pertinentibus intelli i volo. Nam dogmata fidei sive Christus ipse per se Ap stolis revelarit, seu spiritus sanctus post Christi ascensionem in coelum , mutari non possunt: sed suma h:ec in veritate

148쪽

Liber Tertius manent, perinde atque illa, quae Christi sunt ore prodita. C A P. H.

De sirinitate Ur eertitudine Traditionum 6solicarum.

OUilius rebus expositis , non erit difficile ostendere , id quod in

hac parte maxime quaeritur , ex Christi & Apostolorum traditionibus certissma possc argumenta elici, & ad ecclesiae consuetudines , & ad fidei dogmata comprobanda. Si enim Apostolus Paulus ecclesiae consuetudinem Corintiuis contenti Osis opponit , cur nos itidem ecclesiae morem ab Apostolis utque receptum, totque saecul tum ii su ac gentium consensione Pr batum , non opponemus haereticis, cum a nobis scripturam in cujusque rei confirmationem csflagitant λ Certe Paulus, cum S per scripturas, & per naturae rationem satis dixisχ videretur ad ejus rei fidem facicndam, quam Corinthiis persuasain elle cupiebat ;considerans tamen inter Corintlitos s re qiiosdam , qui ilhulinodi sorte &testimoniis & rationibus rcpugnarent: non aliud potius argumentum ad causam evincendam habuit, quam si eos

ad ecclcsiae morem revocaret. Si quis, ait, videtur contentiolus csic, nos talem consuetudinem non habemus, nec

Ecclesiae Dei . Quod dicit , tale est:

Si quis adeo eu durus & pertinax, ut argumentis positis non adducatur , sed adhuc contendat, si x minam aperto capite orare oportere, hunc ego non aliter refello, quam quod ecclesiae Dei talem consuctudinem non habent. Tanta vis in traditione est , ut quos nec

scripturae, nec naturae ratio na vi siet,

eos Paulus existimarit , Ecclesiarum more & instituto refellendos . In priore rursum ad Timoth. epistola, Si quis, ait, allicr docet, dc non acquiescit sanis sermonibus . Non dicit, Scripturis .. Et ad Galat. Si quis, inquit, vobis euangelizaverit praeter id, quod accepistis , anathema sit . Quibus ex locis recte Origenes in commentariis epistolae ad Titum definit. haereticum eum , qui se Christo credere profitetur , & aliud de veritate fidei Christianae credit , quam habeat traditio ecclesiastica .. Et lib. I. Pcriar. Sicut multis, inquit , apud Graecos di Bar- . C. sput VI. o Ibaros pollicentibus veritatem , desii vimus apud omnes eam quaerere,qui camfalsis opinionibus asserebant, postquam credidimus filium Dei csse Cluillum , de ab ipso hanc disccudam elle pe lita si sumus : ita cum multi sint, qui se putant scire quae Christi simi , de nonnulli corum diversa a prioribus sciatiant, servetur vero ccclcsiastica praedicatio per succcstionis ordinem ab Apostolis tradita, & usque ad praesens in Ecclesiis permanens : illa sola credenda est v critas , quae in nullo ab Ecclesiastica traditione discordat. Ha- 'enus Origenes . Ignatius quo Quein epistola ad Heronem, Omnis, ait, qui dixerit praeter ea , quae traditas lint , tametsi fide dignus sit, tametsi j clunet , tametsi virginitatem struct , tametsi signa faciat , tametsi prophetet , lupus tibi appareat. Si igitur anathema , haereticus , & lupus habendus est , qui ecclesiasticae traditioni repugnat, ex illa prosecto certissima argumentatio promitur, ad fidei dogmata& ecclesiae moros comprobandum . Praeterea auctores gravissimi aperte

confirmant, hujusino di instituta etiam sine huc ris accepta eandem vim habere , ac si scripta ab Apostolis suissent. Irenaeus lib. 3. advers. haereses, cap. . N lib. 4. cap. 43. Tertuli. item , quamvis ipsc postea ab ecclesiae traditione discosterit, in lib. tamen de corona militis eandem sentcntiam habet. Cu)us verba licet in praesentia referre: ncc enim soluin quid sentiat , tradit , sed cur etiam sentiat . Antiquas , in quit , Observationes ecclesiae , si nullat criptura determinavit, certe consuetudo corroboravit, quae sine dubio de traditione manavit. Et statim cum quarundam traditionum meminisset , quarum in scripturas mentio nulla est, Iliarura , ait, de aliarum disciplinarum

si expostulas letem , nulla tibi legis

traditio praetendetur. Aivstrix est comsuetudo , confirmatrix cst , . & fidei observatrix, idonea est testis traditi

nis veteris . Consiletudo autem et Iam

in civilibus rebus pro lege suscipitur:.

nec differt, scriptura, an ratione con sistat. Hactenus Tertullianus. Ac Praeclare ille quidem : Quoniam si legem

ratio commendat e mos, qui ratione

constet, non minus, quam Iex habet

commendari .. Dist. I. capi consuetudo.

Basilius insuper , in libro de Spiritu

Iancto, cap. 27. ac magno quidem a se

149쪽

mogumento eandem rem confirmat, inquiens : Dogmata quae in ecclesia praedicantur , quae iam habemus e doctrina scripto prodita , quaedam rursus ex Apostolorum traditione in mysterio occulto reccpimus . Quorum utraque parem vim habent ad pietatem . Nec in his quisquam contradicit, qui fane vel tenuiter opertus est. Nam si consiletudines , quae scripto proditae non sunt, tanquam non multum habentes momenti , conemur rejicere , &ea damnabimus, qnae in Evangelio ne cessaria ad salutem habentur: imo pintius ipsa in fidei praedicationem ad nudum nomen contrahemus . Hactenus Baslius. Cujus ratio, si auctorita,n Eligitur , certissimam rei hujus faciet fidem. Cum enim scripturas .las ecclesiae auctoritate recipiamus, nec cer' tiore argumento Euangelium Matthaei nomure inscriptum ipsi iix vere esie probemus , quam quod sic a patribus

accepimus ; simili profecto ratione ex reliquis institutis , quae vidclicci ab Apostolis retinemus, firma argumenta derivat, imus . Quod si quis novum librum sacrum ingerat, quem PatreSn stri minime receperunt , ut Basilides, qui prophetas sibi nuncupavit atque constituit , is non alio certiore argumento reselli potest , quam traditione malorum: ut secundo iam libro latius expircatum cst . Sic quippe apud Eu-leb. libr. 6. cap. Io. Euangelium no

mine Petri ab haereticis prolatum, Serapion gravissime exclusit . Atque, ut Basilius idem argumentatur, etiam

in reipubl. judicii, ubi scripturae deeit

instrumenturn , testibus habetur fides. Et sicut in rebus humanis oculatos te stes , ita in fide auritos accipimus , quia fides ex auditu est . Esset autem

ridicula respublica , quae in Judiciis

scripto omnia , nihil sine scripto probaret . Scripturas entin propter lit grolbs facimus . Alioqui boni viri sq-lo verbo. in veritate & ossicio conti

nentur.

Praeterea , multa ad Christianos m res & doctrinam pertinent, quae e sacris literis non habentur, ut ante nO- his constitutum est: stultum ergo suerit in omnibus sci 3pturam postulare . Traditionc itaque opus aliquando est ad fidei dogmata comprobanda. Rur sus , cum traditiones non scriptas , Polycarpus, Wrtullianus, Deneus, Marcioni ac Valentino et Epiphamus Mes-

ne Traditionibus Apostolicrschisedechianis, ApostoIicis, Aerianis r

Hieronymus Uigilantio , Augustinus Donatistis: denique ut in summa dicam ) omnes sancti adversariis Catholicae fidei fidenter objecerint, earum pie vi, perinde ac si sitissent scriptae, haereses sui quisque temporis deturbaverint : certe non minori emcacia per huiusmodi traditiones nos haereticorum , qui aut nunc sunt , aut etiam sunt futuri, quaecunque dogmata resci-lere ac deturbstre poterimus . Absum dii lina una quippe fuerit , ut Hierondimus adverIus Vigilantium colligit , unum Lutherum, aut Oecolampadium in ecclesiae angulo obloquentem audire, universos autem majores nostros usque ab Apostolis contemnere. Quorum traditiones si negligamus, dissicile dictu est , quantum rcligio detria menti sit latura , quemadmodum distina. II. cap. Ecclesiasticarum , dicitur . Qualis enim rerum omnium facies erit , qualis praesertim erga Deum pictas, cultus, caeremoniae , non in ecclesia dico , cujus Sc mysteria, Sc sacramenta maxima ex parte traditione constant, sed in una qualibet republica, vel mediocriter institutas si mores illi , qui a principio statnn cum rep. adoleverunt , contemnantur , label ctentur, evertantur λLongrores hoc loco sumiis , quam necesse est . Quis en In est , cui non perspicua sint illa quae pluribus verbis a quibusdam commemorantur Coi memoratur ab his Aligustiniis in opistola ad Januarium, &. in altera quo

que ad Casillanum, in qui biis scripsit insolentissimae insaniae esse disputare ,

an eJusimodi conlitetudines servandae sint: nec minus esse eos coercendos, DIst. v. ea qui has contempserint , quamvis hu- iuburebia manae aliquae aliarum unt , quam si divinas leges praevaricarentur. Conan o. molare & alios auctores pollii mus , sed utemur in re non dubia testibiis non necessariis . Paulus enim unus a

unde rei hujus facit fidem in a. ad

Thes. epistola, cap. 2. Inquiens : Tc ne te traditiones , quas accepistis sive per epistolam , sive per sermonem .Parem ergo vim habent Apostolica dogmata , pariterque retinenda sunt , sive scripto, seu verim ad ecclcsam pervcnerint, ut D. Basilius in I. de Spirisancto cap. 29. ex hoc ipso Apostolite Ilimonio argumentatur-. Quin Ap

stolus ipse ad Hebraeos , dc ex lar,

150쪽

Liber Tertisu , Cap. o r. musis , & ex traditione argumentatus I scipit, ac veneraturcii , quemadmodum Chlyuoilomus homilia 18. in Epistola ad Hae breos ad-

monuit . . . . . .

Ex quibus omnibus , multisque aliis perspicuum est , qui trad: tiones contempserant, eos tanquam h freticos jure ac merito ab ecclesia fuisse semper cxplosos : Ita enim haeretici illi sunt habiti , qui solemnia quadragesimae je-ruma ab Apostolis accepta pro nihilo habuere, ut apud Augustinum de h.er. cap. dc apud Concit. Grangrens. in epist. ad Episcopos Armeniae videre licet . Ita qui distinctionem Episco- .pi & Presbyteri negarunt, etiam hili aescos sunt damnati: ut apud Augustinum eodem lib. dc cap. di apud Epi- .Phanium lib. 3. cap. 7s. & apud Concilium Constantiente reperies: Ita breviter , sive V viciessistas , sive Luther, nos , sive alias quascunque antiquiores . pestes non minus exhorruit Ecclesia in eo , quod huiusmodi traditiones infi-l gilmenta ea tandem diluamus, quae ca- Et postemiis: Si quis autem traditiones praedictas sciens& prudens contempsistat, anathema sit. Ne plura . Referri cium decet ad ea, quae capite tertio potui fundamenta, ex quibus, ut nihil aliud adJiceremus, id ipsum , quod hoc nunc capite persequ. mur, satis exploratum elici . Uerum ut singula persequi, est operis infiniti : ita quaedam explicare fusius , est nocessarium . Nec tamen quae huic loco explicando dedimus , nimis multa videri debent . Quo enim huic loco vis ab haercticis ma)or insertur, conobis maais elaborandum crat , ut is quam diligentistitiae & explicaretur, muniretur . Atque quemadmodum sa-pra diximus , ex decem partibus , in quas loci Theologici naturam, vimque divisimus , secunda haec , quae in I raditione consistit, maxime Theologiam,& fidem attingit . Et res tanta Paucis absolvenda non erat . Sed jam a ciati sunt , quam in eo , quod scripta

dormata reJecerunt. Inde adeo venit, ut scptuna synodus generalis action. . doctrinam nostre orationi maxime consentaneam ediderit in hec erba : Fatemur nos Ecclesiasticas traditiones sive scripto, sive consuetudine valentes retinere veste, quarum de numero est imaginum cristi ratio . Catholice igitur Ecclesie traditionem observantes , de-hnimus sanctas imagines venerandas . Qui ergo ausi fuerint aliud sentire, aut more impiorum haereticorum Ec-cjesiasticas traditiones contaminare, sEpiscopi fuerint, deponuntor: si Iaici, communione privantor . Et in fine ejusdem sessionis: Si quis , ajunt patreS, traditiones Ecclesie sive scripto , seu

consuetudine valentes non curaverit :anathema . Et Concilium Τridentinum cestione 4. idem definit his verbis: Sacrosancta Tridcntina Synodus prospiciens veritatem Euangelii salutarem, &morum doctrinam contineri in libris 1criptis , & sine scripto traditionibus ipsius Christi , quae ab Apostolis acceptae, aut ab ipsis Apostolis Spiritu lancto dictante quasi per manus traditae, ad nos utque pervenerunt: traditiones ipsas tum ad fidem , tum ad mores

Pertinentes , tanquam vel ore tenus a

Christo , vel a Spiritu sancto dictatas, di continua succestione in Ecclesia catholica conservatas, pari pietatis ame-cili, ac xcvcrentia cuui labris sacris sit-lnomlnis scientiae pite primo adversum traditiones oppo-

In quo refelluntur argumeλta

Captiis primi.

I Llud vero argumentum, quod est 'aprincipio positum , non est d1 mcile resutare . Ridiculum cst enim credere, Apostolicas traditiones non eadem fide ac dili entia pos e in fidolium cordibus astervari, ac si in papyro scriberentur . Nam .nec 1cliptura Spiritus Dei vivi facilius qua in atramenti lictetur , di sunt pleraeque traditiones, quas more & ulli facillime videas retineri . Quod si Christi providentia ecclesiae Christianae decst , tum

vero nec traditiones astera alas ego defendo, nec certam scripturae auctoritatem. Utraque enim juxta res sine Dei procurationc non constat, quam si tollas , neque traditio, nec isti plura vindicatur . Sed si Christo curat Ecclesia sua est, iam non erit ambiguum, quin quemadmodum Euangelium illa in te iii potius , quam in littera custodit , ita & caeteras custodiat traditiones , quas ei Apostoli tantopere commendarunt. O Timothec, inquit Paulus, d positum custodi , devitans prophanas vocum ' novitates , oppositiones falsi Quem locum miror

SEARCH

MENU NAVIGATION