장음표시 사용
221쪽
- De AucZoritate torsit. II:ade quosdam ordines per sedem cibam Apostolicana approbatos, tanquam ecclCliae vel noxios, vel inutiles abolendos csle ita decrevit, ut nullum deinceps ad eorum pio sellionem ad mitterent . Et Coelal totius quintus statum vitamque fratricellorum tuo privilegio confirmavit: quod tamen confirmationis privilegium Joannes XXII. aperte infirmum cile dixit: quod Bonifacius cxcertis rationabilibus causis ea,quSCSlestinus concellerat, viribus penitus evacua siet. Paulus item tertius ordinem,
quem in Italia frater Baptista Cremensis instituit , literis siris proballe dicitur: at nuper & ordo ilic a Vcnetis est edicto publico explosus , dc Baptastae doctrina , cui illius ordinis homines inhaerebant , Romae eth condemnata. Imbccillum itaque eorum argumentum
eth , qui ex hujusmodi privilegiis ,
quae his facile temporibus vel concc-duntur , vel potius extorqvcntur, novas religiones non aliter ac de caesio lapsas excipiendas esse confirmant: eas quoque , quae nullam regulam cx approbatis habent, . nullam vel a suis editam profitentur. Nec ejus generis Pri-vilopia certa sit ni sedis Apostolicae Judicia , quibus scilicet omnes fidei csastringantur . Satis ni erit, si eam habeant auistoritatem, quam epistolae decretales : Quarum nonnullas constat aposterioribus meliore consilio resutatas : quoniam non ex firmo decreto. sed ex pontificum opinione prodierunt. Et quidem ante D. Thomae tempora , adeo restricte & gravate novi ordines admittebantur, ut ex tam gravi angustoque judicio probabile argumentum prudentis consilii sumeretur . Nostro vero hoc seculo tam multae sunt religioncs a pontificibus confirmatae, ut qui eas omnes tueri voluerit tanquam ccclcitae vel utiles vel necessarias ;hic unprudcr. t. ae , ne dicam stultitiae nona1nc jure optuno summisque rationibus arguatur . Sed jam liber de conciliorum auctoritate concludendus eri: Si prius tamen eorum conatum refutemus , qui in huJus loci firmissimam 1 liditatem impetum facere , di incusesonem voluerunt. Conciliorum,
In quo refelluntur argumensaeapitis primo.
PRimum igitur adversariorum aD Resporri
sumentum ex his , quae superi ad I. re libro dicta sunt , prompti sis me r fellitur . Os cnduruis enim . ecclesiae nomen principibus de maioribus soleretribui : de in illis reipublicae sitam esse auctoritatem, quos Spiritus sanctus posuit epit codos regere Ecclesiam Dei. Ast Ac si ecclesia columna est 3c firmamentum veritatis , Apostoli ctiam sunt ecclesiae fundamenta, ut ad Ephes. cap. 1. de Am c. 2I. dicitur, corporis, qu que robur Zc firmitas a capite pendet , quod si tollas , cadat corpus nec ellecst . Episcopi vero populorum capita sunt, & Pctrus ecclesiae caput est; quemadmodum sicquenti libro demon strati ri sumus . At sunt idiotae episcopi . Valentulus olim de sinules imperitiam sanctorum presbyterorum arguerent, non contemplantes , quanto pluris sit idiota religiosus a blasphemo & impudente tophista : quemadmodum Irenaeus ait lib. s. Sabinus quoquc idem objecit concilio Nicaeno , ut lib. x. hist. trip. cap. 8. scribitur. Sed de Apostoli idi tae crant: per quos tamen Deus sapientes huJus nuuadi confudit . Uidete , inquit; vocationem vestram , fratreS, quia non multi sapientes, &c. Sed quae , coi cst.ilia mundi sunt , elegit Deus , ut confunderet sapientes . Non propter sapientiam majorem pastores ecclesiae
firmi in fide Se doctrina sunt , sed
propter peculiarem Christi procurati nem , ne pastoribus de doctoribus vacillantibus populus fluctuet , circumferatur ite omni vento doctrinae . Quid vero, si cancti episcopi non sunt λ An solvendi de ligandi potcstatem amittunt Num pascendi auctoritate carent Super cathedram , inquit , Moysi se Mai haruderunt Scribae & Pharilaei : quodcunque dixerint vobis, facite : secundum autem opera eorum nolite facere. Quoniam vero, cum ab alus plerisque, tum ab August. maxime ostensum & patefactum est, per malos etiam administros Christi radios in ecclesiam fundi : s pervacaneum erit ei nunc argumento pluribus respondere, cui ante per nos abunde responsum est.
Ad id quoque, quod deinceps sequitur, Res R.
222쪽
non est dissicile respondere . Nam sacerdotum veterum acta quidem Christo adversa fuerunt , at sententia hominum alioqui pes imorum non solum Verresima, sed reipubl. etiam utilis smassiit. Quin divinum oraculum milie Joann. Euangelista testatur . Cum enim post longam variamque concilii deliberationcm Caiphas , qui ut summus Pontifex concilio praesidebat , sententiam allam, cui omnes serme consenserunt, dixisset : Expedit nobis, ut unus moriatur homo pro populo , & non tota gens percale mox Euangelista subjecit: Hoc autem a semetipso non duit, sed cum esset pontifex anni illius , prophetavit . Qua ex re fit, ut 8c nostrorum pontificum vita quidem 3c opera contraria forte sint Domino Jesu ; scd eorum judicia , quae videlicet a summo Pontifice comprobata sint , 8e vera erunt, Zc Christianis utilia , ut quae ad populi salutem sint divinitus instituta . Imo adeo a Spiritu sancto erunt ob eam causam, quam ab Euangelista didicimus , quia scilicet ecclesiae Christi pontifices sunt . Ac de secundo argumento satis. Respon. Tertium Vero aret umentum sic refel-
ad a. litur . Nego , nullum Christi pacium
cum ecclesiae sacerdotibus esse . Est e. nim primum cum Petro caeterisque qui illi in pontificatu iccedunt, ut Matth. 6. 8c Luc. 22. videre est . Promisit item Apostolis, corumque proinde successoribus Christus Spiritum veritatis, O ι Joan. I . I . Sc I 6. Pactum quoque V Qq ritatis cum ecclesia initum , ad Ecclesiae tandem pastores de doctorcs rcserendum est. Non enim ecclesiam sitam Deus aliter, quam orbem administrat, ubi infima per media , media per si Prema geruntur , quemadmodum Dionysus admonuit . Pacta vero dc conventa illa vetera longe alia ac nostra sunt. Illa enim temporaria erant, sicut de lex de sacerdotium . Ablatum est quippe a Judaeis regnum , ablata lex, translatum sacerdotium. Sacerdotalis autem Se veritas & auctoritas paulo ante adventum Christi Iabesaetari coeperunt . Nam quod antiquatur, Jc senescit , ac prope interitum est, id debilitetur oportet , atque infirmum fiat . Prophetae igitur ii vel maxime , qui Christi adventui prox-miores fuerunt , identidem hanc legis , veritatis , anctoritatis , sacerdo
tii, sceptrique ruinam Iudaico popinciput Postr. In
lo an nunciabant : Eoriam hac dc re racula si quis ad christi ecclesiam referre , rasi ex parte velit , illa promius ignorat : Tu es sacerdos in aeter num secundum ordinem Melchisedech. Item : Hic est Deus noster in aetemnum , dc in seculum seculi , ipse reget nos in saecula . Item , In milcricordia sempiterna misertus sum tui. Dixit re demptor tuus Dominus : Sicut in di
bus Noe istud mihi est , cui juravi,
ne inducerem aquas ultra super terram : sic juravi, ut non irascar tibi. Montes enim commovebuntur , dc cotiles contremiscent: misericordia autem mea non recedet a te , & fiaedus pacis meae non movebitur . Isaiae S . Diem , Feriam domui Isiael Se domui Η ' , Juda scedus novum, non secundum pactum , quod pepigi cum patribus v stris r quod irritum secerunt, dcc. Et paulo post: Haec dicit Dominus , qui dat lblem in lumine diei : Si desec rint leges istae coram me , tunc de semen Israel deficiet , ut non sit gens
coram me cunctis diebus , 8cc. Item, Ferram ei pactum sempiternum , dc tis Kk Q morem mcum dabo in corde eorum, ut non recedant a me . Item , Per- Eraehr Dcutiam illis foediis pacis , pactum sein-piterniim erit eis : caeteraque in novo
testa inento similia: Regnabit in domo Jacob in aeternum , de regni ejus non
erit finis . Ecce ego vobiscum sum in Matilla ult. nimbus diebus usque in consummati nem seculi. Ego rogabo Patrem, & γ Io η M. lium Paracletum dabit vobis, qui maneat vobiscum in aeternum , spiritum veritatis. Super hanc petram aedificabo Matinio. Ecclesiam meam , de portae inseri non praevalebunt adversus eam . Hic est sanis guis novi dc aeterna testamenti. Reyr liensiones tritur comminationesque illae Prophetarum generales ad tempus Dominicae pasIionis potissimum reserem dae sunt , ut Hieronymus ipse non si, in x
mcl testatur . Quid ergo sibi vult , di ιζί
ciun quae adversum antiquos sacerdotes dicta sunt, ea in nostros torquet o mnia λ Nempe omnia in figura conti gebant illis et scripta sunt autem Pr pter utilitatem nostram . Ea igitur , quae Prophetae in illo populo reprehendunt , ad nos quoque pertinent, scrvato tamen synagogae ecclesiaeque dic crimine , ut illa ad tempus , haec per petua esse intelligatur. Compertum est
autem , sine lege de doctrina . sine sacerdote dc doctore, sine Christo de
223쪽
De Auctoritate Conciliorum spiritu veritatis, ecclesiam nullo posse rum , & locum habebit illud , Puta
modo consistere . Quod quoniam aliis filius hominis veniens inveniet fidem locis abunde satis explicatum est, non luper terram Quod , quemadmodum est stustra hic repetendum . Nam Rilibro superiore diximus , non sic a legi; sacerdotibus conferre ve- telligendum est , quasi nulla tunc e
G Hieraclesia futura sit . nulla Christi fides
teres, scripturarum ignoratio est. Hier 3. EM 23. EZech. 34. secundae ad C
rinth. 3. & 4. Cui autem aliquando veterum dictum est , Super hanc petram aedificabo ecclesiam meam , &portae inseri, &c. Et rursum , Fgo rogavi pro te , ut non deficiat fides tua λ Quibus vero synagogae sacerdo. tibus de pastoribus spiritus veritatis promissus cit , qui cum ipsis in aete
num maneret , & m omni institueret veritate λ Hieronymus itaque nec de sacerdotum concilio loquitur , nec
de omnibus simul ecclesiae palloribus . Ad singulas ecclesias , privatosque &pontifices & sacerdotes , Verba Dr Ihetarum refert , in ecclesiam cathocam, ejusque aut sacerdotium aut veritatem nihil dicito. At vero illud movere quempiam poterit, quod Elaiae 12. cap. scriptum
est: Expellam te de statione tua , &de ministerio tuo deponam te. Et V cabo servum meum EliaΚim , Sc Induam illum tunica tua, & cingulo tuo Consortabo eum , Et potestatem tuam
dabo in manus ejus, & erit quasi pater habitantium Hierusalem, & domui Iuda . Et dabo clavem domus David iiiper humerum ejus , & aperiet , di non eri, qui claudat ; de claudet, di
non erit, qui aperiat . Et figam illum
paxillum in loco fideli , 8c erit in solio domus patris sui , dicia Quae de translatione sacerdotii veteris legis in novum Christa sacerdotium prophetata esse , in dubium vocari non potest . Quod autem sequitur , videtur sensui
nostro esic contrarium . Auferetur paxillus, quil fixus fuerat in loco fideli,
de frangctur , dc cadet : & peribit , quod pependerat in eo, quia Dominus locutus es - Si enim Christus Dominus , qui tanquam paxillus in ecclesia fixiis est, auferatur , dc qui ex eo fide ante pependerant , postea peribunt& cadent , quomodo nos ecclesiae in fide firmitatem perpetuam pollice
Quomodo etiam asserimus , Christum ecclesiae semper pastoribus affuturum LV mn Hoc Hieronymus in commentariis ita solvit, ut ad dies novissimos resera-
nullum mysticum fidelium corpus V nuulus veritatis in eo corpore spiritus tquae omnia sacris ipsis literis advers rentur: sed usu scripturarum, quod in
comparatione aliorum minimum est , nullum esse dicitur In tantum ergo in illis diebus fidelium numerus m nuetur , ut Christus de medio ecclesiae lublatus esse videatur. Sed non , Esai.
volabit a paucis illis ,. qui residui erunt, doctor suus: dabit eo quoque tempore Christus pastores δc doctores, qui dat
eos, donec Occurramus omnes in uni Ephes. 4.
tatem fidei & agnitionis filii Dei , in
virum persectum , . In mensuram aetatis ios splenitudinis Christi Occurremus enim ' Τς nos, qui vivimus , qui relinquimur in adventum Domini , & simul cum D mino erimus . Ecclesia igitur, ejusque species de forma in finem usque sectili
ermanebit, permanebitaue adeo cum
ea Sc Christus de spiritus veritatis , sine quibus constare illa non potest
Atque Hieron us illam Esaiae vat, canationem ad Christum secundum Mnagogen resert . Nam sensum histor, cum & lateralem libro Commentariorum quinto explicuerat . Ex sensu a tem anagogico nullum certum argumentum trahituria Sane vero illud e
iam cons derandum est , Propheticas illas reprehensiones non sic in omnc sejus temporis pastores 8c sacerdotes convertendas , ut nullus intelligatur exceptus . Concionatoribus si quidem hoc permissum est, ut quod plerosque tangit , id ita enuncient, quasi tangat omnes ia Sic aliquando totus ille popu- Σα - - lus ab Esaia reprehenditur , tanquam in eo a planta pedis usque ad verticem capitis non sit inventa sanitas: &tamen idem Propheta viros aliquos justos reIictos esse fatetur, inquiens: Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis seme&c. Sic Helias in omnes invehituT,.
quasi relictus sit solus: at dicit illi dia
vinum responsum: MIiqui mihi septem millia virorum, qui non curvaVemne genua sua Baal. Sed de tertio argumento satis multa diximus . Nam de ex his, quae superiore libro responsa sunt, Pola erat abunde confutari. Ad quartum. vero respondeo primum Resporta con- ad 6.
224쪽
roncssiorum auctoritatem illi testim nio non inniti . Nihil enim de ecclesiae conciliis praefinire videtur eo loco Christus , sed unitatis consensionem commendare , cujus ad impetrandum magna vis est. Quod si propter Inn CCntium , 2 . d. cap. de quibus, &propter synodum s. action. II. &propter *nodum Chalcedonensem in epistola ad Leonem , de synodis locus alle intelligatur, aliter deinde respondere possiimus , quod quemadmodum in nomine principis concilium argregatur , cum ejus auctoritate indicitur,tic synodus eccles astica in Christi nomine cogitur, cum indicente Christo, vel ejus vicario cogitur. Concilia itaque , quae praeter auctoritatem Romani pontificis fiunt, non oportet Christum in medio habeant . Talis autem synodus illa Cypriani suit . Tametsi ne omnes quidem viri rusti , qui in nomine etiam Christi congregantur , quamvis Christum in medio habeant, ad hunc semper emeestum habent , ut veritatem quaestionis propositae decemnere di tenere possint . Sed si fuerit res ad salutem necessaria, hoc fiet illis a patre coelesti , ut vel ab eo, in cujus nomine & auctoritate congregati sint, probentur, si vera dixerint: vel doceantur , si vera non dixerint . Id enim satis est , ut preces illorum exauditae dicantur juxta praescriptum Matthaei testimonium. Illae vero, quae sequuntur , frivolae sunt Calvini calu-nunae et quibus non est operae pretium Iespondere. Nam priori quidem nunc satisfecisse mihi videor , posteriori
autem di in capitis superioris tertia quς- stione, ad postremum argumentum , Mali tertii libri capite ultimo ad quartum respondimus . Sed de quarto argumento hactenus. Respcn. Porro ad quintum responsio ante O-
ad s. culos est ex his, quae dicta sunt. Nam concilium Ariminense invito Liberio papa haereticorum opera coactum suit, ut & in distoria ecclesiastica , & in epist. Damasi ad Africanos episcopos,& in I s. dist. c. Saneta Romana, ex Gelasio refertur . Ephesinum quoque secundum , licet auctore Leone congregatum fuerit , sed Dioscori tum muris, tum favoribus corruptum est ,
pontificis legatis , & quibusdam aliis
honis viris repugnantibus . Ita nusquam fuit confirmatum, sed damnatum Potius a Leone di synodo Chalcedonensi. . Cay. Postr. I sConstantinopolitanum denique illud repugnante ecclesiae pontifice coactum est , reprobatumque postea in T. lymodo generali 367. patrum , qui apud Nicaeam convenerunt . Quo ex loco manifeste refelluntur ii , qui concilii auctoritate retenta , summi pontific1s existimant non esse tenendam . Quid
enim causae est , cur concilium Comstantinopolitanum Primum aso. P trum tanquam unum ex Euangeliis habeatur, hoc autem alterum Constantinopolitanum, ubi multo plures fuerunt
episcopi, habeatur pro nihilo nempe conciliorum robur ab illo est, pro quo rogavit Christus , ne deficeret fides eius , quo stat res suos pollet in fide firmare . Sed de his sequenti libro di
Nunc s extum argumentum diluamus. Respon. In quo non Parva quaestio est, num ad 6. canones Trullani ecclesiasticam habeant auctoritatem. Nam quod habeant, his
argumentis suadetur . Primum , quod Gratianus nomine sextae lynodi hos at .d; st. e. canones perpetuo citaverit , ut patet 16. dist. cap. placuit , di cap. Quo---.niam , & de cons. disi. I. cap. Iaco- dxi
bus , & de cons . dist. a. cap. didicimus , & 27. qu. I. cap. Si quis epit copus. Sexta vero synodus sine dubioecesesae auctoritatem habet, ut paulo post demonstram ri sumus . Trullanos ergo canones catholici probare debe
Deinde id suaderi potest ex Innocent. 3. de aetat. & qualit. Ord. cap. A multis , qui in 6. synodo constit tum esse dicit , ut si quis eorum , qui ad clerum acccdunt, nuptiali jure mi heri volucrit copulari , hoc ante su diaconatus ordinem faciat. Constat v ro hunc esse canonem 6. inter Truti
Praeterea Adrianus papa hos can nes , di synodum , a qua sunt editi , probat & recipit , ut cernere est I 6. dist. cap. Sextam e & de cons dis. 3. cap. Sextam . Non igitur de Trullanis canonibus dubitare catholico I,
Quarto loco id ipsum demonstratur ex T. synodo, act. 3. ubi Tharasius , Ejusdena , inquit , sextae synodi recte dc divine decreta edita , tradi tosque
canones recipio. Et actio. 4. Petrus dist. ro .e. episcopus dixit: Habeo codicem sextae m. . iacrae synodi canones continentem .
225쪽
ros De Auc poritate suis' subiecit: Quae est haec ignoran
tia , qua plerique laborant circa hos canones λ Scandalum enim est dubitare, num sint sextae synodi. Et action. 6. Epiphanius , qui loco synodi respondebat Iconomachis, Sacra, ait, sexta synodus , posteaquam sentcntiam suam de una voluntate Christi sub Constantino pronunciasset , iterum unanimiter omnes divina voluntate post 4. aut . annoS congregati, duos & centum canones edidere. Quod li divina voluntate unanimiter illi canones a patribus sunt editi , probati utique sunt scptimae etiam synodi testimonio . Atque eadem T. synodus , Definierunt , inquit , sextu synodi sancti patres ,
conventum per singulas provincias le- mel in anno fieri. Hunc ergo canonem
di nos renovamus. Auctoritatem ergo
finiendi patres illi habuerunt , di si
sancti fuerunt , ut hic dicitur, nihil
sibi usurparunt contra ecclesiae regulas. At si praeter lantentiam Rom. Ponti.
ficis coaetum illud concilium est , adversum ecclesiasticas regulas coactii messe constat: habet igitur Trullana haec synodus solidam auctoritatem , si septimae synodo credimus . Accedit his, quod 7. synodus, ach. s. & 6. Nic laus in epist. ad Michaelem Imperat. concit. Florentinum sess. s. horum canonum auctoritate utuntur.
Sed mihi rem hanc diligentius consideranti contraria opinio & probabilior, & gravior videri solet. Cujus
sententiae auctores habeo Anastas. apostolicae sedis bibliothecarium in prooemio in 8. synodum , ad quam jussu
Adriani secundi venit : nam erat lintriusque linguae Graecae & latinae peritissimus, ut 63. dist. cap. A. dicitur . In eadem opinione est Theophanes Graecus historicus , & Humbertus Silvae Candidae episcopus Apocris artus Leonis noni, in libello contra epistol. Michaelis patriarchae Constantinopolitani. Qui liber citatur a Gratiano, ut liber Leonis noni, contra epistolam Nicetae abbatis . Sed & a Latinis non recipi hos canones, reserunt Theodorus
ximi Latinorum detractores : ille in
interpretatione eorundem canonum, hic in historia conciliorum Sc virorum il-Iustrium . Sunt autem argumenta, quae hanc sententiam confirment, irrefrasabilia . Primum, quod sexta synodus sub Constantino Imperatore , contra MO- conciliora an nothelitas ab Agathone congregata, a
Leone secundo comprobata, nullos e diderit canones . Illa vero lynodus ,
quae iiib Justiniano Imperatore postea
coacta est , cur lexta synodus appelletur , nulla est causa . Sed de nomine nihil moror . Hoc solum assero , ea concilio nec Romanum pontificem , nec ejus legatos interfuisse . Subscriptiones episcoporum Videantur, & res
fiet manifesta. Justinianus primum sit scripsit, deinde episcopi qui sextae synodo assuerant, sed nec numero Pares, nec nominibus omnino similes, ut Thcophanes & Anastasius evicerunt. Romani vero pontificis, & legatorum eis
jus nulla subscriptio est. Alterum argumentum est , quod Justinianus bis synodum apud Constafitianopolim coegisse legitur, prius sub Sergio Rom. Pontifice, posterius sub Joanne scptimo eodem quoque episcopo R mano . Et de priore quidem Beda de
natura rerum, cap. 67. ait: Iustinianum Romanae ecclesiae pontificem Se gium , quia erraticae suae synodo, quam
Constantinopoli iecerat , lavere , &subscribere noluisset, justisse Constantinopolim deportari , qui tamen ob culpam perfidiae regni gloria postea privatus , exul in Pontum secestit. Η ctenus Beda . Et Platina in vita Sergii:
Iustinianus, inquit , synodum habuit,
in qua nonnulla approbata sunt orthodoxae fidei nequaquam congruentia . Eadem quoque Sergii apocri larius, quitum Constantinopoli erat, subscriptione sua stolide nimium confirmavit. V rum cum postea Romam delata a Se gio exploderentur , ira percitus Iusti-inianus Zachariam misit , qui Sergium ad te vinctum traheret. Hactenus Platina . De posteriore autem idem Platina in vita Joann. VII. ita strabit: Justinianus eadem stultitia vexatus, qua fuerat ante a sim imperium, Sergio pontifici duos metropolitanos Romam misit, qui Joannem adhortarentur, ut habita synodo , quae de thomousio crederent orientales, eadem ctiam occI-
dentales affirmarent , praepositis libebiis , in quibus ei subici ibendum erat. Homines tamen re insecta ad Imperatorem pontifex remisit. Haec ille . Ac si quis Trullam concilii verba velit expendere , statim deprehendet, quale illud conca tum fuerit . Sic enim habent: uuoniam sanctae universales syn
odi quinta di sexta, de mysterio fi
226쪽
dei plenissime disputantes, canoneS non
fecerunt , propterea nos convenientes in hanc imperialem urbem sacros canones conscripsimus. Oportebat enim, ut synodus universalis canones ccclesiasticos promulgaret . Hactolus con' cilium . Principio autem, si in Constant. urbem convenistis . dicite mihi, ecquo evocante convenistis p Anne Romanus aliquis episcopus vobis concilium indixit λ Minime id quidem . At
Romanus Pontifex eo tempore certus erat , catholicus erat , addo etiam , probuS erat. Primates autem ecclesiae
sine principis ecclesiastici de veri &Catholici di pii voluntate cogere, hoc non est synodum velle facere, sed adversus ecclesiae principem conspirare. Quemadmodum si regni proceres ad res publicas pertractandas sine regis
arbitrio conveniant, conjuratio illa potius , quam congregatio existimabitur. Jultinianus , inquis , eos fecit convenire . Bene profecto narras : nam istum improbum fuisse , & ecclesiae Rom. inimicum, memoriae proditum est. Qualem autem synodum a tali viro profectam esse arbitrabimur Sed audiamus caulam conventus faciendi. Quoniam sanctae universales synodi quinta de sexta canones non fecerunt , propterea nos in hanc imperialem urbem convenientes , canones conscripsimus. Oportebat enim, ut synodus universalis canones ecclesiasticos promulgaret. Itaque haec Trullana synodus supplementum duarum esse dicitur , de quod deerat quintae de sextae , id nimirum addidule. Ideo enim nec sexta , ajunt, Proprie nominatur, sed πεν - εκτη , id est , quinisexta. Scilicet nomine sextae synodi Trullana se prius venditare volebat . At nunc nec sexta , nec quin
ta , nec septima est , sed monstrum quoddam, quini sexta . Illud vero quisse at , quod insimulant patres hi duo
gravissima concilia tanquam mutua &Imminuta, ut causa congregationiSne- cellaria videatur λ Enimvero concilium generale ecclesia ne unum quidem habuit, ubi causa aut haeresis, aut schismatis nulla esset . Trullana haec synodus sola est, quae non ad profligaindam haeresim, non ad tollendum schisma , sed ad canones edendos cogitur . Ecquid autem erat opus, pastores ec clesiarum omnium suis Dedibus cieri, ut post innumeros fere canones Apin
caesarienses, Antiochenos, aliorumque plurimorum de martarum , & consest rum , qui canone siccundo Trullano comprobantur, alii centum duo ab his patribus ederentur Quanto vero gravius sexta synodus egit , quae , causa fidei, ob quam convenerat , absoluta, noluit ecclesiam canonibus onustam discedere . Non igitur necesse crat canones condere , sed si v crum fateri vultis, alia Justiniano causa vestrae con- egationis suit , nimirum ut Latinos, sedemque praesertim Apostolicam insectaretur, utque, quod Platina ait, aliqua vestra auctoritate probaret Orthodoxae fidei nequaquam congruentia . Nam si, ut ipsi dicitis , post quatuor Theophan. aut quinque annos a sexta synodo exucta , sub Justiniano , filio Constantini ii diuto, Constantinopoli convenistis, certe computate tempora haec illa est erratica st vis. synodus , cui auctore Beda , Sergius noluit subscribere. Sed jam videamus,
ut reliqua, quae nunc non extant, dil- simulentur, cur his centum duobus vetastris canonibus 1libscribere Sergius nec voluerit, nec vero debuerit. In canone secundo suscipitis & confirmatis 8 s. canones Apostolorum: hos sedes Apostolica non recepit , ut a ctor est Isidorus I 6. dist. cap. canones. Id quod cum ex Leone IX. c. Clementis , eadem dist. ostendi potest , tum
vero magis ex Gelasio IS. dist. cap. Sancta Romana . Cur autem sedes Α-postolica probet 8 . canonem , quem vos probatis , ubi tres Machabaeorum libri contra omnium consensum ecclesiarum admittuntur Atque in eodem secundo canone synodum Cypriani , de rebaptigandis haereticis comprobatis , quasi secundum traditam Afris consu
tudinem lex illa constituta sit, de non magis adversetur omnibus ecclesiis Dei. Nec enim decretum illud Cypriani explicari potest ad normam os. canonis Trullam , Sc Io. Nicaeni . Quoniam canon Cypriani de omnibus in liniver sum haereticis praescriptus est, maxime Donatistis , quos constat in nomine Trinitatis baptigasse . Decretum ergo Cypriani ab universali ecclesia simpliciter reprobatum , Sergius approbare non debuit , quod Trullana synodus fecit . In canone tertio ecclesiae R manae legem de bigamis non ordinam dis summum jus appellatis , ' dc ex rigore austerum: sedis autem Constam
opolitanae mollities ac dissolutio b M ni
227쪽
nignitas vobis est . Mediam quasi ex
duabus componitis , sed talem ecclesia Latina semper explosit . Iure igitur hanc vestram Synodum explosit Ser-Canon I 3. Iubet , ut hypodiaconi, diaconi , presbyteri , a suis legitimis
uxoribus non separentur . Ea consuetudo apud Graecos quidem invaluit , sed synodiis generalis eam toti ecclesiae contra Latinorum usum male praescripsit. Bene ergo Sergius vestros canones reprobavitre Auctoritate Conciliorum.
nebat, ad breve tempus tantisper manere interpretati sitiat, quamdiu Judae rum & Gentium consuetudo coalesceret: quamdiuq; synagogam ecclesia cum honore quodam sepeliret. Abeat nunc Gratianus , & sextae synodo canones
Trullanos tribuat. Innocentius vero decretum Gratiani eodem nomine retulit, quo erat a Gratiano citatum : id
quod S: Divi Thomae , & aliis quoque viris do his aliquando accidit, ut Gratiani diligentia fisi , capita decreti ementitis auctoribus , & titulis referant. Canone 36. decernitis , ut thronustidem quoque Gregorio Nono contigit, Constantinopolitanus aequalia privilegia cum Apostolica sede obtineat , &Alexandrinus , Antiochenus , ac Hierosolymitanus praeseratur. Scitis, adve sum hunc canonem olim a sancto Papa Leone pugnatum. Et quanquam ratione pugnatum est, at sequentes Romani Pontifices Constantinop. huic ambitioni, de vanitati contradicere noluerunt . De privit. Antiqua . Canone 62. Praecipitis , in omnibus
diebus quadragesimae , pr aeter sabbatum, de dominicam , nullas novas hostias conlecrari, sed ut apud nos in die
parasceves, fieri praecinct.ficatarum sacrificium . Hoc Vcstris Graecis praecipite, si vultis: Romanus enim Episcopus hoc in totam ecclesiam decretum
Jam Canon sq. nulla nostra consutatione eget: absurdus enim per se cst, de mani&ste in Romanam Ecclesiam injurius . Ipsum audiamus. Quoniam intelleximus in Romanorum civitate, in
sanctis quadragesimae diebus , in eJus sabbatis jejunare praeter ecclesiasticam
traditam consilet iidinem : sanctae syn-oflo visum est, ut in Romanorum ecclesia , si quis fuerit inventus sabbato jejunans , clericus deponatur , laicus
segregetur . Num tibi videtur a Romano aliquo Pontifice hunc canonem
probatum iri Minime vero gentium. Quid ε . Vide ne probandus sit. Sacra , inquiunt , scriptura nobis praeciapiti, ut abstineamus a sanguine de su socato . Merito igitur damnamus eos, qui cujuscumque animalis sanguinem
arte aliqua condiunt,& sic comedunt. Ecqua autem major scripturarum ignoratio esse poterat , quam existimare, praeceptum illud Apostolicum ad ea usque tempora perdurasse Quanto verius Latini decretum Hierosolymitanu in ,
quo ad languinem dc suffocatum atti-l auctoinate libenter utebantur. Id ne
qui titulo de conuit. nomine Hieronymi commentaria in proverbia retulit, quae Hieronymi non esse certum est . aput autem illud . quod Innocentius citat, habetur 32. dist. cap. Si quis eorum, nomine sextae synod1. Adrianum vero Trullanos canones recepisse, tantum abest a veritate , ut nihil magis veritati possit est e contrarium . Verba
siquidem illa repcrillntur in epist. Tharasit ad Adrianum, non, sicut Gratianus memoria lapsus existimavit , in epistola Adriani ad Tharasium . Tharacius itaque recepit illos, non Adrianus: ut patet actione secunda oc tertia septimae synodi . Adrianus siquidem vcrba
Tharasit rcfert , ut Constantinopolitanos proprio mucrone confodiat. Si e-nun, inquit , vos fatemini canones illos divinos & legales esse, canone autem 32. imagincin Christi venerandam esse conceditis, quid nunc contra sacras
imagines depugnatis 3 Quod si septima
synodus uno canone utitur, ut ipsorum Graecorum testimonio imagines esse venerandas comprobet , ecquid inde amgumenti promitur, ut caeteros item canones approbarit 3 Quasi totum Menandrum, Aratum, aut Epimenidem conti rinarit Paulus ζqiiod horum aliquando sit testimoniis usiis. Nec verba illa,
quae ex scptima synodo retulimus, ipsius synodi sitiat, sed Tharasit , Petri piscopi, Epiphanii. Quae non erat eJus
temporis de instituti expendere . Non enim id tum agebatur, an Trullana synodus probanda esset , sed an essent imagines venerandae. Quamobrem, quae obiter, x praeter institutum a privatis hominibus in Concilio dicebantur, ne novae lites suborirentiir, illa sapienter a Patribus dissimulata sunt: eo vel maxime, quod in causa praecipua , de quabi erat controversia , Trullanae synodi
228쪽
eomminisci videamur . Nicolaus nimirum est auctor adhibendus, qui in epistola ad Michaelem Imperatorem, cum ad quandam causam suadendam synodi hujus Trullanae canone quodam vellet uti, in hunc modum disserit : Provide hoc Constantinopolitana synodus canonum suorum sexto dignoscitur prohibere capitulo . Ruod tamen non apud nos invenitur , sea apud vos haberi perhibetur . Verum novimus nos Apostolicis imbuti documentis , etiam sententiis uti paganorum , quanto magis Christianorum , & contra ipsos , quorum nec vitam sequimur, nec mentem erroneam imitamur . Denique Apostolus
Paulus de libris Paganorum aliqua in suis scriptis posuit : nunquid ideo etiam cuncta recipienda sunt , quae cum his pariter sunt prolata 3 Hactenus Nicolaus . Non itaque si aut Innocentius, aut septima synodus , aut Nicolaus, aut concilium Florentinum horum auctor
tate canonum abutuntur, probato uno,
aut item altero , reliquoS probaverunt. Quanquam Patres synodi Florentinae hos
Io v. citasse canones, me omnino prae
terit . Nam quod actione quinta resertur, id non ex synodo, ubi hi canones
sunt editi sub Justiniano, sed ex sexto
concilio universali sub Constantino illius patre depromptum est, ut actione II. ejuidem sexti concilii patet . Sed quoniam de haec synodus apud Τrullum regium palatium icilicet celebrata est, quod de hac dicitur, hoc per errorcinad Trullanos canones creditum est pertinere. Quorum auctoritas ideo a nobis labefaetata est , ne quisquam falso
errore deceptus, eos veris , legitimisique conciliis opponeret. Video autem dubitari posse , cur inter reliquos canones ecclesiae Romanae contrarios non& ου a. notaverimus, ubi prohibitum est, ne Christus deinceps sub figura agni pingeretur. Sed nolui equidem has Trulli regulas inimice insectari. Nego itaque
in 82. canone secundum veram lecti
nem tale aliquid prohiberi . Quin potius in eo pictura illa veneranda, qua agnus digito praecursoris demonstratur,& suscipitur,& deinceps conservari in ecclesia jubetur. Id quod colligere licet ex cpistola Adriani ad Tharasium, septimae synodi actione prima , dc exactione quarta ejusdem septimae synodi. De Trulli igitur canonibus, atque adcode sexto argumento hactenus.
In argumento vero septimo , Pighii
contentio pertinax coarguenda est, qui ut opinionem , quam semel induerat, tueretur, synodos eccIesiae decreto susceptas , vanis conjecturis infirmare perrexit . Tantum studium certandi , ubi semel esserbuit, & dura pertinacia potest. Mihi vero non est hoc loco opus, pro sexta synodo, unde emersit certamen, depugnare, quam dc Agatho c egit, δc Leo II. confirmavit, quam dc Beda lib. de temp. rat. cap. 6 s. dc cae teri post eum catholici probaverunt, quam dc concilium Florentinum sess. s. recipit , dc Eugenius IV. in decreto sul er unione Jacobinorum veneratur. Ainii pro sexta & septima synodis apol giam edant, si diligentia illis Francisci
Turrensis non adhuc facit satis . Nos
enim in do male fidei, Sc decretis ad
salutem fidelium necessariis conciliorum auctoritatem asserimus, in rerum gestarum judicio & ordine non asserimus . Nec in his , quae parum vel certe ni hil ad nos attinent, tempus dc operam
Ad octavum ergo argumentum C e-tanus in opusculo de auctor. Papae, &COncit. cap. 8. respondet , Concilium Constantien . quo tempore illud decretum edidit, non fuisse univcrsale de integrum . Erat enim tum schisma in e
clesia sub tribus Pontificibus , Joanne XXIII. Gregorio XII. Ze Benedicto XIII. Unde asserere, quod id temporis illud
concilium erat renerale, nihil aliud est, quam revocare antiquum schisma, aliosque damnare, qui Benedictum dc Gregorium sequebantur. Quod tamen fuit, estque semper ambiguum. Quod si o jicias , Martinum V. in ultima sessione approbasse omnia , dc singula decreta in materiis fidei , quae prius a Concilio Constantiensi prodiissent: respondet idem Cajetanus , id proprie ad fidem
pertinere , dc tanquam fidei decretum a Martino probari, quod adversum hereticos fuisset definitum, ut in octavLIS. dc 2 I. sessione factum est . quod autem Martinus V. ea solum probet, patet primum; quoniam ad petitionem Oratoris Regis Poloniae illa approbatio facta est, qui hoc tantum exigebat, ut acta in Concilio contra haereticos
confirmarentur. Patet etiam, quia Maditinus dicit, se omnia sic conciliariter iacta approbare , εἰ non aliter , nec alio modo . Supponebat enim quaedam non conciliariter acta . Nani in illa quarta, dc quinta sessione, ut idem C M 1 jet Respen. ad 8.
229쪽
tetanus admonet , nec disputatio , a vitrem situm honorificentius appeIIat .
disquisitio aliqua intercesserat, nec delecti suerant adhuc viri docti ad disserrendum, & tractandum ea , quae in fidei doctrina essent constituenda : sed id cautum rostea a concilio fuit in sciasone laxta . Ita si quis tradita in sessione quarta diligenter expendat , inveniet ea non formam habere decieti , quo videlicet aut fideles obligentur,
aut contrarium sentientes explodantur.
Patet demum ex literis Martini Quinti, in quibus errores Ioannis V viescisi , J annis Hussi , & Hieron vini Pragefissexpresse damnantur : nulla de ea re, an Concilium sit supra Papam , faciamentione . Sed quoniam quae de Concilio Constantiensi in dubium verti solent, ea pClcherrime explicantur a discipulis D. Thomae , maxime a Cajetano viro in nostra familia excclientiss-mo, nos de hac re ne verbum quidc mullum praeterea faciemus . De octavo igitur argumento tantum. In nono vero , miror equidem illorum caecitatem, qui concilium Basiliense tueri volunt e cum manifestum si,
illud, licet a principio Eugenio Quarto consentiente fuerit congregatum , postea tamen ab eodem primum Fe rariam, deinde Florentiam translatum,
ubi Basilienses conatus publica eccle- auctoritate repressi sunt. Nam&unio Arinenoriim, & Graecorlim populi Christiani consensione approbata, non in Concilio Basliensi, sed in Florentino facta est . Eugenium ecclesia ctiam
post illam depositionis Basiliensis sententiam , pro vero Pontifice habuit: Felicem autem illum in synodo electum contempfit . Quorsiim ergo attinet mo dictis Concilium Basiliense tenere Quo sum favere haereticis, qui conciliorum in haereticos 3udicia infirma esse contendunt, quod Concilium Basliense eos haeresis nomine damnarit , qui ctiamnum catholici judicantur Quae qui non
sentiat , is nihil omnino sensurus csse videatur . Quocirca non dubito , esic nunc grande pia citium , pro Concilio Basilien fi stare velle , cum schisma illud jam extinctum , non alia ratione magis denuo possit accendi. Et Nico- Iaus Quintus aperte sentit, Felicem illum non fuisse veriam ecclefiae pastorem, sed nommatum . Nec verum concilium di generale , sed congrcgatum vocat
nomine Concilii generalis . Eugenium vero felicis recordationis praedeces ta in lateris suis non probat , nisi h Gnc ficiorum collationes , sic loqui s lent: & hujusmodi caetera , quae si i
rita haberentur , populus muratis aut pastoribus, aut officialibus multum imcommodi acciperet . Atque Leo Decimus in Concilio Lateranensi sessione 3 r. plane definit, Concilium Basilicia se non fuisse Icriti me congregatum. Et postea, cum de quadam sanctione agerctur a
concilio Basiliensi edita r Sicut Leo, inquit , ea , quae in secunda Ephcsina synodo temere contra justitiam & catholicam fidem pesta fuerunt , postmodum in Chalceconensi Concilio secit
revocari r ita nos a tam nefariae sanctionis revocatione retrahi, salva conis scientia , & ecclesiae honore non pos sumus : Cum ea omnia , post translationem ejusmodi Concilii Basiliensis per
felicis memoriae Eugenium Papam IV. praedec clibrem nostrum factam , a Basiliensi conciliabulo , scu potius conventiculo facta extiterint, ac prspte ea nullum robur habere potuerint: Cum etiam solum Romanum Pontificem, tanquam auctoritatem super omnia Coimcilia habentem , Conciliorum indicendorum , transferendorum, ac disiolvcndorum plenum jus , & potestatem habere, nedum ex sacrae scripturae testimonio, dictis sanctorum Patrum, ac aliorum Romanorum Pontificum oecretis , sed propria etiam eorundem conciliorum confessione manifeste cor. stct. Hactenus Lateranen se concilium. Probat autem ea , quae dixerat, multis ictestimoniis, & exemplis , quae nos, ne sit longum, praetermisimus. Sed provocarerent Doctores Parisienses a Concilio Lateranen si , & appellatio nomine Academiae circumsertur. Quorum illa suerit , ego hic non disputo : illud
astruo, non sine ecclesiae scandalo , atque pernicie circunferri . Extat an
thema Pii Secundi in eos, qui ad furimrum Concilium appellaverint . Tt 1ine Pii causis , quas multas suis litteris reddidit, manifestum est, rem hanc, haereticorum Omnium summum patrocin um esse , & senestram vel maximam aperire ad obedientiae ecclesiasticae jacturam , ac perniciem verae pietatis.
Sed de his non est hujus loci , tempori sque disserere . Verum objicis ea, quae in secunda sessione concilii Basiliensis decreta sunt, a legitimo concilio esse deercta , ut patet ex lateris Eugenii,
230쪽
- - Ultr Ouinius vi e Iecte sunt i 6. scss ejusdem concilii . Sed nos huic quaestioni breviter respondemus, non approbasie Eugenium decreta edria , sed lotum concilium Senerale Basiliensic a tempore inchoati nis suae legitime continuatum fuisse . Deinde , concilium in secunda sessone non erat plenum, quia maJor pars
episcoporum deerat , imo paucis Iimi aderant . Quare inchoatione quidem senerale erat, sed nondum erat vereia persecte re ipsa generale. Praeterea, I.Cgatus sine conantistione processit adca decreta serenda , ut ex literis Eugenii ad Julianum colligitur . Adde, quod cum gravis atque dissicilis se per sui siet inter catholicos altercatio, quibusdam dicentibus , Papam supra concilium csic, aliis contra asserenti. bus concilium esse supra papam, nulla conqiusitione tacta , nullo examine Praecedenti , positum est id quod erat ambiguum . Quare non fuit decretum Fidei , sed simplex quaedam commemoratio ejus doctrinae, quae erat in Concilio Constantiensi tradita . Id quod videntes hujus synodi
Patres , rursuin in sessione 33. rem candein aliter tractaverunt, definientesca tanquam Fidei decrcta esse deinceps amplectenda . Sed tunc omnis legatorum potet has erat abolita, & synodus Florentiam translata . Quare nihil mirum, si turpiter & pueriliter e raverit , eos pro haereticis condem. nando , qui nunc sine controversia fideles habentur. Ad decimum vero argumentum responsio est facillima , plenaria concilia a summo Pontifice murime confirmata . per alia legitima de probata emenaari . At quod plenarium concilium summi Pontificis auctoritate firmatum , per aliud posterius emendetur , exemplum ne unum quidem
proferri potest . Nam S: hujusmodi concilia Augustinus non infirmat , sed tuetur ejuidem libri c. 4. Quanquam Augustinus non videtur loqui de emendatione Fidei, sed de emendati ne legum, quae ad res scilicet vel gestas , vel gerendas reseruntur . Ipla plenaria, inquit, concilia priora aposterioribus emendantur , cum aliquo rerum experimento aperitur , quod clausum erat. Quod ad fidei veritatem reserri vix potest , quae non rerum experimentis innotescit . Leges ergo
nonnullae , in quibus per imprudeat n
falli concillia possimi , nihil obitae
quo minus a posterioribus conciliis emendentur. Isidoro autem ex his c, iam respondetur . Non enltu sunt nobis explicanda singula. Ad undecimum , diximus saepe con- Responisellia integra & capitis auctoritate per- ad II. secta ea esse, quae nos ab errore vel dicamus. Nec si summus pontifex fimmus in fidei causa judex cst, concilia frustra coguntur . Primum enim , ut capite stiperiore admonebamus , Romanus pontifex non temere & si ulte, sed ςonsiderate atque sapient ex habet fidei controversas definire, advocando scilicet consiliarios , vcl plures , vel pauciores : juxta rei, de qua disseritur , gravitatem. Juvant enim Pa-t rcs concilii summi Pontificis fidem atque doctrinam . Unde in concilio Hierosolymitano , cum facta esset magna conquisitio , Petrusque sententiam dixisset nullo sacrarum litorarum testimonio sulcitam : Jacobus probavit eam quidem additis testimoniis propheta rum. Adjecit item quasi de sito legem maxime necessariam, de abstinentia ab idolothytis, sornicatione, sit catis, S fanguine. Ita enim divina procuratio in ecclesiam se fundit , ut membra praecipua,tametsi a capite ipsa pcndeant, caput tamen tueantur & Iuvent. Facit quoque concilium plausibiliorem populo fidem, propter acceptissima muli rum testinionia atque judicia . Nam& leges, quae communi optimatum con sensu & rogantur, & seruntur , libentius populus accipit , quam si a rege
solum ederentur . Quamobrem Beda libro retra. in actus Apostolorum prindenter sane monuit , Paulum contulis-le cum Apostolis aliis Euangelium , quod praedicabat in gentibus, solerterin concilio disquirens , an recte de legalium cellatione doceret. Non quod
ipse de hac re, inquit , aliquid dubitaret , sed ut mentes dubitantium Ap stolica synodi auctoritate firmarentur. Gregorius autem de synodis provi clatibus locutus est, quae in caula fidei vix quicquam obtinere potuerunt, nisi essent summi pontificis auctoritate r borata . Issa expertus est Gregorius , haec non est expertus . Quanquam &illo tempore concilii Nicaeni utilitas nondum erat satis explorata.
De postremo argumento dissicile di- Respon. ictu est . Quid Theologi fere opinem ad ulti uI . Yidς0 . Hoc tamen vere licet dic