Melchioris Cani ... Opera, in hac primum editione clarius divisa, et præfatione instar Prologi Galeati illustrata a p. Hyacintho Serry doct. Sorbon. ..

발행: 1714년

분량: 714페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

De Auctoritare Conesitor ,

di de catila fidei. Τametsi hii simodi

tribunalium iudicia non adeo explor ta sunt. ut falsa esse non possint, non in re dubia sollim , Interque viros doctos controversa, quo casu synodi l cales non habent de haeres pronunci re : sed etiam in re , quae omnibus pro vinciae Theologis videretur manifesta iquo cassi fine crimine usurpati iudieiide causa fidei pronunciam. In his ergo tribus casibus, licet iudicia haec certa Ae firma in ecclesia non sint, expedit tamen , ut , quoniam sunt valde probabilia, maximi a fidelibus habeantur. Nec enim erit Parum ecclesiae noxium , s non interim ab his

perinde ut ab excommunicatis caveat, quos non ecclesia Romana modo ,

rum etiam synodus aut provincialis, aut episcopalis haereticos iudicarint. Sed primam obiectionem videamus . Caula, inquiunt, fidei omnibus communis est , atque adeo privatis iudicibus non licet de ea sententiam ferre Et latis maiestatis, ac proditae reipublicae crimen cives linIversos tangit, he privati tamen iudices de eo cente re solent. Nam capitula illa , quae asserunt , intelli enda sunt, cum res inter ipsos epii copos de viros Theol gos est ambiguar quemadmodum Pelagius explicuit rν. distincti cap. Multis. Qui etiam sensus ex Deut. I .

Cap. manifestius habetur: Si di Helle, inquit, & ambiguum apud te iudicium esse prospexeris . & iudicum intra

Portas tuas videras verba variari, surge Ae ascende ad locum . quem elegerit Dominus, Aec. Nam i Ilud quidem, quod tactus addit, nihil militat adversum nos. Non enim dixit: Qu i iacunque fiterit in manifesta haeresi deia prehensus: sed. Quicunme manifeste , iuerit in haeresi deprehentus . Vult autem , quod ibidem peripicuum est . ut nemo tradatur brachio seculari , nisi hareticum este const iterit. Eiusmodi enim penae , ut executioni mandentur, Probationes exigunt luce meridiana clariores. Sed de conciliorum auctoritate dictum est satu,

Ubi nodi quidam solvuntur , quiabus interdum bomines etiam

docti illigari solent.

Ollibus rebus expositis, nihil aliud

superesse videbatur, nisi ut argumenta refelleremus,quae a Principio uine

posita. Sed paranti mihi eas obiectiones repellere , obiecerunt. se scrupuli

aliquot, quos prius convenit excutere, quam ad alia pergamus, ne in via, quamluPeriore capite aperuimus, sint Theologis impediment .

. Primum is inir dubium illud exeutiendum est, an concilium per legatos mmi Pontificis celebratum , firmam certamque habeat auctoritatem: an P tius episcopi Romani confirmatio expectanda sit, iit certa habeantur decreinta concilii. Ac Caietanus quidem , quisne controversia de auctoritate Papae,ia concilii accuratissime displitavit , quemque nos correctione quadam adhibita potissimum secuti sumus , multa hic diserte dicit , quae a praesenti in stituto videntur esse alienat sed a firmat denique , id quod ad pra sentem Iocum Be qu aestionem attinet , conci Ilum per legatos Pontificis achim , errare in fide posse . Superest enim adis

huc illa , pro cuius fide rogavit Christus , i Ite inquam, ad quem fidei imma tandem relatenda est . Quare nisi definitiones conciliorim per summos Pontifices cte probentur & eonfirmen tur , cerras firmasque esse non oportet. Idem etiam Cardinalis Turrecremata sensit libro tertio, cap. sexto, octivo,

Be trigesimo octivo , quibus locis fusissime ostendit i omnia retro antiqua concilia a summis Pontificibus contirmationem dogmatum petiisse : non id profecti aetiira, nisi existimassent ne cessarium . Nam quod confirmatio Pomissicis ad fidei quoque domata referatur , liquet ex epistola Nicaenae symodi ad Sylvestrum papam . Quicquid,

an mi, constituimus , precamur ut vestri oris consortio confirmem r. Et Sylvester eidem synodo reser ibens, Confirmo . inquit , figo pie ad doctrinam vestram reclamantes de unitate Trinutatis. Et panto post r Probo, ait, vera sitisse, quae in vestrum nostrumqtie m navere mysterium , &e. Et patres comcilii Chalaedon. in e hist. ad Leonem Omnem, inquiunt, vobis gestorum vim. qtiaest.

212쪽

insinuavImtu i ad comprobationem n rurae synceritatis , ne ad eorum , quae

a nobis gesta simi, firmitatem Ae cor sonantiam . Et Leo Papa in epistola ad 4oncilium Chalcedonense,quae est in oriaine sq. Ne ergo, ait, dubitabile videatur , utrum Quae Per unanimitatem

uestram de fide statuta si int, approbem&e. & postea dicit se approbationem gestorum synodalium in sola causa Mdei mittere, propter quam scilicet co cilium congregatum est . Idem patet ex epistola Leonis hujus nominis tertii , qua confirmat sextam synodum generalem. Adde huc , quod ecclesia ante ipsius pontificis confirmationem, nunquam firmum habuit Ae ratum , quod a legatis concilio praesidentibus definitum est . Hinc enim Martianus

Ausiist. a Leone contendit , ut Coi

cilii Calchedonensis de fide iudicium

approbaret .. Et Leo Ob hanc qlioque

causam Martiano commendaViti ut co firmatio approbatioque concilii ad Gmnes e lesias perferretur , quemadmodum epistola s . ad eundem Marti num scribitur. Praeterea concilium sine legatis errare potest: at summus Pontifex non transfert in legatos suae

fidei soliditatem . quam scilicet sibi s si privatam vendicat, eo quod Christi

vicarius est , pastor ecclesiae biaversalis , & petra , si pra quam ristus suam fitndavit ecclesiam. Legati ergosmul cum concilio errare poterunt .

Non enim pro lagatis Petri, sed pro Him rogavit Christus, &c. Ad haec, concilium provinciale , cui legati se mi Pontificis adsint, errare in fide potest: non autem si a siummo Pontifice confirmatum est . Non igitur Legati eam habent in fidei dogmatis auctoritatem , quam summus ipse Pontifex habet . Quocirca infirma adhuc erunt decreta concilii, quamvis per legatorum t dicium confirmata. Praeterea concium Ephesinum incundum erravit mmmoscoro, & tamen legitime , auct

M Leone, congregatum est: non ergo

firmum & ratum est concilii decretum, uis fit a summo Pontifice confirmatum. Nec valet dicere , Ieratos Pontificis, M paucos quosdam alios , repugnasse.

Non enim oportet omnes Patres syn

dati sententiae subscribere, ut generat: concilii iudicium habeatur: quoniam

errare possunt, nihil obstaret, quomi- ruis aliis episcopis errantibus consensia

sent. Legatus demum poutificis aderat. lim in secunda 8e tertia sessione concilii Basliensis vehementer erratum v , errori quoque caeterorum Legatus apte lilbicripsit: non ergo satis est concalium esse coactum pontificis auctoritate, V legatos concilii sententiam a probasse, ut firma & certa esse in e etesia existimetur. . At contra viri quidam doctissimi se

tumi, concilium generale legitime com gregarum , etiam absente Papa . solidam certamque habere auctoritatem, priuia Zam a summo Pontifice confirmetur. isus sententiae duas potissimum sal reddere possint . Unam , quod mlutinodi concilium per legatos epist Pei Romani cxlebratum , ecclesiam universalem repraesentat , quoniam est concilium ecclesiae generale non

ergo errare In fide potest , sicut ne ecclesia quidem universalis . Quod

autem omne concilium generale ecclesiam universalem repraesentet , definiis

tum est a Martino quinto in fine con cilii Constantiens. Ahera caula est, quod concilium 3enerale legitime congregatum , in spiritu sancto con regatum est: quare habet spirimm allistentem, cuius praesentia freti, possunt utique patres, cum aliquid ὁefiniunt ,

dicere : Villim est spirimi sancto, &nobis. Confirmat autem fioc vel maxime testimonium Iulii ad Orientales eis piscopos inquientis: Regula vestra nullas habet vires, quoniam Romanae ecclesiae legatus non interfuit; canonibus praecipientibus , sine eius alictoritate concilia fieri non debere e nec ubium ratum est concilium , quoὸ ius non fuerit fulcitvm alictoritate . Hactenus Iulius. Sentit ergo sine dubio , concilium habere vires , ratum este , Romanae ecclesiae niti auctoritate,si Romanae Ecclesiae legatus inter suit.

Hac dissicili quaestione explicanda itulud ponimus, quod rertim gestarum ex- Perimento constat: si immi pontificis legatas non solere ad concilium accede

re , ubi quaestio de fide agitanda est.

nisi instructos prius he monitos de ec clesiae Rom. fide circa ea , quae sunt in concilio finienda . Solere , inquam,

non item oportere . Nam legati in come ilium Tridentinum non potuere Commode de quaestionibus disserendis a te instrui, quoniam erant Pro modum infinitae Sed caetera fere concilia ad

unam aut alteram fidei tractandam causam coacta sunt: idemne legati de Apostol. ecclefix fide prius instructi ae- cesserunt. Hincipio igitur il Bd statuo, Posse concilium legaturum doctrinae Sc

213쪽

is 2 De auctoritate Conciliorum.

Instruction; repugnΛre, atque e contra- tho papa, ut patet actIone 4. sextae si rio legatos polle repugnare concilio r nodi, Auctoritatem , inquit, eis, hoe quo casu decreta concilii non solum est, legatis dedimus , in quantum eis non erunt sulcita Apostolica auctorit, dumtaxat iniunctum est , ut nihil prae- te, sed erunt potius resutata . Sicut sumant aupere, minuere, vel mutare, iam congregatio concilii , reclamante sed traditionem huius Apostolicae se-vem, certoque ecclesiae Pontifice. v dis synceriter enarrare . Et Leo epist. na est & irrita ; sic doctrina , cui vel 43. ad Pulcheriam Augustam , Luce Praesens pontifex per se. vel abiens per lium , inquit, episcopi im he Baslium Iegatos uios. Contradicit, incerta est ne presbyterum dirigere praeparavi , qui imbecilla: idque eodem prorsus argu- dispostiones meas secundum eas, quas

mento , quoniam utrique auctoritas e- acceperunt, resulas, exequantur. De

piscopi Romani deest , sine qua nec creta igitur , si quae a legato contra se concilium . nec conci Ili decreta ra- dis Apostolicae traditionem approbe ta sunt. Quod si qui existiment, con- tur, non habent Rom. ecclesiae auct cilium semel rite ac legitime con- ritatem : nec aliter se habent , quamgre atum errare tum etiam non . si a concilio sine legatis prodiissent. Pone , cum legati Pontificis repti- Quid vero , si legati sine Apostolicae nant, respondeant illi argumento ve- segis instructione ad synodum accesse-lim , quo secundam conclusionem .cap. re ρ Num synodi iudicium firmum 4. Probabamus , concilii Ephesini se- rit & cervim , prius quam a summo clindi exemplum proserentes , ubi ab Pontifice comprobem' f Certe in his, omnibus Pene episcopis erratum est . quae ad fidem non attinent, sed ad ec- Non fuit liberum concilium, inquiunt, clesiasticam gubernationem , eiusmodi sed sententia a Dioscoro, arte, minis. svnodorum decreta non oportet a Spi-Fn . L in & terroribus extorta est. Video, sed ritu sancto proficisci. Quare non suntriinrisi eo. si secundum hominem loquimur , qui omnino valida, nisi Romani episcopi

binoxum. metu stangitur , is cupiditate etiam consensione firmentur . Ut videre est m .di:, a frangatur necesse est . Ruocirca , si in Epistola s r. Leonis ad Anatolium, Martianum Per metum Vera & legitima innodus 12. ad Martianum , 33. ad Pulcheri-

δε- - δμ errat , causabuntur haeretici , reliquas ana , & sq. ad concilium Chalced. Sed etiam omnes pontificum & imperat ne in causis fidei quidem adeo explorum cupiditatibus inservisse : Ita fiet ratam auctoritatem habent, ut qui ea in ut nullius sisnodi explorata auctoritas dubium voceti haereticus sit. Tum quia - habeatur. Quanto gravius illud nos as, auctores nobilissimi , quos ante dixi seramus , concilium Apostolica aucto- mus, Cajetan. EM Turrecremara , nonritate firmarum nullis humanis affecti- sollim citra haer seos crimen, sed Pr bus a vera posse fide ἡiscedere . Ut sabiliter etiam consentiunt , nihil fir- ne ecclesia quidem, quamvis descendat mi ἡogmatis ab eiusmodi iis nodis Pro PluVia, Veniant flumina , irruant venti, ficisci, quousque per Christi vicarium cedere loco i otest , fideique stati, approbentur. Tum quia , ut ante da nem deserere. Sed concilii reliqua pars cium est, solidam alictoritatem , qtiam quamlibet maxima , ue pontifex & Is in confirmandis Ze s atribus, & dog-gati pugnent . infirmari affectu pot- matis Petrus habet, in legatos transser- est . Huc enim illud pertinet : Tu , re non potest. Tum quia fi legati, qu O Petre 1 Confirma fratres mos . . instructionem ab Apostolica sede ac-Sed ais, quid si legatus doctrinam, ceperunt , discedere ab illa possunt , quam a pontifice accepit, deserat , he illi etiam, qui ad concilium sine in- , multitudinis sensum amplectatur φ Pri- structione accedunt , poterunt mim s mum , nullum huiusmodi exemplum dis Apostolicae doctrina pugnare . Qua- proferetiir, nisi larte ex concilio sub re eorum confirmatio infirma est. Quid, Michaele Imperatore, ubi Radoaldus quod legatus Iulianus concilii Baslim.&Zacharias Michaeli & Phocio com doctrinae consensit, quam nullus The senserunt adversiis Nicolai instructi logus ita solidam de certam existimat,nem atque mandata : ut videre est in ut haereticos credat, qui ab ea doctris epistola Nicolai ad Patriarchas , Me- na dissentiunt

tropolitas, ac reliquos Episcopos . De- Nec contraria argumenta quicquam inde si legatus contra instructionem a- efficiunt. Nam primu sic refellimr: Fa- Sit , non censetur ex potestate deleg teor equidem quodctimq; conciliit genera agere, atque adeo non est, cur eo rate universalem ecclesiam representare, modo acta superioris auctoritate Pro- sint omnes proceres Se Procuratores cibata esse credantur . Inde enim Aga- vitatumsium de rebus publicis tractaturi

214쪽

convenIunt,regnum totum repraesent.int. sed in quaerenda Ae InvestIganda verti Sed diim urges ecclesiam errare non

posse e verum est id in eo sensu, 'nia fidelibus accipitur: inrelligimus enim totam fimul ecclesiam, hoc est, fide-las omnes non errare. At nihil obstat, cur maior ecclesiae pars non erret. Sic igitur non ego admitto, ut totum con cilium cum legatis errare possit . Aterrare Poterat maior Pars cone illi, fleerranti illi poterunt legati subscribere. Amue id est , quod nos in praesentia

dicimus, iudicium majoris partis, etiam si legati semiantur, non esse certum: Certum autem esset, si a summo Pontifice eonfirmaretur . Nec enim opus est , luemadmodum paulo ante docuimus , ententiam concilii omnes simul patres

approbare . Secundo vero ar mento

hoc habeto responsum: Concilium utique generale, cui legati praesunt , inlpiritu laneta congregatum esse, niam auctore Christi vicario, eodemqne legitimo ecclesiae principe eo . cium est . Sed ecclesia quoque i num corpus est , cuius si iritus D us est , qui ecclesiae semper a sit. Quemadmodum ergo , quod toti pariter e lesiae xiiiim est, id Spiritui lancto etiam vitum est: sed non comtinuo quod maior Ecclesiae pars iudicarit, hoc Spiritus Encti iudicium est: Ita , s. quid omnibus quidem ephc pis indicatum fuerit , a spiritu piofecto Dei iudicatum est : at non statims plures concilii eatres in unam se tentiam Convenerint , Spiristis sa eii ea sententia credenda esit , nisi per summum Pontificem confirmetur. Ad quem nimirum spectat patrum lites dissidiaque componete . Jam Julii testimonium explicatu facillimum est . Tacet enim, quod manifestim erat, concilium illud summi Pontificis praesemtia caruisse : ponit autem ne legatos quidem ecclesiae Romanae afluisse . Equibus duobus altero tacito, altero eX- presso, colligit nullam prorsns ecclesiae Romanae auctoritatem in eo concilio

intercessisse. are irritum Ze vanum esse. Alioqui, si quis rustiee sane eo nos testimonio urgeat , is nullo ne3 cio exploditur . Nihil enim valet illa collectio, si concilium legatos non habuit, infirmum eius judicium fuit: eringo , si habuit, fuit firmum . Sed deprima quaestione dictum est satis.

- Sequitur altera: An patres concilii quaeit. vere iudices sint, an potius eonfiliariit Sunt enim auctores non omnino Pessimi , mi conciliorum auctoritatem non

in rudicanda dia finienda causa Idei ,

tale sitam esse velint. Omnem quippe iudicii vim ad unum ecclesiae principem , eundemque Christi vicarium revocant, qui fidei causa .decernenda eo vel plures , vel pauciores in consilium adhibet, quo caui, vel gravior, vel f ei lior est. Huius vero rei primum a gumentum promitur , quod in sex libris Decretalium re Clementinis, non patribus sed summo pontifici sententia tribuitur , sacro tamen approbante concilio . Unde Clemens s. concilio Viennensi praesidens , Nos , inquit , ad tam praeclarum testimonium , ac sanctorum patrum Communem lententima Apostolicae considerationis ad quam tantaxat haec declarare pertinet aciem

convertentes, sacro approbante concilio declaramus , Aec. Solum ergo ad

sedem Apostolicam iudicium pertinea

patrum vero non judicium, sed comsilitim est . Praeterea , cum Pontifex ecclesiae Romanae Presbyteros in co ventum cogit, ut causa aliqua fidei iudicetur, De fratrum, inquit, nostrorum consilIci, Acc. Consulant ergo ,

non iudicant: Ad haec , D t. I6. Si difficile M ambiguum , ω c. venies sali, ad sacerdotes Leyitici generis, Nad radicem, qui fuerit illo tempore , see. Et post i Qui autem superbierit,

inquit , nolens obedire sacerdotis imis perio , qui eo remi ore ministrat Domino Deo tuo , ex decreto iudicis morietur homo ille . Ecce imperium non omnibus, sed summo sacerdoti aiasignatur,& decretum non ludicum, sed iudicis esse dicitur . A consiliis ergo sunt reliqui facerdotes , non sunt dices. A contraria vero parte facit ,

quod in concilio illo primo Hierosolymitano non lam rimis, sed reliqui etiam Apostoli & seniores indices esse dicuntur. Propter quod ego iudico. Jacobns ait, non inquietar I , &c. Actor. is. Et posterius cap. eodem spraecepta concilii vocat Paulus prae cepta Apostolorum . Et cap. te . dicit, ea

dogmata esse decreta ab Apostolis de senioribus . Ad hanc quaestionem perfacilis est te expedita responsio, Episcopos con cilii in fidei causa non modo consiliarios esse, Verum etiam iudices. Ali qui non solum episcopi ad serendam sententiam sv aalain adhiberentur νsed etiam docti Theologi, Se viri in ecclesia prudentes . Quod inauditum est, contraque formam Actorum Is. Praescriptam , ubi Ap stoli tantiam Cinnpresbyteris de fidei quaestione ludic v Iaar.

Ea extram gantibu multis Me

215쪽

De Auctoritate Conciliarum , '

runt. Cum Igἰtur ecclesiae perpetuo u- An m ius iudicantis 3 Atque In ea te su soli pastore, in concilio sedeant , ris Patres non ut consiliarii , sed ut

conlequens fit, censores eos esse, non judices loquuntur. Caput enim tertium modo consilliores. Nam si, ut confii- Nicaenae ivnodi sic habet: Interdi-larent , advocarentur , iis episcopis , xit I er omnia magna synodus , &α qui Theologiae rudes & imperiti es- Scrupulum vero . qui nunc opponitur , runt , nullus esset Omnino in concilio facile exutio. Nego enim , cum de locus, quando Theologiae quaestio ve- fide agitur , t equi plui imorum iudicium nitet in dubium. Praeterea, non R portere. Nec hic dit in humanis vel eleia manus episcopus modo, verum reliqui et ionibus vel odiciis, ex numero ob etiam episcopi claves regni caelestis ha- fragiorum sententiam metimur. Scimus bent: ergo in cati a fidei ligandi quo- frequenter usita venire , ut maior pars me ac solvendi potestatem. Viium est, vincat meliorem: 1cimus non ea si inquiunt . Spiritui sancto & nobis , Per essς QPtima , quae Diaccnt pluribus: nihil ultra vobis imponere oneris , quam scimus in rebus, quae ad doctrinam per haec necess .ria , di c. Omnes ergo epi- tincnt , sapientum lensium esse prxχ- scopi onus praeceptumque imponunt , renduin . Et sapientes palicissimi sunt, omnesque smul sententiae synodalis au- cum suillorum infinitus sit numerus .ctores si int. Atque constiarii, qui non Quadringenta Prophctae Achab menti sitiat simul iudices, non solent iudicio ti ita ut : ex ore vero Michaeae solius u M.

sententiaeque lubscribere. At in syn quidem & co temptibilis veritus egres dati sententia non Pon ificis soliun . ia est. Non sunt igitur divina iudicia

sed caeterorum episcoi virum subi riptim humanis rationibus moderanda. In miliares adponuntur. Sunt igitur sim dubio cis aliquando citius, quam in multi, iudices . . . f.'lvat I miniis . Maior quippe pars.

verum scrupulus hic existit , qui Ephesiit concilii secundi in Diosco 'male qtioidam hibet . dam si omnes ri seniunt iam venit, nec legati tamen episcopi sitiat qidices, summiis nimirum Pharium iudicio si scripsere . in

Pontifex tenebitur in serenda sententia Circa summiis Pontifex majoris parti, maiorem partem iudicum sequi , c sententiam non tenetur amplecti. Imominque dominam approbare. In omni sive Pinci, sive plures ad errorem de

enim recto rit bene instituto tribunali flexorint, munus est apostolici Antistia is , qui praesidet , plurium iudicium tis ad veram eos fidem revocare : iux- confirmare debet, paucorum neglibere. ta illud , quod Petro dixit Christit , Hac solvenda quaestione Cardinalis Ego rogavi pro te , ne deficiat fides

Turrecremata lib. 3. summae Ecclesiae tua , di tu , non unum 3e item alterum, capite M. & 6s. iurisperitoς ipse si sed sive paucos seu multos , confirmaquens mi illa dicit: quae mihi non pro- fratres 'ios. Ita Damasus scribens ad bantur omnia. Nec est animus tamen episcopos per Illyricum constitutos , singula persequi , 8e cuiusque opinio- numerum Concilii Ariminetas magones refutare. Acute enim dii putantis . libertate contempsit, illique tanta inuti

ut Cicero tradit, illud est , non quid titudini unum vincentium, & alio quisqtie dicat , sed quid cuique dicem paucos opimittit, qui contra illius coi dum sit, videre. od igitur assiim- cilii sententiam dixerunt. Et Leo, rpi. si adrnim est, Iratres concitii non modo com cum Amtollu, dccretum Chalcedonen. A intianina.

filiarios esse , verum etiam iudices , Synodi de eccle. Constantinopolitanae id inficias ire nec posIunius, nec de- primatu, sexcentorum triginta patrumbemus. Nam patres Nicaenae innodi a conserisione Praeferret, risi, inquit, Sulvestro contendunt, ut quidquid con- resutari nemieat , Quod Illicite volues illi erunt, conficinet. Et Leo, quae a rit multitudo. Nulla sibimet de mul- concilio Chalcedonen. de fide statuta tiplicatione congregationis concilia sunt , ea dicit se probare . Et conci- blandiantur : nec trecentis illis decem

liuin ipsum ad Leonem , Decretis , atque octo copiosior numerus sacerdo-rnqarit, tuis nostrum sonora iudicium. tum comparare se audeat, vel preser-Et 6. Synodus actione i8. Anathema- re , cum tanto divinitus privilegioti Z imus, inquit, Theodorum, Sergium, Nicaena sit sisnodus consecrata, ut si- Cyrum , &c. N paulo post: His o- Ve per Pauciores , sive per plures e mnibus, ait, a sancio hoc concilio con- Cic si istica iudicia celebrentur, omni .

similis, & per stubscriptionem nostrae Peniciis auctoritate sit vacuum , quid- forta udinis confirmatis . sancimus, ut quid ab illorum suerit constitutione di- jis aliud quicquam de fide satagat, veriti m. Hi tenus Leo. ας. Num vexba haec consulenti, i uas Noa itaque, quod in humanis conseia

216쪽

Liber mistus. Cap. V.

sessibiis fit, pluritim apud nos semen- creta tenemur certa

Quod si semel fidei cauistia praevalet N .sam ad humanas conlecturas prudem,

tiamque deducimus, verendum est Uane, ne Ecclesiae negotium ex divino hi manum faciamus . Quin etiam certum

est , qui probabili multorum iudicio nituntur, eos fidei nostrae firminidinem

Iabefactare. Secundum quippe concili um generale centum quinquaginta patrum numero constitit, quartum vero patres habuit sexcentos triginta : utrumque tamen pari veneratione iii sic rit ecclesia . Non enim numero haec

iudicantur, sed pondere. Pondus aurem concillis dat summi Pontificis be gravitas 5e aiithoritas: qtiae si adsit, centum panes fiatis sunt: sn desit , nulli sunt latis, sint quamlibet plurimi. Nec

fi maior pars patrum vere sentiat, ium-mtis ecciesar Pontifex repusnabit. Id enim ad peculiarem Christi procurationem pestinet, semperque pertinuit , ne ecclesia in factiones duas dividamr. Nec Romanus unquam episcopus , si exemplum qii atritur, contra patres CO cilii vere sentientes dixit. Ad secundam autem qii aestionem nihil est, miod addere debeamus : nam argumenta ex ad 'erso posta ex his , quae diximias , facile diluuntur . . Alia quaestio etiam existit, quae non est ad ex irinendum facilis . Si enim concilium summi Pontificis auctoritate firmatum , spiritu sancto rexitur fidei cariss iudicandis , eius ergo definitiones ad incram scripturam Pertinebunt . Nam scriptura sacra vocat irquae s piritu sancto afflante scripta est. Huius vero argumenti conclusionem vir apprime doctiis, Ac qui tantos habebat in Theolopia progressiis, ut cum excellentibus Theologis compararetnr, non est veritus me praesente concedere . Atque in hanc opinionem Gratianus quoque viderer deicendisse , Divi Augustini testimonio confirmatus I Q. distin. cap. In canonicis, ubi lumin riim Pontificum epistolas δecretales c nonicas scripturas esse diciti eaὸem iaginar ratione concilii decreta in canonicis scripturis habebuntur. Sed &Innocentius de celebra. miss. capite , Cum Marthae, eandem sententiam videtur amplecti . Ait enim scripturam ficram asserere,quod iniuriam iacit martyri, qui orat pro martvre . Hoc amem testimonium alicuius nimirum vel P - -a rzti m. tificis , vel concilii est . Ratio item his testimoniis consentit. Fides enim

catholica nihil credit, nisi quod est a Deo revelatum : quod si concilii de-3. quaest.

secundum fidem

habere: ea itini certe a Deo revel ta , atque ex consequenti scrip ira canonica .

At haec opinatio, quam sit inconsiderata, lector. vel me non docente , intellecturus est. Nam si sumbolum A- n, thanasii conciliive Nicaeni inter sacras ρος fliteras refertur, cur nec in codicem s

crorum bibliorum redigitur , nec cum libris canonicis annitineramr Iam libros, qui decretales Pontificum epibstolas, synodorumque judicia conrinent, in sicris 3e canonicis habere, a stirdum est. Duplex enim di crimen inter sacros auctores, & su lim n-tificem patresque concilii reperitur . Unum , quod auctores sacri ex pr xima Dei vel revelatione , vel inspia

ratione scribunt castolica dogmata . Nec enim egent exter is ad scribendi imi noti mentis , aut humana ratiocinati ne e scripturiέ aliis argumentantilr . dii quirunt , colligunt . At concilium 8c pontifex humana via incedunt, rationemque sequuntur: atque argumentando verum a falso discerniint. Non

enim existimandiis est summiis Pontifex eam habere facultatem , quae in Ald, stolis iis Prophetis , & Etlangelistis Inerat, ut proposita unaqualibet de fide quaestione,prot imis dignoscere pota sit , utra suaestionis pars vera faliave fit. Sed ad Libere prius consilium neceste est, bc expendere utriusque partis

xilium Dei, quod videlicet opiis est, iit summus Pontifex in recta fide eo tineatur . In conciliis itidem non habent patres mox quas ex auctoritate sententiam absque alia dii cussione dicere . Sed collationibus Ad disputationibus re ante tractata , precibusque primum ad Delim fusis, nim vero quaestio a concilio sine errore finietur , Dei videlicet auxilio atque favore hominumque diligentia Ze studio conis fluentibus . Nam de Apostolis , 8e presbvietas in synodum Hieros bimi anam congregatis non statim revelatum est, quid esset in fidei causa decernendum: sed facta est prius , ut Lucas ait , mἰgna conquisitio . Et in Nicaen.i su nolo, ut Rufinus tradit, per fingulos dies agintabatur conventus : nec facile aut temere de re tanta stamere audebant Paries . Evocabamr frequenter Arius in concilium, Ac a fiduo tract.iai asserti

nes ejus disclitiebantur, de quid adversum haec teneri deberet , aut statui , uinum cum libratione quaerebatur . Ita

V 2 post

217쪽

xs6 De Auctoritate

diost diutinlim militamque tractatum firmi ssima omnium sententia Arius co demnatus est. Ex quo perspicuum est, non dormientibus & oscitantibus patriabus Spiritum S. assistere, sed dilige ter humana via & ratione quaerenti bus rei, de qua disseritiir, veritatem. Alterum alitem discrimen est , quod scriptoribtis sacris, quemadmodum primo loco fusius explicuimus, Dei spj- ritus adest in sinsulis . Etiam ne in minimis rebus t gliam. At patribus synodi spiritiis veritatis non est praesens in omnibus, sed in rebus solum ad salutem necessariis. Quod enim in symbolo Athanasii dicitur , carnem & animam unum esse hominem , id non

DPortet verum esse , quamvis cum Athanasio concilium Nicinum consensi set. Nam utrum homo partes illae complexae sint, an non sint, ad Philos Phiae rationem pertinet , non fidei r are Philosophonim quaestio est, non fidelium . Synodus autem provincialis sub Stephano huius nominis septimo, Per errorem omnes ordinationes factas a Bonoso irritas esse decrevit, quod in synodo Romana iub Joanne nono iure reprobatum est . Sed iudicium rerum estarum erat, non relisionis fideique ecretum. Huiusmodi sunt ea, qtiae in Clement. Pastoralis, de sent. &re iudic. transiguntur. Non enim ad fidem di religionem attinent. Quocirca, licet errasset Clemens , quod Buceruseontendit, nihil inde concilii auctoritas Iabefactaretur. Tametsi Clementina illa Clementis est, non concilii. V rum Pontificum Ae conciliorum eadem causa est. Sixilis quartus docuit, Divam Catharinam Senensem stigmata non

habuisse, non defuit qui contra iudicarat. Neutrius Pontificis iudicium ad Christi reesesam spectat 1 utrumque aut Probare aut improbare sine fidei discrimine possiimus. Sed valeant stulti , qui de rebiis nihili digladiantur .

Nos enim hic exempla ponimus , ut lector intelligat, aliter alictores sacros esse habendos, . aliter conciliorum Patres . Illos ubique vera dicere : hos posse in parvis errare. Ita, quod Christus erelesiae suae pollicitus est , spiritum eam docturilm Omnem veritatem,

hoc ad fidei veritatem reserendum est, ut dilerte Atinistinus docet, be in commentariis super Ioannem , & in actis contra Felicem libro secundo. Nec enim rogavit Christus, ne deficeret Petro aut Philosophiae, aut rerum gest

rum cognitio & veritas , sed ne deficeret ei fides a

Conciliorum,

Forsitan quispiam dixerit . Nonne

Igitur concilii Hierosolymitani decreta sacra scripti ira sunt ρ Facta est enim masna conquistis: dictum est autem, scripturae sacrae auctori biis minime comvenire , ut disquirant & humanitus ratiocinentur.

Item, nam Ae hoc dicet aliquis, Si summus pontifex & concilia , nisi diligentiam adhibeant , errare possitnt et cum nobis lion constet , an summus Ponti sex patresque concilii praestiterint se diligentes, ta industrios, ut via fleratione procederet inquisitio, ne co stabit quidem an erraverint. Ita quaecunque definierint, erunt incerras ... Ac primus quidem senipulus faciliuς eximitur. Quemadmodum enim verba Pilati ad cauonem pertinent, non qua

Pilatus dixit, sed qua scripsit Euangelista di sic & concilii Hieroso imitani definitio sacra scriptiira est , quod Lucas eam reliquis historiae suae partibus

contexuerit. Ut econtrario verba P tri, quae refert Clamens , non sunt de canone, quoniam Clemens scriptor sacer non fuit. Quae causa idonea. est, ut Canones Apostolorum , qtios idem Clemens scripssse fertur, in libris c nonicis non habeantur , tamets Dam scenus lib. 4. cap. 18. in catalogum sue videtur, factorum librorum referat,& Epiphanius haeresi postrema refellenda, Apostolonim constitutiones divinnam scripturam vocet. Loquitur autem

sine dubio de his constiti itionibus, quae in sacris Bibliis scriptae non sunt. Sed alia est illa , cum veritas ipsa Iimatur in disi ratione, subtilitas : alia cum obiter Be in transciirlii ad vulgarem

quandam opinionem accommodatur ratio . Quamobrem ut sapientes. , Ita

nos hoc Ioco verbis eccles asticis utimur, ut eos solum , qui spiritu dictante scripti sunt, libri, lacros re canonicos appellemus. Alter vero scrupulus ita Sulvestri animo resedit, lit vix eum inde Pellere potuerit. Meliusqtie suisset occulere, quam stimulare caeterosi quo ipse lcrupulo Pungebatur. Ac lunt etiam, qui non Obicure dicant , quod si quando Romanus Pontifex in definitione fidei

erravit, Inde evenire potuit, quod non tantam , quantam debebat, adhibuit diligentiam , antequam sententiam proserret Oniam vel rem non plene Oxaminavit, vel non eos , quos oportebat, consiliui it. Quibus si objicias, apostolicam sedem errare in fide non posta se: fatentur id quidem, sed aiunt, sedis apostolicae nomen non Phlum summum

218쪽

4 Liber fuimus. Cap. m. 4s

Pontiuem significare, sed ipsum , ut re volumus: ne dicendi forma penitus iacit ea, quae ad cathedram spectant i immutata , discessita. a schola vide

hoc est quatenus non ex suo, sed ex mur .

consilio bonorum virorum Se doc Itaque praestat semper Pontifex , quod tum procedit. Ira sedis apostolicae iu- in se est, praestatque Concilium, cum

dicia intelligi, non quae occulte. -- de fide pronuntiant : caditque Causa , litiose, inconnitte , I r solum Roma- si quis e nostris aliter existimat. Quemnum episcopum , aut etiam inim pau- admodum enim, si Christus Petro dicis sibi faventibus proferuntur et sed ceret, Ego rogavi pro te, ne deficiat quae ab eo ex consilio plurimorum viis charitas tua; certo certius intelliger rorum sapientum plene Prius re ex tur, diligentiam , curam , vigilias, premi nata prodeunt. Quae res ut de con- ces , caeteraque auxilia opi omina illicitiis quoque dicatur, substini omnino impetrasse , quae sent ad Charitatis com causae eedem , quas dixi paulo ante. servationem necessaria : ita cum dixit, Non enim existimare debemus, im- Ego rogavi Pro te , ne deficiat fidesinum solum pontificem , cum ὸormie- nia, proculdubio intelligimus id a m riis errare; cum non dormierit, verum tre suo consecutum , ut 'liae ad rectum dicere: Patres autem , sive dormiant, de fidei quaestione iudicium oportesve vigilent , seinper recta ingredi, rent . ea adessent Petro omnia , sive e clausis. quod aiunt , octilis vel in a Deo, five ab homine expectarentur. tenebris obscura cernere . Commune Quod si Deus in seqnentem annum est, crede mihi, omnibus ecclesiae iu- frugum abundantiam polliceretur . e dicibus , ut . si decreta ediderint te- quid stultius esse posset, quam dubit meritate quadam sine iuὸ icio, repenti- re, an ne homines simina terrae manno quasi vento incitati, nihil omnino daturi sint δ Certe si seruerint , me- conficiant , quod solidum , quod grais tent e si non seruerint , non m ve, quod ceruun habeatur . Ea par est tent. Sed ex Dei pollicitatione. cOl-ηc gravia & certa in ecclesia haberi, Iigimus non solum propitias caeli con- quae iudicio considerate , constanterque versiones, quibus omnia , quae terra si edita sint . Qiamobrem qui sive pon- xnit, uberiora proveniunt, sed agrico

tificum , seu conciliorum diligentiam larum etiam curas , op 'ras, diligentiam. Fidei cauta finienda in dubium vocant, Non enim frugum abundantia illa Pr eos. neceue eit omnia pontificum iu- missa nisi arantibus, seminantibus, la- cilcia, ac conciliorum infirmare . Nos borantibusque continget. Quibus ex re uitur scrupulum illum posteriorem , bus facile comprehenditur, cum spirias civ Infixus est , aliter ex animo G uim veritatis Christus Apostolis , eo

vellemus . Nam Deus imiter disim- rtimque successoribus in fidei iudicionit omnia, simulque prospicit Ne finem promiserit, nihil omnino illis defutu& media ad finem necessaria . Si e- riim , quod fidei controversiis finien is

nim Promitteret cuiquam aeternam vi- fuerit necessarium . Ae si semel haeretam, mox conferret etiam i lii bonarum licis hanc licentiam permittimus , ut gratiam actionum, quibus eam vitam in questionem vocent , num ecclesiae consequeretur. Videlicet quos glorifi- iudices eam diligentiam 8c Curam ex cavit, eosdem Se iustificavit Ae voca- hibuerint, quae opus erat, iit quaestiovit, ut ad Romanos 8. capite dicitur. via Se ratione finiretur : ecquis adeo Sic omnino, cum ecclesiae Fidei fir- caecus est, qui non videat. omnia mox mitatem fuerit pollicitus , deesse non Pontificum conciliorumque tu icta Ia-Potest . quo minus tribuat ecclesiae iee- befactari φ Porro si illud in questionem Ces, caeteraque praesidia , quibus haec veniat , nec certis argumentis conuer-n Itas conservavir . Nec vero dubi- mari Possit: at haec res tamen Themtari potest , quod in rebus naturali- Iogis constitura sit ac definita , concibus contingit , idem inii pernaturali- lia , quoquo modo se habeant, si a sumin hiis quoque usu venire; ut qui dat fi- - Pontifice cOnyrmata sunt , errarenem, det cons uentia ad finem . mod in fide non Posse. Quanquam , me milia quoniain Philosophorum proni inciatum dem iudice, absurdum est , ad finem est, dc Theologorum etiam ore teri- aliquem nisi per consentanea media per tur , permittant mihi oblecro Latini veniri . Ita nunquam ego admittam ares, Interdum cum nostris nostra lo- aut Pontificem aut concilium 4 ilige qui . Nam eis ornatius , quam hi sim tiam aliquam necessariam quaestionibus Ient , nos plerumve disserimus , sed fidei decernendis omisiise . Id. quodnOI nunquam quas sententias a schola- privato cuicunque alteri hominI accisicis accepimus, eisdem verbis efferis dere potest , ut nec diligentem no et

219쪽

2. refelli

tur .

158 De Auctoritate Conciliorum,

:oper. m ad disquirendam veritatem , cia, quandoque sacras apIellari , fit a re iit navaverit , integriimqtie sese in legibus princi ptim discriminentur. Ataea re praestiterit, erret adhuc tamen, que hoc s ensii sacram script iram v nuamvis error sine culpa sit. Error au- cavit Innocentius . Sic fortitan divinatem , vel inculpatus , ab ecclesia Dei lex vocatur Canonica , humana vero Ionris lime abest, quemadmodum libro civilis, de 'iram. Calum. cap. I. ut superiore constituimus. Quae res abun- Hostien. Andreas, Siculus, Cardina- de magno argumento est, ut nec Iis, Barba , 5e alii iurisperiti notave-tifex , nec concilia nec ssarium quic- runt , Ac Glossa c. Ex diligenti. de quam in deliberando praetermiserint. Simonia. Atque adeo Innocentius IV.Fac en linquidpiam ex necessariis omit- c. Cum de diversis, de privit. in K. non sima este: tum rogo, an fideles hi , obicis re us canonicum divinum vocat

qui de fidei quaestione iudicarunt, dii, civile autem humanum. Et legem Cati per parere debeant , dum illorum nonicam , sacram ac divinam appellae negligentia innotescit ecclesiae t Pare- Justinianus in Authen. ut clerici apud re debent, aiunt . Iam igitur eo tem- proprios episcopos , 6. si vero . Quam pore, crrantibus mdicibus errabit ec- rem sciolus fibriisse quispiam ignorans closia . Sine vitio suo, inquis . eccle- D. d. c. De quibus , ubi Iectio verasa mnc errabit . Agnosco . Sed , ut habebat , Ad divina recurrite scripta dictim est , ne hunc ciuidem errorem Canonica , loco hujus postremae vocis admittere in Dei ecclesia debemus . substituit Graeca . Nihil enim minus . Quid ' quod si semel de diligentia iii- Innocentius eo capite agebat, quam dicit in dubitamus, novum examen it, in ecclesiasticis causis ,δicandis . addiciumque temper recens postulabitur, Graeca Bibliorum exemplaria iudices ut de diligentia adhibita , vel non aia mittere. Alioqui cur non etiam ad He-dhibita censeatur . Concedamus ergo braea λ Nec vero simile est, in eausis iudacibus a Deo in ecclesa constitutis ecclesiae decernendis scripta canonica nihil eorum deesse posse, quae ad re- esse ab Innocentio praetermissi. Quinctum verumque indicium sunt necessa- post divinam scripturam secundo ea locoria. Quibus explicatis facile intelligia posuit etiam ante sane hortim scripturas. mr, ut ad tertiae huius quaestionis ca- Et hoc erat Gratiani in ea distin. pr Pilt recurramus, nec Pontificum, nec prium instinnum. Nigil igitur nobis conciliorum decreta , sacrae scripturae mirum est , si scri prura canonum, ia-Partes et se : id quod in primo argil- era & divina quandoque nuncupetur. mento ob iciebatur . . Sed nos alio sensit de scriptura sacra Dicamus igitur ad ea , quu in se- loquimur . Quanquam ab Innocentiocundo argumento sunt dicta. Ubi Gra- testimonium citatum quidem Augustitianus Augustini sententiam non est ni est , de verbis Apostoli, inqu lentis:

alleclitus . Cui errori causam fortasse In uriae cst pro martvre orare , cumspraebuit codex quispiam depravanis . debemus Precibus commendari. Augustini enim vera lectio sc habet: At postremum ar tamentum sic fa Ultimurn In canonicis lcripniris ecclesiam im ca- Cillime refutatur : Duplex conclusin refutatur. tholicarum quam plurimum auctorim num genus posse in concilio definiri. tem sequatur. Inter quas, scilicet e tinum earum, quae liint propriae The

clesias, sane illae sunt , quae Aposto- Iogicae facilitatis, quoniam vel ex dii licas sedes. habere , aut epistolas bus principiis per fiden creditis , vel

accipere meruerunt . Est autem sen- alio credito , alio lumine naturae C

siis huiusinodi, in iudicio Iibrorum , gesto colliguntur. Alterum autem ge- canorucorum Primum videndum este , nus est earum , quas Spiritus sanctus quid ecclesiae catholicae sentiant . Sed i ple revelavit quidem Apostolis , E- inter Citholicas ecclesias illarum eme vangelistis, aut Prophetis . led quoniam testimonium praeferendum , quae vel non erat id perinde manifestum , a sy-iuere sedes Apostolorum, ut Hieros nodo declaratur. Q ae sunt prioris x lymitana, vel ab AlUstolis aliquam neris , ad fidem si 2 tant secundario , pistolam acceperunt , ut Corinthia, be, ut ita dicam , mediate . Quare , Galatia . Non itaque Augustiniis lG- quod tuo postea loco sut e sumus expliquebatur de epistolis Pontificum De- cati iri, qui eas negaverit , hoc haere- cretalibus , ut Gratianus Diso existi- ticus crit , quod ex consequenti negat mavit . Id quod ante nos quidam etiam principium , unde illae conficiun ur . alii viri diligentissimi deprehenderunt. Quae vero sunt po terioris generas, Prc Tertio vero argumento occurri, po- prie & per se ad iidem pertinent ταst in hunc modum : Leges pontiria nec has a Pontificibus aut conciliis

220쪽

novas expellare debemus . Id enim etiam atque etiam asserimus, nulla fi alias scripturas saeras ecclesiam aut habere minc , aut deinceps habi uram , praeter scripturas populorum Et principum horum, qui fuerunt in ea . Non stini, inquam, aut erunt. sed fuerunt .

Omnia si quidem , quae Pater Filio suo unigenito ecclesiae declaranda commisit , primum ipte Filius Apostolis revelavit, deinde eadem ut invulgarent, iussit. Vos, inquit, dixi amicos, quia

omnia , quae audivi a patre meo , n ta fuci vobis, Joannis Is . Et rurium, Ille vos docebit omnia , ira suggeret vobis omnia quaecunque dixero vobisJoan. 34. Et iterum , Cuin venerit spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem, Joannis 16. Hi enim fuere novi Te

uamenta ministri , qui revelata facie gloriam Domini peculati simi. 2. ad Corinthios t. Hi suere ministri lemmonis, ut Lucas capite Euangelii priumo testatur . His quoque dimini est,

cete omnes gentes ea servare , quae

cunque praecepi vobis, Matthaei ultimo. L Frgo. Fidei veritatem vel a nristo dum in terra degeret , vel a Spiritu sancto Apostoli postea acceperunt . eamqtie iuxta Praescriptam legem, aut scripto , aut verbo ecclesiae traditio erunt. Hinc enim est quod Irenaeus, Hieron. , Augiis .udversum haereticos temper id agunt, ut videant, an illo-rtim nova dogmata contruant cum antiqua traditione & fide. Et si quas scri- 'ras novas haeretici proserant , si te

Aliostolos aut Prophetas confingant , uatim novitatis odio exploduntur . Itaque post Apostolos, & eos , qui ab

Apollo Iis probati sunt, nullos alictores sacros ex pec Limiis.Sed sive summus Ponit ex seu concilia , primum de vero. 1entu re Interyretatione i ripturarum iudicant , ut in eoncilio Tridentino, leisione tertia definitur. Et abiurdum i ut ecclesia alictoritatem ha- eat discernendi verba Dei a verbis hom1num , sensum Dei ab humano siensu non habeat . Id igitur ante omnia Conciliis tribuamus . Deinde cv illud,

quod veras & legitimas Christi fle A. PoI Olorum trad Itiones via de ratione niveuιgant. Rursum , qu adinam conclusiones his cohaereant, quae contra disia sideant, certa complexione , & connexione conficIunt . Conuulunt autem an latiusmodi rebus finiendis non sa- Cras lateras mo. O, verum etiam Ap Itolorum Instruita , priora concilia , dummorum Pontificum decreta , San-4torum verurum scripta , scholastic

Liber sulatus. Cap. V.

rum Theologorum dogmati , rectam Philo ophiae rationem. Breviter, cau-ilim . de qua disseritiir , in eos locos corioiciunt, de quibus liber hie noster institi imr . Nec enim ex aliis scintibus argumenta derivare pollunt ad Flia dei Tneologiaeve Glvendas quaestiones/Nou's autem revelationes Ne scripturas sacras quaerere, Judeoraim est, qui recente etiam nulti Prophetas praest tantur.

Alia etiam quaestio valde dissicilis ex his . quae diximiis, orimr. Si non 'omnia in conciliis certa sun , nec enim in singulis Spiritus sanctiis conciliis assistit, ecqua via se ratione Vestigabimiis conciliorum certa in fide decreta Principio namque in Clemen. unica de summa Trinitate .u fide cath. ea opinio tanquam probabilior eligitur, quae habet, in bapti lino gratiam di vir tutes infundi . Pari ergo caula & in aliiς conciliorum decretis dicere posissemus, probabiles opiniones elisi , non res ex ploratas defini ri. Deinde in cap. Firmiter, de summa Trinitate Aefido catho. patres concilii Lateranensis, Firmiter, inquiunt, credimus,& simplici er confitemur, quod unus est soluti Veriis Deus, creator omnium , visibi-

Iitim be invisibilitim, spiritualitum &corporalium , qui sinatu ab initio temporis utranque de nihilo condidit cre tu rami Piritualem 3e corporalem, angelicam videlicet V mundanam. At non est fidei adversiim , Angelos ante mundum corporeum creatos . Id enim MIerunt Gregoriiis NaaianZeniis in prima or tione de natali Damini, Basilius in exam. congrestione prima, Damascentis 2. lib. cap. q. Ambros. in ex im. lib. r. cap. s. Hieronymus in comment. super I. caput epist. ad Titum Cassianus collatione 8. cap. 7. Unde, nec Augiistinus libro de civi. Dei II. cap.

hanc opinionem Fidei esse contrariam putaverunt. Ac concilium illud Letheranen. Thomas viderat, imo in illudi plum caput ediderat commentaria tnon ergo conciliorum alit definitiones. aut Fidei consessones certae sunt, sed Patres, etiam cum asserunt se firmiter qilicquam x profiteri & credere, nihil omnino definiunt, quod fideleste qui teneamur.

Huic qiiaestioni illud primum dandum est , non sat esse , ut conciliorum re Pontificum iudicia firma esse credantur, in divino ossicio publice a rora etiam ecclesia celebrari. Nec enim histor 1ae, quibus martyrum de conis 's . quali.

SEARCH

MENU NAVIGATION