장음표시 사용
231쪽
vae Candidae episcopus Apocrisarius Leonis noni, in libello contra epistol. Michaelis patriarchae Constantinopoli-νε. dist. ea. tani. Qui liber citatur a Gratiano , ut Ru liber Leonis noni, contra epistolam Nucem abbatis. Sed & a Latinis non recipi hos canones. reserunt Τheodorus Balsamon,& Mettitistis monachus, maximi Latinorum detractores : il e in interpretatione eorundem canonum, hic in historia conciliorum 8e virorum il-Iustrium . Sunt autem argumenta, quae hanc sententiam confirment, irrefragabilia . Primum , quod sexta synodus sub Constantino Imperatore , contra M nothelitas ab Agathone congregata , a L one secundo comprobata , nullos
diderit canones . Illa vero synodus , quae sub Justiniano Imperatore postea coacta est , cur sexta synodus appelletur, nulla est causa . Sed de nomine nihil moror . Hoc solum affero , ea concilio nec Romanum Pontificem , nec eius legatos interfuisse . Subscri- Ptiones episcoporum videantur, & res
fiet manifesta. Justinianus erimum suta scripsi, deinde episcopi qui sextae symodo affuerant, sed nec numero Pares, nec nominibus omnino similes, ut The phanes & Ariastasiis evicerunt . R mani vero pontificis , aut legatorum ejus nulla subscriptio est . , Alterum arsi . mentum est, quod Justinianus bis lynodum apud Constanti nopolim coegilla legitur, prius sub Sergio Rom. Pontifice, posterius sub Joam
. . - , ne septimo eodem quoque epilcopo R
Jtiab: 'L mano. Et de priore quidem Beda de
M. Rr-- natura rerum , cap. 67. ait : Justimanum Romanae ecclesiae pontificem Se
gium, quia erraticae suae synodo , quam Constanti Poli secerat , favere , &subscribere noluisset, iustisse Consta ti ivlim deportari, qui tamen ob culpam perfidiae regni gloria postea Prisuauis, exul in Pontum secessiit . Hactenus Beda . Et Platina in vita Sergii: Iustinianus, inquit, synodum habuit , in qua nonnulla approbata sunt orth doxae fidei nequaquam con Sruentia Eadem quoque Sersit apocritarius , quItum Constantinopoli erat, subscriptione sua stolide nimium confirmavit . Verum cum postea Romam delata a Sergio exploderentur , ira percitus Juninianus Zachariam misit, qui Sergium ad se vinctum traheret. Hactenus Platina . De posteriore autem idem Platina in vita Joann. VII. ita scribit et Justinianus eadem stultitia vexatus , qua suerat ante amillum imperium, Sergio pontifici duos metropolitanos Romam
misit, qui Joannem adhortarentiar lathabita lis nodo, quae de homousO crederent orientales , eadem etiam occidentales affirmarent , praepostis libellis, in quibus et iupscribendum erat. Homines tamen re insecta ad Imperatorem pontifex remisi. Haec ille. Acs quis Trullani concilii verba velit ex pendere , statim deprehendet , quale illud concilium fuerit . Sic enim habent: Quoniam sanctae universales synodi quinta & sexta , de mysterio fidei plenissime disputantes, canones non
fecerunt , Propterea nos convenientes
in hanc imperialem urbem sacros C mnes conscripsimus. Oportebat enim, ut synodus universalis canones ecclesiasticos promulsaret . Hactenus con--dH e. cilium. Principio autem , s in Con. Habeo. stant. urbem convenistis, dicite mihi, ecquo evocante convenistis φ Anne . Romanus aliquis episcopus vobis conisellium i ixit λ Minime id quidem .
At Romanus Pontifex eo tem Dore certus erat, catholicus erat, addo etiam, probus erat. Primates autem ecclesiae
sne principis ecclesiastici & veri de Catholici & pii voluntate cogere, hoc non est synodum vel se iacere, sed a versiis ecclesiae principem conspirare . Quemadmodum si regni proceres ad
respublicas pertractandas sne regis aris bitrio conveniant , coniuratio Illa P tius, quam congregatio existimabitur. Justinianus, inquis , eos lac It conVenire . Bene Protecto narras: nam Ilium improbum fuisse , 5e ecclesiae Rom. Inimicum , memoriae proditum eri . . Qualem autem synodum a ta II VI ro pro sectam esse arbitrabimur Sed auo Iamus caulam conventus faciendi. iau niam sanctae universales synodi quinta de sexta canones non fecerunt , Pr pterea nos in hanc imperialem urbem convenientes , canones conscripsimus. Oportebat enim , ut synodus universalis canones ecclesiasticos Promulsaret. Itaque haec Trullana synodus supplamentum duarum esse dici:lir, te suod deerat quintae & lextae . Id nimirum addidisse . Ideo enim nec sexta, alunt Proprie nominatur , sed εκ . id est, qilinilexta. Scilicet nomine sextae sis di Trullana se prius venditare v lebat. At nunc nec sexta, nec quI ta , nec septima est , sed monitrum qiiodjam, Qui sexta . Illud vero quisierat, quod insmutant patres hi duo
gravi isma concilia tanquam mutila Ocimminuta, ut causa congregationis necessaria via eatur λ Enimvero concilium
generale ecclesa ne unum quidem
232쪽
habuit , ubἰ exist aut haeresis , aut schismatis nulla esta . Triit lana haec synodus sola est , quae non ad profligandam haeresim , non ad tollendum schisma sed ad canones edendos cogitur.
Eeouid autem erat opus, pastores ecclesiarum omnium suis sedibus cieri,
iit post innumeros fere canones Apostolicos, Nicaenos, Ancuritanos , Ne caesarienses, Antiochenos , aliorumque plurimorum 8e martvrtim , e conseia forum . qui canone secundo Τrullano comprobantur , alii centum duo ab his patribus ederentur Quanto vero gravius sexta sisnodus egit, quae , Caula fidei, ol, quin convenerat , absoluta , noluit ecclesiam canonibus ciniistam ἡi scedere. Non igitur necesse erat canones condere , sed si vertim fateri vultis, alia Iustiniano caliis vestraeco fretationis fuit, nimirum ut Latinos, sedemque praesertim Apostolicam insectaretur, utque , quod Platina ait ,
aliqua vestra auctoritate Probaret orthodoxae fidei nequaquam congruentia .
et 'In Nam si, ut ipsi dicitis, imit quatuor
nod, ad aut Quinque annos a sexta svnodo exacta,
sub Justiniano, filio Constantini Con-
,riti iri . . stantinopoli convenistis, certe s computate tempora J haec illa est erratica synodus, cui auctore Beda , Sergius noluit subscribere . Sed iam videamus,
ut reliqua, quae nnnc non extant, dissimulenturi cur his centum duobus vestris canonibus subscribere Sergius nec voluerit, nec vero ἡebuerit. In canone secundo sidcipitis N eonfirmatis 8s. canones Apostolorum : hos sedes Apostolica non recepit, ut auctor est Isidoriis 16. dis . cap. eanones, Id quod cum ex Leone IX. c. Clementis, eadem dis . ostendi potest, nim vero magis ex Gelasio is . dis . ea. Sancta Romana . Cur autem sedes Apostolica
probet M. Canonem, quem vos probatis , ubi tres Machabaeorum liόri contra Omnium consensiam ecclesiarum admittuntur φ Atque in eodem secundo canone synodum Cypriani , de reba-ptigandis haereticis comprobatis, quasi secundum traditam Afris consuetudinem lax illa constituta sit , & non magis adversetur omnibus ecclesiis Dei. Nec enim decretum illud Cypriani explicari potest ad normam os. canonis Trullam , 8e ro. Nicaeni . Quoniam
canon Gypriani de omnibus in universum haereticis praescripuis est. maxime Donati stis, quot constat in nomine , i Trinitatis bapti rasse . Decretum ergo
Cypriani ab universali ecclesia simpliciter reprobatum Seritus approbare
non debuit, quod Trullina innodus
secit . In canone tertio ecclesae R
mam Iegem de bigamis non ordina dis summum ius appellatis, & ex ri xore austeriim : sedis autem Consti tinopolitanae mollities ac dissolutio b nignitas vobis est . Mediam quasi ex duabus componitis , sed talem ecclesia Latina semper explosit . Iure igitur hanc vestram synodum explosit Se
uxoribus non separentur . Ea conse
ludo apud Graecos quidem invaluit , sed synodus generalis eam toti eccletae
contra Latinorum tissim male praescripsit. Bene ergo Sergius vestros canones reprobavit.' Canone 36. decernitis , tit thronus Constantin. aequalia privilegia cum apostolica sede obtineat , 8e Alexanti.
Antiochen. ac Hierosolymit. praeseratur . Scitis, adversum hunc canonem
olim a sancto Papa Leone pugnatum . Et quanquam ratione pugnatum est , at sequentes Romani pontifices Constantinopolit. huic ambitioni Ae vanitati contradicere noluerunt. De privit. Αntiqua. - Canone Q. praecipitis , In omnibuς diebus quadragesimae praeter sabbatumhe dominicam, nullas novas hostias consecrari, sed ut apud nos in die rarasceves , fieri praesanctificatarum lacrificium . Hoc vestiis Graecis praecipite , si vultis: Romanus enim episcopul hoc
in totam ecclesiam decretum non Proiabareta
Iam Canon 1 s. nulla nostra consutatione eget: Quirdus enim per se est, Ae manifeste in Romanam ecclesiam iniurius. Ipsum audiam iis . Quoniam intelleximus in Romanorum civitate in sanctis quadragesimae diebus , in eius sabbatis ieiunare praeter ecclesasticam traditam conmenidinem: sancte svnodo visum est, ut in Romanorum ecclesia, si quis fuerit inventus si atote unans , clericus deponatur , laicus segregetur . Mim tibi videtur a Romano aliquo pontifice hunc canonem probatum iri Minime vero gentium .
in id sq. Vide ne probandus sit. Sacra , inquiunt , scriptura nobis praecipit , ut abstineamus a sanguine re suffo m. Merito igitur damnamus eoς, qui cuiuscunqtie animalis sanguinem arte aliqua condiunt ., 8e sic comedunt .
Ecqua antem maior scripti irarum igno. ratio esse poterat, quam existimare ,
Praeceptum illud apostolicrim ad ea usa Y χ que
233쪽
te tempora perdurasse φ Quanto veritis
itini decretum Hieroso imitanum , quo ad sanguinem de suffocatum attinebat , ad breve tempus tantisper minitere interpretati sunt, quamdiu Jude rrim se Gentium conssietlido coalescereuquamdiuque synasogam ecclesia cum honore quodam sepe liret. Abeat nunc Gratianus , 8e sextae isnodo canones Τrullanos tribuat . Innocentius vero decretum Gratiani eodem nomine retulit , quo erat a Gratiano citatum : id
quod Ze Divi Thomae, fle aliis quoque viris doctis aliquando accidit, ut Gratiani diligentia fili , eapita decreti ementitis auctoribus be titulis referant. Idem quoque Gregorio nono contigit, qui titulo de constita nomine Hier nymi commentaria in proverbia retulit, quae Hieronymi non esse certum est .
Caput autem illud , quod Innocentius citat, habe uir rta dist. c. Si quis e tum, nomine sextae synodi. Αarianum
vero Trullanos canones recepisse , ta
eum abest a veritate , ut nihil magis veritati possit esse contrarium . Verba squidem illa reperiuntur in epist. Tharasi ad Adrianum, non , sicut Gratianus memoria lapsus existimavit, in epistola Adriani ad Tharasium. Tharasitis itaque recepit illos, non Adrianus : lit patet act io. a. de r. septimae
sun di. Adrianus siquidem verba Tharasti reseri , ut Constantinopolitanos
proprio mucrone confodiat. Si enim , Inquit, vos fatemini canones illos divinos & legales esse , canone autem
εχ. imaginem Christi venerandam esse conceditis, quid nunc contra sacras imagines depugnatis λ Ruod si septimas Unodus uno canone uti uir , ut iriorum Graecorum testimonio imagines esse Venerandas comprobet, ecquid inde argumenti promitur, ut caeteros item
canones approbariti Quasi tomm Menandrum , Arauim , alit Epimenidem confirmarit Paulus , quod horum aliquando sit testimoniis usius. Nec verba alla, quae ex T. ynodo retulimus, ipsius
synodi sunt, sed Thalesti , Petri episcopi, Epiphani3 . Quae non erat elus temporis de instituti expendere. Non enim id tum agebatur, an Triit lana synodus probanda esset, sed an essent imagines venerandae. Quamobrem, quae obiter be praeter institurum a privatis
hominibus in Concilio dicebantur, ne novae Iites suborirentur , illa sapientera patribus dissimulata sunt: eo vel maxime , quod in causa praecipua, de qua ibi erat controversia , Trullanae s nodi auctoritate libenter utebantur . Id ne
comminisci videamur, Nicolafis nimiarum est auctor adhibendus , qui in pistola ad Michaelem Imp. cum ad suandam caulam siladendam synodi h ius Trullanae canone quodam vellet uti, in hunc modum disseriti Provide hoc Constantinopolitana synodus Canonum suorum sexto dignoscitur prohibere capitulo . Quod tamen non apud
nos invenitur , 4ed apud vos haberi
perhibetur. Verum novimus nos apostolicis imbuti documentis, etiam sententiis uti paganorum , quanto magis Christianorum , de contra ipsos, quorum nec vitam sequimur, nec mentem erroneam imitamur. Denique Apost
Ius Paulus de libris Paganorum aliqua in sitis scriptis posuit : nunquid ideo
etiam cuncta recipienda sent, quae cumbis pariter sunt prolata i Hactenus Nicolaus. Non itaque si aut Innocentius , aut T. synodus, aut Nicolaus , aut Concilium Florentinum horum auctoritate
canonum abutuntur, probato uno , aut item altero,reliquos probaverunt. Quanquam patres synodi Florentinae hos ror.
citasse canones , me omnin i praeterit.
Nain quod actio. s. refertur, id non
ex synodo, ubi hi canones sunt editi sub Justiniano, sed ex sexto concilia universali sub Constantino illius patredePromptum est, ut actio. I . eluidem sexti concilii patet . Sed quoniam 'chaec synodus apud Tru llum regium Palatium scilicet celebrata est , quod de hac dicitur, hoe per errorem ad Tmllanos canones creditum est Pertinere . Quorum auctoritas ideo a nobis labefac ata est, ne quisquam salio errore deceptus, eos veris legitimisque comciliis opponeret . Video autem dubitari posse, cur inter reliquos canones ecclesiae Romanae contrarios non de
82. notaverimus , libi prohibitum est ine Christus deinceps sub flaura agni pingeretur . Sed nolui equidem has Ttulli regulas inimice insectari. Nego
itaque in 82. cano. secundum veram
Iectionem tale aliquid prohiberi. Quin potius in eo pictura illa veneranda
qua agnus digito praecursoris demonstratur, he suscipitur , de deinceps co servari in ecclesia iubetur . Ia quod colligere licet ex epistola Adriani ad Tharasium, τ. syn. aeh. I. 8e ex acti. 4. usidem 7. synodi. De Trulli igitur
canonibus, atque adeo de sexto arsu
In argumento vero septimos Pighu Respon.
contentio pertinax coarSuenda est , ad O. qui ut opinionem , quam semel Indue
234쪽
to sesce H . vanis coniecturis inTrnaaia re Perrexit. Tantum studium certan- .di, tibi semel efferbuit, & dura pertinacia potest. Mihi vero non est hoc loco opus , pro 1 exta synodo, unde emersi certamen, depugnare , qimnte Agatho coegit, & Leo II. confirmavit , quam 3e Beda lib. de tem . rati. cap. Ne caeteri post eum cath lici probaverunt, quam & concilium Florent. sess. s. recipit, & Eligemus IV. in decreto super unione Iacob in xum veneratur. Alii pro 6. ω γ. synodis apoloriam edant , si diligentia allis Francisci Turretas non adsuc sa Cit talis . . Nos enim in domate fidei& decretis ad salutem fidelium necessariis conciliorum auctoritatem asseriamus , in rerum sestarum iudicio raordine non asserimus. Nec in his, quae parum, vel certe nihil ad nos a tinent, tempus Se operam sumimiis. Resipon. . Ad octavum ergo argumentam Ca- ad 8. letanus in opusculo de auch. Pap. &
n. c. g. respondet, concilium Constantien . quo tempore illud decretum edidit, non suisse tiniversa Ie 3e inte gnim. Erat enim tum schisma in misclesia sub tribus Pontificibus , Joanne XXIII. Gregor. XII. & Beneditio XIII. Unde asserere, quod id temporis illud concilium erat generala , nihil
aliud est . quia in revocare antiquum
schil ma , aliosque damnare, qui Bene dictum 8e Gregorium sequebantur . Qiod tamen fuit, emue semper ambi-biguum . Ruod s obiicias, Martinum V. in ultima fessio. approbasse omnia, die singula decreta in materiis fidei, Quae prius a concilio Conflanti en. pr. diissent: respondet idem Caietanus, id proprie ad fidem I ertinere, & tanquam fidei decretum a Martino probari, quod advertum haereticos suisset definitum , ut in S. I s. de ar. sessi factum est.
Quod autem Martinus V. ea solum Pr bet , Patet Primum 1, quoniam ad peti tionem oratoris regis Poloniae illa approbatis facta est, quI hoc tantum exugebat , lit acta in concilio contra hae. reticos confirmarentire. Patet etiam, quia Martinus dicit, se omnia sic conciliariter facta approbare, de non aliter nec alio modo . Supponebat enim taedam non conciliariter acta . Nam
in illa 4. 8e s. sessione, ut idem Ca- se anus admonet, nec disputatio aut disquisitio aliqua intercesserat , nec deIecti fuerant adhuc viri )oeti add isserendum de tractandum ea, quae in fidei doctrina essent constituenda : sed
id cautum postea a concilio init ita
seg. 6. Ita si quis tradita In tess. 4.
diligenter expendat, inveniet ea non sormam habere decreti, quo videlicet aut fideles obligentur, aut contrarium sentientes explodantur .. Patet demum ex literis Martini U. in quibus err
res Joannis Uviclessi , Joannis Huis.
de Hieronvmi Pragensis expresse damnantur , nulla de ea re, an concilium sit sit pra ripam , facta mentione. S dquoniam quae de concilio Constantie B in dubium verti solent, ea pulcse rime explicantur a discipulis Divi Tli
mae , maxime a Caietano viro in no- M .io. re instra familia excellentissimo , nos de hac re ne verbum quidem ullum prae- hira de licterea faciemus. De octavo igitur ar- ς
In nono vero, miror equidem iv mlorum caecitatem , qui concilium Bam liense tueri volunt: cum manifestumst, illud , licet a principio Eugenio
IU. consentiente fuerit congregat m, postea tamen ab eodem primum Feris rariam , deinde Florentiam translatum, tibi Basilienses conatus publica ecclesiae alictoritate repressi simi. Nam Munio Armenorum, Sc Graecorum P
puli Christiani consensione approbata, non in concilio Bassiensi, sed in Fl rentino facta est. Eugenium ecclesia etiam post illam depositionis Basilie
sis lententiam, Pro vero pontifice habuit: Felicem autem illum in sis nodo electum contempsit. Quorsium ergo at tinet mordicus concilium Basiliente tenere δ..iori inn favere haereticis, qui
conciliorum inhaereticos iudicia infirma esse contendunt, quod concilium Basiliense eos haeresis nomine damna rit, qui etiamnum c. tholici iud cantur Quae qui non sentiat, is nihiI omnino sensurus esse videatur. Quocirca non dubito, esse nunc grande placulum pro concilio Rasiliensi stare velle, cuna
schisima illud iam extinctum non alia
ratione magis denuo posse accendi. Et Nicolaus v. aperte sentit, Felicem illum non fuisse verum ecclesiae past rem, sed nominatum . Nec verum concilium & generale, sed congreSa-nim vocat nomine concilii generalis. Eugenium vero felicis recordationis praedecenorem situm honorificentius a pellat. Ita in literis sitis non probat, nisi beneficiorum collationes , sic t qui solent: de huiusmodi caetera, quae si irrita haberemur, ponitus mutatis aut pastoribus, alit ossicialibus multum Incommodi acciperet. Atque Leo decimus in concilio Lateranen. sess. II.
Plane definit, concilium Basiliense non
235쪽
cum de quadam sanctione ageretur a concilio Basilien. edita: Sicili Leo, inquit, ea, quae in secunda Ephesina svnodo temere contra tristitiam de e tholicam fidem gesta fuerunt , postmodum in Chalcedonensi concilio secit revocari : ita nos a tam nefariae
sanctionis revocatione retrahi, salva conscientia fle ecclesiae honore non possitimiis: Cum ea. omnia i . Post translationem eiusmodi concilii Iasi Iten. Per selicis memoriae Eueenium λ-pam Iv.praedecessorem nostriim factam, a Basiliensi conciliabulo seu potius co
venticula facta extiterint, ac Propterea nullum robur habere potuerint: Oim etiam lolum Romanum Pontificem, tamquam auctoritatem super omnia Co
cilia habentem Conciliorum indicend Ium , transserendorum, ac dissolvendorum planum ius, & potestatem his Te, nedum ex sacrae scriPmrae testimonio, dictis lanctonim patrum ac ali rum Romanorum Pontificum decretis, sed propria etiam emi mdem concili
rum consessione manifeste constet. Hactenus Lateranen. concilium. Probae nutem ea, quae dixerat, multis Aetesimoniis Ad exemplis, quae nos, ne fit longum, praetermisimus . Sed Pt vocaverunt doctores Parisien. a concilio Lateranen. N appellatio nomine
academiae circlinistur . Quorum illa fuerit, ego hic non disinito : ilhidastino, non sine ecclesiae scandalo atque remi cie circumferri . Extat ana
thema Pii secundi in eos, qui ad m-riinim concilium appellaverint. Et fi ne Pii ratisis, quas miritas suis litteri reddidit, manifestum est , rem hanc
di haereticorrvn omnium summim patrocinium esse, de fenestram vel maximam aperire ad obedientiae eccle- fiasticae iacturam, ac perniciem Verae
pietatis. Sed de his non est huius Isci temporisque. diiserere. Verum ob- icis ea, quae in 1. sessi concilii Basil. decreta sunt , a Iegitimo concilio esse decreta, ut patet ex literis Eugenii, quae lectae fiunt 36. siess. estisdem Comcilii . Sed nos huic quaestioni breviter
rei Pondemias, non approbasse Engenium decreta edita, sed boltim concilium ξenera Ie B siliense a tempore inchoati nis suae legitime continuatum fit ille.
Deinde, concilium in secunda se si
ne non erat plenum, quia maior Pars episcoporum deerat , imo paucissimi acerant . Quare inchoatione quidem generale erat ,. sed nondum erat Vere de persecte re tela generale. Praetereas
Legatu sine comm Issione proeessit ad ea decreta serenda, ut ex literis Eugenii ad Iulianum colligitur . Adde, quod eum gravis atque difficilis semper fuisset Inter CathoIicos altercatio, qui tiam dicentibus, param supra concilium esse, aliis contra afferentibus eoncilium esse supra Papam, nulla connuisitione facta , nullo examine
praecedenti, positum est id quod erat ambiguum . Quare non suit de-eretum Fidei, sed simplex quaedana
commemoratio eius doctrinae , quae
erat in Concilio. Constantiensi tradita . Id quod videntes huius synodi
patreς, rursum in sessione 3δ. rein
eandem aliter tractaverunt, ἡefinientes ea tanquam Fidei decreta esse dei ceps amplectenda . Sed tunc omnis egatorum potestas erat abolita , & svnodus Florentiam translata. inare nihil mirum , si tu iter At puerIliter erraverit , eos pro haereticis condem nando, qui nunc sine controversia fideles habentur. Ad decimum vero argumentum re sponsio est facillima . plenaria conci Ita a summo Pontifice minime Confirmata , ter alia legitima fle probata emendari. At quod plenarium cone ilium summi Pontificis auctoritate firmarum, per aliud posterius eme detur , exemplum ne unum quidem
proserti potest . Nam de huiusmodi eoncilia Augustiniis non infirmat, sed
tuetur eius ein libri c. 4. Quanquam Augustinus non videtur loqui de emendatione Fidei. sed de emendatione Iegum, quae ad res scilicet vel gestas , vel gerendas refer nntur. Ipsa plenaria, inquit, concilia priora a P
sterioribus emendantur , cum ali Grerum experimento aperitur , quod
Clinsium erat. Quod ad fidei veritatem
reserri vix potest, quae non rem In
ex rimentis innotescit . Leges ergo nonnullae . in quibus per imprudentiam
falli concilia potant , nihil obstat
quo minus a posterioribus conciliis emendennir. Isidoro autem ex his e iam respondetur . Non enim sunt n bis explicanda singula. Ad undecimum, diximus saepe conis cilia integra Si capitis auctoritate peris
secta ea eme, quae nos ab errore ve
dicamis. Nec si silmmus pontifex firmus in fidei causa iudex est, concilia frustra coguntur . Primum enim snt ιcapite superiore admonebamus . Romanias pontifex non temere dc stulte, sed considerate arei te sapienter habet fidei controversas definire, adu
236쪽
LPer suintus. Cap. Postr. 17 s
eando se; licet consiliarios, vel Plures, nos alitem hoc quidem tempore , vel pauciores . iuxta rei. de qua dil- in hac quaestione sequemur potissim unseritur, gravitatem. Juvant enim pa- Υh-- ἔ- να
tres concilii summi Pontificis fide in assue Mettinam . .Unde in concilio Hierosolymitano, cum facti esset ma na conquisitio, Petrusique sententiam ixisset nullo sacrarum literarum testia monio sulcitam : Iacobus probavit eam quidem, additis testimoniis prophetarum. Ad iecit item quasi de tuo legem maxime necelsariain, de abstinentia ad idolothytis, tarnicatione suffocatis, Ac sanguine. Ita enim divina procuratio in ecclesiain se sundit , ut membra Praecipua,tametsi a capite ipsa Pendeant, Caput tamen riteantur & iuvent. Facit quoque concilium plausibii:orem Populo fidem , propter acceprissima muli rum testimonia atque iudicia . Nam Ac leges, quae communi optimatum cono sensu & rogantur, Se seruntur, liben-rius poplitis accipit, quam si a rege solum ederentur. Quamobrem Beda libro retra. in actus Apostolonim prudenter sane monuit , Paulum contuli se cum Apostolis aliis Evangelium, quod praedicabat in gentibus, solerterin concilio disquirens, an recte de Iegalium cessatione doceret. Non quod ipse de hac re, inquit. aliquid dubitaret, sed ut mentes dubitantilis A p stolica synodi auctoritate firmarentur, Gregorius autem de synodis provincialibus locutus est, quae in causa fidei vix quicquam obtinere potuerunt, nisi essent summi pontificis auctoritater borata. Illa expertus est Gregorius, haec non est ex pernis . Quanquam dc illo tempore concilii Nicaeni utilitas nondum erat satis explorata . De Postremo argumento dissicile disti est . . Quid Theologi sere opinentur , video. Hoc tamen vere licet dicere, Romanum illud Nicolai co cilium locutum esse multo adsensum a Fidelium accommodatius . Concilii
verba prius audiamus : posterius e Pendemus , verane an falsa sint. Pro fiteor, inquit Berengarius, non solum sacramentum, sed verum etiam corpus
Christi manibus sacerdotum tractari, frangi, se Fidelium dentibus alteri. Haec BerenSario praescripta a synodo consessionis forma. Ubi alterum i otest habere dubitationem, An corpus Chri- 1li ratione sacramentalium specierum avere de tractari dicatur & frangi. Alterum dubitari non potest, quin in seipso Christus nec tractetur a sacerdotibus, nec frangatur. Atque alii
dicent forte Prς suo arbitratu quisque ;Thomam Vvaldensem , qui in libro
sacramentaI. titul. 4. cap. 42. ὸ et,
eiusmodi loquendi Hrmulas Se est e verissimas, bc esse etiam olim a Patriabus ulurpatas. Refert in hoc Dion sum c. t. lib. de ecclesia. Hier. refert mimite chrysostomum in Matth. homiιου . retulerat autem dic ca P. superiore .
Paschasium in lib. de corpore 3c sanguine Christi. Fideles sine cum sp cies sacramentales viderint. Christium se vidisse testantur, evindemque. cum illas tetigerint, retulisse. Quod ma-bnum profecto argumentum est, curata esse credamus. A fideIium vulgo, inquis , ista sumis. Memebam ne a lenonibus diceres. Christiani rudes disserunt isto modo. Bene prosecto narras. Nam in quaestione fidei comm nis fidelis populi sensus haud levem facit fidem. Quaero enim ex te, quando de rebus Christianae Adei internos contendimus, non de Philosephiae
decretis, utrum Potius quaerendum est,
quid Philosophi atque ethnici, an quid homines Christiana & doctrina , be C de instituti sentiant λ Praesertim cum
huic sententiae consenserint Patres e iam veteres, quemadmodum Paula ante demonstratum est. Praeterea moti
speciebus sacramentalibus, id quod inter doctiores lare convenit, christus item per accidens quidem, sed in venir tamen : nihil igitur obstat, quin visis tactisque speciebus, Christi corpus fle videatur fle tangatur . Nam nec
ipse substantia sens lis , nisi per accidentia , sentiri eotest. Ad haec, cum
Recies panis vinique miscentur , ecclesia fatetur, corporis Ac sanguinis Domini mixtionem fieri: ergo cum videntur & tanguntur spectes, corpus
Christi & videtur & tangitur. Quid multa Sic mihi persuas , sic sentio, Christi corpus in locum panis ita successisse, ut praeter ea, qua fidei huius sacramenti relignant, omnia sibive dicet, quae Panis ante ratione accide
tium vendicabat. Alioqui qui species
panis manducaret , is Christi corpus non ederet, nec ille biberet sanguinem, qui vini specie potaretur. Atqui scri-utum est, Accipite, Ac comedite rhoc est corpus meum . de rursum, Qui manducat meam carnem, Ac bibit meum sanguinem, Sec. Ac iterum, Qui manducat indigne, iudicium sibi manducat, non diiudicans corpus Domini. Mutas caro Christi in sacramento editur a certe frangitur, dentibusque fidelium
237쪽
iteritur . Utrunque enim ei cibo, quem articus. T. . ad tertium argumennim ἰedimiis, est & coniunctum. de pro- nostrae huius sententiae auctor fueritvrium. Quid δ quod per Lucam, si vel praecipuus: quem quis non Praefe- Graeci sermqnjs habetur ratio, Domin rat lexe is oecolampadiis i in P 'nus ait, Accipite, hoc est corpus meum, stremo isitur argumento diximus seia uiuod pro vobis frangitur λ Nec vero iis, satisque proinde de quarto loco nobis Divus Thomas in η. sententi diximus. Ad sequentem deinceps trans-ubjici debet, cum in q. par, quaest. 7. eamus.
238쪽
ECCLESIAE ROΜANAE AUCTORITATE,
Ubi poramur a Iumenta , PHistas hujus loci auctaritas impetratre.
N eum locum Incidimus Iouem longe lateque Pare tem Τheolayi , praesertim iuniores , copiose tractim
solent, proteterea quod sedis Apostolicae non auctoritas modo & fravitas, verum et i m omnis omnino vis & facultas , cum temper ab haereticis impugnata est, tum miluro mabis hoc tempore a Lutheranis impetitur , quorum in Romanam e Clesiam contentio pertinax, di odium aeternum est . Sed non ego persequar cilaestiones infinitas de Romani pomtificis potestate : tantum de auctoritate dogmatrim videamus . Nola autem
agere confuse, ut id explicemus sacciri putatione , quod quaeritur . Itaque
eorum imprimis argumentationes exponemus, qui locum impugnant. De ande loci nos vim N auctoritatem Cum catholica ecclesia conservabimus .. 1 ει haec adversariorum argumenta diluemus . Quae si langIor fuerit oratio, cum magnitudine utilitatis comparata , sortassis etiam brevior . videbitur. ii iagitur locum hunc infirmare Pergunt , his argumentis, ut tibi videtur , effu
Prinis , Ioannes vigesimiis secundus publice docuit, iustorum animas non videre Deum usque ad iudicii diem rcavitque, ne Parisiis Theologiae gradum quisquam consequeretur , nis prius in hanc sententiam iuravisset . Errare i-itur summus Pontifex, atque adeo I
Secundo. Celestinus tertIus definia: vit, quod cum alter coniugum labitur in haeresim, dissolvitur matrimonium, ut patet de divortiis. c. Quanto. Super quo assirmat Hostiensis , Cesestini epistolam decretalam habitam olim in corpore iuris . Erravit i itur in fide Celestinus . nam definitio illa Ena gelio contraria est . Tertio, Alexander tertius despon-isa duorum , ca P. Licet, asserit , quosdam sitos praedecessores iudicasse, quod si post matrimonium contractum per verba de praesenti , non consummauim
tamen, aliud novum matrimonium con
sili minetur, primum dirimitur iecundum est HI idum . Hic antem error est sine dubio in fide & moribus manifestus. Quarto, idem Alexander tertius, Cum esses , de testam. definit , alienum esse & a generali eccles. consumtudine, Ac a divina lege , & fanet rum patrum institutis, ut testimenta , nisi quinque vel septem testium meiarint subscriptione firmata, Penitus re scindantur. Constat autem, civilem l Sem . qtiae eiusmodi testamenta minus solennia irritat , a viris hodie ecclesiasticis comprobari . Falsus est igitur in fide Alexander, ut qui pronunciet, legem aliquam esse divinae contrariam,
quae re vera contraria non est.
limo, Innocentius primus in epiastola ad Rufum & Eusebium , c. I. Qui viduas, inquit , acceperunt ux res , ad summum Sacerdotium agnoscimus pervenisse. Quod contra leg sesse praecepta nullus ignorat: cum MOyses clamitet, Uxorem virdinem face dos accipiat: contra quod praeceptum divina alictoritate subnixum , nulla defensio opponitur , nisi consuetudo v stra , quae ex ignorantia prosecta est. Et Innocentius tertius, cap. Per v Z n
239쪽
Inerabilem iniI filiisnt legitimi, omi
em 3ndam legem Detr . retillisset, Sane, ait, cum Deuteronomium secunda lex interpretetur , ex vi vocabuli comprobatur, ut quod ibi decernitur in novo testamento debeat obervari . At decreta vereris legis debere a nobis observari, sacris etiam literis, non m do concilio Florentino adversatur. Sexto, Nicolaus tertius in extraV ε Argum, ganti . Exiit qui seminat . de verborum significatione . decernit, abdicationem proprietatis omnium rerum tam in speciali , mram in communi Christum domi tum & verbo & exemplo docilisse. Quod erroneum esse Joannes vigesimi s secundus docet inex-rraviganti, Cum inter nonnullos. Septimo, Nicolaus ad con ulta Bul-
Α quodam Judaeo, aefinit, qnod si in nomine Christi aliquis baptitetur, reba-vii Eari non debet : Crinis oppositum Pela ius papa determinat in epistola ad Gaudentium epit copum I Ie ertum qite eadem dist. cap. Multi, Ac c. Si .
re Vera, quae ambo capitula ex eadem
epistola sunt deprompta. Contentit 'ccum Pelagio Zacharias Papa , c. In synodo , eadem dist. Aut Nicolai s igitur , aut Pelagius saIlo de fidei qitat-hione decrevit. 'Octavo . Divus Gregorius in epis. Argum. stola quadam ad Augustinum Cantitariensem archiepiscopum , Gregoriusqucque tertius in epistola ad Bonifacium episcopum , ex apostolicae R
manaeque ecclesae auctoritate P. Onu
clarunt, quod si mulier infirmitate liqua fuerit correpta, nec voluerit d hilum marito suo reddere , marinis quidem aliam uxorem ducere linest i ea lege tamen , ut subs)ii opem confusi priori non subtrahat: Quod .ilitem Vir ab uxore, quae per infirmitatem debitum reddere non valet, discedere pol- sit, atque ad feci indas nuptias trans re, doctrinae Evangelicae apostolicaeque a versum est , ut Gratia. 32. qu. 7. duxit.
.Argum. Non' , Gelasius contra Eutychen, AeNestorium definit, in altaris sacrame
to , facta etiam consecratione . Panis vinique si ibstantiam manere . Ia quod a fide catholica alienum est.. Decimo, Romani Pontifices literas M. Arg. saepe sacras salto expolii erunt. Nam ut ea loca praetcrmittam , quς Octantis resert in opusculo 27. questio in , q. vltima, certe Gelasius Papi cum concilio leptuaginta epilco portim , refertur sub nouum Pelasii, 2I. dist. cap.
Quamvis , atque Anachms 22. distin. cap. Sacrolantia , proboni, Romanam ecclesiam caeteris esse praelatam , illa Euangelica voce Domini salvatoris , Tu es Petriis , re super hanc Petram aedificabo ecclesia in meam . Qilod idem plures etiam alios pontifices sensisse constat. R idicillum autem videtur esse Euangelicum testimonium in eum sensum velle flectere . Ad eundem que modum plerique summi Pontifices ad probandum, maiores ecclesae causas ad sedem Romanam esse reserendas. inducunt illud ex tam , E3o rogavi pro te , Petre , ne deficiat hdes uia. Quod quam ineptum sit , vel ex eo li quere aiunt, qu id ibi Dominus Petro solum , non item posteris loquebatur,
Subdit enim, Et tu aliquando conversus, confirm a fratres tuos . Quae verba si ad pastero; reserantur , nimirum Romanos pontifices, prius averso fuisse oporteret, ut aliquando conversi conia firmarent fratres seos. Cum itaniae R
inani episcopi sacras literas falso interpretemur , falli & fallere in fidei dogmate possunt. Nam ex sacrarum lit rarum recta intelligentia vera dogmata, ex obliqua vero falsa trahuntur . . Undecimo, si Apostolica sedes in m ΑΑ -Ni de errare non posset , id maxime ex privilegio Petri Luc. 22. Ego rogavi Pro te , Petre , ut non deficiat fides
tua . At Petri fides desecit, iuxt.i id quod Ambrosius ait , Fidelior factus est Petrus, postquam fidem se perdidisse deflevit. Multo emo magis ccc. desine . teri succetares errare in fide potuerunt . Ut erravit cerae Anastasiis rς.
di. c. Anastasius. Erravit quoque H noritis , ut in con. 6. Constan. actio. II. N I 8. defini ur. Postremo , Hieron us in epist. ad II. Argu. Evagrium, cum illi obiiceretur R si diste. manae ecclesiae consuetudo, Si auctoritas, inquit, qliaeritur; Orbis maior est
urbe. Ubicunque fuerit episcopus, sive Romae , sive Constantinopoli, sive Alexandriae , eiusdem meriti eiusdem est be sacerdotii. Potentia divitiarum
e paupertatis humilitas, vel sublimi rem , vel inferiorem episcoptim non facit . Caeteriim omnes Apostolorum succetares liuit. Quid ergo mihi profers unius urbis consuetuatnem quid vaticitatem, de qua ortum est tui erctialium, in leges ecclesiae vindicas ρ H ctenus Hieronymus. Et Ambrosius lib. 3. de Sacram. capite Primo, cum R manam conlitem diium sibi opponeret, In omnibus, ait, cupio loqui ecclesam Romana: Ied tamen de nos homines te, lum
240쪽
sum habemus t ideo quod alibi rectius
tervatur,& nos recte custodimus. Ipsum sequimur Aiκ stolum Petrum : ad hoc eccles. Romana quid respondet i Utique ipse auctor est nobis huius assertionis remis Apostolus, qui sacerdos suit eccles. Romanae. Quod si Hieronymus & Ambrosius eccles. Romanae instituta sacile reiiciunt, certe non est cur Apostolicae sedis praescriptam in moribus regulam sequi de Hamus. Eo
vel maxime quod Trull. svnodus can. q. alserit, Romanam ecclesam Praeter ecclesiasticam traditam consiuetudinem Sabbatis quadr.igesimae ieiunare : corrigitque hunc ecclesae Itoinanς mor cm, sui contra Apostolorum canonem 6 s. inoleverit. His poti sinum argumentis hunc locum quidam infirmum esse contendunt. Credunt enim sedem Apostolicam errare pol se, eti. m cum de
fidei questione judicat. Inter Parisiemses Gerlon fle Almain fluus lententiqpraecipui auctores habennir . Eandem sequitur Adrianus in 4. lente. de confir . quest. ultima . Ac Thomas quidem V val. l. 2. doctri. fid. anti. c. I9. ean dem videtur sequi , tametsi in lib. de sacramentalibus, doctrina io. longe bliter sentit. Gratianus r9. distin. g. Hoc antem intelligendum est , eidem opinioni videtur etiam assentiri . Nec ab hac , ut apparet , alienus est Cardinalis Turrecre. libM. Par. . c. Is . Quamvis in I. 2. c. I . IIo. contrariam sententiam tu tenuerit 8c ostenderit. Hanc
Erasmus libenter amplectitur super epistol. Hieronum i ad Damalum de nomine Hypostasis. Quin in libro de
ratione verae theologiae fenestram dicit aperire ad perniciem verae Pietatis eos, qui doceant, Romanum Pon ificem errare non posse, quoties de moribus aut fide pronunciae . Huic Lutherus subscribit, huic Uviclessistae, atque a adeo omnes haeretici subscribunt lubentissime .
In quo redditur eausa, cur S des Apostolica quintum lacum
obtineat Horqm ego opinionem ex acad
miis theologicis explosunas sum. Efficiamque ut spero , vi ar tament rum meorum , si integris animis ex- Pendantur , semotis contentione & dio , quibus omne judicium exocula
ri solet. Ut autem evidentῖus intelligatur, quam sit magnus huius opinionis error, fingamus animo unum esse Lutherum, in quem stulus hic noster acuatur. Nam errantium multitudo non parit errori patrocinium L Sit emgo primus idemque solus qui andeat affrmare, siam im pontificem eccle-samaue Roman m in fidei controversis decernendis posse contra evangelium errare. Nisi ego probavero ceristioribus argumentis, id esse erroneum, quam probent catholici aut purgatoriumcise , aut indulgentias pontificias divina alictoritate constare , aiictoritas haec mea, quantula ea cunque est, at id lectores periclitabitur. Illud vero melius ostendo , si ad locum hunc firmaratione constabiliendum, altius suius
rei fundamenta iacio. Sed ante tamen, cur hunc locum quintum fecerimus. paucis explicandum est. Erunt enim fortasse quidam , quibus aptior ordo videretur , si priorem, quo conciliorum auctoritas continetur, hie locus ant cederet . Qui etiam si aberrant a comiectura, video tamen quid sequanair . Nempe sedis Apostolicae auctoritate lublata , concilia quaecunque non solum vacillare , sed radere: at sedem Aliostolicam per se etiam sine conciliis suam habere auctoritatem . Pri rem itaque elis ecclesiae Ailastolicae, quam conciliorum auctortatem . Rebus autem situm cuique servare locum natura jubet . Quemadmodum lacus elementis .situs est cuique proprius, ut terra infimum teneat, hanc inundet aqua , sia perior aether, ignibus altissima ora reddantur . Quibus breviter respondemus , nos humani ingenii habita ratione, naturae ordinem saepe ne gligere . Est autem hominibus comparatum, quod Aristoteles non semel admonuit, ut a notioribus ad ea, quae minus sunt nota , proficiscantur. Qiamobrem , cum conciliorum auctoritas pleritque sit Ac acceptior, & notior,
nisil mirandum est , si naturae ordinem anteverterimus. Pr terquam quod concilia ecclesiam reprηsentant, Ac ab ecclesia Catholica concilia catholica se iungere, non erat satis ex ordine.
Merito is tur ecclesiae concilia haerere fecimus . Sed de his hactenus . Iam id , quod erat institutum, persequa