장음표시 사용
251쪽
Sequentes in omni s gorio dicit Romam pontificem osse vicarium esu Christi , saccesthrem P
ba contemnim Apostolicam: sedem 1 pera mus, lit mu na communione , quam se dcs Apost Iim iraedicat, esse mereamur: In uua
est vera Ae integra Christianae religi nis i oliditas. Quare non consentientes sedi apostolicae, eorum nomina inter sacra musteria non sunt recitanda . Hactenus μ it res. In eidem rurstim sun do approbata est epist. Ignatii Constantinop. Patri .irchae ad Adrianum , ubi eadem saec res a ivrtu docetur. Approbatus quoene est libellus ecclesiae R manae , Ac isnotiis item Nicolai , in quibus eadem doctrina est . Sed Se inn, strema sellione canone 2 r. Romanam
sedem vocat synodus ledem Petri pri pipis A postolorum . Synodus Rotnam insuper sub Symmacho assent mir , Romanae sedis prae stilem, merito beati Petri Apostoli per universiim orbem primatum obtinere sacerdotii, Ie statutii synodalibus i olere iribuere firmitatem . . Praeterea , synodus alia universalis, cui Nicolaus praesedit : Si quis, ait. dogmata, vel decreta pro cat nolica fi
de aut e celesiastica dilciplina, a sedis
apostolicae praesule promitigata conten p. erit, anathema st. R iam sere sonte tiam Lucius III. accepit c. Ad bolei dain : de haereticis. Leo qum, hi ius nominis IX. in epist. Si nodica ad Petrum Antiochenum patriarcham a finiit, fit, in Romanam Ne Ai,ostolicam ecclesiam caput esse Omnium ecclesiarum, ad quam maiores Causis esse. recrendas . Concilii, immit , omnia , i/nctus sanctorum , rex regum confirmam. Praeterea , concilium La eran. sub Innoc.. . sic habet: Nati mus quicquain abbati J'achim derog ri , cum omnia scripta sua assigrini manis daverit, apostolicae sedis indicio approbanda , vel ediam corrigenda. firmiter confitens tu i Iuri fidem tenere. quam
te domino cunctorum fidelium mater est Ad magistra . Quod idem concilium Lugdunense sub Gregorio ὸocuit .i Ex domini itaque mili Intione Romana ec clesia fidelium magistra est, ac prol de Romanus episcopus Petro succedit in ecclesiae magisteri'. Idem tradit con cilium Lugdunente lici Innoc. IV. Id cute omnino tradit conci I. Tridentisess. r. in haec verba: Si quis dixerit, in e clesia Roman , quae Omnium ecclesia vini mater est de magistra, non ei te v ram de baptismi lacramento doctrinam, anathema sit. Concilium vero Lugdunense sub Gr tri, rectorem ecclesiae univer alis. Ae eoncilium Uiennente sus Gemem te asserit. dubia fidei declarare ad sedem Apostolicam duntaxat Pertinere . Praeterea . patres concilii Florentini,
stolicam sedem , fe Romanum pontificem in universiim Orbem tenere primInim , de ipsum Pontificem Romanumst ceei rem esse B. Petri Principis Apostolorum , Ac verum Christi vicarium,
totiuique ecclesiae Caput, Ac omnium Christianorum patrem ac doctorem existere , Ne ipsi in B. Petro pascendi e gubernandi universalem ecclesiam , a Domino nostro Jesu Christo plenam
.potestatem traditam etia i sime intestis mcnmeuicinum conciliornm continetiar. Hactenus coucilium Florentinum. Sed conciliorum testimonia fatis multa rei limus . rationibus modo Theologicis ea , quae posui is, corroboranda sunt: id- me magis, Ronianum Pontificem , cumae fide iudicat, errare non Posse.
Rationibus Tisologiae probat, R manum Pontificem fidei conir versiis finiendis errare non posse.
cum , fidem . alictoritate ne si cedere , ecciefia ab Apostolorum tem- pare iam er agnovit. Qitod , quoniam totius orbis consensione uli1qite firm tum erat, ne Ariani quidem negare pontemni , ut Sominenus lib. 4. histor. trip. cap. Ir.3c re . Prodidit. Ad Romanam porro sedem episcopoς ecclesiarum
in causis qui imo gravissimis provocasse, ab illius ore fideles fidei semper oracula petiisse , Illo udierim e tholicos omnes in religionis Contro Ur si is expectasse, illius denique se vim 3c auctoritatem sacra omnia efflagitasse concilia . adeo certum de manifestum et , ut sm ego ineptus, s velinioste dere . Quibus ex rebris, Moniam ne gari non potiunt, conflatur Se efficitur id , quod qua r imus argumentum , qu' ex mukix magnisque haud faeile quis dixerκ aliud aut evidentyra , .anice eius. Si enim legum Christi interpreς nullus simior est . quam perpetuus e etesiae usus, ecclesia vero in fidei reli-
252쪽
sonisque quaestione ac caeteris gravit lumis controversis non ad Anti henum , lexandrinim, Continet politarimn , phtanum. Mediolane aium, P.iri siemsem , Colomerum , Ole anum , aut Bracharensem episcopos, sed ad Romanum omni semPer aetate recurrit : quis dubitet, hunc esse , quem ut nic est
Tem Petri, ira quoque doctrinae Apδε- stoli eae magistriim quaestionumque de fide ivdicem h i miri λ Nam si aliquem eiusmodi post Petrum , ecclesa instia
urenda amne in veritate Continenda re
limie Christu , nimirum aut hic est. aut nullus est : Quippe riim de aliarnm ecclesiar im episcopis nulla quastio sit se in non fuerint laco Petri, univerita sis ecelesiae doctores pastoresque a Deo dati . Romanus igitur episcopus, eccle-sae usu interpretante , ille est, cui Dominus in Petro ait, Mi er hanc petram aedificabo ecclesam meam : N, Tibi dabo claves regni cretorum: te, Quodcunque silveris 3 de . ac rursum', HI oves meast & iterum , Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua : di tu comtima fratres tuos. id quod ipso etiam rerum expe rimento eomperimus, Christi de Petrone successoribus vallainta in ecclesia Romana man stiva impleri λ Hanc enimeonstat, fixam & immobilem, orbe etiam toto omni illatri machinarum genere mathnte , in fide re anctoritate Petri permanssse. Et cum caeteras Apostol nim ecelesias, vel ab infidelibus occuratas , sine fidei vestigio. vel ab hHericis aliquando adictis viderimus : alladversium hanc unam Romanam sedem nee Pagani, nec haereti ei praevalere immerunt. Pugnatum est siqil idem velim
menter, non a Grateis solum , sed ab aliis plarisque totius orbis episcop is, ut hoc Romanae ecclefiae prNileghmi labefactaretvr . Atque habebant pro se iun qnidem N imperatoriim arma, & maiorem ecclesiarim numerum: nunquam tamen efficere Potnerunt, ut alti Romani poni ficis potestitem abrogarent, aut in alium transserrent epistoriis . in inimo, qui a Romana quidem sede defecerunt, hi schismatici semper ineeci fia sunt habiti: qui vero hujus sedis de fide iudicia detrectarunt, haeretici. ine prosecto omnia satis ostendunt, non humanci , sed divino decreto ecclesiam Romanam , 8e Caeteris esse praepositam', re Petri privilegia iure fibi suo vendia
casse, de eam demum petram esse, s pra Mam Christiis universalem constri xit ecclesiam , adversus quam portae im
stri praevalere non Possim. Qivid ni ita
esset, qui pomisset ecclesia Romana tritiamque magnis princi ibus repugnanti bus , tam mittis haereticis Contradice tibiis, tam variis reclariis desectiom κε molientibus, o there t Q o si eam mentitia vanaque minione hoe Romani episcopi privi hamm Theologi esse ruissent, non tam stabilis sententia ρον
maneret , nec confirinare my diutrit,eate temPoris, nec una Cnm seculis aera
tibusque hominum inveterassee. Etenim videmus opiniones mas atque varia o viris praesertim eruditis advertantiis s. diimimitate ext huisse . Oviricinum mnim commenta deler dies. fidei vidiata confirmat. Adde, quod Apostplicanam traditionum svnceritas non posset ad nos usque servari, alias ecclesias haeretaeis episcopis toties occupantibus , nisi una sedes Apostolica , inter tot orbis tumultus , fixa intemerataque consisteret, Ad haec cum eo illa de provincialia degeneralia , sine Romani pontifici, aio
ritate nonni inquam errarerint, nn Dam
autem , si Romani episcopi anchoritatu firmata sunt, setis eruatim este debet. conciliorum, atque adeo totius eccissiae fumi rateiri a Romano Pomasice deriva ri. De quo, quoniam in loeo superi re multa diximus , illine Ieetia asin. met, quae ad hu ins argumenti ex plica.tionem pertinebunt. Aique s definiem da fidei quxstione Romantis Episcopus errare posset , redditur statim incesta nobis multarum haeretum condemnatio ipleraeque enim non simi damnatae Pergeneralis cone illi, sed per Romanae e clesiae iudicium ne decretum, et Praeterea . si inter pareex conci lii esseonimversa , vel de intelliatii sacrarum literariim , vel de uno quolibet libro . an canonicus sir, nec ne . vel de alia huius generis quaestione , ad hanc litem componendam iudicem ronare necesse est : cuius tamen, s. errare possit, in certum iudicium erit. Iudex autem in. ter patres concilii dissidentes nulla a in ecclesia, nisi Romanus epheores est
gnitus. Praeterea , ec Iesiae corii do hoc manifeste declarat. Nunqnam enim admissa est appeti itio ineatas fidei a sede Romana, sed haereticon ab ea ivdic
tos , reclesia semper haereticos etiam iuia
die ivit. Et certe si Romanae sedis ii eicium fallax esset, concilii inro: esset
verax 8e certum, natura, rationi. v
raeque Theologiae is adversaretur ε qui. I ellatiDnem a pontifice ad concilium denegaret. Quo una argumento Ioste dit Gelasus, Sedem Atmstolicam de to ta ecclesia iudicare, iplam vero Ad nuntiu
253쪽
16Σ De Ecclesiae Romanae Auctor.
Iti. oertinere iudicium. Iam illiusmodi trectat, is nec imitatem tenere potest , L. i. 1.
M a -- nee lumen, nec radicems nec fontem.
Atque Cuprianus idem, Qui cathedram, inquit, Petri , supra quam fundata essecclesia, deserit, in ecclesia se esse non
confidat. Ambrosius Pro eodem penitus habet, catholicum esse, bc cum Romaia snu. ωi S na ecclesia convenire. Grehorius sic se di, Romanae auctoritatem in religionis Prampi
fideique caiisa ex istimat esse amplecten dam , ut qui noluerint, ab eius petrae , supra quam Christus uuiversalem fundavit ecclesiam, soliditate convellantur. Leo exortem divini mysterii eum esse affirmat, qui visus fuerit a Petri soli ditate recedere , de impiam praesum-gionem , quae Petrae istitis firmitatem eo aedificante constrii clam nititur vi
Nicolis finit, quod qui Romanae ecclesiae privilesium ab ipso si immo
omnium ecclesiarum capite Christo traditum auferre conatur, hic procul dubio in haeresim labitur. Nam fidem, inquit, violat, qui advertiis illam a ii, quae est mater fideI. Hanc u ro Nicolai sententiam noli quaeso lector contemnere. Quae scilicet acti ne I. & '. synodi octayae confirmata est. Ubi & condemnati sunt Phocius& Michael, qui hoc sedis Rom anae privilegium quatefacere nitebantur . Quod si in haeresim labitur, qui R manum epit copum Petro siuccessisse negat, & ecclesiam Proinde Romanam caeteris en praepositam: ecquid de iula sentiendum est, qui privileaia P
tro ob ecclesiae utilitatem a Christo data , privilegia, Inquam, quae Petroue pontifici , doctora & pastori eo cessa sunt, ea adsuccessores quoque pertinere negaverat φ At enIm, doctrina fana oves Pascere , fratres in hae confirmare , universas gentes per os illius alidire verbum Euanselia , t ccredere , supra illum aedificare e clesiam, ut portae inseri non praeval rem adversius eam, non Petro ut pravato homini, sed ut resp. Christianae praesecto congruebant. Quo rca a I- .i inter Catholicos nec debet, nec vero potest, quin Romanae i edis de fide re religione iudicia certa sint. Praeterea, qui negaret, In ligando atque .lvendo pandem Potestatem In R mano nunc episcopo inesse , quam Petro Christiis con. ulisse creditur , Is pl- re ac merito haberetur haereticus 3 quIergo firmitatem Petri ad fratres In n- de confirmandos , his , . quI Petro succedi int, denegaverit, hic haereticus
iudicandus riit. Ad hac, faciamus s
appellationes, in Fidei praefertim d
mare , ecclesia nescit: Iiam iis haeretisci solum iituntur. Quod si ad singulos
haereticos condemnandos opus esset comgregare generale concilium , cum id si a venumero non modo dissicile , venimetiam impossibile sit , licebit Profecto interim haereticis impune vivere, donec synodus a tota ecclesia creatur. Ils alienum esse constat a Christi providentia , fateamur potius, Romanae sedis auctoritatem satis esse ad haeretes revi cendas. Ita fiet, ut liugis tributialis de fide iudicium certum omnino habeareta. Quid, quod non solum ecclesiam eam licam credimus, sed etiam Apostoli mi At ecclesia Romana patrum. fidelium- qne Consentu Apostolica dicitur: cum reliquae omnes iam inde a multas annis
Sed quaeris, Erit ne haereticum alle vere, Romanam ecclesiam degenerare quoque ut ceteras Posse, & Apostolicam etiam sedem a fide posse Christi deficere ρ Huic quaestioni breviter respondemus. Nolumus hic nos ecclesiae sententiam praevenire, sed si ad generale concilium reseratur , haereseos nota errori illi inuretur. Nec enm video, cur, quid ipse sentiam de hac re , non audeam dicere. Quam eo melius cernere mihi videor, quod & eam propius diligentiusque contemplor, & sine affectu perturbationeque contemplar. Quocis in hoc erro . quod Romanae sedis privilegia a Christo illi concella de
tueor, bc contradicentes haereseos nomine condemnandos esse credo , non solum tuto, sed libenter error nec mihi errorem utilem , quo etiam delector, fine rationis praesertim Hex rquer I V Io . Nam me non lotum ratio ac lit
ratio impulit, ut ita crederem , sed n hilitas etiam summorum Theologorum& nictoritas. Hieronymus prophanum msse & periurum dicit , qui cathedrae
λει ' Petri fle Romanae sedis fidem non hi
υ tit secutiis. CVNIanus alienum ait elle sDe επη vrophanum esse , hostem esse, qui um- versalis ecclesae non tenet unitatem, hoc est lumen unum, unde multi radii , radicem unam, unde multi rami: sontem unum, unde multi rivi: Petfim unam, supra quam ecclesia aedificata est: unum pont1ficem, qui Caeteros O mnes sua hc vi & auctoritate contineat. A quo si radium tollas, extinguatur ἰfi Dangas ramum, intereate. si Praelcm das rivum, arescat. Sic enim Iue aeclarat . At qui in Fidea controversia
Apostolicae sedis fidem iudiciumque de- isi tiros by Corale
254쪽
ambI iam eme aIλliam inter fideles de argumenti m firmum cer m e traha. religione controversiam . Tum quaerimus, si Romana eademque Apostolica sedes, ut dissidentium ecclesiarum lites disceptationesque componat, e P tri cathedra rei na Iique prominciet, an sequi illius sententiam debeamur, an non ς Si sequimur , Rom. sede e ranae , eccl. tota in illius errore versabitur. Si non sequimur . ubinam inlud est, quodciinque lisaveris su per terram, erit Iigatum Ae in coelis t Ubinam rursiim illud, Deus elegit in
nobh per os meum audire gentes rembum Euangelii ne credere e Quod igi-nir , saltem in rebus ambiguis , ligaverit successior Petri, id ligatum erit, Meuod in quaestione de fide proposita
docuerit, hoc gentes non audire habent modo , verum etiam credere.
Non hic refero, qliae Leo in huius rei confirmationem dicit D. dist. cap. delibet is, non quae Damasus 8e Adrianus 2 . q. r. cap. violatores , fle Ca P. Generali . Illud reseram, quod ii . concilio Comphitenfi confirmato a Sixto IV. condemnatus est Petrus Ox mensis nomine etiam haeresis, in eo quod asseruit, ecclesiam urbis Romae errare posse. Quem item errorem e dem quoque haeresis nomine damnavit Sixtus idem , in extrarisanti adver sum Petrum Oxomen. edita. De qua quoniam in relectione de poenitentia satis multa diximus, eo laetor revocandus erit. Coaetiis est igimr ille sententiam recantare in hanc formam rConsentio sanctae matri ecclesiae R manat A: sedi Apostolicae, Ae ore ac corde confiteor illam me fidem tenere, quam dominus Sirius Papa auctoritate AR, stolica he Evangelica tenet. Et omnes, qui contra hanc sidem venerint, dignos aeterna damnatione proniincio. Hactenus ex conc. Compl. Martinus vero qri inins in fine concilii Constantiensis, Sacro . inquit, adi probante concilio mandamus archiepiscopis, episcopis flec. ut i de sacramento corporis fle sanPlinis Domini , vel de baptismate, seu peccatorum eonsessione, poenitentiae pro peccatis
iniunctione, vel reliquis ecclesiae sacramentis . seu Fidei articulis aliter sentit ac docet, quam sacrosancta Romana ecclesia docet, 3c observat, eum tanquam haereticum iudicetisconcilium ergo Constantam. illos esse haereticos iudicavit, qui Romanae ecclesiae Fidei Be dc trinae refragarentur. Illud postremo addam. Cum ex traditionibus
Apostolorum ad evincendam haeresim
tur: constet autem, si testimonia rationesque hoc Ioco positas cum iis retulis conferas. quas in t. lib. po bimus, Romanos epileopos Petro in totius ecclesiae pontificatu & Fidei magisterio successisse, ab Apostolis en traditum ; r non audebimus asse resonem adversam tanquam . haereticam condamnare Sed, ut dixi, nolo ego ecclesiae iudicium antevertere. Qianquam non vi deor antevertere: cum iam ipsius ecclesiae sermo nostram omnem Comprobarit de Romanae sedis auctoritate sententiam. Sed hoc vix aegre dico Propter viros quosdam & doctos Aepios, qui nos contradixerunt . Illud affero , ac fidenter quidem affero, pestem eos ecclesim ac perniciem afferre, qui. aut negant Romanum pontificem Petro in Fidei doctri meque auctoritate succedere, aut certe astruunt summum ecclesiae pastorem , quicunque tandem
ille sit, errare in Fidei iudicio posse.
Utrumque scilicet haeretici faciunt: qui vero illis in utroque rePugnantani in ecclesia catholici. habentur .. Quamobrem non equidem intelligo . quonam consilio Fideles quidam n reticonim, quam catholicorum opini nibus favere malint . nam haeretici video quid sequanti ir , nempe vivendi docendique sicentiam, Be in his omni bus impunitatem . Volunt sine capite
Corpus, ut neque Pes, neque mens suum
ossicium faciant. Volunt sine pastore unci oves, ut cum lupi ipsi sint, pastores tamen esse videantur. volunt sine iudice lites, ut dissidiorum nullus finis sit: Atque ita cum amoto arbitro adversus doctos dimicent, viaetores a turba iudicentur. Turbari demum omnia volunt , quoniam, ut in Hispanorum proverbio est, Turbatum flumen pilcatorum est lucrum . Nos autem communem -Catholicorum se tentiam sequamur: tuto enim sequimur, quoniam communis catholicorum est. Praeterquam quod ea sentiunt , quae sacrarum etiam literarum testimonia confirmant, pontificum decreta finiunt, veteram sanctorum chorus concinit, conciliorum patres affirmant, Apost lorum traditio probat, perminus ecclesiae nsus observat . Quapropter si ea quae dixi, sole ipso illlistriora fle clariora sunt , si omnia dixi hausta ex ecclesiae scripturaeque sontibus, s tota
oratio nostra certis Theologiae rati nibus , integrisque de incorruptis testibus omnem sibi fidem confirmat, assentiamur tandem, ex clostolicae. χ-
255쪽
firma Theologos aris mus, mox vero in ecclesia Romana cunis Petrus cum hi es soribus 8c ca-
dis auctoritate, gumenta issime re , ad fidei Theologi mqtie dogmata comprobanda . De qui ti igitur loci firmitate tantum dixeritimus. Nunc advertariorum argume rationes relellamus.
refutamin. ATque in illis argumentis, quae a principio iunt posita, Theolosi nonnulli , minime mali illi quidem ,
sed non fatis acuti, quoquo modo posiiunt, tergiversantur. Romanam quippe ecclesiam a Romam eontifice disce nurit: aiuntque hunc in fide errare
posse, illam non posse. Sic sibi viden-rur omnia propemodum argumenta di-lnere . Nam pleraque ex illis non
ecclesiae Romanae, sed summi Pontificis fidem impugnant . Atqui ecclesiam Romanam isti, non Romanum Episcopum ab errore vindicant. Verum si de errore in Fidei iudicio a me decreto loquimur, ut vere loqui mur, nullum ego dilcrimen inter Apostolicam sedem Ne Apostolieae ledii sidentena invenio. Primum, quoniamscum ad sedem Apostolicam accediamus Fidei oracula postulaturi, non fingulos Rom nae ecclesiae Fideles imterrogamus, nec ecclesiam ipsam Romanam in concilium cogimus, sed pontificis maximi Ridicium quaeramus, erusque sententiam ex metamus. Rurium quoniam non Romanus --m lus est . qui ecclesiam universalem d cet ea , quae ad fidem attinent, sed Romanus episcopus. Nec potestas iudicandi de caiisis Fidei, ligandi, lotuvendi, pascendi , in populo Romano
est , sed in Romano pastore, ' vicari Iesii Christi. Concilia quoque nor exigunt confirmationem de robur ab
ipsa Romana plebe, sed a plebis Romanae antistite . . .
ν Praeterea, privilegium firmitatis , ut ante probatum est, Petro fuit Peculiariter datum . Ego, inquit, rosavi pro te Petre, ne deficiat fides nia, c tu confirma fratres tuos. Et it rum, Tu es Petrus, te su per hanc petram aedificabo ecclesiam meam. circa si verae Theologiae rationem sequimur, quae capite tertio explicata est , in Petro 3c iii ccellor ibiis primum firmam certamque doctri in alter
put Ee Mndamenti im est. Atque illud
etiam animadverto, quod sicut omni bus fimul episcopis docentibus errores salsos, necesse esset sane. totam e le-sam vario errore versati : ita fi p stor eccl. Romanae errorem Fidei conistrarium decerneret, nos quoque er rante Pastore dii pergeremur. Testim nia demum , quae retulianis, id serem bant, ut immum ecclesiae pontificem ,
Petri s.ccessorem de Christi vicarium .
cum de fide proruinciat. errare nor posse . Quo magis illos reprehendendos Vade l. s. er udico. qui se dirempturos controver- 'sam putaverunt, si Apostolicam sedem ab Apostolico Praesula secernerent a Non recipit ista n responsionem ratios aspernatur, repellit . Illud potius sumit, errorem esse Melicem : alterum personalem , alterum iudicialem . Nec enim scholae propria vocabula . etiamsi minus Latina fine, aversari debemu , sed malle, quod Augustiniis ait, aper. tos , quam nitidos habere sermones. Error itaque personalis privatus est cuiusque error, iudicialis est publicus. Edidit Innocent. huius nominas IV. in libros decretalium commentaria, si in his quicquam errati est, hominis nimirum est, non pontificis, quamvis ea commentaria a pontifice editae sint.
At fi idem Innocentius in iudicio de
fidei quaestione definiret quippiani squod revera falsum esset, iam hic eris ror a publico Ecclesiae censore Pr ficisceretur , essetque proinde iudici
lis . . in Qua ex re primum argumennim in
cile refellitur. Nec enim historia fide digna docet. Ioannem vigesimum secundum irast stam im adeptum m tificatum . de eiusmodi re aliquid definisse , quin potius quum ad huius rei definitionem te Pararet, ut Benedictias
undecimus in extravag. sua ait, morte praeventiis definire nequivit. Nec, si , antequam esset Pontifex , errorem illum habuerit , haereticus censendus est : sicut nec Irenaeus, nec Chrusi stomus, nec Theophulachis, nec Ber nardus, quos re nondum expresse per
ecclesam definita , illius opinionis sui
se, sunt qui contendant, vere, ne an fauso contendant, non est diei lociquα huius dii putare. Ad secundum etiam eodem modo re Seli ni spondetur . Non enim Celastiniis quicia ac se. quam definivit. Verba quippe Innocentii tertii cc habent : Licet quidam praedecesseres nostri tensile aliter vise
256쪽
deantur. Sensisse, ait , non definivisse. Seci ne Innocentius quidem definit quic- qium, Led exelicat sententiam fle opinionem fiam, inquiens, Non credimus, quod in hoc casu is, qui relinquinir , possit ad secundas nuptias transire. Quod Prosecto verum e ρ, quanquam per il- am Innocentii decretalem non firmiter definitum . Nec enim statim, si aliquid iuris volumine continenar, Fidei dogma esse credendum est . Quod penultimo superioris libri capite latius explicatum est . Respon. Tertio vero argumento nullum ne- ad 3. gotam est respondere. Nam verbum , Iudico, frequenter in ea significati tione ultirpatur , ut idem sit, quod sencio, seu OPinor. Quomodo Alexander accipit, cum ait, quo dam praede cessores suos aliter ludicasse. Reip. ad At quartum argumennim longe dita . sic ill imum est, nec potest ita breviter expediri . Aperte en im Alexander docet , consiuetudinem illam ei vili etiam lege confirmatam , quae testamenta minus solennia rescindit, fle a divina I ge, & a Patrum institutis, he a gen rati ecclesiae consuetudine alienam . Quod autem ex auctoritate pontificia hoc sane loco pronunciet , illud est evidens argumentum, quod seb interminatione anathematas prohibet , nequis elus modi audeat rescindere testa
menta. Unde & capite proxime sequenta Radicibus mandat, ut in id genus causis tres duosve solummodo i stes exigant , nec civilas lues, sed Canonica decreta sequantur . Si ergo iussit ecclesiae pontifex , te anathematis anterminatione iussi, ut nemo ea irritet teitamenta , quae dnorum , vel a tum testium stini testimonio firmata: nimi-rim non ut Privatus quivis homo, sed ut publicus ecclesiae udex eam qlla -llionem definivit. Atqui non est Dei angeliique Praecep n , quod tam a mina. .. Alexander Videtur astruere, ut omnes Nulum . cansae ressius duobusve tantum testibnsia ablolvantur. Alioqui non soliim Leci Quartus, sed Sylvester etiam in Sun da Romanae cap. 3. legem Evangelio Deoque contrariam eόidissent. D ' erunt enim, ut nisi in 72- testibus, non damnaretur episcopus. Qua ex re intelligitur, legem civilem, quae tollendis e repub. fraudibus cavet, ut testamenta non valeant, nisi quae s plena fuerint testibus Obsignata , nori esse legi Euangelicae adversam: quemadmodum ne illa quidem , quae, ut
conflatae in Episcopos invidiae ocent. reret, nauiit, ut ad Eriscopi cin
dem nationem duo solum testes non sumcerent. Atque si mortalium vita es et mediocriter Instinita , moresque ad naturam, non ad avaritiam compo ita , duorum hominum testimoniim a idoneum prosecro erat, ut quaecunque in ind. cio causa finiretur . Sed sicut iuramennim a malo est , non illius,
qui iurat , sed eius qui verum dicenti
non credit: sic plures, qu.im duos ζ
stes requirere , a mala quidem tu id non requirentis legis , sed hominis defraudantis. Sed haec disserere non est huius aue laci, ant temporis. Inlud proprie huc pertinet, n Alexa
Et quidem in decretis pontificiis ducienni primis distinguenda sunt. Unum
est , tanquam intentio conclusio e d creti 1 alterum quasi ratio de Causa a pontifice reddita eius rei , quam cor stituerit. Atque in conclusione pontifices summi errare nequeunt. si Fidei qumstionem ex Apostolico tribunali de-
eernant. Sin vero pontificum rationes necessariae non sunt, ne dicam aptae sprobabiles , idoneae , in his nihil est
videlicet immorandum. mi enim Proeausis nos a Pontificibus redditis, ta quam Pro aris & socis de gnamus. Alexander igitur non definit, consue-
uidinem illiu linodi esse divinae legi
Contrariam, sed, quod iuris peritis mre placere video, iubet, ut in legatis piis duo, vel tres ibitim testes a iudicibus exigamur. Hac decreti huius conclusici est, hic finis i nec tabium est . quin rem eam pontifex iure dam suo potueris praescribere . Sed si in eius praescripti confirmationem Deuteronomii lege utitur . hanc quippe divitiam nuncupat, si ad canonum sta-nita revocat, fi ecclesiae morem affert, non est operae pretium rationes illas ad vivum resecare. Quemadmodum si concilia quaedam definiant, duas eia se in Deitate personas, trem Se filium. asserantque in hoc illiad quoque Genes. testimonitim , Pluit Dominus a D mino , non protinus in Fidei iudicio errant, quamvis ex illo loco parum apte Trinitas comprobetur. Extat item smydus, ubi de perpetna Mariae Virginitate pronunciatum est. Ea re se denda referunt patres portam apud GEechielem clausam . Irrideat si quis vult, sed ridebit tamen fructra. Non enim lom per patres in Fides quaesti Me Catasias afferunt necessarias, sed i terdum vero similes . Quod si etiam pontifices huiusimodi ponendis causis quandoque falluntur, ne.calumniandi
257쪽
tantnm abest , ut inde Quintum vero sacIIIIme diluitur ex Resp. adrio quae in auarti argumenti refuta- σ
sunt quidem inis . Ioci huius auctoritas infirmetur. Porro autem, si valere quicquam iudicium meum potest , neque in conclusione Aialexander, neque in causis erravit. Nam suis in utroque soro subditis serebat leges . Hostiensibus nempe civibus ac iudicibus Vellenen. Non ergo legem civilem, qua Imperatores in regionibus suae ditioni si ibiectis utuntur, impr bare voluit Alexander: sed voluit indices etiam Ia icos in ecclesiae patrim nici non secundum Imperatorum leges, sed secundum statnta canonum de testamentis iudicare: Nec enim aequum esse censet, ut in rebus temporariis
adiudicandis tam sint soliciti sacri
canones, quam sunt leges civiles , honestiusque esse credit . in civitatibus ese oppidis, quae in ecclesiae jure ac d minio sent, non lagis civilis, sed canonum eonsuetudinem observari. Qgo fit, ut, si decretalis hnius ratio prelsus teneatur, non solam in terris Romanae ecclesiae subiectis , sed m qui iacumque aliis , Que sub episcoporum ecclesarumque dominio siunt, lex haec Alexandri debeat servati: non in his
modo , quae Pietatis Causa ecclesiae relinquuntur , verum etiam in aliis quibusque lenatis. Honesta ergo Alexa
dii lex est , sancta Iegitima . Sed ne in causis erravit quidem. Nam licet
non sint necessariae, non sunt tame
prorsus ineptae. Consuetudo, inquit, quae plures, quam tres duosve teste Postulat, primum aliena est a divina lege , veteris scilicet instrumenti se quae duos solum tresve ut plurimum
testes exigebat: aliena etiam a mirum institutis, hoc est, a more, iureque ganonico ubi in Lebus PraesertiIn temporariis duo testes semctum: aliena demum a coniuenidine ecclesiae generali , quae in eiusmodii adsis duobus, vel tribus testibus est contem. Aliena autem, non quasi contraria , sed tanqnam nova & extranea: ob id ep.irum in ecclesiae indicio probanda. Quod si hane animi synceritatem dexteramque de testibus opinionem , si hanc veteris legis ac iuris canonici consti tΗdinem principes leculi in tribunalibus suis semii nolint, sed , ut fraudes
ollant, maiorem testium numerum intestamentis civium sitorum exigant ssito quidem udicio libere possunt ut it nihil enim Alexander impedit per il-tim epistolam decretalem , qtiae nimi thm eos solam i at, qui ecclesiae in utroque soro fuerint subiecti. Sed de arto argum. satis superque disti m est.
iis, quae an quarta argumenta refuta- .
tione finiat dicta . Causas enim pontifices quandoque adserant, non quae C gant , sed auae si adeant . Nam quia Ieges quasdam synagota olim a Deo habuit , non modo ad gubernandum utiles se accommodas , verum etiam ad plebis cibusque mores ac religionem
instituendam Pro nodnm necessaraas,
ecclesia ea Christi in sui im usium vendicavit. Quamobrem & inmmi pontifice vi de iuris periti horum auctoritate
confirmati. Ieges aliquot veteres Pr batas rursium ac denuo restitutas ab e
clesia, divinas vocanti Non quod Deinlinc praecepta sint, cum lex illa v tus sit abolita, sed quod Dei praeceptasnerint . servanda etiamnum a nobis ianon ex vi quidem veteris legis, quota fallo pontificibus doctis limis impingebatur, sted ex ecclesiae nova instituti m. Quae tamen nova ecclesiae institutio seu restitutio potius, ex veteri divina lege probabiliter suadetur.
Ad sextum argumentum Turrecre- n r mata respondet lib. 2. c. r12. nullam ι ςir a
ella inter pontifices illos pugnam . Quin 'Ioannes exponit Nicolaum. Nam post verba predicta Nicolaus subitinxit rNec his quit quam putet obsistere , quod interdum Christus Iocillos dicitur habuisse i infirmorum enim personat a
Christus suscepit in Ioculis . Id vero
est, qliod Dan. vrgefimus secundus d finivit , nempe haereticum esse , negare , Christum & Apostolos aliquid
habuisse in communi, quod contrarium
Ad septimum primo druitur, quod adnenter ibi pontifex definivit eiusmodx
controversiam . Respondent enim saeperintifices ad privatas huius , aut arulius episcopi quaestiones, suam opinionem de rebus propositis explicando , nol sententiam ferendo , qua Fideles obligatos esse velint ad credendum . Certe, ni de Pelagio taceamus, Nic Ians nihil eo Ioco, quod ad hanc quidem quaestionem attineat , decrevit . Non enim illi proposita inerat quaestio; An baptismns in nomine Christi col-tatvs esset validus: sed an baptiZatus a Pagano, vel Jndaeo verim baptitas jacramentum suscepisset. Obiter autem e in transcursu. cum huic qiiaestiona
propositae responderet, de sito non imterrogatus , adiecit , baptisma m n
mine Christi conferri. Qua in re falli fine dubio potuit . Imo adeo fallus est, ut in - lententis libro magnas a
258쪽
Deinde duo hi Pontifices fortasse
non pugnant . Nam Nicolaus intellugitur docuisse, quod in simili necessi- rate, qualis Apostolornm tempore fuit. si caetera paria sint, baptisimus in is mine Christi nunc etiam ratus erit . Pelagius autem definit, citra erisi nodi necessitatem non valere : Quemadmodum si nune deesset balsamum , aut liber Be calix qui .rangeretur , bc Co
firmationis & ordinis cacramenta misit solum imposita conficerentvr , ut aetate
Apostolorum a principio statim Aericonsuevit. At ubi non esset simi lis necessitas , nec ordinatio sorte nec Co firmatio sine eiusmiai sacramentorem materia valeret. . Haec autem de baptisim' in nomine Christi communem
1eciis opinionem diximus . Primum enim nus iam, ut ego quidem sentio, baptisma In eam formam administratum est: Ego te baptizo in nomine
Christi. Quod & divus Ambros. heplerique alii videntur intellexisse. Sed si qua exismodi forma Aposto ii usi
sunt, ea suis: Ego te baptim in nomine Iesu Christi. Ach. 2. Io. 3c Id. Deinde, non necesse est Apostolos sint, alterutra illarum forma , Bapti simi sa-Cramentum contritisse. Nec . si scriptura dicit, quidquam in Christi nomine sume gestum , statim cogimur existimare, his conceptis verbis rem gestam administratamque suisse. Exempla senean divinis litteris plurima . Illud est in promptu i In te inimicos nosti ventilabimus eornu, de in nomine tuo syernemus insurgentes in nos . Item , Caesis denuncia venint ne omnino i querentur in nomine Jese. Aet. s. Item, Paulus dicitur fiducialiter egilse in nomine Jest, A t. s. Haebreis porrord in alicuius nomine fit, quod auet Titate ac virtute tu Ipiam transigitur. Quare qui regis loco he tanquam illius minaster quidpiam agit, hic in nomum regis eam rem dicitur a me. R
ete i itur qui tanquam Christi administri. in aqua Ae spirim homines si etificabant, eos in nomine Christi baptismi gratiam exhibitisse interpret mur . Non ergo necesse est sentire , iod Apostoli baptismi Mimam a Chrusso praescriptam immutarimi. Nam Echodie nos vere in Christi nomine , hoc est, Ioco, vi , he auctor ita te, baptisima conficimus . Ae si praescripta IlIa formula nominis Iesu Christi Apostoli battiramni, non putandi sunt i men Spiritus sancti patriique nomen o-
; sed ia nomine Patria dc filii. Capiet VIII. 1 97
eius Iesu Christi, de Spiritus sancti bapti rasse . Quod alterius loci est deis monstrare. De septimo igitur argume is fatis. In Misi argumenti explicationem missis
multa quidem dici possent, sed nos in P 'Pauca conferemus. Sane Gratianus 32. QiI. T. audacius sane multo, quamdisertius . ait, illam Gregorii sentent. Evangelicae de Apostolicae doctrinae esse contrariam . A quo ego longe dissentio. Nam , ut Romanorum pontificum alictoritatem negligamus, non possumus tamen utriusque Gregorii, fle primi de tertii, contemnere definitionem , Curra suerint ambo tum doctissimi, tum e iam sanctissimi. Itaque non errarunt sint . Gratianns falso existimavit , sed locuti sunt potius de ea, quae ante m trimonium per infirmitatem inepta erat ad copulam coniugalem , hoc est , ut scholae verbis utamur, quae erat imm-tens ad solvendam debitum . Cuius si mile exemplum habes de se Ridis , cap. Consultationi. Atque ipse igem Gregor. hoc modo sententiam suam explicat. , in epist. ad Ravennatem a chiepisc. referturque a Grai. I. Iam. Re ii sisti. Nec desunt huic arUmento aliae etiam responsiones , ted haec Se planior Ze expeditior est . Quam quoqne Gloss. sequitur D. d. c. De libellis, in verbo Iunioris . . In nono argum. nobis Llitherant ri praesertim Oecolampaditis , Bncerus , Kς ν δ 8e Calvinus insultant . Sed pueriliter '' tamen. Quoniam librum illum Gelasi Rom. pontificis non esse , magnis a gumentis a me & animadversim de Patefactum. est. Primum enim auctor opusculi dicit , esse recentem alterca
isonem de veritate duarum naturammm Christo . Non autem erat recens
temirare Gelasii , sed inlim profligata a Leone & concilio Chalcedo. tibi Euia tuchis he Nestorii ex plota sententia est. Riirsem in toto Iib. nec Leonis. nec concilii Chalaedonens. meminit. Id quod maxime incitat, si auctor es in Gelasius. Nam in epistol. ad Fa stam ,. hujus concilii austoritate libe ter utitur , libentius hic ulli rus , ubi adversarios posset tantae synodi testim
nio revincere . Ac certe cum Dum sum contra Atium citaverit , citasset ac multo magis etiam Leonem contra
Eutychem , si post tempora Leonis scripsisset. Atque Gel si iis multis annis suit Leone postreior. Quid λ quod auctor iule Dimasium nomine episcopi Rom. nullo alio honoris titulo re .ulit: quod a tam Posterion in tantificum , cuiri
259쪽
priorum testimonia reserunt, valde est alienum. Praeterea ejus operis auctor ad probandam uti iiii pre mussae in Christo veritatem, inter manistros ecclesiae catholicos censet Elisebium Pampi, ilii, eiusque testimoni is utitur. Quem tamen apertilis mum impietatis Arianae propugnatorem suilla , Hieronymus anfirmat in epist. ad Pammachium de Oceanum, cultis initium est, Schedulae. Quin etiam tanquam Arianus , nile bius hie cum suis operibus damnatus ea , actis. s. 8e s. semimae synodi generalis. In asserenda item Christi u-πaque natura, e patribus Latinis aristor illa ibium Ambrosium refert : qui si esset Gelasius,Hilarii aqieron ymi ,Αugustini institnonus uteretur , nec nosdam Graecos ibi scriptores excit es , oui latinis demorini temper Ac sunt Miuetum. At Gelafius scripsit de utraque Christi natura adversus Eutychem N Nestorium . Non inficiamur , sed quinque libros scit Iisisse legitur , non
hoc parvum opulcntum, quod ementito timio circumfertur. Gennadius quoque contra Eutrechem stripsit e cvr.magis hoc opus Getisti, qiram Gennadii fateamur Fuit etiam Gelasius quidam episcopus Caesa reae Palesthinae , quem
Hieronym. tradit ut aedain eo tempore scrip e, sed ce lasse. Hule ego Opustillum riti: erem, nifi quod purum di polirum sermonem dicit eum Hieron. habuiste , qualem in hoc libello equi dem non agnosco et nisi bono N et Ianti alictori contagit malus de impurus interpres . Falluntur antem , qui opus hoc Gelasio pontifici Rom. tribuunt , ex verbis illis, tam sedem Avoltolicam vestra dilectio unanimiter teneat, constanter praedicet . lbPie perque defendat : quo loco legendum esse, fidem Apostolicam, vel nie non demonstrante lector probaturus est a Nec novum est lane, ut nomine IM t ilicum Romanor. libri eiusmodi Pr ierantur . Nam actione r. ivnodi 2. Iconomachi duos libellos prodiderime cire vigilio Roman. pontis. Sed DI O tamen. Atque , ut opus constaret eue Gelasii, nihil tamen affertur. Cum enim edunt libros de re qualibet Romani pontifices, sementiam sitam , ut homines alii docti , exprimunt , non tanquam ecclesiae iudices de fide proruinciant. Nonum igitiir arsumentum satis, ut arbitror , evidenter consuta. tum est. id . Decimo autem refutando , quae Caietatius in illo 2'. quaestionum opusculis taxit, non iam hic ea nobis te. um cIDEomasae Auctor.
da , ne acta agamus, Mod vetamur ve teri proverbio . Quod nunc instat, id Me cadiligenter explicandum est , qvid viam c. 3. delicet consequentiae sit , ut si super Petrum Christus ecclesiam aedificavit, Romana statim sedes caeteris esse praeposta divino hire intelliramr. Inde enim Plana quoque erit illa collectio:
Si Petri fides iuxta Christi orationem
non defecit, maiores ecclesiae causae ad Romanum epricopum sunt reserendae is Video autem , eiusmodi res plane Feperspicue expedire non mise, ni fi d ctum N intelligentem virum . Cinu rei tantae tamque dissicilis Licultatem conlecutum esse me non Profiteor, se citium esse Prae me fero. Ea ei sim exponenda in hoc me opere su disse constat, non quae essent Dervia , Oe o innium selmone trita , sed quae vix adhibita etiam diligentia a doctissenis quibusque intelligerentis . Quod si 1
cedat conatu I , iure est laudandust finvero non sinccedat , non est certe reprehendendus . Sed haec hactenim .
Rem iam ipsam explicemus . Primum autem illud commemorandnm est, quod alias saepe diximus, quae Petro di cia in Euangelio a Christo sunt, non ni h mini privato, sed ut ecclesiae praefecto, ea ad successores quoque sine vi aliqua , aut literae inversione I ertineIe . Quemadmodum quae minimis. Ap stolis commendavit aeque sonaruentia
fidelibus universis, eadem suturis Chrsestianis omnibus in sensu literati commendata sunt: iuxta id, quod Christusi Ple Marci r . explicuit , inquiens τὶod vobis dico, omnibus dico : via gilate. Vigilare quippe ad onmes aeque Pertinet: uuare , etiam si Christus id non adeo diserte fuisset interm etatus, ut ille explicuit, ita nos quoque nec 1-larici explicaremus . Pari item rati ue, quae . Dominns Apostolis locutus est . ad ipsos quidem spectantia quatenus ecclesiae sacerdotes , haec non ad fideles omnes , sed ad reliquos futuros in ecclesia sacerdotes catholici reserimus . inale illud est Luc. 22. Hoc facite in meam inmmemorationem. Cum enim Dominus idne accepto tu fracto, elevat iique in caelum oculis Deo gratias egerit, calicemque simul. At a ceperit & levaverit , sine dubio Eucharisticum secrificium, hoc est, gratiarum actionis , Iudeorum xiis O tulit: nisi stultus fuit tu ingratiis, quis
cum reserre patri umniam gratiam JUGset, quae ab illo nobis acceperat illi ma dona eidem referendo , minime retulisset . Jubens itaque Apostolis suis
260쪽
Christia si lit hoc ipsi sacerem , quod
scilicet ilhim videbant facere , nimi tum id praecepit, ut hostiam Enchaiaristiae Ae gratiarum actionis offerrent.
ω be Cyprian. ad Caecilium, he Drenaeus lib. 4. cap. v. divine ex insuenmt. Quia erio sacrificium facere,
sacrificorum 8e Lacerdotum proprium munii s est , quod eo loco Dominus Apostolis commendavit . Id proprie ad suturo eccisiae sacerdotes spectit , non ad vulgus etiam muliercularum , quod haeretici credidere. Porro , quatii; dem Christum, Onia pastores ecclesiae ruri erant , mandasse legimus, haec tela episeopit 8e pastoribus succedem
cibus ad literam credamus effa ma
data . Huius rei exemplum est illii dMatta I 8. Quaecunque at igaveritis. di c. Et illud item Joan. 2o. Sicut misit me pater, Ac ego mitto vos: accipite sit. ritum sanctum, sec. Hanc vero reM. Iam si factis lideris explicandis tenue. rimus , vitabimus procni dubio Perinmixtam illam fle tenebricosam coni fiori m . quam in scripuirae intelligentia haeretici patiuntur. Quortiim haec in Pe s ut ea quae Petro in Evangelio
dicta sunt , apte ac prudenter disti gumilis: se si quid illi , ut privato , congruit. hoc ad simulo fideles cymetire existimemus . Giusmodi illud
est et Si peccaverit in te frater tuus , corripe illam inter te heipsum solum,dec. Sin vero quicquam ill I convenit, ut Apostolorum principi Ae ecclesae pastori. hoc citra controversiam put mus ad liaccedentes in ecclesiae ponti ficatu esse referendum , idque in genuino literae sensu , Nam Ac quae de is lator civilis stis delegatis praescriit , non ad eum solum , cui viva voce loquitur, sed ad caeterus, qui illi in eodem officio luccedunt , rese
Deinde illud quoque magnopere ad
vertendia n est, Romanum pontificem Petro luccedere, non esse Per te quidem in sacris literis revelatum , ted aliunde constare: ex eo scilicet, quod historiae gravissanae prodIdere, Petium Apostolum suam cathedram Romae demum collocasse , ibique cim esset episcopus, Osse destinetum. Hoc Veis lanus , hoc Sebastianus Francus, hoc haeretic t quidam alii negant: quinetiam aiunt, Petrum ne Romam quidem invisisse. Quod tamen , cum historici
omnes graves Prodiderint , malitiosenebatur . Non enim ex istimandi sunt isti, quod verbis negant, id menidi a
sentiret nisi Pueri de pueri stulti eue
creduntur . Quid enim ram stulmm . tamque p ierile dici potest . inram Mea non esse olim in Repli. gesta. n. gemus , quae gesti esse vir m uque ante nos gravissimiis adirmarie t mod si eius rei, de qni differnnus, at retores Da ri, , Dion utius unus est in epis . ad Timoth. Dion usius Corinthiorum mpii copiis alter est apud Euleia lib. 2. eccle. his . cap. 2s. Terrius testis est Clemens in epiff. r. inarius est An eletus in epistola de ordinatione epia
scoporum. Quintus est Marcellus, 24. q. r. cap. Rogamus. Sextus est Leo in
concione prima de festo Petri fle Pauli. Septimus est Gelas is cum concilio ταepn Poriura. Octavus est Innocentius III. in cap. Per venerabilem : Qui filii sunt legitimi. Nonus est Nicolaus III. p. Fundamenta de elech. in ε. Decimus est Leo IX. in epistola is dicaad llatrem Antiocheniam patriarcham.
Undecimus , Constantinus in edicta
ante Nicaenam l. don ο6. dis . caP. Constantinus. Duodecimus , Epipha nius haeresi a . quae est Carpocratis . Tertius decimus, Irenaeus lib. t. Cont. Valent. Cap. 3. quartusdecimus, Te inllianus lib. 4. adversus Marcionem a de lib. de praeserit,i. haeret. Quintus decimus. Ambrosius in Orata contra Auxentium de Basil. tria. Sextus deincimus , Hieron. in lib. de viris illust.
in Petro . Decimusseptimis , Eges . . lib. de exci. Hierosol. CI P. 2. De cimus e tavus, Augustinus lib. I. conistra Iulianum Pe l. e. Postremus , Eusebius lib. 2. eccles. histor. Cap. . Ac I s. lib. mio pie 3. capim l. 2. beas. Quibus locis etiam resert ore S nem, tum , Papiam. Tam vera mulistis tu incorruptis testibus qui non credit, is aut milium, aut haereticum certe te esse demonstrat: ut publicam Romanae urbis vocem , loca item isanrbis praetereamus, quae etiamnum viatae mortique Petri testimonium perhibent. His itaque m siti, , difficilis die perobscura quaestio facile explicatur et quae quidem , ut dixit doctis limos viros ita implicuit , ni se expedire non valuerint. Quod enim pastor post Petrum a Chri ita in eccles a lui sectus . potestatem Petri ordinariam habeat .
ac caetera privilegia propter e lasiam Petro concella, ex Euangelio habetur: iuxta ea , quae primo documento an madversia nobis, .u demonstrata sunt.
Quod vero ille , quem Chri iis Petro
mortuo iustecit , Roman. fuerit epi
si pus , e re gella colli itur. Nam si rima temper Antiochiae tedisset , ut