장음표시 사용
381쪽
3- . . nanaeam regionem e Mesopotamia migravit. Nam si quadrinSentis triginta, qui iuxta Exodum a migratione Abraham ad exitum Is starum de AEgypto interfluxerunt , quingentos non ginta addideris, ab exitu ad templi aedificium coeptum , summa illa Josephi relinquetur annorum mille viginti, atque adeo & uterque sibi numerus. &inter se vicissim ambo constabunt. -- inde Iosephus idem Ii. H. an dud. c. . Ante Saulum Sc Davidem, Inquit, rem- h. Judices admini straverunt. Qui reurub. status plus, quam quingentis annis duravit post Moysis N Iosue imperium . Non ergo ab exitu Israel de AEgypto ad initium templi 48o. s Ium a L intercesserunt.
Praeterea, Moyses quadraginta annis imperavn . Erat enim annorum octoginta cum eduxit Israel, Exod. 7. ¢esimo vicesmo aetatis anno mortuus est . Deut. ultimo Adde annos octo interregnI , quubus Israelitae servierunt post mortem Iosue regi Mesopotamiae . IudicH. I sephus s. lib. antiq. Cap. s. scribit hos iuvie duodeviginti. Quorum octo servitutis suilla lib. s. p. . tradiderat. Othoniel iudicavit Populum quadraginta annis. Judic. 3. . Addes duodeviginti annos interre- ni, quibus servierunt regi Moab. J
Aioth iudicavit Populum octoginta
annis. Judic. 3. Adde viginti annos interregni, quibus servierunt regi Chanaam . Iudicias. Barac, &.Debora judicarunt Populum quaὀraginta annis. Iudic. s. Adde interregnum septem annorum sub Madian. Iudicin. Gedeon iudicavit populum quadraginta annis . Iudic. 8. Abimelech tribus annis. Illdic.ς. Thola viginti tribus annis . Jndic. I . Iair viginti duobus annis. Judic. IO. Interregnum decem & octo ann
rum sub Philisthaeis , & Ammonitis.
Iephthe sex annis iudicavat. Iudic.
Abesan septem annis. Judic.I2. Helcin decem annis. Judic. 12. Abdon octo annis. Iudic. I 2.
Interregnum quadraginta annorum
sub Psilisthaeis . Iudic. 33. .
Samson viginti annis . Iudic. Is Heli quaaraginta annis. I. Reg . Mit 1 regnavit quadraginta. Aet. Ir. Nam Josephus lib. 6. antiq. Iudaic. caP. postremo ait, illum regnasse vivente
Samiae e annis duodevi inti post Sa
muelis mortem annis viginti. David regnavit annis quadraginta 2.Reg. s. & I.Paralip.3. Salomon quarto anno 1egni sui templi fabricam coepit. t. Reg.6. Qui in summam redacti faciunt numerum quingentorum septuaginta quanior annorum . Quibus si adiicias a nos Iosue, Sangar, α Samueli , Interregnum quoque, quod inter Samson,&Heli fume scriptura dicit, maior utique siumma , quam illi Iosephi conficietur . Plares igitur quam 4 m. anni ab excessii Israel de AEgypto , ad templi fabricam intercesserunt. Mendum itaque in hoc scripnirae Ioco inest , sentque proinde ad veram rationem codices Hebraici , Graeci, & Latini corrigendi . Ad haec, si Graeca omnia mxemplaria fidem aliquam Belant, ut in eiusmodi rebus ambiguis, & numer
rum ratione Controversa tauum est ,
PauIus certe post terram cianaam filiis Israel sorte distributam, temptis Iu dicum usque ad Samuel a quadringenistis quinqua3inta annis , non multo secus definivit Sic enim Graeca habent,
ae Erasmus ita converiit: Εt d letis gentibus septem in terra Chanaam, sorte distribuit eis terram eornm . Et post haec annis circiter quadringentis quinquaginta , dedit Iudices usque ad
Samuel prophetam . In eundem senis tan Pagninus vertiis caeteriqtae Iuni res omnes interpretes. Nec enim Gr
ea illa aliter reddi possunt . Quod si
Radringentis quinquaginta annis, quos aulus Indicibus a distributione terrae ad Samiielem impartitur, addamus Mo sis qnadrasima , Saul item quadraginta , David quoque alios quadraginta,& qua tuor denique Salomonis: eandem
prosecto summam conficiemus Cum ea,iae paulo ante e certis scriPturae te-imoniis confecta est , 'quingentorum septuaginta quatuor annorum, ut novum testamentum veteri omnino consentiat. Sed ait Caietanus, Graeca omnia exemplaria , & Latina esse vitiata: de Grae
Tercentis, non Quadringentis, esse I gendum. Opi sic Evincitur , inquit, quoniam alias non constabit numerus annorum , quem 3. lib. Reg. cap. . definit: Scilicet , quasi non in hoc controversia sit, an ille numeras , an hic
382쪽
scribentium errore si Inductis . Nuia mero sane g. lib. Regum reliquae omnes scripturae dissentium . Numero Act rum Apostolicorum scripturae cons nant omnes. Non ergo hic , sed ille numerus vitio librariorum est corru
Confirmat autem hane sententiam iulud tandem , quod qui contrariam tu ri volunt, numerumque illum quadri-ῖentorum octoginta annorum retinere,
ii tannim absurditanim in supinitatione sua faciunt, ut vix audiri fine aurium NIeol.3 in molestia Possint. Nicolaus porro & ΑΚ. st iras bulensis, sui in scripturae explanatione habentur insignes, ut summa illis 48o. annorum iusta constituatur , Primum aiunt. annos Iosue minime computandos. led in inhonielis quadraginta imcludendos . Eodemque modo de Samuele iudicant, cujus annos similiter intra Quadraginta Saulis includunt. Mox addunt, annos, qvibus Judaei servierunt regi Mesopotamiae, aliisque postea sequenti tempore regibus, eis annis includi,
quibus terra quieviste dicitur, vel etiam Iudex hic, aut ille Israelitis praefuisse. Unum solum annorum duodeviginti imterregnum in computationem adsciscuti ut cum tribus annis Salomonis summam M. annorum suo belle arbitram conficiant. Sed, ut dixi, haec computandi ratio multum omnino absiurditatis habet. Ut enim omittam alia , ne in re
nota, se perspicua multus be insolens sim , illud ante omnia expediri velim: ecquo pacto interregnorum anni in eos redigi valeant, di contrahi, quibus sub iudicibus terra a praeliis dicitur mileiavisse λ Sane in interregnis aut perpeti um Iudaeis bellum contra inimicos fuit, aut servitus sine iudice misera es afflictae, turbata omnia, nulla quies. Praeterea , ecquid de quadraginta amnorum interregno isti dicturi suntiquod inter Abdonem & Samsonem scriptu ra commemorat f An 4α illos annos in Samsonis viginti inclusuri sunt An p tius in Abdonis octo φ Praeterea, cur unicum interregnum annorum decem& octo accipiunt , rejiciunt caetera t uod si causam reddere ne unam quidem idoneam possunt, ane aut interregnum hoc cum caeteris abiiciant, de summa erit minor : ant cum hoc, ut Par est, admittant reliqua : & summa
erit maior . Ad hac lifer Indicum exrritate docet, terram duce Iuda, qui icceta Iosue, minime quievisse , sed multis bellis suisse agitatam , qilibus Chananaei ac Pherezaei victi, oppressi te fuerunt. Nam Ductum Josue prae-
liis frequentibus turbulentum extitisse , Iosue ther ipse manifestat. Cum vero rex Mesopotamiae, Iosue, Iudaque deis functis, lilios Israel pugna vicerit,
ctoque annis servire coegerit, tum tempora pacata. quietamque terram describere , prorsus est a sensu communi alienum . Quod si annos Iolae , ac Iudae illos quoque, quibus rex Mesopotamiae Israelitas expugnavit, &oppressit, in
id temporis trahas, quo terra quievita dicitur, nonne virbidos, inquietos annos cum tranquillis, quietisque comfundes Nonne etiam scripturae sacrae in aperta narratisne vim afferes manifestam t Illa nimirum non obscure r
fert, post mortem Iosite, post Chananaeos, Pherinaeosque devictos, post filios Istrael per Othonielam a servitute lis
ratos , terram quadraginta annis quievisse. Quid Paulus p An non post Samuelem quadraginta annos Saulis r gno impartitur ua ergo ratione Sa mitelis annos in annis Saulis incla demus p Quos triginta octo fuisse Iose
phiis prodit, filiae quadraginta prodit
Paulus. Nulla ergo ratione, ut videtur, numerus i Ile quadringentesimus octosesiis tuus defenda potest . Ab eo squidem tempore, quo filii Israel terram promissionis incolere, habereque Coeperunt, ad primum Iephthe annum trecentos interfluxisse, teitis est Iepthe ipse locii- mae. ιν. pletissimus . Trecentis si addas quadraginta , quibus Populus moram in deserto feci , , ac viginti annos Samuelis, qui ex primo lib. Regum a quibusdam , a is colliguntur, illos demum, quos a I o iis, lib.
phthe ad 4. annum Salomonis ante numeravimus: eadem omnino summa con--istituetur, quae bis supra constituta est, - 'i
quingentorum septuaginta quatuor an- o an manorum: Ut quoquo te vertas, &sive ex temporibus interregnorum ac iudicum is remma
sinsularum, sive ex Pauli calculo, atque ratione, sue ex Iephthe testimonio Beinculpatae defensonis indicio , verum,
Certumque annorum numerum ab excessu Israel de AEgypto ad templi fabriacam efficere Pertentes, semper eundem illum invenias quingentesmum septuagesmiim quartum . Porro autem qui numeri cuiusquci summam exigue nrumis , & exiliter ad calculos revoc re cupiunt , hi numerum eum v rissimum ac rectissimum censent, quem plurimis confectis rationibus undique constantem , cohaerentem , consentaneum sibi , caeter isque reperiunt , qui saepe in unum collati eandem prorius jummam inciunt. His argumentis num
383쪽
merus illa I. lib. Reglim infirmari potis est i qui tamen non modo omnibus mxemplaribus, ted unixersis auctor ibus
Latin:s, Graecis, Hebraeis Contentientibus confirmatur . Ueruin enimvero in numer I hirtus lumina tuenda & conis servanda 1ix reperias praesidium aliquod omni ex parte munitum . Eusebius etenim, qui fine controversia in ratione
temporum diligentillimus est , hanc linnulam 4 iamnorum defendit quidem, sed ita defendit tamen,ut defensionis ratio neglecta esse videatur . Principio ni Me IO. annos Helon e quadrigentesmo octogesimo numero exemit, quoniam se- 'tuaSinta interpretes ait illuni Iudicem omisisse: quare coactus sint viginti le-ietem annos Iosue administrationa care, ut quadrigentesimus octogesimus ex Pleretur . Oliod si ro. annos He n In 4So. numero includeret , cum Iosue viginta septem attribuerit, so. annorum sum ina conficere ur . Incidit autem in codices mendosiores. Nam Complutenses eum iudicem in Lxx. xersone habent. Codex mim fuit illi similiter depravatiis in tenuuire, quo iuxta Lxx. Heli P pulum iudicavit. Scribit enim in L xx. interpretatione viginti annos inveniti. Atqui in Hispaniens τσπαρα- , id est , quadraginta reperiuntur . in Eulebit errorem saepe stim admiratris. Si enim L xx. interpretationem sequi trubuit, cur quemadmodum decem annas Helon , ita lic Heli viginti non ade
mitρ Quod si visum est Heli annos o.
retinere, cur decem Helon a numero exemit Illud etiam incommodi Hil bio accidit , quod cum interregna mnia posteriorum Judicum temporibus includeret, videretque ex illis quaedam accidentia ineptiissime sequentibus copulari , eam ron traditionibuς Hebraeorum attribuit, ne i pie rei perabsurdae primus este auctor videre .ur. Circa annos ero Samuelis ac Saulis eodem in luto ci: m caetcris haeret. Ambobus enim non plures, quam quadra- tinta annos assignat. At totidem Paulus soli Sauli imi'artitur: D ephus autem Samueli soli duodecim , regnante Saule duodeviginti: Sauli post Samuelis mortem vi et inti. Qio in Ioco Beda magna me admir. itionc asscit: Primum oriod sermonem rermittit Paulo cum vulgarem , tum etiam falsum: Deinde quod ante Samuelem trecentos nonaginta sex annos Iudice et praesti ille e rum librum indicare asserit, cum in udicum Iibro non nisi trecenti triginta novem reperiantur. Quare ad explendam summam illam necelse est Moy-
M Jo ite septendecim non ex historiae aut divinae, aut humanae veritate, sed ex eorum opinione solum habet .vr, qui ad suimi Din illam aro. annor innumeros quosli t revocare pergunt: idque iit faciant, non dubitant histi ria ς omnes con r.i enire. Quid, quod Josephum Beda ait Samaeli annos vistinii , Sali ii totidem alios impartiri Cum quinquaginta ambobus sine dubio impartiatur , quemadmodum e locis ante citatis manifest illime constat. Caietantis Porro via scinge diversiisma angressus est . Nam quadraginta annos
quidem soli Sauli distribuit: sed ut
lumina illa 4ε o. annorum constet, I lue annos decem , leptem vero Samueli dispertit. Quod praeter historiae fidem itio 1blum arbitrio facit. Quid igitur λ semper ego aberiarum opinionum relator tantum Nunquam ne reponam
Sane , dc de meo aliquid exotiere lectori debeo , si quid tamen probati nummi exotii poetit.
Primum 'autem non existimo, aut fidei, aut religionis quaestionem esse , Num 48o. iste annorum numerus, qui in codicibus pervulgatas reperitur, librariorum xitio scriptus si, an potius idem ab auctore sacro in luci exemplari positu Ostendimus enim, err rem in numeris prompti limim esse a quo facillimi in . Ostendimus numerosqlio dam in libris lictis ex scribentium errore vitiatos. Ostendimus, denique multas esse caulas, cur hic , do quo
agimus Ara. annorum numertis corruinpte elle inducti is videatur . Atque I lephiis de Sabellicus , Hebraeus unus , Latinus alter, cum locum illum ex l. I.
Reg. c. 6. reserrent, non S . annos ssed mul o Plures Postieriint. Incredibile auton videtur esse Iolephum , si omnia Heora a exemplaria 4m. nume-rtim habuisient, ab illo certo ac Praescripto numero discessi irim . Nec Hurgia Cardinalis, cum sententiam Josephi
retulluet , eam rei obandam censuit.
Non igitur si qui: piam dicat, ab egressione filio tum Is ael de AEgupto ad templum in captum , quingentos annos, dic eo . lnplius, interscix ille , protinus refellendus est, quasi ea res ad fidem religionemve imineat . Illud deinde
sentio, interregnorum annos vere Inter
annos Iudicum esseixisse : Itaque non esie , quod Hebraei falso tradunt, in temporibus vel priorum vel posteriorim Judicum compurandos. Socirca Joseis Phus, quoniam non ea solum temPOra, quibus Judices praefuere , Computare
384쪽
volu I t , sed illa etiam, quae in interre- di dicimus . Quanqitam ratio v. b-si ,
gni, sine Iudice fluxerunt, vere unn- ut sine ierit mrae , veritatis. e discrimam quingentorum nonaginta consecti mine octo , aut novem alios annos l. is annorum. At auctor Iibri regiam , id- duobus iudicibus adiungamus. Quid i- terregnorum annis innissis , eos tan- ta Nonne laice vel octo, vel noventum redegit in numerum , quos intel- adiumst is, a mi PIures, quam ain. essi ia. lexit . . um Judices administrarent, in- cientur Evicientur utique . Fallum er- tercessiste . Anni ergo plures ab eo, go erit , inquies , anno εω. ex eo . quo Israel excessit de Fgupto, ad inin quo Israel de Agyim exiit , templum pli initia fluxere. Sed cucum . u.di- aedificari cinprum . Mamme gentium. cum, A r una non fluxere, ni si qua- Oii in utrumque verum este nihil o dringenti eloginta. Advertendum qu itat: Scriptura enim minutos numeros uiae, ex iis , qui Populo a bscvlc ad praeterire aliquando solet . Oi us rei Salomonem Praefuerimi, quatuor eise, ex Plum Paulo ante politamus ex ε. -ον εἰ quorum tem 'ora nusquam scriptura e- Reg. lib. cap. . ubi decein mille Iutus denotarit ; n Pe Josite, Sangar, dari dicuntur cub translati, quibus ta- Samuel, Saul: nana reliquorum omnium men Iolephus oet in emos triginta duos
certus an ruua numerus in Psis estim adiecit, Duo & Hieretnias, quemad-
stamenti veteris libris des gnatus . E im,dum est nobis supra explicatum ..c linis summa colligitur annorum 4ις. Atqui scripuira Jonae post 4o. dies, ait Hic si Salomonis adiungas tres ,: 4. e- Ninive siti vertendam , & tamen senim anno templum fabricare coepit, Ptuaginta interpretes 43. Graecis ιit reliqui erunt anni 13. quos 'o ire , San- ris prodiderunt , qui revera ab initio
' i' ' gato, Samueli, Saulique di rertias. praedicatonis Ionae computantur t hos Ac Sangar quidem , quoniam non- vero tres iaccr auctor Oinist, quia to- dum veri cine anno munere nimii ac D triduo illa ι per verba intonabat,
visa dehinctiis est , merito ab hu ius rui- Adhuc quadraginta dies. λ c. Quam meri summa eximitur. Cum vero Sau- vis ab initio , si Ninive iiibverteretur Ii Paulus impertierit quadraginta , dii- l. erant inter Buxuri. od autem 4I. bium non erit , qt in de ii di octo sint dies sepit: aginta interpretes scri scrint. ε ι Aor. inter Iesue , Ac Samuelem distribue - auctor eli di stinus ih dialogo cum Tri-At decora ne ex his Iosue , reli- Plione . Quia ero Augi istinus non ψI.
Non quod quos autem Samueli assignare oporteae, ted h. solum l. git , uitsculter te ex kτΣ . , an conua Pauc,ores Iosile , Samueli hae quaestioliae extricavit, lib. 18. demo. stolae Pli dies , de hac re dubitari ire est. - civit. c.ip. 44. Quae eadem causa err
M. i. m. ieranti illud placuit, milii etiam idem ris Hieronymo fuit. Si enim in IL xx.
iamdiu, otii.. visim est. Quoniam Iosepho, allii e non triduum , sed 4r. d aes ipse let εὐ- una ςst, probatis historicu longior Ductus j set, omnis admirandi occaso cessatiet, zmii l. ,.sile fuit, quam Samueli Iudicatus. Nec Sic ergo licet Plures fuerint , quam
gravit. nostrae huic opinioni contrarium est, 48o. anni , quia tamen non ad 4ές. Actor M. Arcam his Samuelis temi ora in Caria- accesserunt , recte suo more scriptura
R ε 7 thiarim yiginti annis permansisse. Non dixit , pnnos ro. interfluxisse . Id si enim his viginti annis , quod quidam probabile est, it est Certe , iam vigin- Abulentis . falso existimarunt, Samiae Plebis Israe- theptem annos Iolue , dc Samueli politiuae inde x erato 1ed propheta . Q. in terimus impartiri, S. muel i decem , s scripuira istia satis, nisi ego fallor, a- Ptendecim Italie, quos huic Beda, aperte significat , Post 1icetinum illum liique viri graves impertierunt . Sed
annum corrisse a Samuele populiam hi- valeant istae numerorum tetricae, sal dicari . In Iolue autem rem iure com- brolmite quaestiones , in quibus Pote-pirando , ita magna auctorum 1 arietas, ram ignorantiam meam simpliciter conne discrep.rntia est . ut mila ex parte fiteri , M omne citriosorum hominum histoliae labefactetur auctoritas; si via desideri uni contumoere . At levioris variae limi bilicui corim , discrepantel- culpae arbitratus limi , in explicandaque sententiae , ibi nulla eorum premi distici limia arrumes tat Mne tam multan . tirgeraque Patiamur. Iosephus -- tul e , quam omnino nihil dicere. lenis interprete, doliae viginti quInque Tertium c brasia argumentum N a n αα ais. ant e. r. annos annumerat. Eusebius viginti difficultate nos implicat . Nec enim hi- lis i. Jμ' Pt . Beda , Joannes Lucidus 1 aliique storias Onandis meri est animus . quae RV k i' nonnulli, leptemdecim impertium. pastim in ecclesia lectitantur . v ideo tinnus decem . Quamobrem cum nos eantum iniri non solun in laicis, sed decem se octo Josite , Samuelique di. an ecclesiasticis etiam eue , ut cassiu
spertiendos dicimus, nitrui lane absur- ς tefabulas oppido M am libenter a D
385쪽
piant, quas iam diu ecclesia explosit. liud quippe est suadentis munus, aIlud
In his certe pontificii m non diligen- definientis. Qui pronunciat, res verassa modo, verum etiam prudentia de- ille adserit qui suadet, nonnimquam sideratur. Quidam namque dum redu- etiam verosimiles. Audiebam de praeia
viam curant, capiti incommodant. Vi- ceptore meo puer, nuIlum omnino aria
delicet historias graves pro apocryphis gumentum esse negligendum , in quo reddunt quidem, sed divinum ecclesiae aliqua significatio 1eritatis appareat: incium usque eo praeter solitum im- Amplectendum autem esse ita unum- mutant, ut vix ulla antiquae religionis quodque maxime , ut quodque ad sa-sorma in quotidianis precibus relicta ciendam fiὸem erit aptissimum . Adesse videatur . Qua ex re quam multa cuius praecepti somam non modo dia-& magna mala ecclesae Dei accidant, lectici he oratores, seὸ interes etiam non est huius loci, & tempori dic Theologi sitas dis initationes emnxere. Sed esto , quaedam in publicis ec- runt. Nam in causam suam quisque de clesiae precibus habeantur ambigua,que- quibuslibet argumentis quandoque abu dam etiam falsa. Num idcirco histo- ti sunt, re vulgi etiam credulitate. Iriis ecclesae omnibus fidem abrogare laque imprudentium hominum erit, Perges. quod nonnullae earum sint vul- historias quasvis obiter etiam , N ad go iactatae & creditae, in quibus,t ser- praetentem causiam a pontifice adductis, tim quoties de miraculis incidit termo, non aliter amplect i, atque eas, quae sint fiet, reperias sortasse plura, quae iure ecclesiae Certo iudicio comprobatae. δ tr.e strida ac merito reprobentur λ Mihi prosecto Quod deinde ad Constantini donatio- Ron na. t 'lud Gelasii consilium placet, ut cum nein attinet, de eo non libet in Prae- hujus generis historias catholici leee- sentia disputare. Disputent alii, quibus rint , beati Pauli sententia praecedat: cordi sorte est Romanae ecclesiae ma- omnia probate, quod bonum est tene- testatem amplitudinemque minuere . te . Atqui irridere episcopos, de Theo- Laurentium Vallam scimus intes ro li-lagis scholae Iudere, in monachorum bro adversiis receptam communi oPi- imperitiam inistrare , quasi fabulas hv- nione sententiam declamasse . Iurispe- Dist. οε eaν. ivlmodi. Tntris gratia rudi vulgo infe- riti, qoae vulgo circumfertur eius do λt --rant fle intrudant, haec non puto ePi- nationis formula , eam commentitiam
dem hominis ingenui esse, qui ad bo- esse latis indicant, cum Paleae inscrunitatem fuerit a natura compositus, ne- ptione denotant. Eusebius . Rufiniis, ὰum eius , quem Christus simplicem Theodoritus, Socrates , Mimenus,
ficut columbam ad legem Erangelii Eutropius, Victor, caeterique probae fi- formaverit. Quod si ex quibusdam fi- dei auctores , qui omnia Constantinietis falsisque narrationibus historias gesta scripsere diligenti mi me , non m
gentium aestimemus . nulla omnim e- do nullam donationis ejus mentionem xit, quam non similiter illudamus. Id faciunt, sed tradunt etiam orbem Ros hominum imprudentium , atque adeo maniim sic inter tres illius filios dias ultorum est , maneat, divorum gesta s stribunim , ut Italia uni eorum tota commae in erclassi legi solent, desipici mil- tigerit . Ammianus Marcel. lib. I s. si modo Oportere: quanquam nonnul- Constantium urbis dominationem hala ex his incerta sunt, apocrupha, le- buisse , & Leontium praelactum ibi comvia , falsa. Nam & pleraque credibilia stituisse, auctor est. Nonnullos dei
ac vera sunt, quaedam etiam certa . De ceps Imperatores Italiae atque acleo R tertiodecimo alitem argumento hacte- mae imperasse, omnes historici mem nus. riae Prodiderunt. Haec Ae alia eiu sim
Resi, d. In miartidecimi argumenti respon- di quis ignorat Uerum quid refert a ad a.. sionem multa sunt brevissime animad- Constant. laeta ea donatio sit , an avertenda. Primum in maximo illi er- principibus posterioribus Fictam &xore versennir, qui rerum gestarum . commentitiam fabulam dicunt a Nic memorias tanquam ecclesiae oracula a Iao Clementeque prolatam. Quas verocipiunt, s eas in epistolis, & decretis pontis ex aut factam .eam donationem suis pontifices aliquando usurparint. suo decreto definiat, aut urtim eo s Non est idem, mihi crede , historiae lium titulo defendat. Negant donatam approbatio &ultirpatio. Utitur quidem a Constantino urbem esse: quamquam interdim pontifex, si quicquam suade- nequeunt Probare id quidem . Sed quς-
re Pit, receptis opinionibus, senten- ro, quod donatam negant, ea si nontius rebusque vulgatis: at non conti- donata ellet, quidnam Beerent Annuo taecunque in nunc usum attulerit, urbem Caesari concederent λ Urgent ru-
ea sedis Apostolicae judicio probat . Α- stice sane. Negant enim donatam esse a
386쪽
& In eo permnt. Nos vero tanquam quidem Arriano, sacrum baptisma su
tormenta quaedam adhibemus, ut si responderint, quod donata a Conflantino non est, idcirco ad ius nunc Caesaris pertinere, stultos se esse fateantur. P tuit enim donare alius. Potuit quoque Romanu et Pontifex urbem iusto alio nomine possidere . Certe longi temporis Praescriptione potuit. Sin negaverint ius omne Caesari in urbem, omnia , quae
de Constantini donatione disputant,
vana esse concedant. Sed iam , ne nos vani itidem simus , reliqua Persequamlr . . Lei ra Constantinum laborasse, apud idoneos auctores nusquam legi, sed eius nominis alium cognomento pronymi im . Unde fortasse ambiguitate vocis error inductus. Nisi rumor iste de lepra inde ornas videri possit, quod Byzantio ad aquas calidas valetu- cinis gratia eum egressum ferunt. D.
ΤhOm. 3. P. q.69. in . .argum . historiam vulgatam sium it, atque ut Videtur, pr
bat. Caietanus non item . Habet hic alithores sitos Platinam in vitam Marci, Ludovicum Vives lib. de cor. disc.
2. AIciatum lib. parerg. 7. c. I9. qui a-Perte negant. Habet scriptores omnes veteres ejus aetatis, qui tacuerunt: non
omissiiri si scivissent , scituri omninorem, si fuisset. Nam quod nomine Comstantini circumfertur edictum , tame si Nicaeno concilio adjunctum est , non . . . . tamen habet con Ilii authoritatem. His
i. Hs . Ego haec nec pro certis affirmare ausim , nec pro falsis refellere . Silvestri acta, in quibus ea res gesta commemoratur, Gelasias non reprobat. Re sertur eadem in synodo Romana si ibSilvestro canone r. in leptima riirliis synodo ach. 2. Eandem denique N iceph rus lib. 7. ca. 33. ut veram historiam relari. Quocirca Pontifices duos Clementem ac Nicolaum , aut divum etiam Thom. in eo quod ea historia usi lunt ,
nec ridere stare Possumus , nec argu
re. Quamvis, ut dixi, leprae Constam tinianae testis gravis , Ac probatus ex veteribus nemo est. Ita sine, si nego mus , nec pontΙficum , nec historic rum auctaritatem labef. cimi s.
. baptismo historici quoque ipsi nobilissimi varie loquuntur . Hieronumus' chronicis, Eusebius lib. 4. doe vita
his o .ub Constant. Socrates lib. I. histor. siuae ca. mpo. 30. Theodoritus lib. item I. cap. 3I. Smzomen. lib. 2. cap. 34. Casiodorus, qui historiam ab his tribus ecclesiasticam compilavit, Pomponius Laenis, aliique scriptores huius ordanis, Constantinum tradunt non Romae a Silvestro , sed
Nicomediae ab Eusebio episcopo , de
tificali trahe, illum Romae a Silaestro sacris Iustricis ablutum esse. Cui omnino Consentiunt Marianus Scottis, Sabellicus, Platina in vitam Marci, Nicephorus lib. 7. cap. 3s. Ac lib. g. m. q. ne clivum Thomam , Nicolaum, Cle- . mentem , duas denique lynodos in hu-liis rei testnnonium repetamus. Atque Nicephorus in hac re asseveranda, Accontraria OPinione refellenda, oratione sane quam acri usus est. Ita enim litam de baptismo Constantini sententiam ecclasiae consensioni tribuit, ut
aavertam Arrianortim commentis assignet . Qui in oriente, inquit, olim Arrianae sectae fuere,Constantinum Nicomeaiν, ab Eusebio eius urbis epis-cOR , tam moriturum baptisinum sist
Putea prodiderunt: propterea eum s
crum lavacrum distulisse dicentes, quodio in Iordane perficere voluerit. Id veroracila resellitur , quod ecclesa
a Silvestro eum Romae baptiratum ente certo praedicat. Quapropter testatum Omnibus esse volo , ut hoc sic etiam tuto de opinentur , Se credant. Amriani enim male sentientes animo , ω
consilio diabolico hoc confinxerunt, non Romae baptiratum eum esse ast M. π gaut sertasse eadem cum illis senia ille altruentes, i erinde atque ab ipsis propterea baptismi gratiam susceperit. Ii 4bsiurditatis, de mendaci i plenum . . nondum sacri lavacri particeps fuit, Consequitur, eum neque in Nicaena synodo cum patribus congres.sum elle, neque cum eis mysteria Pa
ticipasse, racuti historia tradit . Haec ille. Et paulo ante: Quod alitem Romae a Silvestro sacratus se, satis osse dii baptisteritim , quod ad hoc usque tempus exis rei gratia in testimonium certili imuin Romae asservatur . Quae cluae profecto rationes efficiunt , ut non temere iis accedam , qui Constantinum Romae sacro tinctum Iavacro ferunt. Quod si baptisterium tam imrigna structum apparam , si rerum ve- FSum Publica commemoratio , nonio Ium habitantium animis, sed lapidinus etiam iniculeta, nullnm nobis argumentum eu, iam iamque non dico, quae vetustatis in urbe monimenta sunt, .sed quae sunt in orbe maiorum traditione recepta , ire ea omnia infitias Poterinius, quamvis indicia extent rerum , locorum , temporum maniis sta .
Ac nis prius baivismi fuisset fontelliblatus , qui credi potest , Constanti
387쪽
moniarum libellos obuiiisse , aut , ilis nodo , bc disputationibus interesset,
permissse Baptizatus ergo ante symodum Nisaenam fuerat Constaminii s. Ubi haereticorum industriam , ac di- Iigentinu in propaganda secta mirari satis non quea . Omnia suippe illi ius deque miscent , ut viri pietate insignes, Praeseriis si Reges , aut Imperatores sunt , ipsorum partes scivisse
ideantuT . Tanta xero arte id essiciunt, ut doctos etiam viros , nediim
imperitos fallant. Eusebius porro P phili , vel quia Eusebio Nicomedaen
si , caeteritque amicis credulum se Pra vibuit, vel quia sectam , cuius apertis simus propugnator erat, hac laude , Aegloria voluit ornare , et iis fabulae Pririmus alictor Christianis suit . Huic enim striuenti Hieron us, ac retinui auctores Crediderunt. Sed de Eus ebi ifide plura postea . Nam Constantiam Constantino statri Arriamini presbuteriam itanuasse, a quo vir religiosit, mus seductis sit . hoc ut credam ,
Ilintum Constantiae levitas , Ac inconis
antia movet, tantum Constantini pietas, & ravita fremorantur. Ac si presbyter ille Arrianu3 pium alias impellatorem quidem, sed iratestate , divutiis, honoribus , triumphis , meritis, secundis denique rebus omnibus insolentiorem iaciunt decepit , ut Arrium revocaret , Athanasium repelleret: viris etenim bonis in rebus eiul- modi facile imponitur: non tamen adeo in errore processisse credendus est, ut Arriano ritu alderum baptismum Nicomediae susciperet . Quanquam sunt
di ex istiment , qui irar sororem faxm in fide Coni tantini in produnt a eos falsos nominis similitudine id p ui attribuine , quod filii scelere iratratum est. Verum sive hoc modo, sin. alio res habeat , illud tenendum est , Ad reli nervos, atque artus esse sapientiae non qua argu temere credere , iis praesertim hist menta re ricis , qui quoniam fidem divinam spondetur violarunt . fidei humanae auctoritatem a Pite ul- amiserunt. Sed de his capite seque tam0. ci accuratius disseremus.
ut μι probatae fidei auctores,
Quatuordecim argLmenta superiore
capite stillatim refutata sunt.
selli oportet: quoniam haec tria unum atque idem exquirunt. quod lii prasu mi is quidem in quadripartita divisone polliciti, sed cogitationibus multis v riisque distenti, tertium eius divisi
nix membrum voluntaria quadam ol,liavione contri imus. Quis enim auctor
historiae probatus sit , tertio loco me scrips. dicturum , nec exolvi quod prom iteram. Quin operis in stituti tene immemor facius lum . Eam quippe rem nitimur fere homines aut ex memoria deporiere , aut diu , multumque protrahere , quam non libentes de toluntarii, sed invite & repugna ter aggredimur. Atqui licet non comstiuato tempore de loco, reddam tamen
in praesenti . de cum foenore fortasse reddam id quod me debere non inficior.
Antea vero, quam de historicis utrisque 3c ecclesasticis Ad profanis sementiam meam dico, illud est operae pretium quaerere , sntne regulae aliquae.
e quidam iustor iae quasi indices, quibus historici cuiuique fides ac veritas
exploretur. Nam Joannes Annius tres regulas ponit, easque Metasthenis teiastimonio confirmat , id quas omnes
Chronicorum libros expendere, de eis xam triare, haud secus atque ad Lydium lapidem debeamus. Prima, inquit, regula est ista : Suscipiendi sunt absque repugnantia θmnes, qui iηiblica de probora fide scripserunt . Secunda , Gesta de annales
quatuor monarchiarum non Possunt negari de rejici ab aliquo, quia solun . publica fide notabantur ; bc in Bibli
thecis aut archivis servabantur . Unde M in Esdra legimus, quia controversiae de reparando templo di finiebamur ex annalibus Persertim servatis in bibliothecis . Tertia regula. i solo auditu , vel per opiniones str ibunt . hi quam privati recipiendi non sunt,
nisi ubi a publica fide non dilsemium. Ex quibus collisit, quod nemo in Chronicis suscipiendus est, nisi armalibus inlatuor monarchiarum CO --
det . Et in monarehia quidem Assyri rum , quia Publica fide scripsit Berosus
Chaldaeus, consequens est , ut in tem P
ribus ensilem monarchiae ipsi detur palma: Se hunc secutis item ex Perii, Metastheni, ex Graecis Xenopho
sebio . Reiiciuntur a temporibus hujus monarchiat ex Graecis Herodotus, Hellanicus, Acusilaus t ex Latinis Iustinus, Gellius, de orosus , qui contra
publicam de probatam fidem scripse
388쪽
In secunda vera monarchia Persa- Graecam de temporibus historiam sal in I. rem EM Medorum auctor publicae fidei iam credi : quod ut cuique hil orico ostis. de ... fuit Metasthenes Persa , & Ctefias Gnia visum est, diserias Graeci l ententias 'L η' '' dius, ut in tertio libro Diodorus no- tulerunt. At post Olvmpiades non asse- Iaz tavit. R eiiciuntur Iolephus ex Hebreis: rit eius generis annales a destinatis rat- st,nm n s e Clemens, Tatiam , Africanus, 3e rub. ministris adscriptos extitisse: sed hi, ci;tata Eusebius ex Graecis. Quia privatas ad asserit, ex eo veram de temporibus piniones secuti, contra publicam fidem Graecorum historiam credi, quo olym- α iis noeant reges & tempora, quae in bibli piades in ussi esse coeperunt. Ac Maria nullum Gruthecis , EM annalibus non fuerunt: Ae cus Varro, apud Censorinum libro de contra omnem publicam fidem scribunt, natali die capite 17. non aliud tradit, pMA Primo Curtim ante dedisse licentiam Hebraeis quam quod Eusebius accepit, ante G ζzi T in Babu me captivis, & mortuum ., tvmphides temptis μυῖ κω , hoe est, quam Bab Ionia Darius eius patruus p fabulosium extitisse, quia in eo multae tiretur. Proinde idem Eusebius, quo- fabulae reseruntur . tam olympiadibus niam in tertia monarchia Graecorum, vero coepisse ἰο εα , quod res 8e in cnarta Romanorum publicam au- eo gestae veris historiis contineantur. nalium fidem sequitur, in utraque reia Itaque post Olmpiades Graeci resuscipi mr. Recipitur 5t Philo Hebraeus, re gestis seribere orsi sunt, habitaque qui foliis habuit Chronographiam om- est deinceps apud eos quaedam hist nium quatuor monarchiarum, re ideo riae ratio, remi orum convenientia, Scsolns ipse in temporibus ex Hebrae hissoricorim nonnulla Carasensio. Α rum scriptoribus recipitur. Qui non Per qui Graecarum rem puta certos historiae opiniones, ut Iosephus, sed etiam π. administros ex eo tempore constitui seniorum testimonio usus certissima se , dicere Annius poterit, . ymbare scribit. Haec Annius in II. de 34. li- non poterit. Quin e contrario Iosephus
bro , hoc est, in Metasthenem P,il bonus in primIs auctor scribit. Grmnemque sitos censet: fidenter sane, ut cos nihil fit miter icientes trinidisse, solent isti, nihil tam verens , quam ne sed quod unusquilinae, ait. opinatus est sdubitare aliqua de re videretur . Sed hoc studuit explanare. Unde etiam lividendiam nobisnn incensura hac quan- bri se invicem arguunt . & in muli tum fecuritatis est, tantnm sit etiam ve- Hellanicus ab Acu filao discrepat, H .ritatis. Nec vero libenter nos script scidiim corrigit Acti silans: EphorusHe nim , Praesertim familiae nostrae vitia Ianicum in plurimis ostendit esse me detegimus. Sed in publica studiorum dacem Epnomm vero Timaeus: Trumnsa nullo modo praevaricandum erat. maeum , qui post illam fitere: Herod Cum viderem itaque viros qnosdam e- tum vero cuncti. Sed neque de Sicuri vos in hi ς Annii praeceptis , Sc lis rebus, qui eas conscripserunt, neque x Plis hallucinati, necessarium exi- rursum de Atticas hi, qui Atticas, ne- stimavi, & regulas vanas esse ostende- que de Argolicis, qui Ar olicas m re, & Bis, item regularum exempla. morte prodidere, consentiunt. Nam
.hi., Δ PVncipio igitur assinnare videt u - Ae Thucvdides in multis etiam tam
tit . gesta. & nius, in quatuor tantum monarchiis lcri- quam fallax accusarer, licet scrvIMI
'certos haberi solitos, quos respub. tissimam sui rem oris historiam scri-iehiara, novi in id constittierit, iit gesta temporaque puerit. Causa vero huius dissionantiae eam arent. Horum annales in locis tutis praecipua est, mod non fuerit studininiol- selibl. asservari: Quemadmodum in bene in- apud Graecos publicas de iis, quae sem i:.ύν..i ἰ stituta ciVitate videmus , quae instru- per aguntur , proferre constription ates , ea ta menta scripturarem Pthlica a tabelli Non enim duntaxat apud Graecos aliovisziζῖ in n. bus obsignara Custodiae tutae commit- publica conseriptio est neglecta , sed omnino se, est . Uerum illud non in quatuor inim neque apud ipsos Athenienses diserPlia monarchiis, sed in Phoenicum , AE tv- nae cultores aliquid huiusmodi reperia n. constit pilorumque repub. fieri tolere Hoselmus tur. Hactenus Io eptas . . ex mox; - ' Ructor , I. cimtra Aprionem Ale- Ii et, falso Annium Iosephi testim Heiu, psi .aio. xand. lib. Me omnes quat For illae mo- nium usurpasse , ut Probaret Publicovm narebla hii usmodi rerum gestamim stria Graecorum annales intemplorum bibli La. 'Mita bas & annalas 'ibilem habuere , qui- thecis custodi νi. Mihil enim tala I in dς mca, bus rernm temporumque lites , fi mrae sectus ar3umenta ns est , quale illi tri- . .
i. o. iis Titi ement exortae, finiremur. Graecos si- buit Annatis. Sed hoc argumentatur,
quidem hisce & scriptori et de an- quod a Cadmo literas Gnaeci se ac mbum, ' - nalibus caruisse, multo probabilius est. pime gloriantur , id perii ere Illos nou Sane ante olymiades Eusebius scribit, posse, cnm nulla inscriptio iobin πη-
389쪽
pii parietibus . vel in vasis, statu is, cς-temque donis templo dicatis , ex eo tempore relicta sit . At in his tamen post literas inventas, aut deorum, quibus ea dona osserebantur , aut offerentium nomina semper inscribi sunt soli- . . Plutarchus quoque auctor & ipse graxissimus, affirmat, nullas sita aetate
publicos Graecorum annales extare,praeter nuncupatos canones temporales,qu rum auctoritas Parum apua eum valet,
quod multarum rerum intenta in ipsis repugnantia tolli nequiverit , quamvis in ea re plurimi multum operae stii diique posuerint. Vanum igitur Se com mentitium est , in Graecorum reὀno,& monarchia post olympiades eiulm di historicos publica aut horitate diss-nitos , destinatosque filisse. Illud autem vanius, in hac monam chia solos Philanem atque Eusebium accipere, qui publicos probatosque annales fuerint secuti. Etenim Eusebius si eam auctoritatem suis Chronicis pos let adiungere , nullo modo reticuisset se huiusmodi annalibus inhaerere. Philo vero Iudaeus nec quatuor monarchiarum annales habuit, quod illi falso sineque ratione ac testimonio tribuit Annius , nec si habuisset, quicquam nobis attulisset commodi . Nulla enim Philo
aut rerum gestarum: aut temtrarum m
numenta reliquit . Nam ii Sellus, qui de temporibus inscribitur, cum fabularum plenus fit, nullius gravis auctoris est , nedum Philonis. Auctor certe eius libri non solum mendacia consectatur, sed adeo etiam historiae rudis est , ut solos Hebraeos , nec praeterea quenni iam de prophanis scriptoribus Iegisse videatur . Sed hoc nec ita multo post satis abunde ollandem ut . unc de Romanorum quoque annalibus Pauca dicantur . inibus fuisse publicos annales olim , Cicero in secundo de oratore libro est auctor. Ab initio, inquit, rerum Romanarum usque ad P. Mutium Pontifie. Max. res omnes fingularum annorum mandabat literis Pontifex Max. esserebatque in album, di proponebat lata iam domi, potestas ut esset populo cognoscendi, i i qui etiam nunc anuales maximi nominantur.
Primo item de legibus lib. inducit Α, ficum fic loquentem: Nam post anna-las pontificum maximorum , quibus nihil potest esse ditis ' , si aut ad Dis
-- bium , aut ad Catonem , aut ad Pis ima ira t. nem venias : taman quid tam exile ,
quam isti omnes Annales igitur isti
C in iis p pontifieum maximorum a tempore P.
- Mirii intermissi sunt, illitque in hi-
storia Cato, Fab Ius Pictor, Pison, aliique successere, graves omnino audi res quidem, sed sine publica auctoritate tamen. Nec vero audiendi sunt. qui eiusmodi Pon. Max. annales post Ρ. quoque Mutium continuatos alserimi, quod hoc loco apud Ciceronem Atticus eos vidisse significet : videre auiatem nullo modo potuerit , nisi essent continuati, cum Livius priornm tem-IUriam pontificios annales incensa a Gallis urbe interiisse dicat. Non enim inteIi ille dicit omnes , sed plerosque. Qua ex re non fit, ut si in Livii manus annales isti pontificii non venerunt, quoniam rari ex incendio relicti sunt, ne in manus quidem Attici pervenisse existimemus, qui his quaerendis ma-νorem lacte diligentiam , & curam adhibuit, quam Livius . Quanqtiam codices eiusmodi non semper hominum di Iigentiae citaeniunt, lea fortunae. Annalium igitur Pon. Max. post dita Mutium facta intermissio est. Etenim si ea Pontificum diligentia persevera set, aut annales isti publici in bibli
thecis templisque deorum extarent , nec tam multis locis animi penderet Livius, ne annalium incertitudinem causaretur, nec adeo saepe in notandis consulibus consulumque etiam annis erraret. Nam errasse Henricus Glareanus Per quam
diligenter ostendit: dubitasse de personis frequentissime Fabius Quintilia
Ac de . r. lib. s. Livius ipse, quae a condita urbe Roma ad . captaim, eandem a Gallis urbem . id est, ad Olympiadem ς'. quinque libris ex P
suerat, ea obscura & Parum constantia qneritur : tum quod Periarae per eadem tempora literae suerint, tum
quod etiam, si quae in commentariis Pontificum , aliisque rublicis privatitaque erant monumentis, incensia urbe
pleraeque interierint . . Et rursum ill 8. libro pusteaquam historicorum Romanorum varias discrepantesque sei tentias posuit, Nec lacile est, inquit, aut rem rei, aut auctorem auctori praeserre. Uitiatam memoriam lunebribus
laudibus reor l, salsisque imaginum titulis , dum familia ad se quaeque sa-mam rerum gestariim , honorumque fallente mendacio trahunt. Inde certe& singulorum gesta , 8c publica m
numenta renim consula : nec quisquam
aequalis temporibus illis scriptor extat, quo satis certo auctore stetur. In libris quoque ς. & Io. ut loca alia Praetormittam , satis ille aperte docet , quam nullos habuerit certos Probato. que Dj0jljge
390쪽
que annales , quos in scribendo sequeretur. Dion usius etiam Halicarnaia leus se eiusmodi annales publicos minime consecutiim haud obscure significat. Cum enim historiae suae fidem conciliare cuperet, fle veteres script rum Romanorum historias se conli1-luille testaretur, eorum vel maxime squi gravissum be nobilissimi fuerint habiti: horum tamen annalium public rum nullam omnino mentionem fecit,sacturus sine dubio, si adeo magnam
ac certam auctoritatem suo posset ope-
tu e M u. sar, alictore Tranquillo, inito consulatu primus omnium instituit, ut tam senatus, quam populi diurna acta conficerentur & publicarentur. in O Satyricum illud attinet, Cupient & in acta referri. Plinianum item illud, Mil ne causam dicente lateribus coctis phisse , in ejus anni acta relatum est.
Veterem ergo rin. Max. morem, qui iam diu fuerat interruptus, Julius Cet sar primus omnium renovavit. Nec me Praeterit , Romanis quondam libros
quoque linteos sit illa, qui nihil se repraeter consulum, die magistratuum n mina continebant. Sed neque hos Livius vidit, quoniam incensa urbe sorte hi etiam Perierunt. Neque ita horum auctor itate Permotus est , ut non eos interdum ab aliis citatos neglexerit.
Quin Marcum Licinium cum libris linteis suis aliquando coassuit . Imo vero de Tuberonem,& Licinium resertin discrepanti opinione iitrumque lubros linteos protulisse: Ut intelligas, Iibris istis linteis quam tenuem exi Iem fidem haberet Livius. Quibus exiebus facile Annius refellitur , qui circa finem commentariorum in Phil nem suum astruit, Titum Livium publicos annales Romanae monarchiae s curum esse, huiusque Philonem vestigiis institisse. Ubi multiim omnino degradu Philonem suum deiicit a qui si
Dublicos omnium monarchiarum anna
les habuit, ut paulo ante Annius dixerat, imprudenter sane ac leviter Livium secutus est; quem constat, primvm nullos publicos annales habuisse , deinde in plerisque dubitasse, denique errasse in multis, fle ita errasse , ut errorum quorundam ab aliis evincatur , quorundam ipsis etiam se arguat.
Nec patiar, ut quisquam mihi Flavium Vopiscum Syracusum opponata qui in vitam Probi fatetur , se usum libris ex bibliotheca talpia , registris etiam scribarum porticus porphvretucae , actis demum senatus ac populi.
In vitam: vero Aureliani scribit, Ai relianum in libris linteis, qui in Ulpia bibliotheca erant, ut quotidiana sua acta scriberentur praecepisse. Multo vero minus illud seram, ut mihi Diodorus opponatur , qui in Primo libro asserit, ex veteribus annalibus gesti se ac duces Romanorum Cogn
visse . Flavius quippe nihil nisi libros
linteos restitutos, Maligentiamque Pon. Max. non antiquam illam, sed a J Iio Caesare primum inst uratam affert et Diodorus autem non affirmat se publicos Romanorum annales nactum esse, sed veteres. At hi in privatas mon mentis esse potuerunt. Nihil igituraiierunt, qui in . Graecorum Romanorumque monarchiis publicos fuisse a nates aiunt, ad quos caeteras oporteat historias revocare , ut si iis consentiant, approbentur et reprobentur , si dissentiam. Ostensium est enim , nuulos neque e Graecis, neque e Roma nis publicos annaIes extare i atque adeo nullos auctores esse, qui secundum eiusmodi annales Graecorum Roman rumque scripserint aut res gestas. aut tempora. Nisi forte in uno aut altero
loco auctor quis piam a firmet, se eam rem, quam scribit, ex libris linteis aut elephantinis, acti ive publicis ex- cenisse. Atqui ex una parte de tota historia iudicare stultillimum erit , Praeterquam quod si quis suam historiam dicat publicis huius aut illius Monarchiae annalibus consentire; non continuo publicam eius Monarchiae auctoritatem habet. Alioqui facile ac promptum cuique erit, ad Omnem et iam fabulam , legentium conciliare uno mendacio dicendo fidem. Id quod Philo historicus apud multos obtinuit, qui in historiis sitis omnia temPOra
quadrasse ad veros quatuor monarchiarum annales, plerisque sine omni de ratione & testimonio. Persuast..Historictim dixi; nam verus ille Philo gravissimus philolophiis , idemque theologus eruditissimiis , ut ab imρο- dentia & mendacio , ita quoque ab historia scribenda alienus fuit. Eusebius enim, Hieronymus, ac. Suidas, qui Philonis opera diligentissime enumerarunt, nullum opus habent, in quo Philo res gestas regni cuiusqtiam tem Pyraq e notarit. Ita doctis omnino viris liber ille de temporibus, inscripti ne Plane ementiente xidetur esse iudipostus . Quae res manifestis quoiue argumentis evincitur : Primum illlidest, quod ii Ili ejus auctor scribit, stirpem Salomonis in Ochozia dem