장음표시 사용
541쪽
Ad haee , quod paula ante d icebamuri
nec resumere modo piget. Sicut ad ii sifieptionem voluntas boni naturalis
non sufficit, ob id namque aux i io spe
elati indiget; a loque cognitio veri naturalis non est idonea. Nempe inter actus voluntatis, & intellectus Proportio est . Quoniam enim voluntas non fertur in incomitum, ut eliciat actum naturalem , cognitio naturalis antecedit: ut autem actionem habeat supernanira- Iem , reqn1ritur ante notitia superinat ratis, quod D. Thomas 3. contra gen.
capit. ista disertissime tradit. Non igitur . Divns Thomas secum ipse pugnans, gratiam solum requirit ad movendum asseetiam in nisi ficatione impii; erum etiam ad movendum intellectum. Quare in hunc sensum . facienti quod in se est, per naturae duntaxat vires , Deus non denegat gratiam, quIa Pristo adest gratuitum Dei auxilium m ventis hominem & ad cognoscendum,& ad amanὸum finem supernaturalem. His ita constitutis, ad primum arsit mennim dupliciter responderi potest. Prius, quod Deus Puero deliberanti
etiam Circa vitam honestam, accurret non solum movendo aflectum , verum
illustrando quoque intellectum . Nam quemaὸmodum naturalis ratio in illo principio , Deiis est remunerator i quirentium se, eam certitudinem non Praestat, quae videlicet opus est ad st tuen)um continendumque in ossici' h minis animum: Cogitationes entin mortalium timidae. & incertae Pr videntiae nostrae: Ita profecto, ut Puer recte firmiterque deliberet de honesta vita ducenda, i eriles illae naturae cogitationes non sufficiunt. Sed confirmatur , di illustratur puer ma tori quodam lumine ab eo , qui illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.
Atque id est , miod Paulus ait : Non simus sufficientes cogitare aliquid ex nobis, quasi ex nobis , &c. ut Diu Augustinus de gratia , & liber. arbit. P. 7. docet . Id demum est , quod Propheta dixit : Qui docet hominem
strem iam , Dominus scit.cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.
Unde eis Divus Thomas intelligo tur ἡe ordinatione ad debitum finem
natura Iem ν ut ἐς veritis quo ΙΑ. art. II.
ad I. sentire videtur; intelligendus t men est non de ordinatione , quae Pernaturam fit , sed quae fit per gratiam, ut Deo citato I. a. dicitur. Si ordin verit se , inquit, ad debitum finem per gratiam . Etenim licet fidei lumen
pra se loquendo detur propter suΠΙ-
naturalia , quae non videntur: tamen Letiam est ne essarium propter quaedamnaturali Iumine cognoscibilia , ut ea scilicet firmitate teneantur, quae aὸ r stim vitam confirmandam exigitur. Ob
id quippe scriptum est : Da mihi intellectum , iit discam mandata tua . Juxta hanc velo priorem solutionem puer
ille iustificaretur sine fide explicita Dei, non tamen sine fide. . At nos multo sanius credimus , ad iustificati mem fidem Dei explicitam esse necessariam . Divus Thomas I. 2. quaest. Ia 3. art. 4. Aligustinus in illud p al. Dixit insipiens in corde suo, non est Deus . Concilium Trident. sess. s. in decreto de iustificatione impii, cap. 6. adducit in hoc Apostolum ad Hebr. Sine fide impossibile est place- Heb.
re Deo.. Cuius rei causam reddens, Accedentem enim ad Deum, inquit, oportet credere, quoniam est, di quod remunerator est inquirentium se. In secunda item conclusione nos ostendum us, fidem saltem implicitam Christi
ad iustificationem esse necessaria In et quae intelligi non potest, nisi credatur Deus per gratiam tuam hominum iustificator. Item , Peccatum mortale sine contriatione nulli remittitur : contritio autem,
hoc est, dolor de peccatis propter D. um , sine Dei cognitione nulla est : remissio i itur mortalis saltem peccati Dei notitiam praerequirit. . Commodior est itaque solatici post rior, qua dicimus , ejusmodi puero deliberanti fidei lumen protinus a fili I.
re . Sicut autem lumine naturae nil prius ostenditur, q iam Primn m naturae Principium , scilicet , quodlibet est , vel non est ; ita Fidei lumen statim omnino demonstrat Deum esse , quod prumum Fidei principium est. Nec talis illuminatio miraculosa est , imo requis Iaris est divinae Providentiae, cum scilicet movet homines ad finem supernaturalem . Divus Thomas l. d. 2
qu. 2. ar. I. ad I.& 2. Sapientia ter nationes univertas in animum se transfert, & amicos Dei ac Prophetas constituit. Attingit enim a fine usque ad finem sortiter, & disponit omnia sua
non advenire hominibus, nisi magno& lango tempore , atque discursu, r spondeo , verum esse, si de notitia Dei naturali sermo sit. Nam ad stipemat
ratem tempus non exigitur: certe non
illud adeo longum , quod argumentum fingit. Nam, ut ex Durandi sententia
542쪽
De neeessit. fidei Christi ad salutem. 46 E
sia retro diximus , puer ille , qui na- nor , si de cognitione Deἱ gratuit:
tura duce te convenit ad debitum na- & supernaturali sermo est 3 nam de turae finem, consequetur quidem mcc naturali nos concedimus , ac libenterti remissionem , non in eodem evelli- quidem .gio puncto, sed brevi tamen iuxta di- Ad sextum , Divus Augustinus devinae providentit dispositionem. Et si spiritu Ac litera cap. 26. 5: 27. expo-argitas: Ergo interea Pine it Peccare nit: Naturaliter quae legis liint faciunt, venialiter, quod Divus Thomas Ieji- &c. idest per natura gratia tamen icit; reficiam, nihil quidem repugna persectam . Quia enim peccatum co re, si ad normam Dialecticorum dis- tra naturam est, gratia, quae naturam seramus . At si, quod Theologos de- perficit, secundum naturam esse dici-cet, divinae& legis & Pro identiae in tur . Loquebatur autem Apostolus de homines rationem habemus a sicut dis pentibus conversis ad Christum, quae vinae curae est provideres ne anterim sine lege scripta, qualem Iudaei habe excedat, ut non detur contra commu bant, legis praecepta servabant . Et nem legem homo adultus in lim 3 hanc rei ponsionem sequitur D. Τh
sic ad procurationem Dei spectata nς mas I. a. q. Io0. art. 4. ad I. peccatum veniala peccec ante mortale. Respondere quoque possumus, Praece
Quemadmodum Adam non , terat an pta legis naruraliter cognoici a gentibus, te peccare venialiter, quam Peccat et de singula naturaliter etiam fieri, licet mortaliter, idque Deo i PecΦaliter Pro omnia sine auxilio Dei speciali imple- ranae , ne contra communem legem ri non valeant . ob uuam causam D. in statu innocentiae cum culpis inmit Thomas dixit, opus esse gratia ad motamus & Poenas . . vendum aflectum : nec enim voluntas Ad tertium argumentum a quoniam perficere na. uralia omnia Praecepta
secundum ex iis, quae iam diximus a potest , quae nam rae lumine intellectus facile solvitur, respondeo, Paulum A- ante cognoverit. Quae quidem ex tapostolum de Fide explicita in Chri- tio cum apud nostros maxime sit ape
num habere termonem. Hanc enim ta , miror ego , viros doctos hoc te statuit . Deus per homines administrRs stimonio mineri potuisse ad novam hominibus impartiri. Unde & subdit commentitiamque sententiam insere Apostolus Nunquid non audierunt i dam , divo etiam Thoma reserente. ne quidem in omnem terr-m, dcc. Ex Ad ivstremum argumentum , Caieta- his itaque colligit: Ergo fides ex au- nus in Commentariis super illum locum ditu, auditus autem Per verbum hri- Apostoli , Accedentem enim ad Deum. sti. Caeterum fides, quae in lege natu- &c. relini det , quod doctrina Paularg erat cuicunque aetati ad Iustitiam in communi datur , ac proinde in necessaria , homine extrinsecus doce communi dicitur oportere credem, te non egebat , sed interias et invisi- quia est Deus . Longe autem melius biliter, vel vitai liter per anSelos ad- esset , inquit , si non crederet , sed ministrabatur . . sciret Deum est e. Addit rursum, quod, Ad quartum, Adrianus de Baptismo Deum esse remuneratorem inquiren- q. I. artica. tenet, ejusmodi puerum lium se , oportet fide teneri, quoniam non recipere pratiam , nec satis esse nulla speculativa scientia hoc attingere non ponere obicem, sed requiri con- potest. Quod utique si verum est, a venientem dispositionem Fidei in adul- gumentum illud facile diluitur . Nontis. Unde Act. 8. cum Eunuchus Phi- enim utraque cognitio habetur ex lu-lippo dixisset iid Prohibet me ba- mine naturali, quod altera parte ant retrati λ Philippus ait: Si credis ex im cedentis assumitur. to corde, &c. Juxta quam sententiam At qui D. Chrvsostomum Homita. datur accessiis neuter. ad Baptismi Sa- de providentia , vel fato , legere v cramentum: Puer enim ille nec reci- luerit , sane intelliget . Philosophos, Pit gratiam , . nec Peccat mortaliter, qui supplicia peccatorum negant, Pr dum se baptizatur. Sed cum hujusce- miaque iustorum post. hanc vitam , in modi eventus non sint frequentes, imo media luce penitus as errare . Nam si adeo disputationis gratia fingantur, iusti, qui Deum rite colunt, migrant satius fuerit ad Dei providentiam re- assecti iniuriis ex hoc mundo , Pessi- ferre , quae non deficit in necessariis : mi contra immerita felicitate Potiti, quale est illuminare hominem , quem omni certe ratione concluditur, Delimst per Christi sacramentum justifica- nec justum esse, nec curam habere re- urus. rum humanarum . Quod si Deo pr
Ad quintum a negatur propositio mi, videntum tollis, atque tistitiam, Θεἰφ
543쪽
vocabullim Inane fit , qui circa coeli cardines ambulet, nec nostra consideret. Qui igitur negat alterum, utrinxi que tollat necesse est. Nam si non est remunera or inquirentium se, ne Deus quidem est . Unde de barbarae omnes 3entes poenas improborum , praem laque, istortim admiserunt. Crediderim igitur , opus esse , ut fides concurrat 'adal sensionem titriusque principii , quotam firmiter ac constanter teneantur,
quam necessiim est, ut hominis vita in honesto, de officio confirmetur. Nam alterius modi cognitionem ad Rom. I. ostendit Apostoliis , idoneam minimem R. ad bene, beateque vivendum. Adde huc, Deum dupliciter cognosci posse, & ut finis nati irae est, causaque rerum naturalium, ge ut finis est hominis supernaturalis, cuius etiam gratuito beneficio homo supernaturalem illium finem consequatur. Ad placendum vero Deo non sat est , cognoscere ipltimessir principium auctoremque nanirae ἔsed oportet in Deum ferri , quatenus
finis es naturae vires excedens. Sic autem Deum esse, & esse remunerat rem , sola fide creditur. Quocirca sim pliciter , atque in universum cum AP stola fateamur, accedentem ad Deum finem utique supernatur.ilem , oportere
credere, quia est. Nam scire quod naturalis ratio docet, ad hunc luperna tiralem accessum non sufficit. Qui I habemus accessum ad Deum per fidem . Qua de re vide Divum Thomam 2. 2.
q. I. arti. s. ad I. Ec q. a. art. 4.
Respons. Hinc vero iam primum argumentum obiect . a solvitur eorum, quae a principio statim princip. huius controversiae proponebamus. Prius Quaest. enim falsium est , non alterius rei fidemvrincipa- necessariam esse renc temporis ad l aluistis allatis. tem. oportebat namque etiam credere sD. um esse iustificatorem, cuius vid licet gratia peccata hominibus remi
strenoer . Oportebat item credere, mor mles a coelesti regno ieregrinos N alienos effectos patriam silan , quam sperabant, non aliter adepturos, quam per aliquod divinae pro identiae remedium prael aranima
Posterius quoque , tu nihil aliud credere opus esset , shd ibi tamen fides
Ch fisti implicite continebatur , ut hae re iam diximus Per quem Deus iustificavit omnes mortales, quos Praede
stina, it in regnum. Hic est enim Samaritanus ille , qui homini vulnerato
curationem attulit , iacentem erexit,
superque suum ipse iumentum imposuit,
ut iuxta Esaiae vaticinium portaret in corporei suo nos , & iniquitates nostras.
Hic est ille , mii In stabulum . id est.
fidelium consortium nos induxit: qua etiam curam stabulario dedit, hoc est ministro fidei sacramentotumque sitorum. Hie denique silmptus suppeditavit, lit per Omnia salutem nostram illi ferremus acceptam, qui salvator est omnium hominum, maxime fidelium.
In secundo vero argumento , quod
additur, non est mihi consilium differere, an Praecepta decalogi naturali ratione contineantur . Sed tenendo
quod D. Thomas saepe tradit , BeCaie reus dilerte in commen. super Matth. explicat, le3is decem mandata moralia , S naturalia esse, respondetur prius , quod quemadmodum decem generibus a quae praedicamenta Philosophi
Vocant, res omnes continenrur non
formaliter semper, sed reductive; pu ctus enim principium quantitatis a materia principium substantiae ad praediis
Camenta ea reducuntur , Quorum .'rii
cipium sunt: Sic ad decalogi mandata
reseruntur universa, quae a Deo praecj-Piunttir, ea vel maxime, quae principia
sunt caeterorum . Ita praecepitim de n noratione parennim observantiam Primeipum ac maiorum continet: ita in Precepto maechiae omnem fornicationem ,
a sumite naturae taer luxuriam intem perantis comprehendimus: ita denique
fider praeceptum ad illud de cultu uinnius Dei referendum est . Nec enim sine recta fide Deus recte colitur. Qui
ergo oluerit ad vitam ingredi, ma data servet, non ea solum, quae Pli. cite in decalogo pra scribtantur , sed et iam quae continentur implicite : quale est de fide in Denm hominis condit rem , iuii i ficatorem, g lor ificatorem, dec. Posterius ἡicere quoque Possumus, servantem praecepta naturalia vitam habiturum . Qui enim fecerit ea , Vivet m eis ; at non ex eis , sed ex fide, hixta sententiam Apostoli ad Galat. a. Nam quod iam retro docuimus , tervanti naturae praecepta Deus non dem sat gratiam , Per quam ea etiam se vel, quae nanirae lumen excedunt. Excessimus autem modum fortasse nos hac
secunda relection js parte differenda τsed eo tamen venia digni, qu dabsque
huius rei copiosa traditione reliquae partes aut vix, aut certe nullo modo i telligerentur.
544쪽
De necessisate Sacramentorum ad salutem. IN quibus tertia ,se dissicilis illa quidem
qli aestio erat. An post primum Adae peccatum Sacramenta fuerint in omni lege ad salutem necessaria . Pars enim negativa suadetur imprimis divi Gregorii testimonio . libr. Mora. cap. 2. I serturque a Gratiano de conuec.d. . cap. Quod autem a Pud nos valet aqua B
ptismi, hoc egit apud veteres vel pro parvulis seli fides , vel pro maioribus virtus sicrificii, vel pro his qui de Α-brahae stirpe prodierunt , musterium circumcisionis . Ubi Gregorius solam fidem in lege naturae docet fuisse latis ad salutem parvulorum: At sola fides
non est Sacramentum, cum non sit sensibile Mnum : non ergo suerunt Omnitempore necessaria sacramenta . . Pruterea , iuxta communem Doct rum lenient iam , lege naturae durant par uti salvabantur hi fide parentum tat fides parentum non erat Sacramen.
. Praeterea , de Sacramentis nihil ratione naturali statuere valemus, sed id tum , quod di ina revelatione tradiis tum est . At ante Abraham utrum aliquo visibili Sacramento justi, tet e rum salvarentur infantes, Scriptura non exprimit. Sacramenta igitur tunc temporis suisse , non nisi temere defi
Postremo, Sacramentum nullum est.
nisi quod a Deo suerit institutum : sed in lege naturae nullum signum instituit Deus ad remi sonem peccati vel originalis ,vel actitatis: non ergo fuit ullum
in lege naturae Sacramentum . Partem vero a stirmati am D. Augustinus videtur astruere I9. lib. contra Faustum c. tr. in haec verba: In nullum nomen relisionis seu verum, isti filistim coadunari homines possitnt, nisi aliquo signaculorum , seu Sacramentorum visibilium consortio colligantur. In hac ego controversia non existimo nobis adeo esse laborandum . Minimo enim negotio Probare possiimus , Sacramenta fuisse post Adae lapsum mni tempore ad salutem necessaria. Corde squidem creditur ad iustitiam: c re autem confesso fit ad salutem. γmnis enim quicunque invocaverit nomen Comini, lalvus erit. Ubi sub im
signi oris prote ilione qltaecimque profenso etiam operis inteli gitur: cum non ore uolum invocemus Dominum salvatorem , verum etiam Opere . Quemadmodum igitur credere oportet Deum iustificatorem , atque ab eo interius iustiti .im calutarem quaerere . ita exter tu
hane fidem profiteri. inod si sane i et
Sacramenta: quae, ut ante scripsit is, caeremoniae sitiati crae, quibus Deo existerius nos sis biicimus, ut in nobis salutem interius operetur. Praeterea, aim animo corporeque constemus, non sat est Deum interi re fide colere , nisi corporeo etiam cultu interiorem protestemur. Etenim debet utrumcii e tributum humana natura Deo pendere, unde utramque Pa tem suae constitutionas accepit: & cum
ambarum partium spiritus, & carnis
peccatum commune sit, Consentaneum erat, ut esset remedium quoque Cominmune , tomique homo interius sese ita jiceret Saliatori. Addit hue Chrysostomus, anteque eum Dronysus, eam esse hominis ditionem pique naturam , ut ad spiritualia capessenda non nisi corporeis rebus milit aptari. Salutem igitur, quam Deus in humano spiritu secrethis ope Tauir , necesse fuit rerum sensbilium imaginibus designari: Quo beneficium curationis ad strum homo modum non solum perciperet, verum etiam intelligeret, gratiam debitam suo benefactori relaturus. Praeterea, gentium omnium Consei se firmatum est, non aliter quam o
latis Deo lacrificiis divinam iram in I-tigari. Atque haud secus etiam Ba bati lacinora expiari arbitrabantur. At sacrificium in id paratum, ut Deus
Placaretur, vere erat Sacramentum .
Sacramenta igitur semper fuere apud
Lex de religio tandem nulla est Gne sacerdotii munera atque iunctione. Haec enim tria ita sunt tuereque Con-Τuncta, ut nequeant a se aliquando seis Parari: Cum ablato uno , reliqua sinulauserri necessiim sit, ut Apost. ad Heb. scribit. At sacerdos sine Sacramentis, quae administret, esse nullo modo Poto est. Omnis enim pontifex pro hominibus constituitur m his, quae sitnt ad Deum , ut sacrificia offerat pro peccatis: Quemadmodum ad eosdem idein Apostolus ait: Ergo sicut lex, religio, sacerdotium fuerunt omni tempore necessaria; ita quoque Sacramenta: quod erat nobis in tertia parte hujus disputationis breviter absinendum,
545쪽
464. Reieci. de Geram. Pars III.
Satisfit Sed prius tamen, quam exordiamur Argum. quartam, ea debemus argumenta di-a llat is luere , duae in contrar Ium obiicieba- Pro Par- mus. Aa Primum, quamvis D. Th tenegat. mas utrumlibet probabile existimaterrit; nlimquam ego tamen eam PomIopinionem induere, ut crederem, s Ia interiore fide parentum infantium filiorum peccata mundari. Videmus enim, Sacramenta minus esse adultis, quam parvulis necessaria, cum sine Sacramentis actu susceptis solo Sacramentorum voto adulti lalventur, pa - usi non salvenaer . Quare si parvulis non essent in lege naturae necessaria Sacramenta , non video equidem , cur essent adultis necessaria: cum tamen esse , retro nobis fuerit demonstratum . Id quod divus etiam Gregorilis amrtissime in praescripto testimonio fate
Item clim in lege vetera pro tamInis legis naniralis remedia duraverint sconseqliens fieret apud Iudaeos puellas sne Sacramento salvari , pueros non salvari , nis suscepto Sacram e to : Quod non video qua ratione
Praeterea, cum Peccatum Orig Inale Carnis propagatione contractum esset, non erat Consentaneum, nis ut coriaporali quoque remedio ac medicina sanaretur. Praeterea, cum parvuli in lare gratiae, I Scripturae une Sacramentorum o lalutem minime consequantur, non est, cur eos in lege naturae sine S cramentorum auxillo salvemus. Igitur ad argumentum respondeo,
Gregorium non ibi dae inguere fidem interiorem ab exteriore professione Fidei. nec enim id asseruit, adultis non remitti peccata sine exteriore Fide, Parvulis vero remittit sed distinguit potius fidem a sacrificio, asserens. sacrificium pro adultorum peccatis fuisse necessarium, ut videlicet actualis
culpa peculiari Sacramento aboleretur: sed propter generale peccatum erat e
iam generale remedium , nempe Fidei quaecunque professio. Quam fidem imterim appellari , Augustinus auctores . Sacramentum , inquit . fides est. Ac pro hoc, cum respontitur Parvulum credere , qui Fidei nondum habet aflectum , respondetur fidem habere Propter Fidei sacramentum . Hactenus Rugiistinus. Eadem loquendi serma est, de spon. cap. Cum apud , & cap. Tuae frateris
nitati. di 27. q. a. c. Susticiat aci matri
mouium soliis consentus, acilicet quibuslibet signis expressius. DIstInguiatur ergo ibi consensus non interior
contra exteriorem , sed generaliter exinpressius contra expressum per verba. Ad secundum eodem modo respo
detur , fidem , hoc est, professionem At sacramenuim Fidei salvare filios in
lege naturae. Nunc autem clim certa
di definita sint sacramenta, nec arbitratu Parentum per fidem pueri iustificentur, non admittimus , in Ade parentum Christianorum pueros servari, sed in sacramento baptismi a Deo peculiariter instituto . Ruamvis alia etiam sit huius ratio discriminis . quem iam dum in fine huius disputationis explicabimus .
In tertio vero argumento gravis e
ror eorum est, qui de sacramentis nil discerni posse credunt, nisi quod si eris literis traditur. Mulia enim in botentis Ae in nova , & in antiqua lege tradita sunt, uuae scripto non Here mandata, ut uberius alia forstanrelectione, si vita suppetet, decur bitur .
gelica, quae Iiteris exaratae merunt. non est opus ad expressam omnia scri-Pturam expendere, multo minus oportebit, cum de sacramentis legis naturae disputatur , ubi traditiones divinae scriptae non sunt , dogmata nostra in sacris haberi literis expressa di sed saris erit , si elarissimorum virorum t
stimoniis confirmentur, aut certe magnis alioqui persuademuir argumentis. Ac re vera nulla ratio patitur, ut divina providentia ullo unquam tempore ἡesuerit hominibus in necessariis ad fallitem . Non possent autem filiis parvulis remedia parentes aPPlicare, nisi per Dei revelationem cognovisient, & parvulos originali peccato teneri , & aliquod remedium ad eos servandos idoneum esse: quod licet scriptum non sit , non est tamen mIntis exploratum, quam si is isset striarium . Et cum scriptura exprimat sanae Abraham fuisse religionem ac D Cerdotium, ex consequenti tradit fulta se sacramenta, sine quibus nec restigio, nec sacerdotium est. Cumque etiam in lege naturae sacrificia pro peccatis fierent, ut Iob. I. cap. di citur , prosecto neg ri non potest , quin in lege naturae fuerint aliqua sa
Ad postremum poterat facile dici,
non pertinere ad generalem rationem
sacramenti, ut sit signum institutum a Deo Nec qui id affirmant, id
546쪽
De Sacramentis causantibus gratiam.
neo probant argumento. At dico, e iam antiqua omnia sacramenta ex Dei
institusione suisse signacula, atq; figuras suturae redemPtionis per Christum . Neque enim humano ingenio, sed di vino placito tam apposite omnia in fiagura contingebant illis; neque homo iisquam vitulos, & arietes cruenta manu in Dei cultum, & obsequium iugularet, nec Deum tentaret hircorum placare sanguine, nisi Deo revelante cognovisset, eiusmodi animantium irrationalium sacrificia mysterium aliquod
lacrum Portendere , cujus ratio remittendis peccatis haberetur. Fateor tamen,
non suasse saeramentum iub definitis robus verbisque praescriptis in lege naiaturae a Deo traditum . Sed rerum sacrain talium definitio, ac determinatio certa in veteri lege in pta , in Euangelica perfecta, & consummata est: nis sorte quis sentiat, oblationem Melchisedech in pane, te vino ex divina & revelatione & institutione filisset qua peculiariter ex causa facerdos Dei altissimi fuerit inter reliquos appellatus . Cui equidem opinationi non admodum refragarer, si Anactetus Papa non fuisset adversiis in epistola de ordinatione Epii coporum. Ubi, Initium , inquit, lacerdotii Aa ron fuit , licet Melahisedech prior obtulerit sacrificium, di post hunc , Abraham , Isaac , &Jacob : sed ii l pon-
lanea voluntate, non sacerdotali auctoritate ista fecerunt: caeterum Aa ron primus iubente Domino victimas obtulit. Hactenus Anactetus. Huic igiti it finem tertiae relectionis parti dederimus , iam pergamus ad reliquas.
gratiam. . . ixst. Uarto itaque loco vertebatur in
princip. O quaestionem , an sacramenta v . tera fuerint causae gratiae atque salutis, an m. ius ea sola, quae in nova lege sit ni a Christo Salvatore instituta. Et quidem suadetur in primis, Arisum. nilua sacramenta posse salutem spirita- pro parte lem efficere . Quia res cor parea non ne reat. . esse causa efficiens charitatis &φ gratiae, cum sint qualitates supernaturales a solo Deo infusae atque creatae:& consequenter cuia . nullum corpiis potest in animum nominis agere, nisi prius agat in ejusdem hominis corpus . Sed lacramenta non oportet quicquam in humanum corpus OPerentur , ut Patet de abso kitione sacramentali surdo Collata a talis igitur absolutio nil pr ducit in anima. Confirmatur rursum, quoniam aliqua cacramenta eorum etiam quae vel maxime causae gratiae dicerentur, nota immediate contingunt hominem , quem iustificant, ergo vel immediate Producunt gratiam , ubi non siint, scilicet in anima, vel aliquam qualitatem efficiunt aere medio : quorum utrumque videtur esse absurdissimum. Praeterea, s aliqua sacramenta gratiam efficerent, minist ri quoque t lium sacramentorum gratiae causa essent,
ac vere Peccata rePitterent. Quod tamen Hieronymus In Quaritim cami
Esaiae refellit . Ubi adducens illud Matth. 3. Ego baptizo vos aqua, &C. Ex quo, inquit, discimus, quod homo tantum aquam tribuat, Deus autem spiriuim sanctum quo & sordes abIuuntur, Se languinis peccata pur-
comparans lacerdotes novae legis mcerdotibus interis , subiicit : Quom ἡo ibi leprosum sacerdos mundum , vel immundiim facit; sc & hic allisat, vel solvit Episcopus aut presbyter . At sacerdos vetus non erat causa leprosum efficienter emundans et erect neque sacerdos legis novae vere pecc ta remittit.
Item, Augustinus r s. de Trinitate, cap. 26. Nullus discipulorum Christi)at spiritum sanctum: orabant quippe,
ut veniret in eos, quibus manus Imponebant . Et libro 83. Qin quaest. 3.
asserit , quaedam Deum iacere per se ipsum sine media causa, ut illuminare animas. At si minister esset causa gratiae, Per cum Dominus animas illuminaret . Et Ambrosus lib. 4. epist larum, epistol. 33. ad Demetria em,
dic. Aliud est, inquit , quod visibiliter agitur, aliud quod invisibiliter celebratur . Nee idem est in sacramento , . forma quod virtus. Nam forma citra . .
humani ministerii ad habetur obseqtiio,
virtus autem per divini operis praestatur ellectum. Ad cujus utique pote tiam referenὸum est , quod dum homo exterior abluitur a mutatur inte- .rior. Eandem lententiam apertioribus etiam verbis expressit CVrrimus tu a .
se . de baptismo Christi, & manifestat. Trinit. At vero contra suadetiir, omnia cuia Argum: iusque legis sacramenta caiisas fuisse P Parte gratiae ac salutis. Primum , quia omnia arum.
547쪽
practica & essecti a , quemadmodum a principio conss uuimus, Aec. Praeterea, Iob. r. S.inctificabat Iob filios auos, offerens holocausta protinis gulis. Et Lm. I6. dicitur , . sacerdotem aspersione sanguinis expiare prae varicationes , & Peccata filiorum Israel. - Praeterea Augu stanus super Hal. n. adducens illud r. Cor. Io. Sed noni, pluribus eorum beneplacitum est
Deo, sic alti Et cum euent Communia omnia facramenta . non communis erat omnibus gratia , quae sacramentorum virtus est. Sic be nunc Omnibus baptiratis commune lavacrum regenerationis , sed: i a gratia nou. communis est omnibus. Et glossa ordin. in illud ejusilem capitis decimi; omnes in Moyse bapti rati sint in nube. M in mari, id est, per Misa illa signa purgati, vel signum baptismi acceperunt, quod credentibus idem v ruit. In nube baptizata sunt, quia Peream mundati is i norantia Dei, &Praeparati ad accipiendam te em .
Praeterea Gregorius 4. lib. mors. P. 2. referturque de consec. dist. 4.
cap. Quod apud nos valet aqua baptismi 3 3ec. ut furia.
Tum etiam sic argumentor: Parvi lis sine merito cuiusquam operantis conserebatur gratia , Sacramento susic Pto: ergo, e c. Conlequentia videtur esse nota, quoniam id anuis Causam , qua applicata sequitur eflectus e
Cum ergo puer vel circumisius in lege Movsi, vel suscipiens aliquod sacra mentum in lege reaturae eo ipsa a Pec catis iustificaretur , consequens fit , eiusmodi lacramenta caulas fuisse iu- 1l ificationis & gratiae . Ac de circiincisione quidem apertum est testimonium Bedat super Lucae secundum cariit. Idem tautiterae curationis auxilium circuncisio in lege contra originalis Peccati vulnus agebat, quod baptismus
abere revelatae gratiae tempore conlue
Augustinus etiam citari solet in hoc, Iibro a. de nuptiis fit concupiscentia εcap. II. & habetur de consecrat. dist. 4. cap. Ex quo instituta est circuncisio in populo Dei, ad purgationem valeiat pugnis, de Parvulis, originalis v ter ii que Peccat i, scut baptistatis ex illo valere coepit ad in Ocationem h minis , ex quo institutus est Et
lib. con i Oon tilias, cap. 24. Cur ainai. It, AMOtiam praeceptum est, ut uem QCaucem infantem miculum octavo die circumcideret, qui non poterat corde credere, ut ei deputaretur ad iustitiam ; nisi quia & ipsium
ter se sacramentum multum valebat pinnique in e P. Maores, extras de .Rapti l mo, distinguens Innocentius a. circuncisone diap tima , quod apetit ianuam regni caelorum, quam Circunciso non aperiebat, asserit , quod scut per baptis iniim, ita per circuri cisionem originale peccatum remittebatur . At praepositio , Per , calviam significat, qua mediante res emci tur ut ibi: Salios nos lacit per lavacrum regenerationis. In contrarium est August. si per Naim. ν 3. ubi ait . Sacramenta n vae legis dare is lutem , veteris autem promittere Saliatorem. Sed di Sa maritanus noster olao vinoque, ac denariis duobus superadd tis lanavit vulneratum , quem nec iacerdos Aaron, nec Levita Moyses, sive per sacramenta , sive rer legem sanare po
. In hac explicanda quaestione, quae anter onmes dissicillima est, omnes ego nervos intendere debeo, tu magna tum veritate, tum brevitate in absolutas quasidam conclusiones totius rei summa
redigatur . Qua ropter vos Orci s uvdisserenti mihi diligenter animos ad
Prima igitur conchasio est, quam a Catholicis non arbitror aut debere, aut Polle negari. Sacramenta novae t gis tum caui, gratiae, Ae vere salutem
Cyprianus hanc lubet in sermone de baptismo.Christi , & manilastatione Trinitatis, inquiensi veniebat Christus ad baptismum non egens lavacro, in
quoe peccatum non erat, sed ut saer mento perennis daretur auctoritas, iatanti virtutem operis nulla perui navum acceptio commendaret is Qtioni m remissio peccatorum, sxe per baptismum, sive per alia sacramenta donetur, Pr
petie spirima lancti est, he ipfi sol rhu
ius emcientiae privilegium manet. Vediborum ibi nitas, re sacri imocatio nominis 1ssibile celebrant sacrame nim: rem vero ipsam iptrinis sanctus foemat & emcit, & conseerationibus visibilibus invisibiliter manum totius bonitatis alictor apponit, de Plenit dinem Aratiae unctionis divinae piningi .edo sanctifictionibus ossicialitas infundit, se rem sacramenti contum it
. Item in serm. de nnctione chrita tis, Hodie . inquit, in ecclesia ad po-
548쪽
pillum a Muisition ri sanctificandum sa- quae enumeratas mulio maiora, Ac.macrum chri ina conficitur, in quo mixtum oleo balsamim regiae, M lacerdotalis gloriae exprimit unitatem . Et infra : Non haec medendis corporibus est undi io insi itura , quia sanctificatis et mentis iam non Proriis natura preMeellectuin , sed virtus divina potentius operatur : sed adest eritas seno , de spiritus secramento , ut Ae Usis rerum esticientiis gratiae dignitas pateat , Se interiori homini , quanta Ac his devir auctoritas de dormi conversatione , de caelestibus innotescat. Et instar Ex huius unctionis beneficio & sapientia n bi, de intellectus divinitus datur, consilium caelitus illabitur , icientia Ae pietas 3e timor inspirationibus supernis inlauditur. Hoc oleo uncti cum sputitualibus nequitiis colluctamur , nec foetoribus spurijs imbui postumus, qui balsami spirisalis odore fragramus .
, Gregorius quoque Nazian ranus oratis in sanetum lavacrum . Generatio ex baptisinate passionum est lolutiva, omnes sordes abscindens, atque ad supernam vitam perducens. Et infra dici , quod in baptismate tanquam in unda Pecca
e pariter sepelianis. Et postea, Ipsa
ptilinatis , inquit,.gratia, ac vis unia incujusque Peccati continet Purgatio nem , dc Omnimodam foeditatum de inquinationum reiectionem , quae a Pravitate ingressae sunt. Proinde cum d plices simus , ex anima dico de corpore ; ita duplex est purgatis , per Mquam, inquam , M spiritum e fle haec quidem visibiliter ac corporaliter sulci Pitur, at illa incorporaliter de invisibiliter concomitatur. rvsostomus Praeterea homil. 2 s. in Dan. Ex quo autem , inquit , Iordanis alveum ingressus est Christris , non amplius reptilia animamm viventium , ted animas rationales Fc t Pirituales aqua producit. Et homilia 3 r. in eumdem : Futurum erat bapti ima plenum
maximae pote statis εἰ gratiae , Hirgatu-xum peccata , pro mortuo vivum effecturum . Et intra : In nobis non fimplex aqua operatur , sed cum spiritus gratia accedit, omnia ablati peccata . Et imisa , Per aquam piscinae se morbos corporis sanari , ut facilius homines
Cred rem, Per aquam an unae morbos
rari posse . Et homilia de resurrectione . circa finem , cum multis exemplis resurrectionem per vim sitirern turalem futuram esse demonstralset, subditi Uerum nec tu gratiae spiritus factus es exhers . Etiamnum multa sunt donationis illius symbola , atque hia , gis admiranda. Non enim aequale est
corpus mortuum, Ac animam a Pecca itis occisam ab interim liberare , quod . per baptismum fit 3 3e statim corpus etiam de sanguis mysticus non fuit absia que spiritus gratia , nec facerdotes habuissimus, nec has ordinationes sine tali visitatione fieri postibile , 3ec. Curidus libro secundo in Ioannem Cap. 2 . Spiritum , qui ex Deo proincedit, per baptis inum acquirimus, quo in pristinam pulchritudinem resorm ti , de ad novam vitam renati a Deci in filios adoptamur. Et in fine: Quem admodum enim viribus ignis intensiis aqua calefacta non aliter quam ignis urit ; sic spiritus sinet i operatione ad
divinam aquae reformantur virtutem squa baptizati corpus abstergunt. Ambrosius item in libro primo de Usacramentis , capit. quinto, de baptiis Ioquens de conlecrata dist. quarta, apitis Per aquam Non aqua omnis lanat inquit, sed aqua sanat, quae habet gratiam Christi I Et libro quarto , Capit lecundo , de Eucharistiae sacramento et Deposuisti peccatorum lenectatem . . sumpsisti gratiae iuventutem: hoc praestiterunt tibi lacramenta caelestia . Et libro rexto capite primo: In similit dinein quidem accipis sacramentum a sed verae namrae gratiam virtutemque consequeris. Et intra: Tu quia accipis
panem divinae eius substantiae , in illo
partaciParis alimento . Et in libro de iis qui mysteriis initiantur , capite Q. His igitur sacramentis pascit Ecclesiam suam Christus, quibus animae firmatur substamia. Angustinus insuper I9. Ii o . contra Faustum , capite. i . de visibili sacra mentorum administratione loquens , Haec omnia , inquit, fiunt de transeunt. sanant & transeunt: virtus tamen , mrj per ista operatur j jugiter manet , he donum spiriuiale, quod per ista insinu
tur , aeternum est . Et tractatu go. in Ioannem : Unde ista tanta vistus μην ne corpus tangat s & c r abluat I. q. r. . cap. Detrahe. Beda etiam ait . quod Dominita tactu litae mundissimae carnis vim regenerativam contulit aquis . Quam eamdem sententiam Gratianus Chrysostomo triuiit de consecrat. d. Munia a capite Nunquam . Eandem habes urna Augustinum sermone primo de Epi
Sed in concilio Flarentino, sub Eugenio IV. in decreto super unione A mi me ruin manifeste definitur in haec.
549쪽
4 68 Rele i. de Sacram. Pars IV.
verba: Novae lexis septem sunt Sacra- unitas e Iesae non constat
menta , quae α continent gratIam ,& eam digne suscipientibus conse
Hanc eandem sententiam Concilium Tridentinum modo probavit sessi ν. de sacramentis in communi , canone 6. Cuius verba eiusmodi sunt: Si quis di- erit , sacramenta novae legis non comtinere gratiam , quam significant , aut gratiam ipsam non ponentibus obicem non conscrre , quas signa tantum externa sint acceptae per fidem gratiae svel iustitiae, anathema sit. Ex sacris literis Augustinus adducit illud Joan. 2. Nisi quis renatus fuerit ex aqua, & spiritu sancto, &e. Non ,
ait , ex Parentum fide , aut offere eium , vel ministrantium , sed ex a qua Ae spiritu. sancto . Aqua igitur regenerat hominem in Christo ex uno Adam generatum . Hactenus Aus alnus , Secundum testimonium citat idem ex
Epistola ad Ephesios cap. s. Christus dilexit Ecclesiam , & seipsum tradidit
. pro ea , ut illam sanct incaret . mundans eam lavacro actuae in verbo . Quid-qui. ergo infert sanctissimus Augustinus ab hominibus quaruncun te cul- Parum contrahitur , Propter ipsum lavacrum dimittitur. Tertium refert idem Augustinus exprima Epistola Petri c. 3. Salvos vos facit Baptisma , non carnis depositio Erdium , sed conscientiae bonae interistosatio in Deum s . a Quartum, quo triumphat Ambrosius,
habetur in Joan. ca P. 6. Caro mea v re est cibus , ω sanguis meus vere est Potus . . t mandii t meam carnem , ω bibit meum sanguinem , in me manet, di ego in illo. Sicut misit me v vens pater , & ego Vivo Propter Patrem : & qui manducat me, re ipse vivet propter me. Ego sum Panis vivus.
Unde Concilium Ephesinum colligit ,
quod in Sacramento accipimus non Communem Carnem , sed vere vivifi-- Catricem , qua & sanctificamur , mrticipes sancti corporis di pretiosi sanguinis eflecti. Quintum de eodem Eucharistiae s cramento habes in priori ad Cirinth.
c. IO. Unus panis, unum Corpus multi uimus . Omnes quidem de uno Paneuticipamus. Ubi particula, quidem ,
O Graecae particulae si , causiam fine dubio reddit sententiae antecedentis. Quare participatio Sacramenti Eucharissiae Ecclesiasticae unitatis causa est,a que adeo cliaritatis N gratiae , sine qua Sextum testimonium de poenitentiae Sacramento Domini est apud Joan. C. ro. Quorum remiseritis peccata , remittuntur eis. Puod si remissio Peccat rum per gratiam est , & Sacerdotes possunt peccata remittere , gratiam quoque lubministrare queunt administratis Sa-Cramentis .
Huc adfle Martin i V. definitionem
in Concilio Constan. sess. 4s. Pronuntiantis , quod facerdos vere absolvit . Ministri ergo Sacramentorum ninae legis vere conserunt gratiam , fine qua nullus Peccator esse potest illo
Et confirmatur, quia vel qui baptiZat. abluit proprie, ac vere maculas anime, vel non abluit . Si abluit , conficitur quod molimur : sin autem non abluit forma igitur Baptismi falsa est, qua sugnificatur non ablutio eorporis modo , verum etiam animae, ut facile ex Concilio Mileuitano cap. secundo colligitur.
Inde enim Patres argumentantur, Pa istos originale peccatum atque animi
maculam habere, quoniam asias forma Baptismi falsa effceretur e cum Parvuli baptiaentur, scilicet in ablutionem spiaritalem, ac proinde in remissionem pec
Sacramenta i3itur novae legis gratiam& ,istitiam animae Coinrre, his profecto argumentis adeo irrefragabiliter ostenditur, ut negare id vel fiat resi . vel proximum haeres sit . Quamobrem in conclusionem hanc primam Scholastici alictores universi conveniunt. Sed enim quem in modum Sacramen Uarim o-ta novae legis sint causa gratiae, id tam . uim abest, ut explicent, ut etiam ovi- hae uti estnionum varietate confundant. Res qui, 'd' ve nulla est, de qua tan Dere non so
lum indocti , sed etiam docti dissenta
tiant . Nam quidam asserunt , Sacramenta esse caulas dispositivas gratiae ex eo, quod Producunt characterem , vel ornatum nescio quem, videlicet qualitates interius disponentes. Nam , sacramenta gratiam iptam efficere , iudicant
Alii affirmant , sacramenta esse quidem causas dispositionis , sed extri secus arivsitas , ut anulum , aut si si tum regium , quibus ostensis atque exhibitis, id nobis praestatur , quod ex tegis beneficio quaerimus . Opinantur alii, sacramenta non esse mutas per se gratiae , sed per accidens, sine quibus videlicet effectus non i qui tur: νς tamen nihil vere agant atque Producaui. Sunt
550쪽
De Sacram causantiHu gratia. 469
Sunt contra, qui existimant , lacra- Divi Thomae opinionem , cuius hi sementa, virtute supernaturali receleta , discipuIos profitentur . Non est igitur ipsam etiam qualitatem, quae gratia est, character propria gratiae dispositio. attingere, instrumentalique actione fa- Tertia conclusio. Sacramentum non 3. Coneicere . . . . . Propterea gratiae causa dicitur , quod Ac demum alii , qui: propius acce- extrinsecus dii ponat ad eficiendam .diim ad veram rei huius intellisentiam, gratiam. Probatur primo , quoniam sacramenta censent causas esse gratiae has solum esset fignum Certum, non veluti motivas divinae voluntatis . Sunt causa: quemadmodum anulus mihi da- enim ratio, propter quam Deus gra- tus, in signum regiae voluntatis: quod tiam confert: ut quia Puer bapti ratus alterius opinionis sectatores concedunt est, Deus illum salvat : quia est conis vel inviti. Explicant enim, Sacramen firmatiis , datur ei spirituale robur . tum novae legis gratiae caulam existere, intoriim opiniones cum tam variae sint, id est , signum certum & infallibile . tamque inter se dissidentes , alterum At ostendimus retro , sacramenta n
Profecto fieri potest , ut earum nulla ; vae legis esse non solum signa , sed
alterum certe non potest , ut plus ana caulas .
vera sit . Ouod si pace vestra dicere Deinde, quia nihil Plus Sacramenis mihi licet l licebit autem quod mode- tis Christi haec opinatio tribuit, quam stissimum est aut fallor ego, aut nulla sacramentis maleficorum , qui adhibent
earum opinationum vera est . Qua quia ipsi quaed.im verba , sed Damon omisdem caula, ac controversa non aliis m- ratur adhibitis signis . dicibus opus est, quam auditoribus vi- Praeterea , quoniam iuxta hanc quiaris clarissimis, atque doctissimis, uu dem expositionem dicta sanctorum, autrum gravissimo iudicio si nostra naee Conciliorum, aut sacrae etiam Scriptu- sentemia fuerit explo la , nihil erit pom rae non salvanniri ni facile videre licet, hac, quod nos illi adhaerescamus: sin si loca ipsa conseramus. fuerit approbata, non veteor , quin si Postremo, quoniam ad eundem senia doctis omnibus .plac intra . . sum circunciso gratiam Conferret, Eriia - . Sit igitur secunda in hac disputati, que esset caula, non aliter ac nove le-2. Oncis ne conclusio. Sacramentum novae legis pis sacramenta. Quod quam Primum non ideo gratiae causa definitur , quod stendemus esse falsissimum. disponat intrinsecus ad gratiam , Pr Quarta conclusio. Sacramentum n Conclducens characterem vel ornatum, gra- vae legis non est causa sine qua non ,
tiae videlicet ipsius dispositionem. sve per accidens . Tum quia fine se
Primum, quia ornatus ille in lacra- cramento gratia saepe Producitur : tum mentis non imprimentibus characterem quia non lavaret aqua rnaculam animaei
fictilius est , di qua facilitate ponitur, sicudi nec albedo infrigidat a cum nix eadem quoque reiicitur . Deinde quia infrigidat, eo quod album illius effe- sicut gratia est qualitas i piritualis super- ctus per accidens causa est. Neque id
naturalis, ita character dc ornanis ille Concilia dissit irent, sacramenta esse supernaturalis qualitas est , omnemque causas per accidens, quod praeter artemnanirae vim excedit . . . & definitionem est : Tum quia vere Praeterea , producens dispositiones ad non essent nisi signa: omnia enim signa animam rationalem non est causa antia certa effectus cuiusque talia sunt, sinea. Miu . mae rationalis. Nec enim ego spiritum quibus effectus non sequitur: Tum quia de animam donavi vobis , sed mundi sacramentum .circuncisionis ad eandem Creator. Et tamen consi itutum nobis est normam gratiae caiisa fuisset: Τum d certis sanctorum, Conc illorum, Sc scri- nique quoniam testimonia in confirma Pturae sacrae testimoniis, novae legis sa- tionem primae conclusionis citata sane
Cramenta gratiam continere, conferre, interpretari non queunt, si sacramenta incere, &c. . solum ine causas per accidens affe-Praeterea, character nec est ultima ramus.
disposim ad gratiam introductiva , nec Quinta conclusio . Sacramentum n s. Conet. Conservatis 1 immo & sine. gratia im- vae legis non attingit vi sua instrume primitur , di fine gratia in subiecto tali & sit pernaturali qualitatem , perleverat: gratia it Idem ipsa a chara- quae est gratia, vel fidem , aut chari-ctere non pendet . Quare etiamsi fa- ratem , aut alios habitus infusos , ut cramenta characterem e ciant , non serra attin it figuram rei artificiosae agoinde sunt gratiae causa dis politiva , ctione reali. Volo dicere, quod non est raracter etiam in intellectu est, imaginandus hic modus agendi, qui in- Gratia vero in essentia animae , juxta tervenit in causis naturalibus, quo Pa