장음표시 사용
631쪽
qui pie intestiis c ut in a. a. Caietanus lentio volamus praeter Ire, nem stumat . sess. exprobabilitet astruit sunt eiusdem spe- que integrum volumen unius diei dita plicandi. ciet; 8e tamen si quis cum matre coiise putatione conficiamus. Sed illud tamenset, ne sibi quidem faceret satis, solum paucis admonendum est , circuitista
exprimendo , si incestum commissse . tiam loci esse necessario confitendam rItem 3c peccata contra naturam non Primo, quando quis furatur a loco s videntiir specie discriminari, ouod Ca- cro: Secundo , cum in Ioco sacro se-latanus etiam confirmat. At non satis men effundit , etiam cum uxore pro- esset confiteri, e studi semen contra na- Dria: Τertio, cum sanguis humanus ianiram . circum stantias vero illius pec- bidem etiam funestur : be in genere,cati celare, aut etiam negare. Istat i quando actus peccati commissis directe
cierum differentiat mini credite γ- adversatur sanctitati loci, id est ei. ad subtiliores disputationes potuis reseram quod locus est sanctiΑcatus, ut ad im-tur, quam ad Christianas consessiones. munitatem confugientium , & rerum, Itaque omnes eas cte solas circumstan- quae ibi sunt vel depositae, vel collocarias oportebit exprimere, quae adduut tae , &c. At qui existen in Melesia, malitiam mortalem ς dum tamen illa vult aut surari, aut seminare, aut o nova malitia circumstantiae notabilis fit, cidere extra Ecclesiam , non tenetur nec intelligatur a Consessiae in exprcse explicare. se in templo id voluisse. Nec sone culpae principalis . enim talis volitio est sacrilegium; imo Re p Et per hoc ad pr imim .ugumentum nec aspectum, aut etiam sera omni in detur ad facile responderi potest. Intcnsio enim rem in templo factum exprimere OPor- argumeno vel non addit notabylem niali- tet. Talneis Sylvester In verbo conteia Pr/QIra in tiam, vel fere intelligitur a consestbret fio, I. g. ro. repugnare videatur. I m. iuxta delicti quantitatem. Et eodem De circumstantia vero temporis sa- Clicii modo de continuatione rei pondeo . cri, ut cum Mis in die festo fornica- stant. wNam si contimiatio parva fuit, non est tur, non est necesse plebem sollicitari, Poris. opus eam explicare; si vero diu niuI- quoniam hullis circumstantiae malitia remque duravit , opus erit. Similiter non est mortalis . Nec D. Augustinus, dicendum est de de interruptionibus. lib. de vera di falsa poenitentia γ cap. ID Nam si interruptio facta est per actum solas necessarias c ircumstant Pas docet ei contrarium neccile erit confiteri, se di deflendas, & confitendas, ut Paties eiusmodi culpam reno avit. At si tet de circumstantia peccati in die ie- interruptio fuit naturalis, qualis ple- sunia commissi : & eum de hac qum rumue fit , non oportebit exprimeres stione Sul vester in Rosa aurea, quaest. sed fatis erit in linnc modum confite- M. Se Cajetanus in opulculo visitatistri Tota die amavi seminam, iacis suf- Hem qnaestionum, quaestis Io. Copiose, ficiens namque notitia consest ri datur, docte te disseruerint, non est nobis & ad medendum, & aa iudicandumis nimiis do ea re in praesentiarum plura Sed si major pars ipsus inlim iudi- verba iacere . Nec vero sumus tam a ci celaretur, c quod iuxta contrariam Ineruditi, aut antiquitatu expertes, ut opinionem fieret I tacendo videlicet ignoremus, quae Origenes homil. l8. si circumstantias intra eandem speciem ag- per Numer. de D. Ambrosius in I 3. gravantes, Primum quidem sententia inia Luc. cap. de D. Hieronymus in Efa-cap. dicens prenam esset vehementer aia s6. N 18. dc D. Augustinus epist. II surda, nec esset vixta nomen , satisfais ad Januarium de obserunt e Sabbactio: deinde etiamfi iis na non esset thi, Iuxta spiritualem intelligemiam tisfactoria, sed medicinalis; majori ta- tradidere. Quae videlicet nostrae huic men morbo e usdem quoque speeiei ,-- sententiae non iune adversa , si sensumior est adhibenda medicina, Sanctorum . non verba sectemur. Ad confirmationem ν quae P. lndano. De recidivo etiam minime necessavere potuit, tam facilis responsio est, rium est poenitentes macerare. Nec D.
ut post ea, quae diximus, non sit opus Thomas ut quidam illi imponit s
quicquam superaddere. Nam D. Tho- mn havit oppositum , sed solum , cum i mas ut mea fert opinio a sententiam gratiiso recidentis in peccatum spe petractisset, si tertiae parti extremam cisis culpa est. Nam eum est gener manum impoli. isset . Atque oIim i lis in ratitudo, etiamsi non explicetur, venis opiniones saepe commutes suis. intelligitur a confessbre . Quanquam culi sectabatur. p imum consilium est , recidi una MCircii m- Multa hic de peccatorum circii, Peccandi consiletudinem explicare sa-stint . iaci stantiis ad confessionem pertinentibus cerdoti , non ob verecundiam solum sin Con. TMologi solent adiicere , quae nos s- cujus fructiis in conteisione maximus est,
632쪽
De Praerepto ne merui Paenitemiae.
est, verum etiam ob remedium . ali
ter enim simplici febri , aliter hecticae
medemur. An vero teneamur explic
re circumstantiam, qua ex elicata inteuIigit eon Gr complicem Criminis, Pa lo post opportunius definiemus. Caeterlim ex definitis lecundum illud
argumentum satis superque confutatum est , nisi ea parte , qua de Partitione consessionis per casus reservatos ambusitur. In qua scilicet quaestione tot sunt sententiae , quot capita . Vide Durandum in a. dist. I . quaest. I s. Et Palud. quaest. s. Et Gabrief. qti. I. Et Adrian. de consessione, q. 4. Et Caietanum in summa, verbo Consessio, condit,one Io.
Post quorum tractitionem , quoniam adhuc sub iudice lis est , operae pretium
suerit quaedam fundamenta supponere. Primum , superiores praelatos licite posse aliqua peccata reservare , a se si tum absolvenda. Hoc Ponit contra
viclassi Thomas Uvaldens. in Iibro de
sacramentis, c. I Q. Probatque testim
nio Innocentii afferentis, quaedam peccata esse , quorum absolutio est Petro
reservata. Item , 33. quaest. 2. Cap. Latorem , re
sertur Rathoidus Argentorat. ecclesiae Episcopus quendam parricidam ad Nicolaum papam misisse , ut ab illo a se heretur. Nec mihi, quaeso, obiicias alia nomina haberi apud Gratianum, Ioniam innumera sunt in eo libro mena . nec omnia Gratiani culpa, sed typographorum . Habes praeterea Origenem , homIl. Io. se per Numer. ubi docet laicum Pe cantem indigere quandoque non solum
sacerdote, sed & pontifice. Cyprianus quoque lib. 3. epist. Se
I . tradit, non esse lapios reconcilia dos , nisi ab Episcopo, praeterquam cum mortis periculum urget . Viae etiam Gratianum de Poenitentia, dist. I. cari in actione, & M. q. 6. per totam , sed
Praeterea , Benedictus XI. In extra-vag. cuius initium esti Inter cunctas , numerat quatuor crimina Episcopis r lervata. Et denique extravagans Sixti IV. Etsi Dominici: ubi excommunia Cantur, qui absolvunt a casibus reservatis Romano pontifici. Secundum fundamentum : Non uolum Censurae ipsae relervantur a superior hiis Praelatis, sed etiam culpae , de earum absolutio. Hoc videtur esse contra Durandum, loco citato , N probatur ex cap. de poenitentiis, in6. ubi dicitur,
quod si Episcopus conce iserit lithdito, ut sibi Risiit idoneum eligere Cotiletarem, electus in casibus, quἱ eidem Eia piscopo specialiter reservanturi nuIlam habet penitus potestatem: quod si mulam habet, nec in poenas, nec in culpas habet. Et confirmatur Mer Quoniam aliquorum criminum absolutio reservatur Episcopis, quae non habent Excommunia rationem adiunctam , ut homicidium voluntarium , de alia , pro quibus est imponenda me nitentia publica . Nec v Iet dicere , homicidium habere irreg Iaritatem annexam: Tum quia irregularitas impedit non Poenitentiae, sed ordinis lacramentum Imm quia Episcopus
a culpa homicidii voluntarii avsolvere
potest , irregularitatem tollere non PM- est . Non ergo reservantur culpae N pter annexas censuras, ted absolute propter ipsas culpas. Praeterea , idem ostenditur ex Ε travaganti, Inter cunctas. Ubi Beneisd i ctus ait, fratres Pri,ilegiatos non debere recipere Conlassiones criminum, pro quibus solemnis est poenitentia indicenda, quoὸ inconveniens sit, ut a Peccato ablblvat, qui poenitentiam debitam imponere non Potest.
Id postremo manifestatur ex usu E clesiastico: Nam prae lati religios rese vant sibi aliqua peccata nulli censurae
subiecta , ut , olorum transgressionem .
Nec usui ratio deest . Nam in omni ii dicio & soro luperior potest sibi reservare aliquas caulas , Praesertim gravi iasimas, idque Principes in Repub. sacere solent: ergo de Summus Pontifex , cum habeat supremam iuri 4ictionem, non solum in exteriori soro quantum ad Poenas, verum etiam in interiori quantum ad culpas. Tertium fundamentum : Non potest
quis absolvi a iudice inseriori de crimine reservato sine facultate superioris. Quod si tentet inserior ab eiusmodi absolvere, nillili icit . quia non habet jurisdictionem circa illa peccata exceria a s Periore , qui non commisit absolutionem eius di laeccatorum.
His laetis iundamentis, sit prima Concluso: Si iudex superior 3e inserior sine
Praetentes, non potest inserior ablolvere a non reservatis , nisi prius petatur facilitas absolvendi a reservatis. Probatur, quia inteIritas Coti essi
nis est de iure Divino : ergo, cum ille poenitens habeat copiam Consessoris .eui potest integre confiteri, non potest inferior dividere absolutionem. Antecedens probatur, quia vel superior potest integram absolutionem praestare, cum praesto sti vel inferior, habita
633쪽
acu ltate stiperioris. Probatur etiam haec propositio ex usu probati limo religi sortim . qui nunquam absolvunt a non reservatis , nisi prius petita facultate .lit etiam absolvant a reservatis . Et i.
dem est, si parochus de Episcopus sint
praesentes, & cum patet fac ilis aditus
Sed quid. fi stuperior nolit dare facilitatem, sed velit ipse audire Confessionem ρ Respondeo, quod inserior non debet absolvere ab aliquibns peccatis, sed remittere ad superiorem , & Poen tens tenetur id pati: quia quando ro est integram Confessionem facere Con. selsori idoneo , violat iis Divinum de Integritate confessionis, accipiendo A solutionem ab eo, qui dimidiatam A r . selinionem Praebet. a. onci. Secunda Conclusio : SI se perior audiat Confessionem , priusquam inferior , tenetur totam Conis ilionem audire , de
non solum peccatorum reservatorum,
si velit Sacramenta lem absolutionem impendere . Haec est Adriani , Durandi contra Caietanum : di s detur , quia integritas consessionis est de ii ire Divii ergo Episcinis, vel Praelatiis a-Fi s superior illicite dividit Consessionem & Absolutionem, cum Possit facile integritatem scrvare. Et confirma rur, quia materia Sacramenti est conismo integra: ergo illa dimidiata Co fessio non est materia sacramenti , po est enim commode ut diximus peccator omnia ibi eriori confiteri.
Deinde, si Romani poenitentiarii partiri Absolutionem possunt, Parochus, nedum Episcopus, etiam posset sitim Parochia nos ab 'uno peccato solum abis vere , pro caeteris vero dare facultatem
eligendi Confessorem : Abb s quoque, vel Prior absolvere Monachum ab una
culpa reservata , & pro reliquis poenitentem ad alios consessores mittere, &se pro suo arbitratu confessionem atque Absolutionem tum etiam partiri, cum
Eommodissime fieri integra potest . Praeterea, cum sacerdos ille sit perior solvat vice mi, e possit omnia sobtere ; si dimidiatam praestaret iam squaedam solvendo , alia non solvendo,
cum omnia tamen posset, certe significaret, Deum etiam , cuius ministerast , dimidiatam praestare veniam ; dc
maenitens quoque ad talem superiorem accedens, dimidiam a Deo Veniam speraret, quod impium est. Sed arguit tamen Caietanus ex R manae Ecclesiae ulu . Nam poenitentia iii Summi 'millic iv non audium , ni si a releria is, dic. ει tumen illa ab. solutio est sacramentalis : aliat eludeiarentur Poenitentes , nec poeni entiarii
tenerentur consellionis tervare sigillum. Ad hoc . cum Durando At Adriano
nego equidem , talem absolutionem e se sacramentalem. Sed pi Tnitens accedens ad Romanos confessore*, a censuris excommunicationis absolvitur.Nuulum enim erimen est Pontifici Summo
reservanim, quod non habeat excomis municationem annexam. Unde ex Coninsequenti fit ei copia , ut inferiori mnia peccata sua latertur, quo eo ipso reservatio tollitur, re facietas inferiori datur, ut possit ab omnibus absolvere . Quod si poenitentiarii intendant Ablolutionem sacramentalem impartiri. errant, inquit Adrianu . Nec is Ecclesiae Romanae illus erit, sed impietas sacerdotum, qui existimant, qliaestum esse pietatem. Cum vero obiicitur , quod poenitentes deluderemur , nego id certo, quia iudex superior, cum ab eo calii resem Vatus petitur, tenetur sigillum Conseia sonis servarei Verbi gratia. Si Con sessor accedat ad Abbatem , vel Pri
rem , PetIturus facultatem absollendi , debet servare secretum eodem vinculo sac si lacramentaliter ipse absolet ret. Et si rursum obiicias, neminem obligari adaperiendum peccatum suum s
Cretum, extra confessionem Sacramentalem: ergo male faceret Iiimmus Pomtifex , si poenitentes cogeret, ut extra consessionem Sacramenta Iem Peccam
Romanis poenitentiariis aperirent: Ad hoc primo relbonderi Potest , ex cap. Ea noscitur, de sententia excommunicationis , & cap. Eos qui, lib. s. eodem titulo, quod s quis in articulo mortis absolvatur ab excommunicatione Su mo pontifici reservata, tenetur, si ev
dat, sistere se Romano pontifici, atque
nimiini ter aperire peccatum , Pro
in excommunicationem inciderat. Et tamen certum est, iam esse ab illo re cato absolutum. . Sec do etiam rei pondetur, illam 'Confessionem quodammodo esse sacramentalem e quemadmodum cum peto s cultatem a superiora, tit abibi vi Ixossima culpis reservatis . censetur esse confessio sacramentalis, quoniam id totis ordinatur ad sacramentalem absoluti nem . Ideoque tenetur superior servare figillum . Tertia Cone laso nilum. 3. Concl.& Adrianum: Si non pareat aditus ad stiperiqrem , hidelicet , quia Episco' 'sest abiens, Si initae necessira x celebrae
di, vel si quis religiolus iter agat M
634쪽
ne facilliate recipaendi absolutionem a casibus reser .atis , tunc interia potest abiblvere a non reservatis , di pro reo liquis peccator exiQctare ab lutionem Aperioris. In Ruo eventu D. Thoenas loquitur is 4. dist. ιγ. qu. 3. ar. qu. 2.
ad 4. H c conclusio probatur , quia de conseisio integra e si , 3c absolutio , cum ille Saceidos abblvat ab omnibus, E quibus potest, & quantum ad rei erv ta , μεnitens non habeat copiam Coi selioris. Qiemadmodum si ringiens t cet aliquod Peccatum ex cauta ratio nabili tacendum , quamvis sacrados id cognoscat, debet atablvere , bc est tum confvisio , tum absolutio integra , hoc est , de omnibus , quae ad illud iudicium spectabant . . Hanc propositionem intelligo . nisi excommunicatio peccato sit adiuncta, ut sunt omnia , quae reservantiir sium mo Pontrici in Bulla cenae Domini. Iunc enim male saceret inserior a lvendo a non reservatis , cum mni' icas sit excom-unicatus, & prius hybeat tolli vincti ian excommunica iunis, Mam absolutio sacramentalis i enda. An qtian- At vero circa hanc tertiam conci do no est sonem Drave dubium exoritur : An
aditus ad PS aens geneatur omnia Peccata , etiam luperi Ievervata , inferiori male. coniseri. re, tenea- quando non ades sacilis aditus adsitur peni- ροτι em . H suadetur pus nebat eartens etia inia in tali evmitu non requis IIur re ericita, nitas ab .4itionis , cum inferior a moninferiori Ieservatis , luperior postea a reservatis confiteri. abies at: cno nec requiritur unitas
Rationes consessionis. Ideo mini consessio dabet pro parte esse integsa , ut ablolatio se integra. negat. Myocirca si divisiouem Meramenti in
sua recipit, maliniam quoque Iecipere
cesse est. Deinde s sacerdos nullam haberet
potestarem absolvendi, nullam etham culPam tenuetu Poenitens confiteri :ergo quando nan potest inferior iudex, sive lacetaos a reservatis absolvere, ea Penitens em odi inferiori iudici eo fheri non debα. Confirmat autem hocini maxime, quod superius ostinde iantis Decessitatem confessionis, quia D CEst trium erat, Peccata a Sacerὁ ς ε mitti: erga si Pa casum aliquod Saceriados nullo mod. remittere potest . nciu metin J-nstens otii d Sacerdoti com
teri . chiiensem est autem , iudi ministiorem reservatam culpam remitte ne non pine . Itaque non tenemur Culpam e inmodi illi Sacerdoti confiteri. Nisi quod absurdum est Ecclesa coisgat . ut idem peccatum bis confiteamur . semel ininistri , a quo non abis
De Praecepto Sacramerui misentiae. 64.
lotyi mitra kt iam tu' thiali , ut .id it absolvam ris. Pro parte xelo a fruaati νa Primum est Pro parte Innocentius ia cis. Mi utrius- im assi acixus , de P attentiis . H quia ν: Oaruis stra peccata semel in anno Sacerdoti suo codfideatur . non diI L. Facerdotiis bus .
Deinde , Divinum praeceptim est, ut homo omnia peccata suo sacerdoti confiteatur . ut deinceps octandemus iergo praelata, Leservando culpas, hanc obligationem tollere non queunt. In hac quaestione Div. Thomas loco Sententia citato asserit, omnia Peccata esse inte- D. Thiariori reseranda . Quem sequuntur fere Se sere Doctores Theologi . Inas Durandus Theo I ait, assertionem .ppositam, quippe quε go n. contra commuam doctririam se . periculosam esse , quoniam juxta eam diis viditur licite tam consessio, Quam a solutio . Quod vide ir erroneum, in
quit . At Gersioni non videtur erroneum: cententianam ut proxime nobis confirmandum et .
est θ nihil vetat. ex caui, rationabili ciconfessio m Partiri , id est , quaedam
Peccata Ucem, aberi confitenda, quae est divivo consessionis mathematica , cum penitens integram moraliter faciat, ea diae a 4 umis , quae videlicet expli re TDetur . No dum autem ossendit Durandus , ωbligari peccatorem ad ea peccata coniae iam, quae Sacerdos reis
mittere Mos potest . . Et scut Pristi reservando culi'as , Acire faciunt , ut quin qui absolutio dividatur : ita non test penitus abiadiim , si Proinde fiat. ut paenitentes dividant confessionem, cujus & umeisitas , bc integratas ex abosollatione , tanqu)m ex fine , sumi ur. Nec mihi dicit istis, cnod nonnulli . asseverant , consessissem ni tam esse in in malin moeat lares , a vilinionem integram se iam is Mon ham . Nam ut saepe resumpsimus essiis int gra materia sacramentiri is est. quoniam confestio mutila cum forma iacramen tali pugnat . Non igitur minua imu cta est ablulationis integritas lacer Motibus. Quam sciuissionis i ineratuas prie nitentibus . Aliami liceret fine lacrioimici contegori a Ruihusdam Paenitenω
. Sed mirum Theologis nou licet si ne gravi causa nora Placita indone , communem iumentiam nos sequamur, ea poti t imum ratione, quod Im non in id spectat , qliod raro Paucis eve
nire potest , sed quod plerumque ii
635쪽
minibus usu venit. Est autem neeemis rium lare populo , ut omnia crimina sacerdoti proprio. confiteatur . vel re servata: Tum quia lare populus ignorat , quae peccata sint reservata , quae contra non sint ἔ qita de re a sacerdote proprio instimamr oportet: Tum e iam quia medicus ad eos morbos curandos , quorum ad se pertinet medicatio , ut plurimum necesse est , reliquos graves morbos intellisat, ut & contilium aptam , & remedium opPortu num impendat aegroto . Quod si quis obiiciat , posse doctim esse peccat rem, atque instructum , peccatactu suscite adeo seiuncta , atque divetia , ut vel consilium, vel medie ina uni applicata , alteri nec obsint , nec prosint: Iam nos huic obiectioni respondimus, eiusmodi privatos eventus Iesibus non obsistere , quo minus in universuIn obligent, quae videlicet id considerant, quod majori ex parte populo necessi . rium est. Armm. Uerum adhuc Adrianus instat as Adriani verius hanc tertiam Conclusonem rcontra g. Quia se a sacramentalis , cum ex vi Conclus. sacramenti coniurat gratiam , vel nulla mortalia, vel omnia peccata remittit,
Et confirmat hoc: Quia sicut sacramenta , quae pluribus M is conficiuntur , unica .rma confici nequeunt; ita sacramennim a quod una larma confici-niri pluribus confici non valet. Confirmat deinde: Quia absolutio tu te Divino debet esse integra. Superi res ergo praelati eam partiri non posse sunt , ut videlicet inlariores absolvanta non reservatis , superiores a res eo ti .
Responia Ad primum : Idem argumentum fie-sio. Tet , Cum ex causa rationabili tacentraliquod peccatum, idem etiam de peccatis oblitis , cui tamen nos evestigio respondebimus. Αd secundum : Nos minime afferimus , unicum esse sacramennim , si quis absolutus a non reservatis , postea confiteatur superiori relervata . Quem admodum si peccata oblita me muriae occurrant post priorem ab Ubionem sillorum confessio , di absolutio est verissimum sacramentum , habetque int gram materiam, & krmam , & illud Prius , in quo homo conlassus est mnia Peccata , quorum recordabatur. Atque idem omnino sentio, si quis ex iusta causa peccatum aliquod in priori conlamione celaverit, recaperet quidem
verum sacramentum , & gratiam : cumque rursum illud , quod tacuit, alteri
postmodum confitetur , verum quoque 1acramentum susciperet, novumque proinde & gratiae, & virtutis augmentum. inod si unum esset idemclle lacramen tum , & collatio gratiae ad posteriorem relervaretur absolutionem c quod nomnulli perperam imaginantur tunc certe si poenitens esset attritus , Per primam . absolutionem non iustificaretur me illud signum exterius adhibitum esset sanctificativum, quandoquidem non ponεti obice gratiam minime largiretur. Ad tertium: Nihil vetat . ut abs Iulio, quae iure Divino per se quideminae ra esse debet , per accidens tamen mutiletur , ut propter oblivionem allia Curas Peccati , vel propter periculum quod urget , s exprimatur . Quare fiex reservatione quorundam peccatorum,
quae Iesiti me in Ecclesia fit, M smilex absentia Praelati superioris per a cidens eveniat , ut conlatar praesens solvere omnia nequeat, non exinde i aegritas absolutionis tollitur, iure Divino instituta . Quae nine stilicet
tolleretur , cum consessor habens auin thoritatem absolvendi ab omnibus, Par tim remitteret, Partim retineret.
Id rem c quod sepe in huius argu menti explicationem diximus inseriorem a reservatis absolvere non mia
se , intellectiim cupimus , donec superior ab eis non absolverit. Ouod si iam solvit, ratio reservationis celsavit. Quaecum quodammodo poenalis sit . & odiosa , restringi non debet , sed am pliari. Imo alserit Adrianus , & bene,
quod si praemissia sussicienti discussi
ne , confessus est quis habenti faculi rem ablolvendi a culpis reservatis, &obliuis est larte unam ex illis, afferit inquam quod non tenetur adire si
periorem . Cum autem memoriae occurrerit. Poterit Confiteri cuicunque, otii
semel habuit facultatem. Adri. mus divicit , cuicunque simplici Sacerdoti: quod
equidem nulla ratione Urobarim,
niam ut supponimus in Absolutio requirit jurisdictionem in absolvendo . Simplex autem Sacerdos iurisdictionem nunquam habilit, &c. Quemadmodum . si ego obliuis sum confiteri aliquod peccatum mortale Proprio meo Sacerdoti, non possiim deinde, cum in mentem
venerit, confiteri cuilibet Sacerdoti, sed solum habenti facultatem ac iurisdictionem . . In tertio principali argumento , im Rein. ad ter Doctores Scholasticos magna dis- 3. argum sensio est, an, cum iactura sequitur vel murum I-Pmyrias vel aliena, a praecepto tam nitIO que-
sessionis . ω. ipsius intestitate libere. stlo .PruI-
636쪽
' ob msit . Et, ne in opinionibus aut recen- iacturam sendis , alit consutandis longa texatur nostra,vel oratio, sit prima propositio: Si exco alienam a sessione alicunis peccati sequitur sca
Praecepto datum , vel meum, vel Consessoris, eia Coseisi, go possum tacere taIe peccatum reliquanis, & e- confitendo. Et ratio est, quia qua
ius inte- tum ad illud , non habeo copiam Comit itate Ii- fessoris , cui videlicet recte atque ho-
Item iuxta D. rnardum, lib. de Praecepto, Q praecepti dispensatione γquod pro charitate institutum est , comtra charitatem non debet militare. Confesso autem instituta est in remedium Poenitentis. Quocirca, si scandalum L psi ex Confestione alicuius peccati accidit , poterit idem licite reticere. De vitando autem scandalo Ginsessoris,
iuris naturalis Praeceptum est. Praeceptum ergo divinae legis positivum illius obligationem non abolet: Lex nim gratiae legem Naturae non destri tinxit, sed perfecit. Loquimur autem de scandalo consessoris intimi: nam si ex malitia paratus si ad ruinam , utilius scandallim naici permittitur, quam Dei Praecepta relinqui . Exempla vero h ius Conclusonis non adhibemus, qu
a. Conci. Secunda propositi O , quae communis etiam Theologorum est : Si ex confestione mea sequatur aut mors, aut infamia vel meae vel aliena, excusor ab obligatione confitendi tale Peccauim . Et ratio est, quia divina praecepta P stiva non obligant cum iactura vitae, aut publicae famae, verbi gratia , si Coi teor crederetur revelaturus confesti
Item, praeceptiim de vitanda morte, vel infamia proximi est natura Ie : ergo Per praecep um Positivum adveniens de consessionis integritate non abrogatur . uuod si excusor a conse Ilione Peccati, ex qua sequitur mors, vel imiamia Publica proximi, ex iis bor et
iam i, si inde sequatur sive mors, seliinfamia mea publica. Obiectio Sed obiicies tamen, quia illa armi triplex menta probant quidem esse celsandum C ntra 2. a Confessione, non autem Consessionem Concl. esse dividendam. Nam dividere con-
lassionem sacrilegium est i Tum quia
impium silerit, a Deo dimid Iam ex Mare veniam : tum quia talis divisa consessio formae sacramentali repugnat. Et augetur dissicultas, si capiamus Poenitentem attritum , qui habeat duo
Peccata mortalia, quorum aIterum nos
asserimus posse reticeri ex causa Pr
babili: tunc confessior absolvit ab uno peccato , ab altero non absolvit: erso& Deus abiblutionem ipsam Partitur, quod ab iirdum est.
Pro quorum argumentorum solutione commemorandum est, conlassionis i tegritatem non oportere Mathematicam
esse, sed moralem t unde non necesse est omnia peccata contineat, sed qua in memoria sint. adhibita humana diligentia . Inde etiam fit, ut si mentia tens coemrit peccata dicere , V ex morbo, vel alia causa linguae usum miserit, consessionem quidem faciat inistegram , non omnium ab late peccatorum , sed eorum tamen , quae & d bet , re potest confiteri. Ex qua etiam radice illud colligimus, non esse necessarium , hominem confiteri omnia Peccatas quae memoria tenet, sed illa quae confessori rationabiliter exprime tur . Lex enim Christi de moribus ad moralem integritatem obligat, id est,
rationi consentaneam . Nam quod aratione dissonat, non Praecipit. Pe Catum itaque, quod rationabiliter tacetur, irrationabiliter explicatur, non
est materia confestionis a Christo i stilivae. Dimidiare igitur.consessonem a Christo Domino praeceptam , hoc est, aliquod mortale Peccatum tacere, quod Christus instituit et se in illa confestione aperiendum, id sacrilegium est,&c. Nec sacerdos dimidiatam absolutionem praebet: nam absolutio lim Itatur etiam ad consessionem institutam a
Christo, sicut forma per materiam limitatur . Ab omnibus emo absolvit sacerdos, quae ad suum iudicium spectant ex Christi institutione . Illud
vero peccatum , quod causa uraente tacetur a non pertinet tunc ad illius
sacerdotis iurisaictionem , reliqua V
ro pertinent: unde poenitens alia confiteri tenetur: sicut qui non potest isiunare uno die Quadrasesinae , a rellia quorum ieiunio non absolvitur . . Ad id vero , quod tandem objicie- Rel Pond. bantra respondeo, Sacerdotem quidem ad F 'Pj immediate & directe remittere . quae ce Oblectis audivit in confestione peccata , sed ex consequenti, & indirecte remittere mnia etiam , quae non audivit . Quia
enim effectus sacramentorum grana est, quae omnia peccata tollit, inde fit, ut omnia cacramenta suos effectus immediatos producendo , consimilenter mnes mortales culpas remittant. At per hunc modum peccata oblita per abs lutionem remittuntur, non directe, ex
vique absiolutionis , led secundario &
637쪽
stantiam, ex qua Consessatius intelligat
. Sed enim , quoniam leve detrime tum esse videtur, quod consessior sciat peccatum Proximi mei, hinc gravis a
torum concertatio est , an teneamur e seplicare circumflantiam , qua explicata consetar intelligit complicem criminis . ut exempli cama , si confiteor me commisisse incestum cum sorore, nec habeo plures , dcc. Quo quidem loco nec est quaestio , cuin ego habeo copiam confessoris, cui Possiim confiteri sine revelatione alieni peccati: tunc enim iniquum erit illi confieri, qui ex mea conlassione crimen alienum intelligit, Sed est quaestio, cum consellar non adest , nis parochus, qui Ne me At si rorem cognoscit, ut in pagis fle oppidulis frequenter solet accidere. Igitur
communis lententia tenet, non esse de-sstendum ab illius peccati confessione Propter parvum illud proximi nocumentum. Quemadmodum ex parva ia tura famae meae, quam facio ex eo , quod conlatar meum peccatum intelligit, confitendi obligatio non cellat . Hanc sententiam D. Thomas amplectitur, q. d. Ie . q. .art. 2. q. s. ad quintum. Durand. eadem dist. quaest.A. D. Bonavent. dist. 2 i. in lecun. Part. distinctionis art.
I. Petr. Palud. d. 17. q.2. ari. I. Ec Gabr. . I. conclusione quinta. Et Adrian.q. r. e conses. ad quartum argumentum .
Sylv. verbo Conlatar, I. g. 24. Caula Uero horum est , quod potius debet poenitens providere conscientiae tuae, quam alienae famae . Item , quod praece Pulmde integritate confessionis divinum est, nec debet omitti, ut bona opinio alterius apud consessorem servetur. At Cajetanus in Summa , in verbo Gn. essio. conditione 3. ubi multa adhibuit remedia, quibus peccatum alienum in consessone celaretur , tandem
subjicit: Quod si nulli ni remedium est, di differri non potest Confessio, quia
OPUrtet aut celebrare, aut Eucharistiam sumere, debe t illam circumstantiam tacere poenitens, quia Consesso non debet esse cum aliena jactura . Damnum siquidem IJropriae famae confessionis de ablo turicinis utilitate Pensatur . Damnum vero famae alienae non Pentatur aliqua commoditate ipsius, qui patini rincommodum: & ideo non videntur nostra commoda proximorum nostrorum incommodis comparanda. Praeterea , Si ego non postlim confiteri, nisi per ii .: . Pretem quc mdam a confiteri non teneor : ergo si cum ctura ..liquet Linae Prace, tum conteisi nis non Obligiat, nec con iactura quidem alienae tamae obligarit.
Praeterea, Si ego cognoscerem , Co fessorem revelaturum esse socium cri-
minis cuiquam alteri, non deberem ex
plicare: ergo nec ipsi debeo socii erimen aper ice . Quia etiam apud ipsum Confessorem bona opinio proximi mei vel infirmatur , vel pruetus interit, mini maxime , quod illius Poenitentiam
non veset, meam videt. Nec naturae lex solum obligat, ne grave damnum proximo demus, verum etiam ne medi
Ut igitur hoc dissidium componamus, sit tertia propositio: Si habita ratione consessoris de complicis , vir prudens
iudicaverit esse iacturam, licet nol gravem , mediocrem tamen; tunc eius- in odi peccatum aut circumstantia tac
ri potest . Atque hanc mihi videntur
probare argumenta , quae iecimus pro
Quarta propositor Si habita ratione utriusqtie Ac Confessoris de complicis, vel nulla actura sit, vel minima , ex eo quod Sacerdos inte Iligat foetum criminas, videtur esse necelsarium , ci cum stantiam explicare. Ultima propositio: In articulo moriatis, non obstante illa fams iactura, queplerumque apud Confessorem fit, tenetiar poenitens Circumstantiam explicare , quia Ac ipIe socius criminis debet lisbire tale dii pendium Pro salute poenitentis. Secus ubi iactura esset gra is& magna, ut s mors vel Infamia Pu blica sequeretur. In quarto argumento principali multa varie a Doctoribus Scholasticis dii seruntur, in η. d. I . Sed ego, quanta maxima brevitate potero , ea in hac dis- Putatione tractabo , quae & neccisaria sunt, se di na, quae a vobis magnoi
Duplicitet itaque Consesso informis
est: aut ex parte confitentis , aut ex parte ablolventis. Ex Parte quidem π- nitentis, quia non erat iis gratia, quando eam fecit, sive quia carebat contritione , sive quia eius Conledio non erat integra, vel ex verecundia, vel ex negligentia, &c. Ex parte vero absolventis, quia vel non impendit Absoli tionem, quae est forma huius Sacramenti, vel si impendit, non erat Sacerdos
habens iurisdictionem ad absblvendum :ereo si Consessioni deest Charitas, quae
est sorma virtutum, hel Absolutio ve-ta , quae est serina Sacrament.ilis Conis fessionis, talis Coniculo appellatiar In- mis .
Et ut certa ab incertis separem iis primum, iniquo con emunii viri docti. est. I. Concl.
Quaest. principalis. De Consessione
638쪽
De Praee io ne memi Paenitentiae.
est , G,nsessonem informem ex desectu
Absolutionis esse a Uaen itente rei temdam . Nam ut retro docuimus ex Joamnis testimonio necesse est, ut Peccata a Sacerdotibus remittantur. Igitur, qui non percepit Ab lutionem a peccatis, quamlibet millies ea silerit confessus, eo usque tenetur peccata fateri, quousque veram Abinlutionem accipiat. Aliud quoque in hac materia certum
. est, aliquam confessionem ex parte paenitentis este repetendam . Nam quid dita opera non faciunt integram co festionem mortalium, sed ex verecundia unum aliquod mortale tacent, ii sine dubio. iuxta omnium motoruri . communem sententiam , tenentur iterum confiteri, quia consellio non integras cramenti Poenitentiae materia non est , cum ex propria ratione is ae sacramenti rem et . Unde in concilio FI rentino definitur , ad confestionem,
quae est huius sacramenti materia , Pertinere , ut Omnia peccata mortalia, quorum homo memoriam habet, lito sacerdoti integre confiteatur. Τertium . me quidem iudice , ce tum est, non omnes confessiones inis
mes elle resumendas. Nani ut D. Th
mas argumentatur', dist. II. art. q. ut . r. st si opus esset omnem talem conseiasionem repetere , nullus tranquillitatis
locus relinqueretur. Cun enim viri pii de propitiato Ipeccato non debeant essesne metu, Ecclesiastic. s. Omnis comis stio , de qua verentur , an fiterit in-- is , an legitima, est et illis identidem repetenda. Quod omnino alienum est a prudentissimorum hominum comfitetudine.
Praeterea , elim saeramen tam exu
mar unctionis atque matrimonii , re item in universum reliqua ex informiutate non sc invalidentur , ut iterum iumenda sint, cur unum hoc ex sola infirmitate quas abitur eo ,el maxime, quod etiam sne Contritione , necessi riam de materiam Ae M am huius lamenti constare posse', certis argumen his astruximus . Non igitur ex in rumiate , sed aliundo sumendum est, quando si consesso repetenda. Illud denique comperium , & exploratum est , consessionem sacrame talem , hoc est , ex qua cum absolutionct verum Poenitentiae sacramentum consistit, eam non esse rursum faciendam . Sed si sit aliqua confessio , ex qua non est constitutum verum pomi tentiae sacramentum , ea videlicet re-siimenda est.
Prior hujus sundamenti pars vel ex
Corolla eo constat , quod si semel aeeestimsi
veram aliquarum culparum absoluti
nem, xeram inquam in de validam
non oportet Peccata , a quibus sumus e re absoluti, iterum confiteri. Qui
re ut Benedictus XI. in extrava . Inter cunctas , eleganter docet ) a stirdum est, ut liberatus debitor adhuς ad solvendum maneat obligatus. Atque inde Posterior ptrs eiusdem iundamenti constabilitur. Si enim mea
confestio fuit talis , ut ex ea cum a sollitione sacramentum penitentiae non
sit confectum , illa nimirum peccata , quae conscissus fiam , non simi per sacerdotem remissa . Quapropter debeo itertim confiteri , ut clavium alictoriatate solvantur.
Ex quo quidem quarto iundamento IGmani seste colligitur , consessonem , quae sine culpa poenirentis non est i
tegra , iterum sacere non oportere, ut si propter scanda him aut proritum , aut
ipsius consessoris evitandum , aliquod peccatum tacerem, ve Ii si diligentiam adhibui sufficientem , & tamen adhuc alicuius peccati tum oblitus . Nam in moralibus ex fine inlunt rio res den minatur. Qui igitur voluit omnia sua peccata confiteri, ela idoneam adhibere diligentiam , ejus consesso, si moraliter loquamur , est integra. Quod& ex Concilio Florentino , & ex aliis
mul is capitibus, se causis ante nos liquido probavimu .
Colligitur deinde , quod si mecator
negligentiam astectatam , aut omnino
crassam in facienda integra consessione habuit, ita ut ex emimodi negligen a peccatum aliquod mortale praetermiserit, talis debet confessionem repetere, ac si data opera mu itaretur : verbi gratia , qui sine aliquo examine conscientjae sitae post transactiam annuur accedit ad confessionem: semper enini in laeccatorum oblivionem necesse est
incidere . .Pre non aliter vult confessionem mutilare, atque qui venenil'
homini porrigit, vult occidere ,& qui ignem subiicit , vult comburere . ini
igitur ad eum modum impara tis a cedit , revera vult confestionem muttialam facere, qui volens prudenseue ita se gerit , ac si facere ex professo mutilam velit.
Colligi iir tertio , qtuod si peccator
nullum dolorem habeat , nec contri- , tionem x nec attritionem , talis consesq'sio est repetenda . Non enim est confessio , quae sit materia sacramenti Pn nitentiat, cum a nulla Poc nitentia Pro- , di ficiscatur Imo vero
639쪽
sesso quidem fir I sed pura consessim deratione culpabilinis simulatio, ut Capreolus dis . a i est. de
a. & Durandus eadem dis . m. 13. α Caietamu qu. s. additionum , & in summa sua , & sere auctores schol sici tradiderunt.
Colligitur postremo sid quod etiam νaulo ante insinuavimus quod si quis
habeat attritionem , ex qua 1irtute saeramenti attritus fiat contritus, gratiam scilicet consequendo , eius cor sesso non est resii menda: suscipit enim verum penitentiat sacramentum , gra tiamque , ac remissionem peccatorum per absolutionem sacramentalem . HFomnia s nisi ego caecus sitim j inconta
Sed illud primum in hac materis , tanquam incerium , in dubium vocari merito potest 3 An consesso ex neglia gentia mutila Ad manca , non quidem penitus crata & supina , sed culpabili tamen , sit a penitente iterum facienda : ut si quis peccata praeterita quatiarat , & diligentiam nonnullam adhubeat , quam esse idoneam arbitratur , Cum tamen non sit.
Huic vero mi aestioni resim detur ex sententia Calatani , talem conses Gnem non esse repetendam , sed si postea inmemoriam peccatum iIlud negligenter omissum venerit , sat erit illud confiteri , & negligentia in conscientia examinanda, ac proinde sacrilegium il- Iud , quod in suscipiendo poenitentiae sacramento commisium est. Haec vero sententia non potest stateor ) perspicue , ac dilucide demons rari . Sed in rebus , quae ad mores Pertinent, non sunt mini credite i scientiae moralis dogmata ad vivum resecanda . Suadetnr itaque primum , quia mora Ilier laquendo talis confessio est
inteῆra , cum intendat rinitens omnia confiteri, Morum memoriam habet. Item, Quia alias nimium anxics retaderemus lari pulosos I Imo Piorum e iam animos turbaremus perpetua iterandae confessionis solicitudine . Verentur enim plurimum non scrupulosi modo, herum etiam mediocriter liberi, atque cordari , sele in examine conscientiae nexi gentes exti isse.
Sed obiiciet sortasse quisquam , quod
faIis Consesso ex parte Poenitentis non est integr i: peccat enim non
adhibendo disi en iam debitam , atque
ex conic lenti ν eni. ens Consessionein volens muli tam facit.
Ad hoc piutium dido, omissionem illam dili entiae debitae aliquando esse solum venitiem , scilicet, ex inconsi- idem proficia scentem, sed non mortali tamen. Os niam poenitens is est , qui alias dilia gentiam debitam adhibere solet. Atiaque in hoc eventu , non sacramentummodo , sed etiam isti eius sacramenti recipitur. Nee hoc loco snt reor ipse Τheolagus quis am nobis erit ac versus, nisi plane velit, & Consessionis iugum importabile facere, Ac fine id
nea ratione mortalis culpae reatum i
ducere . nis. Consessio venialiter tam tum culpabilis resumatiir. Dico secundo, Quod etiamsi negligentia mortalis ut non fit modo adeo supina & crassa , ut i erinde habeatur , atque ex industria res fieret quia Consessio tamen ex intentione formali poenitentis est intepra . non est cogendus ejusmodi Consessionem iterare : Nam quando salva pietate id facere possiimus, Consessionis iugum mollesaciendum est, ut ab omnibus laqueis liberemura .
Ac forsitan . qui in concertatione scholastica nobis conantur obsistere, si ad rem ipsam conserantur , non aIL ter facient , quam nos in Praesentia constitimus r verbi cisse, si quis ex ignorantia vincibili existimet, peria iurium pro conservanda vita hominis esse licitum , unde non confitetur illud Peccatum, quia non putat se Pecca siet Item, si quis mercator aliquem C tractiim licere credebat, vel muliercula aIiquam superstisionem ceniebat esse religionem ex culpabili quadam ignorantia , non arbitror equidem tam criticos ac severos iudices esse futuros , ut omnes horum anteact is Confessiones iubeant iterari. Intrepide igitur cum Caietano tenere possumus , ejus. modi Conlassiones repeti non debere. Alierum quoque verit in quaestionem potest , An, mim quis attritionem ha huit tam imperiectam, ut virtute sacra menti non nat ex attrito contritus , quin potius sacrilegus sit in eo, quod irrexerenter suscipit 'aenitentiae sacra.
mentum, an huius inquam ) Conlata so si iteranda . Et quidem D. Th mas loco ante cita o manifeste docet, quod sicut fictiis sne debita disposti ne At dolore potest verum sacramen-nim baptismi suscipere; ita etiam &Consessionem sacramentalem facere , ac veram absolutionem percipere. Contrariam sententiam tenet Maior
distinet. I . quaest. 9. & Adrianus quaest. 4. de Confestione ad tertium argumentum, Ac dubio s. eorum, quae
contritus, iteranda sit. Sentervia
640쪽
De Precepto Sacramenti Paenitentia. 349
Est autem primum argumentum con- bilior est. Primum, quonIam nullus Auct ira divum Thomam, quod si .esset v certo cognoscit, se sustulentem doloia ris. nim sacramentum, peccator ille fictus rem habere, cum Confitemr. Quoci esset vere a sacerdote absolutus. Con- ca semper oporteret, homines esse s sequens est falsum: ergo & antecedens. Iicitos de eadem Confessione iterum Maior probatur, quia si quis verum atque iterum repetenda: probabiliter
sacramentum baptilini vel confirmatim enim timemus , nostras Confessiones nis accepit, vere manet bariiratus non fuisse formatas. 8e confirmatus. Consequentis Vero fau Praeterea sui etiam paulo ante ar- stas ostenditur, quia tunc vere etiam gumentabamur caetera sacramenta re-
esset absolutus a Deo: quia quaeramque cipiuntur a fictis: ergo & hoc sacra- solvunt sacerdotes in terra , solvuntur in mentum a ficto recipi potest. Nega- eatis 1 & tamen non est ille absolum bis forte Consequentium, quia contri- in caelo, cum maneat eisdem Peccatis tio est pars huius 'acramenti sui in Conia obligatus , & novam inlisper addide- cilio Florentino definituro non est aurit sacrilegii culpam. . . . tem Pars aliorum. Atque haec est cauis Et confirmatur : Quia illi non sum se, cur alia sacramenta non contritis
a Deo remissa peccata . ergo non est etiam conseruntur; hoc vero saeramena Ohitus a sacerdote. Patet consequem rem non nici a contrito recipitur .
tia ex illo: Quorum remiseritis Pec- Contra, quia: contritio non est paracata, remittuntur eis, hec. essentialis huius saeramenti, sed inte- Confirmamr deinde: Quia sacramem gralis . Non autem quaelibet integrata gratiae secramenta veritatis sunt, hs Pars ad esse. totius necessaria est , non sunt falsitatis: forma autem illa, ut patet de satisnctione, sine qua ve- qua consessor utitur, cum fictum a rum sacramentum confistit. Deinde
solvit . falli est. scilicet: Ego te a quia Iicet contritio esset prima huius
solvo a peccatis tuis. Nec valet dice- sacramenti Pars, non est tamen ordore, formae sensum esse: Ego te abso necessar ius, ut oporteat esse prioremis, quantum in me est: quia licet ea Confessione. Nam si post Consessionem
parte sva confessor vere conetur ab Ol- hominis attriti iam completam ., s Hre; non tamen ideo inre absolvit, quanar contritio tempore , quo quis a cum poenitens impedimentum objiciat lolvitur , fine dubio suscipitiir verum absolutioni. Quamlibet enim quis ia- sacramentum . 8e tamen confessio totantiam nitatur aperire, non tamen V iuit informis. Rursum etiam nos antere aperit, si qui intus est , obicem P constit nimiis, attritionem esse idoneammt. huius sacramenti materiam. od si Praeterea , vel ille, qui non contritus non esset, nec claves Ecclesiae culpam
confi etur , & accipit absolutionem, remitterent a nec Poenitentiae Sacramen-
habet aliquam displicentiam de Pecca- tum gratiam conferret. Denique si d to, vel nullam : si nullam; ergo non lor interior at signatnr pars sacramenti. est vera Confessio, sed simulata enii n- ideo est, ni consessio localis ad iudiciatio peccati : sin habet aliquam, i cium sacerdotale necessiria , si Con-la erit attritio . Quare adveniente a fessios & non simulatio, aut figura klutione, consertur gratia, iuxta D. Confessionis: sed sola attritio satis est,
Thomam , qui tenet, sacramentun ut homo vere Confiteatur, M accuset Poenitentiae attrito conserre bratiams se coram sacerdote 3 quemadmodum ficue Fe sacramentum baptisma. D. Thomas ad tertium argumenrum
Praeterea . vel ille talis cognoscit is illius articuli docet: ergo, hec. Nota habere dolorem sufficientem , vel cre- enim huiusmodi appellamus fictam fidit minis ex ignorantia, se satis do- ctione contraria sacramento, sed flere, cum tamen non doleat satis. Si ctione contraria Gectui sacramenti e Primum, est illi absolutio de nefanda, adhibet quippe materiam necessariamsi illam fictionem confitetur: sin vero sacramento, dispositionem vero nece non confitetur, Confessio de composia fariam essectui sacramenti non adhuro non est integra, ac proinde irrita bet . est , ac nnilius prorsus momenti cen- Qtiod si ha est, ut certe videmr es mda: Si secundum, iam virtute sa- se, confessionem informem este veram amenti conseretur gratia, cum ille materiam lacramentalis absotitionis, mn ponat obstaculum . imperiinens fuerit per illam dari gra- Sententia Hate tamen argumenta movere non tiam, vel non dari ponenti obicem. D. Tho- debent, ut D. Thomae sententiam re- Nam si extrema unctio veram mate-MR . M linquamus, quae multo quidem Noba Iiam di formam habet, verumque