Melchioris Cani ... Opera, in hac primum editione clarius divisa, et præfatione instar Prologi Galeati illustrata a p. Hyacintho Serry doct. Sorbon. ..

발행: 1714년

분량: 714페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

ι . ministrum , si sisti plans linpedimem pendit, de quantum in se est , vet. mnim opponit effectui Lacramenti , non Rrmam apponit, cuius effectus tune Inde Sacramentum arratum est. Idem quidem impeditur per indispositionem in matrimonio videre licet , atque in recipientis . Nec sensiis formae Sacra. liquis sacramentis . . . mentalis est: Ego te absolvo , id est, Et cum in superiori dubitatiore , do Absolutionem, quae nunc effectum cocuetainus, Contestionem ex culpa- suum habeat remissionis peccatorum; hili nes ligentia mutilam , si tat ea . sed lenius est: Ego iudicialem Abi formaliter ex intentione suillet in- Iitionem Impendo, qtiae 3 i se a potens tegra , non cise repetendam , tenere sit te absolvere, si tu velis fructum COm Pelia mi ir , hiaue verum secramen- ius obtinere: Quemadmodum si Abistum, quam, is a ficto susciper tur sine solutionis sententiam Proserret iudex, Praesen i Diustu sacramenti. M.t liberareris a carcere , in quo posuRespond. Ad Pramum argumentum, concedo, ea tu voluntate tua manere vis 3 et- ad argu. I uentem illum eise era secramem s ego extrinsecus clave ianuae seram Maioris, r-li absolutione absolutum , N cum aperirem , 8e tu volens intus obicem di Adria Ilcatur, IIIum fore absolusum a Deo, opPoneres, ego vere ianuam aperui. ni. Concedo item. Sed cum rursum insta- Ad secundum principale rei ponti uir, illum manere itidem peccatis ob- tur, illum, de quo loquimur in Conligat lim, d Istangu O . Nam ex pine , Clusione, displicentiam aliquam ha b sacerdotis, & Dei absolventis absolu- re de peccatis, hoc est, attritionem εtus quidem manet , ted ex parte poe- At non qux libet attritio est sussiciens,

nitent si Psinentas ita uIum, absolu- tit accedens ad sacramentum P niotio sacerdotis praesentem non habet ef- lentiae gratiam consequatur . potest e

tecium . emadmodum qui in pec- nim dolor esse tam iis perlaetus, qui cato mortali sui cepit baptis intim, iere satis sit ad Consessonem facies dam .haptiratus est a ministro, sed baptimi non item , ut ex vi illius di postionis non recepIt enectum Propter obicem , homo et i m per sacramentum justi Lquem OPpotuit . . ceur. Nam primo, eum quis habet

hi Per hoc ad priorem confirmat Im attritionem conditionatam, id est , utiqnem rei pondetur, quod rem illici peca oritur ex velle itate , qua homo vellet catorum dupliciter intelligitur: Alis placere Deo , he ipsi reconciliari , ra , quae habet annexam iustificatis timc non fit ex attrito contritus sae nem , atque et lectum remissionis pecia Cramento sulcepto; recipit tamen V catorum: Oe sic qui peccata remittit, rum sacramentum, s tristatur , quia semicr gratiam conseri, per qliam re- caret dolare inessicaci, & accusat seminio peccatorum essicitur. Altera peeia etiam hii iis indit postionis. Haec est catorum remissio iudicialis est , qua autem communis attritio meretricum anim aliud contInetur , quam senten- lisurariorum , concubinariori im , &c. tia , cuius irtute quis uilvitur a pecca- quos omnes si iterare Con issiones co tis In tali ridicio peccatorum remista geremus, immensi esset operis M lavo. In quem sensum sacerdos non semia boris . Nec tamen quisqaiam erit ad Per. Peccata remittit . . reni istus in risore disciplinae Christia- Ad Posteriorem confirmationem re- nae , qui eiusnodi homines excuset asponderi r , quod idem argumentum sacrilegis. Altera quoque attritio est sfieri ponet de Sacramento lyipti l mi, ex qua eum sacramento poenitens non ciim recipitur a ficto δ Nam verbum iustificati ir: verbi gratia, quae ex ri Baptam an rma Baptismi, non so- more infamiae proficiscitur, hel cuius- Ium ablutioncm eorporis, sed ablu- que mali temporalis, ut qui detestaturtionem quoque mentis significat. Sa- Peccatum , Ac proponit confiteri, n*cerdos ergo non abluit interius lacria, ejiciatur ab Ecclesia , vel ne milicte legum , qui iacte baptiΣatiir: nihilotni- nir pecunia , &e. Sise enim di-nus verum Sacramentum B..ismi scutiat conscientiam suam, & im Pericri , quia veram materiam, veramque fest ionem doloris, sive ex negligentia formam subministrat, ex quibus, . nisi omittat examen necessaritim , immo sc natur obex , ablutio interior conseia attritus, non fit etiam virtute sacra I.itlir . Idem in Confirmatione videar menti contritus, id est, non acci Pit Ie est. Qii enim in peccato mortali gratiam. Sic enim hoc loco intelligi conlirmatur, cordis firmitatem, quae volumus ex attrito fieri contritum ν.

lignificatur in forma , non recipit , id est, fra iam & iustificationem con- c. Sic ergo Sacerdos ab Hens fictum , sequi virtute sacramerui, perinde ac crum ariolutumis saeramentum Im- s veret tuisset contritus.

642쪽

De Praecepto Sacramenti Poenitentia.

Quando Et si quaeras, quando ex attrito fiat ex attrito contritus virtute sacramenti: Re pol flat horno. deo, id primum evenire , quocunque Contrinis attritionis genere homo si attritus, virtute , s existimat se e Praestitisset quod ne- Sacrame- cessarium erat, ianoratque invincibiliti. ter , se non habere sussicientem dii' stionem , quia is non ponit obicem, ted bona fide accedit ad sacramentum e s Cramentum autem in non ponente obicem sutura temper habet ei lactum. Rus . . fit, ut omnia sacramenta ex hiritis mo-- di attrito Contritum faciant. D. -Τhonos lucide tradit, 3. p. q. 70. a'. a. & in Comment. super Oan. ca P. II. . in illud : Solvite eum . Deinde etiam attritio efficax ex timore Pcenarum superitaturali lim idonea

dispositio est ad sacramentorum Baptismi & penitentiae gratiam percipiemdam , ut cum quis detestatur omnia Peccata mortalia, & Propterea confitetur , ne Per peccanim excludatur a

3loria, vel ne in infernum ignem con liciatur . Qui etiam si cognoscat, se non habere contritionem , sed solam attritionem, licite accedit ad Baptismire poenitentiae sacromenta suscipienda.

quod nisi me fallit coniectura sen

tit D. Thomas . p. quaest. 7ς. art. 3 ad secundum, re qu. .am. ad se cundum , & 4. Sententiarum , d. qu. I. art. 3. quaest. I. ad tertium. Ratio vero D. Thomae non est contemnenda , quia sacramentum Baptismi & ει- nitentiae per se ordinan ur ad praestandam hi tam mortuis. Quare licite sumi milunt ab his, qui habent conscientiam Peccati mortalis, modo habeant attritionem , qua tollitur obex , de complacentia in peccariam commissum. - Est quoque altera eiusdem ratio, qu Iacum haec duo sacramenta snt medicinae directe Raratae contra morbos animae sabsurdum est, ut nullus, qui se aegrum esse cognoscit, possit iiiste hac sumeres acramenta . Quemadmodum res esset penitus absurda, quod medicinas cor Porales a natura potissimnm institntas ad sanandos corporis morbos, non P siet iumere nisi sanus, aut qui se lain esse sanum existimaret. Unde de Innocentius , I. q. I. cap. Ventum est, tibi vulniis, inquit, infixum est, medicina est adhibenda , qua possit recipere sanitatem, atque ubi penitentiae remedium necessarium est, ordinationis honorem locum habere non posse decernimus: & caetera, quae inserius adjuciuntur.

Tertio etiam attritio, quae procedit ab amore minali Dea super omnia. forsitan dispositio est idonea , ut virtute sacramenti Baptismi de penitent laegratia conseratur: quia talis etiam attritio tollere videtur complacentiam trapeccato, bc obicem sacramentie dc pethoc patet tertium argumentum.

Sed nuaestio paria se osteri circa ea, Quest. de me dicta sunt. Nam si peccator intelis peccatoreligit imperfectionem doloris , qui vi- qui intel- delicet non est si niciens, ut virtute . Iagit, do sacramenti gratia conseratur, sed com- Iorem semittit sacrilegium lacramento irreve- habere arenter suscipiendo, tunc aut confitetur deo im- talem indispositionem &fictionem, aut rosectu, non e s confitetur , sacerdos non aia ut non solvet , ne sit facrilegus impendendo sui sciat Absolutionem, sicut peccator ipse cum vir- tendo sacrilegus est . On.estio igitur tute sὸ- erit irrita, de Absolutio per novam Conia cramenti seisionem dentio quaerenda . Sin vero ad gratia non confitetur illam indit positionem , suscipies. consessio non erit integra , itaque erit eam.

repetenda.

Ad hoc respondetur, quod sine d bio sacrilegus erit Sacerdos , si certo cognoscens Pς nitentem esse indispoὐ tuin , illum ablo d. Cuius rei exem-τlum habes de penitent. cap. Quod qui-Ham . Nec te Noveat, quod ibi Alexander precipit, talem conis Isoiκ ni recipere, eorum videlicet, qui, quamvis confiteri velint , se tamen asserunt abstinere non posse . Recipienda enim est talis conseiso, quae ad Ecclesiae preceptum pertinet , quod vere implet , qui in illum modum confitetur , ut alio loco forsan uberius ostendetur . Sed non est tamen recipienda , ut Ab tu rionem sacerdos impartiatur, cum ibi dem Alexander afferat, hutulinodi renitentiam non esse veram : ficte autem renitentem absol ere , sacrilegium est. Nec te rurssum moveat , quod talis conlasso videtur esse iacrile a , cum sit sacramentalis, di ficte facta in m Cato mortali. Quoniam tunc confessio ficta sacrilegium est , cum a l nitente fit animo recipiendi Absolutionem . At cum quis confitetur , ut Praecepto E clesae Pareat , de consilium salutare a sacerdote recipiat, ut si forte vel inter confitendum , vel contessione facta , animus Permutetur , absolutionem a lacerdote recipiat, elusimodi consessio lieita est i licet quodammodo Pars sacramenti fit, non actu , sed potentia , quod satis est, ni facerdos ad sigillum increti teneamr.

Illud vero , quod ibidem dicitur ,

eiusmodi hominibus rina .entiam esse dicendam, non de satisfactione sacra

643쪽

s s a. Relea. de Parmire. Pars VI.

mentaliter Iniungenda intellipedum est, vium est illi apertum . Nam neerdotia

sed de poenitentia, quae sit in peccat bus claves regni cesorum watae sunt , xis remedium , &c. Non est igitur il- nec aliter peccatoribus, nisi per claves,la talis absolvendus ε sed s absolvatur regnum clausum aperiri potest. Confit tamen rei ex ignorantia, vel ex affectu manir ex illo Joan. m. Quorum retidi passione sacerdotis , Absolutio vali- meritis ieccata . retenta sunt: Ergo sida erit, si tamen illam fictionem pec- illa peccata non sunt rem ista virtute Aiacator confiteatur . quam habuit ante- solutionis, semper erunt retenta: Quaquam susciperet Absolutionem , videli- re oportebit eadem iterum confiteri . cet negligentiam M indispositionem . Nec alia ratio Divum Augustinum mo- ita his praecedentem , animumque recipiendi vit, ut assereret, Baptismum , recedem

saeramentum, Sec. Nam fictio illa ex- te fictione , effectum iuum consequi , Ω-x clerior hoc est sacrilegium, quod pec- nisi haec. Nam si postea peccator ficte

cator commisit recipiendo exterius A, bapti ratus conteratur a bc afferas gra-

solutionem 3 post confitenda est, ut D. tiam illi conferri ex contritione , non Thomas illo articulo tradit: nam ante ex vi ipsius Baptismi ante suscepti ,

. explicari non m erat. tunc eiusmodi homo non est renatusAn M- Sequitur Quaestio alia perdifficilis, ex aqua & Spiritu Sancto. Quare iux-cramentu An sacramentum penitentiae recedente ta Domini sententiam non intraret in Penitetae, fictione , tuum effectum sortiatur . Et regnum celorum. Cum igitur reniten- recedente quidem Adr tarstis de Consessione , du- tiae sacramentum sit necessarium ad sa- fictione , bio s.& Gabriel 4. d. ret. quaest. r. ar. lutem peccatoribus bapti Zatis, si cui exsilium eu 3. dubio 2. atque alii nonnulli negati- vi solius contritionis peccata remitte laetum vam sententiam tenent. Primo, quia si rentur , illi tali sine remus e sacra- sortiatur, quis in i eccato mortali Eucharistiam mentali peccata condonarentur , Cum tyRationes recipit, non recipit effectium , receden- men scriptumst et Quorum retinueritis, Pro Parte reficii et cum iuxta Ain stolum pri retenta sunt. . negativa. ris ad Corinth. II. qui indigne mam Ad primum argumentum, multi ne- Respon. ducat corpus Domini, non ad utilita- gant antecedens , in universium existi- ad argu. tem, sed ad iudicium manducet. Igia mantes sacramenta omnia , receὸentetur ne rinitentie auidem sacramennim fictione, suum effectum habete. Qitiis

suum , recedente fictione , habet este- sententiae est Caietanus in Additionicium. bus tertiae Partis , quaest. s. de Con-Deinde . causa quae non est , nihil fessone, suadetque id peculiariter de agit: etactus enim supponit existen- extrema tinctione. Nam si quis ung

tiam causae . Sed recedente fictione , tur in Peccato mortali, non iterabitur iam transit Absolutio , nec quicquam extrema unctio in eodem morbo , litillius manet : ergo , &c. Nec potest Ecclesia statuit: ergo si ille conteratur dici , quod licet non maneat Autolii- post unctionem , recipiet inicium iugio, manet tamen ornatus quidam, vel- lius, alias Ecclesia non negaret illi u uti fratiae isturae semen. Quoniam su- etionem repetitam, &c..periori relectione multis eis cemque fir- Et D. Thomas huius videtur esse sen-mis argumentis hunc ornatum e medio tentiae, cum ait.: Ac sic etiam est in . . . sustulimus. aliis sacramentis. Unde iuxta hanc opinio Sed enim opinio D. Thomae artia pinionem rei pondetur, quod idem ρο- contrar. culo illo iam saepe citato, contraria est, tuit dicere Paulus de eo, qui ficte ba-D. Ti, atque ea quidem multo magis rationi PtiZatur, sed iudicium & condemnati S , di contentanea, si id teneamns , quod uin nem accepisse ex sacrilego baptismo . Auctoris. ostendimus, sacramentum receptum a Nec tamen inde licet inferre , Baptisi νqna 3. ficto eme verissimum sacramentum. Pro- mum illum, etiam recedente fictione, batur sic: Ille talis non tenetur ruritim nullius fore utilitatis. confiteri P ccata , quae semel consessus Ego tamen non invenio causam, quae est: Ergo recedente fictione consecui- me cogat , ut id quod tribuimus Baiatur effectum sacramenti. Antecedens Ptismo di Pinnitentiae , cpteris quoque patet, quia s sententia in aliquo foro sacramcntis tribuamus. Sunt enim haec semel fuit valida, non est opus eam i- duo Sacramenta necessaria ad salutem , terum ferri, nec qui semel ab iunis est quorum Proprius ei lectus est , aperite sacramentat iter , temtur Confessonem unitam regni coelorum peccatoribus oc- repetere . Jam vero consequentia pro- chisam . Unde si quis semel acceperit batur: Quia illi homini est apertum here haec duo secramenta , consequens

regnum celorum , quod erat clausiim fit, ut virtute horum lacramentoriim Per elut modi Peccata: ergo virtute elain rutium GalψIum csensequatur . . Alias

644쪽

ut arguebamus sine his sacramentis

1 vi illor im elset apertio ianua regni coelestis , quod sacris literis adveriatur . Hoc autem argumentum Pro reliquis sacramentis non militat. Ignoramus e

nim , an inactum Eucharistiae perceptes quis per Sacrilegium impedierit, P

stea , recedente tali sacrilegio j consequatur. Nec habemus rationem consentaneam , qua ia confirmare possimus .

Equidem facilius id admitterem in sacramento Confirmationis Se ordinis :non quod imprimant characterem , vel non imprimant non enim me haec ratio movet) led quod cum repeti non possint , & fructus illorum sacran erat rum confirmatis N ordinatis sit pernecessarius , verisimile est , Divinam misericordiam fructum horum sacramentorum, fictione ab cedente , Co serre, ne perpetuo eiusmodi fructu pruventur . Et hoc satis est ad serrandam literam D. Thomae inquientis : Et scetiam est in aliis sacramentis. Non Gnim dixit, in omnibus, licet referrImisit ad hoc , quod alia lacramenta re cipiuntur a fictis. Ad secundum argumentum , sacile dicitur , causam quidem naturalem a

quaeque agit ad modum naturae , O r-

tere simul esse cum effectu, vel aliquid relinquere loco sui , quod simul cum te enetia sit: At morales caulas non est opus cum effectis esse, sed satis est

suisse . miles enim strenuus Per rem praeclare & fortiter in bello gestam , caula est futuri honoris atque coronae apud Caesarem I nec tamen aliquid relinquit, etiam opere trantacto , quod sit xeluti semen future uiarcedi': sic etitam cum lacramentum poenitentiae cause moralis sit remissionis peccatorum, Per applicationem sanxti inis Christi, bc merui ipsius, non est necesse ut comitetur essectum, sed satis est ut praeceia serit, maneatque vis ejus in divina acceptione , quae non acceptavit opus meum

sacrilegum & fictum , sed opus Chri .sti & meritum mihi per sacramentumia applicatum.

Resit n. His ita constitutis , nihil superest ,

adhuc ex quam ut quarto argumento Principali Plicatius expli alius respondeamus. Nam Adria- .argum . nus post quintam quaestionem de Con- Principa- lassione, dubio in univerium tenet, lis inΙtio nullum hominem ter actum culpabi-htinis 6. lem praecepto sive Dei I sive Ecclesiae

Putis at satisfacere, quia praeceptum est de actu Iaxo, saltem moraliter bono: ergo Per Pec- per catum praeceptum impleri non potest .

De Praeeepto Sacramenti Paenitentis.

Utruastu curu Item, de regulis juris, capite sctavo. Qui ex timore facit in xceptum , at iter pabilem

quam debet, lacit, Ac ideo iam non . in aeceptis

facit. tande Glossa collisit, quod non Dei , live dicitur factum , quod legbi me non fit. Ecclesiae

Praeterea , Deus non pricipit con- satisfiat sessionem sacrilegam , sed idoneam ad Adrianus Absolutionem percipiendam. Ergo qui partem ficte confitetur, Dei praecepto non facit negat tue- satis . Et cum Ecclesia non praecipiat me immediate Conseisonem , sed praeceptum a Deo limitet ad certum te Pus , certe qui consessionem iure divino debitam non facit, Ecclesiae mandatum de confitendo semel in anno non implet . Unde in cap. omnis utriusque lexus,omnia sea Peccata Innocentius in is

ruit J fideliter confiteatur proprio lacer oti, & iniunctam sibi renitentiam prois priis viribus studeat adimplere , susckPlens reverenter in Pascha Eucharistiae

sacramentum . .

Inde colligit Adtianus , sumentem Eucharistiam in peceato mortali non satisfacere praecepto nec Dei, nec E clesiae . Item ni illud, largientem pauperi Eleemosvnam in extrema necessitate ob vanam gloriam , praeceptum de Eleemosyna non implere. Sed quoniam alterius loci est accu- Respon. ratius id expendere, nos cum commu- ad rat. Α- ni opinione in praetentia teneamus, non citani. esse transgressorem praecei ti, qui actui bono ex genere suo , quem lex praeciapiebat, apponit aliquam malam circumstantiam . Et per hoc patet ad primum araumentum Adriani: Lex enim est de actu moraliter bono secundum ne . Ad secundum: Quaedam Praecepta sunt, quae sne Charitate non imple tur, ut de contritione , de actu Charitatis: huiusmodi autem .per timorem satisfieri non potest . At praecepta de actibus exterioribus , cum ex timore servili fiant, inutiliter quidem fiunt,&propter I censenuir non fieri , sed non inde per novam culpam violantur. Ad tertium , iam patet , Consessi nem fictam aliquam esse, idoneam ad percipiendam veram Absolutionem , Perquam ci licet praeceptum implemr tum Dei, tum ecclesiae, cum rintiens Sacramentaliter absolvitur . Imo crediderim ego, quod cum peccator se sistit. Sacerdoti , iuxta praescriptum illitis capituli, Quod quiὁam , de rinitentiis ,

etiamsi non recipiat AbsoluIionem . , implet praeceptum ecclesae ex quadam eius 4em ecclesiae pia & clementi dilis pensatione. Nec aliud intelligo , cum Pontifex ait , talem confessionem ellerecipiendam . Quare centurae , si quae fulminentur adxertiis eos, qui ζο anno A a a a non

645쪽

non sunt confessi res impenitentes non tangunt. Per nubtim tamen Consessionem impletur Diu vinum praeceptum , nisi Absolutio S cramentalis superaddatur, sine qua Sa- . . cramentum Poenitentig non est .

Reae d. In quinto principali argumento idari arg. primum quaeritur , an mutus confirquae kr teri Divino . praecepto teneatur . Ubi lyrincipa ιego non dubito , mutum ad Consesso-i nem obligari. sive per nutus, s habeat copiam sacerdotis, qui nutus intelligat, sive per scriptum , si scribere didice- sit . D. Thomas d. II. q. 3. art. q. uaest. I. ad secundum . Scotus eadem distin h. in solutione argumentorum a Gabriel & Major. eadem dist. quaest. 1. imo tandem Caietanus in Summa . Probatur vero ex illo Ioannis 2o. Quorum remiseritis peccata remittuntur eis , 8c quorum retinueritis , retenta sunt . Si ergo mutus Peccata aliqua exis primere potest sacerdotibus, illa non remittentur, nisi sacerdotes remittant. Nec etiam video causam a Cur a Praecepto illius cap. Omnis utriusque lexus,

excipiatur. Nam si nutibus Consessio fieri possit, de forum secretissimum einxit, de decentissimum , si servetur lar-- ma , quam Caletanus tradit in Sum m. . Sin autem scribere munis sciat, commodissime fiet per scri prum conse sornam scriptum manu tenere potest , ficiancinare . Nam dicere , scripturam suapte natura publicam esse , ac proinde non convenire renitentiae , meta Phuscum commentum videtur esse: se en m posses asserere , de nutus suapte matura publicos esse , atque adeo verisba . Aut ergo asseramus , mutos confiteri non posse a aut si Possunt , eos teneri fateamur. σst. de Sed oritur dubium , an s mutus non nauto,dcc. pol sit quidem explicare species Pecca. torum , dc circumstantias, ted nutibus dum axat ostendere, se offendisse Deum , an , inquam, possit absolvit de ea-' dem quaestio est , si agrotus loquelam

amiserit ad eniente Sacerdote. Argum. Et suadeuir pars assirmativa , quia si Pro Parte quis confiteretur generaliter venialia, alfirmat. scilicet faciendo confessionem generalem , posset absolvi sacramentaliter, cum non teneatur species , de circumstantias venialium explicare : ergo si quis non pol sit species mortalium exprimere , satis erit generaliter confiteri. Deinde Ioannis Io. data est potestas Apostolis remittendi peccata quorum cunque : ergo si mutus nesciat ex Primere peccatorum i pectes, Ecclesia habebiti potestatem remittendi illi Pecca-

hujusimodi Peccat ta . Nec enim credendum est , eluta

di hominibus legislatorem. in necessa

riis defuisse.

Praeterea, Cum non possum comm

de explicare speciem peccati, ut s sequatur inde periculum , tunc satis est confiteri peccati genus: ergo satis erit generaliter confiteri ad confessionem sacramentalem . Si enim genus peccati subalternum ad sacramentum sufficit, non est cur generalissimum non sufficiat a Praeterea , Arausicanum Concilium, cap. 12. Subito , inquit, obmittescens, Be baptirari , de Poenitentiam accipere potest, si voluntatis praeteritae testim nium aliorum verbis habet , vel praesentis in suo nutu . Et III. Concilium Carthagin. cap. 34. Si aegrotantes , ait, pro se respondere nequeunt , cum v luntatis eorum testimonium sui a lxerint, baptitentur, 3e manus etiam penitentibus imponatur . Referturque de consecr. dist. 4. cap. Aegrotantes. Item apertius Concit. carthagin. IV. c. 77. he habetur 26. qti. 6. Ca P. I qui , hunc

in modum scribit: Is , qui in infirmitate Poenitentiam petit, si cassi , dum ad eum Sacerdos venit, oppressus infirmitate obmutuerit, dent testimonium, qui eum audierunt , dc accipiat psnitentiam : de si continuo creditur mori- turus , reconcilietur Per manus impOstionem , 8c Infundatur ori eius Euis

charistia . Idem habes in Epist. 6ς. Leonis Papae ad Theod. in haec verba :His , qui in periculi urgentis instantia praesulum poenitentiae . Ac mox re conciliationis implorant , nec actio iulis poenitentiae, nec communionis gratia denebetur o. si eam , etiam amisso vocis omcio, per iudicium integri sensus quaerere comprobetur : quod si aliqua aegritudine ita fuerint aggravati, ut quod paulo ante polhebant, liab presentia sacerdotis significare non valeant, testimonia eis fidelium circumflantium prodesse debebunt, ut simul Ec poenitentiae , 8e reconciliationis beneficium

In hac quaestione Abulensis super Is. Sentent. CaP. Matth. qu. 7ψ. tenet, quod si quis Abulent. in articulo neces itatis voce confiteri be Auct non potest , quamvis signa contritionis ris. ostendat, absolvi non debet. Est enim, inquit, contra formam absolutionis , in qua dicitur : Ablolvo te de peccatis conseisis, de oblitis : ille autem nulla Peccata confitetur. Qitae quidem ratio nihil me minet ; tum quia illa forma non mihi magnopere probatur c ne auocius verbum dicam 9 sine πι enim ' uti

646쪽

uti alia , clim Concilium Florentinum aera, quod hoc lacramentum est vidia aliam, hac neglecta, praescripserit, hoc ciale : iudicis autem sententia apta esse est: Ego te abl 'luo . Deinde, quoniam non potest, nisi iudex crimen aliquod ille, de quo disserimus , nutibus con- in specie cosnoscat. Altera, quod non Petur, licet ore non possit. Sed dicet plus innotescit mihi conscientia illiussor lan: non confitetur Peccatorum spe- peccatoris per talem confessionem . .

cies fateor id quidem , at id nunc in quam ante illam , cum vir etiam lan controversia est : An confessio gener, et illimus posset ita generaliter confili, sussiciat, cum specialis fieri non . teri . potest e ubi magnopere vellem audire Ad primum, nego antecedens. Nam Resipon potius , quam docere. Nam D. Tho- licet non teneatur explicare sinecies v ad argu. mas nihil explicite tradidit . unde hanc nialium , sicut nec venialia Confiteri, pro parte quaestionein definire possimis. Disti s tamen vult abiblutionem sacramenta- amrm.ctione squidem 2 r. quarti Sententia- lem recipere specialis consessionis , O- allata. riim , qu. a. artic. I. ad 1. dicit , quod pus est, ut iuxta qualitatem , se qua quandoque conseiso generalis est sacra- titatem delicti sententia ipsa feratur. mentalis , die quandoque non . Sacra Ad secundum eodem modo resipon mentalis quidem est , quando quis in detur , quod Apostoli acceperunt po-iecreto Sacerdoti confitetur quaedam , testatem , tanquam iudices : iudicium quae meminit , & alia venialia in ge- vero ineptum est, nis delicta a iudicenurali. t cognolcantur . Nec opus est, Legisla- Et ad secundum : erat quippe argu- torem privatis , & accidentariis even- mentum hii jul modi: Post confessionem iis providisse , ut in baptismo parvulo.

generalem , ita remanent occulta pec- rum mam festum est : Sunt enim paracata pamitentis consessori , sicut & villi, qui baptirari interdum non pola Prius: quia in his quae generaliter diu sunt.

cuntur , non est aliquis, qui non pec- Ad tertium rei pondeq, quod cum cet , &c. Huie igitur argumento re- explicatur genus peccati suba Itemum ,1 ivndet, quia procedit de consessione ut luxuria , aut incestus , iam cogno-lacramentali, quae iuὸ icium sacerjota scitur di substantia . 8e aliqua delictile expectat, de ideo requirime aliquata qualitas iudicandi, Uc. lis peccatorum manifestatio . Hactenu Ad quartum dupliciter responderi D. Thomas. At ar. 2. asserit, Conseia potest . Prius , quod illi publice peni- sonem generalem sacramenta lem ope. tentes Olim habebatur excommunica- rari ad remistionem poenae debitae pro ti : unde manuum impositio , seu re- Pter peccatum oblitum , idque ex vi conciliatios quae iubeba uir impendi, clavium . Atque idem sequitur Petrus non erat sacramentalis, sed quasi quae- Palud. dist. 2 r. quaest.2.ar. 2. ubi etiam dam absoli illa ab excommunicatione . docet, materiam abIblutionis esse me. Tali enim signo solebant olim Ecclesiacata confelsa vel in speciali , vel in . in communionem admittere, quos com- generati : alias isti stra adderemus in mimione privarat : & ideo eiusmodi confessione , ὸe his , Se de aliis, quo- manuum impositIO non solum Presbvrum non sim memor , dec. Quod si sero , sed Diacono etiam permitteba- peccata oblita generaliter ostensia Sa- tur : quemadmodum videre licet apud cetaoti vera sunt materia absolutionis, Cyprianum, 3. Epistol. libro, Epistola

non est, cur definiamus. generalem . 17. Posternis rei Pondetur, quod, cum

consessionem , clim specialis fieri ne- omnibus allis locis sermo sit de publiquit , sacramenti hujus idoneam mate- ce poenitentibus , intelligere debemus,mam non esse. Qiamobrem , ut antea quod illorum Peccata, iam per confes- cfixi , quaestio inulto obscurior est , sionem Publicam sacramelitatem , in quam ut a me valeat illustrari. die Cinerum innotuerant Sacerdoti.

At inha rendo Ecclesiastico usui, quo Sed quoniam ablolutio ad diem Coenae

huiusnodi peccatores in Fenere peni- Dominicae iuxta antiquum morem Pro tentes absolvi sacramentaliter non si ferebatur , id etiam a maioribus caulant, teneamus interim id , quod tu- tum est, ut si interim periculum mortius est melliouem, in qua nullum tis urgeret , impenderetur ab sollitis, Pecratum explicatur , non else facra- sive nutibus eam peterent istitit modimentalem. Nam , praeter Ecclesiae con- poenitentes, sive constaret peti ille . Est siletudinem , quae in huius trodi retus autem imprudentia Iton mediocris, ea,

magnum momentum habere debet, ra- quae more maiorum in poenitentia putiones illa: duae, quas D. Thomas in- blica praescripta sunt, ad hanc nostramitaravit, non livit omnino leves : AL secretam Penitus accommodare.

647쪽

crame

talis per

nunc inmdec. fieri possit.

Argum. Pro parte

. Quod si quis ejusmodi aegrotis generaliter confitentibus sacramentalem absolutionem impendere voIuerit, non equidem valde repugno, sed me authore , non faciet . Expectabit autem in re nova vir prudens , & moclestus,

aut Episcoporum . aut Summi Pontificis authoritatem , quam ego hoc sane loco desidero. Tametsi D. Augustinus eiiismodi hominibus absolutionem so re praestaret. Cuius in lib. I. de aduuterinis Coniugiis , cap. nitimo , haec

sunt verba : Ego non ibium alios cathecumenos , verum etiam ipsos , qui viventium conjugiis copulati retinent adulterina contortia , cum salvos cor Pore in his permanentes non admittamus ad baptismum , tamen fi desperati , & intra se Menitentes iacuerint, nec pro se respondere potuerint , ba- Ptizandos puto , ut etiam hoc pecm-

um cum caeteris lavacro rebenerati

nis abluatur. Quis enim novat , utrum

fortassis adulterinae carnis illecebra iis- qtie ad baptismum statuerant detineri pSi autem ab illa desperatione recreati Potuerint vivere, aut facient quod statuerant , aut edocti obtemperabunt. aut de contemptoribus fiet , quod fieri etiani de baptizatis talibus debet. Quae autem baptii malis , haec reconciliati nis est cansa , si forte poenitentem finiendae vitae periculum praeoccupavexit . Nec ipsos enim ex hac vita sine arrha suae pacis exire velle debet m ter Ecclesia. Haec Augustinus. Alterum , quod in eodem quinto a gumento quaestionem habet , est , Anconsessio lacramentalis , vel per nu cium , vel per epistolam, abs enti comissiori fieri possit. Nam poste fieri, suadetur ex cap. Qualis, 3α qu. F. tibi Leo Papa tradit , pinnitentiam per scripmram esse recipiendam . Deinde suadetur ex Cypriano, lib. 3. epist. I . ubi .icitur . quod lapsi per literas petierunt a Cyptiano reconciliationem, de

racem.

Tertio item ex eo, quod matris Nium , quia materia eius actibus nostris constat , per epistolam, vel para num phnm fieri potest: Ergo he Iuniatent ia . In contrarium est, quod D. Angu- sinus lib. de vera , & falsa poenit. c. o. tradit, & habetur de poenit. d. r. Cap. Quem poenitet , in haec verba :Praecepit Dominus mundatis, ut oste derent se sacerdotibus, docens, corPO rali praeientia confitenda peccata s non Per nuncium, ncn Per scriptum mani testanda.

Poenitentia. Pars VI.

In hoe dubio Petrus Palud. 4. dist.

17. qu. 2. videtur tenere , consessionem,& absolutionem factam literi, per absentes, et se sacramentalem . Idem te. net expressius Adrianus, q. I. de consessione, ad tertium . Estque argume tum praecipuum, quia absolutio sententia quaedam est in foro iudiciali i de

ratione autem sententiae non est, quod vocalis se, aut praesente reo seratur. Mihi autem haec opinio probari nunia Contrar. quam Potuit, quamvis argumenta, quiti opiniu, hiis consulari solet , non sint magno pere vehementia. Certe, quae Caletaniis in Summa sua nobis tradit, nullius videntur esse momenti: praeter illud unum, quod revera grave est, videlicet confestMnem , N absolutionem actiones sacramentales esse , ac proinde personales, Ideoque Per internuncios , aut

literas administrari non 'γsse. Argumentor itaque primum in hunc

modum : Absolutio, & quaelibet forma

sacramentalis confert gratiam: ergo non

operatur in absentem: a Iloqui s abieni dormiret tempore absolutismis , ab ignorante iacerdote iustificaretur.

Praeterea , absens non confitetur internuncio , nec internuncius sacerdoti: ergo nulla est ibi confessio sacramentalis. Item, facerdos absens ignorat, an PPnitens pyst literas mutaverit voluntatem recipiendi ab lationem : ignorae

etiam, an poenitens tempore, quo absolutio impenditur, sit dispositus: mrsum quoque , an commiserit aliquod Peccatum mortale post litteras missas. Quocirca semper se exponit manifesto periculo sacrilegii. Est denique illud gravissimum argumentum , quod non insolitum modo , verum etiam inauditum est in Eccle-sa, iudicium sacramenta Ie inter absentes exerceri , aut absolutionem peccatorum a consessore absente , per literas , vel internuncium dari.

Ad primum argumentum respondet Re potu Irimum glossa: quod permittitur muta rationib. ieri simplici, & verecundae, dum rata allatis Promen praetens sit, peccata scripta G, Contraris istari offerre . Erat enim olim usus, OPini ea ut de peccatis publicis a renitente libellus offerretur, in quo ejnsmodi peccata continerentur scri ta , ut Patet ex epistola Leonis s7. ad Episcopos Cam-Paniae, atque adeo ex epistola Cupri ni iam citata. Respondet quoque Gabriel, ibidem esse sermonem de cor=ses ione adulterae in tam exteriori, recipiebatur enim scripto , ut constaret ecclesiae , eam esse legitime a viro tuo repudiatam.

648쪽

cerdoti Confiteri possit lcri.

De Praeeepto Meramenti Paenhemiae.

. Ad secundum argumentum facile ducitur , nostram lententiam eotius ex Cypriano confirmari . ait enim : Qui libellos a marturibus acceperunt , si infirmitatis periculo occupati fuerint,

non expectent Praesentiam nostram , a quin apud presbuterum quem nylle

Praesentem ex omologesin delicti sui facere possint, ut manu eis in poenitentiam imponia , ad Dominum veniant eum pace , quam dari , literis ad nos factis, desderaverunt. Ad tertium respondetur, quod se tentia sacerdotis est iudicialis, nec alteram ab altero potest separari : Matrimonium autem & contractus es naturalis, & sacramentalis, sed aliquando alterum fine altero est . Matrim

nium enim , quod Per procuratores Co trahi mr, non est sacramentum, ut Ca- edimus erudite confirmavit.

. Ad Postremum , de ratione sente tiae, fateor, non esse iudicis , reique praesentiam ; sed est tamen de ratione lententiae sacramentalis , quae gratiam confert. Nisi enim sacramentum. Prae senti sub ecto applicetur, ut per inductionem patet , mitificare non potest. Quaererem namque libenter ab hia lusemodi auctoribus , an Episcopus Iussit

absenti fac ramentum ordinis conferre ἔ& cum negaverint, propter usum E clesiae perpetuo repugnantem , eodem ego argumento Probabo, sacramentum absolutionis conferri absenti non posse.

At existit hinc parvum illud dubium:

An Poenitens coram sacerdote perscripturam confiteri posse. tit mntus, Vel puella verecunda . Ad hoc respondet D. Thomas inodlibeto r. art. Io. unod cum de essentia confessionis sacramem

. talis non sit vocalis coniusso b iis qui Verbo confiteri nequeunt, satis est scrupta confessio . Atque haec quidem Pr Positio communis est omnium Doctorum , quos equidem legerim . Sed addit D. Thomas huic alteram , quae non Perinde certa est, nempe, ex institutione Ecclesiae teneri hominem, qui mi est , , e confiteri : quoniam in omnibus sacramentis accipit id Ecclesia , Cuius est communior tisiis : verborum autem nium te communem esse, & ad confessionem accommodatum , negari non potest . Et quamvis hoc praeceptum non inveniatur expressum, satis est i men fion uetudo, quae videlicet habe da pro lege est . Nnlitis enim sacerdos confessonem admittit , nisi poenitens Peccata voce proferat. Αe certe fictus videtur esse, qui ore tacet , cum Ore

accusare se pollit. Tuuisiura rectissima

que via haec est, quis negat Sed, si

quando contingat, quod tamen rarum erit ut puella vermiuidiae Plena voces edere non queat, cum hac sacerdotis prudentia όispensabit. Item etiam, si a rotus Per gutturis angorem confiteri quidem voce p ssit, sed vix tamendi aegre Possit, non erit eiusmodi compellendus, si lcribere facile peccata valet, ut vocalem confessionem exhibeat. .. -

In eodem quinto princi Pali argumen, e '. to id postremum quaerimi r An cum poenitens ignorat idio sacerdotis, at- - Aznque e diverso Poenitentis idioma facer- dos, oporteat consessonem fieri per i terpretem. Et quidem communis se tentia tenet , hujismodi pinnitentem non obligari aὸ eam consessionem, quia

nemo tenetur revelare secreta Peccata,

nisi iacerdotibus: hic autem revelaret etiam interPreti, qui non est sacerdos. Assiimpta vero priore loco propositio nitet ex Leone, epistola s . ubi ait rReatus conscientiarum siviscere solis sacerdotibus indicare confessione secreta . Et D. Aligustinus de veta, & falsa poenitentia , cap. H. Si Peccatum , inquit, Occulmm est, sinisciat referte in notitiam sacerdotis. Sed de Innocentius in cap. Omnis utriusque sexus 9 Τit. de Poenitentiis, prudenter limitavit praeceptum, in iens : Omnia sua solus peccata confiteatur proprio sacerdoti: videlicet infinitans, quod si solus con

teri nequit, Confiteri non tenetur. Hinc ego communem Doctorum se

tentiarn , quod ad praeceptum Ecclesiae de quotanni confessione pertinet, libentissme recipio. Sed in articulo mortIs non auὸerem omittere consessionem, si haberem interpretem. Jactura enim illa parva est, ut praetermittam sacramentum , quod est necessarium ad salutem : quemadmodum retro dicebamus. in articulo mortis hominem obligari ad explicandum peccatum, e iam Cum all- quo famae alienae detrimento. Et in hoc eventu intelligitur D. Τhomas 4. distinc t. i . quaest. g. artic. q. quaest. 3. ad secundiam , cum ni itur illis verbis, Exietitur . Debemus: quae quidem xerba obligationem prae se serunt. In reliquis

vero eventibus, etiam quum iure dixino Confestio est in praecepto , credere sine periculo possiimus, neminem obligari ad consessionem peccatorum per ἰnterpretem . Quae audem sint haec eventa , sive tempora , in quilms Praeceptum divinum, etiam praeter mortis articulum , ad confessionem obligat , paulo post expediemus.

Ad textum principale argumentum Relron.

Pris

649쪽

ad 6. arg. Prius quaiR respondeamlis , . necesse estiet inci p. explicare , quisnam proprius sacerdos Initio nu- appelletur. Nam Petrus Palud. 4. dist. ius 6 par- I . quaest. & Sylvestet in verbo Contis positu. sessor, primo docent , nomen proprii Quis sit sacerd is dupliciter accipi: uno modo, Proprius pro quocunque habente potestatem a Sacerdos, solvendi, sive ordinariam, sive detexa-

de quo tam e di sic capitur aiunt in cap.

Innocet. Omnis utriusque sexus, ab Innocentiodec. ibi: omnia sua peccata semel confiteatur in anno proprio sacerdoti . Alias non impleret illud princeptum , qui confiteretur Fratribus mendicantibus: non

enim si int proprii sacerdotes, nisi ir hac significatione . Alio modo ii

quilitat capitur sacerdos proprius Pro lacerdote habente iurii dictionem ordinariam absolvendi, qualis est vel Par chus , vel Episcopus , vel summus Pontifex . Quem in modum accipitur iii eodem. capite, Omnis, cum sibi ungitur Si quis autem alieno sacerdoti v luerit iusta de caula sua confiteri Pe Cata , licentiam prius postulet, de obtineat a proprio sacerdo: e. Sed revera sine causa admittitur aequivocatio in eadem oratione apud Imnocentium . Nam illud lbum praeceptum ipte idem explicuit , exceptionem ad

dens : nisi de licentia proprii sacerdotis . Et quod in illo capite, Proprius

sacerdos , Parochus intelligatur, manifeste liquet ex quadam extravaganti Martini V. quam refert Adriantis, q. s. de consessione. Sic etiam accipit nomen proprii sacerdotis d vus Thomas, dist. 17. quaest. Τ. artic. I. qtiaest. 3.

Itaque sacerdos proprius vel intelliis gendus est parochialis sacerdos, ut Martinus V. intellexit , & ut re era I nocentius accepisse videtur, iuxta Planam illius decretalis intelligentiam; vel intelligendus est sacerdos habens ordinariam potestatem de jurisdictionem .

Et in priori quidem fgniscatione, sacerdos proprius vocatur, & ut distin- sui ur contra alienum, re ut distingui

tur contra Communem . Contra alienum

quidem , ut quilibet parochianus intelligat, suo proprio parocho, non alterius parochiae sacerdoti debere confit

ri . Contra communem autem, quia

supponebat Innocentius , Episcopum , de lummum Pontificem, qui sacerdotes eommunes dici possunt, non habere conchetudinem audiendi consessiones.

Quare spectans in communem uluI

quod leges facere lolent ) praecepit sui Parochiani suis parochis confitere tur . Nec obiectio illa movere nos de

hei .. quod si in illa capite proprius sacerdos sic acciperetur , qui consessi

nem faceret vel Epis pq , vel siminis

Pontifici, praeceptum illius capitis non impleret. Nam cum parochus iurii diactionem habeat ab Epit copo , Episcopus a si mino Pontifice , Pro com peristo relinquitur , ut Poenitens, qui privatis iis facerdotibus confiteri solet, si ad Episcopum . vel flammiam Pontificem recurrat, eisque confitea ur, multo c tiain magis Praecepto confessionis satisfaciat. . .

At si quis contendere e lit , & Epit copum , de summum Pontificem apis pellari proprios sacerdotes, dicat, ideo Ioprios appellari , quia Propriam ha ent iurisdictionem absolvendi , quam scilicet sibi proprie vendicant ex ostiacio ordinario pascendi oves. In hunc igitur posteriorem sensium dubium est, an ex dixino iure sit necessarium confiteri proprio sacerdoti. Nam stinacanus IIbr. II. de quaestionibus Armenoi um , cap. 4. ex toto iure Sentent Iahumano id existimat necessarium: cum Armaca- qui libet sacerdos in ordinatione ilia ac- ni,que est cetaerit poestitem remittendi i eccata etia V vi- quorum utique . Idem quoque videtur elem, re insimiare D. Thomas d. II. quaest. 3iar. Lutheri. 3. qu. . ad quintum: ii iitcrat tantum sin erficies spectetur . Unrandus etiam 4. d. Io. qu. 2. hanc Arma cani opinionem asserit esse probabilem hoc est, seclusa ecclesiae lege, quemlibet lacer

dotem quemcunque t eccatorem absolvere Polle. Hanc tenuit civicies, hanc demum nunc temporis Lutheran i. . At haec lententia defendi nulla raia Im Probatione potest : quin exploratum haberi tur. debet , Praeceptiim de confitendo pro prio sacerdoti, divinum esse. Primum, ex concilio Florentino. : tibi minister huius sacramenti definitur facerdos habens auctoritatem absolvendi, vel orὸinariam, vel ex commissione stiperioris. .i propter sne huiusmodi commissione sacerdos alienus non est hii ius sacramenti minister: atque proinde iure dia vino tenemur proprio sacerdoti confit ri . Nam consessio, quae fit alteri ex facultate Proprii facernotis, Proprio sacerdoti fieri censetur. Praeterea , capite, Si Epycopus , de poenitentiis & remissionibus lib. 6. Bonifacius tradidit , nulla consuetudine introduci posse , ut aliquis, praeter milui'erioris licentiam, Confessorem sibi eligere valeat, qui eum pysiit solvere, vel ligare. Et tamen si esset ibitim de jure i)ositim, aliqua consuetudo posset Prae alere: ut Patet in decimis solvendis, in comedendis in is tempore

650쪽

Responi

De PraerepIo Sueramenti Psnitentiae.

diagesimae , & aliis eiusmodi Ecclesiasticis legibus, mi ae per coiasuellidinem Contrariam abrogari Possunt. Praete rea, hoc videtur etiam definiati in illo cap. omnis, de poenitentiis: ubi Innocentius , Licentiam , im it, prius mihi let. 8c obtineat a proprio iacerdote: quum aliter illum alienus non possit absol, ere, vel ligare . Ratioque id manifesto docet. Nam potestas iurisdictionis non habetiir nisib his, dui subditos libent . At non quilibet sacerdos ex iure divino tu iatos habet, sed solum pastores Ecclesiae, quibus mes Christi commisi, lunt: erisso loliis ille , cui ex officio est anneis x a Cura animarum ex divina instituti ne nidex est i atque ex consequenti ad eum solum iudicialis sacramenti administratio pertinet. Erroneum igitur est hac tempestate asserere , sacerdotem simplicem iurisdictionem habere , potestatemque solvendi. Unde be Maristinus V. in concilio Constantiens cir-

ea finem , inter reliquas interrogati nes ponit hanc : Utrum credat, auct

ritatem iurisdictionis Papae ne Epitc Pi esse maiorem in solvendo ligandinque auctoritate simplicis sacerdotis, tiam habentis curam animarum. Vido Caietanum in additiori istis Partis squaest. unica , de ministro sacramenti Pinnitentiae . Turreciem. lib. I. cap. .& 07. dc 98. Nam in hanc sententiam conveniunt omnes scholastici auctores, atque adeo D. Thomas dist. ry. quaest.

I. ari. 3. quaest. ι. 5 d. I . quaest. 3. artis s. quaest. 4.

Ad argumentum vero illud potissimi , Ua opponitur ex ordinatione ficerisim , quibus dicitur, Accipite Spiritum sanctum , S c. quoniam eisdem verisbiς Dominus Apostolis dedit potestatem iurisdictionis Ioan. Io. cum ibi secerit eos judices , de instim erit sacra mentum confestionis, Cuius eos quoque

ministros effecit; resi,ondetur , quod ei l-dem quidem verbis ecclesia nunc posset tradere potestatem iurisdictionis omnibus initiatis: at revera non tradit, sed solam potestatem ordinis necessariam ad absolutionem sacramentalem . Nam 1lla actus sacramentalis duplicem potestatem existi, alteram ordinis . alte. ram atrii dictionis : neutramie sine altera fatis est . Nam Episcopus Diac nus subditos quidem habet, sed si te tet ab here , nihil facit. Simplex quo. que sacerdos Ordinis potestitem habet, ted quia caret iurildictione, nihil facit absolvendo. Accipit itaque lacerdos quisque, cum initiatur, per illa 'crba,

Rnotum remiseritis, &c. Potestatem ordinis , quae necessaria est ad remittenda peccata : tametsi ut retro diximus iurisdictionem quoque accipiat ad remittenda venialia, &c. Quod si quaeras . unde constare Diast, Ecclesiam ordinatis solam potest

rem ordinis conserre velle , certe Ecclesiae uiu constat, intentioneque praelatorum ordinantium . Non enim in istendunt Episcopi tradere iurissi ictionis potestatem . Nam de Episcopus titul ris cum ordinat, eisdem verbis id facit: cum tamen nullos habeat siubditos,

Acca

At vero Circa ea , quae dicta sunt, oriuntur aliqua dubia indigna prorsus,

quae a nobis Praetereantur.

Himum est: An, quando non est tutum confiteri peccata proprio sacerdo ii, quia timetur scilicet vel scanda alam , vel revelatio Consessionis, possit homo confiteri cui voluerit sacerdoti, si Proprius negat facultatem alteri conis fitendi . Ad hoc, Doctores graves asserunt, quod si nee Sacerdos proprius, nec Episcopus Olunt dare facultatem, tune potest peccator confiteri cui maluerit. Id tenet Hostiensis in cap. Omni triusqile textis. Id videtur lenta re Maiagister, dist. 2I. cap. Postremo, dc Gratianus de pinnitentia , d. s. circa finem . Id Sylvester in verbo Consessor l. s.f. de Richardus d. I . ar. 3. qu. 7. 8c Pa. hid. eadem d. qu. 3. ar. 3. bc Adrianus . s. de Confess. dubio g. Id ero Proistant ex cap. ultimo de Poenitentia , d.

. ub I Urbanus Para , Placuit , inquit, ut deinceps nulli Sacerdotum liceat quemlibet commissum alteri Sacerdoti ad poenitentiam suscipere, nisi pro tignorantia illius, citi poenitens prius con fessiis est . Est igitur argumentum : Pro ignorantia proprii sacerdotis licet adiis re ad alium sacerdotem, etiam sin imoprii consensu; ut hic textus mam feste dicit, se alossa item eodem loco :ereo multo magis pro malitia , Ecc. Deinde confirmant hoc auctoritate D. Augustini, lib. de vera, bc falsa poenia

remia, cap. to. ω resertur de p xnite tia , dist. 6. cap. I. uia D. Aurustinus, Et qui ult, inquit , confiteri peccata fua , quaerat Sacerdotem , qui sciat ligare di solucre , ne ambo in Misam cadant, quam stultus evitare noluit. Praeterea, Sacerdos proprius in tali eventu tenetur dare facultatem ι ergo fi neget, satis fuerit petiisse: argumen to capit. Licet, Extra , de regularibus.

Nam ibidem dicitur J Pra latus 4

Dubium

niteti cui

volucri ζ, confiteri, tuc

opinio

SEARCH

MENU NAVIGATION