Melchioris Cani ... Opera, in hac primum editione clarius divisa, et præfatione instar Prologi Galeati illustrata a p. Hyacintho Serry doct. Sorbon. ..

발행: 1714년

분량: 714페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

s 6o Reis i. de Paenitent. Pares VI.

discrete negans facultatem iuste petit tam , scilicet ex illo cap. hIlImo de tam, privilegium meretur amittere, qui poenitentia , dist. 6. At haec solutio concessa sibi abutitur Potestate . non est idonea, tum quia ius illitis ca-Praeterea. legislator non deficit in . pituli antiquius erat Concilio Latera- necessariis. Sed quando sacerdos pro- nensi, cum Urbanus II. sub quo illud prius est ineptus ad audiendam Con- decretum est, multis annis praecesserit lassionem, vel ex ignorantia , vel ex Innocentium III. qui illius capitis, O- malitia, Consessionis necessitas instit , mnis utriusque sexus, fuit alitor: Tum scut Se communionis: ergo in tali e- quia , cum supPonat Innocentius iuventu iam legislator de Consessione stam causam in petendo, & addat, ilia

providit , ut etiam in articula mortis centiam petat , 8c obtineat , conle-m, - - quilibet sacerdos Posset absolvere. menter insinuat , Iicentiam petitam Seetitii , His tamen argumentis Preceptor meus negatam in causa iusti non sat esse, ut v bonae memoriae commo eri non potuit, alitis possit absolvere , quamvis iuste in crederet, hanc opinionem esse de petita male negatur : Tum quia haec fa- minus tutam , & irrationabilem . Idem cultas, per quam fit exceptio a Decreto tenuit Caietanus in Summa, in verbo Concilii generalis, nusquam habetur in Absolutio ex parte absolventis. Atque iure : ut ex argumentorum solution Divus Thomas idem sentire videtur, patebit : Tum demum, quia per hanc

dist. I . quaest. 3. art. 3. quaest. . ad ter- exceptionem aperitur ianua multis in

tium , ubi dicit, quod electio discre- eommodis , elidemque absurdissimis . ti sacerdotis non est nobis commissa, Nam & unusquiritie facile sibi persita- ut nostro arbitrio facienda, sed de li- deret , suum Parochum eise ignoran-

Centia superioris, si Hrte proprius la- tem , indeque eligeret facultate iuris cerdos esset minus idoneus ad apponen- eonfessorem : 8e idem quoque in casi- dum peccato salutare remedium. Et bus reservatis fieri eadem ratione potaaὸ quintum argumennim expresse do- set , ut videlicet , quando nollet Prae cet, quod in quibus eventis probabili- latus vel ex ignorantia , vel malitia ter timet memtens periculum sibi, vel iuste petitam concedere lacultatem , sacerdoti ex Conseisione, debet recur- hane sibi ex concessione iuris Poen rere ad superiorem , vel ab eodem - tens assumeret . Quibus profecto quatere licentiam alteri confitendi: quod non movetur , hunc nihil horum reis si licentiam, ait, habere non possit, putavi ile certo scio. idem est iudicium ae de illo, qui non Praeterea , mortuo proprio sacerdote, habet copiam sacerdotis. Nee i istinct. non potest ille, de quo loquimur , cui 2 r. in expositione litterae huic senten- maluerit confiteri : ergo nec vivente,

tiar advertatur. Nam prius ex senten' de facultatem negante. '. . tia Propria asseruerat, quod cum Poe- Praeterea, si proprius sacerdos nomInitens habet sacerdotem ignoran em, natim excommunicaretur , vel esset

ex facultate ipsus sacerdotis, vel su- percustar clerici inanifestus, non Iace- perioris, debet alium petere pruden- ret Parochianis cuilibet confiteri, leditorem. Cum autem posterius sit it solum illi, quem Epit copus , vel Patra

percomunctionem adversativam: quim providerit.

que tamen casus ponuntur, quibus li- Fac denique id , quod usu venire cet confiteri alii, quam proprio Sacer- potest ) ut proprius sacerdos ex mali- doti, sine ejus licentia, &c. refert qui- tiai vel animi perturbatione nolit Co

ἡem aliorum opinionem, quam tamen sestionem citiui quam audire: tunc qumi e non Probavit. - ro, an Parochianus Postio alieno iacer-

Et certe eam nos reprobare debe- doti pro sub arbitratu confiteri . Acmus : Primum ex cap. Omnis litriiise poste quidem , nullus , nisi indictus, que sexus , ubi dicitur , quod si quis & temerarius , admittet. Quod si non alieno sacerdoti voluerit iusti de cau- itotest , certe nec Poterit, propter ignosa sua confiteri peccata, licentiam prius rantiam vel scandalum proprii face id postulet, dc obtineat a proprio sacer- tis, alieno sine superioris facultate com dote . cum aliter illum non possit sol- fiteri. vere, vel ligare. . Ad primum argumentum respondeo, Respon. Ad hoc respondet AdrIanus , quod quod Urbanus loquitur de Poenitentia argum. cum Innocentius dicit, Licentiam po- publica it iuncta a sacerdote , cui pore milet , de obtineat a proprio sacerdo- nitens prius consessus est , ut ipse e

te, subintelligendum est , vel a iure. iam textus ex Pressit. I. Ocet autem Sum- In ca ita autem , de quo Ioquimur, poe- mus Ponti: ex , poenitentiam publicam

nitens habet a jure iaciestatem obtem injunctam a Parocho, in propria Ec-

652쪽

De Praerepto Satramenti P nitentiae.

Utrii habens Diacultatem a Proprio

te possitelixere pie libet,etia non a Porobatum . Argum.

Pro parte astitimclesia esse saetendam , non in alIena Parochia . Ac praeterea docet, alium sacerdotem Poenitentiam instinctam a priore Conmbre non debere aut commutare , aut relaxare , nisi prior face dos adeo fuerit imprudens & ignarus, ut Poenitentiam indit cretam indixerit: tum enim si imprudentia fuerit manufesta, sacerdos secundus Doterit PQenitentiam suo consilio mo erari. Imo in Ecclasia olim , ubi erant plures sacerdotes , qui aeque poterant m iliconsessiones audire, si quis panitens uni illorum sacerdotum te commisisset, crediderim equidem iure oPtI Cautum esse, ut posteaquam illi peccata sitia fuerat conlassus, atque illius consilio poenitentiam filutarem acce- Perat , ab atm facerdote non susciperemr ad poenitentiam , . nisi forsitan prior fuisset ineptus, 3c imprudens. Erat autem ea lex iusta primum, ne identidem mutatis animorum medicis,sa is ipse spiritualis poenitentium PN Pediretur: deinde, ne poenitens severitatem iustam prioris iudicis , cui se wmmiserat, veritiis, apud iudicem alium remissonem quaereret e quod nostra hac tempestate quidam facientes, dum prae pudore ficerdotes graves &Probos, quibus in Permiterant, fugiunt. novosique suaerunt, vel incognitos, experimento suo discere poliunt, quam Pyrum in sahite spirituali provehantur. Reliqua omnia faciliora sunt , quam tae nos morari debeant , qui ad alia

graviora pro Iamus.

Aliud quoque dubium est , idque

gravissimum : An habens facultatem a proprio sacerdote eligendi Conisis rem, pota eligere quemlibet Sacerdotem , etiam alias non probatum, nec expostlim . Ad hoc Gabriel, d.

II. q. 2. art. 3. tenet Partem affirmativam . Idem tenet Sylvester in verbo, Confessor Idem quoque Adrianus Post quintam quaestionem de Confessione, dub. I. Relaruntque in e Hostiensem de Poenitentiis, Cap. Omnis . de Panormit. Clement. I. de Privilegiis. Breviter, haec est communis opinio iuniornm, quam siradent in Primis ex cap. finala de poenitentiis , ubi dicitur : Permittimus Episcopis , & aliis superioribus, nec non minori- praelatis exemptis, ut etiam uraetersit inperioris licentiam, providum dedit cretum sibi possint eligere Conseia serem. At ex vi huius privilegii non oportet eum, qui alias est probarus Consessor, eligere : ergo nec qui a

dummo P difice, vel Episcom iacule

tatem habet eligendi ConseGrem , te netur eligere alias Probarem & exami

natum .

Praeterea. simplex sacerdos ab ordinatione sua habet potestatem absolvendi, sed quia deest i Pli materia, circa quam possit illam exercere, idcirco non absolvit. At poenitens, qui habet faenitatem a proprio sacerdote, praest it se subditum Consessori, quem elegit. Talis igitur Assolutio, lcum habeat materiam , erit valida. Tertio, Summus Pontifex , per hoc solum quod voluntarie subjicit se simplici sacerdoti, eo ipso dat materiam convenientem Absolutioni sacramenta- Iit ergo Ze quilibet Christianus . qui habet Incultatem a proprio facerdotes tibi primum se voluntarie subdit sacer doti simplici, Acc. . arto, Muia alias diploma Pontificium nihil daret . nam eligere Consessores iam expositos , videlicet Fr tres Praesentatos Episcopis, Ze ab ipsis probatos , sine diplomate fideles pol

rant: ergo per tale privile rum comceditur eis facultas eligendi alias non Probatos . . Contrariam senten iam tenet glossa Sententia super illud caput, omnis utriusqne a contraria. sexus: Ee luper clementinam primam de privilegiis . Et certe haec opinio glossae non est contemnenda . Nam, ut in cap. 2. de Poenitentiis, in sexto dicitur , in generali concessione illa non veniunt, quae non esset quis verismiliter in specie concessii rust sed i ter Sacerdotes simplices non examin tos sunt multi ignorantissimi de perditi itimi, quibus, si exprimerentur in specie, non fit verisimila, superiorem talem facultatem concessurum : ergo s

ta confirmatur . nam si Summus Pontilax institueret iudices in lam i teriori omnes sacerdotes simplices sine aliquo examine fle probatione , Pece Iet mortaliter: quod non est exist mandum de Summo Pontifice in ge nerali de publica concessione: de tamen revera, s daret facultatem eligendi quemlibet tacerdotem, eo ipsolacit liniversos Sacerdotes, etiam stultissimos, iudices in isto interiori: qi odnisi praelatis pestilentissimis tribuere i dignissi inum est. Confirmatur ultimo , suis summis Pontilax in diplomate sempet notat, se concedere facultatem eligendi Con- istarem idoneum: idoneus autem in iure appellatur, qui habet publicam

iuris sincientiam . Verbi gratia, Re-

653쪽

Sententia Auctoris.

Idiosus praesentatus Episcopo juxta normam Clememinae. Dtiuum , de sepulturis: Item Clericus examinatus &probatus ab Episcopo, licet alias non habeat iurisdictionem , t ex probati nem tamen factus est idoneus, bec.

Propter haec argumenta , quae vide

licet mihi magnam iaciunt fidem, eSoxenui seinper , tenemiae, quod si 1 cerdos alias est probatus ab Episcopo,

ve I eius vicario, iuxta morem quem

Episcopi servant bene instituti, nim, per Lacultatem eligendi Confessorem , sive a Parocho , sive ab Episcopo, sim a Pontifice Summo concelsam , PO

Est elisi, etiamsi alias nullos iii bditos haberet, nullamve penitus iurisdicti nem. At si quis sit reprobatus ab Epistopo, vel a visitatore rejectus, tanquam stilius & ineptus , eiusmodi non potest eligi per clausillam eligendi G siorem . Atque idem omnino de illo sentis , qui non est examinatus, &probatus a Praelato iuxta formam prae-ιcriptam vel lege , vel cons uetiidine. Qua sententia contraria , ut minimum,

ianuam facit patentissimam ad perniciem populi Christiani. dum indi criminatim et untur zb i norante plebe Sacerdotes ignorantissima. Atque utinam qui it Lm opinioncm invexerunt, prudentiore consilio incommoda &sacrilepia, quae exinde consecuta sunt, considerassent. Praeterea, ridiculus esset, imo nefa

rius Summus Pontifex , s examen de Probationem idonei Confessoris reli queret arbitrio cuiuslibet popularis, non minus quam si examen iudicis Ecclesiastici in . foro exteriori aut sutoribus,

aut sartoribus committeret. At perii-lam opinionem , quam refelle re conamur , quilibet idiota, & vulgatis homuncio pro suo arbitratu potest, ut elixere Conscisorem , ita quoque ex pendere ac probare. Atqui quanto satius est, ratione Christiana duce, credere, duo esse praecepta necessaria , alterum, nequis alieno Sacerdoti confiteatur, auterum ne quis sacerdos non ex . minatus Consessiones audiat. Ncmpe . si haec praecepta duo at nece liuin est , ad mittimus , per facultatem eli pendi Consessorem iotvnur pamitens ab obligatione confitendi proprio Sacerdotii quod primo praecepto iubebant r. At non solvit ut Sacrrdos a Praecepto , quo a delicet astringitur, ne Conislsiones audiat non examinatus . Quare semper peccabit mortaliter contra illud le-cumai in praecepti na, si audierit Conii siones non prolatus. Non est autem

verosimile, eiu modi sacerdotibul Ri-risdinionem esse col latam , qui quoniam iure optimo audire Consessiones

in habentur , s audiant, mortalis peccati rei essiciuntur. Praeterea . si summus pontifex omnes tales constituit iudices, non posset DPriwiitis tondere legem , ut illi noti audi ni Conseisiones , nisi prius examinati . Atque adeo ne ilia stet quidem stulto facereoti Confestoris officium prohibere. esset enim perinde ac si praetor iuberet, ne de lex ais a Princia e ridicaret. Et item Raelati religi

num qua autoritate millent ptis ire religiosos non expositos de examinatos.

eum ier haec diplomata eliguntur in Consessores ' Nam si Generalis ordinis aut Pro incialis saceret me iudicem alterius religiosi, non intelligo , quo pacto inferior pollit prohibere.Quemadmodum s d.iret mihi Provincialis facultatem coenandi, alit constitueret me Vicarium motu 1lcrii, Ignoro prorsiis,

qua automate Prior i liud impediret. Et tamen fatentiar omnes, ex modi lepes ab Episcopis 1 et Praelatis M nasteriorinnferri ol line posse, quippe ut necessarias ad rectam de populi Christiani ,& Monachorum institutionem .

Uenique ut semel finiam γ rogo

eos , qui oppositam opinionem defendere volunt, an Sacerdos depositux mistoritate Publica , ac degradatus possit eligi per genera Iem concessionem eligendi quemlibet Sacerdotem . Quod si neges ne Theologus insaniis habeare , iam quaero rurit . quis iuessit eligi , cum detur in diplomate facultas eligendi quemlibet Sacerdotem Dices sori an : excipitur depositus & degradatus, quemadmodum Fc excommunicatus nominatim, ne perculsor ci

rici nunties ius t quoniam eiusmodi Sacerdotes legibus Ecclesiae peculiaribus . a Sacramentorum admistraticol ne reiecti sint. Bene volo: hoc enim tuo te gladio iugulare possum . nam de Sacerdotes non probati , seu repr

bati ab Epit copis, atque eorum Visitatoribus, legibus certis arcentur a SDcramenti hii ius a jnistratione. Ad argumentum itaque Primum accincedo antecedens. Supponitur enim,

Episcopos & Praelatos electuros esse Confessores peritos: nam ad illas iure Pertinet examen de probatio Confelῖ-rum. Nego tamen conlequenti im , sumniam ad populares non lpectat sua electione idoneos sacere Coniel sores te iudiceς, sed ex iam probatis unum quemlidex eligare. tino ex illo cam

tentia .

654쪽

De Praecepto Sacramenti P itentiae.

potest fieri argumentum pro nostra m adeo necessario nore sententia: Providum, inquit . Se discretum sit pollini eligere Consessorirem. Quod si Episcopi ex illo privilegio improvidum & indiscrettim de

ligere nequeunt, cur concedamus hominibus vulgi , ut si elegerint inep:ilissimum , Fe improvid ii simi im Sacerdo tem . quod absurdit fimum est, id ex privilegio Summi Pontificis conse

quatur λAd secundum iam respondimiis, S cerdotem non h ibere potestatem iurisia dictionis ab ordinatione lita. Nec ad hanc potestatem satis est, quod pec

ea 'or se praebeat materiam , . lubdirum Sacerdoti . hoc enim verum et dis autoritas abiblvendi esset indicis arbitri . qui scilicet per voluntaria tria.

subjectionem reorum judicandi acc-peret Potestatem . At Ietro nos ostendimus, Sacerdotes alitoritarem iudicandi non a populo, sed a Deo accepi sse , nec hanc ex iure Diviuo quot libee Sacerdotem habere, sed solas Pastores, vel eas qui a Pastoribus suerint delegati.

Ad tertium , nego antecedens r sed scut ante diximus , Sacerdos electus a Papa , a Cnristo D mino immediate accipit tui iudictio em.

Ad quartum , nego consequentiam . Nam non omnis examinatus de proba.tus iudex mens erat cqnstitutus. Sunt

enim in civitate de alii Parochi prae-Wr ineunx, di alii qii ue probati ab Epitcopo , qui per probationem facti uini idonei , ut eligi. pollini in iudiaces. Datur ergo ficu itas eligendi ex examinatis qtieminiaque ego voluero: id enim rationabiliter concedi poterat:

sed eo amplius non nisi irrationabiliter . Quod mitem additur , etiam de ordine Mendicantium , mirum est, s

iras torqv a , velimus te in apicibus diplomatum else mysteria. Pari enim argumento Crederemus irregularitatem

esse mentalem. Masis nos terret C suetudo recepta, quae cum tot alito

rum gravi Ilimorum sententia Confirmetur, probabili ignorantia excusari P est. Sed an haec consuetudo jus absolvendi. conferan, incernim est . Sola namque ea juv hoc Praestat, quam Praelati vident, & tacent: vir Episcopi videntes , Sacerdotao simplices mutuo se absolvetre, interpretative de implicite concedunt hujusmodi jurisdictionem. Sed quod Summus Pontifex hane consiletudinem sciat, quae videlicet apud Hii panos maxime invaluit, me prasm

existimo turitum , huic nos periculo commit a Te . x ut es Igamus Sacerdotem , enisorsitan Summus Pontifex autorii tem ab olvendi minime conceleis rit.

Iam si hinc cassietere velis, ne vi ros qaidem perit illi mos eligi posse . si non fuerint ab Eoiscopo mobatis etiamsi Theologiae sine prosessores ;Huic ego rei pondeo , eiusmodi viros in Theologia Magistros autoritam mublica haberi probato : non enim solent ab Episcopis examinari. Si quis verisse qu mlibet doctiis, nec autor ita ae minblica tradus Theologici comprobamis . nec ab Episcopo saltem implicite per mi ilus Confestiones audire, hunc nomprobatum a nec examinatiam eligere eriquidem non auderem . Satago enim macerta media certa facere dc vocati Emmeam , bc falΗrem meam . Atque in sexti principalis argumenti explicata ne haec fatis dicta sint.

Septimum vero id qit aerit, an ve- Resi d.

nialia peccata teneamni confiteri. Mad .ini certissimum est , minime teneri: Pri4 cipale armum ex communI omnium TheolagO- gum. initum consentii : deinde ex communi tio huius Ecclesiae consilet iidine , qua post Con. 6. Partis festionem mortalium nullus Clarii a- ρ inim. inis io licitus est de confitendis venit' Utru tela iis . Item ex Divi Augi istini testi- neamur , monio in Enchiridio cati. N. Et re eonfiteri fertur de Poenitentia , d. 3. cap. Det venialia. Quotidianis: habetur*ie idem in lib. de Ecclesiasticis dorma: idiis caP. II.

Praeterea, qua ratione ture Divino teneremur aliqua venialia confiteri, Paariter & omnia: quod non modo gra visimum esset, verum etiam impos Gbile. Et cum dolor de venialibus nomni necessarius, ne Conseisio quidem venialium necessaria est. Ad argumen una igitur resipondet Adrianus, quaestione quarta , de Coninsessione: art. I. ad quartam confirma

tionam , quod testimonium illud Joamanis sollim Procedit de peccatis mortibus. Et qinitatum ego quidem sentio de h is directa die primario Dominus loquitur, quae videlicer scut Secerda

tes absolvendo remittunt , ita nomal, luendo retinent. Non eston v inrismile, atqui voce accipi peccati nomen in illo eodem, contextu , ut vide licet in ordine ad herbum , Remi e ritis, capiatur Pro mortalibus, de ve nia libus,rea ordine vero ad verbum, R tinueritis, pro solis mortalibus . Et cum Potestas remittendi , de retinendi

655쪽

s 64 RHect. de Paenitent. Pars VI.

aperiendum 8e claudendum regnum praecepti , quantum ad tempus e sed . coelorum non comprehendit directe praeceptum Divinum non comprehe venialia , per quae regnum caelarum debat habentes venialia peccata , &e. non clauditur . . Secundo , quia , ut D. Thomas ar- Ah nti Sed cum obiicitur, Peccata venialia gumentatur, articulo illo proxime ei .--ἔ,i;a non in materiam huius Sacramem lato , ad tertium argumentum di decreiae his ἴ quia Christius hic non loquitur de talis illa dicit, omnia peccata: quod h ὁ venialibus, ubi tamen instimit huius de venialibus intelligi non vitet. ne

No sacramenti materiam : ita fieri, ut Conia mo enim omnia venialia potest confi- fesso venialium non esset Sacramenis teri. .in mortalibus itaque solum inis talis, contra Magistrum, atque omnes tellJhitur . sicut & illud Concilii Eo Doctores Scholasticos , imo contra rentini definientis , ad integritatem Ecclesiae senium: credunt enim fide- Confessionis Pertinere, ut peccator

Ies, accipere Absolationem Sacramen- mnia peccata, quorum memoriam h talem, cum venialia Sacerdotibus con- bet, confiteatur .fitentur : nec Sacerdotes usurparent G Tertio, ex eo quod dicit, proprisbi potestatem iudicandi de venialibus, Sacerdoti: Peccata autem venialia non nisi eam a Christo Domino accepissenti exigunt proprium Sacerdotem. Ad hane, inquam, ob aestionem re- postremo, quia Ecclesia Consessi spondetiir, quod qui concedit maius , nem voluntariam occultorum praecipeis ex consequenti concedit quoque mi- re non potest: esset enim gravistimumnus. Nam s Princeps committit mihi onus. me causia necessaria, cum aliis remissionem gravissimorum scelerum , multis modis veniala Peccatum remitis sne dubio uitellisiuir concessisse reis ti possit. milsionem Ieviorum .. Nec est eadem Atque haec est communis Theol ratio de potestate retinendi, suoniam gorum doctrina. Nam argumenta co si majora peccata retineri dicuntur, traria facile 1blvuntur , praeter illud non exinde censentur retineri mino- ult mum: cui respondetur, eam Clera, quae videlicet multis aliis modis mentitiam obligare quidem Monachos remitti possint. ad menstruam Consessionem venialium . An ex Sed oritur tamen dubium, an DItem non tamen sub mortali . ut Patet ex faecepso ex praecepto Ecclesiae tene uir homi- pcima lilbiuncta , quae non adeo gra leuae nes venialia confiteri. Nam in cap. vis est. teneamur mnis utriusque sexus, de Poenitent. Ac de confessionis praecepto quidem venialia. Confiteatur inquit Innocentius quoniam sule varieque disseruimus , dia confiteri. mnia peccata sua semel in anno. in clum poterat videri satis , nisi illa mnia , inquit: & cum constitutio illa Quaestio consequenter occurreret , de obliget omnes, nullo excepto, sequeis tempore, quo iure Divino confiteri texetur Ecclesam in hae lege lippon nemur. Quam eso quaestionem si nunc

re, omnes fideles singulis annis pecca- omitterem, in iureas multorum rePrehen- 're mortaliter, si sola mortalia praecepit sicines incurrerem . .

confitenda . Et confirmatur . ex eo e- . Et quidem nonnulli existimant , iau stio nim, quod dicit Decretalis, Omnis iis esse s quod ad Divinum ius attinet Qe tom litatusque sexus, 3cc. universi obligam seme I in vita peccata confiteri , quia ressito lit tur ad Praeceptum communionis in . non est cinquiunt maior ratio , quare re Divi Paschate, sive mortaliter peccaverint, oblisemur magis in uno tempore, quam ten ursve non: ergo & ad praeceptum tam in alio: ex lege quippe Dei, nec post condieri. fessionis. Unde in Clementina a. de horam, nec post diem, nec post men- statu Monachorum, Confessio venia- sem , nec eost annum , Consessionis Sentent alium Monachis Praecipitur semel in vinculo astringimur . Nam quod In- qu.Iuda. mense. Omnibus igitur fidelibus semel nocen. IV. sit per cap. Omnis utritisque in anno praecipitur , ut & D. Tho- sexus, Et Archidiaconus super caput, mas videtur insinuare, dist. ι . quaest. Ille rex, de rinatentia, dist in h. tere. 3. art. I. quist. 3. . tenuerunt, obligari scilicet homines ad At .vero huic quastioni respondet statim confitendum , uno Theoloeorum

egregie Caietanus 3. parte, q. 61. art. Consensu ex Plosium est. Et a D. Thoma, a. ad quartum. Et in additionibus ter- dist inci. 17. quaest. 3.ar. I. quaest.ε. duo-tiae partis, qu. 1. de confessione, sta- bus irrefragabilibus argumentis refellinitum Ecclesiae non obligare eos, qui uar : quorum alterum stimitur ex Sa- solum habent venialia peccata . Primo, cramento Baptismi multo magis neces-

quia lex illa de confessione semel in rio, quum tamen illico suscipere non anno: facienda lamitatio est Divini tenemur: Alterum ex natura Praecepti

656쪽

Refelli.

De Praecepto Sacramenti Pςnitentiae

ss atIvἰ, quod non protinus obligat . eadem distinctione Iut itaque divinum nullum certum tempus confitendi praescribit. Haec disserunt v ab his , qui consensionem semel in vita saciendam defini-- . quem Adrianiis quoque reseri, q. 1. de consessione, scilicet quando aliquis ex errore consciitie se teneri putat adre volunt . At saliuntur tamen : nam semel in vita de omnibus Peccatis com fiteri , est impossibilet magna enim ex parte oblivione delerentur . uuamobrem lex de integritate consessivinis Plurimum frandare ur, ad quam pertinet , omnia Peccata mortalia confiteri .

Resoluti Quocirca dicendum est , Christumquςst. Dominum non tulisse leges aliquas comis munes, quas ecclesia postea ad tempus, aut etiam ad lacum peculiariter dete

minaret. Praecepit enim Christus D minus , in ecclesia sua Episcopos esse, sed non reliquit pro fingulis dicoetesibus definitos . De Dei cultu festi queservandis divinum praeceptum est. ledcerm m tempus Euangelium non praeis scripsit. Eiusmodi itaque praecepta Commode servari non possent, nisi ecclesiamia dam vel loca , vel tempora praefiniret. Nam s ut posterius hoc exemplum per reuamur ) ridiculus esset, quipriceptum de Dei cui u sese arbitraretur implesse , semel in vita ab opere servili quiescendo . Sic ergo praeceriade sumenda Eucharistia de confessione reliquit Christus , nec revera potest determinari ex solo divino iure , pro quo tem ire haec praecepta nos obliugent. Sive dicimus semel in vita , seu potius in mori in articulo , nihil dicimus prorsus, sed tu ne obligamur, qua

do Ecclesia definierit. At hoc est sin- Dies dem re positio, semel videlicet

in anno confiteri: fateor, sed citra hoc ius humanum , quo ad certum teminis confesso limitatur, divina de consessione lex incommode servamur. Quando Sed sunt tamen aliqui callit, in qui- teneamur bus ius ipsi im divinum obligat ad comiure divi- fitendum. Primus est in periculo mor-no ad c 5- tis. Secundus , cum quis voluerit eu-fitendum. charistiam sumere , si reus est peccati mortalis . tunc enim habet praecedere confessio iuxta. Christi institutionem . Tertius est ratione periculi carendi consessore, quem nunc habeo , non habuturus tempore necessario. Nam quamus de consessione quotanni, non solius di

vini praecepti est , sed dixini limitati

ae definiti per humanum 3 Ee ita utrius', iuris . violatio unicum peccatum est, Ioniam ambo illa praecepta unicum afum in jungunt, de alterum est alterius

determinatio. Quintum vero , quem Durandus adiecit , 4. dist. 17. quaest. Io. de Palud.

statim confiten dum, nos existimamiis se pervacaneum. Non enim obligat praeceptum de eo

fessione in tali eventu, sed ipse habens

erroneam conscientiam sese ligat, quamdiu non deponit ratem errorem . QP admodum ergo in caeteris praeceptis affirmativis , cum quaeriinus, quo imp re obligent, vanum krsitan esset, duci tempora praescribere , alterum ex ne cessitate, alterum ex errore conscientiae: ita quoque , cum eventa & caliis enumeramus, quibus Praeceptum de consessione lipat, is, qui recensetur ex errore conscientiae , se Pervacuus videtur esse: imo revera falsus , si nauiram be ligationem huius precepti , de quo disserimus , consideremus . Quatuor iagitur illi nobis explicandi sunt , idque

quam maxima brevitate. Circa primum casum diligenter advertendum est, non idem esse hoe se ne loco periculum mortis , 3e artic tum mortis. Est namque periculam mortit in his duntaxat , unde mors frequenter solet accidere . Etenim in hastatum ludo , in abitatione taurorum ., in navigatione Placidi maris , quamvis interim mors sequatur , non est tamen periculum mortis: sed in bello, in mari vehementer turbato , in partu foeminae , de cuius morte probabiliter pro per causas naturales rimeretur, pericum mortis agnoscimus . Quod certe

viri prudentis arbitrio magis , quam disputatione Theologica definiendum est, ut quis morbus periculosus sit de Ietha lis, prudentis medici finiat arbitrium. At articulus mortis , s nominis vim fleproprium usum spectes , non idem est.

Cum enim conceduntur per diplomata caliis reservati in mortis articulo , non intelliguntur concedi in quocunque P riculo, sed cum regulariter Certa mors est, aut a morbo, vel vulnere , aut ab exteriori vi, ut cum quis mortis penadam natura

Idem intelligo, cu Doctores asseriinti in mortis articulo quem labet sacerdotem i)osse absollere ab omnibus peccatis etiam quemcunque peccatorem. Non enim quemcunque alit navigaturum, aut

congreisurum cum inimicis quilibet sacerdos potest absolvere , etiam ubi periculum est . Quod si haec sententia scrupulosa esse videatur , Parati sumus eam retractare , cum adversarius si quis erit ) idoneas causas cornariae Opinionis reddider T. In Notand si

circa T. casum.

657쪽

Sententia In secundo vero casu saletanum ha- Caiet.cir- bemus repugnantem. tertia parte, qilest. ca 2.casu. D. ar. re in sumnia, in verbo Comm

nio, T. Corinth. II. in illa verba: Pr he e autem seipsum homo , &e. Imo cum huius erroris esset ab Academia Parisietri notatris , respondit , non ex filo capite id asserere, sed ex Pauli testimonia a que sententia . Nec huius Opinionis primus auctor Caietanus suit, sed eam prius Richardus tenuit , it , quarto distinct. r .ar. 3. quaest. 6. Petrus quoque Palud. eadem distinet. qtieis stione lacunda lenta te videtur, non ei se mortale peccanim 'sine confessione ad Eucharistiam accedere, si homo alias contritus est. Idem etiam sequitur Adriantis, quaest. tertia , de confessi ne , he Abbax in capit. De homine , de celebrat. Miss. Suadetur autem haec opinio primum ex eo Apostoli testim nio prioris ad Corinth. II. Probet autem te ipsum homo, & sic de pane illo edat. In quae verba D. Chrysostomus homilo r8. Non iubet, inquit, ut alter alteri probetur . sed ipse sibi, non publicum faciens iudicium, & sine teste araumentum . Eadem fere The phylachus in eundem locum : Neminem , inquit, tibi ipsi iudicem proposuerim: ipse te proba , di sic de pane illo ede, cc.' erea , si divinum Praeceptum eiaset, id ex sacris litetis colligeretur :non enim nobis licet divina praecepta pro nostro arbitratu fingere . Cum ergo nusquam huiusin a lex reperiatur, ceriste qua facilitate invehitur, eadem qu que rejicitur.

Praeterea, sunt eventa quaedam, in

quibus licet sine praevia confessione Eucharistiam sumere : Pi imum in villuliς, ubi non est copia conissioris. Deinde, ubi homo se infamaret . s non perficeret rem divinam: ut si iacerdos post

sacrificium inceptum recordam alicuius mortalis peccati , Alc. esseti enim infamia nim vocare Confessiorem. Tertio etiam , propter reverentiam sacramenti, ut si poli consecrationem solus esset cum alio lacerdUe , de Post consecrationem calicis aliquod mortale v niret in mentcm; ne factificium rumpatur, Poterit lacerdos sine confessione eucharistiam sumere , ut communis Theologorum opinio credit: Hac au tem non licerent , si iure divino confiteri ante eucharistiam trneremur. Pixterea I, praecepta arfirmativa o ligant si casu, n cellita is, ii ixta com

imentum , videlicet ex consilio, & de. votione, non est catiis nece uisus: erispo in tali e entu praecei M. inde conseiasione non obligat. Ad haee, si homo tenetur ante eucharistiam confiteri , id ob eam rati

nem maxime , quod purus de gratus Deo debet ad hoc sacramentum acce dere . At exinde pari argumento rati inaremur , administratiirtim aliquod sacramennim debere prius confiteri, si quod peccatum mortale Ummiserit . Nam sacr amentorum administratores mundos, Deoque acceptos esse oportet,

nisi velint esse sacrileSi.

Praeterea , ad alia lacramenta susci. pienda, ut Confirmationem , Ordinem, Matrimonium , nullo divino Praeceptorius confiteri tenemur : ergo nec ad mendum eucharistiae sacramentum , par enim causa aut in omnabus, aut in

nullis secramentis obligabit. Denioue in capit. Omnis utriusque sexus, de Penitentiis, Innocentius iubet, ut omnis Christianus semel quidem in anno confiteatur omnia Pecca

ta sua, Eucharistiam autem sumat ii ipalc liate. Quod s haee duo sacramenta Connexa eissent, essetque necessaritimante eucharistiam consestionem facere 3

non dixisset Concilium, semel in anno confiteatur ; sed, ante pas cha confiteatur , ut id temporis percipiat eucharistiae sacramentum . Haec dicuntur ab

his, qui nobiscum in hoc secundo casti

Pugnare volunt . Quem tamen plerique Theologi omni vi de ratione astruere conati iunt: idque adeo ef ecerunt, ut

nostra hac tempestate Caietani Placitum - - ...

unanimi consensu do rim tu piorum

fuerit explolum . Ac re era non exi- tiir FOm-stimo, huius inodi Caietani sententiain nrui uter

inter opiniones probabiles esse rei et.donendam : sed qua tamen nota inuri a trina .

Theologis iure possit , alii docti dires

iudicabunt . Nam Caietano tantum

schola debet , homini alioqui de repub. Christiaria maxime merido, ut quoad heri per pietatem licet , Parce ei iure optimo , lummisque rationibus debeamus. Nos ira igitur eademque com mnnis Commu- Theolor oriim lententia primum Oltem nis se ditur ex eo, quod D. Augustiniis Prin- tentia. capitim sumit q. libro de bapti liuo contra Donatistas, cap. 24. in haec verba:

Si quilquam in hac re auctoritatem di

vinam quaerat, quod uni xersa tenet Eccles. a , nec conciliis insti tutum , leasein Per retentum cst, inon nisi Apostolica auctoritate tradit iim iectissime

creditur. Ex hoc itaque principio sie.

658쪽

De Praecepto Sacramenti Paenitemiae. .s67

pi e haec verba sunt: Quando cor rut Christi accipere debemus , antea ad consessionem debemus decurrere , si peccata obnoxia in nobis senserimus, ne cum Iuda proditore diabolum intra

nos celantes, Pereamus.

D. Aligustinus insuper in epist. I t ad Ianuarium non reprobat , quod ex ore disputantis dicitur : Si tanta est arxumentum. Nam viri pii ab ineunte ecelesia confessionem eucharistiae prymittendam censueriinit Nec id ab aliquo aut concilio, aut pontifice praece-vrum est . Apostolica igitur auctoritate traditum retinemus, tit & alia no nulla , quae non nisi verbo tenus Apostoli a Christo receperunt , nobisqliet.mquam vivae vocis oracula tradidere serianda. Quod vero consuetudine In hanc confitendi ante eitcharistiam, quam modo ecclesia servat , a Patribus acceperit, atque adeo Apostolis, iniae s quuntur testimonia mani stanti

Eusebius in rimis , hist. Eccles.

cap. 2s. De Philippo, inquit, imperatore traditum nobis est , quod cum in

die palchae communicare mysteriis v

lutita, ab Episcoeo loci non prius est

Perimissis, nisi confiteremr peccata sua , re inter poenhentes stiret : nec ullo in

do copiam sbi in V steriorum futuram, Misi prius per poenitentiam milpas diali iiii et . Ferunt igitur , libenter eum,q iod a facerdote imperatum suerat, fulcepisse, divinum sbi inesse metum, e cc. Nec hiiic loco potest occurri, ex eo, quoὸ Eu ebitis de publica confel-sione sermonem facit. Nam quae ratio est de consessione publica in ordine

ad peccata publiea , cadma proruit inde conlassione secreta in ordine ad peccata secreta . Quod enim vel publice , vel occulte cotve .lio fiat , qualitas sacramenti est, non substantia . Et sic-nt ante diximus, Christi:s quidem com fessionis legem tulit, eam vero vel se- Cretam , vel Publicam fieri , rationi, ac prudentiae naturali dereliqui . . Soatimentis deinde , lib. q. historiae tripartitae , cap. y . hanc consiletudisnem ab antiquissimis ternarii ibiis Romanos Pon ifices conservasse, testis est. Idemque testatur , Nectarium Episco Pum, quisusdam studentibus , ut singulos ad communicandum judicio com scientiae suae relinqueret , illam anti quitatis con uetudinem sit senisse.

Alicior item libri de Ecclesiasticis

dogmatibus, cap. s . Quem mortalia, inquit , crimina post baptismum com . milia premunt, hortor , Prius sacerdotis iudicio reconciliarum communioni

sociari , si vult non ad iudicium , &condemnationem lui Eucharistiam peria

ei perea

Circumfertur praeterea linter D. Augustini opera libellus' quidam ad' Comitem de salutaribus documentis , quem quidem libram Erasmus , licet D. Augustini neget es e , non neSat tamen

esse hominis pii . In hujus itaque cyDiaga peccati, auctoritate Antistitis debet quilque ab altari removeri, ad as. gendam tinnitentiam, & eadem alicto ritate reconciliari: hoc est enim indigne accipere , si eo tempore accipiat, quo debet agere P, enitentiam , non ut arbitrio suo cum libet, vel auferat se communioni, vel red/at . Cuprianus vero multis locis huius rei

testis est. Nam in Epist. s . tertii libri,

quae scribitur PresbVteris , re l ri ac nisi Cum in minoribus, inquit , Peccatis agant peccatores Poenitentiam iusto tempore , Ee secundum diseiplinae ordinem ad ex mologesin veniant , reper manus impositionem Epi ccipi, &cleri , ius communicationis accipianz, nunc crudo tempore nondum restim-ta Ecclesiae ipsitis pace , ad communicationem admittuntur se nondum penitentia facta, nondum ex ologesi finita , nondum manu eis ab Episcopo, diit Clero imposita , Eucharistia it i; da. tur: cum scriptiam sit: Qui ederit panem , aut biberit calicem I omni indigne . reus erit corioris . de sanguini, Domini . Sed nunc illi rei non

sunt, qui minus scri ira: Iegem noverunt i erunt autem rei , qui praesunt, se haec fratribus non luggerunt , ut faciant omnia cum Dei timore , NI cumdata ab eo , re praescripta obtervati ne . Hactenus Cyprianus . Et I aula post de his , qui hanc traditionem non servant, Contempta, ait, Domini lege , dc Oblervatione , quam iidem Martyres , te Confessores venendam

mandant, ante reditum nostrum camωm inruam cum lapsis, de Lucii aristiana

Eadem fere refert epist. 28. eiusdem libri. In sermone autem quinto de la I sis , Contra Euangelii vigorem . in quit, contra Domini, ac Dei legem,

temeritate quorundam laxatur incautis Communicatio, irrita de fati. . pexic

losa dantibu , & nihil acci piem ibus

profutura. Et inserius : Ante expiata ἡelicti , ante ex omologesim factim cri

minis , ante Purgatam conscientiam mann sacerdotis , Pacem putant este ,

quam suidam verbis fallacibus venditant. Et infra, de peccatis, re Conie,

659쪽

s 68. Relere de Poenitentia. Pars VI.

ue secreta ne quis existimet sellam ergo prius debemus Batti reeone III, de publicis esse sermonem ita disse- ri , si quem essendimus , quam hoc mu-rit: Qui quamvis nullo sacrificii , aut nus de altari, alit manu sacerdotis ac libelli acinore constricti, quoniam ta- cipiamus. Multo igitur magis, qui Ec-men de hoc vel cogitaverunt , hoc i- clesiam offendit per peccatum mortale, psum apud sacerdotes Dei dolenter, Ecclesiae debet reconciliari per conseiadi simpliciter confitentur , ex Omol sionem , quam reconciliationis facia-gesin conscientiae laciunt , animi sivi mentum ob id anti i appellavere. Pondus exponunt , alutarem medelam Praeterea, ad ministros Ecclesiae perparvis licet di modicis vulneribus ex- tinet, ad hoc convivium dignos ad mitia quirunt, scientes stririum esse, Deus tere, indignosque repellere, juxta pa- non irridetur: & multa alia, quae gra- rabolam Matth. cap. 22. de eos ii tia brevitatis omittimus . ventus est in convivio non habens ve-Praeterea Leo Papa in epist. G. ad stem nuptialem. At dignos admittere, Theodorum Episcopum Foroiuliensem, indignos repellere, nisi per confessi referturque de Poenitentia, dist. r. cap. nem , non queunt , hec. Et prosecto, Multiplex: Mediator, inquit . Dei de si constaret Ecclesiae , quenquam laec hominum hanc Praepostis Ecclesiae tra- casse mortaliter: non exciperet ad ianc didit potestatem , ut confitentibus amicorum mensam Dei inimicum , ni- nitentiae satisfactionem darent , de ea- si prius per l,cramentum consessionis dem salubri satisfactione purgatos ad Deo sibique conciliaretur. communionem hacramentorum leti fa- Ad primum i 3itur argumentum re-m n , nuam reconciliationis admitterent. Huis spondetur , testimoniim Apostoli nec Rei Πς go etiam de sancto Victore in libro consessionem praescribere , nec exclude Ecclesiast. Potestate ligandi , atque dete . Tantum enim iubet , ut somo - ' solvendi quem refert GabrieI, Iect . . expendat vitam suam , examinetque o ςΠ ς k- super canon. J Audacter, inquit, dia conscientiam, ut si iusium se invenerit,co, si ante sacerdotis ablblutiqnem ad secutus accedat, sin inro Iniustu in . . communionem Corporis Christi quis videat quid facto opus sit , ut digne accesserit , pro certo sbi iudicium corpus Dominicum accipiat . Verbi manducat , de bibit etiam si veho caula, s inimicitias habuit, probra sementer doleat, re irem istat. ipium , non ut sua Probatione conte Praeterea , praece um de ieiunio tus, si loque interiori dolore sacramen- Quadragesimali juxta Caietani nentem tum Eucharistiae sumat; sed ut examiliam) non est scriptiim: ne tamen non natus , atque Probatus inimici gratiam licetin dubium vertere, an ieiunii Ec- quaerat, cui iniuriam fecit, de veniam clesiastici violatio peccatum mortale sit, petens inimicitiam Priorem aboleat, eo quod Christiani etiam sine scripta non interius modo , sed etiam exter iis, late ita ieiunant, ut reos gravis, mom in hunc modum: si publice fuerit ii talisque peccati se ex istiment , s ieiu- mo aut concubinarius , aut usiurarius snilim solvant. At viri sancti, ac timen- sum mirus Eucharistiae sacramentu in tes Deum. cum homo habet in prom- probet seiplum : non in eum sensium, Ptu idoneum sacerdotem, eiusmodi conia ut post contritionem secretam de panedemnant , s accedat ad Eucharistiam illo edat , de. de calice bibat ; sed ut

fine praevia confessione . iuxta criminis qualuatem , Post exa- Nec quisquam liner fideles vir bo- men , ω probationem, Publicas peccatinus , Se sapiens ausus est unquam post occasiones abiiciat, Pecunias, quas inmortale peccatum ad Eucharistiam s- iuste rapuerat, reddat, scandalo popu- ne prae ia conses ione venire. In menta li latisfaciat, dcc. In hunc etiam m te igitur curisque fidelis scriptum est, dum irast quodcunque Peccatum Probet de in animo quasi insculptum de eo, scipium homo . Et si veniale milia re- . Felsone ante Eucharistiam facienda . pererit, nihil opus est , ut de conseia Praeceptum. sione lolicitetur : Sed si dolorem inte-Praeterea ltiadetur id ex eo . quod riorem habeat . de Pane illo edat, &habetur Matth. s. Si offers munus tu- de calice bibat: Sin vero mortale sueum ad altare , dc ib; recordatus fue- r it , quod commisit , ad Sancta Sali-ris , quod frater tuus habet aliquid a ctorum non nisi Per ianuam reconciversum te , relinque ibi mnus inum liationis introeat. Pro nobis itaque sa- ante altare vade prius reconciliari cit tostimonium Pauli , non contra fratri tuo . Inde itaque sic argumen- nos , si recte intellὶSatur . Nam , ut tor : Christiani noti sabemus nisi unia Chrysostomus adnotavit, haec lut tem

Cum munus a quod ineramus ad altare; Poris intelligentia fuit; in quo Nect

. I ius

ocra le

660쪽

rInt EpIscopus peceatores suo iudicio digne tibicipiendo peculiarem di posi- reliquerat , & consessionem sacramen- tionem , dc poenitentiam lex Divina

talem abjecerat , ut retro nobis ostem praescripsit.

sum est . Theophv iactus autem nihil Ad quintum , non Propter animi Wi- aliud fuit . quam breviator , simiaque ritatem solum , de Dei gratiam nece D.Chrysostomi. . . . sariam , sed propter Christi peculiare Ad secundum, iam ex dictis lacile Praeceptum confiteri ante Eucharistiam Etet . Non enim omnia Praecepta sive debemus. Administraturi autem sacra-hristi , sive Ecclesiae habentur stria menta . nulla aut Christi, aut Ecclesiaepta , sed quaedam ex traditione , mo- le3e confiteri tenennir, sed solum anireque servantur . Certe consuetudinem mi munditiem habere, quae sola inte- hane graviter in Ecclesia, diaque se riori Poenitentia comparatur. vatam vinculo peceati mortalis astrin- Ad sexmm . non esset penitus absilrgere qui ne3axerit. pari considenti . dum, si diceremus , ad reliqua etiam negare poterit, conluetudinem ieiunan- sacramenta sumenda. confestionem praedi rectis diebus olim ab Ecclesia ser- viam esse peccatori necessariam di ut vitam peccati mortalis obligationem im sicut baptilmtis ianua omnium lacramen. ducere . Qiam rem praecep tim esse torum est ; sic secunda post naufragium peccatori , ut ante Eucharistiam cor - tabula recidenti post baptismum in mo fiteatur, inficiari non missumus . An tale Peccatum , fit aliorum quoque ia- vero ius hoc ab Ecclesia, an a Christo nua sacramentorum . Id autem Leo P Domino extiterit , id verti in quae- pa in Epistola iam citata docere vid

stionem potest . Nos Divinum praece- tur, inquiens: ad communionem sacrapnim esse arbitramur, quod Pe amniis mentorum Per ianuam reconcillationis

a Christo ad Apostolos , ab Apostolis admitterent. Non ait, ad communio- ad nos venit. nem Eucharistiae Sacramenti . sed ad

Ad tertium non est dissicile rei pon communionem sacramentorum. dere , si , quae superius aiximus , te- Praeterea , de consecrat. dist. s. cap. neamus . Simili enim argumento Pr Ut te Iunii G ncilium Auret tinense iubaretur , confvilionis inteptitatem non bet, ut qui ad Confirmationem veniunt, esse iure Divino Praescriptam e moneantur Consessionem sacere prius,niam licet vel propter incommodum, ut mundi donum Spiritus sancti valeant vel propter scandalum evitandum , pec- acciPere. tum aliquod mortale in consessione Praeterea , si Ecclesiae constaret que retinere . Lexes itaque Christi Serva- quam hi iste publicum peccatorem , non totis nostri tua iter dii ponunt omnia, ei administraret ordinis, sive confirm salva semper de naturae aquitate , he tionis , aut matrimonii sacramentum , prudentiae ratione . Nam de arbitrio nisi prius lacerdinis autoritate Christo boni , prudentisque viri decernendum Domino , atque ipsi eidem Ecclesiae est , quanta Iocarum intercapedo ne- futilet reconcilianis . Indisnum enim cessaria sit , ut conieisor absens esse est, ut. qui Ecclesiam Oflendit, mu- credatur , censeatque poenitens non nus Ecclesae be ministerium sine prodi habere copiam confessoris . Porro si vis conciliatione recipiat. Unde Di- consessor intra cilitatem fit, quamlibet ras Thomas in A. dist. 24. quaest. raria longo inter allo distet, debet poenitens s. quaest. r. ad tertium, Aliquae, i ad ipsum accedere. Si tamen iuenitens quit, medicinae sunt, quae exigunt r fit in oppidialo, quod a civitate tribus bur naturae, alias cum periculo mortis mi illaribus distet , tunc ego non cen- assumuntur; M aliae sunt, quae debiliserem , hutismodi poenitentem copiam bus dari polsunt: Ita et iam in spiritua- confessoris habere. libus quaedam Sacramenta sunt ordin 3 Ad quartum respondetur , praecepta ta ad remedium peccati, de talia Pe dupliciter obligare, Per se, de per ac- catoribus Iuni exhibenda , sicut B Cidens r ut pomitentis , per se quidem Ptis mus , cra poenitentia :- illa vero sobligat in Periculo mortia , Per acci- quae perfect ionena gratiae conferunt ,

deus autem , cum quis vult lacramen- requirunt hominem per gratiam contum aliquod vel sulcipere, vel adminiis fortatiun : di talia , ait non sunt pec- trare. Quod igitur de poenitentiae te . catoribus exhibenda . Qno loco cer-ge, idem de confessionis praecepto di- tum est, peccatores a D. Thoma V Cere , consentaneum est . ut per se in cari, qui mortaliter ante peccaverunt, artitula necessitatis confiteri teneamum, etiam la dolorem habeant de Peccato, Per accidens autem , ne digne tui ci- animumque in futurum recte ac iuste

SEARCH

MENU NAVIGATION