Privilegiorum in persona Sancti Petri Romano Pontifici a Christo Domino collatorum vindiciae in duas partes, & quinque tomos distributae a f. Hieremia a Bennettis cappuccino pars 1. tomus 1. pars 3. tomus 6. 1

51쪽

quod Paulus ad Galatas scribens non meminerit congressius sui Romae cum S. Petro, quia tum temporis nondum Paulus Romam suerat prosectus; nam Romam anno tantum 3. Neronis vinctus

adductus est , juxta calculum Spondam , Coriolani , & Langle ei, conscripta quippe illa suit ante epistolam ad Romanos , in , qua teste S. Chrysostomo praefat. in epist. ad Rom. S. Paulus ilIos videndi vehemens desiderium promit. De S. Petri ad Judaeos , &Pauli ad Gentes Apostolatu differens S. Ilieronymus in epist. ad

Galat. cap. a. ait quidem principale mandatum suisse , ut Petrus Judaeos , Paulus Gentiles in fide erudirento in commune tamen

hoc habuisse propositi , ut Christo ex cunctis gentibus Ecclesiam congregarent. Et sane , si quos Petrus invenisset ex Gentibus , &Paulus ex Judaeis , non eos adduxissent ad fidem Θ sed & scimus a S. Petro baptizatum Gentilem Cornelium, & in Concilio dixisse se electum, ut per os suum audirent Gentes Evangelium ; &Paulum in Synagoga Christum Judaeis sepe praedicasse. ConserS. Hieronymum in cap. a. epist. ad Galat. v.7. Denique sub Cclo,& Claudio ingentem Judaeorum numerum Romae commorantium suisse constat ex Iosepho lib. I . cap. ia , Philone in legatione is

ad Caium , & Dione libro ν; Judaeis ergo Romae degentibus praedicatum Evangelium Petrus ire potuit. Quod si S. Lucas Petri Romanum iter silentio praeteriit, id in caussa fulv, quod non Sa cti Petri , cujus post is caput videtur oblitus , sed soluis Pauli historiam reserendam suscepit . Neque enim eo in libro de aliis Apostolis verba facit S. Lucas ; quin imo ejusdem S. Pauli Hierosolymitanum iter , & in Galatiam silentio obvoluit, ut proinde

ex eo Lucae silentio potius argumentum hauserit S. Hieronymus loco mox citato probandi S. Lucam pleraque praetermisisse , inter quae S. Petri Antiochenum , & Romanum Episcopatum. Spanhemius dissert. de temere credita Petri in Urbe Roma prosect. plurimas vulgatas esse fabulas de Romano Petri itinere multis conatus Ostendere, plurima Romae , de alibi monumenta , plurimos itunetis sui comites , plurimas locorum, & temporis circumstantias,

quibus omnibus fidem abnegandam contendit. At vero commenta , fabulas , & quasdam quoque populares traditiones ea non esset concedimus, quibus continuo fidem adhibeamus : in eorum censuit Disiligod by Cooste

52쪽

U 1NDICATA. PRO L. F. I. 2Isum reserimus Acta Lini, quibus historia Passionis cum Petri ,

tum Pauli attexitur e ea spuria procul dubio pronuntiamus , quis enim credat , ut alia omittamus absurda , quae in illis narrantur , Petrum Xandippe in Albini Uxorem a viri sui consortio abstraxisse P Quis credat S. Petrum ab Agrippa Urbis Praesecto invito Nerone intersectum Θ ut proinde pudere debuerit Vele-nu in talia acta objecisse : at momenta a nobis allata ad vindicandum S. Petri iter Romanum Span hemio talia esse debuerant , ut ejusdem quoque extorquerent assensum .

Habes ex his , quo Salmasio satisfacias objicienti S. Clementis in epist. ad Corinth: silentium , quo laboribus , & Martyrio S. Petri commemoratis , iter Romanum, ejusque mortem in Urbe praeterit: Nam id adeo notum erat Christianis , ut relato

Martyrio satis intelligi esset Martyrii locum , neque scopus epistolae id exigebat, cujus erat Corinthios ab invidia arcere , &ad patientiam incitare : unde Petri labores, & Martyrium ipsis

proposuit in exemplum , non erat vero cur Martyrii locum proponeret . Perperam denique S. Augustinus nobis opponitur : nam S. Petri certamen cum Simone Mago , quod lib: de Haeres commemorarat , absit, ut cit: loc: ep: 86. in dubium revocarit : sed

in incertum revocavit opinionem , quae circumserebatur de consuetudine jejunandi in Sabbatho in Ecclesia Romana, quam quidam ex jejunio Petri die Sabbathi, quae certamen illius cum Simone Mago praecessit, manasse ad posteros jactabant. Sed multa nimis de hoc argumento , de quo consulendi auctores in sermone Iaudati. Ex his , quae hactenus disputata sunt, tum demum cum doctiss. Blanchinio loc. indic., & Blanco de polit: , & potest: Eecis: Om. 3. lib. I. cap: 3. f. 3. , & . conficere quilibet potest , Romani itineris occasionem S. Petro facile praebuisse Cornelium Romanum Centurionem Legionis Italicae in Syria tum degentem. Is a S.Petro baptizatus anno ab obitu Christi S, A rae vulgaris 3 6, in quo Tiberius in Imperio Cajum excepit, a Cajo vero adversus

Germanos , & Britones in occidentem accitae Legiones Romanae sunt, eo una cum iisdem profectus est,ideoque cum Cornelio Romam pergendi S. Petro opportunitas fastile arrisit. Conjecturam hanc suam confirmant ex veteribus monumentis , quae etiam num

53쪽

extant in Τitulo S. Pudentianae , quibus e ficitur domum Puden tis hospitium S. Petri suisse, quam domum juris fuisse Corneliorum explorata res est apud Ciceronem in 1. Tusculan: , & Baronum in notis ad Martyrolog: die is . Maii. Igitur istum S. Petri itinerum calculum instituunt: Anno go. Rirae vulgaris Romae cathedram erexit: anno sequenti AI. ,& I. Claudii Alexandrinam Ecclesiam instituit opera S. Marci eo missi: anno a. , & a. Claudii Hierosolymam prosectus est , Ecclesiis Asiae , Ponti, Palatiar, Cappadociae , & Bithyniae peragratis et Hierosolymis , postquam carcere suisset liberatus , Antiochiam perrexit, in Asia minoriusque ad Claudii obitum mansit: sub id tamen temporis, anno scilicet 9. Claudii, q9. Rirae vulgaris Concilio Hierosolymitano circa legalia praesuit: sub Nerone anno 33. Israe vulgaris Romam reversus anno sequenti I 6. Linum ordinavit Episcopum, ac Vicarium suum: Roma digressus occidentis Ecclesias instituit ; ac

tandem anno 6 a. Romam redux, ibique demoratus anno 63. Neronis Ia., die 29. Junii Martyrio cum S. Paulo affectus est . Conset etiam doctissi: Joannis Laurentii Berti dissertationum historicet in histor: Eccles dissert. I. n: 6. Volum: a.

De Romano Antimatu solitarie , ides absque S. Auli consortio

A S. Petro gesto. S. II.

O Uod ad secundum pertinet, scilicet ad Romanum S. Petri

Episcopatum absque S. Pauli consortio: Marci Antonii de Dominis lib: de Repub. Eecies: lib: I. cap. 4, qui ut Ecclesiasticam Monarchiam , & Romani Pontificis Primatum concuteret , docuit S. Petrum non solum Ecclesiae caput, sed cum Petro in Ecclesiae regimine ex aequo partes divisisse S. Paulum: Richerii Edmundi libro de Ecclesi & Polit. potestate a Concilio Senonensian. 16i6., Δ Aquens dii is devoto , ac tandem a Roπano Pontifice proscripto , qui ut Papae Primatum impeteret, docuisa Christo D. lavium potestatem, non S. Petro, non Apostolis, non kpi- Dissiligod by Corale

54쪽

ViNDICATA. PROLE C. S. II. 23Εpiscopis , sed fidelium communitati, cui jus se immediatius gubernandi asseruit, suisse traditas : quod Richerii Systema Quesnello apprime placuit, & pro p. sto. adoptavit; Hexaptorum

aut tores tom. 6. ad praefatam so pro post : accerrime propugnarunt: piae terea Francisco Courayero Pauli Sarpit defensori adnot. in lib. a. hist. Concilii Trident. tom. i. probatum est sed Richerius

ab Spalatensi non modo hauserat, sed imo a Consessione Annae Burgensis Calvinistae, qui potestatem Clavium , ligandi scilicet,& solvendi, se credere ajebat quidem , sed a Domino datam , non uni, aut duobus, sed Christi fidelium communitati: quamquam postea Richerium ad meliorem frugem receptum facti poenituisse, Sedis Apostolicae judicio librum supposuisse , revocasseque bis ,

ac ter, ac tandem prope jam moriturum doctrinam in eo traditam, auctores sunt Duvallius, Petavius , Bossuetius, Grave sonius, Argent reus in desens. Richer . to m. I, Nisieronus , P. hi Fontaine tom. 3. Constitutionis Uni g. propugnatae prop. so. , aliique, ut jure propterea optimo a doctiss. Mamachio orig. , & antiq. Christ. lib. q. tom: s. cap: I. g. q. vapulet Joannes Georgius Schelhornius , ut qui in epist. ad Card. Quirinum: de consilio de Emend. Eccles. unius Mori soli fidei se committens Richerium in

sententia mansisse , ac demortuum commentus est . Auctoris libri

Gallici Testimonium veritatis in Ecclesa inscripti, qui , si fides

est auctori Bibliothecae Jan senist. , Patri la Borde Oratoriensi adjudicatur, quique Cathedrae auctoritatem Christifidelium populo tribuit , cujus auctoritatis delegati, & interpretes sint dumtaxat Pontifex, & Episcopi, quam doctrinam ultro citroque amplexati ambabus ulnis sunt so. Parisienses Causidici, ut adversus Constitutionem Unigenitus perfricta fronte pugnarent : Auctoris libri de frequenti Communione sub Arnaldi nomine editi , cui tamen libro elucubrando plerosque Jansen istas manus admovisse , scilicet Sangyranum , Arnaldum , Le Maistre , & de Sacy , Lancellotum, S de Barcos , a quo postremo eam propositionem insertam prae sationi hujus libri fuisse pIerique serunt, censet auctor Bibliot. Janie n. , qui in praefatione docet S. Paulum aeque , ac S. Petrum

es e ge inina Ecclesiae capita , quae unum dumtaxat constituunt:

Ioannis Vergerii vulgo Sangyrant , qui in Gallia Chrisiana a

55쪽

S an Marthanis sertur auctor libri inscripti: Petri Aurelii Theologi opera e quamvis D. Barcosium Sangyrant nepotem hujusce operis potius auctorem Velit Anonymus auctor Synopsis historiae Eccles. Gallice sub hoc titulo exaratae Abrege de I' hisoire Ee-e issique tom. ra. ari: I7. pag. 43 a. libri Cleri Gallicani impensis editi, quique inter alia par: 6r vindic. Richer istam agens docet Ecclesiae regimen non esse Monarchicum, sed Aristoc