장음표시 사용
101쪽
LbertatIs in Raaia , re sanctae humilitatis in Petro , quae quantum mihi pro modulo meo videtur , magis fuerat adversus calamniantem Porphrium defendenda, quam ut ei daretur major obtrectandi oee sis , qua multis mordacius eriminaretuν, Gripianos fallaciter erifuas Iitteras feribere , vel Dei sui Sacrameuta portare.
XIII. In hoc facto acris disceptatio fuit inter Hieronymum H Augustinum. Volebat Hieronymus, Petrum non revera Scex animo , sed simulatorie tantum per simulationem ex composito factam Legalia coram Iudaeis observasse, ut supervenienti Paulo locum daret ipsam reprehendendi, & sic Judaei ab eis abstinerent. Putabat enim Hieronymus,statim post Christi mortem& resurrectionem Legalia facta fuisse non solum mortua , sed iamorti sera. Augusti mis autem,qui existimabat Legalia eo tempore fuisse quidem mortua & vacua, nondum tamen evasisse mortifera, dicebat Petrum vere & ex animo Legalia observasse : at quia Paulus vidit, ex hoc Petrii facto ossienuonem sumere posterum Gentiles tum Judaeos arbitrantes legalia de necessitate esse servanda, judicans minus opportune & forte minus prudenter a Petro fieri, telo motus eum reprehendit. An vero Petrus saltem leviter in hoc peccaverit, noti est hujus loci discutere . Solum cum S.Cypriano Ep.76. ad Quintum concludam ad Petri modestiae commendationem, & nostrum exemplum sic: Nec Petrus. quem primum Domivus elegit π super quem ad casti Ecclesiam suam , eὼ ecum Paulus de Circamcisione postmodum disceptarer . iiudicistiit sibi aIiquidiuolester , aut arroganter assumsit , ut di ceret , se Primatum ιenere , ct obtemperari is uosellii ct posterii sibi potiiss oportere. Nec despexit Paulum, quod Eecissae prius perseeutor fuisset ι sed eousilium veritatis admisit, ct rationi legitima quam Paulus vindicabat faciti eo ensit s documentum scilicet nobis
σ eoucordia oe patientiae tribuens, ut nos pertivaeiter nostra am
mus , sed quae aliquando is fratribus 9 collegis nostris utiliter fa-Hbriter fugerustur , si μοι vera oe' legitima , ipsa potius nostro
q. XIII. De aliis Petri gesti , Redita Romam ct Smonis
Magi Nece. I. e Uid post annum Christi si . usque ad annum sui martyrii egerit S. Petrus, Scit plura profundo silentio omitti is nec latrem certa & probata historia aut traditio ad nos deduxit.
102쪽
Quod In generali dicere possumus, hoc est, nimirum quod eam a Christo onus suscepisset pascendi ac nutrieisi gregem suum ,
credendum est , eum non molli otio elanguisse , aut vitam dulcem ae suavem a periculis remotam deinceps duxisse, sed p tius omnes terrae partes perlustrasse, evangelico lumine eate illuminando, devios ad rectum iter reducendo, eos qui jam rectum iter susceperant ulterius promovendo, Christi hostes reis tundendo, dc persecutiones carceres mortem ipsam contemnendo , & boni pastoris vices implentem animam suam pro ovi bus suis ubique exponendo. II. Putant aliqui, inter quos Baronius ad ann. 37. num. y .. S. Petrum Evangelium praedicasse in Africat & moventur primo ex S.Gregorio lib. I. Epist. s. modo 77. ad Episcopos Numidiae, ubi dicit praefatis Episcopis Petiistis ut omnes vobis reistra temporum eo uetudiam servarevtur, quas 4 Beati Petri Apost
Ioνum Principis ordiuationum initiis hactenus vetustas Iouga δενς viii. Secundo ex Tertulliano L. de praescript. cap. dicente: Habes Romam , unde vobis quoque auctoritas praesὸ es. Tertio ex Cypriano Ep.4s., ubi Romanam Ecclesiam vocat Eeclesiam ra dicem ac maIrieem. Sed haec probare quidem videntur,a Romana Petri Cathedra omnes Ecclesias etiam Asricae auctoritatem ac regulam accipere, non tamen a Petro fuisse fundatas. Et in hoe eodem sensu locutos suisse videtur b. Augustinus Epist.43. alias 162. , cum ait de Romana Ecclesia : Uude Evangetium ad ipsam rieammenit: potuit enim e Romana Ecclesia venire Evange-
Iium in Africam, etsi non a persona Petri. Hoc potius indicasse videretur serm. 3. alias a7. de verbis Apost- cap.6. ubi, si mentote , inquit, Piscatorem savctum justum bonum, Christopi
uum, ad cujus missa per Muudum retia capiendast eam caeteris etiam Populus impertivait: nisi L. de unit. Eccl. cap. I s. ι cum Donatistae assererent, Evangelium post Apostolos ad Africam pervenisse, ct ideo nusquam litterarum Apostolicarum seriptum est, Hr eam eredidisses invenirem hoc ab Augustino potius admitti, quam negat i. Et de nicto Tertullianus L. de Velandis Virg.cap. a. pro ponit Ecclesias Africae tamquam posteriores Ecclesiis Graeciae , fundatis ab Apostolis aut viris Apostolicis. In hac ambiguitate
petam, quod supra g. II. ex Ianoc. I. Ep. I. ad Decentium disi, nimirum mani sestum este , tu omuem Italiam Gallias Hispavias Aseicam atque Siciliam insulasque interiaeentes , nullum instituisse Ecclesias , nisi eos quos venerabilis a postolus Petrus aut Has successores eoustitueriui Sacerdote .
Ill. LPeuam praedicasse Corinthiis certius est . Hoc enim
103쪽
latetur Dionysius Corinth. Episcopus apud Eusebium L. a. Hist.
cap. as. , ubi de Petro & Paulo loquens ait: Ambo enim illi in Uriabem nostram Corinthum ingressi, Darso Evangeliea Doctrinae fem
ne nos iusituemur, πρu Italiam simul profam, ei m vos sωiliter iustituissent , eodem tempore mar rium pertuIerunt. Corinthum tamen vela t Petrus, non ante sed postquam Paulus ibi fuerat, ut notat Baronius ad ann.s7. iram. .: Paulus enim Ep. ad Rom. Corinthi data c. I s. v. ao. , inquit, pradicavi Evangelium boe, non ubi nominatus es Chri ius ι dc 1. Cor. 3. v.6. ait Ego plastavi , Apolis rigaviι , &v. io. ut supiens Architectus suu
mentum posui . Si autem ante ipsum Petrus praedicasset Corinthi, non diceret ibi se praedicasse Evangelium, ubi non nominatus est Christus; ibi se illud plantasse ac fundamentum posuisse . Nec obstat quod i. Cor. 1. I a. invenerit divisos inter se Corinthios, aedicentes: Ego quidem sum PauIi, ego autem polio, ego veris Cepbae. Nam hoc non probat, quod Petrus seu Cephas ante Corinthi fuerit & praedicaverit , potuit enim contingere, quod aliqui aD. Petro alibi conversi , ejusque facti Discipuli Corinthum advenientes s sicut alii dicebant, se esse Pauli, alii Apollos ita Scipsi in venerationem sui Magistri dicerent se esse Cephae . Si enim ex quo alii dicerent, se esse Christi, non sequitur, quod Christus, cum in humanis ageret, Corinthi praedicaverit, sic nec ex quo quidam ibi dicerent: ego sum Cephae, deducitur, quod
Petrus ibi, idest Corinthi, ante praedicaverit. IV. Circa Reditum S. Petri Romam convenit inter omnes, qutid Nerone iam imperante redierit: quo autem anno , sive Christi sive Imperii Neronis, nihil certi. Lactantius L. de mori. Persec. a. videtur indicare, S. Petriim rediisse Romam anno Christi s 8., & fructum, quem sua praedicatione & miraculis oporabatur , fuisse unam ex causis persecutionis, quam Nero contra Ecclesiam excitavit. Volunt tamen aliqui, hoc medio tempore ,
anno scit. 6 a. , iter suscepisse Hierosolymam, ut Simeonem in locum Jacobi ejus Civitatis Episcopum ordinaret s)colligunt ex Eusebio L. 3. Hist. c. as .: et hoc admisso dici potest, S. Petrum his rediisse Romam sub Nerone, semel quidem anno 38. & sinhPaulo, iterum autem cum Paulo anno 6s., ut sentiunt aliquis vel anno 68., ut putat Baronius. Unde res est plane incerta. V. Cum ergo postrem rediisset Petrus Romam, memor illius, quod ei Christus praenuntiarat, tum Jo: 13. v. 36. Res ego
vado non potes me modo sequi, sequeris autem postea ἡ tum do: a L.
V. I 8. eism autem senueris, extendes manus tuas, ct alius te cingeter dueet, vos Qv s jam senuisse se videns, & revelatione
104쪽
pus . non satis sibi putans Ecclesiae Romanae prospicere, sed &universo Gregi,cujus cura sibi a Christo demandata fuerat,& praecipue ex Iudaeis, quorum in Concilio Hierosolymitano speciale
patrocinium susceperat s ut sui Zeli pastoralis perenne monumentum relinqueret, secundam ad eos scribit Epistolam, quam, elio non certo, probabilius tamen Romae datam fere omnes existimant ι & licet an esset genuinus S. Petri suetus olim dubita umfuerit, postea tamen ut talis ab omnibus suscepta fuit: de quo egi tom. t. tract. de Auc'. Lib. Relig. Christ. cap. a. Eam ad eosdem , ad quos prima, ruisse datam, constat ex c. I. v. . , ubi scribit: Hase eeee vobis,carismi,fecuudam ferabo Epistolam, in quia
sitis eorum , qua pradixi, νηrborum a Saudiis Prophetis oe' ' θορο-loruis vestrorum , praeceptorum Domiui π Saleta oris. Is fuit hujus Epistolae scopus, superius enim cap. i. & a. excitaverat eos ad
perseverandum in Doctri ita Fidei 5 bonis operibus, & cavendum ab illusionibus falsorum Doctorum , quales tunc erant Simonis Magi Discipuli & Nicolaitae. De Epistolis S. Pauli cum honore loquitur c. I. v. I s. Sicut σ carissimus frater uoster Pantur fecundam datam sibi sapieutiam fer.nis Oobis, sicut oe in omnibus Di Iis laqueus tu eis de his: quae admirans S. Gregorius L. I. in EZechiel. Homil.6. Ecce , inquit, Paulus in EpistilisJuis scripsis Petrum reprebeus Hiem ἡ ecce Petrus in Epistitis fuit asserit Pa Iam in bis quae scripserat admirandum . Certis euim nisi ι egisset Pstrus Pauli Di, solas nou laudasset. Si astem legit, quia ilite ipse reprehensibilis diceretur, invenit. Amicus ergo veritatis laudavit etiam quod reprehensus est, atque ei oe Boe ipsum placuit, quia in his uou placuerat, quae aliter quam debuerat fensis. Inde prosequitur proponens omnibus in exemplum Petri humilitatem &mansuetudinem, qui major a minori reprehensus non solum non indignatur, sed laudat reprehensorem. Imo ejus suscipit defensio nem s cum enim quidam ita docti abuterentur verbis Pauli , quasi Fidem extollens, bona opera tanquam non necessaria a rejiceret: eos corripiens Petrus subjungit: In quibus Pauli Epistolis Iunt quaedam di ilia tutelisuti, quae indocti π instabiles
deprauaut , sicut oecaeteras Scripturas adfuam ipsorum perditiovem. Scripsisse autem hanc Epistolam non multo ante obitum,indicat Ipse cap. I. U. II. dicens: Iusum autem arbitror , quam diis jum iu hoc taberuaculo, suscitare vos iu commourtionα. Certus quod Qelox es
105쪽
VI. Interea Simon Magus, cujus praestigias Petrus, ut supra dixi, in suo primo adventu Romam detexerat, multosque ab eo seductos ab ejus sequela abstraxerat, sive diuturna Petri absentia, sive magis Neronis patrocinio, qui ut refert Plinius L. 3 o. c. a. incredibili Magiae studio tenebatur, ut ejusmodi praestigiatores
non sollim sponte artes suas asserentes apud se habere curaret, sed a remotis quoque partibus accersiret; Simon, inquam, Magus tanto patrocinio animatus, novis ac in speciem mirabilibus praestigiis Romanorum animos dementaverat, adeo ut se virtutem Dei magnam, quae Angelis dominaretur, & alia humanum transcendentia jactans, ut de his experimentum daret, volatum per aera & ascensum in Coelum Neroni pollicitus sit. Huc pertinere censet Baronius ad ann.68. num. I , quae Dio Chrysost mus Orat. Σι. narrat de quodam , qui cum Neroni promisisset se
volaturum , multo tempore nutriebatur apud eum in aula tan quam volaturus A quod cum in theatro perficere tentasset, narrat
Suetonius in Nerone cap. II., quod primo conatu juxta Neronis tabernaculum cecidit, ipsumque cruore respersit. Quae omnia tentato Simonis volatui ac lapsui convenire videntur, teste enim Philastrio , coram Nerone devictus undique oratione Beati Petri a DUIOIι , atque percussus ab M velo , sic meruit ivterire , ut Hur Magiae evideus mendacium cunctis bominibus pateferet, ita
VII. De Simonis Magi conatu & praecipiti Iapsu veteres
omnes conveniunt, in circumstantiis autem dissident. Auctor Constitui. S. CIementis nomine dicit, haec accidisse in theatro L. 6. cap. 9. ibique Petrum justum adesse, qui seorsim orabat Deum, ut Simnnis conatum everteret: Cismque haec dicerem ciuliersona Petri loquitur desertus u virtutibus Simon cum magno fragore corruit , vebementerque cove fus fregit eoxendicem oe podum talos oee.: Sed ne dicat aliquis, Libros Const. Clem. apocryphos esse , accedant alii veteres. Arnobius adversus Gentiles scribens Lib. a. inter causas , ob quas Romanorum multi patriis relictis erroribus veritati Christianae adli. e sere, hanc ponit: ι dera ut enim , inquit, cursum Simonis Magi ct quadrigas igneas Petri ore difflatus re nominato orso evavuisse. Viderant, i quam, entem Diis falsis oe ab iisdem metuentibus proditum, pondere praecipitatum suo, cruribus jacuisse praefractis: ρυ delude perlatum Aravdam , cruciatibus er pudore defessum, ex altissimi eximiuis ferursum praxeipitasse fastigio. Haec facta non in angulo, sed Romae& tanto spectante Populo, non objecisset gentibus Arnobius , si
106쪽
VIII. S. Augustinus L. de haeres cap. r. idem confirmans ait: I, qua Urbe Roma Apostolus Petrus eum c Simonem in victa
mirtute Dei omuipotentis extinxit. Theodornus haeret. fab. L. i. cap. I. Rarsys, inquit, Romam venteus diuiuus Petrus fraudis eum c Simo rem pennis Nudavit. Ires cum eum laudem iis miraculorum certamen provocasset, omuibus Nomavis Oideotibus, eum ex magna altitudine deturbavit, citan or e ter qui miraculum viderant, eoreepit ad salutem. Idem Isidorus Pelusiota Lib. I. Epist. I 3. ad Lampetium. S. Ambrosius quoque serm. 66. in Nat. Apost. hoc facium describens ait : Cum enim idem Simon se Christum die ret, er tamquam Filium ad Patrem assereret volaudo se posse conjiceu-dere s atque elatus subito magicis artibus violare expisset tune F trus is genibus precatus es DomiNum , ct precatione Decta virio magicam sevitatem .... Tudie igitur Terras vielut Oinctum illum da fabismi aere deposuit π quodam praecipitio in saxa illidens, ejuserara confregit, ct boe in opprobrium facti illius, ut qui paulis ante volare tentaverat, subit) ambulare nou posset, qui penνas assum
S. Cyrillus Hierosolymitanus Catech 6. Sulpitius Severus L. a. Hist. Sacrae, & alii idem narrantι solum in hoc diversi, quod isti Simonis lapsum tribuunt Petri & Pauli precibus, quibus consentire videtur Ambrosius supra relatus N Maximus Taurinei se sis Hom. s. in Nat. Apostolorum , qui lianc fuisse causam quare ambo martyrium perpelli sint, assirmant, alii vero , ut Arno-hius Augustinus &alii triumphum de Simone Mago soli Petro
IX. Quia vero non in hac sola circumstantia diversimode Simonis lapsus narratur, aliquibus volentibus ad solius Petri preccs , aliis etiam ad preces Pauli evenisse s sed etiam in aliis et Tum in tempore s quidam enim videntur velle, Simonis interitum in primo Petri adventu Romam & sub Claudio contigisses quidam & plures in secundo adventu & sub Nerone : Tuni circa modum lapsus s alii enim volunt, Simonem tantum crura fregisse, alii toto corpore confractum cecidisse, alii ad pedes Neronis eum corruit te s alii delatum Brundam desperatione e sublimi conclavi praecipitem se dedisse , Brundam autem volunt futile locum quemdam Romae sic dictum et Alii de hoc nihil dicunt : Alii precibus solis hanc victoriam reportatam ferunt 3 alii jejunium adjungunt, ut statim dicam. Demum totam Historiam
suspectam quidam habent ex silentio Iustini Irenaei Tertulliani ocEusebii de illa. X. Propterea quidam critici rigidiores, maxime ex Prote- M a stan Diuitigod by Cooste
107쪽
salitibus, inter quos litigius de H aeresiarchis seci. I. cap. a. totam narrationem suspeciam putant. Verum si diversitas in circumis stantiis, quibus aliquod factum antiquum a diversis narratur , susscit ad reddendum iactum illud vel fictum vel saltem suspectum s cum in Historiis fere nullum narretur factum , in quo Historici in aliquibus circumstantiis, ut temporis & Ioci,varii non fiat: fieret, ut nullum iactum quoad substantiam certum esset habendum . Varietas ergo haec in circumstantiis de lapsu Simonis Magi ad summum potest quidem dubias relinquere circumstantias, sed substantiam lacti laedere non potest. Qi Iod si contendant adhuc , totum esse commentitium & fictum, liberrime dicam , donec ipsi non alterant claram & invictam probationem de hujus facti salsitate, me potius eligere decipi cum Arnobio Cyrillo Hierosolymitano, Ambrosio , Augustino, Theodorito, Isidoro Pelusiota , 8c aliis pluribus, quim hos praecipuos veteres
Ecclesiae Magistros levis credulitatis accusare , ut cum paucis recentioribus sapiam. XI. S. Petrum cum Simone Mago certaturum ad preces praenii sille jejunium , censuerunt aliqui: cumque certamen pro die Dominico in dianum esset, die Sabbato praecedente i ejunal se Ahincque ortam antiquam consuetudinem Romae die Sabbati jeiunandi. De hoc S. August. Epist. 36. alias 86. ad Casulanum cap. s. Cum enim quidam Ur Vicur c sive quia hoc nomine vocaretur , sive quia Romanae Urbis homo diceret: Petrus etiam Apostolorum caput, Getiyauiιor , er Ecuinae Duda metuum , ex tincto Simone, qui Diaboli fuerat, nonnisi jejunio vivceudi Mura , idipsum Romanos edoenit, quorum fides auusatiatis universo Orbiterrarum . Respondet: EIi quidem oe baec opivio plurimorum, quamvis eam perblheaοι esse falsam plerique Romani , quod e postolus
Petrus cum Simone Mago die Domiuico certaturus , propter ipsum maguae leutationis periculum, pridiὰ eum eius dem Urbis Eeclesa j iuuaverat, o consecuto tam prospero gloriosoque successu eundem mstrem tenuerit, eamque imitata Aut nonnullae Occideutis Ecclesiae .
Sed hoc sine firmo asseri fundamento, ostendit idem S. Doctore S ideo hoc S. Petri jejunium, praemissum certamini cum Simone Mago, incertum est. Ostendebantur etiam seculo VI.,Gregorio Turon .de Gloria
Mart. cap. 28. testante, duo saxa: unum, in quo supponebantur
Petrus & Paulus Penu flexi auxilium a Deo pro tam gravi pugna precibus postulati e s alterum , seu altera ostendebantur Simonis sanguine tincta, in quae praeceps ruens Simon crura fregisset. Sed
quidquid de istis sit , hoc certum est, Simonem Magum precibus
108쪽
Pετλt CA RcER ET MARTYRIUM. Petri devicium atque extinctum fuisse . De Simone Mago agam etiam, cum de haeresi Simoiaiana sermo mihi erit. q. XIV.
α Carrare ct Martyrio S. Petri.
I. Arrat S. Ambrosius serm.66. vel 68., Simonis Magi ne se cem fuisse causam, qua Ethnici, qui eum summo hono 're & veluti Deum habuerant, indignati, mortem S. Petro Scetiam S. Paulo machinari coeperunt . Sed videamus, inquit, causam, quare ista perpessi sint: scilicet, qu3d tuter extera mirabilia etiam Magum illum Simonem orationibus fuis de aeris Cacuo praecipiti ratuEprofraverunt e quibus supponit etiam Paulum in nece Simonis partem habuisse. Porro Fideles cimi rescivissent Petri periculum, rogaverunt. illum , ut declinaret, seque E clesiae utilitati rejervaret: Quorum importunis precibus desiderium martyrii quo flagrabat postponens, noctu secessit. Sed cim ad portas Urbis iam pervenist et, Christum Jesum obviam habuit, cumque interrogaret, quo iret, respondentem audivit Vado Romam iterum erucingi. Hoc intelligens Petrus reversus est, dcvisione fratribus narrata , mortem sibi imminentem paratus expectabat. Hoc narrat inter caeteros S. Ambrosius orat. in Auxentium de Basilicis tradendis tom. 3. Edit. Erasmi L. f. Epist. ad Epist. 3 a. his verbis: Idem Petrus postea vitio Simone , eum praecepta Dei Populo seminareι, doceret castimoniam , excitaviι auia mos Gentilium , quibus eum quaerentibus, Grisiana anima depre-eata Dut , ut paulisper cederet. Et quamvis esset eupidus passionis, tameu eontemplatione Populi precantis inflexus est. Rogabatur enim, si ad iustituestam ct eonfirmandum Populum fereservaret. multa st Nocte muro egredi coepit er etidens sibi in porta Chrisum occurrere,urbemque ingredi, ait is Domine quo venis ,, Respondit Cissus,, Venio iterum crucifigi is . Intellexit Petrus , adsuam Crucem divinum pertinere responsum. Cbrisus enim non poterat amplius crucingi. . . . Intellexit ergo Petrus, qu)d iterum orsus crocingendas esset in servulo . Itaque Bouie remeavit, tuterrogautibus Cbriseianis responsam reddidit, statimque correptus per o cem suam glori caviis Dominum P am. Haec Ambrosius , forte sumta ex Actis Passionis ejus a Lino scriptis, qua licet miaci ii terpolata sint, suo tempore tamen adhuc erant sincera. II. Dubium emergit, an haec tentata Petri fuga contigerit antequam conjiceretur in Carcerem,an post; ita ut fugam e Ca
109쪽
cere lapsus sit aggressus . Baronius ad ann. . num. 7. verius putat hoc secundum, quia statim ac reversus est , ad supplicium duci jussus fuit, unde non fuisset spatio novem mensium detentus in Carcere, ut dicetur. Verum haec bene conciliari postes, existimo, si dicatur cum S. Ambrosio laudato , quod Simone Mago extincto statim Gentiles commoti quaerere Petrum coeperint, &qubd ipse a fratribus monitus fugam arripuerit s sed visione Christi detentus ac reversus, confestim vel paulo post conjectus in Carcerem , novem mensibus ibi detentus martyrium consummaverit. Cum enim iuxta Baronium Simon Magus prostratus fuerit anno Christi 68.,& S. Petrus crucifixus anno die as. Junii, superesse potuit tempus, ut in Carcere per novem menses detineretur. III. Conjectus in Carcerem S. Petrus Apostolatus sui muneri non defuit: Christum enim praedicans quadraginta septem animas ei lucratus est ac baptiravit, & ulterius Procellium & Martinianum praecipuos Carceris Custodes, qui omnes mandante Nerone martyrium sustulerunt. De praefatis 47. Martyrol. Rom. ad diem l . Martii haec habet: Romae Natalis Sanctorum quadra 'iuta septem Marorum , qui baptizati Iaut d Beato Apsolo 'tro, eism teueretur in custodia Mamertiui eam Coapo Io JDo Paulo . ubi novem meumus deleuti sunt s qui omnes sub devotissima Fidei eous Due Neroniano gladio cossumti fiunt. De his Beda Usuardus& Aido hac die, secunda autem Julii de S S. Processis & Martiniano haec I untur: Romae υiά Aurelia Natalis Sauctorum Mamorum Proee er Martiuiani, qui d Beato Petro Apostolo in eapodia Mamertini baptizati, sub Nerone oris coutumuem equuleum
nervos fustes flammas scorpiove que perpessi, novi Ne gladio eo Mur rio corouati fust. Porro Mamertinus Carcer erat ad radices Capitolii situs subterraneos habens descensus ; qui etiam modo a Christianis invisitur & in honore habetur, unde autem Mamertinus dictus fuerit, disterit Baronius in Not. Martyr. ad diem 14. Martii. In hoc igitur Carcere Petrus dc Paulus detenti
ad martyrium usque permanserunt. IV. Tandem consummato Carcere ad martyrium ductus S. Petrus suam Fidem ac senectutem gloriose coronavit. Hoc Romae accidisse tota antiquitas concordi adeo sensu conlella est, ut nemo, etsi novissimorum temporum haereticus, aperte inficiari ausus fuerit. Ex Achaja ergo, ait Baronius ad ann.69. n. f.,
Romam rediens Nero, ea pompa triumphali, quam Suetonius in Nerone cap. as. describit, Apostolos, quos Simonis Magi causa ut dictum est Carcere detentos iuvenit, nova superaddita accu
110쪽
Par Rr CARcER ET MARTYRIUM . satione , & larte quod in Carceribus detenti adhue ad Christum plures traherent, vel, ut alii Volunt, quod feminas ad castitatem convertistent, ultimo supplicio condemnavit, Petrum quidem, utpote vilis conditionis, supplicio Crucis , Paulum vero, quia Civem Romanum, gladii. Tutic impletum est quod praenuntiaverat Christus Petro Jo: a .v. 18. Cum autemseuueris, extendermanus tuas er alius te cinget re ducet, quo tu non vir. me autem
dixit, signi cans, quε morte clari aturus esset Deum : ubi Augu-miuis tradi. ι 23.in Joan. Extende, inquit manus tuas,, boe esserueingeris. Ad hoe autem ut venias,, alius te cinget & ducet,, non quὐτis, sed is quo non vis. ,, Prius dixit quod feret, ct deinde quomodo Feret. Volebat Petrus ire ad Christum, sed a via crucis Infirmitas carnis eum retrahebat. Solutus quippὸ d corpore volebat esse eum Chriseo , sed si feri pos=st, praeter mortis molestam vittam concupiscebat aeternam, ad quam molestiam uoiens ductus es , sed
ab ea violens eductus est: nolens ad eam venit, sed volens eam vicit: s reliquit hane infrmitatis assecium, quo Nemo vult mori, usque adeo naturaiam, ut eum Beato Petro nec seuectus auferre potuerit. . Propter uos consolaudus hunc etiam in se travinguraviι ipse Salsator dicens,, Pater, si fieri potest, transeat a me Calix iste, , qui
utique mori venerat , uee babebat mortis uecessitatem sed τοIuu-
U. E Carcere Igitur ad locum Martyrii S. Petrus ductus fuit. Quo autem in loco Romae illud consummarit, non est
omnino exploratum . Baronius ad ann 69. n. I s. &c. ut certum
supponit, eum transTiberim , ubi Judaei degere consueverant, ad subeuudum Cruci, Cipplicium fuisse transmissum. Quo autem in loco ejus Regionis discutitur. Acta quae sub Lini nomine proinferuntur , ajunt: Perveuit devique uva cum a solo, π apparisoribus Punus in uirus ad locum,qui appellatur Naumachia, iuxta Obeliscum Neronis tu Moute. Liber vero de Rom. Pontificibus Damassi tributus, agens de sepultura Petri, ait: Sepultus est vita Aurelia ad Templum Apollinis, juxta iocum, ubi eruei us es ,
juxta Palatium Nero viavum in Vaticavo , juxta Territorium
triumphule. Sed bla loquitur de loco sepulturae non de loco Martyrii a qui tamen putatur fuisse juxta illum. Unde Baronius post eruditum examen concludit, passum esse Petrum in ea summitate Janiculi, seu Vaticani montis, quae esset imminens Naumachiae,deorsum juxta Tiberim positae : sepultumque in ipsa Vaticani parte, apud quam Neronis horti essent & Circus cum Obelisco. Consentit Anastasius Bibliothecarius tu Petro . Fertur etiam, S. Petrum antequam mortis supplicio assic