장음표시 사용
71쪽
eis, .sso quod es factum , efigere, sicut nee imputataν Christo mors infantium. Et Chrysostomus Homil. 27. in Acta causania horum militum defendens , Ita , inquit , fessu destiιutus fuit, ut
etiam injusu punire aggrederetur. Ecce causam illorum defendo . Viueula erant, custodes tutus, carcer clausus, nusquam perfossurparies, omnes eadem dicebant: bomo ille raptas non es, eur illos condemnas ὶ Si folvere violassent, τοι ante folvi ent, vel simul existit. SEd pecunias acceperaut ὶ x modo qui Neque pauperi erogare poterat , his dedi et ' Neque euim fracta catenae, neque soluta funt. Oportebat videre rem esse divisam, non humanam . Ita Chrysostomus.
XIII. Patrati tamen sceleris non diu post poenas luit Her
des. Intersectis ergo militibus tanquam eorum culpa Petrus e carcere evasillet, ut resert S. Lucas, defeeudens o Pudaea in Caesaraam, ιbi commoratus est. Erat autem iratus ortis oe Sidoniis. At ilii unanimes venerunt ad eum, O' persuaso Blasio, qui erat super cubiculum Regis , postulabavi pacem, eo quod alerentur Regioves eorum ab illo . Statuto autem die Herodes visitus veste Regia, sedit pro tribunali, oe' couesonabatur ad eos. Populus autem acclamabat: Dei Coces, oe nou hominis. Confesim autem pereussit eum e uetus Domini, eo qu)d non dedi et bouorem Deo , ω' consummatus d vermibus expiravit. Hunc infelicem Herodis exitum narrat etiam Eusebius Lib. a. His . cap. Io.; &quod magis est, Iosephus etiam L. 19. Antiqv. c. 7. amplioribus verbis illum describit. Herodis hujus mors pacem attulit Ecclesiae. Unde Aet. I a. v. a4. subjicit Lucas: Verbum autem Domini crescebat, O' multiplicabatur. Et extremae Judaeorum ruin. e initium fuit. Nam, ut refert Iosephus
citato loco, voluit quidem Claudius successbrem paterni Rugni Agrippam juniorem , quem apud se retinebat, mittere, sed Liabertis & amicis dissuadentibus, & negantibus, tutum esse ad modum adolescenti & vixdum egrestis pueritia, annum enim agebat decimum septimum, tantum Regnum committere, mutato consilio Praesidem Iudaeae totiusque Regui Cuspium Fadum delegavit s quod eodem Josepho teste Judaeorum exitii seminarium fuit, dum Vespasianus victor eos E Judaea depulsos ac vagantes alio transtulit. Et in hoc infelici statu misera Judaeorum Geus ubique dispersa ubique mancipium perseverat.
72쪽
GENERALIs FAME sq. IX. De generali Fame.
L Etrum , quem ab Herodiano Carcere per Angelum er L ptum & in secreto loco absconditum diximus, tantisper relinquamus, mox eum Romam ad triumphum evocatum iterum visuri. Hoc eodem anno Christi 44. Claudii a. , censet Baronius n.6I., contigisse famem super universum fere orbem, quam Agabus Propheta unus ex 7 a. duobus Discipulis praedix
rat anno praecedente , ut habetur Act. I I. v. 27. Iu bis autem di bur superveneruut ab Hierosobmis Prophetae iaciutiochiam, Er fumgens unus ex eis uomitie Agabus signi cabat per spiritum famam maguam futuram tu universo orbe terrarum, quae fatia es sub Claudio. Aliqui tamen non pauci volunt,famem hanc evenisse anno 4.
Claudii, Eusebio duce in Chronico, quem sequitur Orosiuis L. 7.
cap.F. ac adhaeret Abbas Urspergensis in Chron.: Baronius tamen dicit, quod re accurate perspecta secundo potius anno qua aquarto eam contigisse deprehenditur. Nam Dio Cassius, qui ex Urbis fastis Romanam Historiam per singulos annos contexuit, nullam aliam sub Claudii Imperio factam esse famem recenset, nisi hoc secundo anno , quo egregiam ab Imperatore navatam esse operam dicit, ne Urbs fame periret; tunc enim Romanum Portum extruendi initum ab co suisse consilium tradit, cujus etiam in annona procurauda solertiam commendat Suetonius in Claudio c. i8.: &cum iis quae dicit Lucas magis concordare videtur. Forth tamen haec conciliari possent dicendo, famen anno
quidem secundo Claudii inchoasse, sed usque ad quartum continuasse , sicut olim in AEgypto septem annis duravit Gen. 41. et maxime , quia ut dicetur, ad famem sublevandam Helena quoque Adiabenorum Regina magnam ex AEgypto frumenti copiam egenis distribuendam adduxit, praeter collectas undique pro Fidei bus conquisitas: quae samem plus quam uno anno perdurasse
II. Generalis hujus famis meminere etiam Scriptores Ethnici. Unde Eusebius L. a. hist. cap. 8. , inquit sribus uoiversum prope Urbem terrarum fames oppressit, quom q*i dem Scriptores is nostra Religione alienissimi in suis etiam bisoriis commemorarunι. Atque ita Agabi Propbetae praedictio de imminente
fame, cujus tu Aoribus Apostolorum set mentio , exitum fortita es :& cap. I a. idem repetit. Josephus etiam L. ao. Antiqv. cap. a. de Tom. V. H m Digiti su by Corale
73쪽
memoratae Reginae Helenae adventu Hierosolymam differens ,
haec dicit : e ccidit autem peropnrtuuὰ ejus adventus civibus. C isis enim per id tempus Civitas gravi fame premeretur , s multi perirent alimentorum ν pio , Regina Helena ex suis alios misit Alexavdriam comparaturos vim maguam tritici , alios iu Caprum , quieviam Annis passarum inde adveherent, quibus omnibus brevi re mesi ei bos egenis diseri bait s atque hoc bevincto memoriam immor salem sibi apud vostram gentem peperir . Filius quoque ejus Izater, eomperto quanta fame laboraret ille populus , muItum pecuniae misit
Hierosolamitanorum Primatibus. Haec Iosephus de ista Helena, quam dicit fuisse conjugem Monobnis Assiabenorum Regis , quae filium habuit Iratem, & Patri in Regno successbrem. Adi bene autem Astyriae Regio dicitur, quam Lycus iii Tigrim influens alluit, de qua Strabo L. 16. dc Plinius L. y. c. a. lli. De ista Helena & Izate filio scribit Iosephus, quod ad Religionem Iudaicam transierunt, & causam fuse narrat. IZatem veto circumcisum non statim fuisse, ne suis populisi scandalo esset, dum alienos ritus servaret, sic ei suadente quodam An
uia Iudaeo, nimirum Licere ei etiam absque circumesone Deum piὰ cs,re, si Iudaeorum iustitura placeant. In hoc enim magis sitam Religionem , quam in circumcisione corporis 2 datarumque Deum Oeniam , si uetestate eoae rus Agna tum id omitteret, metu , Ne qua exoriatur subditorum defectio . Verum cum alter Judaeus nomine Elea rarus in Regem incidens sacra volumina Moysis legentem, ei dixi Ilet, Nescis, o Rex, quantam .ujuriam Legi , cy' per haue Deo saeias . Aee euim fatis es decreto 6xs nosse , sed praestas imperata ejus facere. vi mdiis mauebis Lucircumcisus Si tioudum legisti legem eiromoidi jubeutem , nave lege, nc scias, quanta β ιmpietatoaec omittere. His auditis Rex nou distulit megotium, sed fecedens
in aliud eabicatam, er Metro Girurgo, feeit quod jussus es. Haec Josephus. Quae an vera sint, dubitare me facit quia disceptatum quidem fuit inter Christianos, ut infra dicamb an ad salutem necelle sit circumcidi; sed apudJudaeos unquam vocatum tu ille
IV. Paulus Orosius vero L. .c.6. 8c alii eum sectili, HeIe- nam & Izatem filium non duclaicam Legem sed Christianam Fidem suscepisse assirmant. Sed cum, unde id acceperit, in sus non dicat, cum etiam Eusebius L. a. Hist. cap. I a. nil de hoc addat praeter id quod dicit Josephus, sicut nec Petrus Comestor Hist. Scholast. in Adia c.8o. s idcirco res manet ambigua. Hoc quidem certum est, Helenam hanc tanto studio Religionen fuisse prosecutam, ut Hierotolymis sedem fixerit, ibique nasegni-
74쪽
tnificas aedes, &sepulchrum pro se & filio erexerit, ut Indicant Iosephus L.F. de BelloJud. cap.6. 8c 7., & apertius Eus
bius L. I. Hist. cap. a a. his verbis : Cincerum Helenae tutus, cujus mentio sit a jineptio , illustres etiamuum exta ut ciπι coluia inae sepulchrales in suburbiis Hierosolymorum , qua mutato nominanuue Ilia appellatur , eamque Adiabeuorum Regivam fuisse per . bibetit. Ejus etiam meminit Hieronymus ep. a 7. modo is s. ad Eustoch. tanquam rei suo tempore adhuc extantiis, vocans Mausoleum Heleuae Adiabenorum Regi irae. Porro hoc Helenae Sepulchrum mirabili arte extructum fuisse, testis est Pausanias in Arcadicis. Cum enim plura sepulchra memoratu digna a se vis esse assirmet, duo tamen prae caeteris admiratur, Mausoli scis licet in Caria, & Helevae in Judaea. . V. Fami, qua in Judaea praesertim Fideles angebantur, praeter Helenae munificentiam, subvenire conati sunt etiam , qui Antiochiae erant, Christiani. Nam generalis quidem erat penuria,
sed majori inopia tenebantur Fideles, qui in Pa stiva erant:
nam in ea, quae post necem Stephani facta fuerat, persectitione loco pulsi, bona etiam , si quae habebant, amiserant, δι alii ea jam vendiderant, & pretium eorum ad pedes Discipulorum pro
communi utilitate tulerant. AEutium ergo erat, ut eis in neces, state constitutis traternitatis ossicio specialiter subveniretur. Hoc prae caeteris Antiochenos praestitisse, narrat S. Lucas Aci. I s. v. 29., ubi post relatam ab Agabo praenuntiatam fanien , Dbi ipuli autem , inquit, prout quis Oabebaι , propo uernut sugati m Miu serium mittere habitautibus iuyudaea fiatribus: quod oe' fecerunt mittestes ad seniores per mauus barvaba π Sauli. Quois repetit ex Luca Eusebius L. a. Hist. cap. 8. Advertit tamen Baronius adan. Φ4. num. 67. 'quod esto post narratam famem subjiciat Lucas
Historiam de Jacobi nece & Petri Carcere, nos est sic accipiendum , quod ante evenerit fames illa, sed quod cum retulisset Agabi prophetiam de illa, per anticipationem adjunxit eventum illius tanquam secutum , quod tamen sequenti anno erat secu
VI. Hinc exordium sumst pia consuetudo in Ecclesia, ex multorum caritate eleemosynas pro fidelibus indigentibus colligendi , quae postea Collectae nomen acceperunt. De bis praeci pue sollicitus suu Paulus; qui non solum eleemosynas Antio, chiae collectas una cum Barnaba ad fratres in Judaea morantes detulit, sed ad hoc pium ossicium continuandum fideles, ad
quos perveniebat,adhortabatur: unde I.Cor. I 6.v. I. De Couectir,
inquit, quae Mut lassancto; ,Aut ordinasi Gelsis Galatiae, ita θ
75쪽
τοι facite: ordinaverat autem, ut per uuam Sabbati idest una septimanae die, vel prima die post Sabbatum, nempe Dominica, quia jam inoleverat consuetudo, ut fideles ea die ad Ecclesiam convenirent ut S.Thomas ibi Lec'. i. quisque pro sua potest
te & voluntate aliquid erogaret, & apud se retineret, donec ipse veniens omnia collectim Hierosolymam vel ferret vel per alios mitteret. Laudabilem hunc usum eleemosynas mittendi ad eos, qui Hierosolymis essent,egeni,perduras te usque ad Theodosii tempora , testis est S. Hieronymus , qui Lib. v. ad Vigilat lium, contra eas quasi indebite profusas oblatrantem, ait : Hacku Iudaea usque Bodie perseverante eo uetudine, non folisur apud nos , feda apud Hebraeos, ut qui in lege Domini meditavtur die uenodie , re partem nou babem tu ιerra vis fotum Deum, Sγvagoga -νam er totius orbis foveastur misisteriis. Hunc morem fuist
etiam in Romana Ecclesia de Collectis die praesertim Dominico faetendis, asterit S. Leo, qui de Collectis varios strinones habuit , & praecipue serm. f., ait: mutura igitur Dominica dies Coia Ieritarum futuro est, & serm.9. postquam dixit, hoc esse Apost Iieae Traditionis iustitutum,subdit: ct ideo dilectissimi fatis ini Ap solicis institutis ; π quia die Domiuica primo es futura Gollictio ,
omnes vos devotisni volaviaria praeparate, ut uousquisque fecuυ-dom f mientiam suam babest iu sacratissima oblatioue eonsortium.
VII. Ut piam hanc consuetudinem Constantinopoli pene
eollapsum Chrysostomus restitueret, olixam homiliam habuit, quae extat tom. novae Edilionis, ubi pro Collecta facienda diem Dominicam statuit, Sc locum, tu quo eleemosynae erant reponendae Gozopolaeiuw-: Cyprianus vero L. de opere N eleemosynis orbouam etiam vocat dicens, Locuples G dietes
Dieis. s Sic enim alloquitur Matronam divitem Garo phylacium enim apud Hebraeos erat arca excipiendis collationibus in ingressit Templi destinata , ut habetur Marci 1 a. v. 43. R Lucae a r. Corbona similiter Matth. a . v. Hunc ergo morem ab Hebraeis acceptum Christiani veteres ex A postolica traditi ne retinuere, arcas seu mensas in Ecclesiis pro eleemosynis in subsidium egenorum, vel alia pietatis opera retinendi. Hoc aut omnes expressit Justinus Apolog. a. ad Antoninum pium: ubi postquam descripsit ea , quae tunc Christiani in Ecclesia agebant circa Eucharistiae confectionem ac distributionem,subjungit: e rerum qui copiosiores Dux ta' volust, pro arbitrio quisque suo ρμο Qisum es eoutνibuuuι s oe quod ita colligitur , apud praepostrum de- οπitur et atque ivde ille opitulatur pupil tim*ιduis, a bis qui propter Disi od by Cooste
76쪽
pter morbum aut aliquam aliam cassum egent, quique tu vinculis sunt, oe peregrὸ advenieutibus hospitibus f γ ut simpliciter dicam, iudigentium is omnium curator es. Hic mos erat seculo Apostolis proximo idest secundo. Idem sitisse etiam tertio, habetur ex Te tulliano Apologetic. adv. Gentes c. 39. , ubi dicit: Neque enim pretio ulla res Dei covsat , etiamsi quod artae geuus es, non de omdivaria fumma quas redemsae Religionis coraregatur et modicam
unusquisquesipem meusruri die , vel quum velit, oesi modo Qelit, ct simodo possit, apponit: Nam nemo compellitur, sed noviὰ coufert . Hae quas deposita pietatis sunt, nam ivde nou epulis, nec ρο- taculis , nee ingratis voratrivis dispensatur, sed egenis alendis, Bumaudisque, δ' pueris ac puellis re ae parentibus desitutis, jamque domesticis senibus, item uaufragir, π si qui tu metallis, squitu infulis viet tu eustodiis dumtaxat ex causa Dei feH.e alumni eoπ- fessionis suae ui. Haec Tertullianus: Quae regulariter quidem fieri consueverant. Caeterum si quae nova necessitas emersisset, cui eleemosynis quotidianis in arca depositis satisfieri non posset, tunc Episcopus novam inter Fideles collectam indicebat, quod exemplo Pauli & Apostolorum secit Cyprianus. , qui praeter eleemosynas quotidianas in Corbona asservatas , sit perveniente casu de Christianis a Barbarorum captivitate redimendis, novam Collei iam indixit, cujus exemplo alii Africani Epitcopi idem praestitere: ex qua ingentem summam sestertiorum centum millium mittere se , scribit Epist. Fo. ad Episcopos Numidas . Huic ossicio, languescente tractu temporum Fidelium pietate, successere praeclari Religiosorum ordines S. Mariae de
Mercede, S: SS. Trinitatis , quibus pro instituto est collectas pro redimendis Fidelibus a Maurorum captivitate inquirere, & in voto est , si opus fuerit se ipsos pro fidelium libertate in pignus tradere . Infirmis autem per S. Joannem de Deo providit Deus, instituendo Religiosorum coetum aegrotantibus caritatiue in Xenodochiis inservientium, dc necessaria ministrantium. Sed haec ad rem praesentem non sunt, ideoque dimittenda. q. X.
De Dinere S. Petri Romam,stejur Episcopatu ibi.
I. um S. Lucas, postquam dixit, quU S. Petrus e carcere. Herodis per Angelum ereptus sua praesentia fideles in
domo Mariae matris Ioannis Marci congregatos, oc oranteS consolatus fuit, eis iujungens, ut hoc nuntiareut fratribus suis, Sc
77쪽
egressus abiit in alium locum c Act. a. v. 17. , de petroalturii silentium teneat ab anno 44. Christi usque ad annum sI., quo eum praesentem statuit Concilio Hierosolymis habito Act. cap.r s. : quid Petrus toto isto temporis intervallo gesserit, &ubi fuerit, Ecclesia prorsus ignoraret, nisi quod apud Lucam non reperit, ex Historiis colligeret. II. Credibile ergo est, S. Petrum, audito quod Herodes relicta Hierosolyma Caesaream perrexisset Ae . a a. v. 39. dc consequenter cessasset periculum sibi iterum imminens, e lat hris, quibus sese absconderat, egressiim alio se contulisse. Quo autem, incertum. Si credimus Metaphrasti ad diem as. Iunii, dicere possumus, elim Antiochiam divertisse, ac in ea sui Successbrem Evodium destinas te, deinde aliis Provinciis, in quibus jam Evangelium praedicaverat, iterum perlustratis, & in Fide Christianis ibi existentibus confirmatis , Romam, quti divinae praeordinationes illum anteibant, iter direxisse. Ita habet Eusebius in Chronico fecundo Claudii Petrus Apostolus, csim primum Auliocoevam fundas ι Ecclesiam , Romam pro ciscitur , ubi Eet augelium praedicans, vigintiquiuque anuis ejusdem Urbis Episcopus perseverat. Idem asserit Hieronymus de Scrip. Eccles. in Petro dicens Simou Petrus, Alius yoanuis, Froelociae Galilaeae δι co Bethsaida, frater Andrea ispostoli, S' Princeps Apostolυrum, post Episcopatum Autiochevsis Ecclesiae, cy' praedicatiouem dispersionis eorum, qui de Circumcisione erediderant in muto Galatia Cappadocia Asia oe' Bitonia, fecuudo Claudii Imperatoris anno, ad expugnandum Simonem Magum Romam pergit, ibique auuis vigiu-iiquinque Calbedram sacerdotalem tenuit usque ad ultimum annum
Nerosis, .d est decimum quartum, a quo er a vi Cruci mar rio coronatus es. Consensit Cassiodorus in Chronico. Hi autenta, cum mentionem non faciant anterioris adventus Petri Romam, colligitur, hunc anno secundo Claudii, Sc post Herodianum Carcerem, fuisse primum adventum, & sine landamento asseri, eum ante Romam advenisse. Haec circa tempus: quod infra stabilietur magis.
III. Caeterum S. Petriim Romam aliquando perrexisse ibique
Ecclesiam fundaste, res adeo certa apud antiquos suit, ut omnes uno ore eam confirmarim δc monumentis illustrarint . Hoc ostendi in Vera Ecclesia tom. a. p. I. a. a. s. I 3. : quae dixi huc re
vocanda sunt. Aliqua tamen hic repetam & adjiciam. Et qui odem primo, id ostenditur ex ipsius Petri Epist. i. cap. s. Salutat
tibi Babylonis nomiae Petrum intellexisse Romana, testes sunt .
78쪽
Papias apud Eusebium L. a. Hist. cap. 1 f. his verbis : Porro Murei otitioseis feri riuuι in priore Epistola, quam Romae scriptam esse contendum: idque Petrum tuum invuere, qui Romam figuraιὰ Bub,Ioaeis appellat: cui subscribens s. Hieronymus L. de Viris illustr. Petrus, inquit , in Epipola primo sub nomine Bablonis Amraliter Romam signincaus,, Salatat vos, inquit, Ecclesia, quae es in Nabloue collatia,-Prsterea nomine Babylonis designare Romam S doannem,conjat ex ejus Apocalypsi c. l ., ubi dicitur Babylon magna sedere super septein montes & habere Regnum terrae. Nulla ag tem nisi Roma tempore S.Joannis Civitas fuit, quae super septem montes erecta esset, ac Regibus terrae dominaretur. Ita hunc Iocum intelligunt Tertullianus L. adv. Judaeos cap.9.,&S. Augustinus L. I 8. de Civit. Dei cap. aa. Porro si S.Joannes Babylonis nomine intellexit Romam, cur non eodem nomine eam
S. Petrus indicavit ZIU. Dicunt Novatores, S. Joannem in Apocalyps scribere visiones, quibus multa sub allegoriis revelantur I S. Petrunia vero scribere Epistolam, quae stylo simplici & naturali scribi
selet. Sed ad hoc respondi citato loco a num .63. , quae Lector adeat. Nunc breviter dico, S. Petro suille causam , cur Romae nomen, unde scribebat, sub nomine allegorico tegeret. Nam ex Herodianti carcere fuga lapsus commorationis suae locum. Omnibus notum esse nolebat, & Christianorum , qui Romae erant maxime ex I udaeis saluti cupiebat esse consultum, ne fortθEpistola illa ad manus inimicorum Christi perveniens occasionem. praeberet excitandi persecutionem . Quo exemplo usus S. Paulus a. ad Timoth. 4. v. 17. scripsit: Liberaras fam de ore Leonis'. quo nomine Neronem designat ob animi crudelitatem, inquit Eusebius L.a. Hist. cap. aa. . Specialis autem causa Iocum
ubi degebat occultandi aderat Petro: cum enim Claudius impense faveret Agrippae, qui nuper eum carceri tradiderat mox occidendum , jure timere poterat, ne si Agrippa rescivisset eum esse Romae, & a Claudio peteret , ut sibi traderetur, vel necar tur, Claudius petenti annueret. Alia etiam ratio esse potuit: cum enim scriberet ad Iudaeos ad Fidem conversos, & proindθad allegoricas S figuratas voces ab ineunte aetate assuetos, qui per Sodomam intelligebant Urbem vitiis corruptam, per Cha
naam Populum maledicto obnoxium : sic Romam omnium Gentium errores adoptantem nomine Babylonis eis inruare censuit: quo nomine etiam ab iis ad quos scribebat appellari co sueverat, uti vocatur a Joanne in Apocalypsi citato. Nam sicuta Regibus Babylonis olim Geus dudaica fuerat in captivitatem
79쪽
redacta, ita ab Imperatoribus Romanis ad extremam desolati
nem redigenda , & qui Christum secuturi erant, acerrimis persecutionibus vexandi erant. V. Verum qui pertinaciter volunt , nomine Babylonis S. Petrum intellexisse non Romam, sed Babylonem veram , dbcant , quaeso, unde didicerint, S. Petrum Babylone fuisse, taex ea Epistolam scripsisse e Ex Scriptura nequaquam : quae sicut non dicit aperte Petrum suisse Romae, ita nec dicit, eum fuisse Babylone. Si ergo negant, Petrum fuisse Romae, quia Script ra non dicit, quamvis hoc omnium seculorum ferat traditio 3 cur volunt eum fuisse Babylone, quod nec Scriptura dicit, nec firmat traditio e Rursus in Babylone, de qua S. Petrus, erat Ec clesia collecta: peto, in vera Babylone misse tunc Ecclesiam collaciam , unde probant e Duplex eo tempore Babylon erat, una Assyriorum , AEgyptiorum altera . In priori Urbe celeber rima Ecclesia ex Iudaeis collecta esse non poterat: nam Caii Augusti temporeJudaei omnes ab ea suerunt expulsi, & ad internecionem deleti : unde resert Josephus L. I 8. antiquit. Cap. D. Graeci & Syri, conjuratione in Iudaeos facta, eos ex improvisso aggressi occideruulfutra quinquaginta virorum millia, nec ullus eTasit, nisi si qnem amiel aut vicini fervavit mifricordia. Quomodo ergo
Petrus paulo post Ecclesiam ex Judaeis potuit colligere, vel jam
collectam invenire aut quo documento hoc probaut e Altera vero nempe Egyptiaca, perquam ajunt, Petrum postquam Alexandriae Ecclesiam constituerat, transiisse, obscurus plane locus
erat, nec Civitatis nec oppidi dignus nomine, Castellum a Strabone L. I 7. die ius, a quibusdam Babyloniis erectum : ideoque de illa Petri verba intelligi non possunt, cum nulla in eo erecta Ecclesia legatur, nec ii ue ad quintum sectilum ullus dictae Urbis Epistopus Conciliis subscripsille inveniatur. Credibilene fuerit, Ecclesiam a S. Petro erectam tamdiu incognitam remansiste t Ecce dum Novatores Romam in Babylone nosse detrectant, nec de qua Babylone locutus sit S. Petrus inter se , conveniunt , vere in Babylonem hoc est confusionem incidunt.
VI. Pro adventu S. Petri Romam clamat omnium ab initio Ecclesiae seculorum Traditio , cujus testes sunt Patres: Irenaeus, qui secundo seculo floruit, oc Apostolorum Discipulos agnovit L. I. c. l. & 3. Ecclesiam Romae, a Pctro & Paulo evangeligant, bus ibi laudatam asserit & successis res recenset. S.Clemens Ale xandr. apud Eusebium L. a. Hist. cap. I 4.& Is. in sexto bypo
80쪽
asserit , ut Simone Mago a Daemone Romam deducto , Petrus eo adventaret, ut quidquid deceptor ille struxerat, Apostolus hie everteret. Idem apud Eusebium L. a. Hist. cap. as. asserunt Dionysius Corinthiorum Episcopus, & Cajus Romanae Ecclesiae Presbyter, secundi seculi auctores s & apud eundem Eusebiunia L. 3. cap. I. Origenes tom. I. eXplanat. in Genesim dicit, quod Petrus postquam Evangelium enuntians , Pontum Galatiam Bithyniam Cappadociam oc Asiam perlustraverat , Romam
Tertullianus item de Praescript. cap. 32. originem Ecclesiae Romanae ducit a Petro , cujus describit successbres . Idem pratis stat Optatus Mileuitanus L. a. cantra Parmenianum . Cathedrannica est , inquit , qua es prima de dotibus. Sedit prior Petrus σe. S. Augustinus Ep. 16s. modo sI. ad Generosum Si ordo, sinquit de Ecclesia Romana Episcoporum sibi succedemium eo iderandus es , quanto certius er vere salubriter ab iUo Petro numeramus. Atro enim succini Linus ure. N L. a. contra litteras Petiliani cap. 3I. sic Donatistas alloquitur, ac si recentiores Pseudore- formatores alloqueretur. Cum enim & ipsi dicerent, omnes Ecclesias apostatasse, ait: Verumtamen si omnes per totum orbem reses essetit, queser vani md crimiuaris, eatoedra tibi quid scit. Eeelesiae Romavae, in qua Petrus sedit, o qua hodiὸ Anastasius fedet, vieI Ecclesiae Hierofudimicaua, tu qua Paeobur fodit, π is qua bodie γοώπues sedet, quibus vos in Catholica unitate convertiamur, oe d quibus τοι nefario furores arastis e appellas C
thedram pestilentia Cathedram Uolicam 8 Et S Prosper in Caremine de Ingratis ait: Sedes Roisa Petri , quae Pastoralis honoris Facta Caput Maudo, quidquid ποο possidet armis
VII. Quibus testimoniis aperte evincitur, Petrum Romam ivisse, ibi Ecclesiam fundaste, & Cathedram erexisse. Hoc pulchris explicat S. Jo:Chrysostomus Homi l. in Script. Act. a., quae
extat tom.I. noviss. edit. , ubi pag. o. de Ecclesia Antiochena ait: Hae enim es una etiam nosrae Civitatis praerogativa dignita rir , quia Frincipem Apostolorum ab initio doctorem. acceperiιω quum enim erat, ut ea , qua nomine Chrisianorum ante univer sum Orbem terrarum ornata fuit, primam Apostolorum Posoraemaeeiperet. Sed eis, eum Doctorem accepissemus , non in perpetuum retiuuimus , sed Regia Civitati Romae ilium eOseessimas'. imbvieris in perpeιuum ipsum retivuimus. Nam corpus quidem Petri non retinemus : porris dum Petri dem retivemus, ipsum Petrum habemur.