Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ contra atheos, polytheos, idololatras,

발행: 1737년

분량: 597페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

quid deerat Paulo, ut honorem Apostolatus & praedIeationis risumeret, qui fuerat a Jesu vocatus & ab ipso clarificatus, dum

dixit: Vas electionis es mihi iste, ut portet uomeu meum estram

Gentibus re Regibus O filiis Israel e Nil certe deerat s & tamen

voluit Deus, ut hoc impositione m&nuum & missi cute Ecclesiae cunctis manifestaretur et Segregate mihi Saulum er Barnabam in opus, ad quod assumsi eos. Hoc argumento ad necem confodiuntur quotquot posterioribus seculis ad relarmandam , ut ajunt, Ecelesiam se milles jactantes, ac titulo aperiendi Evangelium , quod diu manserat opertum, ab Ecclesia exeuntes contra Ecclesiam praedicare coeperunt, & adhuc praedicare non cessant. Si enim Paulus , qui nou ab hominibus, neque per δοmiuem , sed per Festivi Gripum oe Deum Α postolus constitutiis & declaratus fuerat, ad hoc ossicium opere assumendum , sic iubente Spiritu Sancto, segregatus non fuit ac missus, nisi Ecclesidi i ponente manus ac mittentes qua, nisi esseaeni ac impudenti licenti , isti se Evangelicos Apostolicos , omni missione ac vocatione destituti , praedicare praesumunt e Si quaeratur quodnam sitsgnum adventus eorum,a verbo Dei se praenuntiatos cum Joanne respondere non postiant e signa miraculorum non exhibent est tum dicunt, se praedicare Evangelium ac Verbi Dei verit tem, sed cum hoc ipsi dicant, nec alio testimonio quam suo confirment, & Ecclesiae testimonium contrarium sit, jure eis

dicimus Testimonium uestrum non est verum: quia nec ex Deo estis , nec ab Ecclesia missis aliam Ecclesiam vobis confinxistis,uon Christi sed Satanae : uno vertis, de Ecclesia Christi exiistis, sed de Ecclesia Christi uou estis, quia in ea non permaniistis. Sed de hoc suis locis egi. . VII. In actu suae ordinationis fuisse Saulo confirmatas

omnes S. Spiritus internas ac visibiles gratias , quibus cae teri Apostoli muniti fuerant, certum est s Omnes enim necessaliae erant omnium Gentium Apostolo. Dixi confirmatas: nam crediderim, eas omnes primo accepisse statim ac baptizatus fuit de Ananias ei manus imposuit , nam A l.9. v. 17. habetur, quod Anaiaias imposeus ei manas dixit: Saule frater Uomitius misit me Iesus, qui opparuis tibi is via , ut videas σ implearis Spiritu Sa fio non quidem ut statim signa ederet, linguis loqueretur , tit

teris Apostolis contigit, std ut in Fidci Christi, quam ante

fuerat persecutus, consessioirem ac praedicationem sese tolum cs funderet. Ita Ebrysostomus Homil. 2 o. in Acta : Neque itinc Spiritum , sit Ahia edoret, accepit, ut sc Pides ejus offendaretur , v

152쪽

Christum , quia hic est Filius Dei se . Vbs praeditabat, qu)d resum

rexisset , neque quod viveret. Sed quid ξ accuratissimὰ dogma exponebat, quia hic es Filias Dei. VIII. Hoc eodem suae ordinationis anno nemph Christio ereditur, Alo insigni raptu futile Paulum elevatum usque ad te tium Coelum , licet solum post quatuordecim annos, idest anno Christi 18. Neronis a. ad Cor. I a. illum manifestaverit, setitiunt post Baronium ad ann.44. num. 89., Tilmontius in Paulo Art. I p., Calmet & frequentius recentiores. Quo posito solum anno post suam Conversionem decimo hunc raptum contigisse dicendum est: & propterea recedendum ab opinione quorumdam licet S.Thomae in cap. 1 a. a. ad Cor. Leet. I. probabiliter

loqui videantur Molentium, quod has visiones habuerit in illo eriduo, quo post prostrationem suam a Domino fuit neque videns neque manducans neque bibens Act.9. IXs Hunc raptum ipse Paulus a. Cor. I a. a v. s. ita narrate Si gloriari oportet suon expedit quidem veniam autem ad vii laues brevietationes Domina. Scio, hominem in Gripo aste annos quatuor-deeim sive tu corpore vescio, Me excro corpus uescio , Deus Dit raptum buiusnodi que ad tertium Caelum e ct feto hujusmodi δο-minem spve tu corpore , sive extra corpus nescio, Deus fest: quoniam raptus est in Paradisum , er audivis arcava verba , quae nouἐieet homini Lqui . Pro oujusmodi gloriabor et pro me autem nihiIoriabor nisi in iuuermitatibus meis . Nota hic Pauli modestiam& humilitatem, qui tantum ac singulare donum, quo a Deo fuerat insignitus, quatuordecim annorum silentio legiis ἐκ si tandem illud manifestat, boc facit quia sic oportet ad gloriam Dei & aedificationem Ecclesiae, protestatus se pro hujusmodi quidem gloriari, pro se autem nil aliud in se invenire, in quo gloriari possit, nisi infirmitates suas. Super quae S.Th. Lect. a. et Selenuum est, inquit , quod tu bomine duo possunt eo Merari , se

Iisee dosam Dei, cy' humana conditio. Si ergo aliquis gloriatur

in aliquo douo Dei αι d Neo accepto , tua es bova gloria , quia fieis Domi , o gloriatur, sed si gloriatur de illo doso Mui 3 se habito , tune mula es gloriat/o θ Umori t. Cor. ,, Qxi id habes, quod nou accepisti e Si autem accepisti, quid gloriaris, quasi non ac ceperis Diciι ergo ispostolus: Meundisis hoc, pro oujusmodi fi

licet Cisovibus . donis Dei mihi eouatis gloriabor , pro me aulem nouides , non gloriabor iura , quasi is me occeperim , quia

a b eo babui ι sed sipro me oportet gιoriari, nihil gloriabor se nisi in infirmitatibus meis is: ιdes non habeo, uora possim gloriari, nisi de torma conditiose mea: haec S.Th. Distant hoc Pauli exemplo,

153쪽

qui vitam spiritualem prositentur, si gratiis ac donis a Deo omnentur, ea pro viribus occultare : quod si oporteat ex obedientia vel alio debito ea detegere, sic detegant, ut appareat gloria Dei, pro qua Scipsi & alii glorietatur; sed & appareat etiam infirmitas propria , pro qua sola si licet gloriari possunt. X. Praemissa igitur bumili protestatioiae: inquit

Paulus , ad visones ct revelatioues Domiui: ubi S.Th. Lect. I. ait :Dσ reutia es inter vi vem re revelationem s. nam revelatio incla dit OisPuem , π nou ὰ converso I nam aliquando videntur aliqua sequorum tutellectus Ersiguineatio est oecalta videnti: π tune es visis flum ι sicut fuit visis Pharaonis Geu.*I., π Nabuchodonosor Daniel. a. i sed quando eam visitave babetur signi alio intellectus eorum quae videutur ,. tunc est revelatio . Unde quastum ad Pharaonem o

tuu ad y Vb oe Dasielem, qui Avificationem Qisorum Babueruvi, fuit revelatio σ Propbetia . Utrumque tamen fellicet visio oe' reve latio quasso MM d Deo, Daniel.α:,, Est Deus in Coelo revelans mysteriaisineae r z., , Ego visiones multiplicavi eis, , . . Ruandoque Oeνθ d malo δει tu: Hierem. a Prophetae prophetabant in Baal ,,-

Apostolo autem facta es ct visio π reoelatio , quia secreta quae . dii plenὰ intellexit 4 Deo, non is malo spiritu . Pude dicit, , Veniar autem ad visiones & revelationes Domini. is X l- At quamvis Paulus in eo raptu viderit, &ea quae vidit pleuh a Deo intellexerit , nescivit tamen , utrum in illa visionσanima ejus fuerit totaliter separata et corpore, an vero anima ejus

existente co ijunctae corpori, mem ejus fuerit 1 sensibus corporeis alienatat Sci deo' dicit sive in eorpore , sue extra corpus uescio

Sciebat tamen, ea, quae viderat & intellexerat, proprie ac libero mentis iudicio vidi fle : feio, , θοώια is tu Grisu . Et in hoc proeul fuit ab haeresi seu insania , inquam postea Montanistae inciderunt , Iolentes ut resert Eusebius L. f. Hist. c. 7. , suos sectarios in raptibus, quos comminiscebantur imo & Pro

phetas omnes in sic rapi extra χ, ut loquerentire dc operarentur, quid dicerent vel quid agerent nescietates . XII. Tanta tamen & tam mirabilia si ierunt arcana , quae Vi dii R intellexit, ut fateatur humano sermone exprimi no posse : Raptus est io Paradisum , re audiviti arcana verba , qua no iacet bomini loqui. Hoc certum judico , quod , cum ejusmodi ra plus ad audienda arcana verba ad eum finem ordinatus fuerit mut de Fidei mysteriis posset Gentes instruere; & hac ration eodem anno contigerit, quo declaratus suit universalis Doctorti Magister Geutium , Paulus tunc plenς tutellexerit omnia My

154쪽

steria, quae docturus erat, & Veritates, quas in suis Epistolis

postea descripsit. Haec omnia se per revelationem agnovisse dicit,& praecipue vocationem Geutium , ad Ephesis. v. a. Probabile etiam est, clare vidisse Humanitatem Christi in gloria sedentis. nec non Angelorum Clioros, Sc intellexisse Cantica, quae in laudem omnipotentis Dei continue canunt, & totum Patriae coelestis splendorem vidisse, ex S.Greg. L. Io. M Ora l. c. 8. Probabile etiam est, eum vidiste Deum non per speculum in aenigmate, sed tacie ad faciem , & ut in se est, eo modo, quis clare videtur a Beati6. Ita sentit S. Augustinus L. I a. de Genes.

ad lit t. c. 38. & 34. , & Ep. λ 7. cap. I 3. 3 quem secutus est S.Th. pluribus in locis ,& maxime in a. ad Cor. cap. II. Lect. I.: auim, inquit, es probobile, ut Moses ministir veteris Testamenti ad Pudaeos, viderit Deum, O uiser novit Testamenti ad Geni σ Doctor Gentium huc douo fuerit privatus. Alii tamen contrarium sentiunt 3 sed quia hanc quaestionem egi tom. in a. p. Traet de Vissione Dei qu. a. diib. I. s. a., ideo hic abstineo. XIII. Hunc Pauli raptum innotuisse etiam Paganis, colligunt aliqui ex Luciano P nilosopho Gentili, sive alio antiquiore. qui inducit Christianum nomine Tryphonem dicentem, se suis is renatum aqua baptismatis ab isto Galilaro quo nomine ex dictis vocabantur Christiani a Paganis quibusdam qui elevatus in aera fuerat usque ad tertium Coelum , bc res admirabiles ibi

didicerat

occasione hujus raptus Haeretici Cainistae , Epiphanio teste

haeres. 38. cap. a.,librum quemdam infamem ab ipsis compositum S. Paulo supposuerunt, quo etiam Gnostici utebantur: eum vocabant Hevatio S. Pauli. S. Augustinus etiam in Joann. tract.98.

meminit libri iub nomine Pauli,titulum praelarentiis ApoeabysiuS. mali, fatulis reserti, in quo venditabatur, ea arcana describi. quae S. Paulus dicit esse inenarrabilia nec licere homini ea loqui. Iste liber forte ille fuit, de quo Sottomenus lib. 7. Hist. cap. 29. dicit magno in pretio habitum fuisse V.Seculo apud multos Mo- uacnos; qui narrabant, se sub Theodosio I. illum invenisse Tharsi in domo S. Pauli ; ejus tamen libri addit Soromenus nullam apud antiquos notitiam extitisse. Quo fit, ut jure dubitari possit, an fuerit illemet, de quo Epiphanius dicit, apud Cain istas cel

brem fuisse: eo vel maxime , quod neque Augustinus neque So Zomenus dicunt, librum istum ipsis notum res infames continuisise , alias ueque Monachi eum ut librum bonum celebrassent. Hoc verum est , quod Sozomenus, cum a quodam antiquo Ecclesiae Tliarsensis Presbytero de hoc libro inquisiisset, responsum

155쪽

accepit , se nunquam audivisse hunc librum Tharsi suisse inve tum, sed potius se credere hoc ab Haereticis dolose excogitatu ac evulgatum sitisse. XIV. Miraberis sorte , Lector, dum Paulum , quem hactenus audisti ad tertium Coelum raptum, ibique supernis illustrationibus adeo insignitum, ac si beatis Spiritibus coo sors in gloria evasisset, inferius statim audieris, Satanae viribus quasi detelictum, & ab eo colaphiratum s nec quamvis ter rogantem, ut 1 tali hoste eriperetur, fuisse a Deo exauditum. Cenabit tamet admiratio, dum advertes, hoc in bonum ejus fuit se permissum . ne scilicet in tanta gratiarum abundantia i mei oblitus aliquem superbientis animi stimulum pateretur. Ita enim Ipse a.Cor. 12. enarratis donis, quibus in suo raptu fuerat cumulatus, subjungit

v. 7. : Et Ne maguitudo revelationum exloliat me , datus est mibi simulus caruis mea angelias Satana , qui me colaphizet. Fropter quos ter Domiuum rogata, ut discederet amesedixit mihi: Suincia tibi gratia mea , uam virtus in infirmitate perficitur ..

XV. Porro quid intellexerit Paulus nomine sti muli carnis suae, quem vocavit Angelum Satanae, non una Patrum fuit sententia. Clarysostomus Homil. 26. in a. ad Cor. censuit, Paulum eo nomine intellexisse obstaculum , quo Satan per Hymenaeum, Philetem , ia alios veritatis inimicos, progressui Evangelii obsistebat s hi enim opera Satanae exercebant & Paulum in personae propria asiligebant : a quo distentire non videtur Nazianzenu Sinai. 3. , duna putat, hunc angelum Satanae futile invidiam, qua Diabolus felicibus Pauli in praedicatione progressibus invidebat. Verum similes poetiae & cruciatus spiritum potius affligunt , quam carnem; cum tamen Satanam ipsum affligentem vocedsimulum carnis suae. Alii propterea de aliqua corporali infirmitate plua violento dolore capitis , aut alio simili exponunt: dc S.Thomas in a. ad Cor. cap. ia. Lec . a. dicit, de dolore Iliaco posse intelligi his verbis: Datus est inquam, mibi,, stimulus,, cra

claus eorpus meum per iusirmitatem corporis, ut auima fouetur νquia ad litteram dieitur , qaod fuit metiementer Umeius duore

XVI. Alii vero & quidem communius censent, stimulum

carnis fuisse vehementem tentationem, & carnis concupiscentiast motum: & reserunt Hieronymum, Bedam oc alios veteres Unde S. Gregorius L. ao. Moral. cap. 8. modo Io. admiratur,

S. Paulum eodem tempore simul in se ipso gestalle Coelum NInfernuina Coelum, ob sublimitatem supernorum luminum , tasuarum virtutum s Infernum vero, propter tenebras, quas i

156쪽

PAi 'Li T E N T A T I O . Ipso suae carnis tentationes causabant. Hoc sentit etiam S.Th. citato loco dicens: Vci, se stimulus carnis meae δε ides concupiscem.

tiae, furgeus ex carne mea, a qua multum ivfestabatur Rom. 7.,, Nonienim quod volo &c. Igitur ego ipse mente servio Legi Dei &c.

Unde Augustinus diciι, quoa iuerant ei motus concupi centiae, quos tamen Divitna gratia reDanabat. Ue, inquam , stimulus es eis. Ias Satanae, ιdes Augelus malignus. ER autem Angelus 4 Deo missus seu permissus . sed Saraua s quia Saraua luteutis es , ut sub- .errat: Nai .eris ut humiliet,s probatum reddat. Timeat peccator,s Apostolus,σι as Elinionis securus nou erat. Hactenus S. Thom. ν& haec est omnium sere Recentiorum selitentia. XVII. De remotione hujus stitnuli sollicitus erat Paulus. , Propter quod ter, inquit , Domiuum rogavi se ut discedereι ὼ me,, Fortὰ pluries ιοe petiit ait S. Th. sed expressὰ ct instanter teream petiit , vel ter ides multoties , ternarius enim es numerus perse. fectus : oe vere ipse rogandus. esse quia ipse vulneras π medatur . Dominus autem eum non exaudivit: nam infirmus nesciens processum Medici apponentis mordax emplastrum, rogat Medicum, ut removeais quem tamen, sciens Medicus causam, quare

faciat, scilicet propter sanitatem , non exaudit eum, quantum ad voluntatem petentis, magis curans de eius utilitate ..Sic Paulus dicit ego νNavi sed Dominus respondit: non , sed fu it tibi gratia mea: hac te adjuvante infirmitas non erit ad mortem , seu ad vitam & robur ι ego enim de veneno antidotum faciam. De hoc videndus est S. August. L.a. de Boui factum c. 7. & alibi. Nec valet si dicas j hoc esse contra promissum Clitisti Joan. 4. v. I 3. : odcumque petieritis Patrem io uomiue meo , hoc faciam s vel enim indiscrete petiit, & sic peccavit petendo ι vel discrethia sic debebat exaudiri. Nam respondeo ex S.Thom citato ι quod scut potio in quantum secundum se est amara est vitanda , tamen , qui considerat eam utilem ad sanitatem , eam appetit: ita stimulus carnis secundum se est assigens Ruitandus , in quantum vero est via ad virtutem , & exercitium virtutis, non est refugiendus,sed saltem patienter tolerandus,vel etiam appetendus I ispostolus auέem, inquit S.Thom. , quis nondum re velatum ei erat illud secretum Divinae providentiae , ut ad utilis sem suam cederet , ransi νabat sibi malum quuuium in se est; ida

petierat suam amotionem , nee in eo peeeavit r sed Deus qui ordiua Cerat hoc ad bonum humilitatis fua , non exaudivit eum quaυια ad ejus voluntatem : quod tamen fleus posed Apostolus gloriabatur eum diceret is Libenter gloriabor in infirmitatibus meis,,. Et licep u exaudiret eum quam um os volautatem , exaudivit tam eu ea

157쪽

exaudit Iansos suos, quavistis ad eius utilitatem : Usde Acui ierondimus in Epist. ad Fauiiuum is Bonus Dominus, qui sepe non tribuit quod volumus, ut tribuat, quod mallemus. XVIII. Cognovit Paulus, quantum infirmitas sua, inhabitante in ipsa virtute gratiae Dei, acciperet roboris: unde fidenter postea dicebat a v.f.: Libenter gloriabor in inf/mitatibus meis, aeinbabitet tu me virtus Christ. Propter quod aeeo mihi in in m talibus meis, tu coutumeliis, tu necessBatibus, is perfecutio ibus, is augustis pro Gripo : eism enim in mor , tune potens sum . Qui, quando infirmor, idest, quando infirmitatem meam cognoscens in gratia Dei confido, tunc potens sum;& sic virtus in infirmitater perficitur . Virtus enim sinquit S.Thom. per citur tu infirmitate dupliciter . scilicet materialiter ω occasionatiter. Si aecipiaιur materialiter , iuve esse us: vivus is tu mitate per itur, ides infirmitas es maιeria exercenda virtutis 3 re primὸ Bumilitatis, δε- esuδε patientia, Pacobi I Tribulatio patientiam Operatur is te tib leviperantiae , quia ex insirmitate debilitatur fomes, σ temperatus esseitur quis . Si vero accipiatur occasionaliter, tunc virtus is .inrisitate perseit , ides infirmitas es occaso peνιeniendi ad per- fetiam virtutem. quia homo sciens se iv mum magis foliicitatur asaeessendum ι σ ex boe quisu magis resipiι ρο pugnat, incitur exemiterior, oe per eo eqsevr fortior: ta' ideb Iudicum a. legitur , qu)d Dominus uoluit destruere omnes habitatores terrae, sed aIiquos reservasit, ut scilicet Alii Israel exercerentuν pugnando eum eis. Me etiam Scipio volebat deseruetionem Civitotiι Carabatineos, uι scilicet dum Romani baberent bostes exterius, non fentirent bosesititeriores, eontra quos surius bellum est quum coutra exteriorer, usipse dicebat, Sic ergo tu firmitas Pauli exercitata & pugnans contra hostes , tum externos tum internos, adeo per gratiam Dei evasit persecta & sortis , ut nec Gentes Omnes totumque Orbem adversum se coniuratum timeret, ut infra videbimus, sed iu- trepide diceret: Omuia possum tu eo qui me cohorιος έ Philipp. 4.

. II.

XIX. Paulus uotur sciens,se ad praeliandum adversus quodcumqtie genus hostium Apostolico ministerio a Deo destinarum , sic vitam suam composuit, tamquam in continuo agone constitutus. Sic enim ipse 1. Cor. s. v. as. ἔ- inquit, qu/iu uoue conteuit, ab onuibus se abstuet. . . . ego igitur Ae eurro . νον quasi in lucertum s M pQuo , non quasisterem verberans; sed ca- suo eorpus meum, oe' tu fervitutem redigo ; ne fortὸ eum aliis prae dicaverim ipse reprobur e tur. Nedum enim ea, quae Aposto'

latus sunt. docendo implebat , sed vitae severitate corpus suum

158쪽

PAuci VirAE INsTπυ Turus. 1 3jejuniis vigiliis humilitate patientia spiritili servire cogebat,ia rationi sensualitatem subjiciebat. Ibat gaudens a conspecta

Concilii S. Princisum, quoniam dignus habitus emet pron mineJesu contumeliam pati s Act. s. v. i.) Gloriabatur, se tanquam insipientem ac stultum contemni, tamquam vilem pauperem nudum manibus suis sibi victum quaerentem despici, tanquam purgamentum hujus Mundi & omnium peripsema

haberi: maledictionibus, blasphemiis , persectiti ibus, benedictionibus obsequiis patientia respondebat . Ita characterem sui Apostolatus depingit Corinthijs , qui eum despiciebant I.

COr. I. v. Io.: Nos suisι propter Chrsum, vos autem prudentes in risio, nos infirmi , vos autem fortex: vos nobiles, vos autem ignobiles : Usque in hane horam ct esurimus ct stimus π nudi fumus ,

er eolaphis eaedimur , oe' issabiles sumus: er laboramus operanteν mauibus nostris: maledieimur er benedici mas , persecationem pati-

mar oe fusinemus: bs phemamur 9 obsecromus: tanquam puta menta huys Mundi facti fumus omnium peri ema usque adbac . Iste ergo Pauliis , ut stultus vilis nudus ut purgamentum ut peripsema habitus, totum Mundum Christo subegit s relinquens exemplum, quod imitentur quicumque Apostolicum Ministerium ad Gentes assumunt, ut non gloriam suam non quaestum non lucrum quaerant, sed unice gloriam Christi. Sic enim tandem de iIlIs Nationes dicent , quod olim impii Sap. s. U.3.&C. zHi sunt, quos habuimus aliquando in derisum , π in similitudinem improperii. Ecce quomodo computati faut inteν Alios Dei oeinter Sanctos forsiliorum est . XX. Qua vero vivendi ratione se gesserit S. Paulus, ostendunt supra citata verba : laboramas operantes manibus nostris: nam

quamvis ipse, & Barnabas, sicut caeteri Apostoli, haberent potestatem de Evangelio vivendi I. Cor. s. v. . ι sis enim milixat Dis sipendiis unquam plantat vineam , ct ae fructu ejus nouedit e pascit Gregem , ct de Iacte Gregis non mandue Ipse

tamen hac potestate noluit uti v. Is .: Ego autem nullo horum usus sum : tum ne eos quibus praedicabat gravaret neque hoc onere ab Evangelio retra ii possent f 8c ideo I. I hessal. 2. v. 7. &9.: Memores enim estis , fratres, laboris nostri ct fatigationis , noere ac die Uerootes, ve quem pestram graetaremus , praeditavimus io vobis Evaraelium Dei: tum ut se a quibusdam Pseudoapostolis secer neret, qui propter quaestum Corinthiis praedicaverant 1. Cor. l I. V.9.: tum ut exemplum Fidelibus daret otium vitandi s sc x.

Thel L. 3. , ubi postquam dixit, se in nullo eos gravaste, subjui igit .s, : Non quasi non habuerimus potesa ιιm ,sed ut nos meri or fodi

159쪽

mam daremus vobis ad imitaudum nos. Quare hoc praecipvh observavit apud Corinthios, esialonicenses, Min Asia, nam Act. xo. V. 34.: Ipsi, inquit, quoviam ad es, quae mihi opus erant, sms qui meeum sunt, mini Daverunt manus istae Hac eadem ratione nec ipse nec Barnabas mulieres, quae eis ministrarent, sicut caeteri Apostoli faciebant, secum ducebant: unde I .Cor.9. v. s. ait: Aut ego solus re Bornabas non habemus p testatem boo operandie Non negaverim tamen , quin aliquando subsidia pro is ac suis a Fidelibus transmissa receperit , de quo ad Philipp. 4. agit gratias dicens v. Is,: Scitis autem T vos, Fbuipis penses , quod in privcipio Gangelii, quando profectus is Macedonia nulla mihi Ecclisa eommuuicavit tu ratione dati cir accepti, nis vos

soli: quia π Thessalo uicam fmri re bis in usum mihi misistis: ubis.Tb. Leci. a. : quibusdam evims inquit nihil aeeipiebat, se

lieet Corinthiis σ Iste lonicensibus, Er quia Corinctii erant avari. σ eam turbatione miviserassevi: π quia Thessalonicisses erast otio dediti, laborabat, dant eis exemplum laboraudi: Ni Qero Philip penses erant boni tu abfeutia oe' praefentia: sude dicιι a. Cor.4 r,vn.: Alias Ecclesias expoliavi, accipiens stipendium ad ministerium vestrum, , , . . Et hoc es argum evium,qu u Papa potes ab usa Eees,sa aecipere in subsidium aliarum , που autem sive quocumque causa, Ita S.Thomas . Quo genere opificii Paulus laboraret,osteudi so-Pra g. . num.6., llunc resumamus Historiam .

o. VII. Praedicatio in Capro , Magi oberiatis, Proconsulis Conversio, Sauli in nomen Diai mutatio. I. C Aulus & Barnabas post acceptam impositionem manuum iis missi a Spiritu Sancto, relicta Antiochia, ubi aderant multi ministerio ac Fidelibus in Fide confirmandis idonei, nec

non Phaenicia, utpote Palaestiuae propinqua, Cyprum regionem magis remotam navigare decreverunt s & astumio adiutore Joanne Marco , quem e Jerusalem adduxerant, feriranseuntes Seleuciam, Salaminam insulae Cypri Urbem praecipuam devenerunt. Ita refert Lucas Act. ra. v. .: Et ipsi quidem misse is Spiratu Sancto abieraut Seleuciam, oeinde nazigaverunt Oprum s σvenissent Salaminam . praedieabast Verbum Dei in SIuagogis Iu daorum. Habebant autem Er mansem in ministerio : ubi Chrysostomus Hom. a8.: Ordinati, tuquit , simul exierunt , eris C rumtiavigorsuti eis quos illio nauae essent insLae . a Verbum Dcidis-

160쪽

prope Palaesinam erat, C rus non item . Caeterum ne quaeras quar

quando spiritu moventur 3 nou seium enim spiritu funt Ordinati, fed etiam mi . In hac insula praedicatum jam fuisse Evangestum in dispersione,quae facta fuerat sub Stephano, habetur Act. .v. I9.3 sed ibi dicitur , quod non fuit annuntiatum nisi solis Judris, qui etiam ulteriori instructione indigebant, & rursus annuntiandum erat etiam Gentilibus . illuc ergo Saulus & Barnabas cum adventutent, primo in Synagogis Judaeorum Verbum Dei praedicare coeperunt, Ne superba Natio se postpositam videns, ad

illud recipiendum obstino lior redderetur .ll. Interea addit Lucas v.6 .: Perambularunt universam .insulam usque Paphum alteram insulae extremitatem.Quo conjicere

licet non pervenisse , nisi elapso jam anno ab eorum Ordinatione, nempe anno Christi 4s., aut etiam biennio, ut putat Baronius ad anu. Christi 4 f., cum de hoc nihil certi statui pol sit. insulae Cypri erat tunc proconsul quidam nomine Sergius. De hoc dubitatur, quomodo Sergius iste dicatur a Luca Proconsul, & non potius Praetor, cum Insula Cyprus non esset Proconsularis, sed Praetoria, nam ut refert Strabo L. 34. in fine, Insula Cypri erat inter Provincias Imperatori subjectas , ad quas regendas non mittebantur Proconsules , ut ad eas quae ad Populum Romanum spectabant, sed Praetores seu propraetores, qui eam Imperatoris nomine gubernarent. Hoc dubium solvit Tilmontius Nota 3 in Paulo ι miod Cypri Insula fuerit aliquo tempore Imperatoria,N nomine Imperatoris per Praetores gubernata . Refert tamen Dio L. 3. , quod Augustus eam postea Populo restituit, ejusque nomine regi per Proconsulem coepit: ideoque Sergius benε dicitur Proconsul , cum Saulus & Barnabas illuc accesseruiri et sicut a s. aut 3 o. annis post Sergium sub Vespasiano Eprius Marcellus dicitur Proconsul Cypri. Alia via se expedit Baronius ad ano. U. num. 1 I. dicendo, quod cur Sergius non Praetor sed Proconsul a Luca nominetur, ea videtur elle ratio, quod

eadem praetoria Provincia honoris causa saepe data est administranda Ciliciae Proconsuli , ut inter alios Publio Lentulo quod non illi tantum sed successbribus aeque mille concessum par est credere ἀ cum nulli bi se legisse dicat Baronius aliquem Insulae Cypri Praetorem . Undeinouigit, se putare Sergium hunc Pro consulem dici, quod etiam Ciliciam Proconsularem Provinciam administraret i sed a brevi hac digressione ad rem nostram

redeamus.

SEARCH

MENU NAVIGATION