장음표시 사용
61쪽
Dis expectabat Petrum. Cum autem rescivisset, Petrum d mum introire, occurrit ei, σprocident ad pedes ejus adorauit. Petrus vero majori humilitate eum elevavit dicens , furge, quia re ipse homo sum: ubi August. se .a66. ait: Occurrit humiliter , prosternituν humiliter, levatur humiliisι : timebat enim, ne u pote gentilis more gentium illum ut Deum adoraret, & ideo dixit: Surge, re ego ipse homo sum. Ingrestiis Petrus Cornelii domum vidensque tantam multitudinem protestatus est dicens : Vos scitis, quomodo abominatum sit viro diu o conjurai, ausaecedere ad allevigeuam: sed mihi Uendit Deur, neminem comis nem aut immundum dicere homiuem. Propter quod sive dubitatione meui accersius. Ioterroso ergo, quam ob causam arcer is me
Tunc Cornelius exposuit illi historiam apparitionis Angeli saddens, quotquot cum ipso ibi erant congregati, paratos elle, audire omnia, quae illi praecepta essent a Domino. Quibus auditis aperiens Petrus os suum, admiratus est bonitatem Dei, qui non esset acceptor personarum. Deinde coepit eis exponere.
quod Deus misit pacem filiis Israel per Jesum, qui est Dominus omnium, qui universam Judaeam pertransiit bencsaciendo , bc quem tandem, ut ipsi norunt, Judaei occiderunt suspendentes in ligno,Hunc Deus suscitavit tertia die. Cujus resurrectionis testes sunt non solum ipse, sed & alii praeordinati a Deo, qui cum illo manducaverunt & biberunt, postquam resurrexit a mortuis. Hic praecepit ipsi & aliis praedicare Sc testificari populo, quia
est constitutus a Deo judex vivorum & mortuorum: Huic omnes propheta tesimonium perbibent , remi ovem peccatorum accipere per nomen ejus omnes, qui creduut tu eum.
VIII. Dum haec loqueretur Petrus, Spiritus Sanctus, qui jam purificaverat per fidem corda eorum, cecidit super omnes, qui audiebant verbum, & coeperunt loqui variis linguis, stupentibus ex circumcisione Fidelibus, qui venerant cum Petro, quod & in Nationes Gentium gratia Spiritus Sancti essula sit. Voluit hie Spiritus Sanctus ostendere, se esse sitarum gratiarum
Dominum, S licet ordinarie eas conserat per homines, scirent tamen, se eas non propria potestate, sed ejus dono conserre. Propterea non soli in ante impositionem maiiuum, sed etiam ante baptismum voluit hos, etsi Gentiles, suis gratiis repleri, ut obstrueret os iis , qui dicebant non esse admittendos incircumcisos. Evangelizante Petro ci inquit S. August. serm. a66. Cον- uelius , G' omnes qui cum illo eravi, geus, hoe es Geuities , credideruuι , θ' subitis antequam baptizaretitur impleti sunt Spiritu danuο . IV kic respoudet hamaua praefavito Non solum aute
62쪽
Dxpositas manus , sed etiam ante 'fum baptismum venit Spiritus
Santius ι depotestaιe , nos de seo ιate. Venit ante baptismi ablationem,ur auferret controversisn corcumri uir. Et elarius serm.ss.c Iias a 3. ex hom.s bucisqueyte Petro, nou Leo, nondum imponente masam , sed no dum etiam baptieante , re eum dubitarent qui erant cum Petro , utrum lucircumcisi baptizandi essent ....; ut Basc Deus tolleret quaestionem, cum ιοquitur Petras, menit Spiritus Sanctus , impleviι Coroelium, implevit illos, qui eum illo erant. Et ipsa attesatioue rei maguae quasi claisatum es ad Psenum et de aqua dabitas E Fam ero his sum . a IX. kevera non dubitavit amplius Petrus, sed statim respondit: Numquid aquam quis prohibere potest, ut nou baptizen ιur hi , qui Spiritum Sonesum acceperunt, sicut σ nos Et jussit eos baptizari tu nomine Domini Iesu Gbripi. Hoc factu in , ut observat S. August. L. 4. de Bapt. c. as. & aa. , perenne documentum Ecelesiae reliquit, quod quantacumque scientist, ac pietate quisepiam ornatus sit, imo etsi per fidem gratias S. Spiritus adeptus, adhue Sacramento Baptismi se subjicere debet, ut in Regnum coelorum intrare pollit. Nam licet aliquando sine Baptismo vis bili impleatur invisibiliter, cum articulus necessitatis Sacramenti millisterium excludit, cum tamen hoc non excludit ne- celsias sumendum est. Unde S. August. citato loco conferens Latronem, qui sine Baptismo salvus factus est, cum Cornelio, ait et Nais muIto magis is Cornelio re in amicis Has , quam in illo Latrone posset videri superfluum , ut aqua etiam ιiugereutur , tu quibus jam donum Spiritus Sancti , quod nouus baptizatos alios a eepisse sancta Scriptura testatur , eerto quoque iudicio , quod iuιr Iemporibus eougruebat, cum linguis loquereutur , eminuerat. Baptizati futit tameni eriu hoc facto Apostolica extat auctoritas. Ex quo concludit, neminem, etsi ante Baptismum sic corde profecerit, debere contemnere Sacramentum, quod ministrorum opere corporaliter exhibetur.
X. Hisce ergo prodigiosis declaravit Deus, mysterium hoc unionis Gentilium & Judaeorum in unam fidem non esse Opus hominis, sed suum: ipse enim est qui Judaeos bc Gentes tanquam duos parietes conjungit in Christo Jesu,ut ait Paulus ad Ephes. a.
Iccιι utraque auam . Unde August. in Psal.s6. Sic ergo, inquit, resuuta es terra ejus , ano pariete .enienιe de Padaeis, altero pariete vensente de Gentabus, qxibas duobus paνietibus de diverso veuieutibus ipse esset lapis avriaris , abi ambo copularentur . Ad
hoc autem Petrum ministrum elegit, utpote quem in sua Ecclesia aedificauda architectum praesignaverat, bc Petram insuper,
63쪽
qua parietes illi in uno lapide angulari convenirent. Porro in Cornelio & amicis suis agnoscenda esse initia generalis coadunationis Gentium in fide, constat ex visione, quam habuit P trus , & mandato ei injuncto, de quo supra. Tum etiam quivilicet aliqui antea ad fidem venerint, ut Eunuchus; non est adeo certum, eum fuisse Gentilem & incircumcisum s sed potius proselytum, supra asseruimus: ideoque eius conversione audita, nulla adm ratio apud Fideles ex circumcisione excitata est, ut de Cornelio dicam. XI. Cum ergo hujus rei fama ad Apostolos & Fratres qui
erant in Judaea pervenisset Act. I a. v. I.&c. quot iam σgenterreraperutit verbum Dei at quam ad rem uovam commoti funt. Cum
autem Petrus, qui aliquot diebus apud Cornelium manserat, ascendisset Hjerosolymam ι disceptabant adversas illum, qui erant ex circumciso ue, dicentes: inare introisti ad vitros praeputium habentes, ct maudueasti eum illis ὶ Adeo ut necesse fuerit, ut Petrus eis exponeret secundum ordinem Omnia , quae sibi acciderant.
Quibus auditis tacuerunt, Erglori caverunt Deum, dicentes: Ergo O' Gentibus poenitentiam dedit Deus ad vitam. Poterat hic Petrus murmurantes auctoritate compescere, sed, ut observant Chrysost. Homi l. a 4. in Acta& Gregorius L. II. epist.ep. 39. modo 4s., quamuis omnium Caput, tot gratiis ac prodigiis celebre moderationis & humilitatis exemplum voluit dare tanquam bonus Pastor, oves edocendo non increpando. Si enim, inquit, Gregorius
citatus , eum is fidelibur euiparetur, auctoritatem , quam in Saucia EeeIesia acceperat, attendisset ι respoudere poterat, ut Pastorem suum oves, qua ei commisse fuerant, reprehendere nou auderevi ssed si tu querela Metiam aliquid de sua potestate diceret, profecto
Dotior mansuetudinis non fuisset. HumiIi ergo eos ratioue placa- Oit . . . . Si ergo Pastor Ecclesiae, Apostolorum Princeps, signa oemiracula singulariter facieνr, non dedignatur est iu eausa reprebeu-
sonis suae rationem humiliter reddere s quantis magis uor peccatorer cum de re aliqua reprehendimur, reprehensores nostros ratione Bumili
placore debemus ἰ Ita Gregorius Petri in auctoritate successbr. Et eo magis Petri humilitas emicuit, quod,ut ait Chrysostomus ibi, reprehensores non erantApostoli,sed simplices fideles,inter quos putat S. Epiphanius Haeres a8. Lisse Cerinthum , imo seditionis auctorem, qui postea Haeresiarcha factus est, cujus particularis error fuit, omnes debere circumcidi. XII. Hujus Cornelii reliquum vitae tam prodigioci vocati ni respondisse, extra dubium est. AEque tamen ejus gesta incerta sunt. Martyrologium Romanum ad diem secundam Februarii dicit,
64쪽
CORNELII CONVERsio . 4s dicit, eum fuisse a S. Petro Episcopum Caesareae institutum , ibique in pace quievisse. Domus, in qua Caesareae habitaverat Coris . nelius, adhuc tempore S. Hjeronymi extabat in Ecclesiam conis versa & hanc anno 38s. S. Paulam devotionis ergo visitasse , scri .hit i. Epist. 27. modo 8s. . Auctor Constit. Apostolic. L. . c. so inter Episcopos Caesareae recenset post Zachaeum Cornelium, sed de quo Cornelio loquatur iste dubiae fidei Auctor, non exprimit. Graeci in Menologio Basilii Imper. ad diem et O. Octobris,
haec habent: Cornelius Centurio ex Casarea Palaesinae fuit, eeutum militum Princeps, temporibus Sanctorum inuosolorum, qui omnium Gentilium primus in Christum credidit . . . . Deivde Episcopus G Mandriae s Urbis Asiae minoris in Mysia, seu Troadis ad Scamandrum fluvium ordiuatus, eam fidem Grisu dissemivaret, eom. prehensus d Demetrio Praeside, compulsusque Molorum Templum ingredi , atque ibi sua eum populo ct uxore oe Alio immolare, oravit ad Deum : π statim facto terraemotu, collapsoque eum idolis Templo , uxbν 9 lius Praesidis obruti fuerunt: quιbus sub ruivatoeiferantibus , ct maguum esse Cornelii Deum inclamautibus , rogatus a Fraeside Cornelius, precibus d Deo impetravit, ut iude i columes evaderent . xuamobrem Demetrius eum uxore o Aio eraliis dueeutis septuagiora septem in Chrsum eredidit. Ipse vierbCornelius in pace quievit. Alii tamen praecipuis recentiores Graeci
eum faciunt Episcopum Illii, alii Scepsis, quae duae Urbes parum distant, eique addunt titulum Martyris. Quid revera suerit, est incertum. Certe silentium Eusebii, qui Caesareae Episcopus fuit, non modicum iudicium est, hunc Cornelium Caesareae Episcopum non suisse.
q. VI M. Petrus Ecclesiam Antiochiae fundat, ab Herode
Careeri traditur. I. D Ost Cornelii Baptismum tot prodigiis illustratum, cogia A scentes Apostoli, voluntatem Dei esse, ut Evangelium etiam Gentibus annuntiaretur s credibile est, Apostolos relicta Iudaea singulos ad eas nationes , ad quas Spiritu Sancti instinctu designati erant, perrexisse. Cumque in totius Universi divisione Petrus omnium Caput destinatus fui flet ad Evangelium Romae totius Romani Orbis capitis inferendum , eo stato tempore se contulisse, infra dicetur. Tom. V. G Quia
65쪽
Quia vero, ut Patrum fert traditio , prius a Petro landata fuerat Ecclesia Antiochiae decuit enim ut illa, in qua Christiani nomen primum effulsit, Acst. II. v. a6. primum etiam inter Apostolos haberet Magistrum, & Pastorem propterea oritur qtiaestio de tempore , quo Petrus Ecclesiam Antiochiae regendam assumsit; & praecipue, an ante Baptismum Cornelii, an post, & quo anno, ac demum quamdiu eam rexit. Quamvis S. Lucas de S. Petri adventu Antiochiam, & Episcopatu ibi ejusdem, nihil dicat sicut nec de aliis, quae tamen aliunde colligimus utrumque tamen certum est. Hoc enim attestantur Patres , Concilia, & Innocentius I. epist. I . de Antiochena Ecclesia , & ep. I 8. ad Alexandr. Ant. Epist. s vocans eam primam Petri Sedem. Quod confirmat S. Hjeron. tum L. de Script. Eccl. in Petro, tum in cap. a. ad Galatas dicens: Primum Episcopum Antiochenae Ecclesia Petrum fuisse, accepimus, O Romam exinde translatum, quod Lueas penitus omisit 3 S. Leo serm. 8o. , & Patres
omnes. Quo factum fuit ut Episeopus Antiochenus titulo Patriarchali insignitus plurimae auctoritatis apud Ecciestas Orientales olim fuerit. II. An vero, antequam baptigaret Cornelium, Antiocheuam Ecclesiam regendam Petrus suscepisset I assirmat Baronius, qui Ecclesiae Antiochenae institutionem ad annum Christi a s. recei
set, eo intervallo , quo S. Petrus cessante persecutione, ludiximus, coepit lustrare Provincias: de quo Lucas art.9.v.aa. Factum es autem , inquit, ut Petrus dum pertransiret annuersior, deueviret ad Sanctos, qui habitabant Liddae: in hac enim visitatione Antiochiam perveniens ibi Ecclesiam fundasse creditur: Quod Lucas,
intentus enarrandis miraculis insignioribus a Petro editis, silentio φraeterivit: Nee mirum esse cinquit Hieron. in c. a. ad Galat. s Lucas have rem tacuerit, cum oe alia multa , quae Paulas fustinuisse se replicat, Hisoriograpbi licentiε praetermiserit: σnon esse contrariam, si quod alius ob causam dignum putavit relata , alius ister eatera dereliquit. Baptismum vero Cornelii ad annum 41. refert, nimirum post biennium. Hic tamen oriri pollet scru- 'pulus. Nam cum idem Baronius Petri martyrium dicat contigisse anno Christio die 29. Iunii, si Ecclesiam Antiochenam
landas et solum avito Christi sy., cum in ea sederit septem annis,& postea in Romana viginti quinque, fieret ut non anno 69., sed anno II. martyrio vitam clausisset. Scio responderi, S. Petrum non integris a s. annis, sed solis a . & mensibus s. Romae sedille, nec statim ac Romam venit, sed solum post annum Ecclesia , Antiochenam dimisisse. Hoc tamen ultimum verisimile non
66쪽
ANTioeM. ECCL. ET PETRl CARCER . rvidetur. Nam si S. Petrus statim ac Ecclesiam Romanam kndavit , Antiochenam non dimisit, sed per annum eam retinuit sergo simul eodem tempore duas Ecclesias retinuit s dc polygamiae spiritualis exemplum reliquit, quod non est dicendum. III. Alii propterea Ecclesiae Antiochenae fundationem a Petro factam fuisse putant anno a Christi Passione quarto , seu anno Christi 38. ineunte. Ita Alexandre Hist. Eccl. Sec. s. c.ε. & Disesert. ra. circa finem his verbis,, Sanctus Petrus Antiochenam .is fundavit Ecclesiam anno Tiberii ultimo a Christi Pamioue is quarto, ut constat ex Cbronico Eusebii, & ex Chronico Ale-o xandrino: sed Ecclesiam illic videtur fundasse ex Judaeis dumis taxat, nondum ex Gentibus congregatam. Evangelium enimis Gentibus in ea Urbe nonnisi post aliquod temporis intervalis tum praedicatum est a Discipulis, qui dispersi fuerant in per- ,, secutione Ecclesiae,in qua lapidatus Stephanus Protomartyr.,, Ex hoc autem quod dicit, Ecclesiam Antiochenam initio sundatam fuisse pro Iudaeis tantum, colligitur eam fundatam a
S. Petro ante praenarratam visionem lintei, & conversionem Cornelii postea secutam : nam antea solis Iudaeis Christi Fides annuntianda putabatur, quare, ut diximus , cum auditum fui se set, Petrum ex Gentibus baptirasse Cornelium & Domum ejus, lactum est murmur contra Petrum et hoc enim indicat Lucas Re . II. v. I9. his verbis : Et tui quidem, qui dispersi fuerant . tribulaiiona, quae facta fuerat sub Stephano, perambulaverunt usque
Phaenicem prum cy' Antiocbiam , gramini loquentes Verbum
uisifolii Padaeis. Hic creditur fuisse primus Status Ecclesiae Antiochiae,antequam per conversionem Cornelii innotesceret Fidelibus , praedicandum esse Evangelium etiam Gentibus . Clinia autem hoc innotuisset, mandante ipso Petro, etiam Geutibus praedicari coepit. Unde v. ao. subjicitur: Erast autem quidam ex eis miri Cyprii re Crrenaei, qui eism introissent Astisebiam loque, bautar oe ad Graecos , auuuntiantes Dominum Iesum : adeoque operante in eis manu Domini, numerus credentium augebatur ,
ut, rei fama cum pervenisset Hjerosolymam , misitis illuc fuerit Barnabas, qui credentes in fide confirmavit, & alia ab eo facta narrat Lucas, quae tamen successivis temporibus contigerunt. IV. Ad rem ergo praesentem, quamvis Lucas de Petroni bilamplius dicat, nisi usque ad annum Christi 4 , seu a Christi Passione undecimo , quo ab Herode in carcerem coniectus fuit, multa tamen ex antiquis historiis eum hoc medio tempore egisse didicimus. Antiochenam ergo Ecclesiam, quam Euno quarto a Christi pastioli e fundaverat , septem tenuit Mnis rexitque .
67쪽
iod non ita intelligendum est, quasi toto illo septennio Antiochia: pedem fixerit : nam vicinas interim Provincias Pomtum Galatiam Asiam Cappadociam Bythiniam praedicatione , peragravit. Ita S. Ηjeron. L. de Script. Eccl. , Eusebius L. 3. Hist. Eccl. cap. I. s & constat ex Ejus Epist. I. Romae data, quam sic exorditur : Petrus Apostilus yesu Christi Electis advenis dispem fouis Ponti GaIatiae Cappadocia Asiae ct 'ibiuiae . In quo Apostolico cursu plures insumsiste annos credendum est. Tille- montius art. I 8. de S. Petro ex Bolland. 26. Apr. refert, Ecclesiae Amaseae in Ponto traditionem este, S. Petrum dum iret Romam ibi primum Christi Fidem annuntiasse, multos ad eam traxisse, locum sanctificasse, postea dictum Cathedram Apostolorum, ac deinde aliquo elapso tempore ibi ordinalle Episcopum quendam Nicetam nomine, singularis sanctitatis ac puritatis virum . Sinopenses etiam calterius Ponti Urbis cives tr ditionem habere , Petrum diu apud illos mansisse una cum S. Andrea, &ostendere Cathedras lapideas, ex quibus Evangelium annuntiaverant. Scio, aliquos, inter quos Pearsonius, contendere, S. Petrum in nulla ex Provinciis, ad quas suam primam dedit Epistolam praedicasse: sed non video, quomodo horum Recentiorum opinio ita firmare valeat auctoritatem Eusebii L. 3. Hist. c. f., Hjeronymi L. de Script. Eccles. ,& aliorum
Veterum oppositum attestantium.
V. S. Petrum permisiise , ut in suis itineribus piae mulieres ipsum sequerentur, quae ministrarent ei victui quotidiano neces.saria , sentiu ut multi. Is enim mos erat apud Judaeos , ideoque
scandalo est e non poterat: sic enim Paulus A. Cor. s. v. s. Numquid, inquit, uou babeinus potestatem muliereto fororem circumdueendi , sisut Er caeteri Aposoli er Cephas e & Lucae 8. v. 3. Christum multae sequebantur, ei de facultatibus fuir. Hanc ergo consuetudinem permisit cum caeteris Apostolis etiam Petrus, dum tamen apud Judaeos praedicaret . Volunt tamen aliqui ex l. a. Constit. Apost. c.63., Apostolos, dum annuntiabant Evangelium interdum manualem operam exercuisse, alios nimirum , piscationem, alios agriculturam , alios sicut Paulus tentoriis conficiendis e Plerumque tamen modicum ad vitam sustentandam de Evangelio sumebant secundum illud Pauli I.
Cor. 9. v. 13. Nescitis, quoniam qui io Sacrario operantur , qua de Sacrario sunt edani: s qui altari defer.iunt cum altari particia pant ὶ Ita π Dominus ordiuaetit iis, qui Evangelium annuntiant, de Evangelio vivere. S. Petrus tamen in cibo adeo parcus fuit,
68쪽
ANTIOCA. ECCL. ET PETRI CARCER . s3t vilissima moneta Hispanico Maravedis respondente) emtis ale
VI. . Praefatis Provinciis sua praedicatione lustratis, volunt aliqui, S. Petrum iter Romam suscepisse, eoque Claudio imperante anno Christi a., Claudij vero I.: deinde anno 44. relicia Roma Ηjerosolymam ad Paschalem Solemnitatem petiisse, ubi excitata ab Herode Agrippa in Apostolos persecutione, primo Jacobum majorem Joannis fratrem gladio occidit, deinde Petrum , ut dicam statim, in Carcerem detrusit, a quo per Angelum ereptus, iterum Romam petiit. Quare in hac opinione Petrus ter Romam petiit, primo ante vincula anno 4 a. Christi, Caii 4 ; secundo post vincula anno 44. Christi, Claudii a. 3 tertio sub Nerone paulo ante Martyrium . VII. Mihi tamen plausibilior videtur Sententia Baronii se Natalis Alexandre supra citati: quod scilicet Petrus, quasi toto septennio peragratis Provinciis Ponti Asiae minoris Bythiniae, Cappadociae, anno a Pariolae Christi undecimo redierit Hierosolymam , ibique ab Herode in vincula conjectus , sed ab Angelo erutus , eodem anno, qui suit Claudii secundus, Romam primo se contulerit. Sic enim optime salvatur, quod septeno annis Ecclesiam Antiochenam rexerit, reliquis vero viginti- quinque suae vitae Romanam tenuerit, cum anno Christi 69. ejus martyrium contigerit. In hac Sententia VIII. Dico, quod Petrus percensitis praefatis Provinciis anno a Passione Christi undecimo, venit Hierosolymam occasi ne Paschatis s ubi illi accidit quod Lucas narrat Act. c. II., nimirum quod cum eo tempore Hierosolymis & Palaestiuae imperaret Herodes Agrippa nepos Herodis magni, sub quo
Christus natus est volens pro Iudaica Lege Zelum suum demonstrare, in Ecclesiam, quae aliquot annis pace fruebatur , persecutionem movit. Haec secunda persecutio gravior fuit, tum quia non ab aliquorum particularium violentia, sed a suprema dominantis auctoritate promota . Tum quia ad ipsorum Apostolorum, R eorumdem Capitis Petri, ac proinde ad totius Ecclesiae necem ordinata. Cum ergo Herodes Iacobum fratrem Joannis gladio
sustulisset, mideus quia placeret Iudaeis, appofuit , ut apprebendereter Petrum. Quia autem tunc erant dies aZymorum Pascha enim eo anno die a. Aprilis celebraverant in dierum solemnium rationem c quae in Occisione Christi habita non fuit J habere voluit i ideoque eum sexdecim militibus in quatuor quaterniones
divisis, ut sibi invicem succedere possent, tradidit in carcere custodiendum, volens diebus. Paschalibus elapsis producere eum
69쪽
populo interficiendum. Has praecautiones in custodIendo Petro, nedum eum vinciendo catenis duabus, sed duobus militibus ad latera ejus , & aliis duobus ad ostium carceris excubantibus , adhibuit Agrippa, ne contingeret quod alia vice, qua scilicet& Petrus & alii Apostoli carceri inclusi insperato evanu rant : sed huiusmodi praecautiones replicando miraculo inseris
IX. Petrus ergo servabatur is eareere : Oratio autem Adbaa siue intermissioue ab Ecclesia ad Deum pro eo v. s. . Cum enim ageretur de periculo capitis, aequum erat, ut totum corpus de eo ellet sollicitum . Cum autem produeturus eum esset Herodes
utique ad necem nocte praecedente erat Petrus dormiens ivter duos milites et iustas catenis duabus, Er custodes ante ostium eus diebant carcerem: σeeee Augetas Domisi assisit: ct tamen reo sit in Babitacula: percussoque latere Petri, excitavit eum diceus: Surge veDeiter. Et eecideruut eatena de manibaa ejus. Dixit autem Ggesar ad eum: Pracistere, ct calcea te caligas tuas. Et fecit M. Et dixit illi: Greumda tibi vestimentum tuum, oesequere me. Petrus , qui ad ancillae vocem timuit & Christum negavit, hic Herodem eum morti pro Christo traditurum adeo contemnit, ut eatenis vinctus placidissim h dormiat ,&sopore adeo gravi, ut ad eum excitandum opus fuerit Angelo latus ejus percutere . Pergit S. Lucas: Et exiens sequebatur eum, ct sesciebat, quia
verum est, quod flebat per Augeiam 3 exim bat astem favisam videre. Transeunter autem primam σδε udam easoriam, ven νuat ad Portam ferreum,qua ducit ad civitatem, quae ultris aperta esseis. Et exeaster processeruut vicum unum 3 er eoutinuis disce u
X. Ex praelatis verbis Venerunt ad Porsam ferream, quae dueir ad eivitatem, arguunt aliqui, Carcerem ex quo eductus fuit ab
Angelo Petrus, fuisse extra Civitatem in Suburbiis. Sed falluntur putat Baronius ad ann. 44. u. r. nescientes , quodHjero-λlymitana Civitas usque ad illa tempora cincta erat duplici muro, cui & tertium addere Agrippa Rex aggressus fuit,sed non absolvit. Et quod in utroque muro primo , secundo , Iosepho teste L.6. de belloJ udaico c. 6., erectae erant munitissimae Turres, in quibus delinquentes coercebantur, Zc in unam istarum detrusus fuerat S. Petrus. Quamquam forte verius dici pollet, Portam ferream fuisse ostium Carceris, non Portam Civitatis , quo pateret aditus ad Civitatem, non quasi Carcer ille esset extra Civitatem, sed quod s sicut Josephus frequenter appellare solet Civitatem eam Hierosoly morum partem . quae sita in me
70쪽
PETRI CARGE R. sydia inter Montem Sion & Templum s ita Lucas eodem sensu
dieat, Portam serream ducere ad Civitatem , hoc est in eam Civitatis ampliorem Regionem , quae communi loquendi usu proprie Civitas diceretur: ac proinde Carcerem fuisse situm vel in munitissima Τurri dicta Antonia, vel in alio loco extra Civitatem modo dicto. Sed de hoc non est laborandum. XI. Cum ergo Angelus discessisset ab eo, tune cognovit Petrus , non per visum sed revera, se e Carcere divinitus fuisse
eductum : & dixit v. II. Nisue feto verΘ, quia misit Dominus An gelum suum, of eripuir me de manu Herodis , π de omui expeΠalioue plebis judaeorum . Inde venit ad domum Mariae matris Ioaπ-nis, qui eognominatur est Marcus, ubi erant maui eouregati, reor antes . Pulsante autem eo ostium jasuae. moris quidem fuisse tunc, sicut nunc apud nos, Antiquis appendi malleum ianuis ad signum dandum, testis est Plutarchus L. decuriositate pro-eσι puella ad audiendum, uomiue Rhode. Et ut cognovit vocem Fetri, prae gaudio non aperuit januam, sed intr3 currens nuntiavit,sare Petrum ante ianuam. At ilii dixerant ad eam: Issuis. Illa autem a mabat , Fc se habere . Ilii autem dicebaute a telas ejus est. Petrus autem perseverabat pulsans. Cum autem aperui est, viderunt eum, re obstupuerunt. Hunueus autem eis manu, si tacerent, uarravit quomodo Dominas eduxi et eam de eareere , dixi
que : Nuntiate Deobo ct fratribus haec E; egressus abiit is aliam Deum. Hactenus Lucas . Hoc singulare prodigium perpendit Chrysostomus homil. 26. in Acta. &. praecipue ad illa verba is Et
egressus abiit in aliam loeam,, alti.Neque enim leutabatDeum,neque
se in textatioves injicebat. Illud jocautum faciebant. ,, Ingressi, inquit, Act. s. v ao. in Templum loquimini populo M : audi runt Er satim obseeurisaut . Hoe veris jam nou dieit Augeias: Sed ut Henter abscedat, ct noctu educto dedit facultatem secedeudi. Hoc autem factum est, at discamus musta bumano more dispensata fuisse, ut ue ilie iterum periclitaretur. Quo monemur, Deo quidem j bente , pericula contemnenda esse, sed eo non jubente, vitandas& Npositum este Deum tentare. At I. Abscessit ergo Petrus , R in secreto loco se abscondit: 'ubi autem , ignoramus. Scimus quidem ex Luca v. i8. quod
fori autem die non ενυ parva tarbatio inter multes, qui an factum esset de Petro . Herodes autem eam requis et eum, π nou i
.euisset, inquisitione factε de Custodibus, just eos duci, ad supplicium scilicet: eos enim fuisse jussu Herodis sutacatos, auctor est Petrus MartyrAlexandrinus Can. 2 3. apud Theodor. Balsam. , addens: propter quos nulla culpa in Petrum refertur, licebat enim,