Sancti Joannis Chrysostomi Opera selecta Graece et Latine codicibus antiquis denuo excussis emendavit Fred. Dübner. Volumen primum

발행: 1861년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

num vel os diducere vel hiseere literat, aut parvum aut magnum aliquid ad here respondere Z Iam inanes gloria-liones quas ad millimiis de precibus vel jejuniis vel eleemosynis nostris, si in dii viuisitionem rexotentur, non dico a Deo, sed a nohis ipsist qui peccavimus : an audebimus vel caelum respicere 3 Porro si de dolis jiidicium liat. qims

alii iii alios consulmus, mine pia Sentena latidani re fratrem, ac tum eo quasi tum amico colloquia miseentes. nilne absentem criminantes : an pares eri imis istiusmodi

turnae subeunda ' Quid di eam do juramentis, mendatiis, periuriis, injusto furore. livore, quo saepe invidemus viris e uspicuis nim inimicis modo. M d amici ' quid quod oldectamur alienis malis, arbitramurque alienam infelicitatem no tri infortunii solatium esse 2 Quid palletidum ii si de lorpore nostro in saera collecta pori ad exigantur illud quipi e non ignoratis, quod ipso Deo saepe per propheiam eum omnibus nobis tolloquente, multas longa que eontabulationeA elim prox mi, habemus de rebus ad nos minime perlinentibus. Jam si, omissis emetis omnibus, par isti dolinto Lupplicium quis postulet a nobis. quid reliquum erit quod de salute speremus Ne existimes enim id parvum crimen esse :ejus quippe magnitudinem si perspicere eupias, in rebustitimonis idem examina, et tum videbis quam intolerabilis sit absumlitas. Aude sis praetore tecum verba lia. lienis. imo tet amico aliquanto honestiore, eo omisso Serm Dem tuum ad servum transferre, ac tum videbis i tantum Melus audeas, tum id ipsum in Deum facis. Quoil ia si et tabiliorum ille de numero est, etiam 'Pnas huiu molli eontumeliae a te sumet i Deus tamen iisdem majoribusque injuriis pulsatus quotidie, nee ab uno aut ultero vel a tribuq solum, sed a nubis serme omnibuΑ, in in re uetudine sua et toler8ntia perseverat, quam nousolum in liis, Red in aliis quoque multo gravioribus conservat. Ιlare enim cousci a et manifesta xunt delitia, quae prolum odum ab omnibus designantur; sunt autem et alia, quorum clijusque peccatoris animus cst eon. scius. Qii si haec omnia mente revolveriti ius, etiamsi onmimia crudelissimi ae immanissimi himus. modo multitudinem peccatorum nostrorum eo id reinus, Praemetu et ali xierato ue meminisse quidem vacabit aereie rum injuriarum. Recor lare ignei navit, vermis venenati, laorrendi judicii, in quo omnia nulla et a perla riuit et ei ita quod quae nunc in abdito latens, tune in lucem proferentiir. Quodsi proximo remiseris peccata, ea sitae tum relegenda erunt, nunc in saeculo abolebuntiar, exibisque nihil letum trahens ex tuis percalis, adeo ut nitivo plus recipias, quam dedisti. Multa saepe Aliusmodi

572쪽

teli alitia iis, quorum neminem tonscium habenuta : dininite eum emitamus quini eo die ante Oevios omnium pectata nos ira exivinentur in pulilico oti,is te raratrulli eatro, tri lius id quam supplicium, angente nos et elidente eon ciei,sa, arbitraritur. Atqui lanium pudoris. lint i reeata, lauta supplicia eluere liuel per tonitonalionein osse ae: nillil enim est huie virtuti aras uale. Vis com stere liuius vires' Si steterit Moyses et Samuel ante faciem meam, inquit sIereni. ib. l . non est anima mea ad eos. Altamen quos non potuerunt Mors es et Samuel eripere ab ira i, liuius praeeepti observatio

etiliere sviluit : ac proinde illis quibus ista dixit, issidue praeeepit imiuiens Zuch. 7. 10ὶ, Aequiti. Efratris vestri sinquit ne recordemini in eordibus restris; et lib. 8. 17 ὶ; De malefactis prori singuli ne evitat eritis.

Xon dixit solum, Remitte, sed . Ne vel in mente tu.beas, ne eo les; omitte universam iram, uleiis tolle. Videris enim ui illum vi mili iam adornare, at revera te ilisum primum tormento anicis . velitu si camilitem tibi apposui ses iram, dilauians tua ipsius viscera. Quid enim miserius fuerit homine a sidue irato p Quemadmolliini furiosi numquam frutantur iranquillitale, ita qui simultatem gerit et in linteum liabet, numquam fruitur ulla paee, perpetuo rituans . tempestatemque togitationii in in dies aggravat, verba saeta lite secum reputat, ipsius quoquo Domini insolus, qui injuriam dedit. Si audiat illum tantum nominari, esseratur continuo, magno eum animi eruciatii. et ad solum illius conspectum trepidat ei horret, tamquam si ultima Patiatur mala. Quoilsa quid illius, vel vestem, vel domum, vel angiportum videat, omnium istorum intuitu torqui lur di ae quemadmodum dilectorum ac rarorum homininia vestes quoque, vultus, calem menta, domus, ilem et angit uirius, inox ut vi a suerint, excitare nos solent: ita inimicorum et odio inum lio minum vel Servus, vel amicus. vel ilomus, vel angit ortus in conspeelum datu , aut quodeuinque aliud , animos arrodit, atque alias sus er alias, ut quodque visum fuerit, plagas nobis ineutit. 3. Quorsum opus igitur est istiusmodi aulini obsidione. tainis tormetitis ac tali supplicio' eu ulsi nec iennxtimi inerset inlio Ialiorantibiis, saltem ob ipsius odii mrelatum linteata Proximorum tondonanda es Sent; tum autem aeterna supplicia nos maneant, quid stlittius quam et liIe et illie gemetipsimi mulctare, dum de altero socredit ultionem sumere Z Si enim norentem illum ideamus, ni Prore Perimus; tu amici ilia , veremur ne sortii nase in inelius euillimitet: uirius lue culilae nobis PQ na In

573쪽

AD POPULUM ANTIOCHENUM

det ri cabilis confli illa est. In supylantatione inimicine te efferas, inquit Scriplura Pror. 24. 17 . Nemilii alleges tritimarunt acceptariim n ,llam : non euim

illud in te laeti pertinae iam irarum, sed quod parum

memor est tuorum ipse delictorum , neque iri liennam ante oculos habes aut Dei timorem. Ut autem condiscas id verum esse, ex ea ibus livius urbis documenta promam. Cia in enim rei istorum facinorum ad iii lii tum trahebantur. ae flamma intus incendebatur, timitiislantibus carnificibus ae latera discerpentibus, si quis illi assistens. ua eos ex transverso allinimitus suisset, Sihahelis inimitos, millite simultatem , et ex lioe supplieio ofi liberare iv,lerimus: an non eum osculis ad illius pedesse devesvi seni Imo quid de pelli hus loquor' si quis servitutem illis proposuisset, non asi emali eam conditionem fuissent. Qil si imma ia pona, quae terminum habet, quaslibet iras superat, mullo ma s sit limim suppliciuna, si memoria ejus perpetuo nostra a mentes teneret, non solum similitatem , sed et omnes pravas et ali ines ab animo exeluderet. Quid enim laeilius, die. l laeso, quam homini qui te laeserit, iram remitteret Non enim longis ad id petegit nationibus opus est, non Deeuniarum instimii , iton aliorum exorationihus; susseti ut tantum velis, ae jam virtus illa suum opus explexit. Qua igitur pirna dirati non fuerimus, si saecularium rerum ausa ei servilia sustinemuq ministeria, et rebus praeter digiti latem inia ruimus. imunias expendimus, cum lanitoribus tonsa hii amitti ut scelestis hominibus adulemur. omnia denique ei dicimus et saeimus, ut proposita efficia. mus; pro divina autem lege fratrem, qui laesit. non solum non gustine iis exorare, sed et inter probra ducimus eum priores adire An vero tibi probro esse putas, quum iu prior lutrum teportear Imo vero verecundiae esse debet, si in eo assertu persistas, e si et lemiae donee injuria aut lor pro reconciliatione te adeat r id probrum, id vitium, id ingens daniniim. Qui enim prior ver ii, is lutum luerum eapit. Si enim ali alio exoratus, iram relinquis. illi bonum opus impii latvr r non enim Deo obtemper an .sed illi gratificans, legem adiltiplexisti: quod si nemine Intercedente, neque illo qui laesu te adelinie et preeo adhibe ille, ipse reiecto omni pudore, nihil euntiatus. ad injuriae auctorem aecurreris, eique iras luas resolvetis,luum ex lolo tu illud o scitim . universam ille ni re dem

ipse recipies. Si dixero, ad una, eorporis imbecilli alem milii subinde obtendis : si dixero. Da pauperi, alligas

contra luam tenuitatem et onivi dilueandorii in liberorum e si dixero, Des operam merete synaxi, Fieculares euras : hi dixero, Attende conci0nibus ae doctrinae vim

574쪽

intellige. lini eritiam et si ilixero, Tae lit alium t menties, responites illum luis monitis non Ol lempe alui imi; saepe eum te inter ilicenduiti ast, eruatum sui, e . Fit Rhe qiii- dein Mae sunt causificationes, sol ea usitie aliuties lamen. Qii ut i dixero. Iram dimitte. quid istorii in allegare poteris p Non eorporis imite illitatent, non Filii etialem, non imperiliam, non occupationes, nil eerte istor uin aliud oblenili potest : quaproptor minime omnium lioe peccatum

eniali, meretur. Quoui Mio poteris manus in ta litui ex lenitere, aut linguam movere aut veniam postulare pΕtiamsi volueril lihi Deus si cala condonare. lia id non Permillis, cum ii se adversus tonservum Ois suin animum

res ineas. Sed crudelis est. inquis, et esserus, vindiciaeque avidus. Quin ob id itu imi maxime remitte. Multas injurias tulisti, mullis si oliatus es, saepe convicia aucti li, in maximis rebus damnum passus es, ae proinde desideras Iuvitam inimMip Atqui in lioe ipsum utilis tibi condonatio ostensarii m. Si enim ipse x iudiciae incumbastillionemque sumas, sive per vellia, sive per saria, sive per imprecationem, Deus ipse a sumenda unii ne stilu ris sedebit, utpote le satagente circa lui ipsius vindictam rimo non solum non persequellir plumis injuriarum tibi illa larum, sed a te ipso mulctam exiget, ut injuriose ale habitus. 4. Qiu si in hominibus id sit, tib verberato a nobis alieno servo, dominus illius indigiiMur, ae protoniumelia hoc accipiat; ipsi quoque si injuriis abiiciam ii rvela servis, vel a liheris, sententia iudicum et domin rum ex prelanda est : si igitur in rebuq humanis nemo sibi tuto ultionem Lumit, quanto magis id Oliservandiam in rebus illis, ubi Delix ipse vindex constitulus est ρ Atiniurias tibi fecit, te largit, et instilla inla inflixit. Eliam tum cave P Pnam luam ' me litare, ne dominum lutini contumeliose tractes i te te Deo; ipse negotium imillo melius ait ministrabit, qi iam tu talpis. Tibi solum .m ulo jussum est, ut pro eo qui te inmit, preces ianuas; quid autem de eo statuendum sit, sibi reservari jussit. Numiniam tu tibi tales ultiones assequi re , quales pro se ille instruxit, modo illi ius tuum toneedas, nec imprecationes sietas adversus injuriarum auctorein, sed illi relin- ilias arbitrium judicandi : sive enim nos injurias enim donemus, sive reconciliemur, sive pro inimicis precemur. nisi ipsi conversi fuerint atque in melius se mulaverint, Deus ipso non dimillel; non dimittet autem eorum utilitati xludens. Te quippe laudat, tuamque Pliilosoplitam amplectitur, illum vero punit, ne tua is philosophia dolerior mldatur. Quamohrem inauis est illa vulgi senten. lia r multi enim saepe a nobis admoniti super reeonciliatione, ubi obtemperare non place luit, hanc ex eligationem prudenderunt, quae nihil aliud fuit quam prudex lus ipsorum malitiae: nolle Milicet se reconciliationem, ne doleriorem inimicum faciant. ne acerbiorem, ne major mpus ira ejus contemtum pxperiantur. Ad liere illini quo

575쪽

Doum iit socii. Xe mihi dilua , llas it illas injurias intulit:

nam si quid ii ibi maloriun est iii liomitillius. id ad vereia te delironi ies ei, etiam ita ita ,it Deu MIonsas remit.

iere.

5. Leeo praulico, et eontestor, et tiara voce exelamo. nemo qui inimicitin halis, ait Merain men am adeas cteorpus citristi Meipiat; nenio qui adii, inimicum halleat. luimicinia lial, uo accedas. is aecedere' reconciliato. et luna saerum allinge. Inis non ego, sed I olius II in ius propter nos erui isi Mis ista dicit; vi reeo illaret te Patri, ne mactari quidem recusavit aul sanguinem effundere; tu autem ui reconcilieris conservo, nec verbia ui vis emittere.

aut prior accedere Audi quid do talibus to sualite Domi. uus: 3Iatth. 5. vj Si offers munus tuum nit auare, et illi e recordatus fueris quod frater tuus o liquid ha. bes adrersum te; non dixit, exspecta, ili nec ille veniat ad te, aut ut aliquo alio intercessore uiaris, aut depreca-lotent alleges, sed, Τii ipse, inquil, ad illiun aecurre. Abi, inquil lib. v. 24'. prius retorrciliare fratri tuo. Osaltum in me libilet ipse non accipii pro ignominia, quo litori uin sibi destinatum reliniluatur, et tu totilii meliam

putas, si prior abeas mi reconciliationem ' DP, qtia so, quae venia det,etur istis rebus ' Si videris membraim ab-ficimum. annon omnia satis, ut conglutine corpori idem sae in fratribus tuis r quando videris eos abscissos a tua anticis ia, Propera celeriter d amplexus, ne exspetiea d nee ipsi priores ad te veniant, sed ipsa prior bravium aceii ere ses lina. Unum inimicum iii,si sumus habere, diabolum; eum illo numquam in gratiam redeas; ad verius Dalrem vero nuinquam bis inimico animo. Wal si nata fuerit aliqua offensi uritula, longior uno die ne esto, neque spatium diurnum ex tedilo. Sol, inquit frahes. 4. 26 . non oecidat super iraeundiam restram. Si ante vesperam stomaelium ponis. habes a Deo aliquam xeniam :quod si ulterius tua bilis durarit, non ex ira et ludignatione raptim invadente ista simultas, sed ex malitia ac mente scelerata et scelerum meditat rite exoritur. Non illud solum grave est, quod te venia spolias, sed quod distisiliorem tibi reddis usum is litismodi virtutis exereenitae : nam una die elapsin grandeseii rubor; accedente secunda die rursus augetur : qii Si tertia ei quarta accesserit lux, addetur qilinia. In hunc ino bina quinque si sint decem, decem autem hi inii, viginti centum, ae in posterum vulnus omnino linivedieabile est: et quanto plus lemiviris adjungitur, tanto magis disjungimur intervallis. Cave tibi, homo, ab istis irrationalibus assectibus, neque pudelia . Deque erubescM, uolue ita loquare : Minio inter nos rixati sumus, sanda atquΗ insanda diximus innumerat aestatim ad reconciliatiotiem a urram' quis non vituperabit meam

576쪽

AD POPUI UM ANTIOCHENUM

utilitatem' Nemo cordatus damnat, ii tuam facilitatem, sed si manseris implacabilis, lum te omnes ii ridebunt, tum magniim dat,is dialiolo spatium : non eitim ex tempore jam ilissicilior stet remuelliatio, sed ex retius etiam interea oborientibiis. Ut ii. Pet. 4. R) Caritas operit multitudinem peceatorum, ita inimicilia ea quae delicii naturam non

habetit. del la iacit : adeo ut omnes deinde triminatores, qui de alienis mali pandent et aliorum vitia traducunt,sidem apud luetitismodi inveniant.1lis igitur tognitis, praeocetipa fratrem , eumque deline. priusquam penitus resiliat, etiam si opus sit ut eo die universam civitatem liercurras, etiam si extra in Puta persendum, etiam si longum iter ear pendum; reliciis omnibus quae in manibus sunt, id linum eura, ut eum Dalre reis eoncilieris. Quodsi arduum sit negoti uti . oh Deum talia pateris, et plenam percipies consoritionem ;animamquo subterfugientem, reformidantein. eruia sceniem excita, eique tontinuo ista Meine: Quid cesMar quid sub. tersirgis p quid detreelas p non de picunia, noti de aliis fluxis rehus, sed de nostra ipsorum salute agitur. Deus ista facienda praecepit, omnia igitur illius mandatis posts,onantur. Est lite quidam si,iritualia mereatus i ne eum: la tores, ne lenti simus; intelligat inimicus magnam a nobis euram adli ibi talii, ut divinis placitis nos allem perellius isive de illo tontumelias inserat, sive verberet . sive quidvis aliud ater liliis iaciat, Omnia seramus generose, utpote

qui non lantum illi, quantum nubismetipsis gratiis inur ;prae orianthiis virtutibus i d ait majorem in rcedem nobis impulabitur in illo die. Multa deliquimus, in in agnis offendimus, et Dominum nostrum irritavimus; illadii ex sua humanitate hane viam reconciliatiouis : ne igitur u seramus hunc pulchrum ilist aurum. Nuinquid non in illius potestate fuit, praecipere reco illationem sine ulla proposita m reo te' Non enim est qui ipsi tontradinat, aut qui ejus praecepta eorrigat; Attamen ex multa Lua nignitate mercedem noras spopondii et magnam pi ineia sabilem, et quam maxime desideramus, nimirum veniam nostrorum peccatorum, et sic obsequentiam nobis faciliorem latit s. Quam igitur veniam habebimus, cum et tantum praemii ate luri. ne sie quidem obsequimur legi, latori, sed perduramus in eo contemtur Quod autem contemtiis sit. hine patet. Si legem imperator statuisses, ut omnes inimi ei in gratiam redirent, aut capite plecterentur e an non omnes festinaremus ad mutuas remnet liationes 3 Ego quidem sic arbitror. Quam veniam igitur liabebimus. eum ne tantuindem quidem reverentia lrihuamus Domino. quantum conservis nostris tribuimus' Ob hoc ipsum jussi

sumus dicere tamith. s. 12', Dimitte notus debita nostrs.

577쪽

simi et nos dimittimus debitoribus nostris. Qiiiii poni iiiiis, quid mansueti in praeceptor Te judi in se eit in condonalione tuorum eriminiim; si pauta cliniittis . paura dimittiantur : si multa dii nillis, nil illa dimittuntur : si εxcorde dimitiis et sincere, eodem patio libi Deus remittit: si pridiem veniam datam etini etiam pro aratim habeas, eodein modo erga te Deus assicietur : adeo ut qi an lomagis quis adversus te peccaveris, tanto magis tibi ad reconciliationem properandum sit, qliandoquillem ipse hoe paclo iii lausa tat ut nobi, majora crimina condo.

Vis cognostero nullam esse veniam nobis, si memoressi iniis iniitriarum . neque esse qui nos, si tales simus, er, hiai' Quod diem exemplo mani sesitim satiam. Laesit te proximus, bona rapuit, Publieavit . fraudavit; non illud solum dico, se et alia uis majora adjungo, et quantacumque laudem vis r octi lere te voluit, sexcenta petiei ita tibi obtulit, omni te injuria laesit, qii vis celus improbitalis humanae adversus te lentavit i ne enim omnia sigillatim percurramuη , pone lauta ipsum te assecisse injuria, quanta nullus umquam quemquAm asterii: ne ita quidem, si iram relineas, venia dignufi eris. Quo pacto id fiat. ego dieam. Si servus tuus tibi ad centum aureos otia rati s esset, cui alius paucos argenteos deheret, isque debiti condonationem abs te stagitasti t et veniam supplex helii soli si tu dein sahervum iuum iussisseA debiturem suum old otione liberare, et dixi es te illi vis m,im debili sui, quod est tentum aureorum, gratiam latere, isque deinde, ut impudens et improbus, debitorem suum strangularet, an quispiam uintum e luis manibns eximeret' an non plurimas plagas illi incuteres. quasi extrema injuria ab eo assectus P ae meri loquidem. Hoc ipsum Deus etiam satiet i dicet enim tibi in illa die. Improbe serve et iwrquam Melirale. niam de tuo illi remῖ is es 3 sed de eo quod tu niihi debebas, jussus es illi aes alienum relaxare : Dimitte enim. inquit, et dimitto libi. Qiiamqtiam si ne pie illud addidissem, dimitterelamen oportetiat, ut olismirereris domino; nilne autem non ut dominus imperavi. sed ut ab amico gratiam postulavi, klque ex meo, et majora me redonaturunt spopondi reelerum ne ita quidem melior saeliis est. Homines autem eum talia laetunt. lanium servis suis accessiim serunt. qtiani lim is stim debitum suu : exempli causa. debuit heroservus tentum aureos, liuie vicis ina debitor de 'em au reorum suil: si ipsi debitum remillat, non te illim ur os

remittit herus, sed decem lanium, celerosque omnes tepelit. Deus vero non item; sed si pati a trindonex luo tonservo.

omnia lihi in lotum eondonat. Unde id liquoi P Ex ipsa

578쪽

centum denarios et decies mille latet ita, tantum inter illa quoque ol ista debita. Qua igitur pirata dignus non fueri Α, tui decies mille lalenia pro celituiti aterpluriis, ne sic quidem ista mi milula remittis, sed tuam precationein intemel ipsum coli vellis p Cuni enim dixeris . Dunit te nobis, sicut et nos limittimus, si tu noli diui illas, nil il aliud

a Deo postulas, ii iam iit te Diti ui ex mi aiiove, uti,ni xeniae cludat. Celerum, inquis, noli ausim dicere, Dimittemilii, sicut diuitiis : smi lautum. Dimiue milii. Quid lumline' etiam si tu ipse illud non dicas. Deus lanieli ita saeti, et quemadmo sum dimillis, ita dimittit. Nain illud ex sequelitibus qua Iiosi a iii diicit, elarum saeit : Si enim, inquit, non remiserιtis hominibus, neque Pater res terealestis rei ait et robιs. Ne igitur ealtu iam putes, si non tolam Orationem proferas, neu dimidiatam precationem facias, sed prout tu ii, ita pretare, ut necessitas diei iunis

quotidie ex teirens eoia i lat te ad prodisino v Piliam eoudonandam. Ne inibi dicas. Cona Irellavi sanie, rogavi, Fupplicavi, Mil recolicitialisitem ille non admisit. Ne prius absistas, quam recouciliaverisia Nou dnim dixit, Dimille lioedonum, et abi supplicatum fratri tuo, sed ,- , reconciliare e qiiamobrem etsi multam supplicationem adlM-bueris, ne prius desinas, quam persuaseris. Deus iber singulos dies a nobis stagilal, et non audimus, nec lairien allacitatione desistit: et tu a eonservo de lignaris nagitare uitl, qtiaeso, poteris mi viri esse 3 Atqui rappe r utasti, et in sto repulsus es. Sed lanio maψrem mercedem acripies. Nam quanto ille Iaer irarior, et tu in sollicii anilia lina seve. rantior, tanto tu maius tua retributio accrescit; rura uti quanto tum majore disti iii late line opus irtulis ex Ples, graviusque reconciliatio instauratur, lanio et illius juditioni malus erit, et splendidiores tuae tolerauliae roronae. Non lain lauda ista solum, init saetis exhibenda, uere: prius alis. Cedamus, quam ad veterem amicitiam reversi suetiimus. Non enim sussi est, quoi non laedis, quod nulla injuria a se si eis inimietini, ei quod non malignum animum adversus eum geris, sed enitendum est ut ipse sano ive erga nos he- in volum animum induat. 7. Mutim enim audio dicentes il co nillil insensus sum, nihil doleo, neque qtiidquati commune tum illo habeo. Verum lion id a Deo praeceptum est ut nihil cum eo habeas commune, sed ut multa habeas inmunia. IIae enim de eausa si aler ebl luus: hae de cauin non dixit, Reinille fratri tuo, quae adversus eum habes; sed Abi, et eum eo reeoncilieitar et si ille aliquid habet adversum te, ne prius inceptum omittas, quam mentbraim illud torpori adiunxeris. Tu autem ut

iugi servum compares, et aurum enumeras, et eum mel,

eat viilvis mullis verba saeis, et longam interdum peregrinationem suseipis; at ut inimicum amicum saetas, rum omnia moves ei agis. reyponde mihi ρ At si tomu lo poteris Deum

579쪽

nouita Λ VIGESIMA.

in preeibus invoeare . cum ei iri legem lani opere neptigas

Servuli possedi ita non magna aiolii moluiiuuda aperte po-le,t; inimicus contra amicuς iactus ei l elim nobis propitium et benevoletilem iaciet, et iacile ii astra iri cala resolvet. et inter liomines lamiem. ei vil. D nostrae mi vitiani Seriiritalem conciliabit: nillil enim Periculi ueliis quam vel unum liabere inimicitin. Nam ei sania vitam, irae la ilitur, cum illo millies nos apud omnes eliminatur, et mens ricastra turbatur et coli scientia, et lettipvialem continuam in ani

mi A sustinestius.

Quae olimia eum cognita traheamu , illinenius no is si, a luxna et supplicio, et prae,ens testum eum omini uq iam liciis revereamur. et quod illius gratia ab Imperatoreoplanius adipisci, id eliam alii eone ei initis. Nam ex multis audiri, Impluatorem paschale festum re eritum. ci ilatetit ingratiam ricepturum, mundi lite os seirsas re-riai uri m. Qui igitur, quaeso, nou ab urvum, ut ab aliis lutem eon equare, revorentiam velle esse sesto paschali; ulli alium nos aliis jul inmur reconciliari, easdem serias ni hil eurare et nullo in honore lialaere Nullus enim, nullus tantopere contaminat inerum istum D,chalem conventum, quam ille qui eum eum simultate relelirat, imo n rele-hrare quidem potest, quamvis doc in continuos dies ah omni ei bo abstineat. Nam ii hi inimicilia, et odium, ibi neque jejunium neque Phlum me pote t. Nutu audesiliolis manibus saeram victimam ais reclare, etiam si mille neeessitatibus prematis' ne igitur illota accedas anima tlime enim mulio quam illud ε t gravius, et Methius supplicium importa l. Filiit enim, nihil ita implet ment sordibus, ut ira inlus perpetuo consistens. Ubi enim suror est et ira, eo spiritus mansuetudinis non advolat. Homo autem de,erlitis a Spiritu salveto, quam spem salutis halintret uiuam quando recte incedet' Xe igitur, dileele, dumuleisci inimicum vis, te ipsum prare ii iies, aul Dei praesidio

spolies. Maxime quiιlem, etiant i di Ilicile mandatume, M t, Lupplicii quod ex tuo Nitentia ua, itiir magnitudo salis est, ut vel admodum Aut tuum et ignavum truat exes.letque ad quemvis suscipiendum latiorem; at mine ii in oratio magnam hujus ne otii ostolidii satis italom , si modo

vestimis. Ne igitur negligamus nostram ipςorum salutem, sed operam demus ac omnia faciamus, ut sine intulicis saerae mensae a M tamus. Nullum enim. nullum praeceptorum I et dii scite erit, si te te eoii Sideremias; idque palei ex iis qui feliciter se iam in illis gesserunt. Quot enim jurandi consuetuditio abripiebantur, et se id vitium emendare vix posse censet aut altamen per Dei gratiam. ubi parva a vobis a thibita est euia, majorem partem riu pravitatis abluistis. Qiiamobrem vos adhortor, ut reliqui

580쪽

quoque deponalis, aliIsque magistros vos otii beatis. Iis vero qui nondum id assequuti simi, sed longum nobis tempus praetexunt, quo antea soliti erant inrampnis usuris pare, dimini lite impossit,ile esse intra breve tempus i l venere, quini Per multos anno, radiere egit, responderim To, ubi quill rei te emici m iam est, quod a Deo pinv ipl-tiir. ihi non opus esse vel tempure vel dieriam numero. aut spatiis annorum, sed timore solo et religione, ei omnium compolre enitiemiir, idque lutra exiguum tempug.

8. Verum ne existimetis me id tomere dicere. liominem ad ius j ii ratulum promtissimum et quem vos arbitramini mullo Plura si ramenta proserrs quam verba, eum milit late ad derem modo die , es nisi illi intra paveox talos dies tonsuetudinem jurandi ah tulero, extremo supplieli, merondemnate : et quini ista v rba non vanam jaelationem liabeant, ex rebus ante actis elarum laetam. Quid Ninl- vilis irrationabilius, quid stillitus' allamon harbari isti et alia ii, qui neminem umqtiam plii losoplium audierant, quibus nil mquam talia praecepta tradita erant, audiit his prophetae ver his Mon. 3. 47, Adhue tres ui s. et mnire

subvertetur: inua tres dies deposuerunt malam eons te tudinem : scortator ea lus, serox mansi elus. defraudator et raptor modestus et tinnignus, ignavus indu titu sactus est. Neque enim unum ut alterum. ut tertium. aut quae- tum, sed omnia simul vilia eorrex runt ld unde l, alet 8 Ex verbis prophelai: ipse enim aceti ator eorum, qui dixerat Ion. l. 2ὶ ascendisse ad caelos clamorem inalitiae eorum

ipse, inquam, in tonitatium de illis testatus est, dicens Ion. a. 10 . I idit Drus quemlibet abstitisse - non singulatim dixit a scortatione, adulterio aut furto. sed i ariis suis praris. At quomodo abstiterunt' Ut Deus novit, non ut immo censuit. Porro annoti pudendum barbaros intra itiduum modo onmta sva vilia exuere, nos tui per tot dies tu lituimur atque dotemur, ne unam qui-dom consiletudinein malam hul erare pos eZ Atqui illi ad extrema vitia evecti erant: eum Onim audis, Clamor malitiae eorum aseencit ad me, no milii alimi intelligas quam im metuam malitiam; attamen politeriint intra triduum ad integram villulem sese transferre. Ubi enim timor Dei, non opus est diebus aut siritio temporis; ut tontra ubi metus non est, nihil commodi ex diebus ena. Qitur. Ut enim vasa aerii nosa, si aqua solum ablueris. ebi mullum lemporis insumas, nequaquam omni ilio expurgabis; qui autem ea in totistatori iam linmittit . brevi temporis momento stilendidiora illa laeti quam quae nova sunt : ita etiam anima laete ali veneno inserta, si leviter el utcumque se ii Ram exterserit, et Per singulos dies pin-

AD POPULUM ANTIOCHENUM

SEARCH

MENU NAVIGATION