Lexicon philosophicum Graecum, opus sane omnibus philosophiae alumnis valde necessarium cum perspicentia phylosophici sermonis ... Accesit adiicenda Latino lexico ssylloge vocum & phrasium quarundam obsoletarum, ... Informatum opera & studio Rodolphi

발행: 1615년

분량: 400페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ante π

ypocrui in aetim P gestuum thica simulatio pietatis, lan et alis, cultus Dei

Comicae Tragical

actio

Oratoria

Ioch. Camer: pronunciatu in r3.Matth. Nihil est in religione execrabilius si mulationes salsitate ore κε oli, Nar est maxime gestuum e in specie exteriore ut histrionum Ic oratorum. τε Θ σε seu κα 'ύm Θm est gradu si ἴ-lativo. LI quaeratur' indistilii Iimum. quid aequissimum. Haec qualitatis etriri s e urita aestio est κα5 cm. . -

ponitur autem e Eoi, Potitivo e comparativo. S inpliciter,Θἔστι, m. ως Ex petendane gloria. Quid honestum' κατα et Θε , compa praeponendane rate, in divitiis gloria ξ

γκOri ' quid honestius'

quid

inum

hone itis Γ- Verborum star sjecti est θεσις , m βιβασιλος, qui nisi concinnus sit, vitiosus est . ad reκαθ. 9. ei Di is et i τακαῖ' uota est subsideo. sublido vidius usurpat metaphorice in Metamorph. Jhilli ci extendica poς uo sidere valles. Transfertur&ad res venereas. Nam foemina dicitur Libsidere, quod dicitur succum

bere. Vide Horat Epod is Tigres sublidere cerris Lucret. lib. . Equm maribus subsidere possient.

V postasis, De voce Hypostasis inter Catholico

olim, cum in re idem sentirent tantia Εἰσμα, tanta oborta est controversa,

ut partium dissidentium inter se altera alteram haereseos insimularet, impingens haec illi Arianismum: huic ver illa Sabellianismum Una enim pars dicebat tres in divinis esse hypostases, altera tantu una esse hypostasi , intellietens unam κάαν. Hypostasis enim quae Latine iub-st. intia dicitur a Graecis accipitur ocpro Fob seuesentia, de pro persona seu subsistentia. Itaq; utraq; parte humaniter audita posteaquam synodus per Athanasium quoad doctrinam concordes, hoc est in re ipsania hil discrepantes comperit, ita ne3Otium transegit, ut nominum usum ipsis concedens rebus eos constrHὶ-

Id manifestum est ex Epistola synodalis concili Alexandrini hisce verbis: Illis qui nonnullos incusabant ut

trium hyportas eon a stirmatores,currv hujusmodi voces in scriptura non reperirentur, ac proinde sui pecti videri possient, auctores fuimus ne amplius in Nicaenam conseissionem inquirerent sed tam ei de istis ob pervicaciam rixandi quaestio est habitai uterrogati l sunt, num pro Arrianorum sententia alienas peregrinasque ac diveri .ra si invicem substantia personas eis velint, .unam qua

que hypostas per se ac leorsu in divisam esse, pro ratione ceterarum creaturarum , eorumque qui ex hominibus nascuntur existimenti an lic,

intelligant diversas res, quale est ausio rum,

262쪽

et ante et Ium, argentu, aes an ut alij liis retici, sub istis vocibus tria principia de tres maximos Deos constituant Ceterum illi a Frinabant, se ita neque dixi ile, neque sentisse; percunctant bus autem nobis, quam ratione ista dicere aut cur omnino ejusmodi vocabulis uterentur Responderunt se se in Trinitatem credere, non saenominetenus Trinitas, sed quae vere

Triti ita esset subsisteret, o patre, ut qui vere ellet A subsisteret, silium ut existentem, subsistentem, de spiritum S ut subsistentem existentem agnoscere. Non tamen sedixisse tres Deos,aut tria principia, imbire toleraturos quidem, si quis tale quippiam aut dicat, aut sentiat sed se scire elle S. Trinitatem, ut tamen una sit Deitas, de unum principium, cFilium se agnoscere esse coellentiale suo patri,ut dixerunt Patres , dccipi' ritum S. non creaturam, neq; alie . Hum, ed proprium c indisgrega tum ab essentia Patris fili. Approbata igitur istiusmodi de interpretatione Mercusatione, victilina quoque eos examinavimus , qui ab istis in culpam devocabantur quasi dicerent et se unam Hypostasin, sciscitantes ab illis , num pro Sabelliano

dogmate ea mente loquerentur ut

sublatos vellent in Trinitate Filium de Spiritum s. quas filius euentia careret,aut Spiritus Sanctus non subsisteret Qui&ipsi actirmarunt, neq; ita se dicere, neq; ita seselisse unqua,

sed hypostas in ipsos intelligere,idem esse cum ista. Unam autem ided se se hypostasi intelligere, partim quia filius ex essentia patris sit,partim quia

in tribus sit identitas naturae unam enim sese deitatem dc unam naturam credere,neq aliam patris, neq; aliam filii, aliam Spiritus s. esse naturam. et ante et

Quin immo de illi, qui eo crimine postulati erant, rudestres hypostas es

inducerent, cum piis in eandem ei tentiam convenerunt. Vicissimq; illi, qui unam hypostasia asseverarent, istorum interpretatione acquieverunt,in ambae factiones pariter Arium execrati sunt, ut hostem communem Sabelliumque dc Paulum

Samolatenum, ut impios. Poster: tamen Latinis, ut Augultino,

non videtur placuisse vocis Hypostasis usurpatio pro persona. Ita enim Augustinus lib. s. c. 8. de Trinit Essentiam dico: A graece dicitiar. quam statius substantiam vocamus. Dicunt quidem de illi Hypost iiiii, sed nescio quid volunt inter-elle inter θία dccxumὼν ita ut pleriq; nostri qui haec graeco tractant eloquio dicere consueverint ii αν

nam essentiam, tres substantias. Sed quia nostra loquendi consuetudo jam obtinuit , ut hoc intelli eatur cum dicimus essentiam, quod intelligitur , cum dicimus substantiam, non audemus dicere unam esse mi-am,tres substantias, sed unam esset tiam vel substantiam,tres autem personas, quemadmodum multi Latini, ista tractantes, de digni aut horitate dixerunt,cum modum alium aptiorem non invenirent, quo nuncia rent verbis, quod sine verbis intelligebant, Adde quod Latinorum aures ita ho ruerint. cum audirent hic dici tres

substantias, ut more graecor uic voce graeca dicerent mota uinam, hypostases tres,ad Arianismum evitan . dum, nec etiam dicerent, unam substantiam absq; addito trium perlo narum nomine, ne ο ιοὶ ζει viderentur Sabellio. Nec

263쪽

ante Nec tamen Augustinus damnandos pretat lib. .ei . de Trinitate qui di ferentiam inter sientiam , substantiam constituerent. Ea est haec apud Basilium ad Ter. tiam habet rationem id quod commune est,

ad id quod proprium, hanc habetes.sentia ad hypostasin id est substantiam vel sublistentiam. Hodie apud uno Theologos usitatius est, per substantiam intelligere in . seu es.

sentiam: per hypostasi intelligere

personam ac dicere ementiam. e. natura est v na hypostases tres. . on substantialis Patri Pisius, id est essentia-Ilse αρου β', Hypostatica unio, id est, personalis Lllitatius inqua . Quia ex recentioribus Scholasticis ' on

seca et tam substantiale pro personali seu hypollatia o accipita

postaticum interdum accipitur generaliter pro quocunq, substant tali, nonnunquam opponitur idolo&imagini. Interdum pro Personali, ut conveniat cuilibet homini. Interdum appropriatur Verbo incarnato.

Exempli causa: Iris non est alici uidhypostaticon, sed nubes ipsa, i. e. nubes est Lubstantia, cui accidit iris, ut inhaerens nubem ingens. Uni hypostatica seu personalis, vel est perseiac in main lingularis, inseparabilis γωδ carnis Vel est separabilis,

non ita seu eo modo perfecta ut animae de corporis humani nam animaeci corporis bestiae talis uni non est, cum bestia non sit persona . in priore τω γγ unita est humana natura

quasi pars compotiti ad unum Christum verum Deum de verum homi- item constituendum. In posteriore, anima unitur corpori, ut vera pars

Vera parti ad unius hominis consti ante II S tutionem. Dico diserte Q asi, quia illic non sunt vere partes, sed tantum

Quarto nypostaticum accipitur promi-rdiu, απκω, id est pro subsistente inanimo nosti nempe piritualiter terspeciem, non materialiter Theologus Graecus Chrysostomus sic ait in cap. II ad Hebr. ubi Fides describituri

Quoniam ea quae sunt in spe sine λοπα-στι esse putantur, fides eis tribuit hypostasia, magis autem eis non tribuit, sed ipsa est substantia eorum ut puta necdum resurrectio secta est de necdum est substantia Sed spes eam facit subsistere in anima nostra hoc est quod dixit substantia.

in aliquo pra lidens, confidens, ob.

severate. um aliquid firmillime de

constantissime asseritur. Sic Historicus.Gessit se μοσαπικῶς, id est imperterrite confidenter, audacter.

Hypothesis. i. Hypotheses suppositiones demonstratorum principia fundamenta sunt1 Ac principia vocantur scientiarum in seriorum hypotheses ad differentia superioris scientiae, primae inquam philosophiae, quae unica est et rc aqua reliquae suas hypotheses id est, principia sumunt Hypotheses speciali nomine sic dictae Mathemat Icts sint vel ipse rerum subjectarum definitiones vel propositiones, quae πταμφιενον genus, de ii doctrina instituitur, nude S simpliciter explicar,ut ponatis r. nunc u es Ierotundum, sphaericae quod in modo figurae.υποκει θω visum serri per linea rectam. Hypotheses nonnunquam e tiam

264쪽

. tiam ορσι nominantur, id est desinitiones,quia plerumque rerum subjeci .ui definitiones aut explicationes continent. Aristoteles analyt poster.

lib. i. c. s. inquit, quod hypothesis lit, cum auditor nulla cognitionem per se fidem faciente: ejus, 'i, propostum

est, habet, attamen proponitur χο- ceditur ei I tale propcalicione uinit.

sic quando definitur circulus, quod sit figura plana unica linea contenta

quam circumferentiam vocamus ad quam ab uno puncto omnes, quae 4 atra si et iram sunt, lineae rectae ductae inter se sunt aequales hanc propositionem communi notione, o absq; praeceptore non prius intelligimus; cum vero eam audivimus ab,q; demonstratione concedimus. Postulatum vero se τηι α dicit este, cum id, quod proponitur, neq; domo, cum a serta incipulus, nec etiam concedit ei, qui tale sumi petitur tamen ab eo,ut principii loco ponatur, ut siquis postulet ad tuam demonstrationem faciendam terram OHeri,s.czlum stare. Hypothesin ad thesin revocare est prono sitionem ac generale fundamentu ad specialem quaestionem accomm dare ac syllogismum integrum disserere, ut in prima Catilinaria, haec est Thesis pernitiosi cives, civitatis pestes sunt morte multandi. Haec propositio syllogismi est, ex qua assumitur .concluditur i. est hypothesis disputatur At Catilina est pernitios salus civis. Ergo Catilina est mortem ulculus Thetis igitur est generale e nunciatu, Hupothetis spei ale. cuseparat nudique termini seu argu menta iiiij considerantur, in thesi genus , in hypothesi species fuerit. Ptad Beurhus in Compar Logic. Thesin infinitam quaestionem dicunt ante

oratores Hypothesin, finitam seu caulam, ejusque tria solent constituere genera demonstrativum dei: berativum judiciale cum tamen plura esse videantur. Hypothetica necet Etas opponiturabsormiae, dicitur alias necessitas ξ ιθ - . c ubi ex j quae jam existam, ea que praecesserunt necessalica concluduntur,ut est homo. Ergo uitam brio,

.c temeti non aute iri ex Prioribus nece Iarib concluduntur posteriora,

ut est Embryo, ergo ne celle est fieri

ac minem, natara enim impediri P test.

Conditi positio, sic accipiunt Logici ,e Politi t.

Postulatum ut concedat i , FH ndamentum, quod ita ,

sternitur operi futuro , lici silloc, ut Iathemat. QVasti de ita, . ci cu stantijs circumscripta Sic

accipiunt oratores.

Lectio scopus Aristot C.

bum sup poscio est

Ieriocha, i. e. brevis armenti summa sic interpretes Homeri de aliorum.

Aλφα λιτ -λαρι, ρατῆ - ας ἄ- να χρων, id est primus liberaliado Homericae habet preces Chryse,

pestem exercitus, ii rgium Re lin. Haec vi e re diciturionis rQ libi neu Poematis. In Ethic. Arrstotelis lib. s. cap. I. Numus omnium rerum dicitur eis mensura ἐζ πολ πως, id est ex homilium Histituto, conditione concessu, conventu, consensu , quod hoc inter se statuerant concesserint, non quod ita sit. Sic ξ. Q Mακ re appellanturb1potheses sines earum retum, quae

265쪽

Υ ante sub actionem veniunt ad quos agen d consilia referuntur. Fines autem habentur in principiis.

Di fieri autem hypothes ab hypoleps. Hypolepsis est sentetia, de qua est animi

existimatioquςdam, ut dicuntur haec καθ ἰπολη ιν Epicureorum, id est opinionem. Huic substernitur hypo

thesis hypothesi hypolepsis inniti

tur .ut sundamento . Hypolepsis est Scaligeri, In definitione Animae Aristotelica Anλάχεια significat sor

mam, non continuam motionem:

Hypothesis ejus, est quod scribitur

non per sed sera. ἰς ρολογία. Nysterologia est cum praepositio a casu suo ad verbum transfertur vel relativum antecedenti postponitur Virg. r. Eneid. Tyriam qui veneris urbem id est ad urbem veneris Cic. pro Ligar. Sed hoc non cocedo ut quibus rebus gloriemini in vobis easdem in aliis repraehendatis. Idem in Epist: Tameque tua suavitas est quique in me amor, nolle, me hoc tempore ta

,οτυπωm r. signiscat informationem ves delineationem seu Gακας ια ,

qualis est pictorum. Hi n. imaginem Proprium

primum ruditer delineant, postea vero inde vivos colores inducunt. 1.

Significat brevem de rudem descriptione Sic quidam intelligunt hoea ad Timoth. i. Hypotyposin teneto sanorum verborum, id est rudem de brevem consignationem quam in conspectu habeas de cujus ductum sequatas in docendo . Exprellam tormam, quibus verbis etiam reddita ante T assest dicto loco Pauli 4. Illustrem or

tionem, qua res velut ante oculos.

depingitur Joh. Pisc. Sic accipiunt logici&oratores. Hypotyposis, inquit in Rhet. Justus Vult us, est cum ex habitu lineamentis'; corporum personas describimus descriptio est habit' Cic. in Pisone Gabinium si vidissent Duumvirum vestri illi unguentarii, citius agnovissent. Erant illi compti capilli Acmadentes cincinnorum fimbris cfluentes cetussiataeq; buccae 5 c. LITER A. '

cum non sit bonum voluptas boni speciem praesesert. Aristoteles in Ethicis.

Phaenomenon est per se manifesta sensibus: Scholast. Apparens adsensum. Et opponitur ratione d demonstra

ταμνόμενον , sensu notum, quod in sensus incurrit. Ratione Θεωρ me seu cognitum, ut quod omne corrus Naturale sit finitum. Demonstratio φανουάνου est demonstratio et sectus. Cum per caulam demonstra

266쪽

ab ν ante Phaenomena apparentia accipiuntur pro vulgari Astrologia Sic accipit Acist in lib. i. post Analyta cum dicit, ut habent se apparentia ad Astrologiam. significat hic,inquit Zab. Aristoteles per Apparentia Astrologia quandam vulgarem, qualem habent nautae ocrustici quibus propter navigationem

terrae cultum necesse est quorundam astrorum ortus de motus cognoscere. Haec supponitur quodammodo Astrologiae scientiae, licet ipsa non it scientia pag. 9o. Hinc Pliae nomen Arati dicuntur.

Phantasmata seu phasmata Dri iuncva a species, pectra, apparitiotae Phantalinata in doctrina physice de nima accipitur, pro materiali b idolis seu ,rinta quit, id homo,ad cui intellectionem animum appulit, quodammodo intueatur. Dennitio Ἀ- μοι re: idola phantasiae Anima in hac vita saltem dum ordinarii intel laritiones obit, necessario speculatur phantasmata ait Ar.3. d. anima c. p. at sine moderatione a nobis adhibita. maiasinata specutari inte2gente proa αν non est intellectum, aut ipsa phantasmata, aut naturas, quae in eis relucent, intueri,sed per est eum qui intelligit dum rem aliquam, sive universalem sive particularem considerat, simul per φαν-- circa

liquid singulare in transcuisu seu obiter vertari, id quod patet ex his

Aristotelis verbis οπιν - εω se αγρο ηκοα αν σμα - hoc est, cumq contemplatur necessi est una cum Phantasmate contem lari. Colleg: Conmmb.in s. lib. de an ina c. 8.quaest.8. Intellectum agentem Phantasmata illustrare est intellectum agentem, tan' ante Icquam externam lucem radii sui con-- fortio active vehere phantasmata ad producenda speciem ροπι, In Aa communis natura repraesentatur nudata seu exuta differentiis individualibus manetq; a solo intellectute ceptibiliti

in docui lia specie nus apparent. alia nade Mun etiam habent naturae iubii doriunt

stentiam.

Phantas prim ponitur pro '

actu imaginandi 2 pro δυνα ει lO-tentia imaginatrice. 3. Pro specie alicujus rei, lux senti comprehensa est relicta in mente. Suidas. ει n . quae tantum intelligentis est naturae Naturalis este connexio intellectus cuiliantasia, dum anim est in corpore.

Consus a Phan 'itasia quae ignis

sui adjun, cta est Inconsu saquq potest

Confusa Haec attribuitur vermium generi. Horum motus, ut& phantasia. quae eos regit,erabundus est, qualis αin insectis est animadvertitur. Quae potest doceri Haec tribuitur Canibus isittacis. Quae non potest loceti ut insorii licis ocaraneis. Ita Zoophyta habent phan taliani lin. nec OI, sam.

267쪽

e ante

mec' ακτων, de motum noph a eum ensum habeant est dilata Go atque con ringendo versentur ars perseeuauturiquae natur ipsorum con

a phantasiAm cst morum habeant'Hic re Ondendum si distin tione modo

Plutarchus in placitis Philosophorum de sententia Chrysippi significatio

ii inguit.cαν Gα, inquit, est assectio in animo, quae sese em ciens ipsam ostendit. Ciueroni visum est. Quintiliano

vitio.

ς est id quod ciet seu movet phantaliam, qualia sunt omnia, qtiae animo de sensibus visa orserunt.. pγs inanis quaedam species est di strahens animum, de nullo subjecto. -i mi ad quod animus attrahitur specie illa inani iii)us motu, cum videre sibi aliquis videtur id quod te ipsa nihil est. De quo Orestis soror apud Euripideo ας γαρ ἡδὲν ων δρκεις σαφ' . O . Nihil vides eorum nolle quae putas. Vel: Quae scire plane credis, horum nihil

vides.

bant amplius .Epiphannis αντα, di

cisti inanem speciem deceptae a te Florae Loquitur de Ptolemaeo haere

tico.

Est cogitatione inso no imaginta . t Alexander Aphrodis ς-- aecipit pro speciem mentior. Singulare est quod in Actis Apost, cap.

bilis propolitio Aristoteli est L. Poster. Analyt. cap 8. usus subjectum vel praedicatum est caducum seu corruptibile subjectum, ut hic homo, praedicatum ut doctus. Doctrina n. a subjecto hoc separari potest. Haec propositio Germani vel Poetae lunt bibuli: Θαρτ est, quia est propostici univet salis in materia contingenti, seu est Θαρ- propter corruptibilitatem praedicati Zabarella ex Acistotele: Si propositio sit et Θαρ , ut curn subjectum singulare caducia esi talis quoq; erit concluso, converso. προτα ι Θαζτο opponitur propolitio

φιλολογία Philolo ia est collocutio deliteris humanioribus remissioribus, quas Pla

ut deti illa vocat opponit..Philologi igitur sunt tales collocutores seu disputatores. philologi etiam a nonnullis dicuntur, tum qui organorum Philost phiae Grammaticae Logicae lietoricae

Poeticae praecepta cc exempla congerunt: tum qui non ex uno enere

268쪽

ante tanquam apes sedulae ex var it so Dculis, elegati methodi i mellas ra-srantissima colligunt Et ita opponunturiis, qui certo alicui Philoso- hiae generi sese addixerunt, ut Philosopho naturali, Philosopho Mathematico. Ita usurpat hanc vocem Theod Zuing. in proscentis Theati vitae hum Speciatim Philologi dicuntur eloquentiae studioli.

ras.

causa secun-imorum , studii dum maestarum&morum similitudo atq; cognatio seu consensio, vitae usu mutuisq; ossiciis

firmata.

Vide Platonem in Lyside. Intellige vere φιλον, quod in improbos

non cadit, sed tantum in bonos, qui bus omnis vita est ἐυα - praeclar secum consentiens. Contra im

cum etiam maxime discrepent, nulla rationis regula temperati. Unde es licitur veram amicitiam tantium ini nos cadere posse, in impr os nullo modo. Iob. Serranus ex Plat. Lyside Αναγκη Necessi. Deus insecta necessitate id est, κακοῦ me κοα , ut loq. Plato, homines mutuo inter se vinculo continet, ut mutuam societatem velint nolint colant ..Δε ρον Nam a summo φίλω Deo cetera φίλα π: ωνύμως deducuntur.

ante i

si is est, qui&io: ιος vel is μιον, χLatinis camus, frenum oris. Dicitur non tantum de seris,de canibus, sed etiam de hominibus , ferarra .rulforb. Panae enim causa mancipijs inferebatur: siet seu camus. Et

urinatorum obturamentum , quo-

os obligant, ne aquam sorbeant: c

non impedies capistro bovem triturantem, quo minus pasci post it,non obligabis os umento trituranti ita area fruges tuas. In narratione Evangelica inquit Iesus iuωθύι freno coerceto id it compesce seu comprime os Iubetur hic Diaboi os frenare id est silere:& cpio η ob inu-tuit, conticuit Aristoph in nebu

ut frenetur cervix ejus iugo . ωrις est vitium penis, cum praeputio tam arcte obligatur seu altringit ut glans, ut cute sua nudari nequeat. Ei opponitur t*.ώωσις, cum cutis ita curta est, ut glandem contegere nequeat.

Voce hac saepe utitur Aristoteles Etiam lib. , ubi de magnanimo loquitur, accipit pro odioso oc inepto. Ita e dem libro de scurra, qui omne suum studium in ridicula confert. Et lib. io poenis; me νος est odiosam inepta, laus. Et r. phys φορτος λογP est odiosiorvi stolidior ratio Apud Plutarchum est νίτης φορ sc guberna tor stolidus seu ανο α Accipitur etiam pro insolente, inepto. Adrianus Turnebus. Et pro tardo. Lambinus: a idem putat apud Eli

anum

269쪽

o ante Eanum in z. Var hist. πολιπλοῦ δίπνα 'πικα appellari caenas sumptuosas gravesque js, qui eis delectantur, quanquam stolidas cineptas etiam tuterpretari possumus, quod talibus coenis homines leves stolidi dele

ctentur.

ς : φω lib. i. de mor. p. . Peri O- ni vertit importunissimi quod non satis probatur Lambino, ut qui malit ineptissimi stolidissimiq;. Est autem vox a riον, quod est onus. γων usu forensi oratoribus est reus,

tronus seu defensor φεύγειν Ar m κα- θολου vel αγειν pro eo dicitur: p μιν εὐτοκα αλ Aristoteli est conferre se convertere ad universi generis vim Morationem est transferres et seu speciem cause ad thesin, id

est avocare controversam a circumstantiis de propriis personis ad universam naturam seu universi generis orationem Ut sine sapiendia praeserenda prudentiae. Dicitur dici Me το α ιλου του - ο-γι' ρυ , cum ex specialibus fiunt Syllonii in communes seu universales. Hanc rationem etiam vocat Aristoteles si rejιν Sic Cicero in Oratore.

Qiiicquid est illud in quo quasi certamen controversiae est, quod κειν Ἀενον dicitur, id itadiciplacet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem atq; ut de universo genere dicatur. Quare ire omni causa videndum, ut disceptationes quae in controversiis oriuntur

4 in certis personis temporibusque notatar hoc est circumscriptae definitaeque rursus ad consuli trionis formam rationemque revoceratur , ut de universo genere quaeratur, c detractis earum attrio ante T 2spbutionibus Scholastici dicunt Determinationibus fiant infinitae Latius enim degenere disceptari potes: quam de parie. Et quod in universo probatum est, etiam in parte probatum sit, necesse est. Exemplum Syllogismi καλλου est Omnis viva fide praeditus servabitur. Omnes Electi in Christo sunt viva fide praediti. Ergo omnes Electi in Christo servabuntur. Ex hoc universali specialis syllogismus consequitur,recte V in

Intechnopaegni Poetic est carmen,

τον cum breve seu parvum est,quo in aliquot versibus enumerantur quaedam res, singulae in singulis, , sint, verbi gratia, pulchrae, candidae, fortes ac limites ac hoc quidem semper in gradu absoluto,sed genere cium ero diverso,prout sunt nomini in ut timo vero disticho eas recollectas conjungimus cibi interdum utimur comparativo, dicentes hanc vel illam rem pulchriorem, candidiorem fortiorem esse. Haec autem repetitio ex puris tantum nominibus sit eo ordine, quo supra se invicem fuerint subsecuta Appellatur hoc artificium a quodam Philomelicum in Philomelinum, non quod de Philomela illud sic quanquam etiam Philomela eo celebrati possit in sed translato

tantum nomine a Philomela,quae est Luscinia, in quam Philomela conversa esse fingitur ab Ovidio c. Metamorph. Hoc artificii genus cum sit φιλον, id est gratum de sua re, ac pulchrum haud ab re pulchru etiam ceamin Jc amabile ins σμιον, γ ιν ν)carmen vocari potest. Sed artificium nunc Epigrammate de Philomela est primum est aperiendum. M a S --

270쪽

Et sua es , ouuio sua: s Achantis l. o. noro suavis lauda melos 'ricum canitore so Suis is luteola es ava colo tuo. Suatris Tutam adest magnis heroi , ales, suavis Coloris, cui sua penna viret. Si avis Olo cavis onera a mine de

is inaret mno concitur ore parus. Luid de te ostiavis Ptolomela exbi maioris' Dicam prae reliqui tu Philomela places. Suaviores Orost a merui rogue -- antiri alauda, Tute ea,turdo chlori olore paro. Nulli n. aviculae musica euamabilior

de magis varia, qua luscinia ,Perpro-snen intellige birundinem. Prognen. in hirundinem conversa est Ovid.

. Metam. Virg. . AEn. Et manibus progne e stus signata cruentis. Epigramma in verba E Cantico Solo-mrin ukhra es amica mea. i. pulcbres iis a sim puLhra nomismata pu&hrum T pratum in viridi gramina puli a solo. ρ-hra Sunt pulchrae mmae sunt astra emata

Lbri vispia virgo nomismate, prato, die.

Epigramma de Victoria uii pilus. Esth bellum lignu oppos re bidia forte,

se radem fortem nonne fuisse canunt' Fortis resferrum te iis Cula tm gnis Fortu sole o Zoicus Hector erat. Fortis xander o u ibi subdit orbe. Du illum vincensortis Si refuit.' ante o Milo surris . rat , ni malobat, fri rit dinum are sera Lootorcs se Ov: rcens, hebeno, Hercule, ferros V Fore, exandro Dιte Miloneferis. Polliunt Philomelica fieri, in cCmpar.rtivo&ablativo in fine, ut nimirum ibi fiat repetitio per nominati

minum enumerari in ulta moveri,

disticho uni eae accommodari, ut in te est ruderitia,amor, fide, spes, Sc C. Exgregium exemplum extat, ex dicto Ambrosii libro io de virginitate, Christus, estomnia omnibus cla c. Mens mea, ne trepides christus tibi cuncta mini bat: Munera qua vitae funeraquae I leta re. Si tenebras animi refugis noctisq. avo erasol est.ir uiansfumine cunctas o. Si dape collaps vires reparare laborira; reficum caelos, ct ille Cibuis Si istus aut renes morbo cruciaris acuto His et ab itim doct Paeonis Unguen ha

bes.

S tefata premunt duriflin rebiu egestas: Portus adest, Ur,opus queis tibi dono

Opes. Isra bella movent Satanas caro, mundus er Orcm Pax tibi de se risi certa reuore venit. Tigeresi recti vestigia tramite gestis; U Via, demonstrant qua pedes ire que-

S truculentapaves immiti picula mortini Est ita ονiundens hostica tela necis. Si moriensfragiis migras e carcere carni Aeterna inseverumst tibi sede Salus. Cuncta tibi est Christus, mea mens quia

plura requiri )sol, Cibus Unguen, Opes, pax, i ,

vita, Salus.

SEARCH

MENU NAVIGATION